Polskie Forum Astronautyczne

Astronautyka => Zewnętrzny Układ Słoneczny => Wątek zaczęty przez: Scorus w Lipiec 15, 2010, 05:50

Tytuł: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Scorus w Lipiec 15, 2010, 05:50
Za pomocą teleskopów Gemini North i należącego do NASA Infrared Telescope Facility (IRTF) na Manua Kea po raz pierwszy wykryto chmury w strefie równikowej Tytana. Dostarcza to nowych informacji na temat chmur występujących w troposferze tego księżyca.

W podczerwieni obserwowano ruchy konwekcyjne w atmosferze Tytana. Doprowadziły one do powstawania fali, która wywołała szybkie formowanie się chmur zarówno rejonie równikowym jak i w południowym rejonie polarnym. Potwierdzone dzięki temu występowanie chmur w okolicach równikowych może pomóc w wyjaśnieniu pochodzenia kanałów obserwowanych w strefie lądowania Huygensa.

Takie zjawiska szybkiej zmiany warunków atmosferycznych na Tytanie są rzadkie, i udało się je zaobserwować dopiero w ostatnim czasie. Najlepszym sposobem na wyszukiwanie zmian tego typu są skoordynowane, systematyczne obserwacje za pomocą kilku teleskopów, prowadzone dopiero od kilku lat.

Za pomocą 3-metrowego teleskopu IRTF i 8-metrowego teleskopu Gemini North prowadzono obserwacje przez okres ponad 2 lat. Podczas tego czasu na półkuli południowej Tytana trwało lato (na początku wczesne, a na końcu okresu badań późne) i na całym globie zaobserwowano tylko kilka chmur.

13 kwietnia 2009r IRTF wykrył szybkie zmiany w formowaniu się chmur na Tytanie. Następnej nocy i podczas kolejnych nocy obserwacyjnych wykonywano dokładniejsze zdjęcia Tytana za pomocą Gemini North. Pokazały one zaczątkowy system chmur na szerokości geograficznej 30st S. Dodatkowe chmury pojawiły się następnie blisko równika i w południowej strefie polarnej.

Obserwacje chmur w tych miejscach świadczą, że obecne modele atmosfery Tytana nie odpowiadają rzeczywistości. Według nich chmury w strefie równikowej nigdy nie powinny powstawać. Jednak występowanie kanałów w strefie lądowania Huygensa, uformowanych prawdopodobnie przez opady świadczy, że zjawiska takie występują tam co jakiś czas.

Chmury nie powinny też występować wokół bieguna południowego w obecnej porze roku. Po dotarciu sondy Cassini do układu Saturna znaleziono je w tym miejscu na początku lata, ale model zakładał, że powinny zanikać od połowy do końca lata. Zebrane informacje świadczą też, że duża aktywność chmur w jednym miejscu na Tytanie może wywołać ich formowanie w innym miejscu globu. Prawdopodobne staje się więc, że kanały w strefie równikowej powstawały podczas dużych, rzadko występujących opadów.

Rok Tytana trwa 30 lat ziemskich, do tej pory takie precyzyjne i systematyczne obserwacje zostały wykonane tylko dla jednej pory roku. Zrozumienie pogody Tytana wymaga więc jeszcze wielu lat systematycznych obserwacji.

http://spaceflightnow.com/news/n0908/12titan/
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Jake_Suly w Kwiecień 10, 2011, 01:03
mam pytanie oglądałem dziś bardzo ciekawy program o Tytanie i jak już wiadomo są na nim niezliczone złoża metanu dosłownie morza, czy istnieją jakieś silniki napędzane metanem??cóż wykorzystanie tego surowca mogło by znacznie obniżać koszt misji, transportu bo paliwa byśmy mieli naprawde pod dostatkiem, nie zdziwi mnie to jak na tym wspaniałym księżycu powstanie ludzka kolonia. pozdrawiam
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Maquis w Kwiecień 10, 2011, 01:29
Owszem. O metanie było swego czasu głośno, ponieważ mógłby być ciekawą alternatywą dla obecnie stosowanych paliw. Mógłby być wytwarzany na przykład na Marsie (eksperyment Zubrina). Prototyp silnika rakietowego napędzanego tym paliwem testuje XCOR.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Jake_Suly w Kwiecień 10, 2011, 08:55
Cóż była by to bardzo dobra alternatywa Mars to jedno ale na Tytanie są poprostu morza metanu więc to naprawde wygląda pięknie jeden z głównych problemów zostałby wyeliminowany gdybyśmy się nauczyli korzystać z tych złóż, cóż na tytanie paliwo na Enceladusie woda nic tylko lecieć na Saturna, pozdrawiam.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: byko w Maj 20, 2011, 13:43
Jestem ciekaw czy dalsze tak owocne badania Enceladusa naprawdę nie będą miały odbicia na kwestię wyboru celu dla ewentualnej misji w przyszłości, której zadaniem byłaby penetracja podpowierzchniowego oceanu. Bo przecież zależy nam na uzyskaniu informacji o takim zbiorniku wodnym, to że mielibyśmy tam dłużej lecieć (relacja Saturn - Jowisz) chyba nie stanowiłoby dużej zapory, jeśli weźmiemy pod uwagę, że łatwiej będzie się przebić przez skorupę Enceladusa :)

Możliwe, że przeszkodą byłoby zasilanie orbitera, bo jeszcze na Jowisza można posłać sondę z napędem elektrycznym (panele słoneczne), na Saturna jednak będziemy potrzebować RTG.

A ja jednak kibicuje Europie ponieważ uważam że na niej też nie trzeba się wcale do tego jej oceanu przebijać - wystarczy wylądować w odpowiedznim miejscu (Conamara Chaos, Thyre Macula albo Pyll) i wykonac odwiert w gruncie na kilka/kilkanaście (wiem to też nie w kij dmuchał) metrów a potem rdzeń stopić i użyć biomarkerów - jeżeli w oceanie jest życie to przy uderzeniu formującym krater np. Pwyll wody tego oceanu wydostały sie na powierzchnię i gwałtownie zastygły - razem z porwanymi ewentualnie organizmami żywymi.

Wydaje mi sie  jednak że lokalne formy życia mimo bardzo rozległego srodowiska nie będą zbyt zaawansowane ewolucyjnie choćby dlatego że to środowisko jest od zarania dziejów Europy raczej bardzo stabilne i nie ulega zbyt daleko idącym zmianom.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: pogrzex w Maj 20, 2011, 14:17
a mnie się wydaje, że najpierw to trzeba udowodnić w ogóle istnienie tych "oceanów" a dopiero potem rozważać powstanie życia
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Maj 21, 2011, 15:47
A ja jednak kibicuje Europie ponieważ uważam że na niej też nie trzeba się wcale do tego jej oceanu przebijać - wystarczy wylądować w odpowiedznim miejscu (Conamara Chaos, Thyre Macula albo Pyll) i wykonac odwiert w gruncie na kilka/kilkanaście (wiem to też nie w kij dmuchał) metrów a potem rdzeń stopić i użyć biomarkerów - jeżeli w oceanie jest życie to przy uderzeniu formującym krater np. Pwyll wody tego oceanu wydostały sie na powierzchnię i gwałtownie zastygły - razem z porwanymi ewentualnie organizmami żywymi.

Byko, widzę, ze mamy podobny koncept a propos lądownika na Europę :-)
Po co wiercić kilometrami w lodzie Europy? Ja od dawna myślałem, ze rozsądniej byłoby wylądować w miejscach niedawnych wypływów wody (lub czegoś do niej podobnego). Po ewentualnym udanym lądowaniu zaczęto by poszukiwania związków organicznych w lodzie, wywierconym z głębokości-kilku kilkunastu metrów. Jeśli, istnieje na Europie życie to jakiś ślad chyba zostałby w lodzie, choćby jakieś substancje organiczne?.... O ileż łatwiejsza taka misja niż wwiercać się do ewentualnego oceanu, a przy tym nie ma ryzyka bezpośredniej kontaminacji Europy.
A propos Enceladusa to sprawa jeszcze prostsza, bo jest pomysł takiej sondy by aerożelem pobrała próbki wypluwanej przez księżyc materii, a potem przywieźć na Ziemię. Fajna sprawa. Może życia od razu nie znajdziemy, ale jakieś związki organiczne.... I to byłoby rewelacyjnym odkryciem.  8)
Szkoda tylko, że nikt takiej sondy nie chce wysyłać, jak na razie....
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: KEP w Maj 31, 2011, 13:10
Też jestem takiego zdania. Bez sensu wiercić kilka kilometrów, jak wystarczy znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania. Poza tym koszty misji, stopień trudności realizacji wskazują na korzyść takiego rozwiązania.
Jednak z transportem na Ziemie ... chyba będzie problem. Nie sądzę, żeby jakakolwiek agencja kosmiczna podjęła się takiego ryzyka w najbliższym czasie.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: pogrzex w Maj 31, 2011, 13:32
Jednak z transportem na Ziemie ... chyba będzie problem. Nie sądzę, żeby jakakolwiek agencja kosmiczna podjęła się takiego ryzyka w najbliższym czasie.

W najbliższym czasie to nawet technicznie nie będzie wykonalne. :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: jmvh w Maj 31, 2011, 15:40
Jednak z transportem na Ziemie ... chyba będzie problem. Nie sądzę, żeby jakakolwiek agencja kosmiczna podjęła się takiego ryzyka w najbliższym czasie.

W najbliższym czasie to nawet technicznie nie będzie wykonalne. :)

A tutaj obiły mi się o oczy przechwałki sugerujące możliwość użycia tandemu RTG - silniki jonowe w celu sprowadzenia próbek z tych rejonów.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: pogrzex w Lipiec 15, 2011, 20:00
To będzie ciekawe:

http://www.spacedaily.com/reports/Saturn_moon_color_mystery_explained_999.html

Całkiem logiczna teoria, a właśnie jakiś czas temu czytałem o każdym z księżyców Saturna i ciekawiły mnie jego kolory.

(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/56/Iapetus_Spins_and_Tilts.jpg/612px-Iapetus_Spins_and_Tilts.jpg)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Lipiec 26, 2011, 22:10
Skąd w górnej atmosferze Saturna woda? Odpowiedź - z Enceladusa!

http://www.space.com/12432-saturn-water-rain-enceladus-moon.html
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Matias w Lipiec 26, 2011, 22:37
Skąd w górnej atmosferze Saturna woda? Odpowiedź - z Enceladusa!

http://www.space.com/12432-saturn-water-rain-enceladus-moon.html

To już kolejny przykład "transferu" w układzie Saturna. Niesamowita sprawa, wcześniej mieliśmy sprzężenia elektromagnetyczne czy transport jakichś gazów. Teraz dochodzimy do wody ;)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Matias w Lipiec 26, 2011, 22:39
Skąd w górnej atmosferze Saturna woda? Odpowiedź - z Enceladusa!

http://www.space.com/12432-saturn-water-rain-enceladus-moon.html

To już kolejny przykład "transferu" w układzie Saturna. Niesamowita sprawa, wcześniej mieliśmy sprzężenia elektromagnetyczne czy transport jakichś gazów. Teraz dochodzimy do wody ;)

Sprawa na tyle głośna, że nawet na Kosmonaucie coś o tym piszą (http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/enceladus-saturn-herschel.html) ;)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: byko w Luty 04, 2013, 12:31
A ja jednak kibicuje Europie ponieważ uważam że na niej też nie trzeba się wcale do tego jej oceanu przebijać - wystarczy wylądować w odpowiedznim miejscu (Conamara Chaos, Thyre Macula albo Pyll) i wykonac odwiert w gruncie na kilka/kilkanaście (wiem to też nie w kij dmuchał) metrów a potem rdzeń stopić i użyć biomarkerów - jeżeli w oceanie jest życie to przy uderzeniu formującym krater np. Pwyll wody tego oceanu wydostały sie na powierzchnię i gwałtownie zastygły - razem z porwanymi ewentualnie organizmami żywymi.

Byko, widzę, ze mamy podobny koncept a propos lądownika na Europę :-)
Po co wiercić kilometrami w lodzie Europy? Ja od dawna myślałem, ze rozsądniej byłoby wylądować w miejscach niedawnych wypływów wody (lub czegoś do niej podobnego). Po ewentualnym udanym lądowaniu zaczęto by poszukiwania związków organicznych w lodzie, wywierconym z głębokości-kilku kilkunastu metrów. Jeśli, istnieje na Europie życie to jakiś ślad chyba zostałby w lodzie, choćby jakieś substancje organiczne?.... O ileż łatwiejsza taka misja niż wwiercać się do ewentualnego oceanu, a przy tym nie ma ryzyka bezpośredniej kontaminacji Europy.
A propos Enceladusa to sprawa jeszcze prostsza, bo jest pomysł takiej sondy by aerożelem pobrała próbki wypluwanej przez księżyc materii, a potem przywieźć na Ziemię. Fajna sprawa. Może życia od razu nie znajdziemy, ale jakieś związki organiczne.... I to byłoby rewelacyjnym odkryciem.  8)
Szkoda tylko, że nikt takiej sondy nie chce wysyłać, jak na razie....

Proste związki organiczne w strugach Enceladusa to już Cassini wykrył parę lat temu jak przez nie przelatywał.

Miło mi słyszeć że ktoś a propos Europy ma podobne zdanie, szkoda że taka misja to grube miliardy a jej historia potoczyłaby się chyba podobnie do odysei Galileo albo JWST, tak wogóle w to przyszło mi  na myśl że w odległej przyszłosci to można by badać nawet ewolucję potencjalnych organizmów tak jak się bada ziemskie skamieniałości - pobierając próbki z różnowiekowych zastygłych wypływów.

Nadal jednak uważam że życie tam nawet jezeli istnieje jest bardzo proste - moze wręcz zastaniemy tam prawie nie ewoluujacy świat RNA z początków Ziemi, uważam tak dlatego że to środowisko nie zmieniało sie od swego zarania albo zmieniło w niewielkim stopniu (może zasolenie i temperatura wody) nie było efektów cieplarnianych, zlodowaceń, wahań poziomu morza i nasłonecznienia które tak wpływały na ewolucje na Ziemi.

