Nowe spojrzenie na 2014 MU69 BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 27 STYCZNIA 2019
NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research InstituteSonda New Horizons przesłała nowe spojrzenie na planetoidę 2014 MU69. Rozdzielczość tego obrazu jest wystarczająca, by pokusić się o analizę struktury wewnętrznej tego obiektu. (...)
Kolejny ciekawy obraz 2014 MU69 został opublikowany przez NASA 24 stycznia. Jest to obraz o rozdzielczości około 135 metrów na piksel, wykonany z odległości około 6700 km od planetoidy. Sonda NH przesłała ten obraz na Ziemię w dniach 18-19 stycznia.
Na obrazie można zobaczyć, że większa część 2014 MU69 wygląda jak gdyby składała się z wielu mniejszych obiektów. Kilka z nich jest “obramowanych” jaśniejszą granicą – podobnie jak “szyjka” pomiędzy dwoma składowymi 2014 MU69. Sugeruje to, że 2014 MU69 jest rzeczywiście zlepkiem mniejszych obiektów. Oznacza to, że wnętrze tej planetoidy może też być stosunkowo porowate – z dużymi przestrzeniami pomiędzy poszczególnymi “składowymi” 2014 MU69.
Ponadto, można dostrzec kilka zagłębień, z których największy znajduje się u mniejszego z dwóch składników 2014 MU69. Jak na razie nie wiadomo, czy są to kratery czy też twory powstałe w inny sposób – np. odgazowanie lub zawalenie się wewnętrznych przestrzeni tej planetoidy. Zauważono także kilka mniejszych tworów, które z dużym prawdopodobieństwem są kraterami. Ich ilość jest jednak stosunkowo niewielka – większość powierzchni 2014 MU69 wydaje się być gładka.
2014 MU69 jest fascynującym obiektem – reliktem wczesnego Układu Słonecznego. Przelot New Horizons obok tej planetoidy pozwolił nam spojrzeć z bliska na budulce, z których niegdyś powstały większe obiekty – księżyce oraz planetoidy.
(NASA)
https://kosmonauta.net/2019/01/nowe-spojrzenie-na-2014-mu69/#prettyPhotoNew Horizons' Newest and Best-Yet View of Ultima ThuleJanuary 24, 2019
(...) Obtained with the wide-angle Multicolor Visible Imaging Camera (MVIC) component of New Horizons' Ralph instrument, this image was taken when the KBO was 4,200 miles (6,700 kilometers) from the spacecraft, at 05:26 UT (12:26 a.m. EST) on Jan. 1 – just seven minutes before closest approach. With an original resolution of 440 feet (135 meters) per pixel, the image was stored in the spacecraft's data memory and transmitted to Earth on Jan. 18-19. Scientists then sharpened the image to enhance fine detail. (This process – known as deconvolution – also amplifies the graininess of the image when viewed at high contrast.)
The oblique lighting of this image reveals new topographic details along the day/night boundary, or terminator, near the top. These details include numerous small pits up to about 0.4 miles (0.7 kilometers) in diameter. The large circular feature, about 4 miles (7 kilometers) across, on the smaller of the two lobes, also appears to be a deep depression. Not clear is whether these pits are impact craters or features resulting from other processes, such as "collapse pits" or the ancient venting of volatile materials.
Both lobes also show many intriguing light and dark patterns of unknown origin, which may reveal clues about how this body was assembled during the formation of the solar system 4.5 billion years ago. One of the most striking of these is the bright "collar" separating the two lobes.
"This new image is starting to reveal differences in the geologic character of the two lobes of Ultima Thule, and is presenting us with new mysteries as well," said Principal Investigator Alan Stern, of the Southwest Research Institute in Boulder, Colorado. "Over the next month there will be better color and better resolution images that we hope will help unravel the many mysteries of Ultima Thule." (...)
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20190124
Wątek: New Horizons - misja rozszerzona (Przeczytany 102801 razy)