Analogowa misja na Księżyc

[jsc]

Ci co są zainteresowani budowaniem przez Polskę rakiet kosmicznych proponuję zajrzeć tu:

Tematem, któremu prof. Piotr Wolański poświęcił szczególną uwagę, był projekt rakiety do wynoszenia małych satelitów o masie w przedziale od 100 do 250 kg na orbitę heliosynchroniczną (SSO). W Europie brakuje tego typu systemu, który jest w ocenie naukowca bardzo perspektywiczny biorąc pod uwagę postępującą miniaturyzację satelitów i, co za tym idzie, rosnące potrzeby w dziedzinie tanich środków do ich wynoszenia na orbitę.

Biorąc pod uwagę, że Polska ma wieloletnie doświadczenie w budowie rakiet takich jak np. rodzina rakiet meteorologicznych Meteor opracowanych w latach 60. XX wieku oraz zdolnych do osiągnięcia wysokości 100 km, jak i współczesne badania nad silnikami rakietowymi, prowadzone w Instytucie Lotnictwa, nasz kraj mógłby się włączyć w program budowy europejskiego systemu do wynoszenia małych satelitów. Taki projekt o nazwie Sole Orbital Launcher jest realizowany wspólnie przez Włochy, Niemcy i Rumunię, które widzą Polskę jako partnera właśnie w dziedzinie technologi hybrydowych i dwuskładnikowych silników rakietowych napędzanych ekologicznymi materiałami pędnymi. Instytut Lotnictwa sonduje również możliwość utworzenia konsorcjum wraz z Ukrainą w celu stworzenia rakiet nośnych dla małych satelitów. Jak zwrócił uwagę prof. Wolański działania te nie spotkały się jednak z zainteresowaniem Ministerstwa Gospodarki, które odrzuciło wniosek o dofinansowanie projektu.

W przyszłym roku mają się z kolei rozpocząć testy rakiety sondującej ILR-33 "Bursztyn", która ma wznieść się na wysokość 100 km, a doświadczenia zdobyte przy tym projekcie mają zostać wykorzystane do konstrukcji trójstopniowej rakiety satelitarnej. Instytut Lotnictwa może również zaprojektować i zbudować silniki rakietowe przeznaczone do napędu satelitów oraz ostatnich stopni niewielkich rakiet kosmicznych.

Żródło: http://www.space24.pl/274670,polska-w-kosmosie-2015-postawic-na-niszowe-technologie-kosmiczne

W drugiej połowie sierpnia w Rzepienniku Biskupim dojdzie do symulowanej misji księżycowej. Celem tego projektu jest zbadanie części interakcji w trudnych zadaniach dla załogi.
Misje analogowe to forma zdobywania wiedzy na temat mniejszej lub większej części wyzwań, jakie stoją przez astronautami w misjach załogowych. Najbardziej znaną misją tego typu było “Mars 500”, w ramach której przez 520 dni w izolacji przebywało sześciu mężczyzn w symulowanej misji ku Czerwonej Planecie. W trakcie “Mars 500” sprawdzano m.in. autonomiczność załogi, zdolność do współpracy z kontrolą misji, zdolność do rozwiązywania problemów, identyfikację konfliktów oraz wyniki przeprowadzanych testów i prac.

W sierpniu tego roku dojdzie do pierwszej analogowej misji w Polsce. Projekt otrzymał nazwę “Analog Moon Simulation Campaign”. Inicjatorem tego projektu jest kilkunastoosobowy zespół naukowców, inżynierów, architektów, biznesmenów oraz pasjonatów złączonych w ramach inicjatywy Modular Analog Research Station (M.A.R.S.). Koordynatorem M.A.R.S. jest dr. Agata Kołodziejczyk, obecnie odbywająca staż podoktorski w ESA.