Potencjalne nisze ekologiczne jakie dają się wyobrazić to sama toń wodna, lodowy strop oceanu (moze są tam tez klatraty metanu jak na dnie ziemskich oceanów) i oczywista sklane dno oceanu z może jakimiś goracymi źródłami. Dobra dosyc tych fantazji.:)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Scorus w Czerwiec 27, 2013, 10:51
Badania opadu zjonizowanych cząsteczek wody z pierścieni na atmosferę Saturna wykazały, że opad ten jest intensywniejszy i obejmuje większy obszar niż sądzono wcześniej. W obszarach opadu następuje redukcja gęstości elektronów w jonosferze, obserwowana od kilkudziesięciu lat. Do tej pory jego przyczyny były trudne do wyjaśnienia. Opad zmienia skład chemiczny górnej części atmosfery i miejsca w których następuje jej nagrzewanie i ochładzanie. Zdjęcia z sond Voyager pokazały, że w atmosferze Saturna występują 3 ciemne pasma. Jedna z teorii tłumaczących ich istnienie odnosiła się do możliwego opadu cząsteczek wody z pierścieni. Pasam te zostały zaobserwowane ponownie dopiero w zakresie podczerwieni za pomocą teleskopów Kecka w kwietniu 2011 r. Przyczyną trudności w ich badaniach była konieczność wyizolowania słabej emisji z jasnych części tarczy Saturna. Obserwacje prowadzono w zakresie emisji jonu trytu. Dzięki temu zaobserwowano układ wielu ciemnych pasm, obejmujących 30 - 43% powierzchni górnej warstwy atmosfery, znacznie więcej niż oszacowano na podstawie danych z sond Voyager. Sugeruje to, że jony wodne opadają na atmosferę wzdłuż linii sił pola magnetycznego. Obecnie podejmowane są próby obserwacji tych zjawisk za pomocą sondy Cassini. Badania te są przydatne do studiów na pochodzeniem i ewolucją pierścieni oraz zmian w atmosferze planety.

http://saturn.jpl.nasa.gov/news/cassinifeatures/feature20130410/ 
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Romek63 w Lipiec 03, 2013, 22:43
A ja znalazłem 2 chyba nowe filmy o Saturnie :
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/16790/w-przyszlym-roku-odwiedzimy-saturna

Gdy należąca do NASA sonda Cassini-Huygens wleciała na orbitę Saturna w 2004 roku i zaczęła przesyłać na Ziemię pierwsze zdjęcia tej planety, filmowiec Stephen van Vuuren nie mógł wyjść z podziwu. Przez lata zebrał on ponad milion fotografii z tej misji i stworzył z nich 45-minutowy film zatytułowany In Saturn's Rings
.

http://www.youtube.com/watch?v=QNce_8WHTGc
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: velo w Lipiec 07, 2013, 01:21
Widziałem niedawno ten filmik powyżej, urywa cztery litery, zdecydowanie polecam :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Lipiec 07, 2013, 11:56
Tylko czemu są tam zdjęcia galaktyk i Marsa? Jak Saturn, to Saturn? Cassini przecież krąży wokół Saturna...
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: pogrzex w Lipiec 07, 2013, 13:17
No właśnie. Skoro to film tylko o Saturnie to nie rozumiem po co w trailerze ta M104 z HST ? Zdaje się, że są jeszcze nagrania z GRAIL (lub LRO) ? Może to jednak nie tylko o Saturnie ten film? :)

Wysłałem to mojemu znajomemu grafikowi komputerowemu i powiedział że już może rezerwować bilety :D
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Lipiec 07, 2013, 13:24
A może po prostu nie chcieli pokazywać całego materiału, więc wciśneli "zapchajdziury", które zostaną pokazane na początku filmu jako przykłady innych obiektów we Wszechświecie? Po takim wstępie będzie można się skupić na Saturnie. :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Grudzień 12, 2013, 21:31
Ciekawa informacja o nadchodzącym przelocie koło Enceladka:
Cytuj
Spilker: One of the 2015 Cassini Enceladus flybys will include fly through of plume at apoapsis (when most active), for the 1st time

Taki przelot może dużo wnieść do naszej nauki. :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: pogrzex w Styczeń 06, 2014, 19:11
Z tym filmem In Saturn's Rings trochę się dowiedziałem. Dodałem opis na filmweb.pl ale czeka na akceptację. Jestem w stałym kontakcie z twórcą filmu przez facebooka i mam informacje z pierwszej ręki. Powiem Wam, że ten film to będzie po prostu miazga, jestem tego pewny, to będzie istna hipnoza na sali. Wkleję co na szybko skleciłem dla filmwebu:

Cytuj
In Saturn's Rings, wcześniej Outside In, to nietypowy film dokumentalny. Niemal pozbawiona narracji słownej, której rolę pełnić ma nagrywana przez Greensboro Symphony Orchestra specjalnie dla tego filmu ścieżka dźwiękowa,  nirwana dla fanów kosmosu, badań kosmicznych, ale nie tylko. W przeciwieństwie do typowych filmów dotyczących podboju kosmosu przez człowieka dostajemy animacje zbudowane w 100% ze zdjęć obiektów przestrzeni kosmicznej, zamiast ze sztucznych renderów, których realizm bardzo często jest daleki od rzeczywistości. Stephen van Vuuren, pomysłodawca i twórca tego niezwykłego filmu sam od dziecka był maniakiem kosmosu. Jako chłopiec marzył o zostaniu astronautą lecz po zobaczeniu Odysei Kosmicznej Kubricka chciał odcisnąć swoje piętno na kinematografii. Pomysł na ten konkretny film tytułowany najpiękniejszą z planet Układu Słonecznego wziął się nie przypadkiem. To wszystko dzięki niezwykłej misji sondy Cassini-Huygens do Saturna i pierwszym wysokiej jakości zdjęciom tej planety przesłanym przez statek Stephen został nimi oczarowany. Pewnego dnia jadąc samochodem i słuchając Adagio for Strings wpadł na pomysł animacji tych niezwykłych zdjęć i zrobienia filmu. Stephen van Vuuren bardzo często powtarza słowa Stanleya Kubricka "A film should be more like music than fiction". Nie trudno się domyślić, że narrację muzyką zaczerpnął on od Kubricka. In Saturn's Rings jest filmem finansowanym w 100% ze środków non-profit. Powstaje dzięki ludziom. Osiągnął całkiem niezły sukces na kampanii Kickstarter, dzięki czemu możliwe jest nagranie wysokiej jakości ścieżki dźwiękowej przez prawdziwą orkiestrę muzyczną specjalnie dla filmu, a także zakup hi-endowego sprzętu komputerowego do łączenia i obróbki milionów zdjęć kosmosu w mozaiki, a następnie animację. W filmie autor stosuje kilka specjalnych technik pozwalających ożywić statyczne obrazy i nadać im wymiar przestrzenny jak między innymi technika "The kid stays in the picture". Wszystkie techniki tworzenia filmu są opisane przez autora, nie ma żadnej tajemnicy, można nawet zapytać go o szczegóły na jego profilu facebook.com gdzie sam jestem z nim w kontakcie.

Film jest kierowany na kina typu full-dome jak I-MAX i podobne, a także wszelkiego rodzaju planetaria. Oczywiście zostanie wydany na DVD i Bluray. Mozaiki zdjęć łączonych w animację mają tu tak duże rozdzielczości, że sam autor podkreśla jak wiele straci oglądający film jedynie na własnym telewizorze. Oryginalna rozdzielczość filmu dla kin I-MAX to 6K. Jeśli jest jakiś film, który najbardziej zasługuje na wybranie się przed wielki ekran - może to być właśnie ten.

In Saturn's Rings będzie trwać nieco ponad 40 minut i ma to być najbardziej hipnotyczna podróż przez kosmos jaką człowiek na Ziemi może sobie zafundować. Rozpocznie się wstępem od narodzin Wszechświata w Wielkim Wybuchu, po czym zobaczymy już tylko autentyczne animacje z kosmosu przesłane przez sondy kosmiczne oraz ludzi, których tam wysłaliśmy. Zobaczymy wspaniałe nagrania z misji Apollo, Voyager, Galileo i wielu innych, a także ożywione obrazy głębokiego kosmosu otrzymane przez teleskop Hubble'a. W ten sposób trwając w transie utrzymywanym przez wyjątkową ścieżkę dźwiękową dochodzimy do ostatnich 17 minut poświęconych tylko Saturnowi i jego spektakularnym mozaikom wykonanym przez orbiter Cassini. Czy nie spojleruję? Myślę, że nie, myślę że żaden opis nie jest w stanie odzwierciedlić tego co szykuje dla nas van Vuuren. Prawdopodobnie trzeba to będzie po prostu zobaczyć.

Wszystkie zdjęcia z których zostanie wykonany film pochodzą z oficjalnych źródeł NASA i innych agencji kosmicznych i są dostępne w internecie. Ich pełna lista zostanie wydana wraz z filmem. Film jest w pełni dziełem typu open source. In Satrun's Rings to nie tylko nowoczesna sztuka filmowa, nietypowe kino dokumentalne. To przede wszystkim hołd, list miłosny do nieba, patetyczne streszczenie podboju kosmosu przez człowieka i wreszcie spełnienie marzenia jednego człowieka o podróży w jego bezkres w bezpiecznym transie w kinowej sali i otoczeniu symfonią hipnotycznej muzyki jaką ma się stać ten film.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Marzec 17, 2014, 17:59
pogrzex napisał:

Film jest w pełni dziełem typu open source. In Satrun's Rings to nie tylko nowoczesna sztuka filmowa, nietypowe kino dokumentalne. To przede wszystkim hołd, list miłosny do nieba, patetyczne streszczenie podboju kosmosu przez człowieka i wreszcie spełnienie marzenia jednego człowieka o podróży w jego bezkres w bezpiecznym transie w kinowej sali i otoczeniu symfonią hipnotycznej muzyki jaką ma się stać ten film.

He he, romantyczny twój trail do tego filmu   ;D Z całym szacunkiem do Saturna i reszty US, ale dla mnie najpiękniejszą planetą we Wszechświecie jest Ziemia  8) Czy gdzie indziej rosną tak piękne kwiatki jak na naszej planecie? I nie myślę tu tylko o kwiatkach tkwiących korzeniami w glebie czy wodzie ....  ;)  ;D

Ale reklama filmu i muzyka na You Tube są super!!!!

A nieco z innej beczki, ale systemu Saturna jeszcze nie opuszczamy.

Otóż na stronie:
http://spaceflightnow.com/news/n1403/14europa/#.Uycivs6sCCl
piszą:

"My gosh, that's a big deal," Green said. "In 100 flybys, we see the hydrological cycle, we see the lakes now appearing in the southern hemisphere, and we have observed methane rain on Titan. We're getting a global perspective by creating multiple flyby opportunities."

Czy dobrze tłumaczę ten tekst, że jeziora teraz pojawiają się na południowej półkuli Tytana? A mnie się wydawało, że występują one tylko na półkuli północnej? Czy to lapsus językowy autora czy rzeczywiście, na Tytanie raz tworzą się jeziora na północnej a potem na południowej półkuli?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Scorus w Marzec 17, 2014, 18:13
Jest taka teoria, ale zachodzi to w czasie geologicznym i bezpośrednio nie jest obserwowane.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Marzec 17, 2014, 18:39
Jest taka teoria, ale zachodzi to w czasie geologicznym i bezpośrednio nie jest obserwowane.

Czyli jednak w arcie wypowiedź nie jest ścisła. Tak?
A o tej teorii gdzieś słyszałem/czytałem...
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Czerwiec 24, 2014, 08:04
Na Tytanie coś się ciekawego dzieje. Otóż radar Cassini wykrył nowy obiekt rozpraszający fale radiowe na miejscu gdzie kiedyś było tytańskie morze:
http://www.space.com/26325-cassini-titan-waves-magic-island.html
Jak obejrzałem filmik, to dla mnie wygląda to jakby obniżałby się poziom tytańskiego morza lub podwyższała się wysokość otaczających go lądów.
Tytan to super ciekawy świat. Szkoda, że w najbliższym czasie nic lub nikt się tam nie wybiera  :( Dla mnie Tytan jest o wiele bardziej ciekawy niż Europa, a nawet ..... Mars  :) Bo Europa ma tylko wodny podlodowy ocean a Tytan chyba też, oraz posiada swoistą węglowodorowy cykl hydrologiczny  8)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Czerwiec 24, 2014, 08:19
Naprawdę ciekawa wiadomość. Rozumiem, że ruchy pływowe Saturna tutaj nie są w stanie doprowadzić do takich zmian?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 02, 2014, 04:38
Ciekawe o ile hipoteza Chrisa Mc Kaya o życiu na Tytanie jest prawdziwa?:
http://www.przeglad-tygodnik.pl/pl/artykul/zycie-na-mroznym-tytanie
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: KonradL w Lipiec 02, 2014, 10:24
Nie ma rady... trzeba slac sonde-łodke z mikroskopem.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 02, 2014, 11:49
Nie ma rady... trzeba slac sonde-łodke z mikroskopem.

Albo łazika z dronem  :)
Kiedyś był pomysł wysłania łazika na Tytana:
(http://newsimg.bbc.co.uk/media/images/41216000/jpg/_41216970_rover_jpl_b203.jpg)
http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/4610792.stm
Chciałbym doczekać takiej misji  ::) Jakbym był szefem misji lub preziem USA  ;D to lobbowałbym za taką misją. Dodatkowo bym dodał do łazika parasol i szczotkę zmiotkę  ;)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Lipiec 02, 2014, 16:56
Ani łazik, ani łódka - powinien polecieć sterowiec! Najlepiej na ogrzane tytańskie powietrze, zdolny do długoterminowych lotów.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: KonradL w Lipiec 02, 2014, 18:30
Taki sterowiec bylby w stanie autonomicznie ladowac aby pobrac i zbadac probki? Co z wiatrami?, co prawda czytalem gdzies ze sa delikatne, ale czy nie ma odstepstw od tej reguly? Do tego taki sterowiec musialby dzwigac RTG? Troche takie SF mi sie wydaje :) Juz porzadny lazik na RTG to bylby nadmiar szczescia.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Lipiec 09, 2014, 19:10
Same dobre pytania Konradzie. :) Może jest coś w publikacjach naukowych?
Może coś nowszego od tego:
http://www.nature.com/nature/journal/v438/n7069/full/nature04060.html

Znalazłem jeszcze takie zdanie:
Cytuj
To date no waves have been observed on any of Titan's lakes; however, calculations suggest that, as the northern hemisphere, where most of the lakes reside, enters the long Titanean summer, windspeeds might increase to 3 km/h, levels sufficient to produce waves.

