Polskie Forum Astronautyczne
Astronautyka => Zewnętrzny Układ Słoneczny => Wątek zaczęty przez: perian w Lipiec 24, 2010, 13:53
-
New Horizons
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9b/New_Horizons_2.jpg)
New Horizons jest amerykańską sondą kosmiczną przewidzianą do zbadania planety karłowatej Plutona i jej księżyców Charona, Hydry i Nixa. Kolejnym celem misji jest badanie obiektów pasa Kuipera. Sonda wystartowała 19 stycznia 2006 roku, doleci do swojego głównego celu w 2015 roku. W momencie wystrzelenia była to najszybciej poruszająca się sonda (prędkość 16,26 km/s), orbitę Księżyca osiągnęła po 9 godzinach lotu. Koszt całej misji planowanej na lata 2001-2016 jest szacowany na 700 mln USD.
New Horizons jest pierwszą misją New Frontiers Program, który służy eksploracji Układu Słonecznego. W założeniu misje w ramach tego programu mają być częste, o stosunkowo niskim budżecie (do 700 mln USD) i o silnie naukowym celu. Jest to program nieco bardziej zaawansowany i o większym budżecie od programu Discovery (w ramach, którego powstał choćby MESSENGER). Natomiast bardziej zaawansowanym i najbardziej rozbudowanym jest program misji flagowych, o budżecie rzędu 2-3 mld USD na misję. Kolejną misją z programu New Frontiers będzie Juno. Warto także dodać, że w ramach tego programu nie może być finansowana żadna misja na Marsa, który ma własny program (Scout).
Cele misji:
Pożądane:
- Analiza budowy geologicznej i morfologicznej Plutona i Charona.
- Określenie składu powierzchni Plutona i Charona.
- Analiza atmosfery Plutona i tempa jej utraty.
Ważne:
- Obserwacja zmian w czasie występujących na powierzchni i w atmosferze Plutona.
- Wykonanie stereoskopowych zdjęć Plutona i Charona.
- Obserwacja w wysokiej rozdzielczości terminatorów (linii dzień/noc) Plutona i Charona
- Obserwacja w wysokiej rozdzielczości kompozycji wybranych obszarów Plutona i Charona
- Obserwacja jonosfery Plutona i jej interakcji z wiatrem słonecznym.
- Poszukiwanie związków (węglowodory, nitryle) w wyższych partiach atmosfery Plutona
- Weryfikacja istnienia atmosfery wokół Charona.
- Określenie bolometrycznych powiązań odbić światła dla Plutona i Charona
- Pomiary temperatury powierzchni Plutona i Charona.
Pożądane
- Scharakteryzowanie środowiska energetycznego cząsteczek Plutona i Charona
- Uzyskanie dokładniejszych wartości podstawowych parametrów fizycznych (promień, masa, gęstość) i elementów orbity Plutona i Charona.
- Poszukiwanie pola magnetycznego Plutona i Charona.
- Poszukiwanie obiektów orbitujących wokół Plutona (pierścieni i nowych księżyców).
Na etapie planowania misji istniały zadania z zakresu badań pola magnetycznego Plutona Zabudowa magnetometru została porzucone, ze względu na przekroczenie limitów wagowych i obawy przed opóźnieniami. Inna aparatura badawcza prawdopodobnie będzie mogła pośrednio zbadać pole magnetyczne planety karłowatej.
NASA ogłosi sukces misji, po wypełnieniu celów pożądanych. Biorąc pod uwagę oprzyrządowanie na pokładzie sondy, także pozostałe cele są możliwe do spełnienia.
Budowa sondy
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/46/New_Horizons_1.jpg/790px-New_Horizons_1.jpg)
Korpus sondy ma kształt graniastosłupa trójkątnego o wadze 478 kg (łącznie z paliwem). Podstawowe wymiary to 68 cm grubości, 211 cm długości i szerokości 274 cm. Na górnej płaszczyźnie jest zamontowana antena o średnicy 2,1 metra. Wysokość sondy mierzona od podstawy mocowania do szczytu anteny to 220 cm. Wiele elementów składowych jest pochodną systemów sondy CONTOUR. Struktura sondy została zbudowana z aluminium oraz tytanu. Głównym zadaniem struktury jest zapewnienie ochrony przed promieniowaniem kosmicznym, promieniowaniem z RTG, zapewnienie izolacji termicznej oraz odpowiednie wyważenie sondy. Z tego powodu bryła pojazdu jest większa niż wymagałaby to aparatura zamontowana na pokładzie i można spotkać puste miejsca wewnątrz. Na pokładzie sondy umieszczono płytę CD z nazwiskami 435 000 osób, które wpisały się na listę chętnych. Na pokładzie sondy znajduje się także amerykańska flaga, niewielki kawałek kadłuba samolotu rakietowego SpaceShipOne oraz mała urna z prochami odkrywcy Plutona Clyde'a Tombaugha.
W jednym z narożników sondy zamontowany jest pojedynczy generator radioizotopowy (z 11 kg dwutlenku plutonu 238 na pokładzie), służący jako źródło zasilania. Początkowo dostarczał on dla sondy ok. 240W, następnie moc zaczęła spadać, gdy sonda będzie dolatywać do Plutona RTG będzie generować ok. 200W mocy, co oznacza spadek 3,5W na rok. Jest to wystarczająca ilość energii, ponieważ sonda była projektowana na zużycie energii na poziomie 100W, co w przypadku braku problemów technicznych może gwarantować powodzenie misji rozszerzonej (badanie pasa Kuipera). New Horizons nie posiada baterii do przechowywania energii elektrycznej, co jest typowe dla obiektów zasilanych RTG. Źródło energii zostało zamontowane, gdy sonda znajdowała się już w osłonie areodynamicznej na terenie kompleksu startowego:
(http://www-pao.ksc.nasa.gov/kscpao/images/medium/06pd0151-m.jpg)
Sonda posiada 16 silników rakietowych zasilanych hydrazyną. Jednak nie służą one celom napędowym, gdyż pełną prędkość zapewniła pojazdowi rakieta Atlas5. Silniczki, rozmieszczone w 8 miejscach sondy służą korektom kursu. System napędowy jest zdublowany, 4 silniki o ciągu 4,4N (i 4 zapasowe) służą do korekt lotu, kolejne 4 (plus 4 zapasowe) zapewniające 0,8N ciągu służą do kontroli obrotu sondy. Sama sonda została zatankowana 77 kg paliwa, które umieszczone w lekkim tytanowym zbiorniku. Tradycyjnie do transportu paliwa w sondzie użyto sprężonego helu.
Do komunikacji jest używana łączność radiowa na paśmie X. New Horizons komunikuje się z systemem Deep Space Network. Sonda posiada 4 anteny, jedną zabudowaną niejako wewnątrz pierścienia mocującego satelitę do rakiety nosiciela, używana jedynie podczas początkowej fazy lotu, niedaleko od Ziemi. Większa antena (HGA) o średnicy 2,1 metra znajduje się u góry. Ponadto w strukturze tego nadajnika zabudowane są 2 inne anteny (o średnim uzysku MGA i niskim uzysku LGA).
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/New_Horizons_-_REX.jpeg/800px-New_Horizons_-_REX.jpeg)
Cały system komunikacyjny sondy jest zdublowany, poza oczywiście strukturą głównej anteny. Komunikacja na tak dużych odległościach jest wielkim wyzwaniem, prędkość transmisji danych przy sprzyjających warunkach będzie oscylować w okolicach 700 bitów na sekundę.
(http://pluto.jhuapl.edu/common/content/artistConcepts/large/KBO_Large.jpg)
Aparatura naukowa:
(http://www.nasa.gov/images/content/137125main_instruments_lg.gif)
• Ultraviolet Imaging Spectrometer (Alice) — spektrometr obrazujący w ultrafiolecie badający skład i strukturę atmosfery; obserwacje w zakresie długości fal 465 — 1880 Å
• Visible Imager and Imaging Spectrometer (Ralph) — instrument składający się z dwóch części:
o Multispectral Visible Imaging Camera (Ralph/MVIC) — kamera multispektralna w świetle widzialnym i bliskiej podczerwieni wykona panchromatyczne i barwne mapy powierzchni badanych ciał; obserwacje w zakresie długości fal 400 — 975 nm
o Linear Etalon Imaging Spectral Array (Ralph/LEISA) — spektrometr mapujący w bliskiej podczerwieni wykonujący mapy mineralogiczne i pomiary temperatury powierzchni; obserwacje w zakresie długości fali 1250 — 2500 nm
• Radio Science Experiment (REX) — pomiary ciśnienia i temperatury atmosfery oraz gęstości jonosfery, pomiary masy i rozmiarów badanych ciał
• Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) — kamera panchromatyczna wysokiej rozdzielczości; obserwacje w zakresie długości fal 350 — 850 nm
• Solar Wind at Pluto (SWAP) — detektor cząstek wiatru słonecznego; wykona pomiary prędkości i gęstości wiatru słonecznego oraz tempa ucieczki atmosfery Plutona
• Pluto Energetic Particle Spectrometer Science Investigation (PEPSSI) — spektrometr cząstek naładowanych
• Venetia Burney Student Dust Counter (VB-SDC) — czujnik cząstek pyłowych
-
New Horizons jest sondą kosmiczną, która uzyskała największą prędkość podczas startu, po wyłączeniu ostatniego silnika 16,26 km/s. Aby taki wynik mógł być osiągnięty musiano zastosować nowatorskie rozwiązanie z zakresu szeroko pojętej astronautyki.
Do wystrzelenia sondy posłużyła rakieta Atlas V w najmocniejszym dostępnym wariancie-551, z pięcioma rakietami wspomagającymi na paliwo stałe. Przed startem sama rakieta została uszkodzona przez huragan Wilma 24 października 2005 roku, kiedy to drzwi hangaru uderzyły jedną z rakiet pomocniczych. Została ona jednak w szybkim tempie wymieniona na nową.
Start nastąpił 19 stycznia 2006 r. z platformy startowej nr 41 w Cape Canaveral Air Force Station na Florydzie. Uwzględniając skomplikowaną mechanikę kosmiczną i nawigację tylko pierwsze 23 dni roku 2006 pozwalały na lot w kierunku Plutona z wykorzystaniem asysty grawitacyjnej gazowego giganta Jowisza. Istniało zapasowe okno startowe, w styczniu 2007 r., jednak wymuszałoby ono lot bezpośredni w kierunku Plutona, opóźniając dotarcie do celu o ok. 3 lata.
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/32/Atlas_V_551_roars_into_blue_sky.jpg/390px-Atlas_V_551_roars_into_blue_sky.jpg)
Jak już wspomniałem konfiguracja zestawu startowego była unikalna. Ładunkiem na szczycie dwustopniowej rakiety Atlas V oprócz sondy New Horizons był dodatkowy stopień rakietowy Star-48, produkcji Boeinga, który miał przyśpieszyć sondę na trajektorii ucieczki z Układu Słonecznego. Zatem ostatecznie ładunek stanowiła sonda o masie 478 kg i Star-48B o masie 2 137 kg. Warto także odnotować, że pełniący rolę trzeciego stopnia Star-48B także osiągnął prędkość ucieczki z Układu Słonecznego, minął szybciej Jowisza niż New Horizons.
Zdjęcie 3 stopnia:
(http://www-pao.ksc.nasa.gov/kscpao/images/medium/05pd2552-m.jpg)
Zdjęcie całego ładunku podczas montowania osłony ładunku:
(http://www-pao.ksc.nasa.gov/kscpao/images/medium/05pd2589-m.jpg)
(http://pluto.jhuapl.edu/spacecraft/images/launch_vehicle.jpg)
Kalendarium New Horizons:
2006-01-16 19:00 UTC – start
2006-01-28 – korekta kursu TCM-1A
2006-01-30 – korekta kursu TCM-1B, anulowanie korekty TCM-2
2006-02-20 – testy aparatury pokładowej wykazały pełną sprawność urządzeń
2006-03-09 – korekta kursu TCM-3
2006-04-07 – sonda mija orbitę Marsa
2006-06-13 - przelot w odległości około 102 000 km od planetoidy 132524 APL, o średnicy około 5 km
2007-02-28 – najbliższe zbliżenie do Jowisza na odległość 2 304 537 km, asysta grawitacyjna, przyśpieszenie sondy o ok. 4 km/s do 22,85 km/s.
2007-09-25 - kolejna korekta kursu TCM-4
2008-06-08 - minięcie orbity Saturna
2009-12-29 - New Horizons pokonał połowę drogi, od tego momentu jest bliżej Plutona niż Ziemi
2010-06-30 - korekta kursu TCM-5
-
Scorus 24/01/2006 19:51
Wracając do zasadniczego tematu, zerknijcie na specyfikacje instrumentów (http://pluto.jhuapl.edu/spacecraft/instruments.html). Główny system obrazujący RALPH /MVIC z filtrów barwnych posiada tylko czerwony i niebieski, więc kolory będą trochę przekłamane. Sonda jednak będzie miała bardzo dobre pokrycie w trakcie obrazowania Plutona. Na kilka dni przed spotkaniem wykona zdjęcia półkuli, która nie będzie oświetlona w czasie na większego zbliżenia. W czasie spotkania bardzo wysoką rozdzielczość osiągną obrazy z instrumentu LORRI (brak filtrów). Źródła w tym wypadku wahają się od 25 do 50 metrów na piksel, co pewnie wynika z różnic w odległości przelotu w zależności od daty startu. Ponadto po minięciu planety RALPH wykona zdjęcia jej nocnej strony w świetle odbitym od Charona. Takie zdjęcia księżyców Saturna w świetle odbitym od planety wychodzą całkiem nieźle. A RALPH może pracować przy poziomach światła 1 000 razy mniejszych niż na Ziemi w trakcie dnia, i 400 razy mniejszych niż na Marsie.
-
Scorus 26/01/2006 17:49
Program obserwacji Jowisza potrwa 4 miesiące – 2 miesiące przed największym zbliżeniem i 2 po. New Horizons przeleci znacznie bliżej niż sonda Cassini – w pobliżu orbity Kallisto. Sonda wykona multispektralne zdjęcia atmosfery planety i powierzchni jej księżyców, wykona badania spektrometryczne atmosfery planety i księżyców galileouszowych, obserwacje zórz Jowisza i torusa plazmowego na orbicie Io w ultrafiolecie, oraz bezpośrednie pomiary cząstek w magnetosferze. W jednej z prezentacji na tej stronie (http://www.boulder.swri.edu/pkb/) przeczytałem o możliwości bliskiego przelotu koło zewnętrznego księżyca Jowisza. Słyszeliście coś na ten temat?
-
kanarkusmaximus 25/02/2006 18:44
No i zostalo potwierdzone oficjalnie, ze obiektow w ukladzie Plutona jest dwa razy wiecej. Wink
Teleskop Hubble'a potwierdzil obecnosc dwoch 'nowych' ksiezycow Plutona.
Tak wiec w nawiazaniu do niedawnych i omawianych na tym forum obserwacji ukladu Plutona mamy nowe fotki - gdzie widac trzy ksiezyce.
Wiemy juz, ze dwa 'nowe' ksiezyce kraza w odleglosci okolo 50000 - 70000 km od Plutona.
2 marca teleskop Hubble'a znow popatrzy w okolice Plutona w celu okreslenia/oszacowania koloru, ksztaltu oraz rozmiaru nowo odkrytych cial niebieskich.
PS. dla ciekawskich - http://hubblesite.org/newscenter/newsdesk/archive/releases/2006/09/
-
kanarkusmaximus 02/09/2006 17:00
New Horizons capnal wlasnie pierwsza fotke w wysokiej rozdzielczosci - gromadka M 7 - doszedl przynajmniej do 12 wielkosci gwiazdowej. Niestety brak informacji o dlugosci ekspozycji - co by sie przydalo, aby ocenic na jakim poziomie zaawansowania w astrofoto siedzi ekipa z New Horizons (ale pewnie i tak powinni sie uczyc od naszych szych, jak chociazby od Bartola Grin).
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/090106_1.html
P.S. Byleby tylko podczas przelotu New Horizons kolo Jowisza, ow zespol nie wzial fotek Bartola i nie wrzucil na swoja strone jako wlasnych, wykonanych przez New Horizons.
W swietle nie tak dawnych wydarzen wcale nie jest takie nie prawdopodobne Grin
-
Bartolo 19/09/2006 23:59
Polecam tego pdfka: http://www.boulder.swri.edu/~spencer/nhjupitersupport/nhjupiterscience.pdf wszystkim, którzy nie mogą się doczekać jupitersowego flajbaja. Jest to dość szczegółowy opis zadań jakie wykona New Horizons, a w tym symulowane obrazy księżyców Jowisza :)itp.
-
Scorus
19/01/2007 15:49
24/01/2007 17:40
26/01/2007 15:02
03/02/2007 19:51
28/02/2007 01:50
Dali fotkę Jowisza i Io z 8 stycznia:
(http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/pages/JupiterAndIo.html)
Jest jeszcze animacja (7MB):
http://pluto.jhuapl.edu/common/content/videos/JupiterRotation640x480.mov
Jowisz z księżycami:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/images/HighRes/012307/rim3_unsharp3_850.jpg
Cień Ganimedesa:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/images/HighRes/012307/rim4_unsharp3_850.jpg
Wersja animowana:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/images/HighRes/012307/animated_jobsatm2_unsharp3_850.gif
Jest jest jest - rawy z LORRI Grin
http://pluto.jhuapl.edu/soc/index.php?page=1
Jak do tej pory jedna z lepszych fotek z księżycami:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/data/jupiter/level2/lor/jpeg/003191/lor_0031919579_0x630_sci_1.jpg
Jest też pierwsza globalna mozaika:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/pages/020107_1.html
Do największego zbliżenia jeszcze tylko 20 dni, ale musimy uzbroić się w cierpliwośc, bo większość danych będzie ściągana w kwietniu.
Do największego zbliżenia jeszcze tylko 6 godzin. Są dwa nowe zdjęcia Io z wybuchem wulkanu:
(http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/pages/022707_1.html)
-
Scorus 01/03/2007 01:25
Kolejne zdjęcia!
Europa:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/022807_2.jpg
Ganimedes:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/022807_1.jpg
Mała czerwona plama:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/022807_3.jpg
-
kanarkusmaximus 02/03/2007 18:38
Jeszcze lepsze zdjęcie Io wraz z artukułem:
http://www.spaceflightnow.com/news/n0703/01io/
Ten wyrzut materii z wulkanu Tvashtar oceniany jest na 290 kilometrów!!
Drugi wyrzut materii, mniejszy (ale też dobrze widoczny na tym zdjęciu na krawędzi tarczy Io) oceniany jest na około 60 km. Odpowiedzialny jest za to wulkan Prometeusz.
