WPROWADZENIE
LCROSS (Lunar Crater Observation and Sensing Spacecraft) jest misją księżycową, której głównym celem jest potwierdzenie lub wykluczenie istnienia lodu wodnego w trwale ocienionych kraterach w strefach polarnych Księżyca. Misja ta tatrze pozwoli na opracowanie technologii i konfiguracji modułowych, które mogą znaleźć zastosowanie w późniejszych misjach. W skład misji wchodzi mały statek kosmiczny - tzw. Shepherding Spacecraft (S-S/C), który wystartuje jako ładunek dodatkowy na rakiecie Atlas 5 z sondą Lunar Reconassiance Orbiter (LRO). Górny stopień rakiety - Centaur o masie 2000 kilogramów uderzy w powierzchnię Księżyca, w jeden z ocenionych kraterów w strefie polarnej, powodując powstanie krateru i wyrzucenie strumienia materii. Przez strumień materii przeleci następnie pojazd S-S/C, zbierając bezpośrednio dane na temat jego składu chemicznego, morfologii powstałego krateru i dynamiki zderzenia. Następnie sam uderzy w powierzchnię, stając się impaktorem o masie 700 kilogramów. Uderzenia i wyrzucona materia będą także obserwowane przez teleskopy orbitalne Hubble'a i Chandra, a także obserwatoria naziemne. W ten sposób misja pozwoli na zebranie danych na temat składu podłoża w zacienionych kraterach Księżycowych, i określenie zawartości w nich wody. Za rozwój projektu LCROSS jest odpowiedzialny ośrodek NASA Ames Research Center, a głównym wykonawcą pojazdu jest Northrop Grumman.
KONSTRUKCJA
Konstrukcja statku S-S/C redukuje ryzyko związane z tą misją, poprzez zastosowanie wypróbowanych systemów awioniki, napędu, struktury, łączników, systemów odziewających, wszystkich w często stosowanej konfiguracji. Całkowita masa systemu bez paliwa wynosi 534 kilogramów. Masa paliwa hydrazynowego wynosi 300 kilogramów, a całkowita masa systemu wraz z paliwem - 834 kilogramów.
Misja LCROSS ma minimalny wpływ fizyczny i funkcjonalny na misję LRO. Pojazd S-S/C i jego łącznik są wstawione pomiędzy orbiter LRO i górny stopień rakiety Atlas 5, czyli Centaur. 62 calowy interfejs pomiędzy S-S/C i Centaurem jest repliką interfejsu pomiędzy ładunkiem użytecznym a adapterem Centaura. S-S/C jest przymocowany do systemu mocującego ładunek użyteczny (Payload Attachment Fitting - PAF) B1194VS wspierającego adapter ładunku dodatkowego (EELV Secondary Payload Adaptor - ESPA). Ten stos jest umieszczony na górnej części drugiego łącznika PAF sprawdzonego we wcześniejszych misjach - D1666VS zamocowanego do stopnia Centaur. Sam pojazd S-S/C jest bardzo prostym statkiem kosmicznym, który nie ma żadnych aktywnych systemów z wyjątkiem systemu oddzielającego. Żadne systemy i technologie nie musiały być specjalnie opracowywane z wyjątkiem fotometru wykrywającego błysk zderzenia. Cały pojazd charakteryzuje niskie ryzyko. Statek ma kształt walcowaty. Konstrukcja statku S-S/C jest oparta na pojedynczym pierścieniu ESPA, zawierającym niezależny system awioniki, mały zbiornik paliwa o pojemności 344 kilogramów i system napędowy, pojedyncza płytę z panelami słonecznymi i bateriami, oraz montaż instrumentów naukowych, 2 anteny pasma S i 2 anteny stożkowe o średnim zysku.