Autor Wątek: Planetoidy i komety (zbiorczo)  (Przeczytany 157368 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #195 dnia: Sierpień 18, 2019, 10:01 »
Kometa w obiektywie SOHO
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 17 SIERPNIA 2019


Kometa w obiektywie instrumentu LASCO C3 sondy SOHO / Credits – NASA, ESA

Podobnie jak wiele innych komet SOHO, ta także została odkryta przez amatora. Kometę odkrył Worochate Boonplod z Tajlandii. Ta kometa pochodzi z grupy komet Kreutz. Wszystkie komety z tej grupy pochodzą od jednej komety, która prawdopodobnie w 326 roku podzieliła się na tysiące mniejszych fragmentów. (...)

https://kosmonauta.net/2019/08/kometa-w-obiektywie-soho/
« Ostatnia zmiana: Czerwiec 30, 2023, 18:01 wysłana przez Orionid »

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #196 dnia: Sierpień 18, 2019, 21:06 »
Ta kometka ładnie się zaprezentowała w obiektywie LASCO C3 sondy SOHO!

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #197 dnia: Wrzesień 13, 2019, 08:48 »
Two Asteroids to Safely Fly by Earth
Sept. 12, 2019

Two relatively medium-sized asteroids will fly safely past Earth overnight Sept. 13-14 (Eastern U.S. time). NASA is tracking the objects, but orbit calculations ruled out any chance that the objects could pose a threat to our planet. (...)

“Both of these asteroids are passing at about 14 lunar distances from the Earth, or about 3.5 million miles away, but small asteroids pass by Earth this close all the time.”

Near-Earth asteroid 2010 C01, estimated to be 400 to 850 feet (120 to 260 meters) in size, will safely pass Earth at 11:42 p.m. EDT on Sept. 13 (3:42 UTC on Sept. 14). The second object, 2000 QW7 is estimated to be 950 to 2,100 feet (290 to 650 meters) in size will pass later at 7:54 a.m. EDT Sept. 14 (23:54 UTC). (...)

https://www.nasa.gov/feature/two-asteroids-to-safely-fly-by-earth

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #198 dnia: Wrzesień 13, 2019, 10:01 »
Ale to jest 3,5 miliona mil czyli ponad 5,5 mln km od Ziemi. To się nie liczy! ;)

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #198 dnia: Wrzesień 13, 2019, 10:01 »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #199 dnia: Październik 19, 2019, 07:33 »
Planetoida z grupy Apollo  162082 (1998 HL1) o rozmiarach 440–990 m   minie Ziemię 25 października w odległości 6.2 mln km (16 LD).

Don’t miss the close flyby of bright space rock 1998 HL1 in late October
BY ADE ASHFORD 18 October 2019



Believed to be 440–990 metres in size, Apollo asteroid 162082 (1998 HL1) passes just 6.2 million kilometres or slightly more than 16 lunar distances from Earth on the UK evening of Friday, 25 October. The body is predicted to peak at magnitude +12.3, making it a viable target for 15-cm (6-inch) telescopes and larger. Click the graphic to be taken to an interactive HTML5 applet. Image credit: Orbit Viewer (JPL)/ Ade Ashford (AN).

If any clear skies occur during the last week of October, don’t miss any opportunities to view a 700-metre-wide space rock with the catchy designation 162082 (1998 HL1) as it hurtles past our planet slightly more than sixteen lunar distances away at 17:20 UT (6:20pm BST) on 25 October 2019.

Predicted to reach a peak magnitude of +12.3 on 27 October, this near-Earth asteroid is a viable target for 6-inch (15-cm) aperture telescopes and larger for five nights as it zips through the constellations of Triangulum, Aries and into Cetus at rates of up to 9 degrees/day relative to the background stars. (...)

https://astronomynow.com/2019/10/18/dont-miss-the-close-flyby-of-bright-space-rock-1998-hl1-in-late-october/

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 932
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #200 dnia: Październik 30, 2019, 20:58 »
Hygiea kandydatką na najmniejszą planetę karłowatą w Układzie Słonecznym.

Zdjęcie planetoidy Hygiea uzyskane z powierzchni Ziemi przy pomocy instrumentu SPHERE na teleskopie VLT. Źródło: ESO/P. Vernazza et al./MISTRAL algorithm (ONERA/CNRS).