Jest jeszcze i trzeci aktywny wulkan na tym zdjęciu widoczny - w 'dolnej' części Io, tuż koło terminatora (po nocnej stronie). Wyrzut materii stamtąd jest na tyle wysoki, że górne warstwy tego pióropusza materyji łapią jeszcze światło słoneczne! To wulkan Masubi.
Piękne zdjęcie!
---------
Edit po miesiącu - wulkan Pele, niewidoczny niestety na tych zdjęciach, wyrzuca nawet na 600 km materie (sonda Galileo tak donosiła).
-
kanarkusmaximus 15/03/2007 11:02
Odpływając na chwilę od Jowisza w kierunku Plutona wypada wspomnieć (szczególnie w kontekście bezpośrednich badań za 8 lat), że 18 marca 2007 Pluto przesłoni w gwizdozbirze Strzelca gwiazdeczkę o jasności porównywalnej z jasnością tego ciałka niebieskiego.
Niestety, u nas będzie już dzień, obserwatorzy w USA będą idealnie ustawieni.
Warto jednak wspomnieć o tym zjawisku, bowiem dzięki temu zakryciu pojawia się szansa zmierzenia grubości atmosfery Plutona, która powinna od czasów peryhelium się kurczyć i ochładzać
Tymczasem podczas ostatnich badań w 2002 roku okazało się, że atmosfera Plutona się powiększa, a jej temperatura wzrosła o jeden stopień.
Dlatego ciekawe będzie zbadanie zmian, jakie nastąpiły w ciągu ostatnich 5 lat - w szczególności, gdy w przyszłości porówna się to z danymi z New Horizons.
http://iota.jhuapl.edu/pluto.htm
-
jch 27/03/2007 00:19
Skoro już zabrałem głos w innym temacie, dołączę się do wyjaśnienia sprawy koloru. Brak koloru na zdjęciach jest wynikiem niedoskonałości technologicznych obecnych detektorów światła. Poszczególne piksele matryc nie potrafią bowiem mierzyć energii rejestrowanych fotonów, a jedynie ich liczbę. Innymi słowy, np. matryce CCD rejestrują wyłącznie jasność pikseli, a nie ich barwę.
W tej sytuacji, aby uzyskać barwę, niezbędne jest wykonanie kilku zdjęć, za każdym razem w innym zakresie częstotliwości. Zwykle przyjmuje się, że kolory zbliżone do rzeczywistych uzyskuje się poprzez złożenie zdjęć wykonanych w trzech filtrach przepuszczających fotony o energiach zbliżonych odpowiednio do kolorów zielonego, niebieskiego i czerwonego. Konsekwencją tego rozwiązania jest na przykład brak możliwości wykonania zdjęć kolorowych podczas bliskich przelotów, gdyż zmiana filtrów zajmuje czas. W rezultacie kolorowe zdjęcie można wykonać obiektom wyłącznie na tyle dalekim, że przez okres zmiany filtrów ruch sondy nie powoduje zmian kadru.
Alternatywnie można byłoby sobie wyobrazić matrycę zbudowaną z grup trzech pikseli, przy czym każdy piksel w takiej grupie miałby swój własny filtr koloru. Sprawa jest jednak kłopotliwa technologicznie, poza tym w grę wchodzi tu kwestia redukcji rozdzielczości: mamy co prawda kolor, ale trzykrotnie mniejszą rozdzielczość. To ja już wolę trzykrotnie większą rozdzielczość mono i czasami zdjęcia kolorowe, niż zawsze kolorowe, tyle że w trzykrotnie gorszej rozdzielczości...
-
kanarkusmaximus 30/03/2007 00:00
Wygląda na to, że sonda po przejściu koło Jowisza dostała klapsa i przeszła w Safe Mode, po raz pierwszy od wystrzelenia! Stało się to 19 marca.
Udało się jednak odzyskać szybko łączność i w dwa dni po całym zajściu sonda funkcjonowała prawidłowo.
-
Scorus 30/03/2007 22:42
Ostatnie nowości:
Obrazy atmosfery Jowisza uzyskane ze złożenia 3 skanów w różnych zakresach podczerwieni z RALPH/LEISA.
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/033007.jpg
Barwny obraz Io z RALPH/MVIC. Uwaga - zastosowano tu tylko filtr niebieski i metanowy, z powodu dużej janości Io i bardzo wysokiej czułości kamery, powodującej prześwietlanie zdjęć w okolicach Jowisza.
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/032807.jpg
-
Bartolo 06/04/2007 11:16
Składak z czarno-białego obrazu o wysokiej oraz kolorowych zdjęć w niższej rozdzielczości.
(http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/image/0704/io_walkerNH520.jpg)
http://antwrp.gsfc.nasa.gov/apod/ap070404.html
-
Scorus
17/04/2007 16:39
18/04/2007 16:53
21/04/2007 16:18
Nocna strona Io sfotografowana przez RALPH/MVIC:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/pages/041607.html
Kolekcja zdjęć Io z Galileo:
http://pirlwww.lpl.arizona.edu/~perry/io_images/index.html
Nowa mapa Io Voyager 1/Galileo:
http://astrogeology.usgs.gov/Projects/JupiterSatellites/io.html
W Photojurnalu jest jeszcze animacja:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA09257
A na Unmannedspaceflight zrobili korelację z mapą New Horizons:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=Attach&type=post&id=10178
-
Scorus
02/05/2007 00:25
14/05/2007 18:50
Jest już wiele dobrych rzeczy z Science Update, w tym zdjęcia zaćmienia Io i kilka animacji:
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/050107_pressGraphics.htm
Super ekstra jest wschód Europy:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/missionPhotos/pages/050107/050107_01.html
Nowa wersja wschodu Europy z tłem gwiazd:
(http://pluto.jhuapl.edu/overview/piPerspectives/images/051007_lg.jpg)
New Horizons przetransmitował już 80% danych z przelotu i znajduje się w odległości 1AU od Jupitera.
-
kanarkusmaximus 31/05/2007 18:37
Cytat: Saturn1b 31/05/2007 15:17
Noj new horizons jest już w odległości jednostki astronomicznej od Jowisza Smiley Wiecie może kiedy sonda przejdzie w stan uśpienia tzn jak długi czas będzie badać magnetosferę Jowisza Huh
O odleglosci 1 AU od Jowisza wspominal juz Scorus dwa tygodnie temu, wiec teraz jest to pewnie juz nieco ponad jedna AU. Smiley
Sonda zostanie uspiona w lipcu. Dokladnej daty nie znam, ale domyslam sie, ze stanie sie to po serii testow i transferow danych.
PS. planowane sa coroczne sesje z sonda, majace na celu sprawdzenie stanu poszczegolnych urzadzen. Bedzie sie to dzialo od wrzesnia do listopada. W tym czasie rozne kolejne systemy sondy powinny byc aktywowane i sprawdzane.
Zatem hibernacja bedzie w tym roku dosc krotka...
-
kanarkusmaximus
04/07/2007 13:29
New Horizons został zahibernowany. Stało się to 27 czerwca. Sonda od czasu do czasu nadaje tzw. 'zielony' sygnał, który oznajmia, że wszystko z próbnikiem w porządku. (Jeśli coś nie tak, medium gain antenna nadaje 'czerwony' sygnał).
Jak mówi Alice Bowman, menedżer Mission Operation:
we're looking forward to an uneventful spacecraft slumber.
07/07/2007 13:21
Jak to się mawia o miliardach - niektórzy uważają, że pierwszy miliard trzeba ukraść. Inni uważają, że trzeba ciężko zapracować na pierwszy miliard. Jeszcze inni uważają, że pierwszy miliard to tylko szczęście i przypadek.
Tymczasem New Horizons swój pierwszy miliard... przeleciał!
Tak jest! Znajduje się właśnie w odległości większej od miliarda kilometrów od Słońca.
18/07/2007 22:30
Badania potwierdzają - Charon ma gejzery. Takie tyci tyci delikatne. Tak delikatne, że w 100.000 lat działalności tych lodowo-wodnych wulkaników pokrywa powierzchnię tego księżyca 1 milimetrową powłoką.
Tak czy inaczej - powierzchnia Charona powinna być relatywnie młoda w porównaniu z innymi powierzchniami w zewnętrznym Układzie Słonecznym (choć - kto wie?? może się mylę? Smiley ).
Post oczywiście z dedykacją dla kol. Charona X! Grin
Link dla zainteresowanych:
http://www.gemini.edu/icemachine
(Oczami wyobraźni widzę za 300 lat stację paliwową - ciekły tlen i wodór - na Charonie - przedostatni przystanek przed Proxima Centauri!)
-
Scorus 10/10/2007 15:49
Ciekawe wyniki badań układu Jowisza:
- obsewacje wyładowań atmosferycznych;
- obserwacje chmur amoniakalnych;
- łuki pyłu w obrębie pierścieni;
- około 20 znacznych zmian na powierzchni Io od 2001 roku;
Zostało opublikowanych kilka bardzo ciekawych zdjęć, w tym:
- wyładowania w atmosferze:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_4.jpg
- ewolucja chmur:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_5.jpg
- fale w atmosferze:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_6.jpg
- zaćmienie Io - złożenie obrazów z LORRI i RALPH/LEISA:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_9.jpg
- szczegółły atmosfery na terminatorze:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_7.jpg
- zmiany na Io:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_8.jpg
- erupcja wulkanu Tvashtar:
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_10.jpg
- montaż Jowisz i Io (Jowisz to złorzenuie obrazów podczerwnych z RALPH/LEISA, Io to obraz z LORRI z kolorami z RALPH/MVIC):
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/100907_11.jpg
-
grzesiek58 25/01/2008 17:41
Mamy kolejne zdjęcie Plutona z LORRI i tak jak poprzednio można nacieszyć oko niezliczonymi szczegółami powierzchni Wink
A tak serio to pod poniżej zamieszczonym linkiem pisze...wróć!!..jest napisane, że cokolwiek na powierzchni Plutona będziemy mogli rozróżnić dopiero latem 2014 roku.
Jednak już nieco wcześniej bo w 2010r LORRI rozdzieli układ Pluton-Charon.
(http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/pictures/012408_1_md.jpg)
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/012408.htm
-
grzesiek58 23/02/2008 21:51
Jak podaje NASA kilka dni temu New Horizons osiągnęło odległość równą 9AU od Słońca.
Do teraz sonda przebyła ponad 1,5 mld kilometrów i znajduje się niedaleko orbity Saturna, którą ma przekroczyć w czerwcu. Sonda porusza się z zwrotną prędkością 60 000 km/h.
Obecne położenie New Horizons
(http://pluto.jhuapl.edu/news_center/images/20080221_lg.jpg)
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/022108.htm
01/03/2008 17:58
Pokazano nową fotkę z zeszłorocznych odwiedzin Jowisza.
Jest to po raz kolejny Io ze swoim wulkanem - Tvashtar. Fotka może nie specjalna, przynajmniej do tych, które wcześniej otrzymywaliśmy ale zawsze to coś Wink
Io po lewej stronie lepiej pokazuje wulkaniczny ogień (czerwony punkt) a na zdjęciu po prawej lepiej widać samą wyrzuconą materię oraz szczegóły na ciemnej stronie tego księżyca.
(http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/pics/tvashtar_deposit_color.png)
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/image.php?gallery_id=2&image_id=84
-
kanarkusmaximus 05/06/2008 02:19
Warto odświeżyć wątek, bowiem...
New Horizons przekroczył magiczną odległość 10 AU od Słońca:
Niebawem przekroczy orbitę Saturna! Do Plutona pozostało już 'tylko' 21,5 AU. Gotowi? Pasy zapięte? :)
-
kanarkusmaximus 04/08/2008 02:09
Odgrzewam wątek - wraz z garścią informacji.
Poszukiwania odpowiedniego celu dla New Horizons po przelocie koło Plutona odbędą się w latach 2011-2012 ( i pewnie, jeśli nic nie znajdą, i później). Dlaczego? A to dlatego, że Pluton obecnie znajduje się w gwizdozbirze Wink Strzelca - czyli w rejonie, gdzie jest sporo gwiazd z naszej Drogi Mlecznej. Dość ciężko zatem 'wyłowić' jakiś słaby obiekt pasa Kuipera.
Charakteryzowanie potencjalnych kandydatów (spektrum, wielkość, potencjalne księżyce) powinno nastąpić później, w latach 2013-2014. Następnie, w roku 2015 wybrany zostanie cel (lub cele) przelotu.
Prawdopodobnie teleskop Hubble'a nie zostanie wykorzystany do tych poszukiwań - bo zwyczajnie ma za małe pole widzenia do takich poszukiwań. Ale do dalszych badań - czemu nie! Smiley
Naukowcy najchętniej by widzieli przelot koło obiektu wielkości 40 - 90 km. Dlaczego tak jest - nie wiem. Możliwe, że byłby to zupełnie inny obiekt niż 'wielki' Pluton... Albo zwyczajnie są wyjątkowo niskie szanse na znalezienie takiego obiektu w tamtej okolicy.
Prawdopodobne maksymalne przedłużenie misji New Horizons to 4-6 lat (2020-2022?), co pozwoliłoby sondzie na dolecenie do 50 AU. Ponieważ większość obiektów pasa Kuipera jest w okolicach 42-43 AU, to dalej zaczynałoby być dość pusto. Tym bardziej, że wewnętrzna granica obłoku Oorta jest gdzieś w okolicach 2000 AU.
(o pasie Kuipera - podstawowe informacje - http://en.wikipedia.org/wiki/Kuiper_Belt_object )
Wszystko to spisałem na podstawie plotek z pewnego 'bezzałogowego' forum, gdzie dość dużo specjalistów się wypowiada - łącznie z tymi, co biorą udział w misjach kosmicznych!
-
kanarkusmaximus 07/10/2008 01:23
Pora odświeżyć wątek, bowiem...
...wynika, że Pas Kuipera może mieć mniejszą populację niż sądzono. Szczególnie mało może się w nim znajdować małych obiektów - tych poniżej 28 km średnicy.
http://space.newscientist.com/article/dn14858-what-happened-to-the-kuiper-belts-smallest-objects.html
Czy to może oznaczać, że ciężko będzie ze znalezieniem ciekawego obiektu dla New Horizons po przelocie koło Plutona? Oby nie!
-
kanarkusmaximus 01/03/2009 13:24
Sonda New Horizons, wystrzelona w styczniu 2006 roku, podąża w kierunku byłej ostatniej planety naszego Układu Słonecznego - Plutona. Dotrze tam w 2015 roku. Dla obniżenia kosztów misji, sonda większość trwania przelotu spędza w trybie elektronicznego snu - czyli hibernacji.
Raz na rok, sonda będzie aktywowana i przez kilkadziesiąt dni jej systemy będą sprawdzane. Dodatkowo, New Horizons podczas przebudzenia otrzymuje uaktualnienia swoich programów. Ostatni taki okres zakończył się 16 grudnia po czterech miesiącach prac.
W roku 2009 pierwotnie planowano przebudzenie sondy we wrześniu. 27 lutego 2009 roku zespół sterujący sondą poinformował o przesunięciu okresu przebudzenia na lipiec. Z tego powodu trwa już planowanie czynności, jakie zostaną wykonane w tym roku.
W tej chwili New Horizons znajduje się w odległości 13 jednostek astronomicznych (AU - 1 jednostka astronomiczna to średnia odległość Ziemi od Słońca, czyli 149.6 mln kilometrów), blisko 19 AU od Plutona i 12,62 AU od Słońca. Można więc napisać, że misja zbliża się do półmetka. Smiley
-
Scorus 16/03/2009 16:35
16 października 2008r kamera LORRI wykonała zdjęcia Neptuna i Trytona z odległości 2.33 miliarda kilometrów. Pozwoliło to na zademontrowanie możliwości obrazowania Plutona z dużej odległości. Ponadto zdjęcia były wykonywane w kącie fazowym niemożliwym do osiągnięcia z Ziemi, a porównywanie zdjęc wykonanych przy różnych kątach fazowych dostarcza informacji o składzie powierzchni i atmosfery.
(http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/pictures/031209_lg.jpg)
(http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/031209.php)
-
kanarkusmaximus 10/08/2009 01:16
Warto przypomnieć, co się dzieje z sondą New Horizons.
Od 7 lipca 2009 aż do końca sierpnia sonda jest w stanie aktywności, który się nazywa Active Checkout Three (ACO-3). Jest to trzeci z ośmiu zaplanowanych momentów aktywności sondy w trakcie długiego przelotu do Plutona. W trakcie ACO następuje sprawdzenie stanu sondy. Pomiędzy ACO następuje okres elektronicznej hibernacji sondy.
ACO-3 jest mniej skomplikowane od poprzednich okresów aktywności. Zrezygnowano z kilku operacji - dla przykładu dopiero podczas następnego ACO nastąpi korekta trajektorii. Wciąż jednak jest to sporo pracy - sprawdza się stan poszczególnych instrumentów próbnika oraz dokonuje się ograniczonych pomiarów naukowych.
We wrześniu New Horizons znów zostanie hibernowana. W listopadzie i styczniu (9-20 listopada oraz 4-15 stycznia) planowane są krótkie 'przebudzenia' sondy, w trakcie których kierunek głównej anteny próbnika zostanie poprawiony.
Aktualnie sonda znajduje się 14,13 AU od Słońca, 13,41 AU od Ziemi i 17,63 AU od Plutona.
-
kanarkusmaximus 09/11/2009 16:42
Dzis New Horizons zostanie 'obudzony' na krotki czas w celu poprawienia orientacji glownej anteny sondy. Pewnie tez jakies instrumenty zostana sprawdzone itp itp.
Przebudzenie potrwa do 20 listopada.
20/11/2009 15:11
I New Horizons znów weszła w tryb hibernacji. Elektroniczny sen sondy potrwa do 4 stycznia 2010.
W międzyczasie sonda przekroczyła 15 AU - dziś znajduje się już 15,07 AU od Słońca.
-
Matias 22/01/2010 01:59
20-go stycznia mieliśmy małą rocznicę - równo 2000 dni do osiągnięcia najbliższego zbliżenia do Plutona Smiley Z tej okazji ekipa NH miała nawet torta Grin Widoczny tutaj.
Warto też przypomnieć początek tej misji w najodleglejsze rubieże naszego US :
http://www.youtube.com/watch?v=KNJNaIoa5Hk
-
Matias 10/07/2010 12:52
Mały refresz :)
Sonda ma się dobrze i wykonała dzisiaj manewr korekcyjny (pierwszy od 3 lat).