M.A.R.S. powstaje w Rzepienniku Biskupim w Małopolsce (ok 30 km na południe od Tarnowa). Pomiędzy 15 a 31 sierpnia tego roku w Rzepienniku Biskupim zostanie przeprowadzona wspomniana kampania “Analog Moon Simulation Campaign”. Udział w tej kampanii może wziąć każdy zainteresowany – do 31 marca trwają zgłoszenia kandydatów. Zainteresowane osoby powinny wysłać swoje CV oraz list intencyjny na adres marsjanum@gmail.com.

Więcej informacji na temat M.A.R.S. można znaleźć na stronie www.marshub.org.

(M.A.R.S.)

Żródło: http://www.kosmonauta.net/2016/03/analogowy-ksiezyc-w-polsce-15-31-08-2016/?pk_campaign=feed&pk_kwd=analogowy-ksiezyc-w-polsce-15-31-08-2016

[ekoplaneta]

A gdzie Janek Kozicki i jego nadmuchiwana baza marsjańska? :-(

[jsc]

A gdzie Janek Kozicki i jego nadmuchiwana baza marsjańska? :-(

No to masz zadanie bojowe... Odnaleźć i wlepić na Kosmonaucie:)

[JSz]

Czy dwutygodniowy biwak, podczas którego będzie się chodzić w jakichś imitacjach skafandrów, ma jakikolwiek sens techniczny, inżynieryjny, badawczy, socjologiczny, czy dowolny inny związany z astronautyką? Czy to po prostu zabawa, a co najwyżej ktoś podłapał jakieś finansowanie. Zubrin już to dawno ćwiczył.

[station]

Czy dwutygodniowy biwak, podczas którego będzie się chodzić w jakichś imitacjach skafandrów, ma jakikolwiek sens techniczny, inżynieryjny, badawczy, socjologiczny, czy dowolny inny związany z astronautyką? Czy to po prostu zabawa, a co najwyżej ktoś podłapał jakieś finansowanie. Zubrin już to dawno ćwiczył.

Owszem, to tylko zabawa marzycieli z cyklu "jak się nie ma co się lubi ...", czyli taki Devron na polską skalę i kolejne zabawne kartonowe czy też szmaciane "habitaty".

[Tomasz Noga]

Czy dwutygodniowy biwak, podczas którego będzie się chodzić w jakichś imitacjach skafandrów, ma jakikolwiek sens techniczny, inżynieryjny, badawczy, socjologiczny, czy dowolny inny związany z astronautyką? Czy to po prostu zabawa, a co najwyżej ktoś podłapał jakieś finansowanie. Zubrin już to dawno ćwiczył.

Owszem, to tylko zabawa marzycieli z cyklu "jak się nie ma co się lubi ...", czyli taki Devron na polską skalę i kolejne zabawne kartonowe czy też szmaciane "habitaty".

Czy te opinie są na podstawie czegoś, czy wzięte z sufitu?

[JSz]

Po co ten złośliwy ton Tomaszu? Raczej wolałbym przeczytać Twoje argumenty "za" jeśli masz takie.

(1) Przejrzałem stronę projektu http://marshub.org/ i znalazłem tam tylko tyle na ten temat:

Our aim is to develop the first in Poland scientific habitat to investigate human-robotic relations during long-term planetary missions. We will apply novel tele-medicine solutions, novel architecture design and novel methods of planning and working to simulate not only “the beginning of life” in the habitat but also “a need to develop”, which will be reflected in future analog missions.

Co to ma wspólnego z astronautyką? Jest teraz moda na Marsa, to trzeba ją wykorzystać: nazwijmy to MARS. Oczywiście nic w tym złego, tylko po co my mamy udawać, że to projekt mający coś wspólnego z astronautyką i przyszłymi misjami.

(2) Bez względu na to, co ktoś napisze na swojej stronie, mam na tyle rozeznanie w temacie, by móc samemu ocenić czy takie projekty mają rzeczywiście coś wspólnego z astronautyką. Ponadto Zubrin organizował już podobne, bardzo nagłośnione imprezy i dyskusje na ten temat już się odbyły.

Co innego projekty typu Ekosfera, których kilka już się odbyło, ale to tutaj nie ma z tym nic wspólnego.