Naukowcy zbadali własności planetoidy Hygiea - jej rozmiar, kształt, powierzchnię. Okazuje się, ze ciało to ma cechy pozwalające potencjalnie zaliczyć je do grona planet karłowatych. W obserwacjach wykorzystano teleskop VLT z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO), a w badaniach uczestniczyli polscy astronomowie z Poznania i Szczecina.

Planetoida (10) Hygiea krąży w głównym pasie planetoid pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza. Na jeden obieg dookoła Słońca potrzebuje blisko 5 lat i 206 dni. Jest czwartym ciałem w pasie planetoid pod względem masy i objętości.

Najnowsze obserwacje, wykonane przy pomocy instrumentu SPHERE na Bardzo Dużym Teleskopie (VLT), pozwoliły na dokładne zmierzenie jej rozmiaru, wyznaczenie kształtu, a nawet poznanie niektórych szczegółów powierzchni. Uzyskane wyniki wskazują, że obiekt może mieć cechy pozwalające zaliczyć go do planet karłowatych. Jeśli Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) zdecyduje się na to, byłaby to najmniejsza z planet karłowatych w Układzie Słonecznym.

Planety karłowate to kategoria obiektów pośrednich pomiędzy planetoidami, a planetami. Definicja planety w Układzie Słonecznym wymaga, aby obiekt taki (planeta) krążył wokół Słońca, nie był księżycem, miał odpowiednią masę, aby pod wpływem własnej grawitacji wytworzyć kształt bliski sferycznemu oraz wyczyścił otoczenie swojej orbity z innych dużych ciał. Jeśli obiekt spełnia trzy z tych kryteriów, ale nie wyczyścił okolic swojej orbity, wtedy należy do kategorii planet karłowatych. Aktualnie mamy oficjalnie uznanych pięć planet karłowatych: Ceres, Pluton, Haumea, Makamake oraz Eris.

Szanse na dołączenie do tego grona ma Hygiea. Według najnowszych pomiarów, mierzy nieco ponad 430 km średnicy. To w sumie niewiele w porównaniu z Plutonem (blisko 2400 km), a nawet Ceres (prawie 950 km), ale o dziwo jej kształt jest bliski sferycznemu.

Hygiea, Westa i Ceres sfotografowane przy pomocy instrumentu SPHERE i teleskopu VLT. Źródło: ESO/P. Vernazza et al., L. Jorda et al./MISTRAL algorithm (ONERA/CNRS).


Zaskoczeniem w najnowszych wynikach badań Hygiei jest brak dużych kraterów na jej powierzchni. Po zbadaniu 95% powierzchni wykryto jedynie dwa duże kratery. Na dodatek nie mogą one pochodzić z burzliwych początków obiektu - są za małe.

Hygiea należy do rodziny planet nazwanej jej imieniem i liczące prawie 7000 obiektów. Prawdopodobnie wszystkie te ciała pochodzą od jednego dużego obiektu, który został rozbity w efekcie kolizji z innym ciałem. Według symulacji numerycznych, taka katastrofa mogła nastąpić 2 miliardy lat temu. Obiekt macierzysty zderzył się wtedy czołowo z innym ciałem o średnicy od 75 do 150 km. Spowodowało to całkowite rozbicie obiektu macierzystego, ale fragmenty uległy ponownemu połączeniu w postaci planetoidy Hygiea i dały początek tysiącom mniejszych ciał z jej rodziny (łączna objętość tych mniejszych ciał odpowiada obiektowi o średnicy 100 km).

Możliwość tak dokładnego zbadania planetoidy Hygiea stosując obserwacje naziemne pokazuje jak mocno w ostatnich latach rozwinęła się technologia teleskopów i instrumentów astronomicznych, czy nowe generacje optyki adaptacyjnej, w połączeniu z postępami w obliczeniach numerycznych. W ten sposób naukowcy uzyskali możliwość prowadzenia obserwacji z rozdzielczościami pośrednimi pomiędzy dotychczasowymi możliwościami teleskopów naziemnych, a obrazami planetoid z bliska uzyskiwanych z sond kosmicznych.

