Polskie Forum Astronautyczne

Astronautyka => Sprawy Ogólne => Wątek zaczęty przez: CoB w Maj 23, 2013, 21:01

Tytuł: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: CoB w Maj 23, 2013, 21:01
Medycyna kosmiczna jest nierozerwalnie związana z astronautyką załogową, z tego też względu powstaje ten wątek.

Dwa podstawowe problemy związane z medycyną kosmiczną to:
a) mikrograwitacja,
b) promieniowanie kosmiczne (w tym CME oraz strefy podwyższonej radiacji - np.: pasy radiacyjne Jowisza).

Temat ważny, bo bez niego być może nie ruszymy dalej jako ludzie i wszystkie długotrwałe wyprawy poza LEO będą obsługiwane przez roboty.
Proponuję skupić się w tym wątku na samych zagrożeniach (przede wszystkim na Marsie) oraz ochronie przed nimi.

Mnie osobiście interesował wpływ promieniowania na funkcje poznawcze i wyższe procesy umysłowe. Długofalowo uszkodzenia mózgu są nieuniknione, ale zastanawiam się jak sprawa wygląda po krótkim oddziaływaniu. Załóżmy, że naładowane protony z promieniowania kosmicznego przebijają się przez mózg astronauty. Raz, że niszczą komórki nerwowe, zmieniają w pewnym stopniu "schemat połączeń". Dwa, promieniowanie wtórne powoduje (?) wzbudzenie neuronów, które nie powinny zostać wzbudzone w normalnej sytuacji co też chyba zaburza pracę mózgu.

Według angielskiej Wikipedii (http://en.wikipedia.org/wiki/Health_threat_from_cosmic_rays) wysokoenergetyczne promieniowanie stanowi istotne zagrożenie dla komórek mózgowych astronautów w trakcie marsjańskiej misji.

Sprawa jest chyba dość skomplikowana, ponieważ przed cząstkami o niskiej energii można się chronić za pomocą osłon, ale jak poradzić  sobie z jonami o energii sięgającej GeV? One chyba i tak przebiją się przez osłony i dodatkowo mogą wywołać promieniowanie wtórne.

W międzyczasie znalazłem ciekawy artykuł o "prawie natychmiastowym" wpływie radiacji na funkcje kognitywne mózgu: Radiation Induces Acute Alterations in Neuronal Function  (http://www.plosone.org/article/info:doi/10.1371/journal.pone.0037677)
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: CoB w Maj 31, 2013, 17:04
Krótko: opierając się na danych z czujnika RAD łazika MSL okazało się, że sumaryczna dawka promieniowania w trakcie podróży na Marsa będzie wynosić 0.66 Sv, z czego na dzień drogi przypada 1.8 mSv. I tutaj rodzi się ciekawe pytanie - czy ludzki organizm będzie w stanie regenerować się na tyle, by sumaryczną dawkę obniżyć jeszcze bardziej?

Na podstawie: http://www.astrobio.net/pressrelease/5503/radiation-exposure-on-a-trip-to-mars
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Maj 31, 2013, 17:25
Te 0,66 Sv to jest wartość "uśredniona" dla całej wyprawy, tak? Nie zakłada np promieniowania po rozbłysku klasy X? :)

Tak dla porównania (bo dziś dzień bez papierosa :) ) - przeciętny palacz rocznie otrzymuje dawkę 0,06-0,16 Sv od papierosów. Czy to jakaś wartość porównywalna z lotem na Marsa?
http://en.wikipedia.org/wiki/Health_effects_of_tobacco#Radioactive_carcinogens
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: jmvh w Maj 31, 2013, 17:51
Te 0,66 Sv to jest wartość "uśredniona" dla całej wyprawy, tak?
To wartość dla samych przelotów od-do, bez okresu pobytu na Marsie.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Maj 31, 2013, 19:36
Te 0,66 Sv to jest wartość "uśredniona" dla całej wyprawy, tak? Nie zakłada np promieniowania po rozbłysku klasy X? :)

Tak dla porównania (bo dziś dzień bez papierosa :) ) - przeciętny palacz rocznie otrzymuje dawkę 0,06-0,16 Sv od papierosów. Czy to jakaś wartość porównywalna z lotem na Marsa?
http://en.wikipedia.org/wiki/Health_effects_of_tobacco#Radioactive_carcinogens
             ... w podanym przez mnie w innym watku danych, wychodzi cos w stylu: co tydzien wizyta u rentgena. Z powazaniem
                                                                                                                                                                                                       Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Czerwiec 01, 2013, 10:29
Dobry wykres zagrozen radiacja z badan na Curiosity, uwaga, skala jest logarytmiczna:
(http://www.nasa.gov/images/content/752264main_pia17061-43_946-710.jpg)
Z powazaniem
                                   Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: magiczny w Czerwiec 09, 2013, 22:09
Nie wiem czy dobry wątek wybrałem.
Trafiliście może kiedyś na jakieś rozważania na temat rozwoju człowieka, począwszy od płodu i dorastanie w warunkach grawitacji marsjańskiej? Może macie swoje przemyślenia?
Ostateczną odpowiedź dostaniemy po próbie na Marsie, ale zastanawia mnie czy ktoś próbował już odpowiedzieć na to pytanie w jakiś fachowy sposób.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Czerwiec 10, 2013, 07:17
Nie wiem czy dobry wątek wybrałem.
Trafiliście może kiedyś na jakieś rozważania na temat rozwoju człowieka, począwszy od płodu i dorastanie w warunkach grawitacji marsjańskiej? Może macie swoje przemyślenia?
Ostateczną odpowiedź dostaniemy po próbie na Marsie, ale zastanawia mnie czy ktoś próbował już odpowiedzieć na to pytanie w jakiś fachowy sposób.
              .... jakis czas temo mowilo sie o eksperymencie z myszkami, ktore mialy przynajmniej przez jedno pokolenie wzrastac w mniejszej grawitacji. Byly plany, nie wiem czy zostaly zrealizowane i czy beda. Z powazaniem
                                                                                                        Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Czerwiec 10, 2013, 09:13
              .... jakis czas temo mowilo sie o eksperymencie z myszkami, ktore mialy przynajmniej przez jedno pokolenie wzrastac w mniejszej grawitacji. Byly plany, nie wiem czy zostaly zrealizowane i czy beda. Z powazaniem
                                                                                                        Adam Przybyla

Przy okazji BION-M pojawiło się pytanie dlaczego takie eksperymenty nie zostały przeprowadzone na ISS. Odpowiedź była taka, że Stacja nie ma infrastruktury do takiej ilości zwierząt na pokładzie.

Zakładam, że w przypadku chęci przeprowadzenia eksperymentów na jedno pokolenie, to mówimy tutaj o czasie rzędu przynajmniej kilkunastu miesięcy oraz ilości rzędu kilkunastu, jeśli chcemy włączyć statystykę do badań. A to oznacza, że na ISS nie da się tego zrobić, a (chyba) innej platformy do tak długoterminowych testów na orbicie zwyczajnie nie ma...
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Czerwiec 10, 2013, 09:26
              .... jakis czas temo mowilo sie o eksperymencie z myszkami, ktore mialy przynajmniej przez jedno pokolenie wzrastac w mniejszej grawitacji. Byly plany, nie wiem czy zostaly zrealizowane i czy beda. Z powazaniem
                                                                                                        Adam Przybyla

Przy okazji BION-M pojawiło się pytanie dlaczego takie eksperymenty nie zostały przeprowadzone na ISS. Odpowiedź była taka, że Stacja nie ma infrastruktury do takiej ilości zwierząt na pokładzie.

Zakładam, że w przypadku chęci przeprowadzenia eksperymentów na jedno pokolenie, to mówimy tutaj o czasie rzędu przynajmniej kilkunastu miesięcy oraz ilości rzędu kilkunastu, jeśli chcemy włączyć statystykę do badań. A to oznacza, że na ISS nie da się tego zrobić, a (chyba) innej platformy do tak długoterminowych testów na orbicie zwyczajnie nie ma...
             ... japonczycy maja na ISS akwarium http://www.universetoday.com/96475/fish-in-space-space-station-gets-an-aquarium/ (http://www.universetoday.com/96475/fish-in-space-space-station-gets-an-aquarium/) Z powazaniem
                                                                                                                                                                                                                                               Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: CoB w Wrzesień 17, 2014, 21:47
http://www.youtube.com/watch?v=9SkYQd6UtAc
- kto nie śledzi profilu ESA, niech zajrzy na ten film. Właściwie większość "treściwej treści" to opowiadanie o transferze kosmicznych technologii na potrzeby medycyny ziemskiej, całkiem ciekawa sprawa. Wiedziałem już, że wiele algorytmów obrazowania satelitarnego trafiło ostatecznie do szpitali, podobnie termometry IR itp., ale proces ciągle trwa i wciąż nowe "kosmiczne" technologie przenikają na Ziemię.

Dlatego warto inwestować w ISS. Bo jak wyceni się zdrowie ludzkie? :)

Jestem ciekaw czy gdzieś znajdę spis wszystkich eksperymentów toczonych właśnie na Stacji?
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Rafał w Styczeń 21, 2016, 12:51
Odkopuję stary wątek, bo trafiłem na całkiem ciekawy pomysł:
https://www.newscientist.com/article/2073993-virtual-idyll-could-aid-convalescence-and-stave-off-depression/

System wirtualnej rzeczywistości opartej o plażowo-leśną scenerię mógłby obniżać stres i poprawiać zdolności poznawcze. Aktualnie jest testowany na pacjentach. Autorzy proponują by w przyszłości towarzyszył również astronautom. Na filmie poniżej widać że całkiem dobrze udało im się odtworzyć relaksujące miejsce.

http://www.youtube.com/watch?v=_1UtjzFnAY0
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: LooZ^ w Styczeń 21, 2016, 13:44
Eh, do pełnej immersji i suspension of disbelief to im jeszcze sporo brakuje - a mogli dać komuś porządnemu do zrobienia ;)

Obstawiam, że dopiero grafika na takim poziomie mogłaby coś zdziałać ;) https://www.youtube.com/watch?v=6hqUx2SOTAQ
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Styczeń 21, 2016, 18:44
Mocne wrażenia  powinny w jakiś sposób rekompensować brak ziemskich wpływów środowiskowych.

Ale w przyszłych dalekich misjach kosmicznych powinno się dążyć to jak największego analogu ziemskiego środowiska. Na ISS mają na razie tylko namiastkę ogródka. Ale obserwacja przez orbitalne okna Ziemi nieźle wpływa na psychikę astronautów.

Przyszły  międzyplanetarny kosmiczny statek powinien być na tyle duży, że powinien zapewniać  samowystarczalność egzystencjalną. Nawet jakiś gąszcz zieleni powinien być dostępny kosmicznym podróżnikom. Można niejako powiedzieć , że w kosmos powinno być zabierane ziemskie środowisko. Brak środowiska dostępnego na co dzień może owocować różnymi stresowymi sytuacjami, o których mówi prof. Terelak :


Psycholog: symulacja misji na Marsa to próba charakterów
04.11.2011 

Naprzemienna apatia i agresja, konflikty, stres spowodowany trudnymi zadaniami - takie i inne problemy czekają astronautów w trakcie misji na Marsa - mówi PAP psycholog stresu prof. Jan Terelak. Podobnych wrażeń doświadczają uczestnicy symulacji Mars500.

W piątek w Moskwie zakończy się symulacja podróży na Marsa - Mars500. Sześcioro ochotników wyjdzie ze "statku" po ponad 500 dniach izolacji. Eksperyment ma na celu zebranie szczegółowych danych o tym, jak radzą sobie ludzie zamknięci w małej grupie bez normalnej pracy, rodziny, przyjaciół i pozbawieni wielu dostępnych rzeczy, które uważają za niezbędne do życia.

"Z wielu danych eksperymentalnych, zebranych dotychczas przez biologię, medycynę i psychologię kosmiczną wynika, że sytuacja długotrwałej izolacji socjalnej ma charakter ekstremalny i pociąga za sobą określony koszt fizjologiczny i psychologiczny" - tłumaczy kierownik Katedry Psychologii Pracy i Stresu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie i dyrektor Instytutu Psychologii Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Białymstoku prof. Jan F. Terelak – psycholog stresu ekstremalnego i specjalista w dziedzinie psychologii lotniczej i kosmicznej.

Aby zwiększyć szanse powodzenia pionierskich misji kosmicznych, naukowcy od lat przeprowadzają próby, w czasie których astronauci przebywają w pomieszczeniach podobnych do statków lub baz kosmicznych bez możliwości opuszczenia ich i są obciążani zadaniami, podobnymi do tych, jakie wykonywaliby uczestnicy realnej misji kosmicznej.
Co prawda, uczestnicy symulacji wiedzą, że podróż nie jest prawdziwa - inaczej niż w przypadku prawdziwej podróży międzyplanetarnej - i w razie poważnych kłopotów mogą ją przerwać i liczyć na pomoc z zewnątrz, to jednak, zdaniem, prof. Terelaka, wyniki eksperymentu Mars500 będą wiarygodne.

"Każda symulacja jest tylko analogiem sytuacji realnej, a więc nie odtwarza w stu procentach rzeczywistych warunków. Jednak poza takimi elementami, jak np. ekstremalne zagrożenie życia czy brak ciążenia ziemskiego, to wszystkie elementy są symulowane w oparciu o przewidywany model przyszłego lotu na Marsa. Symulowane zagrożenia i rzeczywista długoterminowa izolacja wywołują możliwe do obiektywnej rejestracji stany zdrowotne, psychiczne i behawioralne, jak np. niekontrolowana zmienność nastrojów, która poza aspektem subiektywnym może wpływać na konflikty w grupie i wywoływać zagrożenia w realizacji misji kosmicznej – wyjaśnia prof. Terelak.
Dodaje, że im mniejsza jest izolowana grupa zadaniowa, tym większe są problemy psychologiczne związane z naprzemienną apatią nastrojów i agresją interpersonalną.

Poddani izolacji i presji ludzie, przebywający w małej enklawie otoczonej nieprzyjaznym środowiskiem, mogą zacząć zachowywać się zupełnie inaczej niż normalnie. Naukowcy znają przykłady takich sytuacji nie tylko z misji kosmicznych, ale też np. ze stacji polarnych, platform wiertniczych czy wypraw podwodnych.

"Z moich ponad rocznych obserwacji i badań psychologicznych przeprowadzonych na załodze Stacji Antarktycznej PAN im. Henryka Arctowskiego, której byłem członkiem, wynika między innymi, że dla przyszłych członków ekspedycji marsjańskiej może być problemem tzw. syndrom zimowników antarktycznych (winterover syndrome), który charakteryzuje się trzema symptomami, a mianowicie: spadkiem motywacji do pracy związanym z nudą, introwertyzacją , czyli zamykaniem się w sobie, co jest związane z utratą atrakcyjności członków załogi oraz wzrostem agresji interpersonalnej i konfliktowości w grupie, będącymi pochodną deprywacji sensorycznej, monotonii otoczenia" - mówi prof. Terelak.

Dlatego naukowcy testują zachowania ludzi w ekstremalnych sytuacjach i szukają sposobów, aby w przygotowaniach do prawdziwej misji móc z wyprzedzeniem ocenić, kto poradzi sobie lepiej, a kto gorzej, ponieważ stan psychiczny i zachowanie ludzi uczestniczących w takiej wyprawie mogą przesądzić o jej powodzeniu lub klęsce.

"Dotychczasowe środki zaradcze związane ze specjalistycznym doborem psychologicznym członków załogi (np. preferowanie ekstrawertyków i eliminowanie neurotyków) oraz specjalne treningi interpersonalne załogi przed misją, łagodzą wprawdzie intensywność +syndromu zimowników antarktycznych+ lecz nie eliminują go. Jest on funkcją czasu trwania izolacji socjalnej w kosmosie" - podkreśla prof. Terelak.

Załoga misji na Marsa z konieczności na pewno będzie bardzo nieliczna, więc tym bardziej narażona na problemy. Im lepiej da się ją przygotować na dające się przewidzieć zagrożenia, tym większe szanse będzie miała w przypadku niespodziewanych kłopotów.

Zdaniem naukowca, dodatkową korzyść z tego typu eksperymentów mogą odnieść ci uczestnicy symulacji, którzy będą później brać udział w prawdziwej misji. Mogą oni bowiem lepiej przygotować się mentalnie na to, co ich czeka. Ponadto symulacja pozwala załodze zapoznać się ze sprzętem, którego będzie używać w kosmosie i z zadaniami, które będzie musiała wykonać.

"Przykładem mogą być symulowane misje księżycowe Apollo, w czasie których paroosobowa załoga docierała wirtualnie na Księżyc, wykonywała na powierzchni różne trudne zadania i powracała na Ziemię" - przypomina prof. Terelak.

Jak zauważa, symulacje sprawdzają nie tylko reakcje ludzi, ale też rozwiązania techniczne sztucznego środowiska, zaprojektowane do bytowania człowieka w niesprzyjających do życia warunkach zewnętrznych.