Misja New Horizons odpaliła na 35,6 sekundy silniki wyrównując trajektorię lotu. W czasie odpalenia silników znajdowała się 2,4 miliarda km, czyli ponad 2 godziny świetlne od Ziemi.
Od startu w styczniu 2006 roku sonda cztery razy poprawiała kurs, ostatnim razem w 2007 roku. Drobna zmiana kursu została spowodowane przez produkowaną przez reaktor sondy emisję energii cieplnej, która odbijała się od anteny wysokiego zysku. Przez lata skumulowany efekt musiał zostać wyrównany.
Ciekawe jak bardzo takie wydzielane ciepło zmieniło trajektorię sondy? Smiley
Więcej w artykule http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/korektakursunh2010.html
-
Back on track!
Przepraszam za w sumie biedny wstęp, ale nie mam chwilowo weny.
Aktualnie fortepian ;) znajduje się w odległości 16,39 jednostek astronomicznych od Ziemi.
(http://pluto.jhuapl.edu/whereisnh/current/nhcp20100701_0566.jpg)
-
Dzieki serdeczne Perianie! :) Ten watek bedzie aktywny jeszcze przez wiele lat - dlatego warto o nim pamietac.
Pytanie z mojej strony - kiedy orbita Urana zostanie przecieta przez fortepian?
-
Pytanie z mojej strony - kiedy orbita Urana zostanie przecieta przez fortepian?
orbita Urana 18 marca 2011
orbita Neptuna 24 sierpnia 2014
-
Super, że jest już także i ten wątek - bardzo smaczny wstęp Perian, na pewno nie będę po nim miał niestrawności! ;)
Parę dodatkowych informacji może zapodam :
- NH ma dobrą sytuację z paliwem, inżynierowie od misji przewidują, że będą mieli 2 razy większą planowaną ilość paliwa po zakończeniu badań przy układzie Plutona. Oznacza to większą swobodę w wybraniu jakiegoś celu z pasa Kuipera.
- 14 czerwca mieliśmy osiągnięte połowę drogi heliocentrycznej z Ziemi do flajbaja Plutona (tzw. Halfway Heliocentric Distance Traveled from Earth at Launch to Pluto at Flyby)
- prawdziwą połowę drogi - w sensie czasowym, NH osiągnie 17 października w tym roku, w momencie osiągnięcia odległości 18.078 AU od Słońca
-
New Horizons wykonuje zdjęcie Neptuna i Trytona
Sonda New Horizons od czterech lat jest w drodze do jednego z największych obiektów Pasa Kuipera oraz byłej dziewiątej planety Układu Słonecznego - Plutona. Co pewien okres czasu kontrolerzy misji sprawdzają stan systemów pokładowych statku. Nieco ponad miesiąc temu na celowniku jednego z instrumentów sondy znalazł się Neptun wraz ze swoim największym księżycem - Trytonem, który rozmiarowo podobny jest do Plutona.
Ostatnia coroczna sesja testowa instrumentów oraz systemów New Horizons zakończyła się 30 lipca. Instrument LORRI (Long Range Reconnaissance Imager) wykonał w czasie jej trwania zdjęcia ostatniej obecnie planety w naszym Układzie Słonecznym, gazowego giganta - Neptuna, który znajdował się w tym czasie 23.2 jednostki astronomiczne (3.46 miliardów kilometrów) od sondy. W polu widzenia pojawił się także satelita planety - Tryton, będący około 100 razy słabiej świecącym obiektem. Potwierdza to tylko wyśmienity stan, fotografującej ten wspaniały układ, kamery. Test LORRI zakończył się pomyślnie.
Operatorzy sondy zwracają uwagę na fakt, iż kąt fazowy (kąt pomiędzy statkiem-planetą-Słońcem) wynosił 34 stopnie, z kolei kąt elongacji (kąt pomiędzy planetą-statkiem-Słońcem) wynosił 95 stopni. Tylko New Horizons może obserwować Neptuna z takiego dużego kąta fazowego, co jest kluczem przy studiowaniu charakterystyk rozpraszania światła w atmosferach Neptuna i Trytona. Możliwość wykonywania takich badań jest niewątpliwą zaletą tej misji.
Tryton jest odrobinę większy od Plutona, 2700 kilometrów średnicy w porównaniu do 2400 kilometrów. Oba ciała posiadają atmosfery składające się głównie z gazu azotowego, który wytwarza ciśnienie o wartości około 1/70000 wartości ciśnienia występującego na Ziemi. Temperatura na powierzchniach osiąga wartość około -250 stopni Celsjusza. Przypuszcza się, iż Tryton w przeszłości był obiektem Pasa Kuipera (którym jest Pluton), ale został złapany przez grawitację Neptuna na skutek prawdopodobnej kolizji we wczesnej historii naszego Układu Słonecznego.
Źródło: kosmonauta.net (http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Orbitalne/2010-09-04-new-horizons-robi-zdjecie-trytonowi.html)
Załącznik: Zdjęcie wykonane przez sondę New Horizons 23 czerwca o godzinie 07:00:15 UTC planecie Neptun oraz jej największemu satelicie - Trytonowi. W momencie wykonywania tego zdjęcia Neptun był w odległości niecałych 3.5 miliardów kilometrów od sondy. Zdjęcie jest kombinacją dwóch 9.967 sekundowych ujęć.
-
Połowa drogi za New Horizons! (oczywiście w wymiarze czasowym)
Stało się to 17 października 2010 o godzinie 06:25 CEST.
-
Super, skąd takie info? Jakieś nowe zdjęcia?
aaaaaa, z kosmonauty :P.. sorry
-
A tutaj info z kosmo - link (http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/2010-10-17-nh.html).
"1735 dni temu miał miejsce start sondy New Horizons i jednocześnie za 1735 dni sonda przeleci koło Plutona. W wymiarze czasowym dziś została przekroczona połowa drogi misji tej niewielkiej sondy kosmicznej.
Start misji New Horizons miał miejsce 19 stycznia 2006 roku. Przelot obok Plutona nastąpi natomiast 14 lipca 2015 roku. Dokładnie pośrodku znajduje się data 17 października 2010 roku - zatem właśnie dzisiejszym dniu. Jednocześnie sonda znajduje się aktualnie w odległości 18,08 AU od Słońca, 18,38 AU od Ziemi i "tylko" 13,95 AU od Plutona.
Dokładny moment tego wydarzenia to 17 października godzina 06:25 CEST.
Połowę drogi w sensie odległości sonda New Horizons przekroczyła 29 grudnia 2009 roku. Dlaczego te dwie daty są tak znacznie różnią się od siebie? Wyjaśnienie jest proste - sonda oddalając się od Słońca stale wytraca prędkość, którą nadano jej podczas startu (19 stycznia 2006 roku) oraz przelotu koło Jowisza (28 lutego 2007 roku), kiedy wykorzystano manewr asysty grawitacyjnej. Z tego powodu w trakcie pozostałych 1735 dni New Horizons przemierzy mniejszą odległość niż to się stało w pierwszej części misji."
Załączam dodatkowo zdjęcie z tego artykułu - położenie sondy New Horizons w dniu 17 października 2010 roku.
-
Hmm... to chyba nie ma co liczyć na jakieś bliskie przeloty obok Urana i Neptuna :/ Fajnie by było zobaczyć jakieś nowe zdjęcia
-
Hmm... to chyba nie ma co liczyć na jakieś bliskie przeloty obok Urana i Neptuna :/ Fajnie by było zobaczyć jakieś nowe zdjęcia
Obok Urana nie, ale będzie przelatywać przez region L Neptuna. A tam mogą być ukryte pewne frykasy. :)
-
Detektor pyłu sondy New Horizons najdalszym urządzeniem tego typu
"Instrument naukowy zbudowany przez studentów z Uniwersytetu Kolorado i zainstalowany na zmierzającej do Pasa Kuipera sondzie New Horizons, obecnie jest najdalej wysłanym, funkcjonującym detektorem pyłu kosmicznego i znajduje się w odległości 2.87 miliarda kilometrów od Ziemi. Do tej pory jedynymi urządzeniami tego typu, które badały przestrzeń poza orbitą Jowisza, były detektory na sondach Pioneer 10 oraz Pioneer 11 wysłane odpowiednio w 1972 oraz 1973 roku.
Badania pyłu w Układzie Słonecznym mają podstawowe znaczenie dla zrozumienia ewolucyjnej historii obecnych w nim planet - uformowały się one bowiem właśnie z tego materiału. Obecnie trwająca misja New Horizons ma w tej kwestii szczególne znaczenie - sonda udaje się bowiem poza orbitę Neptuna w tzw. Pas Kuipera, gdzie zalega najbardziej pierwotny materiał w całym naszym systemie planetarnym. W obszarze tym występują także bardzo prymitywne obiekty złożone głównie z lodu, pyłu i materii organicznej, które wielkością mogą zbliżać się do rozmiarów Plutona lub nawet przewyższają go pod tym względem."
Więcej na kosmo - link (http://www.kosmonauta.net/index.php/Technologie/Hardware/detektor-pylu.html).
-
Mamy malutki jubileusz, projekt trwa już (ponad) 10 lat:
http://www.spacedaily.com/reports/Mission_To_Pluto_And_Beyond_Marks_10_Years_Since_Project_Inception_999.html (http://www.spacedaily.com/reports/Mission_To_Pluto_And_Beyond_Marks_10_Years_Since_Project_Inception_999.html)
-
Minęło 5 lat od startu New Horizons!
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/20110120.php
Dziś sonda przekroczy również odległość 19 j.a. od Słońca! (choć według HA już przekroczyła http://heavens-above.com/solar-escape.asp)
-
Chyba jednak dziś nie przekroczy 19 AU... :)
-
Rzeczywiście te dane nadal podają 18,95 :) za to HA już 19.03
Dziwne.
-
Ech, gdyby sonda tak mogła robić 0,05 AU, to żylibyśmy w zupełnie innym świecie. ;) 1 AU w 20 dni, czyli w uproszczeniu lot na Saturna w 200 dni... Ach, pomarzyć można. :)
-
Coś mi jedno zero po przecinku ucięło :P.
Dziwne natomiast są te rozbieżności między danymi ze strony NH, a HA.
-
Pora odświeżyć trochę wątek - dziś sonda New Horizons przetnie orbitę Urana :).
-
Pora odświeżyć trochę wątek - dziś sonda New Horizons przetnie orbitę Urana :).
Właśnie to robi :). Tutaj (http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/20110318.php) artykuł.
Orbita Neptuna w sierpniu 2014,a później to już niemal rzut beretem :P. Czekamy :).
-
mieli podobno sprawdzać urządzenia sondy po minięciu o. Urana, robili to?
-
Uwaga uwaga! 19 minut temu minęło 2000 dni misji New Horizons*!
*plus kilkanaście sekund na zrobienie zrzutu ekranu i napisanie tego posta, więc jest to 20 minut! :)
-
Niby grubo ponad połowa lotu, a i tak jeszcze kupa czasu.. Nie mogę się doczekać pierwszych zdjęć Plutona :).
-
Niby grubo ponad połowa lotu, a i tak jeszcze kupa czasu.. Nie mogę się doczekać pierwszych zdjęć Plutona :).
A ja jego księżyców ;)
-
A ja jego księżyców ;)
Cała gromadka będzie się bajecznie prezentować.
-
Cała gromadka będzie się bajecznie prezentować.
E tam na co czekać? Na kupę kamyczków? ;D
-
Przelot koło Plutona za - uwaga - już 4 lata! Pora zaklepywać sobie urlopy! ;)
-
Ale z powodu dużej odległości i małej mocy nadajnika dane będą przesyłane na przestrzeni około roku po przelocie. Więc informacji na bieżąco będzie znacznie mniej niż teraz w przypadku Dawna i Westy.
-
Ale z powodu dużej odległości i małej mocy nadajnika dane będą przesyłane na przestrzeni około roku po przelocie. Więc informacji na bieżąco będzie znacznie mniej niż teraz w przypadku Dawna i Westy.
Aż rok :o?
-
Ale z powodu dużej odległości i małej mocy nadajnika dane będą przesyłane na przestrzeni około roku po przelocie. Więc informacji na bieżąco będzie znacznie mniej niż teraz w przypadku Dawna i Westy.
Aż rok :o?
To pewnie też ma jakiś związek z Deep Space Network, która ponoć jest już na granicy zdolności przepustowych. A jeśli do tego doliczy się misje marsjańskie, które będą wciąż przesyłać sporo danych, to wcale się nie dziwię, że przesyłanie danych będzie długo trwać.
-
Planiści NH mają do włączenia do obserwacji kolejny obiekt. Przed chwilą NASA podała (http://www.nasa.gov/home/hqnews/2011/jul/HQ_11-234_HST_Pluto_Moon.html), że z pomocą HST odkryto kolejny ksieżyc Plutona!
Informacja na stronie misji NH ze zdjęciem (http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/20110720.php).
-
O jaki numer! Gratulacje dla odkrywców!
-
WOW! To miłe zaskoczenie :). Myślałem, że musimy poczekać parę lat na takie nowinki :).
-
W tej chwili generalnie wydaje się, że księżyce Plutona powstały wskutek zderzenia we wczesnym Układzie Słonecznym. Zatem być może jakieś ślady wciąż są na Plutonie lub jego księżycach? :)
-
Wow, taki knypek a 4 księżyce :p Ja chce zdjęcia :(
-
No no :D tego się nie spodziewałem, to może oznaczać że Pluton posiada kolejne jeszcze mniejsze księżyce, może nawet kilkuset metrowe, zapewne będą dalsze obserwacje z uwagą na księżyce i kto wie może będą kolejne znaleziska.
-
Idźmy na całość! Słabiutki pierścień dookoła Plutona? ;)
-
Jestem ciekaw jak ten cały przelot zostanie rozplanowany. Czasu wbrew pozorom jest bardzo mało (no i Pluto to nie Jowisz ;)), sonda musi wszystkie operacje wykonywać autonomicznie, a tu jeszcze liczba obiektów do zbadania rośnie. Ktoś wie, czy kontrola lotu będzie wpływać jakkolwiek na poczynania statku podczas zbliżenia? Wydaje mi się, że nie, a jak już to bardzo nieznacznie. Pewnie zostanie załadowany uprzednio przygotowany program obserwacji, po czym dopiero po miesiącach przesyłania uda się zobaczyć co zostało zaobserwowane.
-
Znalazłem coś ciekawego. Czyżby księżyc P4 został przewidziany?
Z wyliczeń teoretycznych wynika, że w układzie Plutona powinien być jeszcze jeden satelita. Na razie jednak naukowcy nie odkryli tego obiektu. Jeżeli ten kolejny satelita rzeczywiście tam jest, New Horizons ma szanse go odkryć i wykonać pierwsze zdjęcia. Po wypełnieniu misji w okolicy Plutona sonda skierowana zostanie w kierunku tzw. pasa Kuipera.
http://www.rp.pl/artykul/160523.html?print=tak
-
Jestem ciekaw jak ten cały przelot zostanie rozplanowany. Czasu wbrew pozorom jest bardzo mało (no i Pluto to nie Jowisz ;)), sonda musi wszystkie operacje wykonywać autonomicznie, a tu jeszcze liczba obiektów do zbadania rośnie. Ktoś wie, czy kontrola lotu będzie wpływać jakkolwiek na poczynania statku podczas zbliżenia? Wydaje mi się, że nie, a jak już to bardzo nieznacznie. Pewnie zostanie załadowany uprzednio przygotowany program obserwacji, po czym dopiero po miesiącach przesyłania uda się zobaczyć co zostało zaobserwowane.
Przesył sygnału na Ziemię z prędkością bliskiej prędkości światła zajmuje z Plutona kilkanaście godzin bodajże (18?), także nie może być mowy o jakiejś ingerencji człowieka. Jestem ciekaw ile będzie trwał sam przelot w pobliżu tej planetki. To też pewnie kwestia krótkiego czasu?
-
Jestem ciekaw jak ten cały przelot zostanie rozplanowany. Czasu wbrew pozorom jest bardzo mało (no i Pluto to nie Jowisz ;)), sonda musi wszystkie operacje wykonywać autonomicznie, a tu jeszcze liczba obiektów do zbadania rośnie. Ktoś wie, czy kontrola lotu będzie wpływać jakkolwiek na poczynania statku podczas zbliżenia? Wydaje mi się, że nie, a jak już to bardzo nieznacznie. Pewnie zostanie załadowany uprzednio przygotowany program obserwacji, po czym dopiero po miesiącach przesyłania uda się zobaczyć co zostało zaobserwowane.
Przesył sygnału na Ziemię z prędkością bliskiej prędkości światła zajmuje z Plutona kilkanaście godzin bodajże (18?), także nie może być mowy o jakiejś ingerencji człowieka. Jestem ciekaw ile będzie trwał sam przelot w pobliżu tej planetki. To też pewnie kwestia krótkiego czasu?
Myślałem oczywiście nie nad ingerencją w czasie rzeczywistym. Dla sondy Voyager 1 sygnał w jedna stronę biegnie trochę ponad 16 godzin, z Plutona jeszcze krócej, więc można by się tu zastanowić nad takim czymś: przeprowadzenie pierwszych obserwacji np. 2 dni przed maksymalnym zbliżeniem mających zidentyfikować podstawowe ciekawsze rejony, a następnie wysłanie zmodyfikowanego programu obserwacji. Nie wydaje mi się to jednak prawdopodobne, rodzi problemy np. z przepustowością układu antena statku-DSN czy dodaje dodatkowy czynnik mogący komplikujący misję. Jednak w kierunku Plutona nie posyła się często ładunków, więc niezawodność jest mile widziana. Hmm, cała ta operacja przelotu zajmie w sumie pewnie parę dni, a naprawdę bliskie zbliżenie i przelot pewnie kilka-kilkanaście godzin, tak na moje oko (mógłby ktoś oświecić dokładnymi danymi?). Oczywiście, śledzenie celu zacznie się dużo wcześniej.
-
Hmm, cała ta operacja przelotu zajmie w sumie pewnie parę dni, a naprawdę bliskie zbliżenie i przelot pewnie kilka-kilkanaście godzin, tak na moje oko (mógłby ktoś oświecić dokładnymi danymi?).
14 lipca 2015 r. oczekiwane jest zbliżenie do Plutona na minimalną odległość 13695 km (wcześniej planowano 9600 km) od jego centrum, a następnie do Charona na 29473 km od jego centrum. Fotografowanie obu ciał rozpocznie się na 75 dni (12 dób Plutona) przed największym zbliżeniem i będzie kontynuowane równie długo po przelocie dla uzyskania globalnych map powierzchni o rozdzielczości 40 km. Dzienna półkula Plutona (w momencie przelotu) zostanie odzwierciedlona z rozdzielczością 1 km, a wybrane obszary w rejonie terminatora - z rozdzielczością 100 m. Odwzorowanie powierzchni w podczerwieni i w 4 zakresach światła widzialnego z rozdzielczością 7 km, a także mapy temperaturowe powierzchni z rozdzielczością 50 km oraz ultrafioletowe pomiary atmosfery Plutona nad dzienną i nocną półkulą - to pozostałe zadania New Horizons.