O wynikach badań można przeczytać w najnowszym numerze „Nature Astronomy”. W zespole badawczym, którym kierował Pierre Vernazza z Laboratoire d'Astrophysique de Marseille we Francji, znajdziemy całkiem sporo polskich nazwisk: Edyta Podlewska-Gaca (Instytut Obserwatorium Astronomiczne UAM w Poznaniu [IOA UAM] oraz Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego), Przemysław Bartczak (IOA UAM), Grzegorz Dudziński (IOA UAM), Agnieszka Kryszczyńska (IOA UAM), Anna Marciniak (IOA UAM), Tadeusz Michałowski (IOA UAM), Roman Hirsch (IOA UAM).

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/hygiea-kandydatka-na-najmniejsza-planete-karlowata-w-ukladzie-slonecznym

https://www.eso.org/public/poland/news/eso1918/

https://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?sstr=10


Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #201 dnia: Listopad 05, 2019, 23:30 »
Jedno z niedawnych dość bliskich odkryć: 2019 UJ12. Przeleciała 26/27 października w odległości 7 dystansów do Księżyca. Średnica prawdopodobnie ponad 100 metrów. Jedno z większych odkryć obiektów NEO w tym roku. (Ciekawe jakie jest największe - nie potrafię tego namierzyć!)

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #202 dnia: Listopad 24, 2019, 07:15 »
Amateur astronomer who detected an interstellar object discovers another comet
Posted by Julie Celestial on November 18, 2019 at 01:51 UTC


Image credit: Gennady Borisov/Personal Archive

Crimean amateur astronomer Gennadiy Borisov​ discovered another comet in early November 2019, just months after tracking an interstellar comet in August which may be carrying alien water. The newly found stellar object is his ninth discovery.

This object was reported as possibly cometary on November 2 by Gennadiy Borisov, noting a 7-arcsecond condensed coma and no tail, and was placed on the Possible Comet Confirmation Page. Its cometary nature was confirmed on November 3 by D. Durig, who noted a 6 to 8-arcsecond coma based on stacks of 200 and 300 10-second exposures.

The comet, named C/2019 V1 (Borisov), was traveling at around 108 000 km/h (67 108 mph) in the patch of sky between the constellations Lynx and Cancer.

Unlike C/2019 Q4, the previous comet, the new one is from our solar system.

"I discovered a new comet in early November. I have just received a letter from the Minor Planet Center of the International Astronomical Union. This is not an interstellar comet. It’s an ordinary one, which is a solar system object. It got the name C/2019 V1 (Borisov). This is a confirmed discovery," Borisov told TASS news agency. (...)

https://watchers.news/2019/11/18/comet-c-2019-v1-borisov/

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #203 dnia: Listopad 30, 2019, 17:13 »
Jedno z niedawnych dość bliskich odkryć: 2019 WQ3. Planetoida ma pewnie 110 metrów średnicy i przeleciała dziś (30 listopada) w odległości około 9,5 razy większej niż dystans do Księżyca.

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #204 dnia: Grudzień 02, 2019, 10:07 »
I jeszcze jeden duży kamyczek - 2019 WC5. Przeleci 11 stycznia 2020 w odległości około 6,5 razy dystans do Księżyca. Średnica to około 120 metrów.

Offline ah

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 1346
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #205 dnia: Grudzień 02, 2019, 11:12 »
Na szczęście im większy, tym dalej przelatuje.  ;)

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #206 dnia: Grudzień 02, 2019, 11:17 »
Na szczęście im większy, tym dalej przelatuje.  ;)

Miejmy nadzieję, że tak pozostanie! :)

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #207 dnia: Grudzień 05, 2019, 09:32 »
Bolid DN160822_03 – mini-księżyc Ziemi?
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 2 GRUDNIA 2019

(...) Naukowcy z australijskiego Curtin University postanowili przeanalizować trajektorię bolidu z 22 sierpnia 2016 roku. Tamten bolid charakteryzował się bardzo powolną trajektorią i ruchem względem Ziemi (ok. 11 km/s), wyróżniającą względem innych zjawisk tego typu. Obiekt otrzymał oznaczenie DN160822_03.