"W przypadku planowania misji kosmicznych, przeprowadza się symulacje w specjalnie przygotowanych habitatach, które poza normalnym przyciąganiem ziemskim i zmniejszonym ryzykiem życia oraz dostępnością do pomocy z zewnątrz, nie różnią się wiele od rzeczywistych misji" - wyjaśnia psycholog.

Jak dodaje, oprócz eksperymentu Mars500, na świecie działały lub działają też inne stacje badawcze, w miejscach które mają naśladować obce człowiekowi warunki. Stacja FMARS umieszczona jest w kraterze po asteroidzie (Kanada), natomiast stacja MDRS na pustyni w Utah (USA). Ponadto scenariusz eksperymentu często zakłada pełną izolację uczestników od środowiska zewnętrznego, np. muszą samodzielnie produkować żywność, odzyskiwać wodę pitną z istniejącej w zamkniętym systemie wody technicznej, nie wolno im opuszczać habitatu bez kombinezonów ochronnych, itp.

"Wiemy także, że NASA z sukcesem zakończyła testowanie modułów prototypowej stacji planetarnej na pustyni w Arizonie, w klimacie najbardziej zbliżonym do warunków marsjańskich. Stacja w różnych wersjach posłuży astronautom za dom na Księżycu lub Marsie. Mamy też do czynienia z polskim projektem z Mars Society Polska budowy analogu habitatu marsjańskiego pod Toruniem, w Czerniewicach" - mówi prof. Terelak.

PAP - Nauka w Polsce, Urszula Rybicka
ula/ agt/ bsz

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,385850,psycholog-symulacja-misji-na-marsa-to-proba-charakterow.html

Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Borys w Styczeń 22, 2016, 11:32
Przyszły  międzyplanetarny kosmiczny statek powinien być na tyle duży, że powinien zapewniać  samowystarczalność egzystencjalną. Nawet jakiś gąszcz zieleni powinien być dostępny kosmicznym podróżnikom.

Albo zapakuje się załogę do matrixa.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 16, 2016, 01:28
Czy wiadomo coś o  chorobach zapalnych jelit wśród astronautów ?

Podróże kosmiczne mogą zwiększać ryzyko chorób zapalnych jelit
12.08.2015

W stanie nieważkości, w jakim przebywają uczestnicy lotów kosmicznych, zmienia się skład mikroflory jelit i czynność układu odporności – wynika z badania na myszach, które publikuje “FASEB Journal”. To zwiększa predyspozycje do chorób zapalnych jelit.
Zdaniem autorów pracy sugeruje ona, że dłuższe loty kosmiczne mogą zwiększać u astronautów ryzyko chorób jelit o podłożu zapalnym, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna czy wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
 
Dotychczasowe badania wskazywały, że podczas lotów kosmicznych, w warunkach tzw. mikrograwitacji (gdy przyspieszenie grawitacyjne jest znikomo małe lub nie ma go wcale i powstaje stan nieważkości) dochodzi do zmian w funkcjonowaniu układu immunologicznego.
 
Aby sprawdzić, czy dotyczy to również komórek odporności obecnych w śluzówce jelit naukowcy z Uniwersytetu Pekińskiego we współpracy z kolegami z innych ośrodków naukowych w Chinach przeprowadzili badania na myszach, które poddano mikrograwitacji. W tym celu zwierzęta przez 14 dni były podwieszone za ogon głową w dół i tylnymi nogami w powietrzu, nachylone pod kątem 15 stopni do podłoża. Od siódmego dnia połowie zwierząt podawano do picia 3-procentowy roztwór siarczanu dekstranu sodu (DSS), który wywołuje zapalenie jelita grubego, a połowie czystą wodę.
 
Dla porównania równolegle obserwowano grupę gryzoni, które poruszały się swobodnie po klatkach. Również w tym przypadku od siódmego dnia połowie podawano wodę z DSS.
 
Okazało się, że w warunkach mikrograwitacji u myszy dochodziło do niekorzystnych zmian w składzie mikroflory jelitowej, ponad dwukrotnego spadku liczby komórek odporności o nazwie limfocyty T regulatorowe, dwukrotnego wzrostu liczby prozapalnych komórek odporności o nazwie neutrofile oraz spadku stężenia interleukiny 10 (IL-10) o działaniu przeciwzapalnym i wzrostu stężenia prozapalnej interleukiny 1-beta (IL-1-beta). Co więcej, po podaniu DSS gryzonie poddane mikrograwitacji rozwijały poważniejsze zapalenie jelita niż myszy swobodnie biegające po klatkach – więcej traciły na wadze, miały silniejsze krwawienia z odbytu i większe uszkodzenia tkanek. W grupie tej było też więcej zgonów.

Podanie antybiotyków przyczyniało się do wzrostu limfocytów T regulatorowych i poziomu IL-10, ale nie odwracało innych zmian wywołanych mikrograwitacją.
 
Zdaniem autorów pracy wyniki te wskazują, że w warunkach mikrograwitacji dochodzi do zmian zarówno mikroflory jelitowej, jak i czynności układu immunologicznego, co łącznie przyczynia się do wzrostu predyspozycji do chorób zapalnych jelit. Naukowcy podkreślają, że w przyszłości konieczne będzie sprawdzenie, czy astronauci mają faktycznie wyższe ryzyko tych schorzeń.
 
„Wiemy już, że podróż na Marsa i z powrotem może mieć poważne, prawdopodobnie trwałe skutki dla organizmów astronautów. Obecnie przekonujemy się, że niewidoczni pasażerowie takiej misji – bakterie obecne w ich jelitach – również je odczuwają. To dostarcza dodatkowych argumentów na potwierdzenie tego, że życie na Ziemi, w tym mikroflora, ewoluowało w obecności siły grawitacji i potrzebuje jej do prawidłowego rozwoju” – napisał w komenatrzu do artykułu Gerald Weissmann redaktor naczelny „FASEB Journal”. (PAP)

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,406095,podroze-kosmiczne-moga-zwiekszac-ryzyko-chorob-zapalnych-jelit.html
 
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: jsc w Luty 16, 2016, 11:28
W tym celu zwierzęta przez 14 dni były podwieszone za ogon głową w dół i tylnymi nogami w powietrzu, nachylone pod kątem 15 stopni do podłoża.

Tak osiągnięto stan mikrograwitacji??? Takie nie potrzebne okrucieństwo już samo z siebie wzmaga ew. zapalenia.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Rafał w Luty 16, 2016, 12:04
HDTBR (Head Down Tilted Bed Rest) jest powszechnie używaną i chyba najtańszą metodą symulowania medycznych skutków przebywania w mikrograwitacji. Używa jej NASA (np. https://www.nasa.gov/hrp/research/analogs/bedrest/ ),  ESA (np. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24875927 ), a także szpitale ( http://link.springer.com/article/10.1007%2Fs10620-015-3738-1#/page-1 ). Większe wątpliwości można mieć do tego czy można 'ot tak' łączyć kompleksową zmianę szczurzego mikrobiomu i układu odpornościowego z tym co może się dziać u człowieka.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: jsc w Luty 16, 2016, 12:14
Chyba nie wierzysz, że jak się powiesisz się za ogon to twoje soki żołądkowe będą w stanie mikrograwitacji..., a poza tym deprywacja ruchowa i dyskomfort czuciowy związaniem z ogona powoduje taki stres, że musi wywoływać skutki psychosomatyczne... i co my tu badamy?
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Rafał w Luty 16, 2016, 12:20
Badanie nie dotyczyło soków żołądkowych tylko zapalenia jelit (BARDZO istotna różnica). Ponadto naukowcy przewidzieli twoje wątpliwości (hm, takie ich zadanie) stąd wśród czterech szczurzych grup, były te podwieszone i te niepodwieszone, a także te ze szkodliwym środkiem i te bez. Odsyłam do oryginalnego artykułu - http://www.eurekalert.org/pub_releases/2015-08/foas-smi080515.php - który wyżej jest przetłumaczony ale okrojony m.in. z informacji o grupach czy chociażby z nazwiska (jaki cel ma PAP w wycinaniu nazwiska autora badania z niusa o tym badaniu???).
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Luty 16, 2016, 12:23
Chyba nie wierzysz, że jak się powiesisz się za ogon to twoje soki żołądkowe będą w stanie mikrograwitacji..., a poza tym deprywacja ruchowa i dyskomfort czuciowy związaniem z ogona powoduje taki stres, że musi wywoływać skutki psychosomatyczne... i co my tu badamy?
           ... moze to bardzo glupi zart, ale  badanie chyba dotyczy ... psychologicznych aspektow przebywania w mikrograwitacji;-)
Z powazaniem
                           Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: jsc w Luty 16, 2016, 12:31
Chyba nie wierzysz, że jak się powiesisz się za ogon to twoje soki żołądkowe będą w stanie mikrograwitacji..., a poza tym deprywacja ruchowa i dyskomfort czuciowy związaniem z ogona powoduje taki stres, że musi wywoływać skutki psychosomatyczne... i co my tu badamy?
           ... moze to bardzo glupi zart, ale  badanie chyba dotyczy ... psychologicznych aspektow przebywania w mikrograwitacji;-)
Z powazaniem
                           Adam Przybyla

Tylko, że wrażenie przebywania w próżni jest jednym z wielu żródeł stresu, więc więc te eksperymenty nie mają miarodajnego przełożenia na skutki przebywania w kosmosie.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 24, 2016, 23:52
Suszone śliwki mogą  działać przeciw skutkom promieniowania kosmicznego.

"We evaluated different interventions with antioxidant or anti-inflammatory properties, including an antioxidant cocktail, dihydrolipoic acid, ibuprofen and dried plum, to determine their ability to prevent bone loss and to blunt the expression of genes in marrow cells that lead to the breakdown of bone after irradiation with either gamma rays or simulated space radiation."

The researchers tested mice using the different interventions and exposing them to ionizing radiation.

"Dried plums contain biologically active components that may provide effective interventions for loss of structural integrity caused by radiotherapy or unavoidable exposure to space radiation incurred over long-duration spaceflight," she said. "From this study, we can conclude that inclusion of dried plums in the diet may prevent the skeletal effects of radiation exposures either in space or here on Earth."

http://www.spacedaily.com/reports/Study_shows_dried_plums_provide_protection_from_bone_loss_due_to_radiation_999.html
http://www.nature.com/articles/srep21343
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 29, 2016, 12:48
Po prawie rocznym pobycie (lądowanie w Kazachstanie już 2 marca nad ranem po 340 dniach lotu orbitalnego)  na orbicie Scott Kelly zauważył u siebie pogorszenie wzroku.

Jednak najbardziej astronauta obawia się skutków działania promieniowania kosmicznego. Dawka niby niewiele większa od tej, którą by pochłonął na Ziemi, ale nie da się określić dokładnie jej wpływu na ewentualne późniejsze zachorowanie na raka.  Badania genetyczne porównujące zmiany genetyczne u braci bliźniaków pozwolą lepiej poznać zróżnicowane działanie dwóch środowisk. Pozostaje czekać teraz na wyniki badań porównawczych.

Na dzień dzisiejszy wydaje się , że największym wyzwaniem w podróży ludzi na Marsa jest radiologiczne zabezpieczenie astronautów przed wpływem promieniowania kosmicznego. Zdarzają się  trudne czasowo do przewidzenia większe erupcje materii słonecznej.  Zatem na razie należy wykluczyć wysyłanie takich misji w czasie podwyższonej aktywności słonecznej.


Kelly said he expects to find he has lost bone density after a year in microgravity, and has noticed some changes in his vision similar to what he experienced the last time he was in space, a journey that lasted 159 days.

Scientists are also looking to compare any genetic changes from radiation in the two men.

Kelly described radiation's long-term effects as "the biggest unknown."

"Of all the concerns, that is my biggest," he added.

Doctors are not sure if spending so long in space could eventually lead to cancer.
"It would always be hard to know," said Barry Rosenstein, professor of radiation oncology at the Icahn School of Medicine at Mount Sinai in New York.

Rosenstein described the amount of radiation Kelly has received as "relatively low," enough to raise his lifetime cancer risk in "the ballpark of a few percent."

But even if he does develop cancer years from now, it would be difficult to pin down the root cause, since there are no molecular tests to identify a cancer that is caused by radiation versus cancer that is caused be any other reason, Rosenstein told AFP.

http://www.spacedaily.com/reports/After_nearly_a_year_in_space_Scott_Kelly_craves_human_contact_999.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: jsc w Luty 29, 2016, 13:13
Co do kwestii radiologicznych mam jedno pytanie... czy w tej kwestii są wykorzystywane wnioski z badań dotyczących wpływu radioaktywności na ziemi takich jak:
- Czarnobyla,Fukushimy itp.
- jezior nuklearnych w Rosji
- przebywania na radioaktywnych plażach, np. jest taka jedna w Brazylii, której piasek ma zbliżoną radioaktywność co bezpośrednie otoczenie reaktora nr. 4
?
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Luty 29, 2016, 14:58
Kelly wykazuej dosc mala konsekwencje w pogladach: Astronaut Scott Kelly: 'I Could Go Another Year'  http://www.space.com/32056-scott-kelly-one-year-mission-space-station.html ;-) A co do badan nad radiacja, nie sadze aby byly one oderwane od tego co sie dzieje Ziemi, zwlaszcza, ze tu jest wiecej materialu badawczego;-) Z powazaniem
                                                                                                               Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 29, 2016, 15:48
Chciałby zostać jeszcze pewnie na ISS, bo  się oswoił z życiem tam , na górze. Zdaje sobie też sprawę, że są minimalne szanse by znalazł się tam jeszcze raz w przyszłości.

A skoro już wie , że musi już wrócić  do ziemskiego środowiska, to już zaczyna być myślami na Ziemi, i stąd, jak sądzę, większa tęsknota do tych, którzy są tam, na dole.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Marzec 02, 2016, 07:14
340-dniowa wyprawa kosmiczna Scotta Kellego i Michaiła Kornijenki dziś się zakończyła.
Zaczną się teraz szczegółowe analizy medyczne dotyczące wpływu długiego lotu kosmicznego na organizm człowieka.
Na niektóre opracowania trzeba będzie poczekać kilka lat.
Czy wyniki badań będą rekomendacją do dłuższych pobytów astronautów w przestrzeni kosmicznej ?


Kelly's twin brother, Mark, will serve as a point of comparison for the study. During the mission, both Scott and Mark regularly took samples of their blood, saliva, stool, and urine for testing. Scientists will continue to analyze the samples, looking for signs of inflammation, DNA damage (and cellular aging), and changes in the microbiome (the colonies of gut bacteria that aid in our digestion).

NASA doctors are also hoping to learn about the impact space radiation has on body cells, and how bodily fluids shift over the course of a long mission. Astronauts' faces tend to grow puffier and rounder with misplaced fluid as mission duration increases. This negatively impacts their eyesight. How to prevent the deterioration of eyesight in space isn't well-known. (During their stay, Kelly and Kornienko tested out a pair of vacuum pants meant to keep fluids from moving from the lower body up to the head.)

http://www.vox.com/2016/3/1/11139594/astronaut-scott-kelly-return-time-live-stream
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: JSz w Marzec 02, 2016, 13:10
Zdaje sobie też sprawę, że są minimalne szanse by znalazł się tam jeszcze raz w przyszłości.

Ma dopiero 52 lata (kilka dni temu miał urodziny). Zatem spokojnie przynajmniej jeden lot może jeszcze odbyć.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Marzec 02, 2016, 19:42
Wiek tu może nie jest przeszkodą, ale odbył już 4 loty kosmiczne i jest z naboru z  1996. Ale teoretycznie jest to możliwe. Sam Scott Kelly wątpi w powrót na orbitę. Ale jako bardzo zasłużonemu astronaucie o dużym doświadczeniu NASA może pozwoli mu się jeszcze spełnić w kosmosie.

Tymczasem Scott Kelly jest w drodze do Houston. Tweetuje z Norwegii.
Jest w dobrej formie. Wcześniej mówił,że nie widzi różnicy,  gdy chodzi o formę po poprzednim półrocznym pobycie na orbicie.

https://twitter.com/stationcdrkelly
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Marzec 02, 2016, 20:49
Hmm, tak sie zastanawiam, mozliwe, ze niedlugo ilosc lotow mocno wzrosnie i a ceny spadna. Doswiadczony zalogant wtedy bedzie o wiele bardziej cenny niz nowo przeszkolona osoba;-) A mozliwosci lotu bedzie wiecej;-) Z powazaniem
                                                                                                                                                Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Marzec 24, 2016, 14:11
Badania nad układem immunologicznym wskazują na jego osłabienie w czasie pobytu astronautów  w stanie nieważkości.

“What was striking and unexpected,” says Prof. Choukèr, “was the ambiguous  immune response we saw in the astronauts’ blood – we saw an over-reaction coupled with severe immune suppression in some areas.”

Small quantities were frozen in space and analysed back on Earth, while more samples of fresh blood taken from the cosmonauts back on Earth were contaminated with common illness-causing pathogens such as fungi, bacteria and herpes.

The researchers found that the immune system reacted heavily to some new threats.