(http://astro.zeto.czest.pl/sondy/nh.jpg).
-
O właśnie, gdzieś już czytałem podobną rozpiskę i nawet ta sama rzecz mnie tu zastanawia, a mianowicie:
Dzienna półkula Plutona (w momencie przelotu) zostanie odzwierciedlona z rozdzielczością 1 km, a wybrane obszary w rejonie terminatora - z rozdzielczością 100 m.
No właśnie, "wybrane", tylko jak?
-
No właśnie, "wybrane", tylko jak?
Dobre pytanie.
-
Jeśli mam zgadywać, to plan prac dla przelotu zostanie opracowany na kilka dni przed największym zbliżeniem. Sonda zacznie wcześniej obserwować układ Plutona, zatem znane będzie położenie księżyców jak i największych obszarów na Plutonie. Na podstawie tego przygotowany zostanie plan działania, który sonda dostanie na np 60 godzin przed przelotem.
Może nawet dojdzie jeszcze do jakiegoś maciupciego manewru?
-
Witam,
Przesył sygnału na Ziemię z prędkością bliskiej prędkości światła zajmuje z Plutona kilkanaście godzin bodajże (18?), także nie może być mowy o jakiejś ingerencji człowieka. Jestem ciekaw ile będzie trwał sam przelot w pobliżu tej planetki. To też pewnie kwestia krótkiego czasu?
w momencie zbliżenia New Horizons do Plutona będzie on odległy od Ziemi o ok. 4.7715 mld km, a więc światło przebywa tę odległość w 4h 25m.
-
Jak wiadomo, z szeregu powodów kamera LORRI nie posiada filtrów barwnych, ale obrazowanie multispektralne umożliwia szerokokątna kamera RALPH/MVIC. Zdjęcia z obu kamer można połączyć uzyskując obraz barwny o dużej rozdzielczości. Nowo opracowane zdjęcia tego typu dla Io:
http://www.flickr.com/photos/ugordan/6008547049/
http://www.flickr.com/photos/ugordan/6011669908/
Oraz dla wspólnej obserwacji Io i Europy:
http://www.flickr.com/photos/ugordan/6008232439/
-
Ładne fotki. Jakbym nie wiedział skąd pochodzą to stawiałbym na przelatującego koło Jowisza Cassiniego :)
-
O właśnie, gdzieś już czytałem podobną rozpiskę i nawet ta sama rzecz mnie tu zastanawia, a mianowicie:
Dzienna półkula Plutona (w momencie przelotu) zostanie odzwierciedlona z rozdzielczością 1 km, a wybrane obszary w rejonie terminatora - z rozdzielczością 100 m.
No właśnie, "wybrane", tylko jak?
Odpowiadając na ostatnie posty. Faza zasadniczych obserwacji naukowych w czasie największego zbliżenia potrwa około 24 godzin, 12 godzin przed zbliżeniem i 12 godzin po nim. Podstawowe mapy powierzchni wykona Ralph/MVIC a mapowanie w podczerwieni - Ralph/LEISA. Obszary do dokładniejszego obrazowania za pomocą LORRI zostaną wybrane na podstawie zdjęć z LORRI uzyskanych wcześniej. Dlatego też instrument ten posiada dużą długość ogniskowej. Samo wykonanie zdjęć terminatora to tylko kwestia przesłania instrukcji opisujących orientację sondy i ustawienia instrumentu w oknie czasowym właściwym dla takich obserwacji. Ilość zebranych danych po kompresji na pokładzie wyniesie około 5 gb, więc cudów nie będzie. Jednak zobrazowana zostanie bardzo duża część powierzchni Plutona poprzez obserwacje jego strony nocnej w świetle odbitym do Charona. Umożliwia to duża czułość MVIC. Sekwencja pracy instrumentów jest dopiero planowana (ścisłe ograniczenia czasowe mają tylko obserwacje za pomocą ALICE oraz eksperyment REX), ale już mówi się, że nowe księżyce mogą mieć nawet kilkadziesiąt pikseli w polu widzenia LORRI (40 - 80 pikseli).
-
Zastanawiałem się jak obecnie wygląda sytuacja jeśli chodzi o potencjalne cele dla New Horizons
Pobrałem MPCORB.DAT z 16 Października 2011 zawierający 566207 obiektów
W programie Guide zawęziłem wyświetlanie asteroid do d > 30 AU
gdzie d - odległość do Ziemi
Wyświetliłem ów że asteroidy widziane ze Słońca w kierunku Plutona w dniu
14 lipca 2015 więc przelotu NH przy Plutonie i spisałem najbliższe asteroidy.
Oto zrafika z Guide (złożona z 2 zrzutów)
Następnie wgrałem te obiekty do Celesti i zrobiłem animację prezentującą widok w pobliżu
Plutona w dniu zbliżenia.
http://www.youtube.com/watch?v=ycDOYLjgWQs
Wydaje się, że najbliżej NH będzie miał do 1994 JR1 ale to i tak za daleko (tak myślę...)
-
Dobra robota. Swoją drogą... mamy już jakiś ogłoszonych kandydatów dla NH?
-
Ile wynosiło? Plus minus dwa stopnie od Plutona - tylko w takim zakresie jest możliwe złapanie KBO przez New Horizons?
-
Dobra robota. Swoją drogą... mamy już jakiś ogłoszonych kandydatów dla NH?
Za wcześnie na to. KBO'sy są dosyć daleko, w zasadzie można powiedzieć że Pluton jest jednym z najbliższych KBO, zanim NH dotrze do jakichś KBO poza Plutonem może minąć minimum kilka lat.
-
1994 JR1 is currently one of Pluto's closest neighbors. In 2017, it will be only 2.7 AU from Pluto.[5] It is currently the best known target for a flyby by the New Horizons spacecraft after its Pluto flyby in 2015, but it is hoped that still better targets will be found by then.
-
Ryzyko przelotu New Horizons przez układ Plutona (http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/2011-11-30-nh.html)
"Jest możliwe, że wokół Plutona wciąż znajdują się odłamki niosące ze sobą ryzyko zderzenia z sondą New Horizons. Potrzebna jest nowa analiza ryzyka przelotu i ewentualne wyznaczenie alternatywnych trajektorii o niższym ryzyku.
Po odkryciu nowych księżyców krążących wokół Plutona pojawiło się praktyczne pytanie - czy obecnie proponowana trajektoria przelotu New Horizons przez ten mini-układ niesie ze sobą ryzyko zderzenia? Jeśli te małe satelity powstały wskutek kolizji, to jest możliwe, że wokół Plutona wciąż się znajdują jeszcze mniejsze odłamki, być może w formie pierścieni, torusa lub sfery. Warto znać charakterystykę tego potencjalnego pola odłamków jeszcze przed przelotem New Horizons, planowanym na 14 lipca 2015 roku. "
-
Taa Tylko jak z Ziemi dostrzec kamyczki czy pył krażacy wokoło odległego Plutna. Uran to przynajmnjej duży jest. Poza tym pierścień koło Neptuna odkrył chyba dopiero Voyager ::) A to są duże gazowe globy a tu mówimy mikroskopijnym przy nich Plutonie ???
-
Taa Tylko jak z Ziemi dostrzec kamyczki czy pył krażacy wokoło odległego Plutna. Uran to przynajmnjej duży jest. Poza tym pierścień koło Neptuna odkrył chyba dopiero Voyager ::) A to są duże gazowe globy a tu mówimy mikroskopijnym przy nich Plutonie ???
Na tym właśnie polega trudność w obserwacjach. Pewnie zostaną wykorzystane tranzyty na tle jakiejś gwiazdy, obserwacje w podczerwieni i modelowanie układu. Jednakże możliwe, że do czasu decyzji przed przelotem niewiele da się ustalić...
-
Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/New_Horizons#Key_mission_dates
podaje, że 2 grudnia (jutro) New Horizons znajdzie się bliżej Plutona niż jakakolwiek sonda w historii. Choć to wciąż bardzo duża odległość :) Obecnie ten rekord "zbliżenia" należy do Voyagera-2.
-
Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/New_Horizons#Key_mission_dates
podaje, że 2 grudnia (jutro) New Horizons znajdzie się bliżej Plutona niż jakakolwiek sonda w historii. Choć to wciąż bardzo duża odległość :) Obecnie ten rekord "zbliżenia" należy do Voyagera-2.
Woah, no to przełomowy moment! :)
-
Na tym właśnie polega trudność w obserwacjach. Pewnie zostaną wykorzystane tranzyty na tle jakiejś gwiazdy, obserwacje w podczerwieni i modelowanie układu. Jednakże możliwe, że do czasu decyzji przed przelotem niewiele da się ustalić...
Do tego jest obrazowanie przy wysokich kątach fazowych.
Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/New_Horizons#Key_mission_dates
podaje, że 2 grudnia (jutro) New Horizons znajdzie się bliżej Plutona niż jakakolwiek sonda w historii. Choć to wciąż bardzo duża odległość :) Obecnie ten rekord "zbliżenia" należy do Voyagera-2.
Kompendium też to podaje.
-
19 stycznia minęło sześć lat od startu sondy. 2/3 podróży do Plutona za nami :)
-
Hubert (NH2501) napisał dziś oto taki artykuł o New Horizons na kosmonaucie:
Pracowity styczeń sondy New Horizons
Od 3 stycznia amerykańska sonda New Horizon lecąca w stronę Plutona została wyprowadzona z trybu hibernacji. Operatorzy sondy z Johns Hopkins Applied Physics Laboratories wyłączyli ten tryb, aby wykonać kilka czynności serwisowych. Wgrali do statku zestaw nowych rozkazów, poprzez Deep Space Network, które zapewnią działanie misji aż do maja; upewnili się, że rejestratory danych działają prawidłowo (poprzez próby wypełnienia pamięci ciągami wzorcowymi i potem ich odczytania); ustawili układ łączności do przetestowania eksperymentu radiowego REX; odświeżyli pamięć jednego z procesorów kontroli i kierowania; i w końcu przygotowali dwa instrumenty naukowe sondy (Solar Wind at Pluto, SWAP, i Pluto Energetic Particle Spectrometer Science Investigation, PEPSSI) do zbierania danych przez 3 miesiące. Po zakończeniu wszystkich prac sondę z powrotem przełączono w tryb hibernacji...
http://www.kosmonauta.net/index.php/Misje-bezzalogowe/Uklad-Sloneczny/styczen-new-horizon.html
-
Ano dawno juz niec nie przemierzało tak odległych rejonów to i instrumenty do badań wiatru słonecznego włączyli
-
jeszcze ponad trzy lata do przelotu obok plutona fajnie że wszystko działa
-
nowy artykuł na stronie new horizons już mniej niż 10au do plutona
http://pluto.jhuapl.edu/news_center/news/20120210.php
obrazek z aktualnum położeniem sondy
-
Pozwoliłem się włamać do postu Gregoriusa i zamiast hotlinkować dać grafikę jako załącznik. 10 AU - to odległość pomiędzy Słońcem a Saturnem. :)
-
Pozwoliłem się włamać do postu Gregoriusa i zamiast hotlinkować dać grafikę jako załącznik. 10 AU - to odległość pomiędzy Słońcem a Saturnem. :)
No to już całkiem bliziutko ;)
-
W przypadku KBO na razie nie ma kandydata osiągalnego dla sondy :P Ale poszukiwania są kontynuowane.
http://www.lpi.usra.edu/meetings/acm2012/pdf/6430.pdf
-
W przypadku KBO na razie nie ma kandydata osiągalnego dla sondy :P Ale poszukiwania są kontynuowane.
http://www.lpi.usra.edu/meetings/acm2012/pdf/6430.pdf
...ale najbliższy wymaga "już" nie więcej niż dwukrotności dostępnego delta-V sondy. Autorzy tej publikacji uważają, że w 2012 roku zostanie odkryty pierwszy kandydat do przelotu dla New Horizons.
-
Przy okazji odkrycia P5 napisano coś takiego:
The team is using Hubble's powerful vision to scour the Pluto system to uncover potential hazards to the New Horizons spacecraft. Moving past the dwarf planet at a speed of 30,000 miles per hour, New Horizons could be destroyed in a collision with even a BB-shot-size piece of orbital debris.
To raczej takie małe budowanie napięcia niż faktyczne rozważanie zagrożenia :).
-
Tu jest więcej na ten temat:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2012/07161247-pluto-fifth-moon-new-horizons-hazard.html
Przy przelocie każdej sondy koło każdej planetoidy jest gadanie w tym guście, a nigdy nic się nie dzieje.
-
Na wyrost to trochę, a nawet bardzo. Odległość jest duża. Myślę, że skoro Cassini w nic jeszcze nie przywalił to nie ma szans żeby HN to zrobił.
-
Zwłaszcza jak się spojrzy gnie Cassini latał w czasie wejścia na orbitę, i gdzie będzie latał pod koniec misji.
-
Fantastyczna animacja przedstawiająca lot sondy New Horizons w latach 2010-2023. To wielkie i błękitne to oczywiście Pluton ale poza nim widać liczne obiekty KBO. Robi wrażenie!! :) Cieszy mnie też ilość znalezionych obiektów poprzez IceHunters (fioletowe kropeczki). Wyświetlane są odległości od każdego KBO.
Animacja ---> http://vimeo.com/45883622
-
No nieźle nieźle, jeszcze 3 lata na znalezienie czegoś dla sondy. Manewr korekcyjny pasuje przecież wykonać jak najszybciej po ukończeniu badania Plutona.
-
Najbliższy przelot w pobliżu jakiegoś obiektu KBO, z tego co widzę, to na jesieni w przyszłym roku (odległość około 1 AU, czyli daleko w sumie). Potem kolejny na początku 2015 roku, odległość około 0,5 AU. Trzecim będzie już Pluton :)
-
Najbliższy przelot w pobliżu jakiegoś obiektu KBO, z tego co widzę, to na jesieni w przyszłym roku (odległość około 1 AU, czyli daleko w sumie). Potem kolejny na początku 2015 roku, odległość około 0,5 AU. Trzecim będzie już Pluton :)
Tylko czy planowane są jakieś obserwacje przed Plutonem?
Co do samej animacji to warto jeszcze zwrócić uwagę na jeden szczegół. Tak jak mówiłem, fioletowe punkty to obiekty znalezione w ramach IceHunters, natomiast punkciki białe to obiekty odkryte przez zespół naukowy. Po tych drugich widać, że obserwacje są niezwykle skoncentrowane pod NH - wszystkie punkciki są odkryte w niemal jednej linii :).
-
jest kandydat do odwiedzin po przelocie koło plutona :-)
http://o.canada.com/2012/09/18/a-possible-post-pluto-flyby-target-for-nasas-new-horizons-spacecraft/
planetka nazywa się plutino 15810 i ma około 250 km średnicy
-
jest kandydat do odwiedzin po przelocie koło plutona :-)
http://o.canada.com/2012/09/18/a-possible-post-pluto-flyby-target-for-nasas-new-horizons-spacecraft/
planetka nazywa się plutino 15810 i ma około 250 km średnicy
Do zbliżenia na odległość 0.595 AU dojdzie 2 czerwca 2016 r. ok. 19:40 UT (niemal rok po zbliżeniu z Plutonem)
-
Do zbliżenia na odległość 0.595 AU dojdzie 2 czerwca 2016 r. ok. 19:40 UT (niemal rok po zbliżeniu z Plutonem)
O ile trajektoria lotu NH nie zostanie zmieniona. A może być zmieniona, w dość niewielkim, ale jednak zakresie! :)
-
O ile trajektoria lotu NH nie zostanie zmieniona. A może być zmieniona, w dość niewielkim, ale jednak zakresie! :)
Bo 0.5 AU to ponad 2 razy dalej niż z orbity Ziemi do orbity Wenus ;)
-
Dziś udało mi się dodać do Celestii piąty księżyc Plutona więc pokusiłem się o zrobienie animacji przelotu New Horizons w pobliżu systemu Plutona.
Widok z kilku kamer.
Dla Plutona i Charona ustawiłem pole widzenia 30° = 1x a dla pozostałych czterech księżyców powiększenie 200x
W pewnym momencie widać, że Pluton zakrywa Charona co na pewno będzie bardzo ciekawym zjawiskiem.
Czekamy więc na dotarcie sondy w okolice Plutona.
http://www.youtube.com/watch?v=3c4U5eXzcXQ
Link do HD: http://www.youtube.com/watch?v=3c4U5eXzcXQ&hd=1
-
Na wypadek występowania skupisk pyłu w układzie Plutona projektowanych jest 9 trajektorii bezpiecznych (Safe Haven Bail Out Trajectory - SHBOT). Wybór jednej z nich może zostać dokonany do 10 dni przed największym zbliżeniem do Plutona.
http://spaceflightnow.com/news/n1210/17newhorizons/#.UJPnAGclREc
-
Ciekawe, na ile rzeczywiście jest "zagracony" układ Plutona. Czy trwają jakieś intensywne obserwacje tej planety (of korz karłowatej)??
-
Ciekawe, na ile rzeczywiście jest "zagracony" układ Plutona. Czy trwają jakieś intensywne obserwacje tej planety (of korz karłowatej)??
Można się domyślać, że gdzieś na pewno ktoś prowadzi jakieś badania - niemniej to chyba trudne ze względu na odległość.
Ostatnio Emily Lakdawalla (http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/0218-new-horizons-pluto-better-hubble.html) policzyła kiedy Pluton będzie widoczny na zdjęciach z instrumentu LORRI sondy NH widoczny lepiej niż ze znanych nam obrazów z Hubble'a - okazuje się, że stanie się to w momencie osiągnięcia odległości około 160 mln km od Plutona. Sonda NH osiągnie taki dystans za około 2 lata.
-
Ciekawe, na ile rzeczywiście jest "zagracony" układ Plutona. Czy trwają jakieś intensywne obserwacje tej planety (of korz karłowatej)??
Można się domyślać, że gdzieś na pewno ktoś prowadzi jakieś badania - niemniej to chyba trudne ze względu na odległość.
Ostatnio Emily Lakdawalla (http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/0218-new-horizons-pluto-better-hubble.html) policzyła kiedy Pluton będzie widoczny na zdjęciach z instrumentu LORRI sondy NH widoczny lepiej niż ze znanych nam obrazów z Hubble'a - okazuje się, że stanie się to w momencie osiągnięcia odległości około 160 mln km od Plutona. Sonda NH osiągnie taki dystans za około 2 lata.