Czy te 3 km/h na Tytanie to "aerodynamicznie" duża wartość przy ciśnieniu atmosfery tego księżyca?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Jarek w Lipiec 13, 2014, 00:27
Czy te 3 km/h na Tytanie to "aerodynamicznie" duża wartość przy ciśnieniu atmosfery tego księżyca?
Wg. mnie to nie jest drastycznie dużo, ale "siła" takiego wiatru będzie większa niż u nas (przy tej samej prędkości) i to nie tylko ze względu na większe ciśnienie atmosfery (1.5 bar, o ile dane z Wikipedii są aktualne), ale także niższą temperaturę, a jedno i drugie rzutuje na gęstość gazu (w kg/m^3). Nawet pomijając silne odchyłki od równania gazu doskonałego (temperatura bliska skraplaniu), to już daje gęstość ponad 2x większą niż ziemskiej atmosfery. Ciśnienie dynamiczne strumienia gazu zależy zaś od gęstości liniowo.
Osobną sprawą są właściwości tych metanowych jezior -gęstość i lepkość cieczy w tych akwenach na pewno wpływa na falowanie.
Pozdrawiam
-J.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: mars76 w Lipiec 13, 2014, 10:39
Wg ostatniego numer Świat Nauki na Tytanie bardzo prawdopodobnie  odkryto małe fale na zbiornikach ( w najbliższym czasie mają to definitywnie potwierdzic) Jeśli chodzi o życie  na powierzchni to raczej jestem pesymistą ze względu na skrajnie niską temperaturę na Tytanie ; lód na powierzchni jest jak skała; ale pod to już może być inaczej; niestety jeszcze długo się nie przekonamy o tym
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: KonradL w Lipiec 14, 2014, 21:23
Tak, tez mi sie wydawalo, ze o falach czytalem juz pare miesiecy wczesniej... i rzeczywiscie atykul z marca:

Cytuj
"We think we've found the first waves outside the Earth," he told the meeting.

"Dr Barnes, from the University of Idaho in Moscow, US, used a mathematical model to investigate whether the features in the image were compatible with waves.

What we're seeing seems to be consistent with waves at just a few locations in Punga Mare [with a slope] of six degrees."

He said other possibilities, such as a wet mudflat, could not be ruled out.

But assuming these were indeed waves, Dr Barnes calculates that a wind speed of around 0.75 m/s is required to produce ripples with the requisite slope of six degrees.

That points to the waves being just 2cm high. "Don't make your surfing vacation reservations for Titan just yet," Dr Barnes quipped.
http://www.bbc.com/news/science-environment-26622586
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Marzec 11, 2015, 21:45
Czy na Enceladusie mamy do czynienia z hydrotermalnymi procesami? Na to wygląda:
http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=4507
Ja zamiast misji na Europę faworyzowałbym właśnie Enceladusa, który pluje swoimi wypocinami w kosmos, skąd łatwo można je badać. Nie trzeba na nim lądować by pobrać próbki, tylko zebrać je aerożelem i przywieźć na Ziemię  :)
Z Europą taka zabawa będzie trudniejsza, gdyż trzeba mieć szczęście by trafić w odpowiednie miejsce i czas na jej ,,plums"  ;)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Pojmen w Lipiec 12, 2015, 00:18
No faktycznie Enceladus daje większe szanse na zebranie próbek niż Europa.

Co do możliwości istnienia tam życia... Życie jest jak wirus, jest niesamowicie plastyczne i różnorodne, a zatem wydaje mi się, że istnieje nie tylko w  znanej nam formie na Ziemi. Mam przeczucie bliskie pewności, że jest technicznie możliwe istnienie różnorodnych form życia tak odległych obiektach. Wszak jestem panspermistą :D
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Listopad 03, 2016, 17:06
W najnowszym listopadowym Świecie Nauki jest interesujący artykuł o wynikach badań księżyca Enceladusa przez sondę Cassini:
http://www.swiatnauki.pl/8,1635.html
Sonda odkryła krzemowe cząstki wyrzucone przez gejzery w kosmos, które wspierają hipotezę o działalności hydrotermalnej na tym Księżycu. Wokoło Enceladusa rozciąga się chmura powstała z jego gejzerów i właśnie tam sonda wykryła te krzemowe cząstki. Ciekawe czy podobna chmura rozciąga się wokół księżyca Europy?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Listopad 13, 2016, 20:05
Duża zmienność zjawisk atmosferycznych na Saturnie.

Winds gusting at speeds of up to 1,650 km/h blow from West to East in the equatorial atmosphere, thirteen times the strength of the most destructive hurricane force winds that form on the Earth'’s equator.

This huge jet stream also extends about 70,000 km from north to south, more than five times the size of our planet. There is as yet no theory capable of explaining the nature of this stream nor the sources of energy feeding it. Back in 2003 the same team warned in an article, published in Nature, of the drastic reduction in winds on the cloud level with respect to what had been observed when the Voyager space probes visited the planet.

http://phys.org/news/2016-11-peculiarities-huge-equatorial-jet-stream.html
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Kwiecień 13, 2017, 08:54
Dzisiaj ogłoszenie ważnego odkrycia dotyczącego Enceladusa. Będzie to wykryciu aktywności hydrotermalnej na dnie oceanu Enceladusa. Odkrycie powstało w wyniku obserwacji Cassini (w szczególności z tego przelotu 50 km nad powierzchnią) i z HST.

Zastanawiam się, czy Enceladus nie zasługuje na oddzielny wątek, bo jest naprawdę dużo ciekawych informacji na temat tego księżyca i jego oceanu. :)

Podsumowanie tego, co wiadomo:
http://kosmonauta.net/2017/04/aktywnosc-hydrotermalna-na-enceladusie/
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Kwiecień 13, 2017, 21:10
Dzisiejsza konferencja:

http://www.youtube.com/watch?v=eE_kr80DWYY
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Kwiecień 13, 2017, 22:39
Dzięki za filmik! Świetna konferencja!
Podsumowanie:
- Na Enceladusie są wszystkie potrzebne składniki do zaistnienia życia: związki chemiczne, woda, ciepło oraz źródło energii, które proste życie może wykorzystać (wodór).
- Udało się także potwierdzić gejzery na Europie, ale to dyskusja na inny wątek. :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Kwiecień 23, 2017, 10:05
NASA: w oceanie na księżycu Saturna mogą być składniki do życia
14.04.2017

Enceladus - księżyc Saturna - pod warstwą lodu skrywa ocean, w którym mogą być warunki do istnienia życia - ogłosiła NASA. "Żeby poszukiwać życia, nie musimy nawet lecieć poza Układ Słoneczny" - komentuje w rozmowie z PAP popularyzator astronomii Karol Wójcicki.

W czwartek NASA ogłosiła, że na niepozornym, liczącym zaledwie 500 km średnicy księżycu Saturna - Enceladusie, mogą istnieć warunki wystarczające do powstania życia. Sonda Cassini zbadała skład gejzerów na powierzchni tego satelity. Eksperci spodziewają się, że w oceanie Enceladusa, pod grubą warstwą lodu, mogą istnieć kominy termalne.
 
Niewykluczone, że w takich warunkach mogło powstać życie.
 
"Od dawna mówiło się, że pod pokrywami lodowymi takich księżyców, jak krążąca wokół Jowisza Europa, czy własnie Enceladus, może istnieć ocean pełen płynnej wody. Ale co ważniejsze, liczyliśmy na to, że na dnach oceanów mogą zachodzić reakcje takie, jak w pobliżu kominów termalnych na dnie ziemskich oceanów. Byłaby tam m.in. gorąca woda w pobliżu której w przeszłości na Ziemi rozwijało się życie" - wyjaśnił Karol Wójcicki, prowadzący na FB popularny fanpage "Z głową w gwiazdach".
 
"Nie musimy nawet opuszczać Układu Słonecznego, żeby poszukiwać życia. Tutaj wciąż mamy jeszcze wiele do zbadania" - skomentował Wójcicki.
 
Przypomniał, że głębokość oceanu na Enceladusie może wynosić nawet 30 km. Ocean ten przykryty jest warstwą lodu grubą na kilka-kilkanaście kilometrów. Przelatując w okolicach Saturna sonda Cassini zaobserwowała ogromne lodowe gejzery w pobliżu południowego bieguna tego księżyca. Później, kiedy dokonywano przelotów przez te "fontanny" - okazało się, że zawierają one m.in. wodór. "Można to wyjaśnić obecnością kominów termalnych na dnie oceanu. Obecność wodoru może natomiast stanowić źródło energii dla beztlenowych organizmów żywych. Nie wiadomo jednak, jak jest w rzeczywistości. To wciąż spora tajemnica" - skomentował Wójcicki.
 
"Pozostaje uważnie przyglądać się księżycowi Saturna, żeby szukać śladów potencjalnej obecności organizmów w tym miejscu. Niestety przez kilka lat będzie to niemożliwe, bo sonda Cassini, która dokonała tego odkrycia, za kilka miesięcy zakończy swoją bardzo już długą misję w pobliżu Saturna. A kolejne misje w pobliże Enceladusa na razie nie są planowane" - powiedział Wójcicki.
 
Chociaż Enceladus wydaje się miejscem niezbyt gościnnym, istnieje tam kilka czynników, które mogą sprzyjać obecności życia. Chodzi nie tylko o wodę i ciepło potrzebne do zapoczątkowania reakcji chemicznych. "Gruba warstwa lodu chroniłaby potencjalne formy życia przed niebezpiecznym promieniowaniem kosmicznym" - wytłumaczył Wójcicki. Jak dodaje, Ziemię przed wpływem niebezpiecznych rozbłysków słonecznych chroni np. magnetosfera, tymczasem Mars nie ma już takiego naturalnego zabezpieczenia.
 
Rozmówca PAP wyjaśnił, że choć Enceladus nie ma aktywnego, gorącego jądra (jak np. Ziemia), to źródłem energii może być dla niego Saturn. "Enceladus to mały satelita (ma średnicę 7 razy mniejszą niż nasz Księżyc - przyp. PAP), który krąży wokół bardzo dużej planety. Pływy grawitacyjne Saturna ściskają i rozciągają Enceladusa. A wtedy powstaje ciepło, które się uwalnia przez kominy termalne" – opowiedział Wójcicki.
 
Jak jednak zwrócił uwagę rozmówca PAP, na szczegółowe badania Enceladusa trzeba jeszcze poczekać. Zanim bowiem naukowcy wyślą tam sondę, muszą się lepiej zapoznać z Europą - skutym lodem księżycem Jowisza. Już wcześniej bowiem odkryto, że i tam mogą panować warunki do przetrwania życia. "Europa jest nie tylko bliżej Ziemi. Księżyc ten jest większy i łatwiej wejść na jego orbitę. Już teraz jest planowana misja satelity, który będzie miał zbadać ten glob" - wyjaśnił Wójcicki.
 
Jak dodał, od dłuższego czasu naukowcy snują fantazje o lądowniku, który spróbowałby wylądować na powierzchni Europy i przetopiwszy się przez lód zanurzył się w tamtejszym księżycowym oceanie.
 
PAP - Nauka w Polsce, Ludwika Tomala
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,413852,nasa-w-oceanie-na-ksiezycu-saturna-moga-byc-skladniki-do-zycia.html
http://www.pulskosmosu.pl/2017/04/18/przyjazny-dla-zycia-ocean-pod-lodowa-skorupa-enceladusa-mozliwe/
https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6812
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Kwiecień 23, 2017, 16:03
Ehm znowu ten lądownik na Europę. Na Enceladusa trzeba lecieć, bo lód cieńszy i można też pobrać próbki gejzerów do aerożelu i przywieźć na Ziemię  :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Kwiecień 23, 2017, 21:18
Czy jesteśmy pewni, że na Europie nie ma miejsc z cieńszym lodem?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Czerwiec 20, 2017, 13:21
Pojawiła się hipoteza , że uderzenie asteroidy w południowy rejon Enceladusa spowodowało przesuniecie się osi obrotu księżyca o 55 stopni. Te okolice wykazują dzisiaj aktywność geologiczną , której występowanie nie powinno być skutkiem wewnętrznej aktywności. Przypuszcza się , że ten rejon był zlokalizowany w przeszłości bliżej równika księżyca i dopiero wskutek zamierzchłego impaktu został  przemieszczony do obecnej lokalizacji.

Examining the moon's features, the team showed that Enceladus appears to have tipped away from its original axis by about 55 degrees -- more than halfway toward rolling completely onto its side. "We found a chain of low areas, or basins, that trace a belt across the moon's surface that we believe are the fossil remnants of an earlier, previous equator and poles," said Radwan Tajeddine, a Cassini imaging team associate at Cornell University, Ithaca, New York, and lead author of the paper.

The area around the icy moon's current south pole is a geologically active region where long, linear fractures referred to as tiger stripes slice across the surface. Tajeddine and colleagues speculate that an asteroid may have struck the region in the past when it was closer to the equator. "The geological activity in this terrain is unlikely to have been initiated by internal processes," he said. "We think that, in order to drive such a large reorientation of the moon, it's possible that an impact was behind the formation of this anomalous terrain."


https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6860
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekolog w Wrzesień 17, 2017, 20:58
NASA po zakończeniu misji Cassini na bazie jej wyników chce opracować względnie szybko nową misję.

https://www.nytimes.com/2017/09/15/science/saturn-cassini-return.html?action=click&contentCollection=science&region=rank&module=package&version=highlights&contentPlacement=3&pgtype=sectionfront

Na przykład przelot tuż nad Enceladusem przez zauważone tam "fontanny" tryskające z lodu.

Jest kilka pomysłów odnośnie Tytana - nawet z użyciem dronów (patrz obrazek).
 
Ogłoszono program "New Frontiers" na składanie pomysłów misji w formie poważnych projektów , które mogą kosztować do około 1 mld dolarów.

Pozdrawiam
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Wrzesień 17, 2017, 22:55
Tyle, że względnie szybko oznacza tutaj pewnie próbę akceptacji misji w ciągu 5-7 lat, budowę mniejszej sondy w ciągu kolejnych 5 lat, lot długości 5-7 lat. Sumarycznie Saturn zostanie odwiedzony przez orbitera nie wcześniej niż za około 15 lat? :(
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Październik 16, 2017, 08:48
Okazuje się, że w strefie umiarkowanej Tytana około raz na rok tytański (29,5 roku ziemskiego) występują metanowe monsuny:

Although rainstorms are rare on Titan (less than once per Titanian year, which is 29.5 Earth years), they occur much more frequently than planetary researchers expected.

“The storms create massive floods in terrain that are otherwise deserts. Titan’s surface is strikingly similar to Earth’s, with flowing rivers that spill into great lakes and seas, and the moon has storm clouds that bring seasonal, monsoon-like downpours. But Titan’s precipitation is liquid methane, not water.”

The study also found that the extreme methane rainstorms may imprint Titan’s icy surface in much the same way that extreme rainstorms shape Earth’s rocky surface.


