Autor Wątek: 134340 Pluton (zbiorczo)  (Przeczytany 41869 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24484
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #45 dnia: Czerwiec 23, 2018, 23:15 »
40 lat temu 22 czerwca 1978 James Walter "Jim" Christy dokonał odkrycia księżyca Plutona , który nazwał Charonem.
Dopiero jednak w 1986 oficjalnie na nazwa została zaakceptowana przez  IAU.

Charon Discovered 40 Years Ago
June 22, 2018

New Horizons Team Celebrates Four Decades of Discovery on Pluto's Large, Amazing Moon


What a difference 40 years makes. An enhanced color image of Charon from data gathered by the New Horizons spacecraft in 2015 shows a range of diverse surface features, significantly transforming our view of a moon discovered in 1978 as a "bump" on Pluto (inset) in a set of grainy telescope images. (Credit: U.S. Naval Observatory; NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute)

The largest of Pluto's five moons, Charon, was discovered 40 years ago today by James Christy and Robert Harrington at the U.S. Naval Observatory in Flagstaff, Arizona – only about six miles from where Pluto itself was discovered at Lowell Observatory. They weren't even looking for satellites of Pluto – Christy was trying to refine Pluto's orbit around the Sun.

Before NASA's New Horizons spacecraft flew through the Pluto system in July 2015, many New Horizons scientists expected Charon to be a monotonous, crater-battered world. Instead, they found a landscape covered with giant mountains, vast canyons, a strange polar cap, surface-color variations and landslides.

"Even if Pluto wasn't there, Charon would have been a great flyby target by itself," said Will Grundy, a New Horizons science team co-investigator from Lowell Observatory in Flagstaff, Arizona. "It's a far more exciting world than we imagined."

It would have taken serious imagination to see much of anything in the grainy telescope plates of Pluto that U.S. Naval Observatory astronomer James Christy was checking 40 years ago to refine Pluto's orbit. But on June 22, 1978, Christy did notice something – a small bump on one side of Pluto.

As he looked at other images he saw the bump again and again, only this time moving from one side of Pluto to another. Further examination showed the bump seemed to move around Pluto, cycling back and forth over Pluto's own rotation period – 6.39 days. He figured either Pluto possessed a mountain thousands of miles high, or it had a satellite in a synchronous orbit. In the 48 years that had passed since Clyde Tombaugh discovered Pluto at Lowell Observatory in 1930, no evidence of any moon of Pluto had ever been spotted.

The Naval Observatory detailed the next steps to confirm the possible moon in a 1998 story about the 20th anniversary of the discovery: Christy scoured the observatory's image archives and found more cases where Pluto appeared strangely elongated. He measured the angle (from north) where the elongations appeared, while his colleague Robert Harrington calculated what the answer "should be" if the elongation was caused by an orbiting satellite.

Their calculations matched. But to be sure, they waited for the Naval Observatory's 61-inch telescope to make one more confirmation. And on July 2, 1978, new images showed the elongation due to a satellite right where it was supposed to be. They announced their discovery to the world five days later. (...)
https://www.nasa.gov/feature/charon-at-40-four-decades-of-discovery-on-pluto-s-largest-moon

http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20180622
http://web.archive.org/web/20080114003420/http://www.usno.navy.mil/pao/press/charon.shtml

https://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=194.msg119671#msg119671

EDIT 25.06.23
https://www.urania.edu.pl/ksiezyce/charon.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Charon_(moon)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Charon_(ksi%C4%99%C5%BCyc)
https://en.wikipedia.org/wiki/James_W._Christy
https://twitter.com/airandspace/status/1672322529728274439
« Ostatnia zmiana: Czerwiec 25, 2023, 12:29 wysłana przez Orionid »

Offline juram

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 1264
  • LOXem i ropą! ;)
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #46 dnia: Czerwiec 24, 2018, 08:49 »
Na okoliczność tejże rocznicy krótka animacja przelotu nad powierzchnią Charona autorstwa Romana Tkaczenko.


Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24484
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #47 dnia: Wrzesień 15, 2018, 06:17 »
Pluton znowu planetą? Nowe spojrzenie
14 września 2018 Karol Wojsław

Układ Słoneczny liczy 8 planet. Jest tak przynajmniej od 2006 roku, kiedy to Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU), organizacja odpowiedzialna za koordynowanie badań w dziedzinie astronomii na świecie, uznała Plutona za planetę karłowatą. Debata na temat tego, czy decyzja ta była właściwa, trwa praktycznie nieprzerwanie od tamtego czasu. Pojawił się jednak artykuł, który proponuje spojrzenie na tę kwestię z nieco innej strony i przywrócenie 9. planety.

