Autor Wątek: Saturn (zbiorczo)  (Przeczytany 62696 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #60 dnia: Sierpień 28, 2018, 08:10 »
Ściągawka ;) do abstraktów z marcowej konferencji o wynikach misji Cassini. Abstrakty tutaj dotyczą Tytana:

https://www.hou.usra.edu/meetings/lpsc2018/pdf/sess203.pdf

 8)

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23205
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #61 dnia: Sierpień 28, 2018, 11:46 »
Bardzo fajny link!

Offline anatolio

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 77
  • LOXem i ropą! ;)
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #62 dnia: Grudzień 01, 2018, 10:22 »
Rosyjski przedsiębiorca, miliarder i fizyk Jurij Milner chce wspólnie z NASA wysłać sondę do Enceladusa.
https://www.pulskosmosu.pl/2018/11/28/miliarder-planuje-wyslanie-sondy-do-enceladusa/?fbclid=IwAR0gCCH69tXbbBGmm6c5g_HiwnFo554RDdHW7K38S_gUpNrGXI6v4bR2gVU

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 932
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #63 dnia: Grudzień 19, 2018, 19:54 »
Pierścienie Saturna powoli zanikają


Na zdjęciu:
Północna półkula Saturna i jego system pierścieni. Zdjęcie wykonała w 2016 roku sonda Cassini z odegłości około 3 miliardów kilometrów. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.

Zespół naukowców z instytucji amerykańskich i brytyjskich opublikował pracę, w której potwierdza oszacowania tempa, w jakim Saturn traci materię z pierścieni. Najbardziej charakterystyczny element Saturna - jego pierścienie - może zaniknąć w ciągu 300 milionów lat.

Saturn wygrywa wiele plebiscytów na najpięknięjszą planetę, a przyczyną tego sa przede wszystkim jego pierścienie. Okazuje się jednak, że kiedyś może być ich pozbawiony. Na pocieszenie mamy kwestię, iż nie nastąpi to szybko, bowiem obliczenia sugerują czas 300 milionów, a najwcześniej 100 milionów lat.

Mimo iż to długi okres czasu, to porównaniu do wieku planety (ponad 4 miliard lat), oznacza to, że pierścienie nie są stałą cechą Saturna. Dla przykładu w czasach dinozaurów mogły być znacznie większe i jaśniejsze niż obserwujemy to obecnie.

O tym, że pierścienie tracą materię, wiadomo już od dość dawna. Początki sięgają czasów misji sond Voyager 1 i Voyager 2, które przeleciały koło Saturna kilkadziesiąt lat temu. Zaobserwowano wtedy poroznie nie wiążące się ze sobą zjawiska: zmiany w jonosferze Saturna, zmiany gęstości w pierścieniach i trzy wąskie ciemne pasma okrążające planetę w północnych szerokościach. Ciemne pasma były widoczne na zdjęciach z 1981 roku wykonanych przez sondę Voyager 2.

W 1986 roku opublikowano pracę, która wskazała na związki pomiędzy tymi ciemnymi pasmami, a kształtem linii pola magnetycznego Saturna. Wnioskiem z tego byl, iż elektrycznie naładowane lodowe czastki z materii zawartej w pierścieniach Saturna opadaja na planete wzdłuż linii pola magnetycznego. Ten proces powoduje dostarczanie wody do górnych warstw atmosfery i czyści ją z mgły stratosferycznej - w ten sposób generując ciemne pasma widoczne na zdjęciach.

Zjawisko "deszczu" z pierścieni było też obserwowane przez sondę Cassini, która wykryła opad materii z pierścieni na obszar równikowy Saturna. Siłą, która wyciąga materię z pierścieni jest grawitacja.

Dr James O’Donoghue z NASA Goddard Space Flight Center w Greenbelt (USA, Maryland) jest pierwszym autorem nowej publikacji, która ukazała się w czasopiśmie "Icarus". Według jego szacunków, tempo spadku materii (wody) z pierścieni wynosi od 432 do 2870 kilogramów na sekundę, co odpowiada zabieraniu z pierścieni objętości całego basenu olimpijskiego w ciągu pół godziny.