The researchers used computer simulations to study Titan’s hydrologic cycle because observations of actual precipitation on Titan are difficult to obtain and because, given the length of each year on Titan, NASA’s Cassini spacecraft only observed the moon for three seasons.

They found that while rain mostly accumulates near the poles, where Titan’s major lakes and seas are located, the most intense rainstorms occur near 60 degrees latitude — precisely the region where alluvial fans are most heavily concentrated.

The study suggests that the intense storms develop due to the sharp differences between the wetter, cooler weather in the higher latitudes and the drier, warmer conditions in the lower latitudes.

“Similar temperature contrasts on Earth produce intense cyclones in the mid-latitudes, which is what creates the storms and blizzards that are common during the winter months across much of North America,” the scientists said.


http://www.sci-news.com/space/methane-rainstorms-titan-05321.html

W związku z powyższym mam pytanie jak można w przyszłości zabezpieczyć ewentualnie wysyłany tytański łazik (klasy Mars Science Laboratory Curiosity) przed takimi huraganami? Chyba jeden parasol na łaziku nie wystarczy?  ;) Czy ciekły metan spłynie po łaziku nie powodując większych szkód czy też będzie niekorzystnie wpływał na jego części?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Luty 13, 2018, 10:26
Czy ktoś z Forumowiczów może mi udzielić informacji czy wskazać źródła do odpowiedzi na pytanie - dlaczego Tytan posiada gęstą atmosferę natomiast inne, nawet większe księżyce np. Ganimedes, Callisto jej nie posiadają? Czy to jest sprawa odległości od Słońca i temperatury powierzchni powodującej ulatnianie się gazów. Czy to sprawa jakiejś właściwości magnetosfery Saturna, dzięki której taka otoczka gazowa może się utrzymać? Czy może to kwestia składu chemicznego Tytana, który ma w sobie tyle azotu i węgla, że wskutek jego uwalniania się z wnętrza księżyca powstała i utrzymuje się atmosfera przez tysiące, miliony czy miliardy lat?
Czy ktoś zna odpowiedź na to pytanie a przynajmniej hipotezy wskazujące odpowiedź na moje powyższe pytanie?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Borys w Luty 13, 2018, 13:05
Czy ktoś z Forumowiczów może mi udzielić informacji czy wskazać źródła do odpowiedzi na pytanie - dlaczego Tytan posiada gęstą atmosferę natomiast inne, nawet większe księżyce np. Ganimedes, Callisto jej nie posiadają?

Jowiszowe księżyce są bliżej Słońca (cieplej i więcej wiatru słonecznego na jednostkę powierzchni -> szybsza ucieczka atmosfery) i dodatkowo siedzą w magnetosferze Jowisza. Księżyce dalszych planet (chociażby Tryton) są na tyle zimne, że większość gazów zamarza i osiada na powierzchni.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Luty 13, 2018, 13:09
Jowiszowe księżyce są bliżej Słońca (cieplej i więcej wiatru słonecznego na jednostkę powierzchni -> szybsza ucieczka atmosfery) i dodatkowo siedzą w magnetosferze Jowisza. Księżyce dalszych planet (chociażby Tryton) są na tyle zimne, że większość gazów zamarza i osiada na powierzchni.

O tym cieplejszym miejscu koło Jowisza też myślałem  :) Za to w odróżnieniu od Saturna Jowisz ma silną magnetosferę, która (jak mi się wydaje) powinna chronić księżyce przed działaniem erozji ze strony naszego Słońca  :)

Czyli wg Ciebie Borysie, za istnienie atmosfery na Tytanie odpowiada głównie odległość od Słońca, mająca wpływ na temperatury panujące w okolicach Saturna? Dobrze rozumiem? Oczywiście nie zapominam, że Tytan to jednak spore ciało niebieskie i jego grawitacja ma też swój udział w utrzymywaniu atmosfery  :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Luty 13, 2018, 22:19
Tak na porównania dodam jeszcze tylko, że masa Ganimedesa to około 0,025 masy Ziemi. Tytan ma niższą masę - 0,0225 masy Ziemi.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Borys w Luty 13, 2018, 23:34
O tym cieplejszym miejscu koło Jowisza też myślałem  :) Za to w odróżnieniu od Saturna Jowisz ma silną magnetosferę, która (jak mi się wydaje) powinna chronić księżyce przed działaniem erozji ze strony naszego Słońca  :)

Magnetosfera + wiatr słoneczny = pasy radiacji, a te wokół Jowisza są na tyle paskudne, że są w stanie zmienić skład chemiczny powierzchni księżyców (wystarczy napisać, że na Io dopuszczalną roczną dawkę promieniowania otrzymałbyś w zaledwie dwie minuty). Magnetosfera kradnie też zjonizowaną przez słoneczny ultrafiolet materię.

Cytuj
Czyli wg Ciebie Borysie, za istnienie atmosfery na Tytanie odpowiada głównie odległość od Słońca, mająca wpływ na temperatury panujące w okolicach Saturna?

Wielkość i odległość. Gdyby był bliżej Słońca, musiałby być większy, żeby utrzymać atmosferę. Z kolei dalej od Słońca atmosfera zmieniłaby się w śnieżne zaspy.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Luty 28, 2018, 09:21
Skoro z wnętrza Enceladusa wydobywa się metan:
https://www.space.com/39819-saturn-moon-enceladus-methane-microbes.html
to teraz wiemy skąd ten gaz mógł się wziąć w atmosferze Tytana. Od miliardów lat Pomarańczowy Księżyc wydzielał ten gaz a dzięki swej sporej jak na księżyc grawitacji i sporej odległości od Słońca metan mógł się gromadzić i utrzymywać w powstałej atmosferze  :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Marzec 14, 2018, 13:28
Polecam obejrzeć poniższe zdjęcie radarowa Tytana

https://photojournal.jpl.nasa.gov/jpeg/PIA06677.jpg
https://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA06677

Widać na nim ciemne linie wydm, jeziora i wpadające do nich koryta rzeczne. Szkoda, że nie ma na zdjęciu podziałki z odległościami. Chętnie bym tam wysłał naszego planowanego drona. W niewielkiej odległości (niewielkiej jak na skalę zdjęcia) są koryta rzeczne, jeziora oraz wydmy. Ciekawy zróżnicowany teren w sam raz na wysłane tam latającego robota  8)   
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Czerwiec 28, 2018, 17:09
Złożone związki organiczne na Enceladusie  :)

http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/zlozone-zwiazki-organiczne-na-ksiezycu-saturna-4486.html (http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/zlozone-zwiazki-organiczne-na-ksiezycu-saturna-4486.html)

(http://www.urania.edu.pl/pliki/field/image/cassini-enceladus-interior.jpg)

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 02, 2018, 19:12
Na Bezzałogowym Forum załączono najnowsze zaktualizowane globalne mapy Tytana

Globalna mapa Tytana (wersja max ma 145 MB!  8) )

https://www.flickr.com/photos/10795027@N08/43023455582/

Okolice północnego bieguna

https://www.flickr.com/photos/10795027@N08/43023571242/

Okolice bieguna południowego

https://www.flickr.com/photos/10795027@N08/41263231690/

 8)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Sierpień 28, 2018, 08:10
Ściągawka ;) do abstraktów z marcowej konferencji o wynikach misji Cassini. Abstrakty tutaj dotyczą Tytana:

https://www.hou.usra.edu/meetings/lpsc2018/pdf/sess203.pdf

 8)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: kanarkusmaximus w Sierpień 28, 2018, 11:46
Bardzo fajny link!
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: anatolio w Grudzień 01, 2018, 10:22
Rosyjski przedsiębiorca, miliarder i fizyk Jurij Milner chce wspólnie z NASA wysłać sondę do Enceladusa.
https://www.pulskosmosu.pl/2018/11/28/miliarder-planuje-wyslanie-sondy-do-enceladusa/?fbclid=IwAR0gCCH69tXbbBGmm6c5g_HiwnFo554RDdHW7K38S_gUpNrGXI6v4bR2gVU
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Grudzień 19, 2018, 19:54
Pierścienie Saturna powoli zanikają

(http://www.urania.edu.pl/pliki/field/image/17504_pia21046_main.jpg)
Na zdjęciu:
Północna półkula Saturna i jego system pierścieni. Zdjęcie wykonała w 2016 roku sonda Cassini z odegłości około 3 miliardów kilometrów. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.

Zespół naukowców z instytucji amerykańskich i brytyjskich opublikował pracę, w której potwierdza oszacowania tempa, w jakim Saturn traci materię z pierścieni. Najbardziej charakterystyczny element Saturna - jego pierścienie - może zaniknąć w ciągu 300 milionów lat.

Saturn wygrywa wiele plebiscytów na najpięknięjszą planetę, a przyczyną tego sa przede wszystkim jego pierścienie. Okazuje się jednak, że kiedyś może być ich pozbawiony. Na pocieszenie mamy kwestię, iż nie nastąpi to szybko, bowiem obliczenia sugerują czas 300 milionów, a najwcześniej 100 milionów lat.

Mimo iż to długi okres czasu, to porównaniu do wieku planety (ponad 4 miliard lat), oznacza to, że pierścienie nie są stałą cechą Saturna. Dla przykładu w czasach dinozaurów mogły być znacznie większe i jaśniejsze niż obserwujemy to obecnie.

O tym, że pierścienie tracą materię, wiadomo już od dość dawna. Początki sięgają czasów misji sond Voyager 1 i Voyager 2, które przeleciały koło Saturna kilkadziesiąt lat temu. Zaobserwowano wtedy poroznie nie wiążące się ze sobą zjawiska: zmiany w jonosferze Saturna, zmiany gęstości w pierścieniach i trzy wąskie ciemne pasma okrążające planetę w północnych szerokościach. Ciemne pasma były widoczne na zdjęciach z 1981 roku wykonanych przez sondę Voyager 2.

W 1986 roku opublikowano pracę, która wskazała na związki pomiędzy tymi ciemnymi pasmami, a kształtem linii pola magnetycznego Saturna. Wnioskiem z tego byl, iż elektrycznie naładowane lodowe czastki z materii zawartej w pierścieniach Saturna opadaja na planete wzdłuż linii pola magnetycznego. Ten proces powoduje dostarczanie wody do górnych warstw atmosfery i czyści ją z mgły stratosferycznej - w ten sposób generując ciemne pasma widoczne na zdjęciach.

Zjawisko "deszczu" z pierścieni było też obserwowane przez sondę Cassini, która wykryła opad materii z pierścieni na obszar równikowy Saturna. Siłą, która wyciąga materię z pierścieni jest grawitacja.

Dr James O’Donoghue z NASA Goddard Space Flight Center w Greenbelt (USA, Maryland) jest pierwszym autorem nowej publikacji, która ukazała się w czasopiśmie "Icarus". Według jego szacunków, tempo spadku materii (wody) z pierścieni wynosi od 432 do 2870 kilogramów na sekundę, co odpowiada zabieraniu z pierścieni objętości całego basenu olimpijskiego w ciągu pół godziny.

W trakcie nowych analiz wykorzystano obserwacje wykonane w 2011 roku przy pomocy 10-metrowego teleskopu Kecka na Hawajach.

http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pierscienie-saturna-zanikaja-4930.html (http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/pierscienie-saturna-zanikaja-4930.html)

https://le.ac.uk/news/2018/december/17-rings-of-saturn-are-dying (https://le.ac.uk/news/2018/december/17-rings-of-saturn-are-dying)

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103518302999?via%3Dihub#! (https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103518302999?via%3Dihub#!)

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Marzec 28, 2019, 21:10
Niewielkie księżyce Saturna pokryte materiałem z jego pierścieni.

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/styles/max_1300x1300/public/2019-03/pia21449-16.jpg?itok=-DlUnKI1)

Podczas ostatnich orbit sondy Cassini wokół Saturna, udało się zaobserwować pięć księżyców krążących w pobliżu jego pierścieni. Ich nietypowa morfologia może pomóc w odpowiedzi na pytanie jak powstały i jak wpływają obecnie na lodowo-skalne pierścienie planety.

Obecnie znamy ponad 60 naturalnych satelitów Saturna. Część z nich to wyjątkowa grupa niewielkich obiektów krążących w obrębie systemu pierścieni planety albo wpływających na ich kształt z bliskiej odległości. Między grudniem 2016 roku, a kwietniem 2017 roku sonda NASA Cassini wykonała pięć bliskich przelotów obok: Pan, Daphnisa, Atlasa, Pandory oraz Epimeteusza.

Naukowcy otrzymali z tych przelotów dane na temat morfologii, struktury fizycznej, środowiska pyłowego i plazmowego oraz składu chemicznego tych księżyców. Sonda zarejestrowała ich obrazy w świetle ultrafioletowym i podczerwieni.

Saturn posiada bardzo ciekawą rodzinę niewielkich księżyców w obrębie pierścieni. Wiemy napewno, że ich powstanie i ewolucja jest ściśle związana z historią samych pierścieni. Dziś naukowcy nie są jednak pewni czy to pierścienie powstały na skutek rozpadu któregoś z takich małych księżyców, czy może odwrotnie - to te małe księżyce powstały w wyniku akrecji materiału z pierścieni.

Sonda Cassini w ostatnich latach działania zaobserwowała pięć księżyców z tej rodziny. Daphnis i Pan znajdują się w pierścieniu A. Atlas znajduje się na krawędzi pierścienia A, natomiast Pandora w gęstym, ale bardzo wąskim pierścieniu F. Epimeteusz krąży na zewnątrz od pierścienia F, razem z Janusem. Oba księżyce różnią się w promieniu orbity o zaledwie 50 km i co około 4 lata wymieniają się pozycjami.

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/saturn20190328-16.jpg)
Grafika prezentująca badane księżyce z pozycjami względem pierścieni. Źródło: NASA/JPL-Caltech

Obserwacje sondy wykazały, że powierzchnie tych małych księżyców są pokryte materiałem zebranym z pierścieni, a im bliżej orbicie do dużego księżyca Enceladusa, tym więcej lodowych cząstek z niego wyrzucanych można znaleźć na ich powierzchni. Księżyce bliżej Saturna, czyli Daphnis i Pan mają zdecydowanie więcej zebranego materiału z pierścieni na powierzchni. Na Atlasie, Prometeuszu i Pandorze widać większy wpływ Enceladusa.

Jak podkreśla Bonnie Buratti z JPL (główny autor pracy) - mamy coraz więcej dowodów na bardzo wysoką aktywność i zmienność systemu pierścieni i księżyców Saturna.