“What would form a mild immune response in blood of a healthy person on Earth seems to cause immune cells in astronauts to go haywire, overreacting to some of the foreign threats.”

The reason is unknown but the implication is that the immune system adapts to the germ-free environment on the Space Station while staying extra alert, possibly due to the unique environmental stress.

http://www.esa.int/Our_Activities/Human_Spaceflight/Research/Stressed_in_space
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Kwiecień 05, 2016, 11:36
NASA planuje prowadzenie dokładniejszych badań na astronautach nad obniżaniem siły mięśni w czasie dłuższych pobytów w kosmosie.

Principal investigator Mitzi Laughlin says investigators want to know if the decline eventually levels off, a finding that would inform preparations for missions to Mars.

"The key point about this research is the theory that the loss of muscle strength eventually levels off," she said. "Do you level off early, then not as much or is it a slow decline?

http://www.uh.edu/news-events/stories/2016/March/331HHPnasa.php


Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Kwiecień 24, 2016, 07:51
Pojawił się artykuł naukowy na temat krwawienia miesiączkowego w warunkach mikrograwitacji.
W czasie długotrwałych lotów kosmicznych używanie środków antykoncepcyjnych może być korzystne.
Sugeruje się prowadzenie w przyszłości  badań nad wpływem terapii hormonalnej na utratę masy kostnej w warunkach lotów orbitalnych. Na razie nie wiadomo czy wpływa taka terapia na zmniejszenie demineralizacji masy kostnej.
Zatem udział kobiet  w odpowiednim wieku  w dłuższych lotach kosmicznych byłby przydatny w takich badaniach.
W przyszłych możliwych lotach na Marsa nie powinno zabraknąć pań. Polityka NASA w kwestii parytetu płci osiągnęła ostatnio idealne proporcje: http://lk.astronautilus.pl/astros/nasa21.htm .


During long duration missions, astronauts have traditionally continuously taken the combined oral contraceptive (COC) pill to prevent menstrual flow. A three-year exploration class mission is predicted to require approximately 1,100 pills, whose packaging would add mass and disposal requirements for the flight.

Long acting reversible contraceptives (LARCs) such as IUDs and subdermal (beneath-the-skin) implants are also safe and reliable methods for this purpose but as of yet, have not been extensively used by astronauts. Opting for a LARC would however remove the upmass, packaging, waste and stability issues as a device could be inserted prior to a mission and replacement would not be required in-flight.

http://www.sciencenewsline.com/news/2016042116090020.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Maj 06, 2016, 14:32
Program NASA Human Research Program and the National Space Biomedical Research Institute (NSBRI) sfinansuje 27 propozycji, które pomogą odpowiedzieć na pytania dotyczące zdrowia i wydajności astronautów podczas przyszłych misji długotrwałych poza LEO.

The selected proposals will investigate the impact of the space environment on various aspects of astronaut health, including visual impairment, behavioral health and performance, bone and muscle loss, cardiovascular alterations, human factors and performance, sensorimotor adaptation and the development and application of smart medical systems and technologies. All of the selected projects will contribute towards NASA’s long-term plans, such as those planned for the journey to Mars.

http://www.nasa.gov/feature/nasa-nsbri-select-proposals-to-support-astronaut-health-on-long-duration-space-exploration
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Maj 18, 2016, 11:32
W czasie dłuższych lotów kosmicznych zagrożenie chorobami nowotworowymi się zwiększa. Organizmy astronautów  pochłaniają zwiększone dawki promieniowania kosmicznego.
Nie wiem czy na bieżąco zdrowie astronautów jest monitorowane pod tym kątem.

Zapewne detektor do diagnostyki nowotworowej   opracowany w grupie prof. Włodzimierza Kutnera z Instytutu Chemii Fizycznej PAN (IChF PAN) w Warszawie we współpracy z zespołem prof. Francisa D’Souzy z University of North Texas w Denton (USA) byłby przydatny podczas długich misji kosmicznych.

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,409631,nie-ma-objawow-moze-byc-rak-nowy-chemoczujnik-go-wykryje.html


Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Lipiec 27, 2016, 13:59
Syntetyczny artykuł o wpływie warunków orbitalnych na organizmy astronautów i o możliwościach zmniejszania skutków negatywnych przebywania w kosmosie.

Wg autora artykułu skumulowanie się negatywnych zmian w czasie bardzo długiego lotu kosmicznego może zakończyć się śmiercią :

If the effects are cumulative, it is possible that a sufficiently long period, of several years in zero g would be enough to kill any human, because of the many changes to our metabolism in space (not just bone loss). We just don't know. As with the early spaceflights that showed we can survive for days, then weeks, then months in zero g, we need to find out if humans can also survive for years in zero g.

https://www.quora.com/What-is-the-longest-time-an-astronaut-can-spend-in-space-before-it-is-too-hard-to-re-acclimatize-to-Earth
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Sierpień 01, 2016, 22:06
Podróż na Księżyc nie służy sercom astronautów
01.08.2016

Astronauci, którzy na pokładzie statku Apollo uczestniczyli w wyprawie na Księżyc, cierpieli na choroby sercowo-naczyniowe częściej, niż ich koledzy z NASA przebywający jedynie na orbicie – wynika z badań opublikowanych przez „Scientific Reports”.

Chodzi o wyprawy poza orbitę ziemską, gdzie jest silniejsze promieniowanie kosmiczne. Organizm astronauty jest tam bardziej narażony na jego działanie, mimo zabezpieczeń w kapsule statku oraz używania odpowiednich kombinezonów podczas lądowania na Księżycu.
 
Do takiego wniosku doszedł prof. Michael Delp z Florida State University (USA), który wraz ze swym zespołem przeanalizował dane o stanie zdrowia astronautów, w tym siedmiu zmarłych dotąd uczestników programu Apollo w latach 1961-1972. W sumie nie żyje już ośmiu astronautów, którzy polecieli na Księżyc.
 
W badaniu nie uwzględniono jedynie Edgara Mitchella, szóstego człowieka, który stanął na Srebrnym Globie. Zmarł on 4 lutego 2016 r. w wieku 85 lat, kiedy skończono już badania i przesłano je do publikacji.
 
Prof. Michael Delp chciał ustalić, co najbardziej zagraża zdrowiu astronautów i kosmonautów: stan nieważkości czy promieniowanie kosmiczne, czy może jedno i drugie. Dotąd w kosmos wyleciało 555 osób, w tym 345 Amerykanów, wśród których było 299 mężczyzn i 46 kobiet. Wszyscy razem przebywali poza Ziemią prawie 133 lata.
 
Porównywano jedynie astronautów, ponieważ wybierani są oni spośród ochotników, którzy legitymują się idealnym zdrowiem i korzystają z najlepszej opieki medycznej.
 
Z badań prof. Delpa wynika, że dla astronautów zdecydowanie bardziej szkodliwe jest promieniowanie kosmiczne, na które byli narażeni głównie ci z nich, którzy podróżowali poza orbitą okołoziemską, w nieco bardziej odległych częściach kosmosu.
 
U uczestników wypraw Apollo choroby sercowo-naczyniowe, takie jak zawały serca i udary mózgu, występowały od 4 do 5 razy częściej, niż u astronautów przebywających jedynie pokładzie na stacji orbitalnej. Aż 43 proc. z nich cierpiało na te schorzenia.
 
Obawiano się, że na układ krwionośny najbardziej negatywnie wpływa stan nieważkości. Krew krążąca w naczyniach krwionośnych musi pokonać grawitację, podejrzewano zatem, że ściany tętnic astronautów i kosmonautów po powrocie na Ziemię będą sztywnieć, co sprzyja nadciśnieniu tętniczemu.
 
Nieważkość prawdopodobnie nie wpływa aż tak źle na układ krążenia. Astronauci, którzy przebywali na orbicie okołoziemskiej, wykazują jedynie nieco większe ryzyko chorób sercowo-naczyniowych aniżeli ci, którzy uczestniczyli w programie kosmicznym NASA, ale ostatecznie w kosmos nie polecieli. W pierwszej grupie osób (które przebywały na stacji orbitalnej), z tego powodu chorowało 11 proc. astronautów, w drugiej – jedynie 9 proc.
 
Szkodliwy wpływ promieniowania, na jakie mogli być narażeni astronauci podczas wyprawy na Księżyc, przetestowano na myszach. Poddawano je promieniowaniu radiacyjnemu, które symulowało promieniowanie kosmiczne. Pół roku później, czyli po okresie, który odpowiada 20 lat życia człowieka, przebadano je i stwierdzono, że częściej występują u nich miażdżyca i choroby sercowo-naczyniowe.
 
Podejrzewa się, że promieniowanie radiacyjne może uszkadzać nabłonek wewnętrzny naczyń, co sprzyja rozwojowi miażdżycy tętnic. Być może odpowiedzialne są za to protony, będące głównym składnikiem pierwotnego promieniowania kosmicznego.
 
W latach 1968-72 odbyło się 11 wypraw Apollo, z tego 9 przekroczyło poza orbitę okołoziemską. W dalszym kosmosie przebywało 24 astronautów.
 
Na chorobę niedokrwienną serca chorował Neil Armstrong - pierwszy człowiek, który stanął na Księżycu. W sierpniu 2012 r. z tego powodu poddał się operacji bypassów (wszczepienia dodatkowych tętnic serca). Początkowo czuł się dobrze, ale doszło powikłań po zabiegu i zmarł ponad dwa tygodnie później w Cincinnati.
 
Dowódca Apollo 14 Alan Shepard zmarł na białaczkę w wieku 74 lat w pobliżu swojego domu w Pebble Beach w Kalifornii. Stuart Rossa, który podczas tej wyprawy był pilotem modułu dowodzenia „Kitty Hawk”, zmarł w wieku zaledwie 61 lat w Waszyngtonie z powodu powikłań po zapaleniu trzustki.
 
Zbigniew Wojtasiński (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,410671,podroz-na-ksiezyc-nie-sluzy-sercom-astronautow.html
http://www.nature.com/articles/srep29901
EDIT: http://www.space24.pl/422417,misje-na-ksiezyc-i-marsa-zagrozone-powodem-zdrowie-astronautow

Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Sierpień 02, 2016, 04:05
Ten bardzo intrygujący artykuł  wzbudza pewne wątpliwości. Polska prezentacja wskazuje, że autor nie wie , że istnieją „żółte strony” : „Dotąd w kosmos wyleciało 555 osób, w tym 345 Amerykanów, wśród których było 299 mężczyzn i 46 kobiet.”
Faktycznie do tej pory w kosmos poleciało 546 osób (336 Amerykanów) , w tym 60 kobiet.

Wg mnie ciekawe byłoby jeszcze uwzględnienie w celach porównawczych , populacji noblistów, którzy też mają zapewnioną doskonałą opiekę medyczną. Analizy porównawcze wskazują bowiem, że średnia długość ich życia jest wyższa w porównaniu do innych  wybitnych naukowców ( usłyszałem tak od pewnego naukowca).

Odniesienie się do przyczyn zgonów tych lunonautów , którzy zmarli ( a jest to mała grupa) w analizie przyczyn zgonów może być ryzykowna, ale jeśli wyniki są trafne,  to dane te mogą mieć wartość prognostyczną.

Do analizy wykorzystano dane 42 zmarłych amerykańskich astronautów. Obecnie nieżyjących amerykańskich astronautów jest 45. Do analizy porównawczej wykorzystano też dane na temat zmarłych astronautów – nielotów w ilości 35 osób. Analizowano też przyczyny zgonów w zależności od tego czy astronauci latali na LEO czy też dalej. Zebrane dane zostały też odniesione do całej populacji USA.

Konkluzja badań jest taka, że loty poza LEO są bardziej ryzykowne dla układu sercowo – naczyniowego astronautów w porównaniu z tymi , którzy odbywają loty tylko w pobliżu Ziemi.

Poniżej przyczyny zgonów tych astronautów, którzy odbyli loty poza LEO z pogrupowaniem na tych, którzy chodzili po powierzchni Księżyca oraz na tych, którym dane było tylko znaleźć się w pobliżu Księżyca:

Grupa 1: Astronauci, którzy chodzili po powierzchni Księżyca:

Neil Armstrong (82), Apollo 11, zmarł  wskutek komplikacji wynikłych po operacji serca;
Charles  Conrad (69), Apollo 12, zmarł wskutek  obrażeń odniesionych po wypadku w czasie jazdy Harley-Davidson'em.
Alan  Shepard (84), Apollo 14 , zmarł na białaczkę;
Edgar  Mitchell (85), Apollo 14 ,  zmarł w hospicjum  po krótkiej chorobie;
James  Irwin (61), Apollo 15 , zmarł na zawał serca.

Grupa 2 : Astronauci, którzy byli tylko w pobliżu Księżyca:

John  Swigert (51), Apollo 13, zmarł na  białaczkę ;
Stuart  Roosa (61), Apollo 14, zmarł na  wirusowe zapalenie płuc po komplikacjach zapalenia trzustki;
Ronald  Evans (54), Apollo 17. zmarł na zawał serca.
 
W okresie 1961- 1975 w lotach kosmicznych wzięło udział 43. Amerykanów.
24 z nich wzięło udział w lotach księżycowych.
Z pionierskiego okresu podboju kosmosu nie żyje  16. amerykańskich astronautów.

Z 43 astronautów tego okresu nie żyje 37,21%.
Z 24., którzy polecieli w kierunku Księżyca nie żyje 33,33 %.
Z tej grupy zaś nie żyje 12,5 % tych którzy zbliżyli się do Księżyca, a 20,83 % tych, którzy wylądowali na Księżycu.

Liczbowo wygląda to tak , że połowa tych astronautów, która  poleciała w kierunku Księżyca wylądowała na nim.
Zaś z 12 ludzi chodzących po powierzchni Księżyca nie żyje 41,67 %.

W odniesieniu do małych wartości liczenie procentów jest ryzykowne, ale mimo tego  wyliczenia  te robią wrażenie. 
Dokładne policzenie procentów odnośnie przyczyn zgonów jest obarczone błędem na skutek braku danych  na „żółtych stronach”. Badacze mieli zapewne pełny dostęp do tych danych.

Intrygującym przypadkiem jest śmierć na nowotwory  w okresie kilku miesięcy 3. członków załogi misji
STS-61A  Challenger/F-9  http://lk.astronautilus.pl/loty/sts61a.htm

W sumie nie żyje już 81. spośród tych, którym dane było zobaczyć Ziemię z kosmosu.
8. z  nich odeszło w wieku co najmniej 80 lat.

Zwraca też uwagę, że wielu z pionierów księżycowych lotów odeszło w stosunkowo niezaawansowanym wieku.
A przecież przy selekcji do zawodu astronauty brano pod uwagę kondycję zdrowotną. Nie bez znaczenia zapewne były  treningi przygotowujące do lotu w kosmos , które  mogły okazać się  bardzo fizycznie wyczerpujące dla organizmu.

Oprócz wypadków,  w przyczynach zgonów astronautów dominują choroby   związane z układem sercowo - naczyniowym  oraz z  nowotworami.

Tymczasem 18 lipca John  Glenn obchodził 95. urodziny.
Na razie jest jedynym żyjącym dziewięćdziesięciolatkiem wśród astronautów.

Do opracowania wykorzystałem informacje   z “żółtych stron”.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Sierpień 04, 2016, 11:12
Na stronie NASA pojawiła się krytyka  raportu naukowego o wpływie promieniowania kosmicznego na choroby układu sercowo - naczyniowego u astronautów programu Apollo.

Wiadomo, że poza ochronnym działaniem magnetosfery ziemskiej, astronauci są narażeni na zwiększone dawki promieniowania kosmicznego. Poddawane działaniu symulującym  promieniowania  kosmiczne  wykazywały zwiększoną podatność na   miażdżycę    i choroby sercowo-naczyniowe.

Jednakże w przypadku uczestników lotów księżycowych  próbka badawcza była za mało reprezentatywna.
Poza tym na ryzyko chorób    sercowo-naczyniowych mają wpływ takie czynniki jak styl życia , dieta czy podatność genetyczna sprzyjająca niektórym  chorobom.


With the current limited astronaut data referenced in the study it is not possible to determine whether cosmic ray radiation affected the Apollo astronauts. The study group comprised seven of the 24 men who flew in the Apollo program; five women and 30 men who have flown in low-Earth orbit; and 33 astronauts-three women and 32 men-who have not flown on missions.

In addition to the small study size, limitations of the research include lifestyle factors that cannot be quantified, such as family genetics and diet, which are known risk factors for cardiovascular disease.

http://www.nasa.gov/feature/researchers-measure-monitor-and-mitigate-potential-health-risks-of-long-duration-spaceflight
http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/czy-podroze-kosmiczne-sa-niebezpieczne-dla-ukladu-krazenia-2430.html



Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Sierpień 19, 2016, 12:58
Pozaziemska służba zdrowia z udziałem Polaków
WTOREK, 28 CZERWCA 2016, 17:28

Rok 2023 otwiera przed ludzkością wiele nowych perspektyw zarówno w eksploatacji kosmosu, jak i w pokonaniu problemów dotyczących starzenia się. A wszystko to za pomocą medycyny kosmicznej. To właśnie na ten rok przewidywana jest komercjalizacja Międzynarodowej Stacji Kosmicznej, co może  otworzyć szereg możliwości badawczo-rozwojowych dla sektora prywatnego i już dziś nasila konkurencję pomiędzy firmami farmaceutycznymi. Także Polacy chcą mieć swój udział w przyszłych odkryciach z medycyny kosmicznej. (...)