W trakcie nowych analiz wykorzystano obserwacje wykonane w 2011 roku przy pomocy 10-metrowego teleskopu Kecka na Hawajach.

http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pierscienie-saturna-zanikaja-4930.html

https://le.ac.uk/news/2018/december/17-rings-of-saturn-are-dying

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103518302999?via%3Dihub#!


Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #63 dnia: Grudzień 19, 2018, 19:54 »

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 932
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #64 dnia: Marzec 28, 2019, 21:10 »
Niewielkie księżyce Saturna pokryte materiałem z jego pierścieni.



Podczas ostatnich orbit sondy Cassini wokół Saturna, udało się zaobserwować pięć księżyców krążących w pobliżu jego pierścieni. Ich nietypowa morfologia może pomóc w odpowiedzi na pytanie jak powstały i jak wpływają obecnie na lodowo-skalne pierścienie planety.

Obecnie znamy ponad 60 naturalnych satelitów Saturna. Część z nich to wyjątkowa grupa niewielkich obiektów krążących w obrębie systemu pierścieni planety albo wpływających na ich kształt z bliskiej odległości. Między grudniem 2016 roku, a kwietniem 2017 roku sonda NASA Cassini wykonała pięć bliskich przelotów obok: Pan, Daphnisa, Atlasa, Pandory oraz Epimeteusza.

Naukowcy otrzymali z tych przelotów dane na temat morfologii, struktury fizycznej, środowiska pyłowego i plazmowego oraz składu chemicznego tych księżyców. Sonda zarejestrowała ich obrazy w świetle ultrafioletowym i podczerwieni.

Saturn posiada bardzo ciekawą rodzinę niewielkich księżyców w obrębie pierścieni. Wiemy napewno, że ich powstanie i ewolucja jest ściśle związana z historią samych pierścieni. Dziś naukowcy nie są jednak pewni czy to pierścienie powstały na skutek rozpadu któregoś z takich małych księżyców, czy może odwrotnie - to te małe księżyce powstały w wyniku akrecji materiału z pierścieni.

Sonda Cassini w ostatnich latach działania zaobserwowała pięć księżyców z tej rodziny. Daphnis i Pan znajdują się w pierścieniu A. Atlas znajduje się na krawędzi pierścienia A, natomiast Pandora w gęstym, ale bardzo wąskim pierścieniu F. Epimeteusz krąży na zewnątrz od pierścienia F, razem z Janusem. Oba księżyce różnią się w promieniu orbity o zaledwie 50 km i co około 4 lata wymieniają się pozycjami.


Grafika prezentująca badane księżyce z pozycjami względem pierścieni. Źródło: NASA/JPL-Caltech

Obserwacje sondy wykazały, że powierzchnie tych małych księżyców są pokryte materiałem zebranym z pierścieni, a im bliżej orbicie do dużego księżyca Enceladusa, tym więcej lodowych cząstek z niego wyrzucanych można znaleźć na ich powierzchni. Księżyce bliżej Saturna, czyli Daphnis i Pan mają zdecydowanie więcej zebranego materiału z pierścieni na powierzchni. Na Atlasie, Prometeuszu i Pandorze widać większy wpływ Enceladusa.

Jak podkreśla Bonnie Buratti z JPL (główny autor pracy) - mamy coraz więcej dowodów na bardzo wysoką aktywność i zmienność systemu pierścieni i księżyców Saturna.

Teraz wiemy już więc, że procesy akrecji występują w obrębie tych obiektów, a to przybliża naukowców bardziej do hipotezy o akrecyjnym pochodzeniu tych niewielkich księżyców. Co więcej analiza danych wskazuje na ich dużą porowatość, a to tylko potwierdza wieloetapowy proces ich powstawania.

Misja Cassini zakończyła się we wrześniu 2017 roku. Ciągle jednak trwa analiza zebranych danych. Na ich podstawie powstało już setki prac naukowych, a planetolodzy będą odkrywać kolejne informacje na temat Saturna i jego otoczenia przez najbliższe lata.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/niewielkie-ksiezyce-saturna-pokryte-materialem-z-jego-pierscieni

http://science.sciencemag.org/content/early/2019/03/27/science.aat2349

https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasas-cassini-finds-saturns-rings-coat-tiny-moons

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 932
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #65 dnia: Czerwiec 18, 2019, 21:12 »
Najbardziej szczegółowe obrazy pierścieni Saturna.