Pluton to planeta karłowata znajdująca się w pasie Kuipera, która jednocześnie jest jego najjaśniejszym obiektem. Jego średnica to około 2400 km. Dla porównania średnica Księżyca to około 3400 km, a Ziemi 12700 km, czyli ponad 5 razy więcej. Został on wykluczony z grona planet przede wszystkim ze względu na to, że nie spełniała podstawowej definicji, która mówi o tym, że aby obiekt mógł być uznany za planetę, musi posiadać “oczyszczoną” orbitę. W przypadku Plutona trudno mówić o “oczyszczeniu”, ponieważ w pasie Kuipera znajduje się wiele obiektów o podobnych rozmiarach.

Niedawno został jednak opublikowany artykuł, którego autor wskazuje, że podejście to jest nieprawidłowe. Philip Metzger, planetolog z Uniwersytetu Centralnej Florydy, w swoim tekście opublikowanym 29 sierpnia w periodyku Icarus, stara się pokazać, że sposób, w jaki IAU klasyfikuje obiekty, nie ma uzasadnienia w literaturze badawczej. W ramach analizy przestudiował on publikacje naukowe z ostatnich ~200 lat (od 1802 roku), koncentrując się na tym, jak naukowcy w ciągu ostatnich dwóch wieków dyskutowali na temat planetoid. Termin ten, jak ustalił, był stosowany zamiennie z "małymi planetami" lub nawet "planetami" aż do wczesnych lat pięćdziesiątych XX wieku.

"Posiadamy listę ponad 100 aktualnych przykładów planetologów używających słowa planeta w sposób, który narusza definicję IAU, jednak robią to, ponieważ jest to bardziej funkcjonalne" – komentuje Metzger.

Naukowiec podważa przede wszystkim branie pod uwagę kryterium “oczyszczenia” orbity, podczas klasyfikowania obiektu. Twierdzi on, że aktualna definicja jest wyjątkowo nieprecyzyjna i jeśli ktoś rozważałby ją w sposób dosłowny, to żadna aktualna planeta nie zachowałaby swojego statusu. Kirby Runyon z Uniwersytetu Johnsa Hopkinsa — współautorka badań — podkreśla, że stosowane przez IAU kryteria nie są czymś standardowym w astronomii, a wręcz czymś nietypowym i nieznajdującym oparcia w pracach naukowców. Autorzy napisali, że zalecają, aby w odniesieniu do taksonomii planetarnej organy centralne, takie jak IAU, “nie uciekały się do głosowania, aby stworzyć iluzję naukowego konsensusu.” Twierdzą również, że IAU wyrządziło szkodę publicznemu postrzeganiu nauki.

Mimo sporego zamieszania wokół artykułu żaden z dwóch naukowców, którzy są głównymi odpowiedzialnymi za zdegradowanie Plutona, nie czuje się wywołany do tablicy. Planetolog Mike Brown, który na tyle zaangażował się w sprawę, że na Twitterze posługuje się nazwą @plutokiller, twierdzi, że osoby, które chcą, przywrócić Plutonowi status planety, szukają czegokolwiek racjonalnego, co przyjdzie im do głowy, aby zamanifestować swój sprzeciw.
https://www.space24.pl/pluton-znowu-planeta-nowe-spojrzenie

Pluto a Planet? New Research from UCF Suggests Yes
BY ROBERT H. WELLS | SEPTEMBER 6, 2018

The reason Pluto lost its status in 2006 is not valid, according to a recent study led by planetary scientist and UCF alumnus Philip Metzger.

The reason Pluto lost its planet status is not valid, according to new research from the University of Central Florida.

In 2006, the International Astronomical Union, a global group of astronomy experts, established a definition of a planet that required it to “clear” its orbit, or in other words, be the largest gravitational force in its orbit.

Since Neptune’s gravity influences its neighboring planet Pluto, and Pluto shares its orbit with frozen gases and objects in the Kuiper belt, that meant Pluto was out of planet status.

However, in a new study published online Wednesday in the journal Icarus, UCF planetary scientist Philip Metzger, who is with the university’s Florida Space Institute, reported that this standard for classifying planets is not supported in the research literature. (...)
https://today.ucf.edu/pluto-planet-research/

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23218
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #48 dnia: Wrzesień 15, 2018, 08:46 »
Ta kłótnia o status Plutona moim zdaniem jest dość zaskakująca. Trwa to już ponad dekadę i mam wrażenie, że prędko nie ucichnie!