Dr Agata Kołodziejczyk, neurobiolog pracująca w ESA, opisała w artykule pt. „Pozaziemska służba zdrowia” efekty dotychczasowych badań, jakie były prowadzone m.in. przez NASA w ramach medycyny kosmicznej. Badania nad zdrowiem astronautów na orbicie prowadzą do poznania procesów fizjologicznych i rozwoju medycyny, co pozwala poprawić komfort życia także na Ziemi. Można tu wymienić m.in. urządzenia do nieinwazyjnego obrazowania ludzkiego ciała (tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny) czy metody walki z osteoporozą, bezsennością, zaburzeniami odporności, nudnościami oraz procesami starzenia. Oczywiście urządzeń czy technologii kosmicznych służących medycynie na Ziemi jest znacznie więcej.

Źródło: http://www.space24.pl/396645,pozaziemska-sluzba-zdrowia-z-udzialem-polakow
Artykuł: http://www.pikmed.pl/sites/default/files/pozaziemska_sluzba_zdrowia.pdf
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 18, 2016, 00:20
NASA podda badaniu uczestników wypraw polarnych w warunkach ekstremalnych w perspektywie przyszłych marsjańskich wypraw.
Również medycy NASA będą na Antarktydzie pogłębiać  doświadczenie.
Antarktyda w warunkach ziemskich zapewnia najlepszy analog Marsa.


Sometimes called "White Mars," Antarctica is perfect because "you can't walk off the ice. That goes for whether you're having a health, behavioral health or a personal issue, you're not going anywhere," said Lisa Spence, project manager for NASA flight analogs in the Human Research Program. "That is very similar to spaceflight. It changes your mindset about how you are going to respond when you know you can't leave."

Just how extreme is the extreme environment of Antarctica at the South Pole? Not only is 98 percent of the continent covered in ice, but it also has extreme winds and an average temperature range of minus 49 to 26 degrees, making it the coldest place on Earth. At the South Pole, the sun disappears for months at a time. Known as "The Polar Night," the sun goes behind the horizon in late April and is not seen again until mid-September.

Once the sun is down, you could be stuck there. It is unsafe for airplanes or ships to travel to most parts of Antarctica during the winter because of the extremely cold temperatures and sea ice.

NASA astronaut Christina Hammock Koch has spent many seasons at various Antarctic and Arctic stations helping scientists conduct research remotely, including a year at the South Pole. "[This] means going months without seeing the sun, with the same crew, and without shipments of mail or fresh food," she said. "The isolation, absence of family and friends, and lack of new sensory inputs are all conditions that you must find a strategy to thrive within."

http://www.nasa.gov/feature/antarctica-provides-ice-to-study-behavior-effects-in-astronauts
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Październik 18, 2016, 23:38
Loty na Marsa mogą powodować demencję
12.10.2016

 Długotrwałe loty w przestrzeni międzyplanetarnej narażają mózg na dawkę promieniowania mogącą wywołać demencję i inne zaburzenia – informuje „Nature's Scientific Reports”.

Aby odtworzyć warunki panujące podczas lotu na Marsa, zespół profesora Charlesa Limoli z University of California w Irvine poddawał mózgi gryzoni działaniu naładowanych cząsteczek (jony tlenu i tytanu) o wysokiej energii, co odpowiadało promieniowaniu w przestrzeni kosmicznej. Prowadzone w NASA Space Radiation Laboratory w Nowym Jorku eksperymenty doprowadziły u zwierząt do poważnych uszkodzeń centralnego układu nerwowego, a co za tym idzie – pogorszenia sprawności umysłowej oraz demencji.

 Sześć miesięcy po ekspozycji u badanych gryzoni nadal stwierdzano stan zapalny mózgu oraz uszkodzenia komórek nerwowych. Dokładne badania wykazały zmniejszoną liczbę połączeń nerwowych w mózgu, co pogarszało przekazywanie sygnałów pomiędzy neuronami. Także testy badające pamięć i procesy uczenia się wypadały słabo.

 Ponadto zespół prof. Limoli odkrył, że promieniowanie osłabiało „tłumienie lęku”, aktywny proces, dzięki któremu mózg tłumi nieprzyjemne i stresujące skojarzenia (jak w przypadku, gdy ktoś, kto o mało nie utonął, na nowo uczy się cieszyć wodą). Większa skłonność do odczuwania lęku, depresja i podejmowanie niewłaściwych decyzji mogą być poważnym problemem w przypadku trzyletniego lotu na Marsa i z powrotem.

 Co gorsza, następstwa komicznego lotu mogą się utrzymywać przez całe lata po powrocie, być może do końca życia.

 Podobne zaburzenia popromienne występują np. u osób, które poddawano terapeutycznemu napromieniowaniu dużą dawką w związku z leczeniem nowotworów mózgu. Natomiast osoby pracujące miesiącami na orbicie w Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) są w dużym stopniu chronione przez ziemską atmosferę.

 Podróż na Marsa przestaje być domeną fantastyki naukowej, pojawiają się realne projekty takiego przedsięwzięcia. Na przykład miliarder Elon Musk przedstawił pod koniec września plan kolonizacji Marsa, który przewiduje budowę wielkiej rakiety wyposażonej w przedział załogowo-towarowy pozwalający na transport dużej liczby ludzi i wielu ton sprzętu.

 Profesor Limoli i jego zespół pracują nad metodami, które mogłyby zmniejszyć zagrożenie. Chodzi np. o dodatkowe osłony w strefach statku kosmicznego przeznaczonych do wypoczynku i snu oraz preparaty farmakologiczne usuwające wolne rodniki i poprawiające przewodnictwo impulsów nerwowych. (PAP)

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,411540,loty-na-marsa-moga-powodowac-demencje.html
http://www.nature.com/articles/srep34774
https://pl.sputniknews.com/swiat/201610154059242-Mars-zdrowie-kosmos/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Październik 29, 2016, 12:45
Sześciu członków kosmicznych Ekspedycji poddano badaniom kręgosłupa.
Ponad połowa astronautów uskarża się na bóle w tej części ciała podczas długich pobytów na orbicie,
Po powrocie na Ziemię zwiększa sie czterokrotnie prawdopodobieństwo dyskopatii.
Przez dłuższy czas sytuacja nie wraca do normy.

There was an even more dramatic reduction in the functional cross-sectional area of the paraspinal muscles relative to total paraspinal cross-sectional area. The ratio of lean muscle decreased from 86 percent preflight to 72 percent immediately postflight. At follow-up, the ratio recovered to 81 percent, but was still less than the preflight value.

In contrast, there was no consistent change in the height of the spinal intervertebral discs. Dr. Chang and coauthors write, "These measurements run counter to previous hypotheses about the effects of microgravity on disc swelling." Further studies will be needed to clarify the effects on disc height, and whether they contribute to the increase in body height during space missions, and to the increased risk of herniated disc disease. [...]

http://phys.org/news/2016-10-space-affects-spine-astronauts.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Listopad 04, 2016, 00:55
Debata: radiacja najtrudniejszą przeszkodą w ludzkiej drodze na Marsa
03.11.2016

Wysokie dawki promieniowania kosmicznego są dla człowieka jedną z najtrudniejszych barier w drodze na Marsa - mówili uczestnicy debaty poświęconej Czerwonej Planecie. Podróż na Marsa w jedną stronę oznacza dawkę aż 660 milisiwertów, czyli tylko trochę mniej, niż dziś przypada na całą karierę astronauty.

"Barierą, która sprawia, że jeszcze nas nie ma na Marsie, na pewno jest odległość. Cały czas zadajemy sobie pytanie, czy człowiek wytrzyma tak długą podróż" - podkreśliła Natalia Zalewska z Centrum Badań Kosmicznych PAN podczas debaty poświęconej badaniom Marsa i przyszłej załogowej misji na tę planetę.
 
Biolog dr Agata Kołodziejczyk, która obecnie pracuje w Europejskiej Agencji Kosmicznej, zauważyła, że największym problemem w naszej drodze na Marsa, związanym z odległością, jest promieniowanie. "Nie jesteśmy odporni na tak dużą dawkę promieniowania, któremu poddani będą astronauci. W jeden dzień na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej pochłaniają oni taką dawkę promieniowania, jak przez cały rok na Ziemi. Dawka promieniowania na całą karierę astronauty to około 1 tys. milisiwertów, a podróż na Marsa w jedną stronę to już 660 milisiwertów" - mówiła dr Kołodziejczyk.
 
Według polskiego prawa atomowego roczna dodatkowa dopuszczalna dawka promieniowania od sztucznych, pozamedycznych źródeł dla przeciętnego człowieka wynosi zaledwie 1 milisiwert. W 2011 roku trzej pracownicy elektrowni Fukushima I otrzymali skumulowaną dawkę promieniowania sięgającą nawet 180 milisiwertów.
 
Radiacja może mieć wpływ m.in. na nasze ludzkie bakterie, bez których nie jesteśmy w stanie żyć. "W naszych organizmach mamy więcej bakterii niż własnych komórek. Bez tych mikroorganizmów nie możemy być ludźmi takimi, jakimi jesteśmy. Jeżeli poddamy je radiacji i mutacjom genetycznym, zatracimy swoje właściwości. Nasz układ odpornościowy ulegnie znacznemu osłabieniu" - podkreśliła biolog.
 
Wysokie dawki promieniowania, z którymi muszą liczyć się astronauci, na razie uniemożliwiają więc bezpieczne wysłanie człowieka na Czerwoną Planetę. "Nie jesteśmy w stanie zbudować statku kosmicznego z 30-centymetrową, grubą, ołowiową ścianą. Każdy kilogram wyniesiony w przestrzeń kosmiczną na najniższą orbitę to obecnie koszt 10-25 tys. dolarów" - zauważyła badaczka.
 
Oprócz wysokiego promieniowania problemem może być temperatura, która może spaść nawet do około minus 130 st. Celsjusza, by w cieplejsze dni sięgać prawie 30 st. Celsjusza. Również marsjańska atmosfera jest dużo cieńsza niż ziemska i składa się głównie z dwutlenku węgla. "Przez miliony lat przystosowaliśmy się do życia w warunkach ziemskich. Jak przyspieszyć ewolucję człowieka, tak byśmy byli w stanie tam żyć? Tu są ogromne wyzwania, także dla biologów" - mówiła podczas debaty dr Kołodziejczyk.
 
Mars to również zagadka dla geologów. "To, co jest pod powierzchnią Marsa, na razie pozostaje wielką tajemnicą. Dotarcie w głąb Marsa byłoby bardzo interesujące. Jest przypuszczenie, że pod jego powierzchnią może znajdować się życie" - mówiła Natalia Zalewska. "To znowu wynik promieniowania, które wnika głęboko pod powierzchnię planety. Przez to w jej wierzchniej warstwie nie ma szansy na znalezienie życia, ale być może jest ono gdzieś głębiej" - zauważył prowadzący debatę dr Jakub Bochiński.
 
Jak przypomniała Natalia Zalewska, na Marsie znajdują się obecnie dwa sprawne łaziki. Łazik Opportunity - badając planetę - pokonał już dystans ponad 43 km, a Curiosity - ponad 14 km. "Tylko tę część powierzchni Marsa mamy zbadaną. W stosunku do powierzchni całego Marsa to bardzo niewiele. Nie mamy też żadnych próbek z Marsa, ewentualnie meteoryty. Chcielibyśmy taką skałę wziąć do ręki, móc ją dotknąć i zbadać. Dopiero wtedy dowiemy się najwięcej" - podkreśliła Zalewska.
 
Choć często patrzymy na Marsa jak na źródło zagrożeń dla człowieka, to człowiek także może być zagrożeniem dla Marsa. Jak mówiła dr Kołodziejczyk, bardzo trudno jest uchronić dziewiczą dotąd ziemię przed skażeniem ludzkimi bakteriami. Nie udaje się to np. na Antarktydzie, gdzie obowiązują regulacje prawne dotyczące ochrony mikrobiologicznej czystości gatunków. "Ludzie, którzy tam przybywają, owszem przechodzą przez odpowiednią śluzę, ale oddychają, załatwiają swoje fizjologiczne potrzeby, a więc zostawiają bakterie" - mówiła dr Kołodziejczyk.
 
"W związku z kontaminacją również na Marsie istnieją już pewne procedury. Łaziki marsjańskie nie mogą podjeżdżać do obszarów tej planety, na których spodziewamy się, że mogłoby istnieć życie. Ostatnio taki problem miał łazik Curiosity, który musiał specjalnie obrać taką trasę na Marsie, aby ominąć z daleka obszar, na którym mogłoby istnieć życie. Wszystko dlatego, że jeśli kiedyś to życie na Marsie odkryjemy, to chcielibyśmy mieć pewność, że będzie to życie marsjańskie, a nie życie ziemskie, które kiedyś zasiał jakiś łazik" - dodał dr Bochiński.
 
Debata odbyła się podczas prezentacji prapremierowego pokazu pierwszego odcinka fabularno-dokumentalnej serii "MARS", produkcji National Geographic Channel. Za produkcję serialu odpowiadają Ron Howard oraz Brian Grazer - twórcy m.in. „Apollo 13” czy „Pięknego umysłu”.
 
PAP - Nauka w Polsce, Ewelina Krajczyńska
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,411857,debata-radiacja-najtrudniejsza-przeszkoda-w-ludzkiej-drodze-na-marsa.html

Jeśli naturalne promieniowanie na Ziemi wynosi średnio około 3 milisiwertów na rok, to wg powyższych informacji można wnioskować , że Scott Kelly i Michaił  Kornijenko przyjęli w czasie 340- dniowej misji ok. 1020 milisiwertów.
Długotrwałe monitorowanie stanu zdrowia astronautów po powrocie  z orbity ( w USA są plany uregulowania tej kwestii odpowiednią ustawą ) wydaje się bardzo użyteczne poznawczo z punktu widzenia przyszłych wypraw poza LEO. 
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Listopad 29, 2016, 21:03
Pogorszenie wzroku astronautów w czasie długotrwałych kosmicznych misji związane jest, jak wynika z najnowszych badań  przedstawionych  w czasie  RSNA ( Radiological Society of North America) , ze zmianami objętości płynu rdzeniowo - mózgowego.

A visual problem affecting astronauts who serve on lengthy missions in space is related to volume changes in the clear fluid that is found around the brain and spinal cord, according to new research being presented today at the annual meeting of the Radiological Society of North America (RSNA).

Over the last decade, flight surgeons and scientists at NASA began seeing a pattern of visual impairment in astronauts who flew long-duration space missions. The astronauts had blurry vision, and further testing revealed, among several other structural changes, flattening at the back of their eyeballs and inflammation of the head of their optic nerves. The syndrome, known as visual impairment intracranial pressure (VIIP), was reported in nearly two-thirds of astronauts after long-duration missions aboard the International Space Station (ISS).


http://phys.org/news/2016-11-visual-impairment-astronauts.html
http://phys.org/news/2016-11-astronaut-vision-impaired-spinal-fluid.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 17, 2017, 09:01
Niemiecko-izraelska współpraca w dziedzinie ochrony astronautów przed promieniowaniem
Paweł Ziemnicki ŚRODA, 08 LUTEGO 2017, 12:43

(http://www.space24.pl/media/cache/big_slide/uploads/images/63f52da71cf40f9e7e3d92a80d8f8e25.jpeg)
Fot. DLR (CC-BY 3.0)

Agencje kosmiczne Niemiec i Izraela podpisały list intencyjny na rzecz promowania współpracy w dziedzinie ochrony astronautów przed szkodliwym promieniowaniem kosmicznym. Środkiem, który może potencjalnie tę ochronę zapewnić jest kamizelka produkowana przez StemRad. Koncepcja ta będzie testowana podczas przyszłorocznego lotu kapsuły Orion.

List intencyjny dotyczący współpracy pomiędzy Niemiecką Agencją Kosmiczną (DLR) i Izraelską Agencją Kosmiczną został podpisany 31 stycznia podczas 12-tej edycji konferencji International Ilan Ramon Space Conference. Ze strony niemieckiej podpis złożył Pascale Ehrenfreund, prezes zarządu DLR. Izraelską Agencję Kosmiczną reprezentował jej szef, Avi Blasberger.

Narzędziem, które ma szansę zapewnić ochronę przed promieniowaniem astronautom opuszczającym ziemską magnetosferę może być kamizelka produkowana przez firmę StemRad. Została ona zaprojektowana jako środek ochrony ludzkiego ciała po katastrofie elektrowni jądrowej w japońskiej Fukushimie. Jest to właściwie pas, który chroni przede wszystkim podbrzusze człowieka. To właśnie w tej części organizmu znajduje się większość szpiku kostnego, odpowiedzialnego za produkcję krwi. Jak tłumaczy Oren Milstein CEO firmy StemRad, intensywne promieniowanie zjonizowane niszczy właśnie szpik kostny, co może prowadzić m.in. do anemii i raka.