Na zdjęciu tytułowym: Księżyc Daphnis w Przerwie Keelera między pierścieniami Saturna. Widać fale materii wywoływane przez oddziaływanie grawitacyjne księżyca na materiał z pierścieni. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.


Chociaż misja sondy Cassini zakończyła się w 2017 roku, to dane zgromadzone przez nią nadal dostarczają nowych odkryć. Naukowcy przeanalizowali ostatnio najdokładniejsze wykonane obserwacje pierścieni Saturna. Wyniki tych prac opublikowano 13 czerwca w periodyku naukowym Science.

Obserwacje dotyczą m.in. szczegółowych wzorów utworzonych przez obiekty znajdujące się w pierścieniach, oddziałujące na siebie wzajemnie siłami grawitacji. Naukowcy przeanalizowali jak zmieniają się kolory, skład chemiczny i temperatura wzdłuż pierścieni.

Z dokładnych obrazów pierścieni widać jak księżyce Saturna wpływają na ukształtowanie pierścieni. Układ Saturna można porównać do modelu układu planetarnego wokół gwiazdy i analizowanie jego szczegółów może dużo powiedzieć o procesach fizycznych zachodzących w dyskach protoplanetarnych.

Badania sondy Cassini pozwoliły lepiej poznać też strukturę pierścieni. W zewnętrznych obszarach (pierścień F) widać np. wiele regularnych śladów po zderzeniu, o tej samej długości i kierunku, co sugeruje, że zaburzenia te powstały w wyniku jednego wydarzenia w przeszłości. To pokazuje, że zmiany w pierścieniach widoczne w zaburzonej strukturze powstają głównie w wyniku interakcji z materiałem okrążającym Saturna, a nie np. szczątkami komet przelatującymi czasem obok planety.

Nowa analiza danych z sondy nie wyjaśniła, dlaczego w obrębie tych samych pierścieni tak bardzo czasem różni się dystrybucja materiału. W obrębie pasów z wyraźnymi granicami widać czasem część pierścienia o teksturze elementów zbierających się w większe i mniejsze bryły, dalej mamy bardzo gładki materiał, a na końcu wyraźnie wydzielone linie. W wielu miejscach takie zmienne tekstury nie łączą się z właściwościami pierścieni, do których należą. Naukowcy muszą jeszcze wyjaśnić dlaczego tak się dzieje.

Zdjęcie pierścieni Saturna, pokazujące jak bardzo różnią się sąsiadujące ze sobą struktury. Źródło:  NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.


Innym zaskoczeniem była mała ilość wykrytego lodu wodnego przez spektrometr bliskiej podczerwieni i światła widzialnego VIMS w zewnętrznej części pierścienia A. Rejon ten był znany z wysokiego współczynnika odbijania promieni słonecznych, a więc był utożsamiany z posiadaniem dużej ilości niezanieczyszczonego lodu wodnego.

Dane z sondy wykluczyły zawartość lodu amoniakalnego i metanowego w pierścieniach. Nie udało się też wykryć związków organicznych, co jest niespodzianką, bo podczas ostatniego lotu statku między pierścieniem D i atmosferą materiał organiczny został przez instrumenty sondy wychwycony.

Praca naukowa dotyczy analizy danych zebranych przez sondę Cassini między grudniem i wrześniem 2017 r. We wrześniu sonda celowo weszła w atmosferę Saturna i uległa zniszczeniu.