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #48 dnia: Wrzesień 15, 2018, 08:46 »

Offline Wuzetek

  • Pełny
  • ***
  • Wiadomości: 238
  • LOXem i ropą! ;)
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #49 dnia: Wrzesień 15, 2018, 13:41 »
Po pierwsze - nie dziwię się Amerykanom, wyobrażam sobie, co u nas działoby się, gdyby jedyna planeta odkryta przez Polaka została nagle zdegradowana... ;)

Polemizując natomiast z w/w artykułem: zgodnie z nową definicją IAU Pluton JEST planetą - tyle, że "karłowatą".

Autor artykułu chyba zapomniał, jaki był cel zmiany definicji planety - chodziło przecież przede wszystkim o uniknięcie sytuacji, w której w Układzie Słonecznym będziemy mieli kilkadziesiąt planet... Pluton po przelocie New Horizons znów jest największym obiektem transneptunowym, ale nie wiemy, jak długo taki stan będzie jeszcze trwać i co przyniosą przyszłe odkrycia. Co w związku z tym złego w podziale planet na "większe" i "mniejsze" (karłowate)? Że ten podział jest arbitralny? No jasne, każdy podział w tym stylu musi być arbitralny. Autor Ameryki tu nie odkrywa.

Reasumując - w internecie jest wiele artykułów jak cytowany powyżej, w niektórych jest sporo dobrych argumentów. Ale czy któraś z osób krytykujących nową definicję IAU zaproponowała sensowne rozwiązanie problemu ilości planet w układzie słonecznym - jeśli Pluton jest 9., to czemu Eris nie 10.? A Ceres 11.?

Ja jestem za podziałem na 8 planet głównych i -naście "mniejszych".

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8592
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #50 dnia: Październik 25, 2018, 12:06 »
Okazuje się, ze można zorganizować misję sondy, która mogłaby początkowo stać się orbiterem Plutona a po jego zbadaniu badać inne ciała, nawet planety karłowate w Pasie Kuipera.

A Southwest Research Institute team using internal research funds has made several discoveries that expand the range and value of a future Pluto orbiter mission. The breakthroughs define a fuel-saving orbital tour and demonstrate that an orbiter can continue exploration in the Kuiper Belt after surveying Pluto. These and other results from the study will be reported this week at a workshop on future Pluto and Kuiper Belt exploration at the American Astronomical Society's Division for Planetary Sciences meeting in Knoxville, Tennessee.

Associate Vice President and planetary scientist Dr. Alan Stern leads the SwRI study. The team first discovered how numerous key scientific objectives can be met using gravity assists from Pluto's giant satellite, Charon, rather than propellant, allowing the orbiter to change its orbit repeatedly to investigate various aspects of Pluto, its atmosphere, its five moons, and its solar wind interactions for up to several years.

The second achievement demonstrates that, upon completing its science objectives at Pluto, the orbiter can then use Charon's gravity to escape the system without using fuel, slinging the spacecraft into the Kuiper Belt to use the same electric propulsion system it used to enter Pluto orbit to then explore other dwarf planets and smaller Kuiper Belt bodies.


In addition, Zangari led a separate study that examined missions to the 45 largest Kuiper Belt objects and dwarf planets, with launches possible between 2025 and 2040. Her work outlined possible missions of 25 years or less to dwarf planets Eris and Sedna via Jupiter-Neptune swingbys, Quaoar, Makemake, Haumea via Jupiter-Saturn swingbys, and Varuna after a Jupiter-Uranus flyby. A paper detailing this work has been accepted by the Journal of Spacecraft and Rockets.

"Who would have thought that a single mission using already available electric propulsion engines could do all this?" said Stern. "Now that our team has shown that the planetary science community doesn't have to choose between a Pluto orbiter or flybys of other bodies in the Kuiper Belt, but can have both, I call this combined mission the 'gold standard' for future Pluto and Kuiper Belt exploration."


http://www.spacedaily.com/reports/SwRI_team_makes_breakthroughs_studying_Pluto_orbiter_mission_999.html

Już nie mogę się doczekać projektu takiej misji i jej wysłania  8) Może udałoby się wysłać cubesaty do zewnętrznego Układu Słonecznego albo proponowane do układu Alfa Centauri nanożagle kosmiczne?