Od IV.2015 to i tak ma planowo rozpocząć robienie zdjęć Plutona (chyba 75 dni przed przybyciem) bo ich rozdzielczość będzie już lepsza niż Hubble'a, do kolsest aprouczu na Plutonie powinno minąć w tym czasie 12 dób.
-
Pomimo odkrycia księżyców P4 i P5 trajektoria sondy nie musi być zmieniana, bo ryzyko zderzenia z drobinami pyłu okazało się pomijalni małe.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/06171215-new-horizons-shbot-not-needed.html
-
Pomimo odkrycia księżyców P4 i P5 trajektoria sondy nie musi być zmieniana, bo ryzyko zderzenia z drobinami pyłu okazało się pomijalni małe.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/06171215-new-horizons-shbot-not-needed.html
To jest dobra wiadomość - osobiście uważałem (/obawiałem się), że wybrana zostanie jakaś mało atrakcyjna trajektoria, z dala od Plutona.
-
Uwaga! Pierwsze zdjęcie Plutona i Charona sonda New Horizons dokona już w najbliższy poniedziałek, 1 lipca. :)
-
Z niecierpliwością czekamy na tego pixela :>
Zdjęcie kalibracyjno-testowe a potem sonda znowu pójdzie spać ;)?
-
Drugi lipca a pixela jeszcze nie ma :)
-
Pewnie jeszcze się śle na Ziemię... :P
-
Pewnie jeszcze się śle na Ziemię... :P
Dziś czwartego lipca a pixela nie ma :P
Chyba w NASA nie mają na to czasu fetując Święto Niepodległości USA no i rocznicę Pathfindera ;D
-
Jak nie było tak nie ma - skandal!
-
A może ktoś się pomylił w obliczeniach i okazało się że na tej pierwszej fotce kompletnie Plutona nie widać więc nie ma co pokazywać :P
-
A gdzie pisało, że takie zdjęcie będzie teraz robione?? Pierwsze zdjęcie Plutona LORRI uzyskała w 2006 r.
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=44
-
A gdzie pisało, że takie zdjęcie będzie teraz robione?? Pierwsze zdjęcie Plutona LORRI uzyskała w 2006 r.
http://pluto.jhuapl.edu/gallery/sciencePhotos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=44
To było na oficjalnym koncie ćwierkającym misji New Horizons (w załaczniku).
-
Aktualizacja - wkrótce będzie wieść o obserwacji Charona z pokładu New Horizons.
-
Więcej cierpliwości ;)
-
A oto gdzie się aktualnie New Horizons znajduje. Wydaje się, że to "blisko" do Plutona. :)
-
A oto gdzie się aktualnie New Horizons znajduje. Wydaje się, że to "blisko" do Plutona. :)
Na oko z 5AU, dystans większy niż z Ziemi do Jowisza.
-
Dokładnie 5.87 AU, to już rzut beretem :)
-
Jest jest jest jest! Oto Charon, na dwa lata przed przelotem. (Oraz Pluton, ale to już "szczegół"). Oto fotka z 1 lipca. :)
-
LORII ma całkiem ładny Point Spread Function, dzięki czemu widzimy wyraźnie dwa obiekty a nie jajowatą plamę :)
-
Wyraźnie to widzimy tylko 1 obiekt. Co do drugiego czyli Charona to nikt by nie zauważył, że tam cokolwiek wyróżniającego się z tła jest gdyby nie to zakreślenie kółeczkiem :D
-
I bez tego kółeczka wyrażnie go widać... :)
-
Za dokładnie dwa lata sonda New Horizons rozpocznie fazę przelotu obok Plutona. Będzie się dziać! 12 lipca 2015 to niedziela, zatem trzeba będzie pomyśleć o krótkich urlopach w tygodniu po tym dniu. :P
-
I zobaczyć jedno zdjęcie 20 x 20 pikseli w wielkiej kompresji ;)
-
No właśnie, z okolic Plutona pełne zdjęcia będą pewnie ściągane miesiącami.
-
Około 9 miesięcy jeśli z DSN nie będzie większych problemów.
-
Czy NH jeszcze nas zaskoczy jakimiś zdjęciami po drodze? :)
-
Czy NH jeszcze nas zaskoczy jakimiś zdjęciami po drodze? :)
Chyba w styczniu 2915 zdjęcie jakiegoś jednego KBO będzie planowane. Ten obiekt został niedawno odkryty i ma być stosunkowo blisko do NH.
-
Kurcze,długo troche...
-
Ano długo - aż 902 lata czekania :D
-
Fiu fiu...
-
Oczywiście miałem na myśli rok 2015, choć fajnie by było, gdyby w 2915 roku NH wciąż był sprawny! :)
-
Jest jest jest jest! Oto Charon, na dwa lata przed przelotem. (Oraz Pluton, ale to już "szczegół"). Oto fotka z 1 lipca. :)
Chyba nie powinienem wyrokować na podstawie tego zdjątka pokazującego kilka pikseli składających się na obraz obu obiektów, ale Charon ma chyba wyraźnie niższe albedo, chociaż najwyraźniej układ obu ciał został sfotografowany w momencie gdy Charon znajdował się "za" Plutonem i może to kwestia "cienia" planety karłowatej padającego na jej księżyc. Można gdybać w każdym bądź razie. Ostatnio czytałem b.ciekawy artykuł w All About Space (nr 11) o układzie Pluton-Charon + porównanie go z innymi znanymi już planetami karłowatymi tamtego rejonu (KBOs). Wracając do albedo to zdecydowanie najwięcej światła odbija "bielutka" Eris, w sumie niewiele mniejsza (a przypuszczalnie nawet większa) od Plutona. Ciekaw jestem do którego KBO zostanie skierowany NH po zakończeniu badań w układzie Plutona.
-
Wizualizacja Plutona z wykorzystaniem narzędzia Scientific Exoplanets Renderer (SER) (coś dla miłośników planet pozasłonecznych :)) Poniższy artystyczno-naukowy rendering powstał w oparciu o dane pochodzące z HST:
(http://www.hpcf.upr.edu/~abel/phl/pluto/Pluto1_v01.jpg)
http://phl.upr.edu/library/notes/serfirstlookatpluto
We will keep generating better and better representations as we get more data from Pluto, specially from New Horizons. We also plan to produce more creative versions by adding more surface features. It will be fun to compare our progress, starting from our first image, until the final close-up pictures of Pluto on July 2015.
W przyszłości maja powstać podobne wizualizacje także z wykorzystaniem danych pochodzących z New Horizons. Ciekawe też będzie porównanie wyników z SER z bliskimi zdjęciami uzyskanymi po przelocie NH.
-
Na razie to jest tylko mapa albedo do której dodano trochę szumu i pokolorowano na brązowo.
-
Ostatnio amerykańscy naukowcy z Nasa stwierdzili , że księżyc Plutona Charon ma prawdopodobnie ocean pod lodową powierzchnią o temp. -200C ( odpowiednik Enceladusa czy Europy) , do takich wniosków doszli na podstawie "obserwacji" popękanej skorupy i owalnej orbity księżyca.( zabawa w rozciąganie) Wstępne modele matematyczne również to potwierdzają. Więc sonda New Horizons będzie miała niezłą gratkę do zbadania ;)) Nasz układ robi się nieźle "mokry":))
-
A ja chciałbym zapytać - nie udało mi się znaleźć tej informacji - czy ktoś wie, jaki procent powierzchni Plutona i Charona uda się sfotografować dzięki New Horizons?
-
Ostatnio amerykańscy naukowcy z Nasa stwierdzili , że księżyc Plutona Charon ma prawdopodobnie ocean pod lodową powierzchnią
To tylko modelowanie, skazujące, że ocenie oceanu obecnie prawie na pewno tam nie ma, nawet jeśli kiedyś był.
o temp. -200C ( odpowiednik Enceladusa czy Europy)
Taka jest mniej więcej temperatura na powierzchni.
, do takich wniosków doszli na podstawie "obserwacji" popękanej skorupy i owalnej orbity księżyca.( zabawa w rozciąganie)
Obserwacji żadnych nie było. Modelowana była ewolucja orbity.
Wstępne modele matematyczne również to potwierdzają.
Właśnie chodzi tylko o ten model...
Więc sonda New Horizons będzie miała niezłą gratkę do zbadania ;)) Nasz układ robi się nieźle "mokry":))
..który mogą zweryfikować obserwacje pokazujące układ spękań na powierzchni.
http://www.nasa.gov/content/goddard/cracks-in-plutos-moon-could-indicate-it-once-had-an-underground-ocean/#.U58dInbIVac
-
Historia z oceanem pod Charonem jest naprawdę ciekawa. Pytanie - na ile było to głęboko pod skorupą lodową i czy była szansa na gejzery w stylu Enceladusa/Europy.
-
miałem na myśli , że -200 stopni C to temperatura lodu a nie potencjalnej cieczy pod:)
-
Do poszukiwań obiektu KBO dla sondy zostanie zostanie HST. Jest to prawdopodobnie ostatnia szansa na zalezienie celu dla misji rozszeżonej. Musi on zostać wykryty już tego lata. W stosunku do dużych teleskopów HST charakteryzuje się mniejszym i stabilniejszym PSF, co znacznie zwiększa szanse na wykrycie dogodnego obiektu. Obecnie za pomocą WFC3 wykonywany jest przegląd próbny w Strzelcu, obejmujący 40 orbit teleskopu. Jeśli w jego trakcie zostaną znalezione co najmniej dwa słabo obiekty KBO to zostanie wykonany przegląd pełny obejmujący 160 orbit. Szacuje się, że w przypadku znalezienia dwóch wcześniej nieznanych obiektów prawdopodobieństwo wyszukania dogodnego celu przelotu w trakcie przeglądu pełnego wynosi 85%. Pełne wyniki przeglądu próbnego będą dostępne 15 sierpnia.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/06170922-hubble-to-the-rescue.html
http://spaceflightnow.com/news/n1406/17newhorizons/
-
A ile jest tych potencjalnych KBO obecnie dostępnych dla NH po przelocie? Chyba tylko jeden, tak?
-
Nie ma ani jednego. Najbliższy jest 2011 HZ102, ale przelot wymagałby delta-v 210 m/s, a dostępnych jest 130 m/s.
-
Nie ma ani jednego. Najbliższy jest 2011 HZ102, ale przelot wymagałby delta-v 210 m/s, a dostępnych jest 130 m/s.
... to co," kilka minut" kolo plutona i pstryk ... ciemnosc?;-) Z powazaniem
Adam Przybyla
-
... to co," kilka minut" kolo plutona i pstryk ... ciemnosc?;-) Z powazaniem
Adam Przybyla
Dekadę temu budowano całą sondę dla tego pstryka i uważano, że jest sens to zrobić. :)
-
Wcześniej 2 dekady szukano poparcia dla takiej misji. Kiedyś były też koncepcje maksymalnego rozszerzenia badan Plutona. Np w okresie planowania sond typu Mariner Mark II powstał pomysł zastosowania odłączanego próbnika, który dotarłby do Plutona kilkadziesiąt dni po głównej sondzie i sfotografował półkulę nieoświetloną podczas głównego przelotu.
-
Pierwszy fotos z HST (surowy) obszaru, w którym może czaić się KBO dla misji New Horizons.
-
Do spotkania New Horizons z ex-planetą został już tylko rok. 14 lipca 2015, około 14.00 naszego czasu sonda przeleci przez system Plutona :)
-
Nie wiem, czy to potwierdzone, ale...:
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/07/140701145525.htm
Jeśli dobrze rozumiem treść tego newsa, to jest to skrótowa informacja, że wstępnie teleskopowi Hubble'a udało się znaleźć dwa cele leżące w zasięgu New Horizons po przelocie koło Plutona. Domyślam się, że sprawa nie jest jeszcze potwierdzona z prozaicznego względu: dokładne wyznaczenie orbit tych obiektów wymaga czasu liczonego w miesiącach. W każdym razie chodzi o obiekty zupełnie nowe, nie zidentyfikowane we wcześniejszych turach poszukiwań. Nadzieja, że NH będzie miał co badać po Plutonie wzrosła.
Pozdrawiam
-J.
-
To byłaby dobra wiadomość jeśli faktycznie to potwierdzą; szkoda tak długiego lotu na tylko 1 układ plutona
-
Nie wiem, czy to potwierdzone, ale...:
http://www.sciencedaily.com/releases/2014/07/140701145525.htm
Jeśli dobrze rozumiem treść tego newsa, to jest to skrótowa informacja, że wstępnie teleskopowi Hubble'a udało się znaleźć dwa cele leżące w zasięgu New Horizons po przelocie koło Plutona.
Pozdrawiam
-J.
Nie chodzi o to, że znalezienie dwóch nieznanych wcześniej obiektów w czasie przeglądu wstępnego oznacza, że szanse znalezienia celu dla sondy podczas przeglądu pełnego są na tyle duże, iż jest on warty przeprowadzenia. Cały ten projekt jest robiony kosztem innych programów obserwacyjnych HST więc najpierw zrobiono fazę pilotową żeby przekonać się czy w ogóle warto zużywać aż 120 orbit na takie obserwacje.
http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2014/35/
-
LORRI sfotografował Plutona i Charona:
https://twitter.com/NewHorizons2015/status/492314148034711553/photo/1
-
Jaka jest pomiędzy Plutonem a Charonem separacja kątowa? Z takiej odległości, to całkiem niezły wynik! :)
-
Zastanawia mnie , czy sonda da radę zrobić fotki wszystkim ciałom w układzie wielokrotnym plutona ? Raczej nie będzie to łatwe ale byłaby to niezła gratka
-
Nix i Hydra będą fotografowane na pewno. Na Plutonie wystąpi problem tarczy strzelniczej, tak jak w przypadku przelotu Voyagera 2 przez układ Urana. Orbity księżyców będą prostopadłe do trajektorii sondy, w związku z czym najmniejsza odległość do każdego księżyca wystąpi w jednym czasie. Tak więc rozdzielczość uzyskiwanych zdjęć będzie bardzo nierównomierna. Np na Uranie najlepiej została sfotografowana Miranda, a najgorzej Umbriel.
-
Ruch Plutona i Charona, na podstawie zdjęć z LORRI w dniach 19-24 lipca 2014 :)
(http://blogs.scientificamerican.com/life-unbounded/files/2014/08/20140807_PR_E12_proper_nosat_3fps.gif)
http://blogs.scientificamerican.com/life-unbounded/2014/08/08/new-horizons-mission-catches-pluto-and-charon-waltzing/
-
Super filmik. No taerz to widać różnicę. Pluton i Charon już nie są punkcikami ale są bryłami :)
Jaka szkoda, że sonda New Horizons nie wejdzie na orbitę Plutona. Jakże byłaby to ciekawa misja.
Szkoda, że w najbliższych latach nie ma planów wysłania sond z napędem jonowym do zewnętrznych obszarów US. Taki odpowiednik sondy Dawn mógłby badać i badać odległe światy..... ::)
Pytanie tylko, czemu takiej misji nie ma w planach nawet w perspektywie 15 lat? :P
-
Bo nie da się jej przeprowadzić, była o tym mowa setki razy. To nie Star Treck.
-
Bo nie da się jej przeprowadzić, była o tym mowa setki razy. To nie Star Treck.
Jak to się nie da? Jak jest energia (najważniejsza sprawa) to i napędem jonowym można dolecieć do Pasa Kuipera i dalej. Zresztą był kiedyś projekt jonowców: Pluto oraz Kuiper Express. Czy prawa fizyki zabronią latania jonowcami do zewnetrznego US? ::)
-
Nie do końca - New Horizons naprawdę nieźle pędzi przez zewnętrzny Układ Słoneczny. Wyhamowanie wymagałoby "wyzwolenia dużej ilości energii" w krótkim czasie (celowo piszę obrazowo), do czego jonowce się zupełnie nie przydają. Trzeba by napędu chemicznego - pewnie nie tak małej rakiety, by wejść na orbitę takiego małego obiektu. Stałoby się to kosztem instrumentów naukowych.
-
Nie do końca - New Horizons naprawdę nieźle pędzi przez zewnętrzny Układ Słoneczny. Wyhamowanie wymagałoby "wyzwolenia dużej ilości energii" w krótkim czasie (celowo piszę obrazowo), do czego jonowce się zupełnie nie przydają. Trzeba by napędu chemicznego - pewnie nie tak małej rakiety, by wejść na orbitę takiego małego obiektu. Stałoby się to kosztem instrumentów naukowych.
Doskonale wiem, że New Horizons ma za mało paliwa na wejście na orbitę Plutona. W przypadku jonowców, np. Pluton Express przecież wyhamowywanie prędkości można zacząć odpowiednio wcześnie, nawet przypuscmy w połowie drogi do celu. Wiem, że to opóźniłoby znacznie przybycie w tym przypadku do Plutona, ale sonda moim zdaniem zdołałaby zaorbitować się wokół tej ciekawej planety karłowatej. W przypadku gazowych planet zewnętrznych tego problemu nie ma, gdyż można przeprowadzić aerobraking jakie wykonały Galileo oraz Cassini (mam nadzieję, że dobrze piszę o aerobrakingu tych sond, a jeśli nie to proszę sprostować moją informację).
-
Ani Galileo ani Cassini nie zrobiły aerobraking. Aerobraking to jak na razie tylko Mars i (testy) Wenus.
Pluto Express miał byś orbiterem? Z tego co się orientuję, to miał być tylko przelot...
-
Ani Galileo ani Cassini nie zrobiły aerobraking. Aerobraking to jak na razie tylko Mars i (testy) Wenus.
Pluto Express miał byś orbiterem? Z tego co się orientuję, to miał być tylko przelot...
Dziękuję za sprostowanie moich błędnych informacji. Czyli Galileo i Cassini hamowały silnikami chemicznymi?
Pluto Express miał przelecieć koła Plutona, z tego przynajmniej co pamiętam z lat 90-tych.
Ja mam taką wizję sondy np. zewnętrznego Układu Słonecznego.
Budujemy sondę z zasilaniem które będzie napędzało silnik jonowy: jądrowe, słoneczne lub inne. Następnie po budowie, testach wysyłamy w kosmos. Najpierw sonda rozpędza się tak, żeby dotrzeć do celu. W pewnej odległości, np. w środku podróży sonda obraca się i silnikami wprzód trasy zaczyna powolutku wyhamowywać, tak, żeby blisko celu, przykładem sondy Dawn wejść na orbitę Plutona, Neptuna czy Urana, albo któregoś z księżyców gazowych gigantów. Po zbadaniu jednego celu, uruchamia silniki i leci ku celowi kolejnemu np. innemu z księżyców danej planety giganta.