Wyliczenia wskazały, że DN160822_03 z 95% prawdopodobieństwem został wcześniej przechwycony przez pole grawitacyjne Ziemi. Naukowcom udało się ustalić, że DN160822_03 nie był “kosmicznym śmieciem”, z uwagi na swoją trajektorię lotu przed wejściem do atmosfery. (...)

https://kosmonauta.net/2019/12/bolid-dn160822_03-mini-ksiezyc-ziemi/

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #208 dnia: Grudzień 07, 2019, 23:41 »
Jeszcze kolejny więksiejszy pobliski kamyczek - 2019 XF. Przeleci obok Ziemi 18 grudnia w odległości około 9,3 dystansu do Księżyca. Średnica - około 90 m.

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #209 dnia: Grudzień 15, 2019, 16:47 »
Komety – od strachu do naukowej fascynacji
Przemysław Rudź, Polska Agencja Kosmiczna - Gdańsk 28.06.2017

(...) W marcu 1993 roku Amerykanie Eugene i Caroline Shoemaker oraz Kanadyjczyk David Levy odkryli swoją kolejną kometę, która otrzymała oznaczenie ShoemakerLevy 9. Jak się niebawem okazało, był to obiekt niezwykły. Kilka dni po odkryciu polski astronom Wiesław Wiśniewski (1931-1994), pracujący w obserwatorium na górze Kitt Peak w Stanach Zjednoczonych, wykonał fotografię, która szybko obiegła media na całym świecie. Kometa widoczna była na niej jako łańcuszek kilkunastu pojedynczych jąder, co oznaczało jej wcześniejszy rozpad. Obliczenia orbity wykazały, że kometa jest co najmniej od kilkudziesięciu lat satelitą Jowisza (jak wcześniej na krótko kometa 82P/Gehrels i 111P/Helin Roman-Crockett), a podczas ostatniego przejścia przez peryjowium (punktu najbliżej planety) została rozerwana przez siły pływowe gazowego giganta (co wcześniej spotkało też kometę 16P/Brooks). To nie był jednak koniec rewelacji, gdyż z trajektorii jej lotu wynikała niechybnie zbliżająca się kolizja z planetą, na którą zaczął się przygotowywać cały astronomiczny świat. (...)

Kometarne badania w przestrzeni kosmicznej

Pionierskie obserwacje komet z użyciem sztucznych satelitów i sond sięgają misji OAO 2 (Orbital Astronomical Observatory), która w 1970 roku obserwowała wodorową otoczkę wokół głowy komety Tago-Sato-Kosak (C/1969 T1). Rok później sonda MARINER 4 przeszła przez płaszczyznę orbity komety 2P/Encke wykonując pomiary gęstości materii kometarnej. W 1973 roku kometę Kohoutka (C/1973 E1) obserwowały załogi amerykańskiej stacji kosmicznej SKYLAB i radzieckiego statku SOJUZ 13. Poza nimi w badaniach wzięły udział sztuczne satelity OAO 3 i OSO 7, oraz sonda MARINER 10. W roku 1980 wracający w pobliże Ziemi statek WENERA 12 wykonał fotografie i pomiary widma komety Bradfielda (C/1979 Y1). Zasłużony na polu odkrywania nowych komet był też amerykańsko-brytyjsko-holenderski satelita IRAS (Infrared Astronomical Satellite), który zarejestrował trzy nowe gwiazdy z ogonem – 126P/IRAS, 161P/Hartley-IRAS, a także słynną IRAS-Araki-Alcock (C/1983 H1). Pierwszym statkiem kosmicznym, który został specjalnie skonstruowany do badań komet, była amerykańska sonda ICE (International Cometary Explorer). Została ona wysłana w przestrzeń w sierpniu 1978 roku w celu badań oddziaływania ziemskiego pola magnetycznego z wiatrem słonecznym. Po wykonaniu tej części programu obserwacyjnego została skierowana w kierunku komety 21P/Giacobini-Zinner, by we wrześniu 1985 roku przejść przez jej głowę i warkocz jonowy w odległości około 8 tysięcy kilometrów od jądra. Rok później sonda wzięła udział w zakrojonych na szeroką skalę badaniach komety 1P/Halley, przelatując w odległości 28 milionów kilometrów od jej jądra. Dużym zaskoczeniem było nawiązanie łączności z sondą w 2014 roku, kiedy przelatywała ponownie w pobliżu Ziemi. (...)

https://polsa.gov.pl/images/docs/articles/polsa_edukacja_komety.pdf

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Planetoidy i komety (zbiorczo)
« Odpowiedź #209 dnia: Grudzień 15, 2019, 16:47 »