 

Offline Limax7

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 1123
  • .: I love comets :.
    • Link do Facebook:
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #51 dnia: Październik 25, 2018, 12:31 »
Bardzo ciekawa informacja. Zastanawiam się cóż to za ciekawe "odkrycia" które dają szansę na wprowadzenie sondy na orbitę Plutona a następnie na jej wystrzelenie w stronę wybranego celu KBO w dodatku z minimalnym zużyciem paliwa? Niebywałe!

Czyżby nowy algorytm liczenia orbit? A może bardzo dokładne pomiary obiektów systemu Plutona?
Adam Hurcewicz
Uniwersał 150/900
Nikon D3200 + Nikkor AF-S 18-105mm + Sigma APO 70-300mm

Białystok, Polska
http://adamhurcewicz.wordpress.com

Offline mars76

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 2618
  • MARS - Zmień swoje miejsce zamieszkania!
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #52 dnia: Październik 25, 2018, 17:11 »
Bardzo ciekawa informacja. Zastanawiam się cóż to za ciekawe "odkrycia" które dają szansę na wprowadzenie sondy na orbitę Plutona a następnie na jej wystrzelenie w stronę wybranego celu KBO w dodatku z minimalnym zużyciem paliwa? Niebywałe!

Czyżby nowy algorytm liczenia orbit? A może bardzo dokładne pomiary obiektów systemu Plutona?
+ FH jako nosiciel

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23218
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #53 dnia: Październik 25, 2018, 17:31 »
Z pewnością projekt takiej misji by miał duże notowania na nową wyprawę NASA. Tylko jakiej klasy?

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8592
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #54 dnia: Maj 29, 2019, 19:10 »
Jeśli projekt budowy nanosond miedzygwiezdnych z projektu Breakthrough Starshot technicznie się uda to od startu na LEO do Plutona dzieli je jedynie 3,5 dnia drogi! To brzmi jak bajka! Oby takie nanosondy powstały i działały należycie!!! W ciągu roku chmarą takich nanosond moglibyśmy odwiedzić najważniejsze znane nam ciała niebieskie Układu Słonecznego!!!!  8)

The little camera-toting probes could do a lot of work closer to home as well. For example, they could zoom past Pluto just 3.5 days after getting their laser kick, said Avi Loeb, who chairs the advisory board for Breakthrough Starshot (as well as the astronomy department at Harvard University).

NASA's New Horizons spacecraft returned the first-ever up-close images of Pluto in July 2015, 9.5 years after launching toward the distant dwarf planet.


https://www.space.com/interstellar-flight-breakthrough-starshot-challenges.html

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24484
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #55 dnia: Październik 31, 2019, 23:26 »
Nie wszyscy są przekonani, że Pluton nie jest planetą

NASA Administrator Declared Pluto A Planet Once Again
written by TeluguMaatalu August 29, 2019

(...) A video that has been shared by meteorologist the Cory Reppenhagen on Twitter shows Bridenstine state, “Just so you know, in my view Pluto as a planet.” He further added that “You can write that the Nasa administrator declared Pluto a planet once again. I’m sticking by that, it’s the way I learned it and I’m committed to it.” (...)
http://www.telugumaatalu.com/nasa-administrator-declared-pluto-a-planet-once-again/

2) 2023 sie 22 23:05 Kosmonauta.net
Charon i młode kratery
Ciekawa informacja z 2015 roku, tuż po przelocie sondy New Horizons - wykryto krater na Charonie, który może być bardzo młody.
https://kosmonauta.net/2015/11/czyzby-najmlodszy-krater-na-charonie/
« Ostatnia zmiana: Sierpień 23, 2023, 23:12 wysłana przez Orionid »

Online artpoz

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 3790
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #56 dnia: Sierpień 25, 2022, 13:16 »
Wczoraj był dzień degradacji Plutona (16 lat temu).
« Ostatnia zmiana: Sierpień 25, 2022, 16:31 wysłana przez artpoz »

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24484
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #57 dnia: Luty 22, 2023, 23:03 »
« Ostatnia zmiana: Luty 22, 2023, 23:12 wysłana przez Orionid »

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 938
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #58 dnia: Luty 24, 2023, 17:33 »
Zamarznięty ocean pod powierzchnią Charona ?

Lodowy wulkanizm Charona, największego księżyca Plutona, w tym rozległe pęknięcia w jego lodowej powierzchni, mogą być spowodowane aktywnością zamarzniętego wodnego oceanu pod nią.