Badania wykazały, że ochrona 5% szpiku kostnego wystarcza, by zapewnić krwi możliwość regeneracji i odbudowy.
Oren Milstein, prezes StemRad

Właściwości ochronne pasa na podbrzusze dostrarczonego przez StemRad będą sprawdzane podczas bezzałogowego lotu kapsuły Orion w 2018 roku. Kamizelkę taką będzie podczas tej misji nosić skonstruowany przez Instytut Medycyny Kosmicznej DLR ludzki fantom nazwany „Matrioszka”. Jest on zbudowany z tworzywa sztucznego o gęstości identycznej z ludzką tkanką. Ponadto, wewnątrz lalki będą w różnych miejscach umieszczone sensory, które zbadają ekspozycję na promieniowanie poszczególnych partii jej „ciała”. Druga, nieubrana Matrioszka, która również poleci Orionem, będzie stanowić niejako „grupę kontrolną”, której obecność pozwoli naukowcom jeszcze dogłębniej zbadać efekty szkodliwego promieniowania występujące podczas lotów w głęboką przestrzeń kosmiczną.

Czytaj też: Lot na Marsa niebezpieczny dla ludzkiego mózgu (http://www.space24.pl/467959,lot-na-marsa-niebezpieczny-dla-ludzkiego-mozgu)
http://www.space24.pl/543793,niemiecko-izraelska-wspolpraca-w-dziedzinie-ochrony-astronautow-przed-promieniowaniem
http://nocamels.com/2017/02/israeli-designed-mars-space-suit/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Maj 14, 2017, 22:52
ESA  w warunkach ziemskich dokonała dokładnej  symulacji kosmicznego promieniowania, co pozwoli w przyszłości lepiej chronić astronautów w podróżach poza LEO.

Testing for a solution would ideally be done in space but this is costly; furthermore, space radiation is difficult to replicate in laboratory conditions with conventional radiation sources, which produce radiation with rather unnatural energy distribution. By using laser-plasma-accelerators, however, we were able to produce particle flux which more closely resembled conditions in space.

http://www.strath.ac.uk/whystrathclyde/news/spaceradiationreproducedinthelabforbettersafermissions/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Maj 23, 2017, 08:56
Komórki rozrodcze myszy po 9- miesięcznej ekspozycji na  kosmiczne środowisko na ISS zachowały pełną zdolność reprodukcyjną.

If NASA wants to send humans to Mars, it will probably also send along an unusual provision for the interplanetary journey: sperm. A diverse supply of human sperm could ensure the genetic diversity of a new colony, which is critical to a healthy population. But no one knows whether the reproductive cells could withstand the ravages of DNA-damaging radiation in space. Now, a new study shows that mouse sperm stored for more than 9 months on the International Space Station (ISS)—where radiation levels are roughly 100 times higher than on Earth—can produce healthy, fertile mouse pups.

http://www.sciencemag.org/news/2017/05/sperm-frozen-space-produce-healthy-mouse-pups
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 06, 2017, 19:28
Nieważkość wpływa na zdrowie astronautów na poziomie molekularnym
06.09.2017

Badania krążących we krwi białek pokazały, że w czasie pobytu w kosmosie głębokie zmiany zachodzą we wszystkich rodzajach komórek, tkanek i organów człowieka. Prawdopodobnie organizm nie wie, jak się zachować, i uruchamia wszelkie możliwe mechanizmy obronne.

Dzięki trwającym od połowy ubiegłego wieku badaniom wiele już wiadomo na temat zmian w metabolizmie, termoregulacji, rytmie serca, napięciu mięśni, układzie oddechowym i innych fizjologicznych reakcjach, jakie zachodzą w ciałach astronautów.
 
Jednak - jak zaznaczają autorzy pracy opublikowanej w prestiżowym piśmie "Scientific Reports" - molekularne podstawy tych procesów są poznane słabo.
 
Aby to zmienić, naukowcy z Rosji i Kanady, w ramach badań zainicjowanych przez prof. Jewgienija Nikołajewa z Instytutu Nauki i Techniki Skolkovo i Moskiewskiego Instytutu Fizyki i Technologii - przeprowadzili analizę 125 białek obecnych we krwi osiemnastu rosyjskich kosmonautów. Białka to podstawowe cząsteczki, które biorą udział w adaptacji człowieka do nowych warunków.
 
Próbki krwi zostały pobrane w precyzyjnie określonych momentach: przed lotem na orbitę, tuż po powrocie oraz siedem dni po wylądowaniu. Pozwoliło to na sprawdzenie nie tylko tego, jakich cząsteczek przybywa lub ubywa, ale także tego, czy - i w jakim czasie - ich poziom wraca do normy.
 
Badanie pokazało różne reakcje. Stężenie części białek się nie zmieniało, w przypadku innych ulegało zmianie, ale szybko wracało do stanu wyjściowego. Jednak były też białka, których poziom zmienił się, a do normy wracał wolno.
 
Do analizy naukowcy wybrali przy tym specyficzne cząsteczki. "Zajęliśmy się badaniem zestawu białek, które są markerami niezakaźnych chorób. Wyniki pokazały, że w nieważkości, układ immunologiczny zachowuje się tak, jakby ciało zostało zainfekowane, ponieważ ludzki organizm nie wie, jak zareagować i uruchamia wszystkie możliwe systemy obrony" - mówi prof. Nikołajew.
 
Naukowcy zwracają uwagę, że czynniki działające na człowieka w przestrzeni bardzo różnią się od tych, które oddziaływały na przebieg ewolucji ludzkiego gatunku. Nie wiadomo zatem, czy ciało człowieka dysponuje mechanizmami, które pozwoliłyby mu na szybką adaptację do kosmicznych warunków.
 
Zmiany obejmujące różnorodne tkanki i komórki wskazują jednak na to, że organizm nie wie, jak zareagować. To pozwala sądzić, że fizjologicznych mechanizmów adaptacyjnych do przebywania w kosmosie prawdopodobnie człowiek nie ma.
 
Autorzy eksperymentu planują już dalsze, dokładniejsze badania. Chcą w nich wykorzystać m.in. próbki krwi, które kosmonauci będą pobierali na orbicie. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,459498,niewazkosc-wplywa-na-zdrowie-astronautow-na-poziomie-molekularnym.html

Weightlessness affects health of cosmonauts at molecular level
August 30, 2017

A team of scientists from Russia and Canada has analyzed the effect of space conditions on the protein composition in blood samples of 18 Russian cosmonauts. The results indicate many significant changes in the human body are caused by space flight. These changes are intended to help the body adapt and take place in all major types of human cells, tissues and organs. The results of the research have been published in the prestigious scientific journal Scientific Reports. Skoltech and MIPT Professor Evgeny Nikolaev led the study and is a corresponding author.

The effects of spaceflight on the human body have been studied actively since the mid-20th century. It is widely known that space conditions influence metabolism, thermoregulation, heart biorhythms, muscle tone, the respiratory system and other physiological aspects of the human body. However, the molecular mechanisms driving these physiological changes remain unknown.

The scientists focused on proteins, key players in the adaptive processes in an organism. To gain a deeper understanding of the changes in human physiology during space travel, the research team quantified concentrations of 125 proteins in the blood plasma of 18 Russian cosmonauts who had been on long-duration missions to the International Space Station. The blood was drawn 30 days prior to their flights, and again immediately after their return to Earth, and a final sample seven days after that. This timing was chosen to identify trends in protein concentration changes and see how fast the protein concentrations returned to their normal levels prior to the flight.

Protein concentrations were measured using a mass spectrometer. This technology makes it possible to identify a particular molecule and perform a quantitative analysis of a mixture of substances. The scientists found proteins whose concentrations remained unchanged, as well as those whose concentrations did change, but recovered rapidly to their pre-flight levels, and those whose levels recovered very slowly after the cosmonaut's return to Earth.

"For the research, we took a set of proteins—non-infectious disease biomarkers. The results showed that in weightlessness, the immune system acts like it does when the body is infected, because the human body doesn't know what to do and tries to turn on all possible defense systems. For this study, we began by using quantitative proteomics to study the cosmonauts' blood indicators, so we detected not only the presence of a protein but its amount, as well. We plan to use a targeted approach in the future to detect more specific proteins responsible for the human response to space conditions. To do this, the cosmonauts will have to take blood tests while in orbit," said Professor Nikolaev.

The factors that affect the human body during spaceflight are different from those that influence human evolution on Earth. It is not known if the human body has mechanisms responsible for rapidly adapting to such major changes. The results of the study indicate that such mechanisms probably do not exist, because during space flight, these adaptations take place in all the major types of human cells, tissues, and organs. This indicates that the human body does not know what to do and is trying to do everything in its power.

Provided by: Moscow Institute of Physics and Technology
https://phys.org/news/2017-08-weightlessness-affects-health-cosmonauts-molecular.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Wrzesień 06, 2017, 19:56
Nie ma czegoś takiego jak nieważkość! :P
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 06, 2017, 20:29
Mikrograwiacja  :)
https://www.nature.com/articles/s41526-017-0028-6
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 27, 2017, 19:12
O skutkach zdrowotnych promieniowania kosmicznego na organizm ludzki.

Space radiation is risky business for the human body
by Staff Writers Houston TX (SPX) Sep 21, 2017

(...) Space radiation can lead to other effects. Radiation can alter the cardiovascular system, damaging the heart, harden and narrow arteries, and/or eliminate some of the cells in linings of the blood vessels, leading to cardiovascular disease.

Radiation exposure can hinder neurogenesis, the process of generating new cells. If neurons or supporting cells are damaged or killed, there is less potential for the development of new cells, especially at the rate a person would need to minimize or eliminate the damage. In the central nervous system, this could lead to cognitive impairment and memory deficits. (...)
http://www.spacedaily.com/reports/Space_radiation_is_risky_business_for_the_human_body_999.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Październik 11, 2017, 00:00
Artykul o skutkach dluzszego przebywania w kosmosie:
https://www.brisbanetimes.com.au/world/north-america/astronaut-scott-kelly-on-the-devastating-effects-of-a-year-in-space-20170922-gyn9iw.html
Scott Kelly pisze bardzo osobiscie. Warto poczytac. Z powazaniem
                                                                                      Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: mars76 w Październik 11, 2017, 06:39
Artykul o skutkach dluzszego przebywania w kosmosie:
https://www.brisbanetimes.com.au/world/north-america/astronaut-scott-kelly-on-the-devastating-effects-of-a-year-in-space-20170922-gyn9iw.html
Scott Kelly pisze bardzo osobiscie. Warto poczytac. Z powazaniem
Ciekawy artykuł  - czekam już od pewnego czasu na książkę  - jest szansa że pojawi się jeszcze w tym roku w Polsce
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Listopad 02, 2017, 21:15
Podczas lotów na LEO i prowadzonych badań okazało się, że mikrograwitacja zmienia kształt i w związku z tym funkcjonowanie ludzkiego mózgu:

http://www.spacedaily.com/reports/Study_unveils_changes_in_the_brain_during_extended_missions_in_space_999.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Listopad 23, 2017, 18:59
Podczas lotów na LEO i prowadzonych badań okazało się, że mikrograwitacja zmienia kształt i w związku z tym funkcjonowanie ludzkiego mózgu:

http://www.spacedaily.com/reports/Study_unveils_changes_in_the_brain_during_extended_missions_in_space_999.html
Pytanie, czy przed lotem na Marsa nie warto mieć szerszej wiedzy w tym temacie. Chyba zdecydowanie tak, bo jakikolwiek ratunek z misji marsjańskiej jest praktycznie niemożliwy..
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kosmitka w Luty 14, 2018, 10:42
Myślicie, że to wogole możliwe? wzrastać przy mniejszej grawitacji ...ciśnienie miedzyczaszkowe zacznie wari9owac, mutacje genetyczne itd... nie wyobrażam sobie tego
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: deathrider w Luty 14, 2018, 11:06
https://www.quora.com/What-would-a-human-born-on-Mars-look-like -> jest tam trochę linków do materiałów NASA. Testy na zwierzętach przeprowadzano jednak przy 0G. Tak właściwie wszystko co pomiędzy mikrograwitacją a przyciąganiem ziemskim jest wielką niewiadomą. Możliwe, że takie dzieci byłyby dużo zdrowsze niż urodzone na Ziemi. Problem byłby na pewno, gdyby takie dziecko chciało kiedyś odwiedzić Ziemię...
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Borys w Luty 14, 2018, 11:53
Myślicie, że to wogole możliwe? wzrastać przy mniejszej grawitacji ...ciśnienie miedzyczaszkowe zacznie wari9owac, mutacje genetyczne itd... nie wyobrażam sobie tego

Są ludzie (np. sparaliżowani), którzy ze względów zdrowotnych spędzają całe życie na łóżku. Pozycja leżąca, przynajmniej jeżeli chodzi o krążenie, nie różni się zbytnio od niższego ciążenia, więc jakąś tam tolerancję ludzkie ciało ma. Ile dokładnie potrzeba nam ciążenia do zachowania zdrowia - nie wiadomo. Być może będziemy mogli normalnie rozwijać się na Księżycu, a być może nawet grawitacja marsjańska okaże się niewystarczająca.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Luty 14, 2018, 11:56
Borysie, zakładam, że jakaś "szara strefa" pomiędzy "zdrowym życiem" a "niezdrową egzystencją" w przypadku grawitacji jest. W tej szarej strefie jest miejsce m.in. na odpowiednie ćwiczenia, różne formy detekcji/diagnostyki, stosowania specyfików itp itp. Wydaje mi się, że od "dolnej strony" (mikrograwitacji) jest to od lat badane na ISS.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Borys w Luty 14, 2018, 16:34
Borysie, zakładam, że jakaś "szara strefa" pomiędzy "zdrowym życiem" a "niezdrową egzystencją" w przypadku grawitacji jest.

Owszem, ale my nie wiemy, gdzie ta sfera się zaczyna i jak szeroka jest. Co więcej, niektóre procesy w organizmie są naprawdę progowe (do pewnego poziomu coś kompletnie nie działa, a minimalnie powyżej jest już wszystko w porządku). Przykładem jest zarodek, do prawidłowego rozwoju którego niezbędny jest minimalny poziom ciążenia (na bruzdkowanie ma wpływ rozmieszczenie cieczy różnych gęstości w komórce jajowej, a za ich rozmieszczenie odpowiada grawitacja).
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Luty 14, 2018, 17:13
Rzeczywiście, o zarodkach to w ogóle nie myślałem. Raczej tylko o ciele dorosłego człowieka. I zdecydowanie nie wiadomo jak szeroka jest ta "szara strefa".
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Maj 18, 2018, 08:18
Entuzjaści wypraw na Księżyc raczej się nie ucieszą wiadomością, że pył księżycowy stanowi śmiertelne niebezpieczeństwo dla komórek naszego ciała które z nim się zetknęły. Otóż przy braku erozji eolicznej czy wodnej okruchy pyły nawet te mikrometrowe to odpowiedniki małych noży. Wnikając do organizmu zachowują się jak mikroskalpele niszcząc fizycznie komórki np. płuc itp.  :(

NASA scientists now understand that pieces of moon dust — especially the smallest, sharpest particles — pose clear health risks to astronauts. A recent study published in the April issue of the journal GeoHealth examined exactly how dangerous that dust can be on a cellular level — and the results are as ominous as the dark side of the moon. In several lab tests, a single scoop of replica moon dust proved toxic enough to kill up to 90 percent of the lung and brain cells exposed to it...

When the team took stock of their cells 24 hours later, they found that every soil type had caused some degree of brain and lung cell death. The finest-grain samples proved most lethal, killing up to 90 percent of the cells that had been exposed to them. Cells that weren't decimated outright showed signs of DNA damage that could lead to cancer or neurodegenerative diseases if not repaired, the researchers wrote.


https://www.space.com/40618-moon-dust-bad-lungs-brain.html

Ciekawe jakie właściwości ma pył marsjański? Erozja eoliczna na Marsie jest, ale cząstki pyłu są tam też małe i w najlepszym scenariuszu mogą wywoływać pylicę  :(
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: piools w Maj 18, 2018, 09:20
Ciekawe jakie właściwości ma pył marsjański? Erozja eoliczna na Marsie jest, ale cząstki pyłu są tam też małe i w najlepszym scenariuszu mogą wywoływać pylicę  :(

Trzeba będzie rozkręcić na Marsie produkcję leków przeciwastmatycznych i antybiotyków. Inną sprawą jest to, jaki wpływ na leki będzie mieć transport z Ziemi na Marsa w warunkach podwyższonego promieniowania.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Październik 26, 2018, 23:03
Kurczące się obszary mózgu u kosmonautów po powrocie na Ziemię po długich lotach.