To na pewno nie koniec odkryć związanych z systemem Saturna. Naukowcy chcą stworzyć teraz dokładniejszy model ewolucji pierścieni planety, co może pozwolić odpowiedzieć na niektóre z pytań dotyczących ich genezy.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/najbardziej-szczegolowe-obrazy-pierscieni-saturna

https://science.sciencemag.org/content/364/6445/eaau1017
« Ostatnia zmiana: Czerwiec 18, 2019, 21:14 wysłana przez Slavin »

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #66 dnia: Lipiec 10, 2019, 20:04 »
Ciekawy artykuł o ewentualnej ewolucji Tytana ze świata azotowego do bardziej metanowego:

https://nt.interia.pl/technauka/news-mlody-tytan-zimnym-i-niegoscinnym-swiatem,nId,1889319

Mnie zastanowił poniższy fragment:

Metan na Tytanie ma jednak zaledwie pół miliarda lat. Innymi słowy, pół miliarda lat temu wydarzyło się coś, co dostarczyło tego związku chemicznego do atmosfery, przy okazji podnosząc jej średnią temperaturę. Tytan bez metanu wyglądał zupełnie inaczej. Był bliższy wczesnej Ziemi – jeśli chodzi o skład atmosfery – jednak zupełnie inny, jeśli chodzi o temperatury. Atmosfera wczesnego Tytana to tylko azot, który w pobliżu biegunów zestalał się, a w niższych szerokościach geograficznych tworzył azotowe rzeki.


Skąd ktoś wie, że przed pół miliardem lat na Tytanie nie było metanu? To gdybanie z modeli komputerowych czy też jakieś dowody obserwacyjne za tym przemawiają? Nie wykluczam hipotezy, że kiedyś Tytan mógł być światem azotowym ale wg mnie to tylko gdybanie. Niestety nie ma podanego źródła oprócz kosmonauta.net bo mógłbym doszukać się oryginalnej publikacji i przynajmniej z abstraktu coś wydedukować.

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #67 dnia: Lipiec 13, 2019, 19:48 »
Mam prośbę. Czy ktoś zna szacowaną wielkość Tytana na podstawie obserwacji naziemnych przed przelotem Voyagerów? Poproszę ewentualnie link do źródełka. Ja wiem tylko tyle, że wówczas uważano iż Tytan jest największym księżycem w Układzie Słonecznym. Dopiero przeloty Voyagerów ujawniły, że Ganimedes jest największy bo wielkość Tytana była sztucznie zawyżana przez jego atmosferę  :D
Miałem gdzieś przedVoyagerowe wydanie szkolnej astronomii. Niestety egzemplarz tego podręcznika szkolnego (tak tak, kiedyś astronomia była przedmiotem szkolnym!!!!) gdzieś mi zaginął a tam chyba szukane przeze mnie wymiary Tytana były podane  :(

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #68 dnia: Lipiec 13, 2019, 20:48 »
Mam prośbę. Czy ktoś zna szacowaną wielkość Tytana na podstawie obserwacji naziemnych przed przelotem Voyagerów?

Trochę danych historycznych na temat wcześniejszych pomiarów wielkości Tytana  :)

Cytuj
(...) In 1908 Catalan astronomer Jose Comas Sola published his observations of Titan’s pronounced limb darkening. By the Space Age, the estimated diameter of Titan was around 5,000 kilometers (3,100 miles), making it roughly the same size as Mercury and in contention for being our solar system’s largest natural satellite. (...)

Renewed study of the tiny disk of Titan showed that its pronounced limb darkening had led to a systematic underestimation of its apparent size. Observations of Titan as it was occulted by the Moon in 1974 showed that it had an optical diameter of 5,800 kilometers (3,600 miles), which would make Titan the largest moon in the solar system. However, it was widely recognized that this measurement was probably biased by clouds that could be hundreds of kilometers above Titan’s surface.  (...)

Artykuły astronautyczne

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #69 dnia: Lipiec 13, 2019, 21:01 »
Dzięki Orionidzie za namiary o wymiarach Tytana i na ciekawy artykuł  8)

Około 5000 km średnicy jak na standardy przed lotami kosmicznymi to niezły wynik i bliski prawidłowego 5150 km  :)

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #70 dnia: Lipiec 17, 2019, 15:22 »
Zapraszam na radarową wycieczkę po Tytanie:

https://pirlwww.lpl.arizona.edu/~perry/RADAR/#T25

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8588
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #71 dnia: Sierpień 17, 2019, 15:47 »
Szukam informacji w jakiej odległości obok Tytana przeleciały sondy Voyager 1 otaz Voyager 2. Na polskiej Wiki jest następująca informacja:

12 listopada 1980 roku o 05:41 UTC Voyager 1 zbliżył się do Tytana na najmniejszą odległość, wynoszącą 6498 km od centrum księżyca, przelatując około 4000 km od szczytów skrywających go mgieł.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Voyager_1

Pierwszym księżycem planety, do którego zbliżył się Voyager 2 był Japet. 23 sierpnia sonda minęła ten księżyc w odległości 908 483 km. 24 sierpnia Voyager osiągnął granice magnetosfery planety. 25 sierpnia sonda przeleciała obok Hyperiona (minimalna odległość 472 737 km) i Tytana (666 096 km). 26 sierpnia, zbliżając się do Saturna, Voyager 2 przeleciał kolejno obok Dione (502 289 km) i Mimasa (309 758 km).

https://pl.wikipedia.org/wiki/Voyager_2

Natomiast na innej stronie:

Voyager 1 made its closest approach of 3,915 kilometers from Titan’s surface at 5:41 UT on November 12, 1980, about 18 hours before its closest approach to Saturn.

After Voyager 2 made its own observations during a distant 664,000-kilometer pass by Titan on August 26, 1981, it would be almost 23 years before another spacecraft visited Titan.

https://www.drewexmachina.com/2015/11/12/voyager-1-the-first-close-encounter-with-titan/

Szukałem pewnej informacji na stronach NASA ale niestety nie udało mi się nic konkretnego znaleźć  :(

Podobnie jest z Pionierem 11. Tutaj:

https://www.drewexmachina.com/2015/11/12/voyager-1-the-first-close-encounter-with-titan/

During the outbound leg of its trajectory past Saturn, Pioneer 11 passed within 355,600 kilometers of Titan.

Natomiast na Wiki jest 362,962 km.

https://en.wikipedia.org/wiki/Pioneer_11#Saturn_encounter

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #72 dnia: Sierpień 18, 2019, 10:08 »
Dane z wiki pochodzą ze źródeł NASA

(...) Perhaps the most interesting target was Titan, which Voyager 1 passed at 05:41 UT Nov. 12, 1979, at a range of about 2,500 miles (4,000 kilometers) (...)
https://solarsystem.nasa.gov/missions/voyager-1/in-depth/

Tutaj Tytan jest pominięty

(...) Its encounter with the sixth planet began Aug. 22, 1981, two years after leaving the Jovian system, with imaging of the moon Iapetus. Once again, Voyager 2 repeated the photographic mission of its predecessor, although it actually flew about 14,290 miles (23,000 kilometers) closer to Saturn. The closest encounter to Saturn was at 01:21 UT Aug. 26, 1981, at a range of about 63,000 miles (101,000 kilometers).

The spacecraft provided more detailed images of the ring “spokes” and kinks, and also the F-ring and its shepherding moons, all found by Voyager 1. Voyager 2’s data suggested that Saturn’s A-ring was perhaps only about 980 feet (300 meters) thick. (...)
https://solarsystem.nasa.gov/missions/voyager-2/in-depth/


Titan - Voyager 1

Color image of Saturn's largest satellite Titan from 4.5 million km


https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/html/object_page/vg1_p23076.html

Titan - Voyager 2

Saturn's satellite Titan from 4.5 million km


https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/html/object_page/vg2_p23929.html

Rocznicowe artykuły skąpe są w liczby.

https://solarsystem.nasa.gov/news/12963/35th-anniversary-of-the-voyager-1-saturn-flyby/
https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6599

Online Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #73 dnia: Wrzesień 21, 2019, 09:00 »
Hubble obserwuje Saturna
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 19 WRZEŚNIA 2019

(...) W czerwcu 2019 teleskop HST wykonał obserwacje Saturna. Poniższe nagranie prezentuje podsumowanie obserwacji Saturna. W tym roku nie ma na tej planecie znacznych zmian, takich jak duże (i krótkotrwałe) cyklony. Wyraźnie jednak widać stałe cechy atmosfery Saturna: pasy chmur oraz ciekawy heksagonalny obszar w rejonie północnego bieguna.




Obserwacje Saturna w 2019 roku przez HST / Credits – NASA Goddard

Poniższe nagranie prezentuje ruch kilku księżyców Saturna wokół tej planety.