Jak sugerują nowe modele, kiedy wewnętrzny ocean Charona zamarzł, mógł tym samym utworzyć głębokie, długie zagłębienia wzdłuż jego środkowej części. Może to sugerować, że zewnętrzna powłoka tego księżyca była cieńsza niż dotychczas przewidywano. Model implikuje również, że występowanie tzw. kriowulkanów, wybuchających lodem, wodą i innymi materiałami, jest mniej prawdopodobne na północnej półkuli tego księżyca.



Pierwszą wzmiankę o lodowych cechach geologicznych Charona opublikowano w 2015 roku, kiedy to sonda New Horizons NASA przeleciała blisko Charona i Plutona. Cechy te były szokiem dla naukowców, gdyż dotychczas wierzono, iż księżyc ten jest bezwładną lodową kulą. Od tamtego czasu, zespół kierowany przez naukowców z Southwest Research Institute (SwRI) analizuje dane z tej sondy, próbując odkryć przyczynę i dokładne mechanizmy rządzące tymi cechami geologicznymi.

Jak mówi Alyssa Rhoden, członkini zespołu z SwRI i ekspertka w temacie lodowych księżyców, „Połączenie interpretacji geologicznych i modeli ewolucji termo-orbitalnej sugeruje, że Charon miał podpowierzchniowy płynny ocean, który ostatecznie zamarzł.” Dodaje także, że zamarzaniu takiego oceanu towarzyszy zwiększenie jego objętości. To z kolei powoduje ogromne naprężenia w jego zewnętrznej lodowej skorupie, a także zwiększa ciśnienie w jeszcze płynnej wodzie poniżej. Podejrzewano, że właśnie to było przyczyną wielkich szczelin w powierzchni Charona i jego aktywności kriowulkanicznej.

Zdjęcie Charona, największego z księżyców Plutona, wykonane 13 lipca 2015 roku przez sondę “New Horizons” z odległości 466 tysięcy kilometrów.


Aby odkryć pochodzenie wspomnianych szczelin, Rhoden modelowała komputerowo ewolucję skorupy lodowej Charona. Gdy ocean pod nią zamarzał, rozpychał ją, tworząc szpary. Oceany uwzględnionych w symulacjach składały się z wody, amoniaku i ich kombinacji. Pomimo faktu, że amoniak może działać jako środek przeciw zamarzaniu, Rhoden stwierdziła, że te wariacje w składzie oceanu nie mają znaczącego wpływu na wyniki symulacji.

Jak wskazały symulacje, kiedy ocean rozszerzał się, nie tylko powodował pęknięcia przechodzące przez całą skorupę, ale także zwiększając ciśnienie pozostałej wody i resztek cieplejszego lodu, wyrzucał je wszystkie w gwałtownych erupcjach. Właśnie to spowodowało wątpliwości, co do słuszności dotychczasowych teorii dotyczących budowy Charona. Według nich, księżyc ten miał zbyt grubą warstwę lodową, aby rozszerzanie się wewnętrznych oceanów mogło spowodować takie pęknięcia. Co więcej, jak wskazał model zespołu z SwRI, nie wszystkie pęknięcia sięgają aż do warstwy oceanicznej, co dodatkowo wskazuje na niepoprawność dotychczasowych modeli tego księżyca.

Charon wraz z zaznaczonym obszarem kanionu.


Dalsze badania Charona będą prowadzone i potencjalnie mogą wskazać wiele innych niespodziewanych właściwości. Ewentualnego potwierdzenia lub obalenia tych teorii możemy się spodziewać dopiero po bliskich przelotach sond względem tego księżyca lub po niezapowiadanych, acz niewykluczonych, misjach próbników w te rejony.

https://www.space.com/pluto-moon-charon-cracks-frozen-ocean





Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24484
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #59 dnia: Maj 18, 2023, 20:15 »
17 lat temu, 22 lutego 2006 roku, opublikowano dane z HST potwierdzające istnienie 2. księżyców Plutona: S/2005 P 1 (Hydra) S/2005 P 2 (Nix).
18 lat temu, 18.05.2005, odkryto S/2005 P 1 (Hydra) S/2005 P 2 (Nix).
https://hubblesite.org/contents/news-releases/2005/news-2005-19.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Hydra_(moon)
https://en.wikipedia.org/wiki/Nix_(moon)
https://twitter.com/Plutoliveshere/status/1526444032951320576
https://twitter.com/Kosmo_Michal/status/1659158062383366144
« Ostatnia zmiana: Maj 18, 2023, 20:19 wysłana przez Orionid »

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: 134340 Pluton (zbiorczo)
« Odpowiedź #59 dnia: Maj 18, 2023, 20:15 »