Brain Tissue–Volume Changes in Cosmonauts
October 25, 2018

(...) The white-matter volume postflight as compared with preflight was reduced along a longitudinal tract of the left temporal lobe, but there was a global reduction of cerebral white-matter volume at long-term follow-up as compared with postflight. (...)

https://www.nejm.org/doi/full/10.1056/NEJMc1809011
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Styczeń 29, 2019, 00:44
W artykule są przedstawione przewagi pracy w kosmosie ludzi niepełnosprawnych. Zdrowy astronauta musi się bardziej dostosowywać do życia w stanie mikkrograwitacji od osoby z dysfunkcjami zdrowotnymi, która z natury rzeczy musi w warunkach ziemskich być na stałe zaadaptowana do funkcjonowania w trudniejszych warunkach.

IT’S TIME TO RETHINK WHO’S BEST SUITED FOR SPACE TRAVEL
January 27  2019

(...) Take, for example, people who use ostomy bags. Right now, pooping in space is actually an important technical challenge. During takeoff, landing, and spacewalks, astronauts wear diapers. While in the space station, they use a toilet that requires a fair amount of precision and training to use. Astronauts have told all kinds of stories about rogue poop, or situations in which the toilet has backed up or generally gone awry. In 2008, NASA spent $19 million on a Russian toilet for the International Space Station. None of this would be an issue for an astronaut with an ostomy bag. “I could plug into the wall and just empty the container that’s been collecting,” says Mallory K. Nelson, a disability design specialist who uses an ileostomy bag—a pouch that connects to her intestine and collects waste. “I’ve moved the output location of poop, which creates a lot more flexibility in the kind of systems I can have. I could attach it to a space suit.” (...)

Or take blind astronauts. In a piece for Scientific American (https://blogs.scientificamerican.com/observations/the-case-for-disabled-astronauts/), Sheri Wells-Jensen lays out the case for designing spaceships for blind space travelers:

“After all, in a serious accident, the first thing to go might be the lights! This generally means that the first thing a sighted astronaut must do for security is ensure visual access to the environment. He hunts for a flashlight, and if emergency lighting comes on, his eyes take a moment to adjust. Meanwhile, the blind astronaut is already heading toward the source of the problem. In the fire aboard the Russian Mir space station, in 1997, the crew struggled as smoke obscured their view. The blind astronaut, while still affected by the lack of good air, would not be bothered by either dim lighting or occluding smoke. She would accurately direct the fire extinguisher at the source of heat and noise.” (...)

But all that could change. In 2017, Johanna Lucht became the first Deaf engineer to work at NASA. Eddie Ndopu, a South African activist and humanitarian, has said he wants to be the first disabled person in space. He plans to book a flight on a commercial trip into space and deliver an address to the UN while he’s up there. (MTV is slated to film the entire thing.) Julia Velasquez, a Deaf woman from California, has gone through many of the steps traditionally taken by astronauts—she’s interned at NASA, recently received her pilot’s license, and even lived in a simulated Mars colony in Hawaii. (...)

https://www.wired.com/story/its-time-to-rethink-whos-best-suited-for-space-travel/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Styczeń 30, 2019, 03:01
Oddziaływania mikrograwitacji ma negatywny wpływ na funkcjonowanie mózgu, ale potrzebne będą dalsze badania nad długodystansowcach kosmicznych , by stwierdzić czy HALS jest adaptacją do zmienionych warunków czy procesem chorobowym.

Being in space for long periods is terrible for your brain, scientists say
The human brain appears to need Earth’s gravity to function properly for an extended period of time
NICOLE KARLIS, JANUARY 29, 2019 12:00 AM (UTC)

(HALS) (hydrocephalus associated with long-term spaceflight)

(...) Donna Roberts, M.D., a neuroradiologist at Medical University of South Carolina (MUSC), who co-authored the article and has published previous research on the condition known as hydrocephalus associated with long-term spaceflight (HALS), said in a statement there is specifically a lack in understanding regarding how long-term space travel — that is, over five months — can impact the brain. Hydrocephalus occurs when there is an abnormal buildup of cerebrospinal fluid in cavities deep within the brain, which is absorbed in the bloodstream. An excess of this fluid can put pressure on the brain, damage brain tissue, and impact brain function.

“We know these long-duration flights take a big toll on the astronauts and cosmonauts; however, we don’t know if the adverse effects on the body continue to progress or if they stabilize after some time in space,” Roberts said. “We need to know if HALS represents an adaptive response or a pathologic process that must be mitigated, perhaps by simulated gravity.”

In the paper, Roberts and her co-author Lonnie G. Petersen, MD, PhD, of the Department of Orthopedic Surgery at the University of California-San Diego, acknowledge that the hydrodynamics of cerebrospinal fluid “is complex and is incompletely understood.”

“We and others have documented enlargement of the fluid-filled cerebral ventricular system in astronauts following long-term missions (longer than 5 months) on the International Space Station compared with the normal appearance of the brain and ventricles prior to space flight,” the authors explain. “Astronauts who flew short-duration missions (1-2 weeks) on a space shuttle did not demonstrate a significant change in ventricular volume from preflight to post-flight imaging.” (...)

“We need to know if HALS represents an adaptive response or a pathologic process that must be mitigated, perhaps by simulated gravity,” Roberts said in a statement. “All of our astronauts should undergo testing and studies to monitor what’s happening in their brains before and immediately after space flight, with long term follow-up care and monitoring.” (...)

https://www.salon.com/2019/01/28/being-in-space-for-long-periods-is-terrible-for-your-brain-scientists-say/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Rafał w Styczeń 31, 2019, 16:10
Mój komentarz odnośnie embriogenezy poza Ziemią, też na kanwie niedawnych doniesień z SpaceLife Origin.
http://szerokiobraz.pl/2019/dlaczego-tak-malo-wiemy-o-tym-czy-homo-sapiens-moze-zajsc-w-ciaze-poza-ziemia/

Celowo odpuściłem analizę teoretyczną. Literatura jest _bardzo_ sprzeczna, a eksperymenty w niewielkich ilościach. Temat raczej nikogo nie grzeje w klasycznej embriologii, również dlatego że biologia komórkowa ignoruje wpływ sił grawitacyjnych (znacznie ważniejsze jest napięcie powierzchniowe i oddziaływania chemiczno-elektryczne). Wiemy, że nic nie wiemy.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Styczeń 31, 2019, 17:31
Czy dużym problemem byłoby założenie na ISS stałej hodowli myszy?  Samica myszy rodzi młode średnio co miesiąc więc z wynikami rozmnażania w mikrograwitacji nie trzeba by długo czekać
Czy to aż tak duży problem?
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Styczeń 31, 2019, 19:27
Czy dużym problemem byłoby założenie na ISS stałej hodowli myszy?  Samica myszy rodzi młode średnio co miesiąc więc z wynikami rozmnażania w mikrograwitacji nie trzeba by długo czekać
Czy to aż tak duży problem?
          ... mysle, ze i japonczycy i amerykanie maja swoje hodowle. Wydaje mi sie, ze czytalem cos na ten temat, nalezaloby
to zweryfikowac (nie jestem pewien) Z powazaniem
                                                                                                                 Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Kwiecień 14, 2019, 22:27
Ostatnio czytam tetralogię Arthura Clarke dotyczące Odysei Kosmicznej 2001, 2010, 2061 oraz 3001. W Odysei Kosmicznej 2061 główny bohater powieści Heywood Floyd wskutek długotrwałego przebywania w mikrograwitacji staje się biologicznie młodszy niż postępujący wiek metrykalny. Czyli w powieści Clarke sugeruje iż nieważkość spowalnia starzenie się organizmu człowieka (ciekawe skąd wziął taki pomysł). Jakże się zdziwiłem, czytając taki fragment tekstu dotyczący badań medycznych przeprowadzonych na braciach bliźniakach: Marku i Scottcie Kellym:

Naukowcy zauważyli na przykład, że telomery białych krwinek Scotta, które są dobrymi biomarkerami starzenia się, były dłuższe w przestrzeni kosmicznej, krótsze na Ziemi, a sześć miesięcy po powrocie powróciły do normalnej długości. Przez cały ten okres telomery jego brata pozostawały stabilne. Jako, że telomery są istotnym elementem stabilności genomu NASA już planuje kolejne badania podczas długotrwałych misji.

http://kopalniawiedzy.pl/Twins-Study-NASA-Scott-Kelly-przestrzen-kosmiczna-blizniacy,29909


Czy dobrze rozumiem, że biologicznie Scott Kelly odmłodniał w warunkach mikrograwitacji?  :o Wskazuje na to właśnie wydłużenie telomerów opisywanych w fragmencie artykułu..... Czyżby i tym razem intuicja Arthura Clarke nie zawiodła?  :D
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Lipiec 06, 2019, 00:40
Eksperyment na liczniejszej grupie astronautów dotyczący  wpływu długiego przebywania w warunkach mikrograwitacji na utratę  masy kostnej, a potem jej odzyskiwania w warunkach ziemskiej grawitacji.

TBone: Effects of microgravity on bones

The Canadian TBone experiment uses new 3D imaging technology to study changes in astronauts' bone health caused by the time they spend in space.

Background

Our bones constantly undergo a reshaping process in response to everyday use. On Earth, bones are optimized for working in gravity, the force they must work against to support our body weight.

Due to weightlessness and reduced exercise, more bone is being lost than replaced during extended space flight.

While adults past age 50 typically lose about 1% of their bone mass each year (a process that can eventually lead to osteoporosis), astronauts in space can lose up to 1.5% each month. Fortunately, much of this loss is reversed when astronauts return to Earth. TBone's scientists want to determine how this cycle of loss and regain affects the long-term strength and quality of bones.

Results from this research could help space travellers stay healthier during longer missions and could enable us to travel farther into space. (...)

http://www.asc-csa.gc.ca/eng/sciences/tbone.asp
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Lipiec 14, 2019, 10:58
Lekarz: nawet kilkudniowy pobyt w kosmosie może negatywnie wpływać na zdrowie
25.06.2019

Już nawet kilkudniowy pobyt człowieka w kosmosie może wpływać negatywnie na zdrowie. Amerykańscy astronauci, którzy wylądowali na Księżycu skarżyli się na bóle głowy, nudności, wymioty, a nawet - zapalenie prostaty - opowiada w rozmowie z PAP dr n. med. Aleksander Waśniowski.

20 lipca przypada pięćdziesiąta rocznica pierwszego załogowego lądowania na Księżycu. Kiedy amerykański astronauta Neil Armstrong zszedł po drabince i postawił stopę na pokrytym pyłem Srebrnym Globie wypowiedział słynne słowa: “To jest mały krok człowieka, ale wielki skok dla ludzkości”. W związku z rocznicą PAP rozmawia z ekspertami na tematy związane z eksploracją Księżyca.

Amerykańska agencja NASA ogłosiła w tym roku, że planuje wysłać kolejną załogową misję na Księżyc w 2024 r. NASA podkreśla, że nie będzie to jednorazowe wydarzenie - do 2028 r. ma powstać na Srebrnym Globie stała baza. Pod znakiem zapytania stoi, czy stale będą w niej obecni ludzie, podobnie jak na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS), czy raczej obsługiwania będzie automatycznie, np. z pojazdu orbitującego wokół Księżyca czy z Ziemi.

Jak opowiada w rozmowie z PAP dr n. med. Aleksander Waśniowski, przebywanie człowieka poza Ziemią może być dla niego niebezpieczne, bo organizm przystosowany jest do życia w warunkach, które na niej panują. Waśniowski jest dyrektorem ds. rozwoju i medycyny w ośrodku LUNARES pod Piłą w Wielkopolsce. To symulowana baza kosmiczna i laboratorium badawcze. Panują w niej warunki analogiczne do tych, które astronauci znajdą w prawdziwej bazie na Księżycu lub Marsie.

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/pap_20180729_0DB_0.jpg)
Wnętrze modelu księżycowej bazy kosmicznej "Habitat Lunares" na starym lotnisku w Pile. Fot. PAP/Marek Zakrzewski 29.07.2018

Astronauci kilku misji Apollo (sześć lotów odbyło się między 1969 a 1972 r.) przebywali na Srebrnym Globie krótko - najdłuższy ich pobyt trwał zaledwie 3 dni, a pobyt poza lądownikiem - 22 godziny.

"Jednak skarżyli się na szereg dolegliwości - bóle głowy, uczucie obrzmienia głowy, nudności, wymioty, zaburzenia błędnikowe i zapalenia ucha. Dwóch z nich miało też zapalenie prostaty" - wskazuje dr Waśniowski. W jego ocenie są to w większości niegroźne przypadłości, które powinny minąć po jakimś czasie po powrocie na Ziemię.

Na astronautów w przestrzeni kosmicznej i na Księżycu czyha wiele zagrożeń. Wśród nich jest tzw. głębokie promieniowanie galaktyczne (GCR). "Na Ziemi chroni nas przed nim magnetosfera, ale nie ma jej ani na Księżycu, ani na Marsie, dlatego niezbędne jest posiadanie odpowiednich osłon" - wskazuje ekspert.

Przedłużona ekspozycja grozi uszkodzeniem DNA, zachorowaniem na choroby nowotworowe, ale także ślepotą i zaburzeniami neuropsychicznymi.

To właśnie ze względu na promieniowanie tego typu przebywanie w bazie księżycowej prawdopodobnie początkowo nie będzie trwało dłużej niż 3 miesiące - uważa Waśniowski. Ale zaznacza, że wszystko zależy od zastosowanych rozwiązań technologicznych. Te ciągle są ulepszane. Na przykład rekordowy pobyt człowieka w przestrzeni kosmicznej to już blisko 440 dni - rosyjski kosmonauta Valeri Polyakow przebywał tyle czasu na stacji Mir.

Jako kolejny z głównych problemów dla zachowania zdrowia na powierzchni Księżyca Waśniowski wskazuje obniżoną grawitację - jest sześciokrotnie mniejsza niż ziemska. "Będzie to powodować osłabienie przyczepów ścięgien i mięśni u astronautów i odwapnienie kości. Duże będzie też prawdopodobieństwo zwichnięć lub skręceń kończyn" - uważa ekspert.

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/sts064-05-020~medium1.jpg)
Astronauci Jerry M. Linenger i Mark C. Lee podczas jednego z eksperymentów medycznych. Zdjęcie wykonano podczas misji wahadłowca Discovery STS-64. Fot. NASA 15.09.1994

Dyskomfort dla księżycowych osadników powodować może też sztuczna atmosfera, którą będą musieli oddychać. Na porządku dziennym mogą być podrażnienia układu oddechowego, oczu a nawet infekcje. "Mogą być to przypadłości podobne do tych, na które skarżą się osoby pracujące w biurowcach, gdzie temperaturę reguluje klimatyzacja" - opowiada dr Waśniowski.

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/s31-04-002~medium1.jpg)
Astronauci Kathryn D. Sullivan i Bruce McCandless II podczas jednego z eksperymentów medycznych. Zdjęcie wykonano podczas misji wahadłowca Discovery STS-31. Fot. NASA 29.04.1990

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/sts053-02-007~medium1.jpg)
Astronauta Robert D. Cabana za pomocą tonometru sprawdza ciśnienia wewnątrzgałkowe u astronauty Michaela R. U. (Rich) Clifforda. Zdjęcie wykonano podczas misji wahadłowca Discovery STS-53. Fot. NASA 09.12.1992

Astronauci, którzy do tej pory stąpali po powierzchni Księżyca nie byli osobami bardzo młodymi. Najmłodszy miał 36 a najstarszy - 47 lat, ale większość z nich nie ukończyła 40 roku życia. Czy zatem jest to optymalny wiek dla astronautów?

"Wbrew obiegowym opiniom wydolność organizmów nie zawsze jest najlepsza za młodu. Młodzi i szczupli ludzie szybciej są narażeni na wychłodzenie, a ich szybszy metabolizm powoduje większe zapotrzebowanie na tlen" - mówi ekspert. Wskazuje na doskonałe wyniki polskiego himalaisty Piotra Pustelnika, który Koronę Ziemi (14 szczytów mających ponad 8 tys. m n.p.m.) zdobył właśnie po ukończeniu 40 lat.

Sprawność fizyczna to nie wszystko. Piloci Apollo musieli być doświadczeni i podejmować zimne decyzje. "Statystyki wypadków samochodowych nie kłamią - tendencję do szarżowania i ryzyka mają głównie dwudziestolatkowie. Tego w kosmosie chcemy unikać za wszelką cenę" - dodaje.

Waśniowski dodaje, że teraz kosmos otworzył się na kobiety - wśród astronautów misji Apollo byli co prawda mężczyźni, ale na Międzynarodową Stację Kosmiczną docierają również kobiety. Mieszane załogi są też przewidywane w przypadku ponownego lądowania na Księżycu i innych misji załogowych.

Jak w każdej niewielkiej, odizolowanej społeczności kolonizatorzy księżycowi mogą mieć problemy natury psychologicznej. Waśniowski mówi, że nie ma jednego idealnego rozwiązania w tej kwestii. Na Ziemi odbyły się do tej pory już bardzo liczne eksperymenty dotyczące długotrwałego odosobnienia w małej grupie - niektóre z nich trwały nawet ponad rok, inne były krótsze, na przykład te w bazie LUNARES pod Piłą. Wskazuje, że kluczem do zapewnienia idealnych warunków jest nie tylko odpowiednio dobrana pod względem osobowościowym grupa astronautów i astronautek, ale zapewnienie na przykład atrakcyjnej diety.