-
W przypadku gazowych planet zewnętrznych tego problemu nie ma, gdyż można przeprowadzić aerobraking jakie wykonały Galileo oraz Cassini (mam nadzieję, że dobrze piszę o aerobrakingu tych sond, a jeśli nie to proszę sprostować moją informację).
Najlepiej nie pisać w taki upał.
Ja mam taką wizję sondy np. zewnętrznego Układu Słonecznego.
Budujemy sondę z zasilaniem które będzie napędzało silnik jonowy: jądrowe, słoneczne lub inne. Następnie po budowie, testach wysyłamy w kosmos. Najpierw sonda rozpędza się tak, żeby dotrzeć do celu. W pewnej odległości, np. w środku podróży sonda obraca się i silnikami wprzód trasy zaczyna powolutku wyhamowywać, tak, żeby blisko celu, przykładem sondy Dawn wejść na orbitę Plutona, Neptuna czy Urana, albo któregoś z księżyców gazowych gigantów. Po zbadaniu jednego celu, uruchamia silniki i leci ku celowi kolejnemu np. innemu z księżyców danej planety giganta.
Jedna prosta i oczywista rzecz, wszystkie sondy poza Saturnem znajdują się na trajektoriach hiperbolicznych względem Słońca, tzn osiągnęły szybkość ucieczki z Układu Słonecznego. Nie da się tego od tak wyhamowywać uruchamiając silnik jonowy na kilka lat.
Ani Galileo ani Cassini nie zrobiły aerobraking. Aerobraking to jak na razie tylko Mars i (testy) Wenus.
Do modyfikacji orbity a nie wejścia na nią.
Pluto Express miał byś orbiterem? Z tego co się orientuję, to miał być tylko przelot...
O historii misji do Plutona:
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=812.msg31590#msg31590
-
Może dzięki teleskopowi James Webba trochę lepiej będzie z badaniami tej skały:) ; będzie kontynuacja i uzupełnienie do przelotu NH
-
Najlepiej nie pisać w taki upał.
To nie kwestia upału, tylko mojej nieznajomości mechaniki nieba ::)
Jedna prosta i oczywista rzecz, wszystkie sondy poza Saturnem znajdują się na trajektoriach hiperbolicznych względem Słońca, tzn osiągnęły szybkość ucieczki z Układu Słonecznego. Nie da się tego od tak wyhamowywać uruchamiając silnik jonowy na kilka lat.
Może wyjdę na dyletanta ale nie wiedziałem tego. Stad takie moje pytania i wizje ;) na Forum.
Hmm. A w jaki inny sposób można wyhamować? Pytam szczerze :)
Do modyfikacji orbity a nie wejścia na nią.
Hmm jakiej modyfikacji? Można to jakoś jaśniej wytłumaczyc? Przecież musiały się te sondy przestawić z trajektorii międzyplanetarnej na orbitę okołoplanetarną.
O historii misji do Plutona:
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=812.msg31590#msg31590
Dzięki za informacje :)
-
Hmm jakiej modyfikacji? Można to jakoś jaśniej wytłumaczyc? Przecież musiały się te sondy przestawić z trajektorii międzyplanetarnej na orbitę okołoplanetarną.
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=199.msg1830#msg1830
-
moze to tylko zludzenie wywolane pikseloza wynikajaca z rozdzialki zdjec ,ale w animacji niedawno wrzuconej na forum widac, ze Pluton i Charon nie sa sferami, bardziej przypominaja mi nieregularny ksztalt poteznych asteroid...
-
Realnie Pluton ma tu niewiele więcej niż 1 piksel, a reszta wynika z Point Spread Function.
-
Pluton jest odwrocony biegunem w strone Slonca, a Charon orbituje w okol niego prostopadle w stosunku do plaszczyzny orbity okololslonecznej?
Czyli fotki obu cial bedzmiemy mieli tylko od strony jednych z biegunow, a "dolne" polkule pozostana w cieniu?
-
Nocna część będzie fotografowana w świetle odbitym za pomocą Raplh/MVIC, który jest do tego zoptymalizowany.
-
W swietle odbitym od czego? Charona?
Chyba nie...? skoro Charon orbituje prostopadle do kierunku z ktorego swieci slonce?
-
Nieoświetlony teren będzie widoczny na takiej zasadzie jak widać nieoświetloną stronę Księżyca zaraz przed i po nowiu, gdy jest oświetlona światłem odbitym od Ziemi. Światło ulega rozproszeniu a nie odbija się idealnie jak od lusterka.
-
Nieoświetlony teren będzie widoczny na takiej zasadzie jak widać nieoświetloną stronę Księżyca zaraz przed i po nowiu, gdy jest oświetlona światłem odbitym od Ziemi. Światło ulega rozproszeniu a nie odbija się idealnie jak od lusterka.
Ale to światło będzie rozpraszał Charon, czy tak?
-
Charon w przypadku Plutona i Pluton w przypadku Charona.
-
Tak rozumiem sama zasade oswietlenia za pomoca swiatla rozproszonego ale nie rozumiem jak swiatlo rozproszone dotrze z oswietlonej stony Charona do nieoswietlonej strony Plutona skoro wzgledem Slonca one sa caly czas tak samo odlegle... Czyli Charon nigdy nie jest za Plutonem, a Pluton za Charonem bo jak rozumiem ich plaszczyzna orbity jest prostopadla do linii laczacej Slonce z ukladem Pluton-Charon.
Nieoświetlony teren będzie widoczny na takiej zasadzie jak widać nieoświetloną stronę Księżyca zaraz przed i po nowiu, gdy jest oświetlona światłem odbitym od Ziemi. Światło ulega rozproszeniu a nie odbija się idealnie jak od lusterka.
-
Światło rozproszone ma to do siebie, że poszczególne promienie są odbite w różnych kierunkach a nie jak od idealnego lusterka. Poza tym rozprasza się też światło słoneczne na oświetlonej stronie danego ciała stanowiąc jeszcze jedno źródło oświetlenia.
Tak to wyglądało na Uranie, przy czym zdjęcia nie były robione z myślą o obrazowaniu strony nocnej. MVIC dostarczy rezultatów lepszych od tych z Cassiniego na Iapetusie, bo czas ekspozycji jest wydłużany przez TDI jak w HiRISE na MRO.
-
Światło rozproszone ma to do siebie, że poszczególne promienie są odbite w różnych kierunkach a nie jak od idealnego lusterka.
Tak? (http://i.imgur.com/PA0fh5p.jpg)
Bo... przy takim a nie innym ulozeniu planetek wzgledem siebie i Slonca to ilosc tego rozproszonego swiatla, ktora niejako odbije sie w tyl jest jakas smiesznie mala. W dodatku oswietlony zostanie tylko ten jeden jedyny punkt/obszar z tego wzgledu, ze Charon i Pluton ciagle "patrza" na siebie tymi samymi obszarami?
Poza tym rozprasza się też światło słoneczne na oświetlonej stronie danego ciała stanowiąc jeszcze jedno źródło oświetlenia.
Tego juz zupelnie nie ogarniam... Przy zalozeniu, ze mamy porzadna atmosfere OK... na jakims tam dystansie za linia terminatora troche swiatla doleci... jednak w przypadku Plutona w jaki sposob swiatlo ze strony dziennej mialoby przejsc na strone nocna? przeciez nie wzbije sie w gore i po luku nie opadnie na strone nocna, a atmosfera tez licha i pewnie za wiele nie odbije?
Tak to wyglądało na Uranie, przy czym zdjęcia nie były robione z myślą o obrazowaniu strony nocnej. MVIC dostarczy rezultatów lepszych od tych z Cassiniego na Iapetusie, bo czas ekspozycji jest wydłużany przez TDI jak w HiRISE na MRO.
Ale oba te ksiezyce byly dodatkowo podswietlane wielkimi odblysnikami pod postacia Urana i Saturna... a w przypadku Plutona nie bedzie niczego takiego? Dobrze rozumiem?
-
Bo... przy takim a nie innym ulozeniu planetek wzgledem siebie i Slonca to ilosc tego rozproszonego swiatla, ktora niejako odbije sie w tyl jest jakas smiesznie mala.
Stąd TDI zapewniające wysoką czułość i duży S/N.
W dodatku oswietlony zostanie tylko ten jeden jedyny punkt/obszar z tego wzgledu, ze Charon i Pluton ciagle "patrza" na siebie tymi samymi obszarami?
Na rysunki widać, że światłem rozproszonym jest oświetlona jest połowa półkuli nocnej, jak na zdjęciu Ariela.
Tego juz zupelnie nie ogarniam... Przy zalozeniu, ze mamy porzadna atmosfere OK... na jakims tam dystansie za linia terminatora troche swiatla doleci... jednak w przypadku Plutona w jaki sposob swiatlo ze strony dziennej mialoby przejsc na strone nocna? przeciez nie wzbije sie w gore i po luku nie opadnie na strone nocna, a atmosfera tez licha i pewnie za wiele nie odbije?
Powierzchnia nie jest gładka i posiada topografię odbijającą światło w różne strony. Dlatego też okolice terminatora są jaśniejsze na takich zdjęciach. Załączone zdjęcie Io pokazuje to dobrze. Nawet na Księżycu działa to bardzo dobrze. Ta sama zada w małej skali pozwala np. zobrazować dna stale zacienionych kraterów polarnych.
Ale oba te ksiezyce byly dodatkowo podswietlane wielkimi odblysnikami pod postacia Urana i Saturna... a w przypadku Plutona nie bedzie niczego takiego? Dobrze rozumiem?
Tarcze Plutona i Charona są relatywnie duże a układ jest bardzo mały, tzn oba ciała są położne blisko siebie. Tutaj Charon oświetla Plutona a Pluton Charona. Na przykładach źródłem światła była tylko planeta, żadnych "dodatkowych odbłyśników" nie było. Tutaj będzie w jednym przypadku tylko Pluton a w drugim tylko Charon.
-
Na rysunki widać, że światłem rozproszonym jest oświetlona jest połowa półkuli nocnej, jak na zdjęciu Ariela.
Rysunek na szybko uklecilem wiec nie ma sie co do niego zbytnio przywiazywac, ale przeciez im blizej do zewnetrznych skrajow (a w szczegolnosci do ciemnego bieguna) tym jeszcze gorzej ze swiatlem ze wzgledu na kulistosc polkuli ;) No nic.. Jezeli rzeczywiscie costam zobaczymy na tej nocnej stronie to bede pod wielkim wrazeniem czulosci zamontowanego sprzetu. Ciekawe jakie czasy naswietlania oferowalby taki sensor sparowany z jasnym obiektywem w warunkach ziemskich np. przy pelni Ksiezyca.
Powierzchnia nie jest gładka i posiada topografię odbijającą światło w różne strony. Dlatego też okolice terminatora są jaśniejsze na takich zdjęciach. Nawet na Księżycu działa to bardzo dobrze. Ta sama zada w małej skali pozwala np. zobrazować dna stale zacienionych kraterów polarnych.
OK, ale zasieg oddzialywania jest pewnie minimalny... jakies setki metrow, moze pojedyncze kilometry? Choc musze przyznac, ze efekt na zalaczonej przez Ciebie fotce jest spektakularny.
Tarcze Plutona i Charona są relatywnie duże a układ jest bardzo mały, tzn oba ciała są położne blisko siebie. Tutaj Charon oświetla Plutona a Pluton Charona.
No rzeczywiscie, dzieli je tylko niecale 20 tys km przy srednicach około 2,3 tys i 1,2 tys km - nie sadzilem ze tam tak ciasno.
Na przykładach źródłem światła była tylko planeta, żadnych "dodatkowych odbłyśników" nie było. Tutaj będzie w jednym przypadku tylko Pluton a w drugim tylko Charon.
Uran i Saturn to nie sa tylko planety... to sa aż planeciska - tu widze roznice tych dwoch sytuacji.
-
Dla rozjaśnienia ;D sprawy zrobiłem animację w Celestii
http://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
https://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
-
Orbita Neptunowatego przekroczona! :)
-
Dla rozjaśnienia ;D sprawy zrobiłem animację w Celestii
http://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
Dzieki :) Skala odleglosci VS rozmiary planetek jest zachowana? I chyba orbita Charona nie jest wcale tak zuplenie prostopadla w stosunku do promienia biegnacego od Slonca?
-
Dla rozjaśnienia ;D sprawy zrobiłem animację w Celestii
http://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
Dzieki :) Skala odleglosci VS rozmiary planetek jest zachowana? I chyba orbita Charona nie jest wcale tak zuplenie prostopadla w stosunku do promienia biegnacego od Slonca?
Skala jest zachowana. Charon jest nachylony pod kątem 119.5 stopnia względem orbity układu Pluton - Charon *wg Wikipedii
http://en.wikipedia.org/wiki/Charon_(moon) (http://en.wikipedia.org/wiki/Charon_(moon))
-
Świetna animacja:)
-
Orbita Neptunowatego przekroczona! :)
A to nie przypadkiem dzisiaj, w 25-tą rocznicę odwiedzin Neptuna przez Voyagera 2?
-
Przekroczona przekroczona!
-
na zdjęciach z LORRI udało się już rozpoznać Hydrę
http://www.universetoday.com/114576/new-horizons-sights-tiny-pluto-moon-as-it-races-toward-dwarf-planet/
-
29 sierpnia rozpoczął się ostatni okres hibernacji przed spotkaniem z Plutonem. Potrwa on 99 dni, zakończy się 6 grudnia.
-
To krótki sen przed okresem wytężonej pracy! :)
-
Oby się obudził! Ale już się cieszę, że na moje urodziny, 14 lipca będzie wizytował Plutona.
-
Oby się obudził! Ale już się cieszę, że na moje urodziny, 14 lipca będzie wizytował Plutona.
No to czekamy na podwójne świętowanie ;)
-
Myślę , że New Horisons będzie wydarzeniem roku 2015:) w misjach kosmicznych
-
Myślę , że New Horisons będzie wydarzeniem roku 2015:) w misjach kosmicznych
New Horizons i Dawn - obie te misje. To będzie prawdziwy rok planet karłowatych ;)
-
Nic dziwnego, jakby na to nie patrzeć. Zdjęcia Marsa mamy od lat, co najwyżej możemy mieć kolejne zdjęcia Marsa. Oczywiście cenne, ale nie jest to zupełnie nowy świat, jak mamy do czynienia choćby z Plutonem, który był póki co artystyczną wizją, lub kilkoma pikselami. Czekam więc niecierpliwie na zdjęcia Plutona z Charonem, bo to będzie absolutna nowość dla nas wszystkich po wielu latach, porównywalna ze zdjęciem drugiej strony Księżyca dla ówczesnych.
Liczę na to, że powierzchnia tej (byłej) planety będzie interesująca, choć na fotki poczekamy jeszcze długi czas po przelocie. W ogóle trzeba mieć nadzieję, że misja się uda, bo powtórzenie tego będzie kolejną dekadą oczekiwań.
-
Pluton powinien być dość podobny do Trytona, który jest tak naprawdę przechwyconym dużym KBO. Z małych przechwyconych KBO badany był już Phoebe. Tak więc pewne pojęcie jak wyglądają obiekty Pasa Kuipera już jest.
-
Mamy potencjalne KBO dla rozszerzonej misji New Horizons! :)
http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2014/47/
-
Świetna wiadomość!
-
Kilka dodatkowych informacji można znaleźć o tutaj:
www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/10151024-finally-new-horizons-has-a-kbo.html
Łącznie znaleziono pięć KBO, z których da odrzucono. Jeden z nich, PT1, wydaje się być ciekawym obiektem,bo ma orbitę sugerującą, że nic temu obiektowi nie przeszkadzało przez 4,6 miliarda lat. :) Ma średnicę około 30-45 km.
-
Jeszcze raz, odnoszac sie do tej swietnej animacji od Limax'a. Okres obiegu Plutona wokol wlasnej osi to jakies 6 dni. Czy kamery na NH beda na tyle "dalekosiezne", zeby na te 3-4 dni przed momentem przelotu uzyskiwac szczegolowe obrazy takze, tego co w chwili samego przelotu znajdzie sie po przeciwnej stronie planetki? Choc w sumie, z oddali punkt patrzenia bedzie duzo bardziej "biegunowy" wiec pewnie obie strony beda podobnie dobrze/slabo widoczne.
Dla rozjaśnienia ;D sprawy zrobiłem animację w Celestii
http://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
https://www.youtube.com/watch?v=11JELbO77-k
-
6 grudnia pobudka dla New Horizons - sonda zostanie wyprowadzona ze stanu hibernacji i przejdzie testy systemów i aparatury naukowej. 15 stycznia 2015 roku rozpoczną się operacje związane z obserwacją Plutona, w którego pobliże misja dotrze latem :)
http://sen.com/news/new-horizons-to-wake-for-final-leg-of-journey-to-pluto
-
To już ostatnia pobudka, tak? Więcej snu nie będzie? :)
-
To już ostatnia pobudka, tak? Więcej snu nie będzie? :)
Wygląda na to, że tak :) A ta pobudka już za pół godziny!
Poniżej ciekawe informacje odnośnie obserwacji Plutona i jego satelitów:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/12031700-the-new-horizons-science.html
-
New Horizons może już być wybudzony, a sygnał na ten temat leci w kierunku Ziemi! :)
-
No i się udało - New Horizons wybudzony i za miesiąc zacznie się misja naukowa sondy! :)
-
Mniej niż pół roku zostało do odwiedzin Plutona i jego "rodzinki" ;) Tymczasem:
1. wczoraj minęła 9. rocznica startu sondy New Horizons
2. rozpoczęła się faza wstępnych obserwacji planety karłowatej i jej satelitów
http://www.nasaspaceflight.com/2015/01/new-horizons-pluto-observations-july-flyby/
-
Najciekawszy okres badań przed nami. :) Z każdym tygodniem (a potem dniem) Pluton oraz jego księżyce będą coraz większe... :)
-
Dopiero w maju będzie widać coś poza point spread function.
-
Wszystkie zdjęcia z przelotu zostaną wysłane na Ziemię w kompresji stratnej do listopada. Natomiast wysłanie zdjęć w kompresji bezstratnej potrwa jeszcze następny rok. W okolicach kwietnia planowane jest udostępnianie surowych zdjęć z LORRI po około 24 godzinach od ich odebrania.
-
Wszystkie zdjęcia z przelotu zostaną wysłane na Ziemię w kompresji stratnej do listopada. Natomiast wysłanie zdjęć w kompresji bezstratnej potrwa jeszcze następny rok. W okolicach kwietnia planowane jest udostępnianie surowych zdjęć z LORRI po około 24 godzinach od ich odebrania.