[jsc]

Po co ten złośliwy ton Tomaszu? Raczej wolałbym przeczytać Twoje argumenty "za" jeśli masz takie.

(1) Przejrzałem stronę projektu http://marshub.org/ i znalazłem tam tylko tyle na ten temat:

Our aim is to develop the first in Poland scientific habitat to investigate human-robotic relations during long-term planetary missions. We will apply novel tele-medicine solutions, novel architecture design and novel methods of planning and working to simulate not only “the beginning of life” in the habitat but also “a need to develop”, which will be reflected in future analog missions.

Co to ma wspólnego z astronautyką? Jest teraz moda na Marsa, to trzeba ją wykorzystać: nazwijmy to MARS. Oczywiście nic w tym złego, tylko po co my mamy udawać, że to projekt mający coś wspólnego z astronautyką i przyszłymi misjami.

Tym się zajmują agencje kosmiczne w poszukiwaniu jakiś rozwiązań, technologii itp. Do takich programów można zaliczyć całą gamę takich, które by cię zdziwiły... są nawet takie co nurkują!

[Tomasz Noga]

Po co ten złośliwy ton Tomaszu? Raczej wolałbym przeczytać Twoje argumenty "za" jeśli masz takie.

(1) Przejrzałem stronę projektu http://marshub.org/ i znalazłem tam tylko tyle na ten temat:

Our aim is to develop the first in Poland scientific habitat to investigate human-robotic relations during long-term planetary missions. We will apply novel tele-medicine solutions, novel architecture design and novel methods of planning and working to simulate not only “the beginning of life” in the habitat but also “a need to develop”, which will be reflected in future analog missions.

Co to ma wspólnego z astronautyką? Jest teraz moda na Marsa, to trzeba ją wykorzystać: nazwijmy to MARS. Oczywiście nic w tym złego, tylko po co my mamy udawać, że to projekt mający coś wspólnego z astronautyką i przyszłymi misjami.

(2) Bez względu na to, co ktoś napisze na swojej stronie, mam na tyle rozeznanie w temacie, by móc samemu ocenić czy takie projekty mają rzeczywiście coś wspólnego z astronautyką. Ponadto Zubrin organizował już podobne, bardzo nagłośnione imprezy i dyskusje na ten temat już się odbyły.

Co innego projekty typu Ekosfera, których kilka już się odbyło, ale to tutaj nie ma z tym nic wspólnego.

Nie miałem na celu złośliwości, jeżeli tak zostało to odebrane, to przepraszam. Jak wspomniał jsc, są ,,okołokosmiczne" programy naukowe, które z boku wyglądają zaskakująco. Ale gdy spojrzy się na nie bliżej, mogą okazać się potrzebne. Nie wiem czy tak jest w przypadku misji analogowej planowanej przez MARS, nie wymienię ani jednego argumentu ,,za" bo nie znam szczegółów - co jest równie dobrą przesłanką by nie skreślać projektu z góry. Pozdrawiam 

[magiczny]

No to masz zadanie bojowe... Odnaleźć i wlepić na Kosmonaucie:)

Baza marsjańska Joanny Kozickiej



Baza marsjańska Janka Kozickiego





Niestety linki na marssociety nie działają, a te obrazki są z mojego domowego archiwum.

He, ale znalazłem stronę http://janek.kozicki.pl/base.php 

[jsc]

Wielkie dzięki dla was obu!

[JSz]

Jak wspomniał jsc, są ,,okołokosmiczne" programy naukowe, które z boku wyglądają zaskakująco. Ale gdy spojrzy się na nie bliżej, mogą okazać się potrzebne. Nie wiem czy tak jest w przypadku misji analogowej planowanej przez MARS, nie wymienię ani jednego argumentu ,,za" bo nie znam szczegółów - co jest równie dobrą przesłanką by nie skreślać projektu z góry.