"Rodzaj serwowanej żywności silnie wpływa na psychikę i morale - tak jest wszędzie w przypadku zamkniętych społeczności, np. w więzieniach czy jednostkach wojskowych" - wskazuje.

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/pap_20180729_0EV.jpg)
Wnętrze modelu księżycowej bazy kosmicznej "Habitat Lunares" na starym lotnisku w Pile. Fot. PAP/Marek Zakrzewski 29.07.2018

W przypadku astronautów powinna być to żywność głównie pochodzenia roślinnego, która nie zakwasza silnie organizmu (jak jest w przypadku produktów pochodzenia zwierzęcego). Czy oznacza to, że pierwszeństwo w lotach w kosmos będą mieli wegetarianie i weganie?

(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/inline-images/pap_20180729_0EU.jpg)
Wnętrze modelu księżycowej bazy kosmicznej "Habitat Lunares" na starym lotnisku w Pile. Fot. PAP/Marek Zakrzewski 29.07.2018

"Skrajne ideologie prezentowane w małych grupach, w tym w kosmosie, są problematyczne. Rzecz dotyczy również diety. Dlatego najlepiej, gdyby astronauci preferowali żywność roślinną, ale byli gotowi do spożycia produktów mięsnych. Sytuacje w kosmosie bywają nieprzewidywalne" - kończy Waśniowski.

PAP - Nauka w Polsce, Szymon Zdziebłowski
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C77586%2Clekarz-nawet-kilkudniowy-pobyt-w-kosmosie-moze-negatywnie-wplywac-na-zdrowie
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: mss w Listopad 18, 2019, 21:39
Cytuj
Spaceflight can halt and even reverse blood flow in astronauts' upper bodies, according to new NASA findings as reported by NBC News (https://www.nbcnews.com/science/space/zero-gravity-serious-problem-nasa-study-finds-new-health-risk-n1081701).

    ...in the unexpected discovery, researchers have found that spending time in space can affect how blood flows through a major blood vessel in the upper body, causing it to halt or even flow backwards — a health risk that was unknown until now.

    In the study, published Wednesday (Nov. 13) in JAMA Network Open (https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2755307), a medical journal published by the American Medical Association, researchers examined 11 healthy astronauts who had stayed aboard the International Space Station for an average of six months. During routine ultrasound assessments, by the 50th day of their missions, seven crew members were found to have stagnant or reverse blood flow in their left internal jugular vein, a major blood vessel that runs down the side of the neck and is responsible for draining blood from the brain, face and neck.

    One astronaut was also found to have developed a clot in the internal jugular vein during spaceflight, and a partial clot was discovered in another crew member after returning to Earth, according to the study.

Google translation:
Cytuj
Loty kosmiczne mogą zatrzymać, a nawet odwrócić przepływ krwi w górnych częściach ciała astronautów, zgodnie z nowymi ustaleniami NASA, jak donosi NBC News.

    ... w nieoczekiwanym odkryciu naukowcy odkryli, że spędzanie czasu w kosmosie może wpływać na przepływ krwi przez główne naczynie krwionośne w górnej części ciała, powodując jego zatrzymanie, a nawet cofnięcie - zagrożenie dla zdrowia, które do tej pory nie było znane.

    W badaniu opublikowanym w środę (13 listopada) w JAMA Network Open, czasopiśmie medycznym opublikowanym przez American Medical Association, badacze zbadali 11 zdrowych astronautów, którzy przebywali na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej średnio przez sześć miesięcy. Podczas rutynowych badań ultrasonograficznych do 50. dnia misji stwierdzono, że u siedmiu członków załogi występuje zastój lub odwrócony przepływ krwi w lewej żyle szyjnej wewnętrznej, głównym naczyniu krwionośnym biegnącym z boku szyi i odpowiedzialnym za odprowadzanie krwi z mózgu, twarzy i szyi.

    Odkryto również, że jeden astronauta rozwinął skrzep w wewnętrznej żyle szyjnej podczas lotów kosmicznych, a częściowy skrzep został odkryty u innego członka załogi po powrocie na Ziemię, zgodnie z badaniami.
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Marzec 13, 2020, 22:28
W środowisku mikrograwitacji wirusy mogą okazać się bardziej dokuczliwe niż na Ziemi, gdzie grawitacja powoduje ich osiadanie na różnych powierzchniach. Tam, jak i na Ziemi, byłaby też w razie potrzeby stosowana kwarantanna.
W ciekawy sposób opowiada o tym Jonathan Clark, były chirurg NASA.


Getting sick in space: How would NASA handle an astronaut disease outbreak?
By Chelsea Gohd a day ago
Viruses don't spread the same off-Earth.

(...) As Clark explained, viruses like the flu or even coronavirus could also be more easily transmitted in a microgravity environment, such as on the International Space Station. "The absence of gravity precludes particles settling down, so they stay suspended in the air, and could be more easily transmitted. To prevent this, compartments are ventilated and the air HEPA filters would remove particles."

Additionally, scientists have found that dormant viruses react to the stresses of spaceflight, and viruses such as herpes simplex have been known to reactivate, or "awaken," during spaceflight. Also, as Clark said, on-going studies have shown that it's possible that enhanced bacterial virulence in space could make antibiotic treatments less effective.

"There are antiviral medications that could be used to prevent viral spread, much as has been considered for the terrestrial viral epidemics. Also, for planetary missions the crew would be isolated upon return to Earth, just like they were done in the early missions returning from the moon," Clark said.  (...)

But, in considering Clark's suggestions and the historical examples from the Apollo era, astronauts would likely follow measures similar to what we follow on Earth, like quarantine.


https://www.space.com/getting-sick-in-space-coronavirus-astronaut-health.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 07, 2020, 23:51
Obszerna praca prezentująca wyniki badań mózgów kosmonautów.
Użyto obrazowania rezonansem magnetycznym (MRI).
Zmiany w funkcjonowaniu mózgu na orbicie są związane z adaptacją do zmienionych warunków. Wykazuje się on tzw. neuroplastycznością.


Macro- and microstructural changes in cosmonauts’ brains after long-duration spaceflight
Science Advances  04 Sep 2020

(...) Our study provides evidence of spaceflight-induced neuroplasticity to adapt motor strategies in space and evidence of fluid shift–induced mechanical changes in the brain. (...)
https://advances.sciencemag.org/content/6/36/eaaz9488?rss=1

https://phys.org/news/2020-09-mri-scans-brain-space-flights.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Grudzień 01, 2020, 23:19
Pomysl na to, ze niewazkosc moze sluzyc zdrowiu nie jest nowy, acz wydaje, ze wspolzesnosc mocno odbiega od wyobrazen
naszych dziadkow;-) Japonczycy podchodza do na wielu frontach. We wspolpracy z indonezja (warto zerknac na ich strone)
badaja roznego rodzaju herbatki, ziarna  i ziolka, wydaje sie, ze oba kraje poprzez zachowanie tradycji, ale takze dawnych metod leczenia moga probowac znalezc naturalne medykamenty i czynniki wspierajace organizm w warunkach kosmicznych.
Nie od dzis mowi sie np. ze herbata zielona, tak lubiana przez japonczykow, wzmacnia organizm w walce z rakiem.
Oczywiscie japonczycy tworza wlasnyt system do podtrzymywania zycia, troche szkoa, ze nie wspominano o tym
na ostatnim seminarium nearspace, bo maja w tym bardzo duze osiagniecia, takze w dziedzinie kosmojedzonka;-)
Wszystko co jest zwiazane z jedzeniem, naczynia czy ... kawa, gdzies tam jest badane. Takze szukanie miejsc gdzie mozna znalezc wode.

Pamietajmy, ze medycyna w japonii stoi na wysokim poziomie i ja np. bylem niezle zaskoczony, ze udaje im sie nawet regenberowac
komorki nerwowe, co wydawalo mi sie niemozliwe. Coz wiec oni tam pichca na tym swoim kibo? O mikroorganizmach, ktore przetwaly poddane warunkom kosmicznym, to akurat bylo slychac dosc glosno ale juz o eksperymentach z dlugowiecznosci i udanych probach hibernacji myszy juz pewnie nie.
Gdyby to byly jakis inne zwierzeta pewnie zwracalibysmy na nie uwage i pamietalibysmy o tym do dzis, jak o rosyjskich psach
z poczatku ery kosmicznej. Niebywale wazna jest tez kwestia promieniowania, na ISS to 100 razy wiecej niz na powierzchni Ziemi,  okazuje sie, ze na Ksiezycu (200 razy), o ile uzyjemy kanalow lawowych dawka ta moze wynosic - 1/10 dawki ksiezycowej to mniej niz dozwolona dawka na Ziemi (czyli 50mSv w ciągu jednego roku i 100mSv w ciągu pięciu lat.).
Z powazaniem
                       Adam Przybyla
Zrodla:
https://www.nstda.or.th/jaxa-thailand/ahis/
https://www.nstda.or.th/jaxa-thailand/wp-content/uploads/2020/06/Report-SSAF-Eng.pdf
https://iss.jaxa.jp/kiboexp/kuoa/news/200901.html
https://www.jstage.jst.go.jp/article/ijmsa/37/3/37_370304/_pdf
https://twitter.com/Astro_Soichi/status/1305304217964474378
https://fanfun.jaxa.jp/topics/detail/10292.html
https://forbesjapan.com/articles/detail/25652
https://twitter.com/payapima/status/1311821006571364352
https://www.ssnp.co.jp/news/seasoning/2020/09/2020-0918-1125-14.html
https://www.toyaku.ac.jp/lifescience/newstopics/2020/0826_3998.html
http://www.aquaplanetology.jp/
https://www.newspaper-ama.com/entry/2020/09/21/080949
https://www.nature.com/articles/s41586-020-2163-6.epdf?sharing_token=HGnXnYbAoTMEZs7j1vzQz9RgN0jAjWel9jnR3ZoTv0PpAm8gr9erANhcQNShfS91TgdtUrnhDr2fkt_1CZcN4hnVWESNLx8ajgkjyn4X7F2nD9ndr3UXz23k_y1T0dXQFX6LPhM1_NMNsdsNyL6ChW6sFbd0zJayjs1yzyF6mRQZtoulsILzQfZk10f7prsUUen6TxE-Se08mW1pG7xKz8wq_u76bUsge5JCelQGPqsr2SwT0j0zCOtuT4CyCLTw3S0QdHqXW98QMuIJp7gco9eDyhd93pJd3izGy8lhXea_lmfpiRxQLl5htgvGc3EltF8pBFSEeMPnymENxkE-nQ%3D%3D&tracking_referrer=www.the-scientist.com
https://www.the-scientist.com/news-opinion/discovered-brain-cells-that-control-hibernation-like-states-67624
https://www.tohoku.ac.jp/japanese/newimg/pressimg/tohokuuniv-press20200909_01web_space.pdf
https://twitter.com/JAXA_Kiboriyo/status/1332121843856076800
http://www.chernobylgallery.com/chernobyl-disaster/radiation-levels/
https://www.jaxa.jp/press/2020/10/20201001-1_j.html
https://www.dlr.de/content/en/articles/news/2020/03/20200925_how-intense-and-dangerous-is-cosmic-radiation-on-the-moon.html
https://www.space.com/space-dogs-documentary-laika-soviet-spaceflight.html
https://www.thenational.ae/uae/science/final-launch-preparations-under-way-for-uae-mars-mission-1.1047390
(https://pbs.twimg.com/media/Em9nr9cWEAEUwmz?format=jpg&name=small)
(https://pbs.twimg.com/card_img/1332104062632824832/bqryG2lJ?format=jpg&name=medium)
(https://pbs.twimg.com/card_img/1331857763450773504/ugO7onRl?format=png&name=small)
http://www.youtube.com/watch?v=9EMh1Oyuo8c
http://www.youtube.com/watch?v=b6G2bk-nSF4
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Czerwiec 07, 2021, 23:49
Z badań wynika, że  osłabienie układu odpornościowego astronauty podczas lotów jest prawdopodobnie częściowo spowodowane nieprawidłową aktywacją układu odpornościowego

Space travel weakens our immune systems: Now scientists may know why
NEWS RELEASE 7-JUN-2021
Final study by UCSF astronaut points to Treg cells as the culprit
UNIVERSITY OF CALIFORNIA - SAN FRANCISCO

(...) Jordan Spatz, PhD, a space scientist and UCSF medical student who became co-PI of the study after Hughes-Fulford's death, noted that as space travel becomes increasingly commercialized and more common, concerns over the health status of space travelers are likely to grow.

"Early in the space program, most astronauts were young and extremely healthy, but now they tend to have much more training and are older," Spatz said. "In addition, apart from astronauts, with the commercialization of space flight there will be many more older and less healthy individuals experiencing microgravity. From a space medical perspective, we see that microgravity does a lot of bad things to the human body, and we are hoping to gain the ability to mitigate some of the effects of microgravity during space travel." (...)
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2021-06/uoc--stw060721.php
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Czerwiec 08, 2021, 00:07
Kwestie prawne związane z ryzykiem turystycznych lotów.
Ciekawe też jak bardzo ci turyści będą później chwalili się  dyskomfortem zdrowotnym,  zwłaszcza podczas  dłuższych lotów.


Medical Emergencies In Space: Is Private Space Tourism Ready For A Worst Case Scenario?
By Lydia RiversJun 5, 2021 9:00 PM

Flying into space is risky even for fit, well-trained astronauts. Adding space tourists to flights will only boost the odds of something going wrong. What happens then?

Cytuj
In addition, anyone traveling on a commercial space flight must acknowledge that the U.S. government hasn’t certified the space launch or reentry vehicle as safe, that they know there is a risk of injury or death and must sign a waiver of liability. So, if anything bad happens, you’ve signed away your right to sue your tourism company. Or the U.S.A. 

However, these waivers may not be ironclad. If you learn to ride a horse, go skydiving or try mountain climbing, you typically sign waivers like this, but in court, they’re not upheld if the company does something that is reckless or negligent, says Sundahl. The courts can decide that it’s wrong that you would not be able to sue them, so how these waivers will hold up in court is yet to be determined.

https://www.discovermagazine.com/the-sciences/medical-emergencies-in-space-is-private-space-tourism-ready-for-a-worst-case
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 24, 2021, 15:43
20 kobiet doświadczy  5-dniowego suchego zanurzenia w łóżku wodnym w ramach symulacji kosmicznego środowiska.

All-female crew in water-tank spaceflight study
22/09/2021

(...) This is the only the second time a dry immersion campaign takes place with all-female participants, and it is a first for Europe. ESA decided to launch the study, called Vivaldi, to address the gender gap in science data.

“There is almost no knowledge about the physiological and psychological effects on women in this research area. An all-female dry immersion study will add to previous male campaigns ran in Europe and Russia,” says Angelique Van Ombergen, ESA’s discipline lead for life sciences. (...)
https://www.esa.int/Science_Exploration/Human_and_Robotic_Exploration/All-female_crew_in_water-tank_spaceflight_study
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Styczeń 31, 2022, 08:49
Czym jest overview effect?
BY ZUZANNA PATKOWSKA ON 24 STYCZNIA 2022

(...) Termin overview effect (efekt przeglądu albo efekt ogólnego oglądu) został utworzony przez psychologa Franka White’a w 1987 roku. Podczas lotu samolotem White spojrzał za okno i zobaczył przelatujące pod nim miasta i wioski. Doszedł wtedy do wniosku, że mieszkańcy kosmicznych osad będą zawsze „mieć ogólny ogląd” – „Będą widzieć rzeczy, o których wiemy, ale których nie doświadczamy, czyli to, że Ziemia jest jednym systemem.” (...)
https://kosmonauta.net/2022/01/czym-jest-overview-effect/
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Styczeń 31, 2022, 23:36
To chyba nie jest "efekt medyczny" - jak uważacie? :)
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Luty 13, 2022, 22:17
... dawno dawno temu, jesli ktos jakiejs bajce wybieral sie za 7 gor i cos tam jeszcze, to przygotowywal sie do tego na wiele,
sposobow, np. przygotowujac sobie zapasy i przyspasabiajac sie do tej podrozy, jesli gadal li tylko o wierzchowcu,
ktory mu sie do tej podrozy przyda, w dodatku, ktorego nei mial, to wiadomo bylo, ze wycieczka sie raczej nie odbedzie;-)
W nowych bajkach starczy pokazaxc tylko blyszczaca makiete wierzchowca i juz cale zastepy niepelnosprytnych fanbojow
to zaakceptuja;-)
Wydaje sie jednak, ze nie wszyscy zyja w tej samej bajce. W japonskich bajkach  sadzi sie magiczny szpinak, ktory powinien wyrosnac
nawet na Ksiezycu dzieki magicznej glebie. O tym, ze sie da, bo niektore rosliny przetrwaly nawet wybuch w Hiroszimie,
wiemy od dawna, co nie znaczy ze wiemy jak to robic aby inne tez przezyly, a jednak jzu sugestie co do genow, ktore sa za to odpowiedzialne.  W chinskich bajkach embrion myszy w kosmos i uzyskali zdrowe osobniki na Ziemi. Wszystkie aspekty zycia
musza zostac przebadane, takze te postmortem ;-) Czy Twoja bajka mowi tez cos o tych sprawach? ;-) Np. ile radiacji dostanie
Twoj bohater podczas wyprawy i ... czy przezyje? :D
Z powazaniem
                      Adam Przybyla
Zrodla:
https://www.sciworthy.com/bacteria-found-with-superpowers-that-let-them-survive-in-space/
https://www.scientificamerican.com/article/new-space-radiation-limits-needed-for-nasa-astronauts-report-says/
https://thenextweb.com/news/what-happens-tourist-dies-in-space-syndication?utm_content=buffer81b32&utm_medium=social&utm_source=twitter.com&utm_campaign=buffer
https://twitter.com/SegerYu/status/1487157593915072512
https://twitter.com/Tiger_Beatle/status/1490453767564763139
https://twitter.com/TOWING_0227/status/1490492285473083392
https://twitter.com/uchubiz/status/1490903322550693890
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Grudzień 28, 2022, 14:34
Czy mozna pobrudzic kosmos albo "zepsuc" kosmos?  Pytanie wydaje sie zupelnie idiotyczne, to raczej komsos
zwykle byl czyms co psul i byl niebezpieczny dla czlowiek i dopeiro pierwsze kota za ploty (i psy) spodowowaly,
ze jakis pierwszy czlowiek tam w gore polecial. A i tak do tej pory lepiej zorze polarne ogladac od spodu;-)
Nie wspominajac o tym, ze jedzenie tez nie jest tam specjalnei wyszukane i do teh pory utrudnione.

