Warto dorzucić rozwinięcie napisane przeze mnie 3 maja w tym roku.
Podrzucam ten dość już
stary artykuł (ze stycznia), ale to na razie tylko szkice planów załogowych eskapad na orbitę Japończyków
Statek ten w zamierzeniu ma przewozić 4 osoby. Schemat główny widoczny wyżej w poście Maquisa.
Zaprojektowanie tej koncepcji zostało zrealizowane przez agencję JAXA (dokładnie
Tsukuba Space Center). W pomyśle wykorzystują rakietę H-IIB korporacji
Mitsubishi Heavy Industries. Architektura składa się z czterech elementów:
- systemu ucieczkowego LES
(Launch Escape System) (masa - 3000 kg)
- kapsuły powrotnej MRM
(Manned Re-entry Module) (masa - 5000 kg)
- modułu orbitalnego OHM
(Orbital Habitation Module) (masa - 5000 kg)
- modułu technicznego-napędowego PM
(Propulsion Module) (ma mieć masę 3800 kg już z wliczonym paliwem)
Statek ma ważyć 16800 kilogramów przy szerokości 4 metrów. Przedziały PM oraz OHM zostaną zbudowane na podstawie doświadczenia (oraz hardware'u) nabytego przy konstrukcji japońskiego transportowego statku HTV. Elementy, które zostaną zapożyczone do zbudowania wyżej wspominanych modułów to np. silniki, sieć elektryczna, awionika oraz system podtrzymywania życia ECLSS (nie byłem pewny czy takowy już stworzyli, ta informacja mnie pozytywnie zaskoczyła!
, czyli
Environmental Control and Life Support Systems. System ten będzie zapewniał także odpowiednie warunki dla ludzi w module MRM podczas lotu (na orbicie) co pozwoli skutecznie pomniejszyć także wymagany system podtrzymywania życia w kapsule powrotnej MRM.
JAXA w 1994 roku testowała już technologię z kapsułą powrotną (też nie wiedziałem!
-
Orbital Re-Entry Flight Experiment. Wyniki tego eksperymentu mogą znacząco przyspieszyć fazę projektowania kapsuły MRM dla japońskich astronautów (chińczycy to taikonauci, a japończycy?
). Nie został jeszcze jasno określony finalny kształt kapsuły, chociaż oczekiwane parametry są już oczywiście znane (współczynnik lift/drag na poziomie 0.4). Swego rodzaju wizja artystyczna MRM w załączniku pierwszym.
Co do systemu LES to istotnym jest fakt, że w razie takiej potrzeby musi zdołać odciągnąć kapsułę MRM od rakiety, ale podczas normalnego przebiegu lotu, już na orbicie, będzie wymagany manewr 'wycofania i obrócenia kapsuły' w celu jej podłączenia do modułu orbitalnego OHM. Japończycy wymyślili tutaj jakiś interesujący system 'przełożenia' kapsuły (oparty na jakichś szynach) bez potrzeby żadnej separacji elementów całej architektury (w przeciwieństwie do tego co np. robiono w programie Apollo). Po wszystkich manewrach statek będzie wyglądał tak jak w załączniku drugim i załoga będzie mogła się swobodnie poruszać pomiędzy kapsułą MRM, a modułem orbitalnym OHM - załącznik trzeci.
JAXA planuje na samym początku wykonać 4 loty demonstracyjne, dwa bezzałogowe i dwa załogowe. Pierwszy lot zademonstruje sprawność kapsuły powrotnej MRM, w drugim przetestowany zostanie system LES. Trzeci lot, już załogowy, pokaże jak cały statek będzie działał na orbicie już z załogą. Czwarty lot ma już być pełną misją.
W pierwszych dwóch lotach Japończycy mogą użyć rakiety H-IIA, potem w załogowych już tylko H-IIB.
Jest to plan, który ma być zrealizowany do 2025. Opiera się jak na razie tylko na lotach LEO.