Ruch księżyców wokół Saturna / Credits – NASA Video, NASA, ESA, A. Simon (Goddard Space Flight Center), M.H. Wong (University of California, Berkeley), the OPAL Team oraz J. DePasquale (STScI)

(NASA)
https://kosmonauta.net/2019/09/hubble-obserwuje-saturna/

Saturn's Rings Shine in Hubble's Latest Portrait
Sept. 12, 2019

(...) Saturn's signature rings are still as stunning as ever. The image reveals that the ring system is tilted toward Earth, giving viewers a magnificent look at the bright, icy structure. Hubble resolves numerous ringlets and the fainter inner rings.

This image reveals an unprecedented clarity only seen previously in snapshots taken by NASA spacecraft visiting the distant planet. Astronomers will continue their yearly monitoring of the planet to track shifting weather patterns and identify other changes. The second in the yearly series, this image is part of the Outer Planets Atmospheres Legacy (OPAL) project. OPAL is helping scientists understand the atmospheric dynamics and evolution of our solar system's gas giant planets. (...)
https://www.nasa.gov/feature/goddard/2019/saturns-rings-shine-in-hubbles-latest-portrait


Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 932
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #74 dnia: Październik 08, 2019, 15:45 »
Saturn wyprzedza Jowisza w liczbie odkrytych księżyców.

Obraz z Teleskopu Subaru jednego z odkrytych księżyców (S/2004 S24). Źródło: Carniage/Scott Sheppard.


Za pomocą teleskopu Subaru na Hawajach dokonano odkrycia 20 nowych księżyców Saturna. Teraz druga największa planeta w Układzie Słonecznym liczy najwięcej, bo aż 82 znanych naturalnych satelitów.

Zespół pod przewodnictwem Scotta Sheparda z Carnegie Institution for Science odkrył 20 nowych księżyców orbitujących Saturna. Odkrycie ogłosiła 7 października organizacja Minor Planet Center działająca przy Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Spośród 20 odkrytych księżyców, aż 17 okrąża Saturna w kierunku przeciwnym do obrotu samej planety. Dwa księżyce poruszające się na orbicie zgodnej z obrotem Saturna znajdują się bliżej planety i mają okres obiegu wynoszący około 2 lata. Pozostałym 18 okrążenie Saturna zajmuje ponad 3 lata.

Grafika obrazująca względne orbity odkrytych księżyców. Źródło: Carniage.


Wszystkie znalezione księżyce występują w znanych już konfiguracjach orbitalnych Saturna. Dwa z nich znajdują się na orbicie o inklinacji 46 stopni i można je zaliczyć do grupy inuickiej, która powstała kiedyś prawdopodobnie na skutek rozpadu większego satelity. Nowo odkryte księżyce poruszające się po wstecznej orbicie można wpisać do grupy nordyckiej. Do jednego z nich należeć będzie teraz rekord w odległości od Saturna.

Ostatni odkryty satelita z ruchem zgodnym z obrotem Saturna znajduje się na również typowej orbicie o inklinacji 36 stopni, co daje mu przynależność do grupy galijskiej. Jedyne co go odróżnia to trochę większe oddalenie od samej planety.

Obraz z teleskopu prezentujący zmianę położenia jednego z odkrytych księżyców (S/2004 S24) na tle gwiazd. Około godzina dzieli oba przedstawione obrazy. Źródło: Carniage/Scott Sheppard.


Nowe księżyce Saturna zostały odkryte przy pomocy Teleskopu Subaru na górze Mauna Kea na Hawajach. Ten sam zespół badaczy przy użyciu tego teleskopu odkrył rok temu 12 nowych księżyców wokół Jowisza. Odkrycie aż 20 satelitów krążących wokół Saturna sprawia, że to ta planeta przoduje teraz w liczbie odkrytych satelitów (82), wyprzedzając Jowisza o 3 (79 odkrytych satelitów).

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/saturn-wyprzedza-jowisza-w-liczbie-odkrytych-ksiezycow

https://carnegiescience.edu/news/saturn-surpasses-jupiter-after-discovery-20-new-moons-and-you-can-help-name-them




Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Saturn (zbiorczo)
« Odpowiedź #74 dnia: Październik 08, 2019, 15:45 »