Okazuje sie jednak, ze nawet to probojemy zepsuc. Na szczescie udalo sie zblokowac naped rteciowy dla nisko latajajacych satelitow,
ale duz ilosci satelitow jakie spalaja sie w atmosferze tez moga stanowic jakies tam zagrozenie, na dluzsza mete nie wiemy
jaki bedzie ich wplyw. Coraz czesciej mowi sie o LEO jako o pewnym ekosystemie wplywajacym na to co sie dzieje nizej.

Moze nas to nie zabije ale moze ograniczyc bioroznorodnosc jaka mamy do tej pory. Przyrode mozna traktowac jako
wroga lub cos z czym sie wspolpracuje jak w przypadku zywych/hodowanych mostow w Indiach. Niektorez rzeczy
moga nam sie przydac w przyszlosci jak jedzenie ktore mozna zjesc po 3000 lat czy umiejetnosc hiberacji.

Jest jeszcze jedna kwesta, choc czesto nie patrzy sie w gore, to jednak widok kosmosu jest dosc mocno
zwiazanym z naszym zyciem, pewien rytm ... kosmos, uporzdakowanie jakie zawsze tam w gorze bylo,
jak ktos sie domysla, filozofia czerpala z tego gesto i czesto a nauka tym bardziej. A powoli zblizamy sie do czasow
gdzie przestanie to byc prawda i zobaczymy tylko cos co przypomina ... zepsuty TV;-) Bedzie chaos ... 
Czy to kwesta tylko oszczednosci na teleskopach, ktore nie bedziemy mogli zbudowac na Ziemi? A moze nie?;-)
Z powazaniem
                      Adam Przybyla
Zrodla:
https://hackaday.com/2022/04/18/mercury-thrusters-a-worldwide-disaster-averted-just-in-time/
https://www.nationalgeographic.com/animals/article/frog-antifreeze-blood-winter-adaptation
https://spacenews.com/studies-flag-environmental-impact-of-reentry/
https://skyandtelescope.org/astronomy-news/starlink-satellites-astronomy/
https://twitter.com/TechSpatiales/status/1584330374410559489
https://twitter.com/SegerYu/status/1582079388790980608
https://twitter.com/PicturesUssr/status/1585666884933849088
https://twitter.com/myrmekochoria/status/1594413208969908225
https://twitter.com/fasc1nate/status/1604889193871773697
https://twitter.com/BaytAlFann/status/1605502743103225858
https://twitter.com/fasc1nate/status/1605312330912374785
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Kwiecień 30, 2023, 14:09
Przyszli astronauci będą potrzebować „ziemskich” ekosystemów
25.04.2023

Dalekie misje kosmiczne będą wymagały zapewnienia ludziom grawitacji i biosfery – twierdzą naukowcy na łamach "Frontiers in Astronomy and Space Sciences". Według nich tylko tak można będzie można zaspokoić fizyczne potrzeby astronautów.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C96241%2Cprzyszli-astronauci-beda-potrzebowac-ziemskich-ekosystemow.html
https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fspas.2023.1081340/full

2) Zmiany w mikrobiomie jelitowym mogą być związane z utratą gęstości kości u astronautów
26.04.2023

Zmiany w mikrobiomie jelitowym astronautów mogą być związane z obserwowaną w warunkach mikrograwitacji utratą masy kostnej - donoszą naukowcy z Instytutu Forsytha w Cambridge.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C96261%2Czmiany-w-mikrobiomie-jelitowym-moga-byc-zwiazane-z-utrata-gestosci-kosci-u
https://www.cell.com/cell-reports/fulltext/S2211-1247(23)00310-8

3) https://www.asc-csa.gc.ca/eng/sciences/cardiobreath.asp
https://twitter.com/csa_asc/status/1653039709742936064

4) Kosmiczne loty zmieniają strukturę mózgu
16.06.2023

Przebywanie w warunkach mikrograwitacji, szczególnie przez dłuższy czas, powoduje zmiany w objętości komór mózgu. Co więcej, nawet trzyletnia przerwa przed kolejnym lotem może być zbyt krótka na rekonwalescencję - wynika z najnowszych badań.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C97125%2Ckosmiczne-loty-zmieniaja-strukture-mozgu.html

Astronauts’ brains take a hit during long spaceflights
By Ashley Strickland, CNN Updated 12:02 PM EDT, Thu June 8, 2023

CNN — Spaceflights lasting six months or longer take a toll on the brains of astronauts, and crew members may need to wait at least three years before returning to space, according to new research.

Scientists compared the brain scans of 30 astronauts taken before spaceflights lasting two weeks, six months or a year with scans taken after they returned to Earth. The scans revealed that the ventricles, or cavities within the brain that are filled with cerebrospinal fluid, expanded significantly within the brains of astronauts who went to the International Space Station on missions lasting at least six months.

The findings have implications for future longer-term missions as NASA and its international partners aim to establish a sustained human presence on the moon with the Artemis program, with the eventual goal of sending humans to deep-space destinations such as Mars. A study detailing the findings was published Thursday in the journal Scientific Reports. (...)
https://www.nature.com/articles/s41598-023-33331-8
https://edition.cnn.com/2023/06/08/world/astronaut-brain-ventricle-study-scn/index.html

5) Tłuszcz w szpiku kostnym regeneruje czerwone krwinki i kości u astronautów
25.08.2023

Badanie przeprowadzone na 14 astronautach pozwala sądzić, że choć podróże w kosmos prowadzą do spadku ilości czerwonych krwinek i masy kostnej, organizm może skutecznie uzupełnić je na Ziemi, używając tłuszczu zlokalizowanego w szpiku kostnym.
https://www.nature.com/articles/s41467-023-40572-8
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C98072%2Ctluszcz-w-szpiku-kostnym-regeneruje-czerwone-krwinki-i-kosci-u-astronautow

6) Przebywanie w kosmosie zaburza układ odpornościowy
02.09.2023  Marek Matacz

Stan mikrograwitacji może znacząco zmieniać aktywność genów w limfocytach T – donoszą szwedzcy naukowcy. Komórki stają się mniej dojrzałe i gorzej zwalczają zakażenia.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C98124%2Cprzebywanie-w-kosmosie-zaburza-uklad-odpornosciowy.html
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Czerwiec 30, 2023, 07:04
Jak przebywanie w przestrzeni kosmicznej wypływa na układ nerwowy?

Od kiedy ludzie przekroczyli granicę przestrzeni kosmicznej, zaobserwowano, że odmienne warunki panujące tam wpływają negatywnie na układy narządów. Zmiany w układzie nerwowym wydają się być najgroźniejsze. Niestety coraz większa ilość badań wskazuje na szeroką gamę deficytów dotyczących właśnie tego układu.

(https://astronet.pl/wp-content/uploads/2023/06/xwWenJ52QVYvSGhELhBLCM-970-80.jpg.webp)

Ilustracja przedstawiająca załogę ekspedycyjną na Marsie ustawiającą sprzęt wiertniczy w celu wykorzystania lodu do utrzymania ludzkiej obecności na Czerwonej Planecie (wizja artystyczna). Długie misje kosmiczne, takie jak wyprawa na Marsa, mają wymierny wpływ na ludzki mózg, którego implikacje pozostają niejasne.

Co grozi mózgom astronautów?

Nudności, zaburzenia postawy, objawy choroby lokomocyjnej, zaburzenia percepcji czy problemy z chodzeniem nie należą do najprzyjemniejszych uczuć na świecie. Niestety są to tylko niektóre z wielu niedogodności, których doświadczają astronauci podczas krótkich i długich misji kosmicznych.

Najnowsze badania wskazują na to, że ekspozycja organizmu na mikrograwitację powoduje rozszerzenie się komór w mózgu. Jest to wyjątkowo niebezpieczne zjawisko ze względu na to, że komory te odpowiadają za produkcję płynu mózgowo-rdzeniowego. Płyn ten ma zapewnić ochronę i odżywianie tkanek mózgu i rdzenia kręgowego. Nie jest pewne, jakie mogą być długoterminowe konsekwencje tego rozszerzenia komór.

(https://astronet.pl/wp-content/uploads/2023/06/200px-Hirnventrikel_mittelgros.gif)

„Jak wpływa to na wydajność i długoterminowe zdrowie, jest kwestią otwartą”

– Rachael Seidler, University of Florida w Gainesville.

Badacze odkryli, że dłuższe misje lotów kosmicznych skutkowały większym obrzękiem komór, które postępowało najszybciej w ciągu pierwszych sześciu miesięcy w kosmosie. Jednakże tempo powiększania się komór malało po sześciu miesiącach, co może być dobrą wiadomością, ponieważ świadczy o tym, iż objawy nie nasilają się w czasie.

Planowanie przyszłych misji kosmicznych

Z wyników badań wynika również, że do zakończenia regeneracji mózgu może dojść nie wcześniej niż 3 lata od powrotu z kosmicznej podróży. Nie jest to granica ostateczna, ponieważ każdy organizm inaczej będzie przystosowywać się do odmiennych warunków. Również inne czynniki medyczne mogą wpływać na wydłużenie okresu regeneracji. Nie jest wiadome też, jak nasilają się objawy u osób, które odbyły wcześniejsze misje kosmiczne i ile czasu musi minąć pomiędzy misjami, aby astronauci mogli wrócić bezpiecznie w przestrzeń kosmiczną.

Pytań i niepewności jest więcej niż odpowiedzi, a wszystkie te czynniki powinny być uwzględniane w planowaniu przyszłych misji kosmicznych. Biorąc pod uwagę fakt, iż w ostatnich latach można zaobserwować rozwój turystyki kosmicznej, odpowiedzi na te pytania powinny zostać znalezione jak najszybciej. Z tego względu naukowcy postanowili poddawać testom astronautów nawet do 5 latach po powrocie na Ziemię. Badacze nie wykluczają jednak możliwości, że badania nad zjawiskiem poszerzania się komór mogą potrwać nawet 10 lat. Jednakże bezpieczne latanie w kosmos jest warte tak długiego oczekiwania.

https://www.space.com/spaceflight-enlarge-cavities-astronaut-brains (https://www.space.com/spaceflight-enlarge-cavities-astronaut-brains)
Tytuł: Odp: Medycyna kosmiczna: załogowe loty kosmiczne
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Czerwiec 30, 2023, 16:41
Czy ostatnio dzieje sie cokolwiek w kwesti medycyny kosmicznej? O dziwo, nadzwyczaj duzo. Duzo badan jest w miare tradycyjnych,
najpewniejsze sa sprawdzone metody: badania fotosynteza albo badania na 0 G z wysp Simojishima. Te ostatnie beda przeprowadzali
jak sie domyslacie japonczycy.

Ostatnie badania izolacji, przeprowadzone prze tych ostatnich,  wlasciwie  ida do powtorki, w zwiazku z bledami w metodzie.
Pan Furukawa został upomniany przez JAXA za bycie odpowiedzialnym za przepisywanie danych eksperymentalnych przez zespół badawczy, za ktory jest odpowiedzialny. Na pewnie nie skorzysta z tych badan nikt inny. Antyempiryzm rodzi potwory;-)

Czasami organizacje bywa bardziej leniwa i ostrozna, po prostu organizuja konkurs zbieranai pomyslow,
metoda ktora sprawdzala sie juz chyba w wiekach srednich ... co do niektorych badan, trudno sie nawet ich doszukac;-)
To tez bezpieczna metoda aby nikt sie do nich nie doczepil, no chyba, ze Keith Cowing cos wyniucha;-)
BTW, parodiuje to niesamowicie dobrze postatnio dostepny w kinach film "Asteroid City".

Paradokslanie nawet metody badania organizmu ludzkiego nie wymagaja czasami zbyt duzych nakladow finansowych, starczy
zwykla kajuta pod powierzchnia wody na kilka miesiecy albo ... duza hustawka wynajeta na dwa tygodnie ;-) Sa jednak badania
bardziej kosztowne, na CSS dokonano badan nad ludzkimi emrionami hodowanymi tam in vitro. Na Ziemi zas chinczycy, podobno,
przeprowadzono eksperyment polaczenia genow ludzikich i  niesporczka (tak, tego nieszporczaka, SIC!).

Dla odmianny, Japonczycy mocno pracuja nad swoim systemem do podtrzymania zycia ECLSS a takze badaja system
do odzyskiwaniem wody. Przeprowadzaja tez badania nad drukowaniem tkanek i ich obserwaca w kosmosie w systemi Anzai.
Kolejne projekty dotycza takze wytwarzania nowej zywnosci na potrzeby ksomosu, co zreszta jest caly czas
testowane na ISS. Czesc takiej zywnosci jest takze wprowadzana na rynek ziemski co mozn apo czesi
traktowac jako forme pewnego PR.

Rosjanie pod koneic roku beda proboali zadomowic 48 przepiorek na ISS w obecnosci sztucznej grawitacji
dla ciaglego przebywania na ISS. Przyznam nie wiem, ktory ich modul posiada taka ... wirowke.
iCos, jakby taki ptasi "Non Stop", jak ktos kojarzy ta ksiazke Briana Aldissa.
 
Badana i informacje zwrotne w jakis sposob, pozwalaja nam modyfikowac nazsze zachowanie w kosmosie,
koleje misje AX np. moga byc troche dluzsze aby przystosownie bylo latwiejsze.

Czasami warunki kosmiczne moga pojawic sie takze na Ziemi i tak wiedza moze nam sie przydac. Wzrost promieniowania
na Ziemi moze byc zauwazalny, bez potrzeby latania gdzies wysoko, i wynikac z naszych wlasnych glupich dzialan.
Przyroda potrafi sie do tego przystosowac sama, my ... niekoniecznie.
Z powazaniem
                                  Adam Przybyla
Zrodla:
https://www.spacedaily.com/reports/Using_photosynthesis_for_living_on_Mars_while_making_space_travel_sustainable_999.html
https://parabolicarc.com/2023/02/08/biz-briefs-georgia-supreme-court-shoots-down-spaceport-exotrail-raises-58m-0-gs-japan-deal-roscosmos-seeks-closer-ties-with-uae/
https://www3.nhk.or.jp/news/html/20230515/k10014068061000.html
https://obektivno.bg/nyama-danni-za-zavishena-radiacziya-v-evropa-nad-normite/
https://www.technologyreview.com/2023/05/18/1073303/nasa-space-food-competition/
https://www.npr.org/2023/05/16/1176131967/underwater-florida-professor-breaks-world-record?utm_medium=JSONFeed&utm_campaign=strangenews
https://twitter.com/historyinmemes/status/1622712977999757323
https://twitter.com/TGSpaceStation/status/1637692559781666816
https://twitter.com/Astro_Wakata/status/1624180316087656450
https://twitter.com/HumanSpace_JAXA/status/1622792291613302784
https://twitter.com/JAXA_Kiboriyo/status/1623157136120508416
https://twitter.com/NASAWatch/status/1639279915378827268
https://twitter.com/ObektivnoBg/status/1642204148920614913
https://twitter.com/JAXA_TansaX/status/1650368536068624385
https://twitter.com/RomArchable/status/1639942482682167298
https://twitter.com/tsugumi_shinai/status/1654106206766788608
https://twitter.com/CommanderMLA/status/1657024685006024710
https://twitter.com/mai_hayabusa/status/1660105230783238145
https://twitter.com/katlinegrey/status/1666471083359305729