Tylko że w przypadku projektu MARS mamy jego stronę www, do której podałem link, a więc są przesłanki. Na tak zaawansowanym etapie zbierania ochotników do eksperymentu, jego autorzy powinni przedstawić klarownie jego cele. Jeśli to zrobili tak jak widać na ich stronie, to uprawomocnione jest przypuszczenie, że nie mają konkretnego programu naukowego. Już nie mówię, że w zakresie astronautyki, ale że w ogóle.

To, że jakiś okołokosmiczny program naukowy może z boku wyglądać zaskakująco, jest całkiem inną sytuacją niż gdy go nie ma w ogóle. Tych kilka haseł, które podali organizatorzy, można z o wiele większym powodzeniem realizować u siebie w pokoju.

Zaś np. "novel architecture design" - czyżby to była stacja w pełni autonomiczna, z systemem zamkniętego obiegu i regeneracji powietrza, produkcją żywności, energią itp.? Patrząc na ich rysunek - myślę, że wątpię:



Wygląda to na dość wierną kopię zubrinowskich zabaw.

[kanarkusmaximus]

Poprosiłem twórców M.A.R.S. o rejestrację na naszym forum i przedstawienie koncepcji działań. Mam nadzieję, że okaże się to być coś ciekawego, mocnym podłożem naukowym i ustalonymi celami prac.

[Orionid]

Na razie projekt nie ma jeszcze zapewnionego finansowania. Zastanawiam się, czy 100 000 zł wystarczy na powstanie w pełni funkcjonalnego habitatu.

Rzepiennik Biskupi czeka na polskich astronautów
29.03.2016

Sześcioro astronautów-amatorów weźmie udział w - planowanej na sierpień - symulowanej misji księżycowej. W księżycowej bazie zbudowanej w Rzepienniku Biskupim na uczestników czekają prawdziwe naukowe zadania. Zgłosić może się każdy, ale tylko do końca marca.

Jedną z najsłynniejszych symulowanych misji kosmicznych był eksperyment Mars500, będący symulacją lotu na Marsa. Sześciu ochotników w zamknięciu przebywało przez ponad 500 dni. W nieco mniejszej skali symulację księżycowej misji kosmicznej chcą przeprowadzić członkowie zespołu Modular Analog Research Station (M.A.R.S.).
 
M.A.R.S. to grupa naukowców, biznesmenów i ambitnych studentów. W małopolskim Rzepienniku Biskupim, chcą oni zbudować księżycową bazę, zwaną habitatem, a później – na nieco ponad dwa tygodnie - przyjąć do niej astronautów-amatorów.
 
„Księżyc jest kamieniem milowym między Ziemią a Marsem. Wszystkie technologie, które naukowcy chcieliby wykorzystać na Marsie najpierw muszą zostać sprawdzone na Księżycu” – mówi PAP członek grupy M.A.R.S. Szymon Gryś.
 
"W zależności od tego czy w Rzepienniku będziemy prowadzili misję księżycową, czy marsjańską zasypiemy wierzchnią warstwę gleby albo charakterystycznym dla Księżyca ciemnoszarym piachem, albo pomarańczowa glinką, która wizualnie będzie przypominała Marsa" - opisuje Gryś.
 
W habitacie - również przykrytym cienką warstwą gleby - na około 60 metrach kwadratowych znajdzie się część do codziennego życia astronautów i część naukowa, w której znajdą się eksperymenty. Umieszczone będą w nim też śluzy powietrzne, które prawdziwym astronautom pozwalają bezpiecznie wychodzić w „przestrzeń kosmiczną”.
 
Już w drugiej połowie sierpnia w habitacie zamieszka sześcioro astronautów - amatorów. "Najważniejszym zadaniem dla wybrańców będzie obsługa habitatu i eksperymentów, które będzie trzeba przeprowadzić w środku. Z punktu widzenia naukowego nas najbardziej będzie interesowało, jak nasi wybrańcy poradzą sobie z zadaniami. My wyobrażamy sobie np., że dana czynność powinna zająć im dwa dni, a może się okazać, że w warunkach misji będą to cztery dni" - wyjaśnia Szymon Gryś.
 