Teraz wiemy już więc, że procesy akrecji występują w obrębie tych obiektów, a to przybliża naukowców bardziej do hipotezy o akrecyjnym pochodzeniu tych niewielkich księżyców. Co więcej analiza danych wskazuje na ich dużą porowatość, a to tylko potwierdza wieloetapowy proces ich powstawania.

Misja Cassini zakończyła się we wrześniu 2017 roku. Ciągle jednak trwa analiza zebranych danych. Na ich podstawie powstało już setki prac naukowych, a planetolodzy będą odkrywać kolejne informacje na temat Saturna i jego otoczenia przez najbliższe lata.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/niewielkie-ksiezyce-saturna-pokryte-materialem-z-jego-pierscieni (https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/niewielkie-ksiezyce-saturna-pokryte-materialem-z-jego-pierscieni)

http://science.sciencemag.org/content/early/2019/03/27/science.aat2349 (http://science.sciencemag.org/content/early/2019/03/27/science.aat2349)

https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasas-cassini-finds-saturns-rings-coat-tiny-moons (https://www.nasa.gov/feature/jpl/nasas-cassini-finds-saturns-rings-coat-tiny-moons)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Czerwiec 18, 2019, 21:12
Najbardziej szczegółowe obrazy pierścieni Saturna.

Na zdjęciu tytułowym: Księżyc Daphnis w Przerwie Keelera między pierścieniami Saturna. Widać fale materii wywoływane przez oddziaływanie grawitacyjne księżyca na materiał z pierścieni. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.
(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/styles/max_1300x1300/public/2019-06/pia23167-16.jpg?itok=D-6A9q7z)

Chociaż misja sondy Cassini zakończyła się w 2017 roku, to dane zgromadzone przez nią nadal dostarczają nowych odkryć. Naukowcy przeanalizowali ostatnio najdokładniejsze wykonane obserwacje pierścieni Saturna. Wyniki tych prac opublikowano 13 czerwca w periodyku naukowym Science.

Obserwacje dotyczą m.in. szczegółowych wzorów utworzonych przez obiekty znajdujące się w pierścieniach, oddziałujące na siebie wzajemnie siłami grawitacji. Naukowcy przeanalizowali jak zmieniają się kolory, skład chemiczny i temperatura wzdłuż pierścieni.

Z dokładnych obrazów pierścieni widać jak księżyce Saturna wpływają na ukształtowanie pierścieni. Układ Saturna można porównać do modelu układu planetarnego wokół gwiazdy i analizowanie jego szczegółów może dużo powiedzieć o procesach fizycznych zachodzących w dyskach protoplanetarnych.

Badania sondy Cassini pozwoliły lepiej poznać też strukturę pierścieni. W zewnętrznych obszarach (pierścień F) widać np. wiele regularnych śladów po zderzeniu, o tej samej długości i kierunku, co sugeruje, że zaburzenia te powstały w wyniku jednego wydarzenia w przeszłości. To pokazuje, że zmiany w pierścieniach widoczne w zaburzonej strukturze powstają głównie w wyniku interakcji z materiałem okrążającym Saturna, a nie np. szczątkami komet przelatującymi czasem obok planety.

Nowa analiza danych z sondy nie wyjaśniła, dlaczego w obrębie tych samych pierścieni tak bardzo czasem różni się dystrybucja materiału. W obrębie pasów z wyraźnymi granicami widać czasem część pierścienia o teksturze elementów zbierających się w większe i mniejsze bryły, dalej mamy bardzo gładki materiał, a na końcu wyraźnie wydzielone linie. W wielu miejscach takie zmienne tekstury nie łączą się z właściwościami pierścieni, do których należą. Naukowcy muszą jeszcze wyjaśnić dlaczego tak się dzieje.

Zdjęcie pierścieni Saturna, pokazujące jak bardzo różnią się sąsiadujące ze sobą struktury. Źródło:  NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute.
(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/cassini20190613a.jpg)

Innym zaskoczeniem była mała ilość wykrytego lodu wodnego przez spektrometr bliskiej podczerwieni i światła widzialnego VIMS w zewnętrznej części pierścienia A. Rejon ten był znany z wysokiego współczynnika odbijania promieni słonecznych, a więc był utożsamiany z posiadaniem dużej ilości niezanieczyszczonego lodu wodnego.

Dane z sondy wykluczyły zawartość lodu amoniakalnego i metanowego w pierścieniach. Nie udało się też wykryć związków organicznych, co jest niespodzianką, bo podczas ostatniego lotu statku między pierścieniem D i atmosferą materiał organiczny został przez instrumenty sondy wychwycony.

Praca naukowa dotyczy analizy danych zebranych przez sondę Cassini między grudniem i wrześniem 2017 r. We wrześniu sonda celowo weszła w atmosferę Saturna i uległa zniszczeniu.

To na pewno nie koniec odkryć związanych z systemem Saturna. Naukowcy chcą stworzyć teraz dokładniejszy model ewolucji pierścieni planety, co może pozwolić odpowiedzieć na niektóre z pytań dotyczących ich genezy.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/najbardziej-szczegolowe-obrazy-pierscieni-saturna (https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/najbardziej-szczegolowe-obrazy-pierscieni-saturna)

https://science.sciencemag.org/content/364/6445/eaau1017 (https://science.sciencemag.org/content/364/6445/eaau1017)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 10, 2019, 20:04
Ciekawy artykuł o ewentualnej ewolucji Tytana ze świata azotowego do bardziej metanowego:

https://nt.interia.pl/technauka/news-mlody-tytan-zimnym-i-niegoscinnym-swiatem,nId,1889319

Mnie zastanowił poniższy fragment:

Metan na Tytanie ma jednak zaledwie pół miliarda lat. Innymi słowy, pół miliarda lat temu wydarzyło się coś, co dostarczyło tego związku chemicznego do atmosfery, przy okazji podnosząc jej średnią temperaturę. Tytan bez metanu wyglądał zupełnie inaczej. Był bliższy wczesnej Ziemi – jeśli chodzi o skład atmosfery – jednak zupełnie inny, jeśli chodzi o temperatury. Atmosfera wczesnego Tytana to tylko azot, który w pobliżu biegunów zestalał się, a w niższych szerokościach geograficznych tworzył azotowe rzeki.


Skąd ktoś wie, że przed pół miliardem lat na Tytanie nie było metanu? To gdybanie z modeli komputerowych czy też jakieś dowody obserwacyjne za tym przemawiają? Nie wykluczam hipotezy, że kiedyś Tytan mógł być światem azotowym ale wg mnie to tylko gdybanie. Niestety nie ma podanego źródła oprócz kosmonauta.net bo mógłbym doszukać się oryginalnej publikacji i przynajmniej z abstraktu coś wydedukować.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 13, 2019, 19:48
Mam prośbę. Czy ktoś zna szacowaną wielkość Tytana na podstawie obserwacji naziemnych przed przelotem Voyagerów? Poproszę ewentualnie link do źródełka. Ja wiem tylko tyle, że wówczas uważano iż Tytan jest największym księżycem w Układzie Słonecznym. Dopiero przeloty Voyagerów ujawniły, że Ganimedes jest największy bo wielkość Tytana była sztucznie zawyżana przez jego atmosferę  :D
Miałem gdzieś przedVoyagerowe wydanie szkolnej astronomii. Niestety egzemplarz tego podręcznika szkolnego (tak tak, kiedyś astronomia była przedmiotem szkolnym!!!!) gdzieś mi zaginął a tam chyba szukane przeze mnie wymiary Tytana były podane  :(
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Lipiec 13, 2019, 20:48
Mam prośbę. Czy ktoś zna szacowaną wielkość Tytana na podstawie obserwacji naziemnych przed przelotem Voyagerów?

Trochę danych historycznych na temat wcześniejszych pomiarów wielkości Tytana  :)

Cytuj
(...) In 1908 Catalan astronomer Jose Comas Sola published his observations of Titan’s pronounced limb darkening. By the Space Age, the estimated diameter of Titan was around 5,000 kilometers (3,100 miles), making it roughly the same size as Mercury and in contention for being our solar system’s largest natural satellite. (...)

Renewed study of the tiny disk of Titan showed that its pronounced limb darkening had led to a systematic underestimation of its apparent size. Observations of Titan as it was occulted by the Moon in 1974 showed that it had an optical diameter of 5,800 kilometers (3,600 miles), which would make Titan the largest moon in the solar system. However, it was widely recognized that this measurement was probably biased by clouds that could be hundreds of kilometers above Titan’s surface.  (...)

Artykuły astronautyczne (http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=3729.msg134212#msg134212)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 13, 2019, 21:01
Dzięki Orionidzie za namiary o wymiarach Tytana i na ciekawy artykuł  8)

Około 5000 km średnicy jak na standardy przed lotami kosmicznymi to niezły wynik i bliski prawidłowego 5150 km  :)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 17, 2019, 15:22
Zapraszam na radarową wycieczkę po Tytanie:

https://pirlwww.lpl.arizona.edu/~perry/RADAR/#T25
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Sierpień 17, 2019, 15:47
Szukam informacji w jakiej odległości obok Tytana przeleciały sondy Voyager 1 otaz Voyager 2. Na polskiej Wiki jest następująca informacja:

12 listopada 1980 roku o 05:41 UTC Voyager 1 zbliżył się do Tytana na najmniejszą odległość, wynoszącą 6498 km od centrum księżyca, przelatując około 4000 km od szczytów skrywających go mgieł.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Voyager_1

Pierwszym księżycem planety, do którego zbliżył się Voyager 2 był Japet. 23 sierpnia sonda minęła ten księżyc w odległości 908 483 km. 24 sierpnia Voyager osiągnął granice magnetosfery planety. 25 sierpnia sonda przeleciała obok Hyperiona (minimalna odległość 472 737 km) i Tytana (666 096 km). 26 sierpnia, zbliżając się do Saturna, Voyager 2 przeleciał kolejno obok Dione (502 289 km) i Mimasa (309 758 km).

https://pl.wikipedia.org/wiki/Voyager_2

Natomiast na innej stronie:

Voyager 1 made its closest approach of 3,915 kilometers from Titan’s surface at 5:41 UT on November 12, 1980, about 18 hours before its closest approach to Saturn.

After Voyager 2 made its own observations during a distant 664,000-kilometer pass by Titan on August 26, 1981, it would be almost 23 years before another spacecraft visited Titan.

https://www.drewexmachina.com/2015/11/12/voyager-1-the-first-close-encounter-with-titan/

Szukałem pewnej informacji na stronach NASA ale niestety nie udało mi się nic konkretnego znaleźć  :(

Podobnie jest z Pionierem 11. Tutaj:

https://www.drewexmachina.com/2015/11/12/voyager-1-the-first-close-encounter-with-titan/

During the outbound leg of its trajectory past Saturn, Pioneer 11 passed within 355,600 kilometers of Titan.

Natomiast na Wiki jest 362,962 km.

https://en.wikipedia.org/wiki/Pioneer_11#Saturn_encounter
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Sierpień 18, 2019, 10:08
Dane z wiki pochodzą ze źródeł NASA

(...) Perhaps the most interesting target was Titan, which Voyager 1 passed at 05:41 UT Nov. 12, 1979, at a range of about 2,500 miles (4,000 kilometers) (...)
https://solarsystem.nasa.gov/missions/voyager-1/in-depth/

Tutaj Tytan jest pominięty

(...) Its encounter with the sixth planet began Aug. 22, 1981, two years after leaving the Jovian system, with imaging of the moon Iapetus. Once again, Voyager 2 repeated the photographic mission of its predecessor, although it actually flew about 14,290 miles (23,000 kilometers) closer to Saturn. The closest encounter to Saturn was at 01:21 UT Aug. 26, 1981, at a range of about 63,000 miles (101,000 kilometers).

The spacecraft provided more detailed images of the ring “spokes” and kinks, and also the F-ring and its shepherding moons, all found by Voyager 1. Voyager 2’s data suggested that Saturn’s A-ring was perhaps only about 980 feet (300 meters) thick. (...)
https://solarsystem.nasa.gov/missions/voyager-2/in-depth/


Titan - Voyager 1

Color image of Saturn's largest satellite Titan from 4.5 million km

(https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/hires/vg1_p23076.gif)
https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/html/object_page/vg1_p23076.html

Titan - Voyager 2

Saturn's satellite Titan from 4.5 million km

(https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/hires/vg2_p23929.gif)
https://nssdc.gsfc.nasa.gov/imgcat/html/object_page/vg2_p23929.html

Rocznicowe artykuły skąpe są w liczby.

https://solarsystem.nasa.gov/news/12963/35th-anniversary-of-the-voyager-1-saturn-flyby/
https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6599
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Wrzesień 21, 2019, 09:00
Hubble obserwuje Saturna
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 19 WRZEŚNIA 2019

(...) W czerwcu 2019 teleskop HST wykonał obserwacje Saturna. Poniższe nagranie prezentuje podsumowanie obserwacji Saturna. W tym roku nie ma na tej planecie znacznych zmian, takich jak duże (i krótkotrwałe) cyklony. Wyraźnie jednak widać stałe cechy atmosfery Saturna: pasy chmur oraz ciekawy heksagonalny obszar w rejonie północnego bieguna.

http://www.youtube.com/watch?v=Abtghj3AWWc
https://www.youtube.com/watch?v=Abtghj3AWWc

Obserwacje Saturna w 2019 roku przez HST / Credits – NASA Goddard

Poniższe nagranie prezentuje ruch kilku księżyców Saturna wokół tej planety.

http://www.youtube.com/watch?v=8eJM0WlEjTs
https://www.youtube.com/watch?v=8eJM0WlEjTs

Ruch księżyców wokół Saturna / Credits – NASA Video, NASA, ESA, A. Simon (Goddard Space Flight Center), M.H. Wong (University of California, Berkeley), the OPAL Team oraz J. DePasquale (STScI)

(NASA)
https://kosmonauta.net/2019/09/hubble-obserwuje-saturna/

Saturn's Rings Shine in Hubble's Latest Portrait
Sept. 12, 2019

(...) Saturn's signature rings are still as stunning as ever. The image reveals that the ring system is tilted toward Earth, giving viewers a magnificent look at the bright, icy structure. Hubble resolves numerous ringlets and the fainter inner rings.

This image reveals an unprecedented clarity only seen previously in snapshots taken by NASA spacecraft visiting the distant planet. Astronomers will continue their yearly monitoring of the planet to track shifting weather patterns and identify other changes. The second in the yearly series, this image is part of the Outer Planets Atmospheres Legacy (OPAL) project. OPAL is helping scientists understand the atmospheric dynamics and evolution of our solar system's gas giant planets. (...)
https://www.nasa.gov/feature/goddard/2019/saturns-rings-shine-in-hubbles-latest-portrait

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Październik 08, 2019, 15:45
Saturn wyprzedza Jowisza w liczbie odkrytych księżyców.