Ło matko, czyli w dniu przelotu cokolwiek zdjęciowego dostaniemy? Uwzględniając oczywiście czas dotarcia sygnału na Ziemie.
A czemu to tak długo będzie trwać wysyłanie materiałów z przelotu? Chodzi o odległość sondy od Ziemi i jej małą jak na takie dystanse antenę?
-
W dniu przelotu w zasadzie nico nie dostaniemy. Antena NH będzie skierowana przez większość czasu gdzie indziej. Chyba tylko dane z eksperymentu przechodzenia fal radiowych przez atmosferę Plutona.
-
Nowa fotka w prezencie od New Horizons:
(http://www.spxdaily.com/images-lg/pluto-moon-charon-new-horizons-lg.jpg)
http://www.spacedaily.com/reports/NASA_Spacecraft_Returns_New_Images_of_Pluto_En_Route_to_Historic_Encounter_999.html
-
Na razie fotka nie powala z nóg
-
Na razie fotka nie powala z nóg
Ale widać różnicę z poprzednimi fotkami tej sondy :)
-
Na razie fotka nie powala z nóg
I nie pokazuje nic poza rozmazaniem jednego piksela.
-
Na razie fotka nie powala z nóg
I nie pokazuje nic poza rozmazaniem jednego piksela.
Czy tam nie ma znacznie więcej niż jeden piksel?
-
Reszta to Point Spread Function.
-
W Wiedzy i Życiu, ukazał się artykulik o New Horizons pt. "Katedra na krańcu świata" - kupiłem nie licząc że dowiem się czegoś nowego ale tak dla przyjemności, a jednak się "dowiedziałem": szczególnie mnie uruchomił napomknięty w nim "kriowulkanizm" ..... Io!, dobrze że autor nie brnął w to dalej!
Inne perełki to brak jakiegokolwiek silnika na sondzie czy sugerowana na koniec szansa na dotarcie jej (ja zrozumiałem że działającej!) do Obłoku Oorta.
Nie polecam.
Jest tam jeszcze materiał o Mimasie (i to dla niego kupiłem gazetę ale jeszcze go nie czytałem- teraz boje się kolejnego rozczarowania)
-
W Wiedzy i Życiu, ukazał się artykulik o New Horizons pt. "Katedra na krańcu świata" - kupiłem nie licząc że dowiem się czegoś nowego ale tak dla przyjemności, a jednak się "dowiedziałem": szczególnie mnie uruchomił napomknięty w nim "kriowulkanizm" ..... Io!, dobrze że autor nie brnął w to dalej!
Inne perełki to brak jakiegokolwiek silnika na sondzie czy sugerowana na koniec szansa na dotarcie jej (ja zrozumiałem że działającej!) do Obłoku Oorta.
Nie polecam.
Jest tam jeszcze materiał o Mimasie (i to dla niego kupiłem gazetę ale jeszcze go nie czytałem- teraz boje się kolejnego rozczarowania)
Proponuję swoje słuszne uwagi wysłać do Redakcji :) Może na przyszłość wezmą się za porządną recenzję artykułów.
-
Ale czego można wymagać. Koleś coś tam sobie wygogluje i coś z tego napisze. Nawet na Spaceflight101 są głupoty wypisywane z tego właśnie powodu, np w przypadku Hayabusy 2.
Tymczasem przyszło więcej zdjęć z sekwencji nawigacyjnej OpNav2, z 25 - 31 stycznia. Pokazują one pełny okres rotacji Plutona i Charona. Widać już dość wyraźnie, że i Pluton się porusza wokół środka masy układu.
http://www.nasa.gov/content/the-view-from-new-horizons-a-full-day-on-pluto-charon/ (http://www.nasa.gov/content/the-view-from-new-horizons-a-full-day-on-pluto-charon/)
-
A po co jest Redakcja danego czasopisma? Czy nie po to, żeby w miarę możliwości takie błędy wyłapywać? :)
Jeśli Redakcja nie załapie, to zawsze czytelnicy mogą się upomnieć o rzetelność szczegółów :)
-
Nikt się nie zna na szczegółach.
-
Nikt się nie zna na szczegółach.
Czemu nikt? Byko czy Ty Scorusie to nikt? ;)
Ja się przyznam, że na chybcika czytałem arty o spejsie w najnowszej WiŻ w sklepie. Ale niestety tych smaczków nie wyłapałem. Może czytałem je zbyt pobieżnie, bo wiele rzeczy było mi znanych. Za to artykuł o neandertalczykach czytałem dokładnie, bo tam dużo dla mnie nowych i ciekawych szczegółów było :)
-
New Horizons wypatrzyła i sfotografowała księżyce Plutona: Nix oraz Hydrę :)
(http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/360x225/public/thumbnails/image/nh_lorri_4x4.gif?itok=LuET5Nc1)
http://www.nasa.gov/nh_new-horizons-spots-small-moons-orbiting-pluto/index.html
-
Robi się coraz ciekawiej! nie mogę się lipca doczekać i (mam nadzieję) wspaniałych zdjęć w wysokiej rozdzielczości całego chyba układu Plutona;)
-
Orbity dwóch celów do zbadania po przelocie obok Plutona. Są naprawdę daleko!
-
Wiadomo kiedy tam dotrze?
-
Wiadomo kiedy tam dotrze?
Na "Lotach kosmicznych" jest informacja, że około końca 2018 - połowy 2019.
Tymczasem "New Horizons" wykonał korektę trajektorii:
http://spaceflightnow.com/2015/03/10/pluto-bound-probe-tweaks-its-trajectory/
-
Symulacja tego co zobaczy LORRI. Plutona udaje Ganimedes :)
http://www.planetary.org/multimedia/space-images/charts/simulation-of-nh-lorri-data-set.html
Oraz rozpiska planowanych obserwacji Czerwiec-Lipiec:
http://pluto.jhuapl.edu/Mission/The-Path-to-Pluto/NH_Obs_Playbook_LORRI-MVIC.pdf
-
100 dni do przelotu New Horizons obok Plutona (i Charona i całej gromadki księżyców)!
-
Trwa druga (z trzech) faza podejścia i obserwacji Plutona. 9 kwietnia sonda wykonała kolorowe zdjęcie Plutona i Charona :)
(http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/20150414_First_Color_Image_Ralph.png)
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150414
Przelot już za 90 dni :)
-
Na razie bez szału :)
Can't wait
-
Na razie bez szału :)
Can't wait
W maju sonda powinna wykonać zdjęcia głównego celu misji w rozdzielczości wyższej niż te z HST ;)
-
Na razie bez szału :)
Can't wait
W maju sonda powinna wykonać zdjęcia głównego celu misji w rozdzielczości wyższej niż te z HST ;)
A maj już za pasem, bo to już druga połowa kwietnia :D
-
Rzecz jasna jedne piksel ma tu 2300 km, jest niewiele mniejszy od Plutona. Wszelkie różnice w barwie są więc sztuczne i wynikają z interpolacji pikseli naświetlonych na skutek PSF.
-
Pytanie laika: czemu wędrówka sondy nie zakończy się na wejściu na orbitę Plutona i dokładniejszej obserwacji jego powierzchni? za duża prędkość?
-
Pytanie laika: czemu wędrówka sondy nie zakończy się na wejściu na orbitę Plutona i dokładniejszej obserwacji jego powierzchni? za duża prędkość?
Prędkość przede wszystkim, w końcu NH był próbnikiem (jest), który dzierży rekord pod względem osiągniętej prędkości dla obiektu mającego opuścić US. Wytracenie jej w związku ze zbliżaniem się do układu Pluton-Charon wymagało by przede wszystkim potężnej ilości paliwa oraz konkretnych dysz rakietowych, które z powodzeniem pozwoliłyby wyhamować próbnikowi lecącemu z prędkością ponad 2 krotnie przewyższającą tą, z którą poruszały się np. wahadłowce na orbicie ziemskiej.
Oczywiście próba wejścia na orbitę Plutona wymagałaby również zupełnie innego podjeścia do samej planety karłowatej, lot do układu Plutona trwałby zapewne z dekadę dłużej. Oczywistą sprawą jest również to, że przelot koło Plutona daje możliwość dalszej eksploacji obiektów pasa Kuiper'a (KBOs), a w międzyczasie wyznaczono już kolejny cel podróży NH po wizycie u planety karłowatej.
-
Szkoda jednak, że chyba nie doczekamy za naszego życia orbitera Plutona. Stacjonarne badania tego odległego świata byłyby fascynujące z powodu egzotycznych warunków na nim panujących..... Gdyby sonda orbiter posiadala radar można by się pokusić o poszukanie podlodowego oceanu, tym bardziej, że będąc w tandemie z Charonem Pluton może mieć ciepłe wnętrze (to moja hipoteza ;) )
W przypadku jonowca zasilanego np. RTG jakie warunki musiałaby spełnić sonda, żeby udało się jej wejść na orbitę Plutona? Jak długo trwałaby wówczas jej wędrówka? czy taka misja dziś byłaby możliwa pod względem technicznym?
-
W przypadku jonowca zasilanego np. RTG jakie warunki musiałaby spełnić sonda, żeby udało się jej wejść na orbitę Plutona?
Dużo delta V :P
Jak długo trwałaby wówczas jej wędrówka?
nie wiem jaka będzie prędkość względem Plutona w momencie największego zbliżenia ale z pewnością ta trajektoria, którą wybrano do przelotu jest o wiele za szybka. Pewnie tj mówił station 20 lub więcej lat.
-
Lepiej by raczej nie myśleć o orbiterze, ale np lądownikach "wyrzucanych" z przelatującej sondy obok Plutona. Chyba w tym przypadku byłoby to prostsze od wejścia na orbitę.
-
Dużo delta V :P
A jak to przełożyć na kwestie techniczne sondy np. ilość i rodzaj silników itp?
Kanarku zrzucanie próbników nie za wiele da, bo poznasz planetę karłowatą punktową, a ważne jest, żebyśmy ją poznali całościowo. Poza tym nie zapominajmy, że za Plutonem jest sporo ciekawych obiektów np. Eris itp. Ciekawe kiedy tam coś wyślemy. Wówczas z orbitacją byłby chyba większy problem, bo sonda będzie mić prędkość ucieczkowa z Układu Słonecznego :(
-
Kiedyś (lata 90-te) ruscy gadali o próbniku Drob Zond który miałby zostać odłączony od amerykańskiej sondy w trakcie przelotu koło Plutona i zderzyć się z nim. Zresztą o czym tam nie klepali.
Swoją drogą znakiem czasu jest, że i w Stanach zaczęli gadać po rusku, to znaczy o kamieniu z planetoidy.
-
Wówczas z orbitacją byłby chyba większy problem, bo sonda będzie mić prędkość ucieczkowa z Układu Słonecznego :(
Zakładam, że lot na orbitę np. Plutona odbywałby się w tym sensie "po innej trajektorii", że nie sondzie nie nadajemy prędkości ucieczki, ale korzystamy z trajektorii transferowej w rodzaju Hohmanna, co nam minimalizuje dV do wejścia na orbitę...? Wymagane dV do wejścia na orbitę oczywiście i tak będzie duże, choćby z uwagi na słabość pola grawitacyjnego Plutona, ale sprawa miałaby się inaczej niż z New Horizons.
Ponieważ sonda nie ma prędkości ucieczki, to porusza się tym wolniej im dalej znajduje się od Słońca, w konsekwencji podróż zajęłaby wiele lat - dobrze to rozumiem? Umie ktoś oszacować czas trwania takiej misji?
EDIT
Trochę pogooglowałem i z dyskusji na tej stronie: https://www.physicsforums.com/threads/hohmann-orbit-headaches.459887/ (https://www.physicsforums.com/threads/hohmann-orbit-headaches.459887/) wynika, że podróż trwała by ok 45 lat i wymagała ok. 15 km/s dV z ziemskiej orbity, w tym prawie 4 km/s do wejścia na orbitę Plutona
-
Kiedyś (lata 90-te) ruscy gadali o próbniku Drob Zond który miałby zostać odłączony od amerykańskiej sondy w trakcie przelotu koło Plutona i zderzyć się z nim. Zresztą o czym tam nie klepali.
W odróżnieniu od Amerykanów nie klepali jeszcze o wyprawie międzygwiezdnej, oczywiście bezzałogowej 8)
-
a'propos próbników lądujących na powierzchni Plutona w ramach flyby, to zastanawia mnie czy prędkość NH pozwalałaby na spokojne odebranie i zmagazynowanie wystarczających pakietów danych z takiego lądującego próbnika. W końcu Cassini w okolicy Tytana miał dużo mniejszą prędkość co pozwalało (nie licząc zakładanego czasu pracy baterii Huygensa) na odebranie pakietów danych bodajże przez 3h (wliczając w to lot atmosferyczny oraz bodajże max 30 min na powierzchni). Ponadto skupienie uwagi wyłącznie na próbniku lądującym wykluczyłoby raczej obserwację np. samej powierzchni Plutona nie wspominając o Charonie czy innych potencjalnych, drobniutkich księżycach. A wiadomo, że powtórki z rozrywki (jak ma okazję mieć Cassini) w tym przypadku by nie było.
-
Dane były odbierane aż Huygens przestał być widoczny z perspektywy orbitera bo schował się pod horyzontem. Dane z powierzchni były odbierane przez 1 godzinę i 12 minut. Dane w trakcie lotu atmosferycznego przez 2 godziny, 37 minut i 57 sekund.
-
ok, to mamy dane o Huygens, natomiast pozostaje pytanie jakby poradzono sobie w przypadku flyby NH z próbnikiem przy znacznie większej jego prędkości i jaki wpływ miałaby sesja transmisyjna z lądownika na możliwe inne badania i obserwacje prowadzone w tym samym czasie z sondy NH (jeżeli wogóle było by to możliwe w tym samym czasie).
-
Kolejne zdjęcia: http://www.nasa.gov/pluto042915
(http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-stern_6.gif)
-
To chyba pierwsze zdjęcia na których wyraźnie widać szczegóły powierzchni Plutona?
-
Toż to kartofel, a amerykanie tak się upierali ze to planeta
-
Kwestia tego, że obraz powstał zapewne z paru pikseli, które rozmyto. Jeśli obiekt mający ponad 2 tysiące kilometrów średnicy nie byłby geoidą szykowałoby się niezłe zamieszanie.
-
Kwestia tego, że obraz powstał zapewne z paru pikseli, które rozmyto.
Właśnie, warto dodać:
(http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width/public/thumbnails/image/nh-weaver_2.jpg?itok=eZA477e0)
Zaczęto też udostępniać surowe obrazy:
http://www.nasa.gov/newhorizons/lorri-gallery
-
Są juz pierwsze przyppuszczenia wysnute na podstawie wykonanych ostatnio zdjęć. Otóż niektórzy sadza, że Pluton ma czapy polarne:
http://www.spacedaily.com/reports/Possible_Polar_Cap_on_Pluto_Detected_999.html
Ciekawe, czy jest jeszcze czerwony jak Mars ;)
-
Toż to kartofel, a amerykanie tak się upierali ze to planeta
Że jest sferyczny to pewne.
-
co do kształtu to raczej gra światła i cienia (diametralnie różnych obszarów powierzchni planety karłowatej) czy kwestia kąta (a konkretnie widok znad jednego z biegunów), stąd to wrażenie nieregularności, do tego obraz uzyskany został "na sztuczno", co w tym przypadku nie daje pewności, że Pluton ma właśnie taki kształt. Najbardziej intrygujące w tych pierwszych już dość konkretnych obrazach układu Pluton-Charon są niezwykłe kontrasty powierzchni Plutona - bardzo wyraźne jasne oraz ciemne obszary.
-
Na razie obserwacje różnią się od mapowania albedo za pomocą FOC i ACS na HST tylko tym, że obejmują strefę polarną. Od 20 lat wiadomo, że na Plutonie są jedne z największych różnic w jasności. Pośród wszystkich obiektów Układu Słonecznego. Tylko Ziemia i Iapetus są pod tym względem porównywalne.
-
Myślę, że warto animację obrotu Plutona i Charona z ostatnich obrazów z NH wstawić na forum. :)
http://www.youtube.com/watch?v=a4kDVWY5W9g
-
Ktoś z Was wie, kiedy będzie kolejny pakiet zdjęć z LORRI? :)
-
Właśnie, warto dodać:
Ktoś ma wiedzę jakiego oprogramowania użyto do obu kroków (subsampled i deconvovled) ?
Andrzej
-
Jeszcze tylko dwa miesiące ;)
-
Na zdjęciach nawigacyjnych uzyskanych między 27 kwietnia a 1 maja widać już najmniejsze znane do tej pory księżyce - Kerberos i Styx.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150512
-
Na zdjęciach nawigacyjnych uzyskanych między 27 kwietnia a 1 maja widać już najmniejsze znane do tej pory księżyce - Kerberos i Styx.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150512
Czekamy na odkrycie kolejnych księżyców Plutona - o ile oczywiście istnieją :)
-
Ta niebywała różnica w odcieniach powierzchni Plutona daje nieodparte wrażenie nieregularności bryły tej planety karłowatej. Nie mogę się napatrzeć na tę animację/klip nie zadając sobie ciągle pytania - jak to naprawdę jest z tym sferoidalnym kształtem...
-
Wszystkich to ciekawi, lecz wcześniej Scorus już to wyjaśniał. Np. regolit i lód. Najnowszy przykład - Ceres.
-
Najciekawsze i tak jest to, że Pluton ma inną kolorystykę co Charon, aczkolwiek teraz będzie szansa na porównanie odcieni powierzchni obu obiektów. Ciekawe, czy Charon jest jakimś przechwyconym obiektem przez Plutona czy powstały one wspólnie?
-
Wszystkich to ciekawi, lecz wcześniej Scorus już to wyjaśniał. Np. regolit i lód. Najnowszy przykład - Ceres.
A jak bardzo niemądry jest pomysł, że miękki materiał z jakiego zbudowany jest Pluton (lód) podlegał odkształceniom wywołanym przez siły pływowe istniejące w podwójnym układzie Pluton - Charon, choćby w czasie formowania układu (jeśli założymy, że powstały wspólnie)? Tzn. nie zgadzam się z takim pomysłem, choćby z uwagi na fakt, że nie zaobserwowaliśmy podobnych efektów w przypadku innych ciał lodowych poddanych siłom pływowym, ale dlaczego nie?
-
Czyli sądzisz, że Pluton może mieć "kartoflowaty" kszałt? Coś a'la Haumea? Sądzę, że o tym od dawna byśmy wiedzieli...
-
Czyli sądzisz, że Pluton może mieć "kartoflowaty" kszałt? Coś a'la Haumea? Sądzę, że o tym od dawna byśmy wiedzieli...