Poza tym astronauci będą musieli komunikować się "z Ziemią", a wcześniej nauczyć odpowiednich protokołów umożliwiających tę komunikację. Przed rozpoczęciem misji przejdą małe szkolenie astronautyczne, aby móc sprawnie i bezpiecznie poruszać się w nowym, nieznanym środowisku.
 
"Na miejscu będą obowiązywały ich takie same procedury bezpieczeństwa, które obowiązują astronautów. Na zewnątrz habitatu zawsze będą wychodzili w parach, będą musieli obserwować czy podczas takiego wyjścia drugiemu astronaucie nic złego się nie dzieje, oddalać się tylko na taką odległość, aby w razie awarii łazika móc wrócić na pieszo. W kosmosie każde jednorazowe wyjście astronauty z habitatu wiąże się z długim, żmudnym zakładaniem stroju kosmicznego. Za każdym razem, gdy nasi astronauci będą wychodzili, też będą musieli go zakładać" - opisuje rozmówca PAP.
 
Naukowcy będą bacznie obserwowali zachowania astronautów-amatorów: to, jak ze sobą współpracują i jak sprawnie wykonują zlecone im eksperymenty. Na podstawie wyników obserwacji powstaną publikacje naukowe, tym cenniejsze, że na razie nie ma zbyt wielu prac na ten temat. "W ten sposób chcielibyśmy przyczynić się do rozwoju nowej gałęzi nauki" - przyznał Gryś.
 
Kto może zostać astronautą? Każdy! To mogą być zarówno inżynierowie, doktoranci, ale też zwykli miłośnicy nauki. Wystarczy przesłać CV i list motywacyjny na adres marsjanum@gmail.com. Trzeba się jednak pospieszyć, bo termin mija 31 marca. Na razie organizatorzy mają nieco ponad dwadzieścia zgłoszeń, ale liczą na znacznie więcej. "Z im większej liczby osób będziemy mogli wybierać, tym ciekawszy i lepiej współpracujący zespół będziemy mogli stworzyć" - zaznacza Gryś.
 
Na podstawie przesłanych aplikacji twórcy projektu wybiorą najciekawsze osoby, a później przeprowadzą z nimi dłuższe rozmowy. Ocenią zarówno posiadaną wiedzę, ale też umiejętność komunikacji i współpracy z innymi.
 
"Nawet geniusz techniki, inżynier, profesor, który będzie miał fatalny charakter i będzie eskalował kłótnie, nie będzie się nadawał. Musi być tu symbioza charakterów, zespół musi ze sobą współpracować. Przebywając non stop przez dwa tygodnie, można się +pożreć+ nawet z najlepszymi przyjaciółmi, a co dopiero z obcymi osobami, z którymi trzeba wykonać jakieś zadania. Mamy w zespole psychologa, który na podstawie analizy będzie dobierał zespół astronautów" - opisuje Gryś.
 
Habitat, budowany w ramach projektu "Analog Moon Simulation Campaign", nie jest jeszcze gotowy. Jego twórcy chcą najpierw chcą wybrać astronautów, a potem w akcji crowdfundingowej, zebrać 100 tys. złotych na przygotowanie księżycowego domu w Rzepienniku Biskupim.
 
Ewelina Krajczyńska (PAP)

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,408993,rzepiennik-biskupi-czeka-na-polskich-astronautow.html
 

[Rafał]

Naukowcy będą bacznie obserwowali zachowania astronautów-amatorów: to, jak ze sobą współpracują i jak sprawnie wykonują zlecone im eksperymenty. Na podstawie wyników obserwacji powstaną publikacje naukowe, tym cenniejsze, że na razie nie ma zbyt wielu prac na ten temat. "W ten sposób chcielibyśmy przyczynić się do rozwoju nowej gałęzi nauki" - przyznał Gryś.

W sensie że nie ma publikacji naukowych nad psychologią zespołowej pracy? Nawet jest książka "Psychologia zespołu pracowniczego". Nie bardzo też rozumiem co miałoby być nową gałęzią nauki jeśli założymy, że współczesna psychologia jest już gałęzią nauki...