Obraz z Teleskopu Subaru jednego z odkrytych księżyców (S/2004 S24). Źródło: Carniage/Scott Sheppard.
(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/styles/max_1300x1300/public/2019-10/unnamed%20%281%29.gif?itok=jMxflDT-)

Za pomocą teleskopu Subaru na Hawajach dokonano odkrycia 20 nowych księżyców Saturna. Teraz druga największa planeta w Układzie Słonecznym liczy najwięcej, bo aż 82 znanych naturalnych satelitów.

Zespół pod przewodnictwem Scotta Sheparda z Carnegie Institution for Science odkrył 20 nowych księżyców orbitujących Saturna. Odkrycie ogłosiła 7 października organizacja Minor Planet Center działająca przy Międzynarodowej Unii Astronomicznej.

Spośród 20 odkrytych księżyców, aż 17 okrąża Saturna w kierunku przeciwnym do obrotu samej planety. Dwa księżyce poruszające się na orbicie zgodnej z obrotem Saturna znajdują się bliżej planety i mają okres obiegu wynoszący około 2 lata. Pozostałym 18 okrążenie Saturna zajmuje ponad 3 lata.

Grafika obrazująca względne orbity odkrytych księżyców. Źródło: Carniage.
(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/unnamed%20%281%29.png)

Wszystkie znalezione księżyce występują w znanych już konfiguracjach orbitalnych Saturna. Dwa z nich znajdują się na orbicie o inklinacji 46 stopni i można je zaliczyć do grupy inuickiej, która powstała kiedyś prawdopodobnie na skutek rozpadu większego satelity. Nowo odkryte księżyce poruszające się po wstecznej orbicie można wpisać do grupy nordyckiej. Do jednego z nich należeć będzie teraz rekord w odległości od Saturna.

Ostatni odkryty satelita z ruchem zgodnym z obrotem Saturna znajduje się na również typowej orbicie o inklinacji 36 stopni, co daje mu przynależność do grupy galijskiej. Jedyne co go odróżnia to trochę większe oddalenie od samej planety.

Obraz z teleskopu prezentujący zmianę położenia jednego z odkrytych księżyców (S/2004 S24) na tle gwiazd. Około godzina dzieli oba przedstawione obrazy. Źródło: Carniage/Scott Sheppard.
(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/unnamed.gif)

Nowe księżyce Saturna zostały odkryte przy pomocy Teleskopu Subaru na górze Mauna Kea na Hawajach. Ten sam zespół badaczy przy użyciu tego teleskopu odkrył rok temu 12 nowych księżyców wokół Jowisza. Odkrycie aż 20 satelitów krążących wokół Saturna sprawia, że to ta planeta przoduje teraz w liczbie odkrytych satelitów (82), wyprzedzając Jowisza o 3 (79 odkrytych satelitów).

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/saturn-wyprzedza-jowisza-w-liczbie-odkrytych-ksiezycow (https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/saturn-wyprzedza-jowisza-w-liczbie-odkrytych-ksiezycow)

https://carnegiescience.edu/news/saturn-surpasses-jupiter-after-discovery-20-new-moons-and-you-can-help-name-them (https://carnegiescience.edu/news/saturn-surpasses-jupiter-after-discovery-20-new-moons-and-you-can-help-name-them)



Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Październik 10, 2019, 21:44
Dwadzieścia nowych księżyców Saturna
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 10 PAŹDZIERNIKA 2019

(...) Nowe księżyce są małe – mają średnicę mniejszą od 5 km. Siedemnaście z nich krąży po orbicie wstecznej, czyli przeciwnie do kierunku obrotu Saturna. Łącznie zatem wokół Saturna krążą 82 odkryte księżyce – o 3 więcej niż wokół Jowisza. (...)

https://kosmonauta.net/2019/10/dwadziescia-nowych-ksiezycow-saturna/
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Listopad 19, 2019, 02:46
Nowa mapa geologiczna Tytana

https://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=7542
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Grudzień 01, 2019, 15:53
Publikacja o składzie tytańskich wydm:

https://www.researchgate.net/publication/313519792_Texture_and_composition_of_Titan%27s_equatorial_sand_seas_inferred_from_Cassini_SAR_data_Implications_for_aeolian_transport_and_dune_morphodynamics
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: station w Luty 28, 2021, 22:42
W ramach oczekiwania na udaną misję Dragonfly - mała moja wizja przyszłej placówki badawczej na Tytanie ;)

(https://i.ibb.co/RynxtRx/tytan.jpg)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Lipiec 08, 2021, 15:20
W materii pochodzącej z wyrzutów geotermalnych Enceladusa odkryto metan i dwucząsteczkowy wodór.

An unknown methane-producing process is likely at work in the hidden ocean beneath the icy shell of Saturn's moon Enceladus, suggests a new study published in Nature Astronomy by scientists at the University of Arizona and Paris Sciences and Lettres University.

"We wanted to know: Could Earthlike microbes that 'eat' the dihydrogen and produce methane explain the surprisingly large amount of methane detected by Cassini?" said Regis Ferriere, an associate professor in the University of Arizona Department of Ecology and Evolutionary Biology and one of the study's two lead authors. "Searching for such microbes, known as methanogens, at Enceladus' seafloor would require extremely challenging deep-dive missions that are not in sight for several decades."

https://www.spacedaily.com/reports/Methane_in_the_plumes_of_Saturns_moon_Enceladus_Possible_signs_of_life_999.html?_ga=2.32238078.1923429296.1625750155-255259737.1625750155
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Maquis w Lipiec 08, 2021, 17:26
Raczej stawiałbym na źródło wulkaniczne. Wiemy, że na Eceladusie jest taka aktywność ze względu na siły pływowe, podobnie jak w układzie Jowisza. Do tego wiemy też, że na Enceladusie jest woda. Woda w środowisku wulkanicznym może być źródłem metanu. Ale byłoby interesująco zbadać ten metan pod kątem izotopów wodoru. Podobnie jak to chcą zrobić z metanem na Marsie.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: 19Grzesiek77 w Styczeń 22, 2022, 16:46
Witam . Co sądzicie o tych doniesieniach :
https://geekweek.interia.pl/astronomia/news-gwiazda-smierci-moze-skrywac-podziemny-ocean-i-zycie,nId,5783718
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Styczeń 22, 2022, 19:29
Witam . Co sądzicie o tych doniesieniach :
https://geekweek.interia.pl/astronomia/news-gwiazda-smierci-moze-skrywac-podziemny-ocean-i-zycie,nId,5783718
        ... sadze ze mozemy liczyc na jakas misje chin czy indii w przewidywalnym czasie. Z powazaniem
                                                                                                                                                Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Lion97 w Styczeń 22, 2022, 21:15
Witam . Co sądzicie o tych doniesieniach :
https://geekweek.interia.pl/astronomia/news-gwiazda-smierci-moze-skrywac-podziemny-ocean-i-zycie,nId,5783718
        ... sadze ze mozemy liczyc na jakas misje chin czy indii w przewidywalnym czasie. Z powazaniem
                                                                                                                                                Adam Przybyla

Do misji do Saturna potrzebny jest radioizotopowy termoelektryczny generator. Saturn jest zbyt daleko oddalony od Słońca, żeby można było użyć paneli słonecznych. Chyba tylko NASA używa takiego zasilania w swoich misjach. Indie lub Chiny posiadają takie generatory?
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Styczeń 22, 2022, 21:18
.. mysle, ze chiny juz cos takiego posiadaja. Zapowiadaja zreszta misje w odlegle rejony US.
Chocby misja na Ksiezyc, moze nie bedzie duza ale zasilanie ma miec powazne, kiedy sproboja zrobic mala autonomiczna
stacje na tymze. A co do ameryki, na teraz dalej chyab importuja potrzeben radioisotopy z rosji ... ;-) Wlasna produckcja rozkrecala sie
dosc powoli, nie sadze aby cos sie zmienilo ... Z powazaniem
                       Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Styczeń 22, 2022, 21:48
Była propozycja orbitera Tytana zasilana ..... panelami słonecznymi.  Nazywała się Okeanos.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Styczeń 22, 2022, 21:53
Była propozycja orbitera Tytana zasilana ..... panelami słonecznymi.  Nazywała się Okeanos.
        ... pomerdalo ci sie, okeanos mial leciec w strone trojanczykow. Misja jest juz w fazie produkcji, ale nie dostala kasy na start ...
To misja JAXA. Z panelami sie zgadza, ale one mialy byc baaaaaardzo duze. Okolo 200kW kolo Ziemi. Z powazaniem
                                                                                                                 Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Styczeń 23, 2022, 00:50
Niestety link mi się nie chce wkleić.  Proszę wpisać Oceanos Titan Orbiter w Google. Oczywiście Oceanos a Okeanos  ;)
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Adam.Przybyla w Styczeń 23, 2022, 07:16
Niestety link mi się nie chce wkleić.  Proszę wpisać Oceanos Titan Orbiter w Google. Oczywiście Oceanos a Okeanos  ;)
         ... to bylo tylko kilka renderow, Takich misji sa tysiace;-) Zero powiazania z konkretami. Z powazaniem
                                                                                                     Adam Przybyla
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Lion97 w Styczeń 23, 2022, 09:26
Niestety link mi się nie chce wkleić.  Proszę wpisać Oceanos Titan Orbiter w Google. Oczywiście Oceanos a Okeanos  ;)

Ciekawe. Sprawdziłem i faktycznie taki orbiter miał używać paneli słonecznych jako zasilanie. Podejrzewam, że panele słoneczne musiałaby być odpowiednio duże, żeby generować wystarczająco dużo energii tak daleko od słońca. Poprzednie misje do Saturna używały zasilania z RTG.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Styczeń 23, 2022, 11:20
Daaawnoo temu czyli ćwierć wieku temu była koncepcja jonowca zasilanego panelami słonecznymi do Plutona i Pasa Kuipera. Na bateriach miały być zainstalowane soczewki skupiające światło odległego Słońca. Ta misja A właściwie dwie misje miały się nazywać Pluton Express i Kuiper Express. Szkoda że nikt nie chce wskrzesić idei solarnych jonowców do krańców US.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Luty 14, 2023, 16:52
Enceladus pokryty jest grubą, naprawdę grubą warstwą śniegu.

(https://www.pulskosmosu.pl/wp-content/uploads/enceladus-2.jpg)

Enceladus, niewielki lodowy księżyc Saturna to jedno z najciekawszych miejsc w Układzie Słonecznym. Ten niepozorny glob o średnicy zaledwie kilkuset kilometrów, krążący wokół wspaniałego Saturna najprawdopodobniej skrywa w swoim wnętrzu ocean ciekłej wody. Aż chciałoby się w końcu na niego wysłać jakiś lądownik. Zanim jednak ktokolwiek się tego podejmie, wypadałoby wiedzieć, na czym ten lądownik miałby ostatecznie wylądować.

Gdyby nie było sondy Cassini, która przez ponad dekadę krążyła wokół Saturna i wielokrotnie miała okazję przyjrzeć się nietypowemu Enceladusowi, pewnie nikt nie zwróciłby przesadnej uwagi na ten niewielki glob. Precyzyjne obserwacje jego ruchu oraz obserwacje tryskających z jego powierzchni gejzerów sprawiły, że naukowcy momentalnie się nim zainteresowali.

https://www.youtube.com/watch?v=yN9V0ywQdFU (https://www.youtube.com/watch?v=yN9V0ywQdFU)

Saturn znajduje się średnio 1,5 mld km od Słońca. Nikt wcześniej nigdy tam nawet nie poszukiwałby jakichkolwiek śladów życia. Jakby nie patrzeć, Saturn i jego księżyce leżą naprawdę daleko od tzw. ekosfery Słońca. W takiej odległości na powierzchni żadnego globu nie znajdziemy wody w stanie ciekłym.

https://www.youtube.com/watch?v=s6xl9abYL2k (https://www.youtube.com/watch?v=s6xl9abYL2k)

Problem w tym, że powierzchnia to jedno, a wnętrze księżyca to drugie. Oddziaływania grawitacyjne zachodzące między planetą, księżycem, a innymi księżycami układu bezustannie oddziałują na wnętrze takiego globu, to je ściskając, to rozciągając. Już same te naprężenia są w stanie utrzymać we wnętrzu globu temperatury na tyle wysokie, że wypełniająca go słona woda może utrzymywać się w stanie ciekłym. Dane z sondy Cassini wskazują, że we wnętrzu Enceladusa wody jest sporo i skrywa się ona pod lodem. W niektórych rejonach skorupa lodowa jest grubsza, w innych cieńsza. Najcieńsza natomiast jest w okolicach bieguna południowego, przy tzw. pasach tygrysich. To stamtąd można obserwować tryskające gejzery pary wodnej, których źródłem najprawdopodobniej jest podpowierzchniowy ocean.

https://www.youtube.com/watch?v=QuAgTEunHFA (https://www.youtube.com/watch?v=QuAgTEunHFA)

Naukowcy zwracają uwagę na fakt, że otoczenie Saturna nie jest być może idealnym miejscem na poszukiwanie życia, ze względu chociażby na ogromne pole magnetyczne gazowego olbrzyma. Z drugiej jednak strony gruba warstwa lodu oddzielająca to otoczenie od oceanu we wnętrzu Enceladusa, może skutecznie chronić cokolwiek mogłoby powstać w jego wnętrzu. Nic zatem dziwnego, że tak samo, jak Europa krążąca wokół Jowisza, Enceladus otrzymał łatkę jednego z najciekawszych miejsc dla naukowców poszukujących życia pozaziemskiego w Układzie Słonecznym.

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: ekoplaneta w Luty 15, 2023, 08:30
A w czym przeszkadza pole magnetyczne Saturna dla potencjalnego życia? Inna sprawa to np pasy radiacyjne np u Jowisza. Nie słyszałem,  żeby takowe Saturn posiadał.
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Luty 15, 2023, 09:07
A w czym przeszkadza pole magnetyczne Saturna dla potencjalnego życia? Inna sprawa to np pasy radiacyjne np u Jowisza. Nie słyszałem,  żeby takowe Saturn posiadał.
Masz na myśli Ekoplaneto pasy radiacyjne Van Allena? Takowe także Saturn posiada.
Cytuj
Similar to Jupiter, the tail is the conduit through which the plasma of the internal magnetospheric origin leaves the magnetosphere. The plasma moving from the tail to the inner magnetosphere is heated and forms a number of radiation belts (https://en.wikipedia.org/wiki/Van_Allen_radiation_belt).
https://en.wikipedia.org/wiki/Magnetosphere_of_Saturn
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Orionid w Kwiecień 01, 2023, 21:24
Cytuj
Ujęcia Saturna wschodzącego nad Księżycem wykonane przez astronoma Jana Koeta.
https://twitter.com/konstructivizm/status/1634637817220583425

2) 2023 maj 07 15:30 Kosmonauta.net
Saturn w odległości jak nasz Księżyc...
...takiego widoku można by się spodziewać!
https://twitter.com/konstructivizm/status/1653218448179097601

3) Kilkusetletnie megaburze szaleją na Saturnie
18.08.2023

Choć nie tak widowiskowe i kolorowe, jak te na Jowiszu, burze w atmosferze Saturna także mogą być potężne i utrzymywać się przez wieki. Pokazały to obserwacje sięgające poniżej warstwy chmur.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C97976%2Ckilkusetletnie-megaburze-szaleja-na-saturnie.html
Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Kwiecień 15, 2023, 22:35
Lodowa skorupa Tytana a pływy jego oceanu.

Od czasu pierwszych badań dokonanych za pomocą sondy Cassini, Tytan zdawał się niezwykle interesujący dla naukowców. Nie tylko był jedynym ciałem niebieskim poza Ziemią, na którym zaobserwowano zbiorniki cieczy, ale pod jego grubą lodową skorupą odkryto wodny ocean – potencjalny dom dla życia.

Niedziwne więc, że ocean ten stał się obiektem wielu badań. W tym przypadku zbiornik ten zbadali naukowcy z Katolickiego Uniwersytetu w Louvain (UCLouvain) w Belgii. Ich celem jest lepsze pojęcie procesów we wnętrzu oceanu, w tym wpływu ciśnienia, głębokości, a także pokrywy lodowej na zachodzące tam pływy i prądy.

Animacja powstała na podstawie zdjęć w podczerwieni, wykonanych przez sondę Cassini podczas jej przelotów obok Tytana w 2009 i 2010 r.
(https://astronet.pl/wp-content/uploads/2018/09/pia22483b.gif)

Badania te oparte były przede wszystkim na symulacjach. Korzystając z modelu SLIM (Second-generation Louvain-la-Neuve Ice-ocean Model), używanego wcześniej do badania mórz i jezior metanowych na powierzchni tegoż księżyca Saturna, naukowcy zbadali procesy zachodzące we wnętrzu oceanu. Użyli do tego symulowanego oceanu o głębokości 100 kilometrów, aby modelować zachodzące tam procesy. Założenie to jednak naturalnie obniża dokładność tych badań – naukowcy nie znają bowiem dokładnej głębokości oceanu na Tytanie.

Astronomowie z UCLouvain zbadali także pewne charakterystyczne układy prądów w oceanie Tytana, zwane wirami. W ziemskich oceanach wyróżnia się 5 wirów, jednak w przypadku tego księżyca, niewiele większego od Merkurego, wiry są jedynie 2. Ponadto ziemskie pływy i prądy różnią się od tych na Tytanie – w przypadku naszej planety, są one powodowane oddziaływaniem grawitacyjnym z Księżycem. W przypadku Tytana, pokrytego lodową skorupą, działają inne siły, które związane są przede wszystkim z ciśnieniem wywieranym przez lód oraz sam ocean. Czy więc obserwując skorupę, możemy przewidywać zachowanie oceanu pod nią? Według Roberta Tylera, naukowca w Goddard Space Flight Center NASA i współautora rzeczonych badań, to, co dzieje się w wewnętrznym oceanie, zależy od sztywności skorupy lodowej i lepkości lodu, który z nim oddziałuje.

(https://astronet.pl/wp-content/uploads/2017/10/pia21890_lastlookattitan-enhanced.jpg)

Widok Tytana jest jednym z ostatnich zdjęć, jakie sonda Cassini wysłała na Ziemię, zanim pogrążyła się w atmosferze olbrzymiej planety.

W istocie na wiry i pływy na Tytanie wpływa grubość i sztywność skorupy lodowej. Zarówno w przypadku Ziemi, jak i Tytana jednak wiry pozostają stacjonarne, co znaczy, że nie przemieszczają się one względem równika i biegunów, a pozostają stale osadzone w pewnych obszarach. Na Tytanie, wiry te obracają się wokół biegunów tego księżyca

(https://astronet.pl/wp-content/uploads/2022/10/sPMod3MfLJCr2ormGSuuLn-1200-80.png)

Artystyczna wizja helikoptera Dragonfly nad powierzchnią Tytana.

Nadto, jak informuje David Vincent, asystent naukowy na UCLouvain i leader zespołu, chociaż badanie obejmowało zbadanie, w jaki sposób głębokość oceanu wpływa na ruch pływowy oceanu, „na podstawie moich wyników, nie można wysnuć wniosków co do głębokości oceanu”. Dodał, że patrząc na księżyce Enceladusa (Saturn) i Europę (Jowisza), na których oceany sięgają głębokości 100 kilometrów, nie możemy jednoznacznie ocenić głębokości tego na Tytanie, przez różniące się czynniki zewnętrzne.

Na lepsze i bardziej obiecujące rezultaty badań możemy liczyć już w niedalekiej przyszłości dzięki misji Dragonfly NASA. Obecnie, jej start planowany jest na 2027 rok, a dotarcie na Tytana na 2034.

https://www.space.com/saturn-moon-titan-ocean-tides-icy-crust-study (https://www.space.com/saturn-moon-titan-ocean-tides-icy-crust-study)





Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Maj 20, 2023, 14:02
Saturn ponownie królem księżyców - odkryto 62 kolejne.

Na zdjęciu:
Saturn sfotografowany przez sondę Cassini. Źródło: NASA / JPL / Space Science Institute.

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/styles/max_1300x800/public/2023-05/Saturn_during_Equinox.jpg?itok=qY3cmpOa)
(https://scitechdaily.com/images/Hubble-View-of-Saturn-2019.jpg)
(https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/UvfY4ybPWVXxKdeSXNJn4g-970-80.jpg)
(https://www.universetoday.com/wp-content/uploads/2023/02/hubble_saturnspokes_stsci-01gph6dah7k11cg5pcvq4b9fq5.jpg)

Planeta Saturn powróciła na tron w kwestii największej liczby księżyców w Układzie Słonecznym. Dzięki odkryciu 62 kolejnych takich obiektów wyprzedziła Jowisza i ma ich już aż 145.

Do tej pory sytuacja wyglądała następująco: Jowisz ma 95 znanych księżyców, a Saturn 83. Przez ostatnie lata otoczenie Saturna było obserwowane z coraz lepszą czułością, dzięki czemu odkrywano kolejne księżyce. Najnowsze badania międzynarodowego zespołu naukowców, którym kierował Edward Ashton, będący aktualnie na stażu podoktoranckim w Academia Sinica Institute of Astronomy and Astrophysics na Tajwanie, doprowadziły do odkrycia 62 następnych naturalnych satelitów Saturna. Tym samym planeta ma ich 145. Saturn nie tylko prześcignął Jowisza, ale jest też pierwszą planetą, dla której znamy więcej niż 100 księżyców.

W jaki sposób odnaleziono aż tak dużo nieznanych księżyców? Dzięki metodzie stosowanej wcześniej do poszukiwania księżyców Urana i Neptuna, ale nie używanej do tej pory w przypadku Saturna. Poszczególne zdjęcia przesuwano w sekwencji w takim tempie, w jakim dany księżyc przemieszcza się po niebie. Zbierając dane razem w ten sposób, zwiększa się sygnał od księżyca i można dostrzec słabsze obiekty niż na pojedynczych zdjęciach.

Opisaną metodę stosowano do serii zdjęć wykonywanych w trzygodzinnych przedzialach czasu. Do analizy wykorzystano obserwacje wykonane od 2019 do 2021 roku przy pomocy Canada-France-Hawaii Telescope (CFHT), pracującego na Mauna Kea na Hawajach. Najmniejsze księżyce, jakie udało się wykryć, mają około 2,5 metra średnicy.

Przy czym trzeba zaznaczyć, że samo wykrycie obiektu blisko Saturna nie oznacza automatycznie, że to jego księżyc. Może to być jakiś inny obiekt, na przykład planetoida. Aby upewnić się, trzeba przez kolejne lata śledzić obiekt i wyznaczyć jego orbitę. W opisywanym przypadku robiono to przez dwa lata.

Odkrycie księżyca oznaczonego jako S/2019 S1 ogłoszono w 2021 roku, a kolejne były ogłaszane w ostatnich kilku tygodniach. Przy czym odkrywcy wskazują, że niektóre z orbit pasują do obiektów sfotografowanych dawno temu, ale nie śledzono ich wtedy wystarczająco długo, aby stwierdzić, że to księżyce.

Księżyce planety można podzielić na tzw. regularne i nieregularne. Chodzi tutaj o ich cechy orbitalne. Te pierwsze mają względnie bliskie orbity o niewielkim nachyleniu i niewielkiej ekscentryczności. Z kolei nieregularne satelity mają orbity odległe, mocno nachylone, często wydłużone lub wsteczne (o ruchu przeciwnym w stosunku do obrotu planety). Saturn ma 24 regularne księżyce, a pozostałe są nieregularne. Wszystkie nowo odkryte 62 satelity należą do nieregularnych.

Przy czym nieregularne księżyce mają tendencję do skupiania się w grupy orbitalne (w oparciu o nachylenie ich orbit). Obok Saturna są trzy takie grupy, które nazwano od trzech różnych mitologii. Są to grupa eskimoska, grupa galijska i grupa nordycka. Najliczniejsza z nich jest nordycka.

Naukowcy przypuszczają, że grupy to pozostałości pod dawniejszych zderzeniach - resztki z jednej lub większej liczby kolizji obiektó oryginalnie przechwyconych przez Saturna. Badacze z zespołu Edwarda Ashtona uważają, że duża liczba księżyców na orbitach wstecznych to skutek stosunkowo niedawnego (w ciągu ostatnich 100 milionów lat) rozpadu księżyca o średniej wielkości, z którego powstało wiele drobnych fragmentów w grupie nordyckiej.

https://science.ubc.ca/news/saturn-now-leads-moon-race-62-newly-discovered-satellites (https://science.ubc.ca/news/saturn-now-leads-moon-race-62-newly-discovered-satellites)

https://scitechdaily.com/62-new-moons-discovered-orbiting-saturn-using-innovative-astronomy/ (https://scitechdaily.com/62-new-moons-discovered-orbiting-saturn-using-innovative-astronomy/)

https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/UvfY4ybPWVXxKdeSXNJn4g-970-80.jpg (https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/UvfY4ybPWVXxKdeSXNJn4g-970-80.jpg)

https://www.universetoday.com/161347/62-new-moons-found-for-saturn/ (https://www.universetoday.com/161347/62-new-moons-found-for-saturn/)

https://phas.ubc.ca/saturn-re-takes-moon-crown (https://phas.ubc.ca/saturn-re-takes-moon-crown)

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Czerwiec 08, 2023, 19:45
Teleskop Webba zarejestrował ekstremalnie duży pióropusz wodny wyrzucony z Enceladusa.

Na dwuczęściowej ilustracji widać obłok/pióropusz (ang. plume) pary wodnej tryskający z okolic południowego bieguna Enceladusa (księżyc Saturna) aż na ponad ~20-krotność jego średnicy (~10 tys. km). Jest to zdjęcie wykonane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba. W dodatkowym okienku „Enceladus (Cassini)” zaprezentowano zdjęcie tarczy ~505-km Enceladusa uzyskane przez satelitę Cassini, aby pokazać jak mały jest ten księżyc względem pióropusza wodnego sfotografowanego przez Teleskop Webba.
Jest to pierwsza, bezpośrednia obserwacja ilustrująca w jaki sposób ten pióropusz zasila w wodę cały układ księżyców Saturna i jego pierścienie. Astronomowie oszacowali, że około 30% wody pozostaje w rozmytym torusie zwanym też „pierścieniem E” (ang. E-ring), wewnątrz którego krąży Enceladus, a 70% wody ucieka z niego – zasilając w wodę całe otoczenie Saturna.
Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, i G. Villanueva (NASA’s Goddard Space Flight Center); opracowanie zdjęcia - A. Pagan (STScI

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/styles/max_1300x800/public/2023-06/STScI-01GYJ8KXBB9GYG58KF9V7WRSGT.png?itok=HkxhKD0q)

Teleskop Webba zarejestrował pióropusz z pary wodnej wyrzucony z okolic południowego bieguna Enceladusa (księżyc Saturna), który rozciąga się na ponad ~20 jego średnic. Jest to pierwsza w historii obserwacja wyrzutu pary wodnej z Enceladusa na tak ekstremalną odległość ponad 10 tysięcy km (mniej więcej odległość Irlandia-Japonii na kontynencie euroazjatyckim), która również ujawniła mechanizm zasilania w wodę całego układu księżyców Saturna i jego pierścieni.

Enceladus jest oceanicznym światem o średnicy zaledwie 505 kilometrów i zarazem jednym z najbardziej fascynujących obiektów do poszukiwania życia w naszym Układzie Słonecznym poza Ziemią. Jest ogromnym rezerwuarem słonej wody ściśniętej pomiędzy zewnętrzną skorupą lodową i skalistym jądrem. Wulkany podobne do gejzerów wyrzucają przez szczeliny zwane potocznie „tygrysimi pasami” dżety składające się z cząstek lodu, pary wodnej i substancji organicznych.

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/pia21442%20%281%29.jpg)

Grafika ilustrująca wewnętrzną strukturę Enceladusa (księżyc Saturna) oraz teorię oddziaływania wody ze skałami na dnie oceanu, który znajduje się pod jego powierzchnią. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Southwest Research Institute


Do tej pory astronomom udało się zaobserwować dżety rozciągające się na setki kilometrów od powierzchni Enceladusa. Dopiero Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba otworzył nowy rozdział tych badań, o których można poczytać w materiale autorstwa G.L.Villanueva ze współpracownikami zaakceptowanym w dniu 17 maja 2023r. do publikacji w „Nature Astronomy”.

Rozmiar tych pióropuszy wodnych nie jest jedyną cechą charakterystyczną, która interesowała badaczy. Szczególne wrażenie robi również tempo utraty pary wodnej około 300 litrów na sekundę z powierzchni tego księżyca. Takie tempo pozwoliłoby na przykład napełnić wodą w kilka godzin basen o wielkości w standardzie olimpijskim. Dla porównania, gdyby taki basen olimpijski napełniać wodą za pomocą węża ogrodowego, to trwałoby to ponad 2 tygodnie.

Bardzo wiele dowiedzieliśmy się o Enceladusie na podstawie obserwacji sondy Cassini, która w latach 2005-2017 badała okolice Saturna. Sonda nie tylko sfotografowała pióropusze wodne wokół Enceladusa, ale również przeleciała przez te struktury – co pozwoliło określić ich skład chemiczny. Natomiast niezwykła czułość Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba współpracującego ze spektrografem NIRSpec (Near-Infrared Spectrograph) w trybie IFU (Integral Field Unit) gwarantuje nową jakość.

Bezpośrednie obserwacje za pomocą Teleskopu Webba demonstrują w jaki sposób wodne pióropusze Enceladusa zaopatrują w wodę torus, czyli taki rozmyty obwarzanek pełen wody, który dzieli tę sama lokalizację z zewnętrznym i najszerszym pierścieniem Saturna zwanym „pierścieniem E” (ang. E-ring). Astronomowie oszacowali, że około 30% wody pozostaje w tym rozmytym torusie wewnątrz którego krąży Enceladus, a 70% wody ucieka z niego – zasilając w wodę całe otoczenie Saturna.

W najbliższych latach Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba będzie głównym instrumentem do badania oceanów na Enceladusie i odkrycia tego teleskopu mogą pomóc w przygotowaniu przyszłych misji satelitarnych w Układzie Słonecznym, które będą badać głębokość podpowierzchniowych oceanów, grubość pokrywy lodowej, itp.

(https://www.urania.edu.pl/sites/default/files/inline-images/Enceladus_NIRCam_and_NIRSpec_IFU.jpg)

Ilustracja wyjaśnia w jaki sposób jeden z księżyców Saturna (Enceladus) dostarcza wodę do całego systemu księżyców otaczających tą planetę z pierścieniami. Na zdjęciu ze spektrografu NIRSpec współpracującego z Teleskopem Webba zarejestrowano wyrzut obłoku/pióropusza składający się z pary wodnej (ang. plume - „pióropusz”) z okolic południowego bieguna Enceladusa aż na odległość ponad ~20 jego średnic (~10 tys. km). Natomiast moduł IFU w spektrografie NIRSpec pozwolił również uzyskać wgląd w to, jak woda z Enceladusa rozprzestrzenia się w otoczeniu Saturna.
Enceladus krąży wokół Saturna z okresem 33 godzin i za sobą rozpyla wodę w kształt torusa, czyli takiego obwarzanka w kolorze niebieskim na rysunku.
Moduł IFU (Integral Field Unit) w spektrografie NIRSpec jest połączeniem kamery fotograficznej i spektrografu. Podczas sesji obserwacyjnej IFU informacja z każdego piksela w polu widzenia jest zapisywana zarówno jako zdjęcie jak i widmo. Pozwala to na badanie, jak zmieniają się różne właściwości (np. skład chemiczny, pola prędkości, itp.) w danym obszarze przestrzeni.
Dzięki niezwykłej czułości modułu IFU zarejestrowano wiele linii widmowych wody pochodzących z torusa otaczającego Enceladusa oraz samego pióropusza wodnego. Ta niezwykła kolekcja widm uzyskanych jednocześnie z tego pióropusza jak i z torusa pozwoliła zrozumieć wzajemne ich powiązania. Na omawianej ilustracji w panelu z widmami w podczerwieni (zakres: 2,62-2,72μm) białe linie reprezentują dane obserwacyjne z Teleskopu Webba, zaś najlepsze dopasowania do modeli teoretycznych reprezentują linie w następujących kolorach: fioletowa linia – pióropusz wodny (ang. plume) wyrzucony z okolic południowego bieguna Enceladusa, zielona linia – obszar centralny wokół Enceladusa, czerwona linia – otaczający torus.
Źródło: NASA, ESA, CSA, STScI, Leah Hustak (STScI)

https://www.jameswebbdiscovery.com/discoveries/webb-maps-surprisingly-large-plume-jetting-from-saturns-moon-enceladus (https://www.jameswebbdiscovery.com/discoveries/webb-maps-surprisingly-large-plume-jetting-from-saturns-moon-enceladus)

https://webbtelescope.org/contents/media/videos/2023/112/01H0R7XEDW60GEDT0RYXR6XC1C (https://webbtelescope.org/contents/media/videos/2023/112/01H0R7XEDW60GEDT0RYXR6XC1C)

https://www.esa.int/Science_Exploration/Space_Science/Webb/Webb_maps_surprisingly_large_plume_jetting_from_Saturn_s_moon_Enceladus (https://www.esa.int/Science_Exploration/Space_Science/Webb/Webb_maps_surprisingly_large_plume_jetting_from_Saturn_s_moon_Enceladus)

https://psg.gsfc.nasa.gov/apps/Enceladus_JWST.pdf (https://psg.gsfc.nasa.gov/apps/Enceladus_JWST.pdf)

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Grudzień 17, 2023, 14:47
Enceladus intryguje coraz bardziej. To najlepsze miejsce dla życia w Układzie Słonecznym poza Ziemią.

(https://www.pulskosmosu.pl/wp-content/uploads/2023/12/enceladus.jpeg)

Pytanie o istnienie życia we wszechświecie intuicyjnie kieruje nasz wzrok w stronę odległych gwiazd, wokół których mogą krążyć planety, na których mogłoby istnieć życie zarówno podobne do naszego, jak i zupełnie inne. Takich gwiazd jest we wszechświecie pod dostatkiem. W samej Drodze Mlecznej jest od 200 do 400 miliardów gwiazd, przy czym takich galaktyk jak Droga Mleczna też jest kilkaset miliardów. Być może jednak w poszukiwaniu życia nie powinniśmy sięgać aż tak daleko. Wszystko wskazuje, że tuż pod naszym nosem, w otoczeniu Saturna znajduje się glob, w którym naprawdę może istnieć życie, choć zapewne byłoby one zupełnie inne niż na Ziemi. Mowa oczywiście o Enceladusie, w którego wnętrzu znajduje się ocean ciekłej wody. Najnowsze dane wskazują na to, że zawiera on zarówno źródło wody, energii, jak i materii organicznej — najważniejszych trzech komponentów do powstania życia.

W trakcie swojej wieloletniej misji w otoczeniu Saturna legendarna już sonda Cassini wielokrotnie obserwowała pióropusze lodu wyrzucane z powierzchni Enceladusa z prędkością 400 m/s. Owe pióropusze stanowią doskonałą okazję do pobrania próbek i zbadania składu fizykochemicznego wody wypełniającej podpowierzchniowy ocean Enceladusa, a tym samym oszacowania, czy w tymże oceanie istnieją warunki sprzyjające powstaniu życia. Z drugiej strony naukowcy zastanawiają się od dłuższego czasu, czy prędkość drobin lodu w tych pióropuszach nie sprzyja fragmentacji związków organicznych, a tym samym istotnej degradacji próbek.

Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego przedstawili właśnie jednoznaczne dowody laboratoryjne, że aminokwasy transportowane w tych obłokach lodu mogą przetrwać uderzenia z prędkością do 4,2 km/s, co potwierdza ich wykrycie podczas pobierania próbek przez sondę Cassini. Wyniki badań zostały właśnie opublikowane w periodyku naukowym The Proceedings of the National Academy of Sciences.

https://www.youtube.com/watch?v=-sVijc6jEg0 (https://www.youtube.com/watch?v=-sVijc6jEg0)

Począwszy od 2012 roku Robert Continetti, profesor chemii i biochemii na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego i jego współpracownicy budują unikalny spektrometr uderzeniowy dla aerozoli przeznaczony do badania dynamiki zderzeń pojedynczych aerozoli i cząstek przy dużych prędkościach. Choć pierwotnie instrument ten nie był budowany z myślą o uderzeniach ziaren lodu, okazało się, że nadaje się do tego idealnie. Według twórców urządzenie to może wybierać pojedyncze cząstki i przyspieszać lub spowalniać je do wybranych prędkości końcowych. Naukowcy są w stanie zbadać zachowanie cząstek o rozmiarach od kilku mikronów do kilkuset nanometrów oraz ustalić ewentualną zmianę ich struktury pod wpływem uderzenia.

Już w przyszłym roku NASA wystrzeli sondę Europa Clipper, która poleci do Jowisza. Europa, jeden z największych księżyców Jowisza, to kolejny glob z podpowierzchniowym oceanem i podobnym składem lodu jak na Enceladusie. Istnieje nadzieja, że Clipper oraz przyszłe sondy do Saturna będą w stanie zidentyfikować określoną serię cząsteczek w ziarnach lodu, które mogą wskazać, czy w podpowierzchniowych oceanach tych księżyców istnieje życie, ale cząsteczki będą musiały przetrwać ich szybkie wyrzucenie z Księżyca i pobranie przez sondę.

https://www.youtube.com/watch?v=yrmFiF3AHTE (https://www.youtube.com/watch?v=yrmFiF3AHTE)

Zespół Continettiego jako pierwszy zmierzył, co się dzieje, gdy pojedyncze ziarno lodu uderza w powierzchnię. Aby przeprowadzić eksperyment, utworzono ziarna lodu za pomocą jonizacji przez elektrorozpylanie, podczas której woda jest przepychana przez igłę utrzymywaną pod wysokim napięciem, indukując ładunek, który rozbija wodę na coraz mniejsze kropelki. Kropelki te następnie wprowadzono w próżnię, gdzie uległy zamrożeniu.

Badacze zmierzyli ich masę i ładunek, a następnie wykorzystał detektory ładunku do obserwacji ziaren przelatujących przez spektrometr. Kluczowym elementem eksperymentu było zainstalowanie mikrokanałowego detektora jonów, który umożliwiał dokładne odmierzenie momentu uderzenia z dokładnością do nanosekundy.

Wyniki badań pokazały, że aminokwasy można wykryć przy częściowej fragmentacji do prędkości uderzenia wynoszącej 4,2 km/s.

„Aby zorientować się, jakie życie może istnieć w Układzie Słonecznym, należy wiedzieć, czy w ziarnach lodu nie doszło do dużej fragmentacji związków chemicznych, aby móc uzyskać odcisk palca tego, co może żyć wewnątrz księżyca” – powiedział Continetti. „Nasza praca pokazuje, że jest to możliwe w przypadku pióropuszy lodowych Enceladusa”.

Badania Continettiego rodzą również interesujące pytania z zakresu samej chemii, w tym wpływ soli na wykrywalność niektórych aminokwasów. Uważa się, że Enceladus zawiera rozległe, słone oceany zawierające więcej wody niż oceany na powierzchni Ziemi. Ponieważ sól zmienia właściwości wody jako rozpuszczalnika, a także rozpuszczalność różnych cząsteczek, może to oznaczać, że niektóre cząsteczki skupiają się na powierzchni ziaren lodu, zwiększając prawdopodobieństwo ich wykrycia.

https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2313447120 (https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2313447120)

Tytuł: Odp: Saturn (zbiorczo)
Wiadomość wysłana przez: Slavin w Luty 08, 2024, 12:05
Pod powierzchnią Mimasa też jest ocean ciekłej wody?

(https://www.pulskosmosu.pl/wp-content/uploads/2024/02/mimas.jpg)

Gdyby nie charakterystyczny wygląd, to nikt nie pamiętałby o niepozoronym małym księżycu Saturna. Mimas cały pokryty jest nachodzącymi na siebie kraterami. Teraz jednak naukowcy z Obserwatorium w Paryżu poinformowali, że glob ten jest znacznie ciekawszy, niż się dotychczas wydawało. Jak zresztą widać w tytule, naukowcy twierdzą, że pod lodową skorupą księżyca znajduje się globalny ocean ciekłej wody. Wyniki badań tego dowodzących opublikowano właśnie w periodyku Nature. . Mało tego, jak przekonują autorzy opracowania, młody ocean powstał we wnętrzu tego księżyca zaledwie 5-15 milionów lat temu. Może się zatem okazać, że jest to idealne miejsce do badania początków życia w Układzie Słonecznym.

Wychodzi zatem na to, że niewielki Mimas, którego średnica to zaledwie 400 kilometrów, dołącza właśnie do niezwykle ekskluzywnego, choć wciąż rosnącego klubu księżyców z oceanami wewnętrznymi. Jak na razie głównymi gwiazdami tego klubu są bezsprzecznie Europa krążąca wokół Jowisza, oraz Enceladus krążący wokół Saturna. Mimas na ich tle wyróżnia się natomiast młodzieńczym wiekiem oceanu.

Skąd jednak wiadomo, ile lat może mieć ocean, o którego istnieniu jeszcze chwilę temu nie wiedzieliśmy? Naukowcy wskazują na szczegółową analizę oddziaływań pływowych Mimasa z Saturnem, które wynikają z niespodziewanej nieregularności ruchu po orbicie. Naukowcy zwracają uwagę na to, że tak młody ocean może nam zaoferować prawdziwy wgląd w to, jak wyglądały warunki we wczesnym Układzie Słonecznym, gdy po raz pierwszy formowało się życie.

„Istnienie niedawno utworzonego oceanu ciekłej wody sprawia, że Mimas jest głównym kandydatem do badań dla badaczy pochodzenia życia” – wyjaśniają autorzy opracowania. Warto tutaj zwrócić uwagę także na fakt, że do odkrycia posłużyły naukowcom dane zebrane przez legendarną już sondę Cassini, która przez ponad dekadę uważnie badała Saturna, jego pierścienie oraz jego księżyce. To właśnie precyzyjne dane zebrane podczas kolejnych przelotów sondy w pobliżu Mimasa pozwoliły naukowcom dostrzec subtelne zmiany orbity tego globu i na ich podstawie wywnioskować obecność oceanu w jego wnętrzu.

Odkrycie młodego oceanu Mimasa ma znaczące implikacje dla zrozumienia potencjału życia poza Ziemią. Sugeruje, że nawet małe, pozornie nieaktywne księżyce mogą kryć ukryte oceany zdolne do utrzymania warunków niezbędnych do życia. Otwiera to nowe, ekscytujące możliwości przyszłych eksploracji, potencjalnie przybliżając nas do odpowiedzi na odwieczne pytanie: czy jesteśmy sami we wszechświecie?

https://www.youtube.com/watch?v=6rx8WPHZ6U4 (https://www.youtube.com/watch?v=6rx8WPHZ6U4)

https://www.youtube.com/watch?v=MQa_IVPZscY (https://www.youtube.com/watch?v=MQa_IVPZscY)

https://www.pulskosmosu.pl/2024/02/mimas-ocean-cieklej-wody/ (https://www.pulskosmosu.pl/2024/02/mimas-ocean-cieklej-wody/)