Sądzę, że jest sferyczny, gdyby było inaczej, byłbym więcej niż zaskoczony. Raczej zastanawiam się, czy w ogóle teoretycznie możliwe jest by - w określonych warunkach (skład, siły działające na ciało w rodzaju sił pływowych etc.) obiekt o takich rozmiarach i masie jak Pluton, czy choćby Ceres, nie mógł zyskać kształtu sferycznego.
-
zapewne jest sferyczny, ale oba ciała tak specyficznego układu podwójnego, składającego się z tak blisko położonych względem siebie obiektów, mogą mieć na siebie zaskakująco mocny wpływ, o czym zapewne za niedługo się przekonamy.
-
Hmm, a ja obstawiam wiecej "kaczuszek" ala kometa 67P/Czuriumow-Gierasimienko. Wydaje mi sie, ze kolistosc moze byc w okolicach orbity Plutona zadkoscia;-) Z powazaniem
Adam Przybyla
-
Przechwycony Tryton nie ma problemów z kolistością, więc w pasie Kuipera może się znajdować więcej takich obiektów.
-
Kaczuszek raczej brakuje wśród dużych obiektów. Ale te maciupcie, o średnicy (jakkolwiek to nazwać w tym przypadku) kilku kilometrów, mogą być kaczkowate. Tych małych pewnie jest dużo...
-
Te wszystkie małe obiekty składają się z gruzu, stąd nietypowe kształty.
-
Większa masa = bardziej kulista bryła
-
Niekoniecznie, duża gęstość przeszkadza np. największym planetoidom pasa głównego. Obiekty transneptunowe mogą zawierać sporo lodu, a to im ułatwia przybranie kształtów.
-
Niekoniecznie, duża gęstość przeszkadza np. największym planetoidom pasa głównego. Obiekty transneptunowe mogą zawierać sporo lodu, a to im ułatwia przybranie kształtów.
Bogdanie, takich największych planetoid tego pasa jest w zasadzie sztuk 1 (Ceres). Jego masa to 1/3 masy całego pasa planetoid. W uproszczeniu można powiedzieć, że reszta to "kamyczki". :)
-
A to nie jest tak, że gdyby Westa i Pallas miały mniejszą gęstość to uformowałyby się w kulki? Wiem, że Westa dodatkowo ucierpiała od potężnego zderzenia, ale chyba im mniejsza gęstość tym łatwiej, co widać po takim Enceladusie, czy Mimasie.
-
i trzeba bedzie stara, lacinska maksyme "hic sunt dracones" zaminiec na "hic sunt anases";-);-) Z powazaniem
Adam Przybyla
-
Raczej zastanawiam się, czy w ogóle teoretycznie możliwe jest by - w określonych warunkach (skład, siły działające na ciało w rodzaju sił pływowych etc.) obiekt o takich rozmiarach i masie jak Pluton, czy choćby Ceres, nie mógł zyskać kształtu sferycznego.
Obiekty zbudowane z lodu osiągają równowagę hydrostatyczną przy średnicy ok. 400 km średnicy, w przypadku skał: przy ~600 km. Oznacza to, że ciała o tych rozmiarach i większe nie wyglądają jak kartofle (są kulami albo - w przypadku szybkiej ich rotacji - elipsoidami).
-
W połowie maja zapowiadali kolejną korektę kursu - wiadomo coś na ten temat?
-
Zostało 50 dni do przelotu :)
Szybko zleciało!
-
Zostało 50 dni do przelotu :)
Szybko zleciało!
A kiedy kolejne fotki? ::)
-
Sądzę, że na dniach - bo teraz już jakość fotek z NH zaczyna być wyższa od tych z teleskopu Hubble. Więc z pewnością fotki dla porównania musiały powstać.
-
A kiedy kolejne fotki? ::)
In two days, on May 14, New Horizons will stop taking photos for two weeks in order to point at Earth and empty out its data recorders. So you can anticipate more data to be released in the next couple of weeks, but it won't appear significantly better than what you can see in the animation above. When New Horizons returns to pointing its optical instruments at Pluto again on May 28, it will be taking full-resolution photos of Pluto and Charon roughly daily for the rest of its approach, and all of the images will be observably better than Hubble.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/05121536-new-horizons-spots-kerberos.html
W tym poście jest tabelka z rozpiskiem obserwacji:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2014/07181415-new-horizons-op-nav-campaign.html
Taki widok będzie z LORRI pomiędzy 27.05 a 16.06:
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/charts-diagrams/2014/20140718_nh_opnav4.gif
-
Faza zbliżania się jest też szczegółowo opisana w kompendium.
-
Nowe zdjęcia Plutona!
http://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-sees-more-detail-as-it-draws-closer-to-pluto
-
Widać, że Pluton nie jest taki okrągły :o Chyba jest nieźle poobijany przed dawne uderzenia meteorytów.
-
No nie no Eko, z pewnością jest okrągły. To bardziej kwestia oświetlenia w tym przypadku które w tym przypadku jest "od strony" NH.
-
No nie no Eko, z pewnością jest okrągły. To bardziej kwestia oświetlenia w tym przypadku które w tym przypadku jest "od strony" NH.
Pożyjemy zobaczymy :-)
Jak na razie na fotkach widzę kartofelka :)
-
Ale Eko - dolna część kartofelka przy tych warunkach oświetleniowych jest po prostu niewidoczna. Moim zdaniem całkiem równomiernie światło pada na Plutona. :)
-
Ale Eko - dolna część kartofelka przy tych warunkach oświetleniowych jest po prostu niewidoczna. Moim zdaniem całkiem równomiernie światło pada na Plutona. :)
Kanarku, pisząc to co powyżej, miałem na myśli, że widzę nieregularny nieco kształt. Nie upieram się, że na pewno Pluton nie jest okrągły, tylko, że moje sensory wzrokowe odbierają niekulistu kształt :)
-
A możesz graficznie pokazać gdzie to widzisz? :) Może wówczas inni użytkownicy forum sie wypowiedzą? :)
-
Każde zdjęcie interpolowane z kilku pikseli tak wygląda.
Mniej więcej taki sam resapling był używany w przypadku słynnych zdjęć Phobos-Grunt i nie było na nich widać nic, nawet czy panele słoneczne są otwarte. Ze 2 tygodnie wtedy się o tym gadało, aż wreszcie ktoś zrobił porządne zdjęcia.
-
Ale Eko - dolna część kartofelka przy tych warunkach oświetleniowych jest po prostu niewidoczna. Moim zdaniem całkiem równomiernie światło pada na Plutona. :)
Kanarku, pisząc to co powyżej, miałem na myśli, że widzę nieregularny nieco kształt. Nie upieram się, że na pewno Pluton nie jest okrągły, tylko, że moje sensory wzrokowe odbierają niekulistu kształt :)
Zamiast komentarza cytat :D
Tymczasem artyści uwielbiający przygotowywać wizje odległych światów, które prawdopodobnie jeszcze długo nie będziemy mieli okazji ujrzeć na własne oczy, zamieścili na Twitterze swoje wyobrażenia tej planety karłowatej.
Chcielibyście, by właśnie tak wyglądał Pluton?
(http://static.geekweek.pl/cms/2015/05/imageplutonnewhornasak420-589x261.jpg)
A tu powiększona i może pokazująca nieco więcej fotka:
(http://static.geekweek.pl/cms/2015/05/plutoneggggenewhorh-589x365.jpg)
-
piękne rendery Plutona, sam się bawię w modelowanie powierzchni planet także szczególnie darzę sympatią tego typu artyzm. :)
-
piękne rendery Plutona, sam się bawię w modelowanie powierzchni planet także szczególnie darzę sympatią tego typu artyzm. :)
Mam pomysł na konkurs, tyle, że nie mam nagrody. Otóż ten kto namaluje/zobrazuje obraz Plutona do 1 lipca 2015 roku najbardziej zbliżony do pierwowzoru wygrywa konkurs i nagrodę :-) Czy taki pomysł ma szansę na realizację w PL?
-
Tymczasem artyści uwielbiający przygotowywać wizje odległych światów, które prawdopodobnie jeszcze długo nie będziemy mieli okazji ujrzeć na własne oczy, zamieścili na Twitterze swoje wyobrażenia tej planety karłowatej.
Chcielibyście, by właśnie tak wyglądał Pluton?
(http://static.geekweek.pl/cms/2015/05/imageplutonnewhornasak420-589x261.jpg)
Ja, żeby zbytnio się nie rozczarować nastawiam się raczej na takie widoki:
(http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b3/Ceres_RC2_Bright_Spot.jpg/250px-Ceres_RC2_Bright_Spot.jpg)
Swoją drogą czy w lipcu dostaniemy jakieś zdjęcia Plutona w naturalnych kolorach (tj. będących aproksymacją tego co widziałoby ludzkie oko) czy tylko czarno-białe?
Mam pomysł na konkurs, tyle, że nie mam nagrody. Otóż ten kto namaluje/zobrazuje obraz Plutona do 1 lipca 2015 roku najbardziej zbliżony do pierwowzoru wygrywa konkurs i nagrodę :-) Czy taki pomysł ma szansę na realizację w PL?
No to potraktuj wklejone powyżej zdjęcie Ceres jaką moją kandydaturę ;)
-
Tymczasem artyści uwielbiający przygotowywać wizje odległych światów, które prawdopodobnie jeszcze długo nie będziemy mieli okazji ujrzeć na własne oczy, zamieścili na Twitterze swoje wyobrażenia tej planety karłowatej.
Chcielibyście, by właśnie tak wyglądał Pluton?[/i]
Na tych obrazkach Plutona zupełnie brakuje kraterów a powinny tam być. :D
-
Ja obstawiam liczbę kraterów podobną jak na Trytonie :)
-
A tu powiększona i może pokazująca nieco więcej fotka:
http://static.geekweek.pl/cms/2015/05/plutoneggggenewhorh-589x365.jpg
I bardzo dobrze widać, że kształt zdaje się kanciasty tylko dlatego, że interpolowane i przepróbkowane piksele były kwadratowe.
-
A tu powiększona i może pokazująca nieco więcej fotka:
http://static.geekweek.pl/cms/2015/05/plutoneggggenewhorh-589x365.jpg
I bardzo dobrze widać, że kształt zdaje się kanciasty tylko dlatego, że interpolowane i przepróbkowane piksele były kwadratowe.
I o tą fotkę mi chodziło, gdy pisałem, że na zdjęciach Pluton jest nieokrągły :-)
-
ja obstawiam cos blizszego Hiperionowi:
http://spc.fotolog.com/photo/28/38/120/pedronavazo/1234537515770_f.jpg
Ale pomysl o podobienstwo do ceres tez mi sie podoba;-) Z powazaniem
Adam Przybyla
-
Ja sądzę, że będzie to wersja okraterowanego Trytona. Ponadto tak sobie zakładam:
- kolorystykę bliską Trytonowi czyli taką melonowo-szarawą da zapewne podobny skład chemiczny,
- czapy polarne, które najwyraźniej posiada zapewne sublimują w podobnym tempie bądź nieco wolniejszym tempie jak na Trytonie co w podobnym stopniu ma wplyw na zmieniajacy sie stan cienkiej atmosfery,
- Pluton ma zapewne starszą od Trytona powierzchnię, wyraźnie bardziej okraterowaną, która może wynikać z braku plywów powierzchniowych, które występują na Trytonie wskutek potężnego oddziaływania Neptuna,
- jest szansa, że Pluton posiada swoje odmiany gejzerow zasilajacych b.rzadka atmosfere w azot czy tez metan, ale nie zakładam, że jest tak aktywnym ciałem niebieskim jak Tryton.
-
Ponieważ mamy całe spektrum sugestii, to ja celowo napiszę, że stawiam na dość gładką powierzchnię z niewielką ilością kraterów, nieco zagrzebanych. :)
Wydaje mi się, że Pluton jednak wykazywał się dużą aktywnością w przeszłości - być może nadal, a w tym regionie Układu Słonecznego kraterowanie zakończyło się pewnie miliardy lat temu. Sama atmosfera rytmicznie się pojawia i znika, czyli jakiś proces erozyjny jest. Do tego ewentualny kriowulkanizm (może tylko lokalny, np jakoś związany z siłami pływowymi od Charona?) i możliwe,że powierzchnia Plutona jest całkiem całkiem gładka.
Natomiast Charon może być nieźle pokraterowany. :)
-
co do Charona to myślę, że to będzie taka kopia Ceres.
-
Sama atmosfera rytmicznie się pojawia i znika, czyli jakiś proces erozyjny jest.
Gdzieś czytałem, że nowe modelowanie termiczne wykazało, że atmosfera całkowicie nie zamarza, a znacznie zmienia gęstość w czasie roku. Tak więc zachodziłyby tam podobne procesy jak w strefach polarnych Marsa, tylko że w skali globalnej.
Wygląd powierzchni pewnie będzie przypominał Iapetusa w jakimś stopniu.
-
Nie zapominajmy, że w ciągu roku na Plutonie nieco ludzkich pokoleń przeminie..... ::)
-
Dziś (3 czerwca) o 19:00 CEST jest konferencja NASA, na której będą omówione wyniki badań księżyców Plutona. Warto rzucić okiem.
Link: http://www.nasa.gov/press-release/nasa-to-hold-media-call-to-discuss-surprising-observations-of-pluto-s-moons
-
Ekoplaneto - wiele osób zauważyło, że Pluton nie wydaje się być okrągły. Oto odpowiedź:
A lot of people are commenting that Pluto does not look round in these photos. You're right, it doesn't look round, but that's just an artifact of the way the camera works and the way the images have been enlarged and processed/
Czyli - to co Scorus napisał!
-
Jest już strona:
http://www.nasa.gov/content/goddard/briefing-materials-observations-of-pluto-s-moons
W skrócie - ciekawe relacje pomiędzy małymi księżycami Plutona. Niektóre obracają się wokół własnej osi w bardzo chaotyczny sposób:
http://www.youtube.com/watch?v=zwSFC-aPEG0
-
Surowe zdjęcia z LORRI są o tutaj:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/index.php
Strona dedykowana przelotowi obok Plutona. :)
-
A jakby ktoś chciał sobie szybko pościągać, zwłaszcza w czasie przelotu, to tutaj jest link do listy plików:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/
-
Scorusie, link prowadzi do folderów z "level2". Zamieniając na "level1" też można znaleźć różne foldery. Czy różnica między levelami to jakieś procesowanie zdjęć?
-
Poziom 0 to plik odebrany przez stację naziemną, poziom 1 to dane przekształcone na obrazy, a poziom 2 do obrazy po dalszej obróbce, czyli:
The images posted at this website have been processed by ground-based LORRI calibration software, which removes the CCD bias level, corrects for CCD readout smear (LORRI does not have an aperture shutter, which creates smear as the image is transferred from the optically active region of the CCD to the storage region of the CCD), and corrects for pixel-to-pixel sensitivity variations.
http://pluto.jhuapl.edu/soc/lorri_about.html
-
Dzięki Scorus za wyjaśnienie, Ciekawe jak mocno się będą różnić obrazy powierzchni Plutona pomiędzy Level 0, Level 1 a Level 2.
-
Być może nikt nie ma racji ; )
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/06091643-an-enigmatic-line-across-pluto.html
-
O to bardzo ciekawe. Na tym zdjęciu widać też przy prawej krawędzi Plutona jakby krater. I to wygląda na dość spory. Ten kanał także tak jakby kończył się przed owym kraterem.
Oczekiwanie na następne zdjęcia będzie bardzo niespokojne
-
To najciekawsze zdjęcie Plutona jakie do tej pory widziałem. Niekoniecznie jasne plamy to kratery. To są tylko obszary albedowe
Dopiero z bliska się okaże co one przedstawiają.
-
Ostra krawędź po prawej stronie powstała tylko dlatego, że piksel był ciemniejszy od otoczenia. I o żadnych kanałach nie może być mowy, bo jedyne co widać to cechy albedo niemożliwe do powiązania z topografią.
-
Takie kanały na Plutonie jak kiedyś na. Marsie ;-)
-
Na tej samej zasadzie były też kiedyś promienie na Wenus i 20-kilometrowe góry na Merkurym.
Wtedy obserwowało się to przez teleskop, ponoć tak naprawdę rysowali naczynia krwionośne we własnej siatkówce. Od tego czasu jak widać zmieniło się tylko to, że instrument jest krzemowy a nie węglowy i mniej więcej wiadomo jakie triki robi CCD i interpolacja obrazu, więc nikt nie traktuje poważnie tego co widzi ;)
-
http://www.nasa.gov/feature/different-faces-of-pluto-emerging-in-new-images-from-new-horizons
-
Jak donosi Twitter, wczoraj miała miejsce niewielka korekta kursu New Horizons.
Small course correction this morning to refine our path to the precise #Pluto aim point; all looks good! #PlutoFlyBy
A do celu już mniej niż 30 dni ;)
-
Kiedy jest szansa na ostatnią korektę lotu NH?
-
Film promujący misje, niczym trailer filmu SCFI.
http://www.youtube.com/watch?v=aky9FFj4ybE
-
Piękne, brawo, brawo! ;D
Niesamowicie realnie oddane te planety i - co najlepsze - ich rozmiar. Na przykład przelot obok księżyca Jowisza - tak się człowiek przyzwyczaił do Jowisza mieszczącego się na ekranie komputera, że zapomina, że nawet jego księżyce, niby maluchy, to tak naprawdę to niewyobrażalne giganty. Podobnie z Plutonem :)
-
Bardzo ladna animacja ;)
-
Tak się fajnie składa, że przelot New Horizons koło Plutona będzie się odbywać w 50 rocznicę przelotu Marinera 4 koło Marsa :)
-
Bardzo ladna animacja ;)
Szkoda tylko, że w filmiku zapomniano o badaniach Westy i Ceres przez sonde Dawn. Przecież to podobnie jak Pluton planety karłowate. Nic nie wspomniano o pierwszych przelotach sond koło komety - komety Halleya w 1986, oraz planetoidy - Galileo koło Gaspry..... No i na amen zapomniano o pierwszym przelocie sondy kolo Księżyca - Łuna 3 w 1959 bodajże roku :)
-
Chyba trzeba wziasc pod uwage ograniczony budzet na film ;) Uznali ze lepiej pokazac mniej a lepiej.
-
Cześć!
Mam pytanie:
W aplikacji Eyes on the Solar System można oglądać symulację przelotu obok Plutona i animację pracy sondy.
Są tam podane czasy zdarzeń w UTC.
Czy ten czas to czas RZECZYWISTYCH zdarzeń czy czas w którym informacja o nich dotrze na Ziemię?
I jeśli jest to rzeczywisty czas to po jakim czasie sygnał z potwierdzeniem tych zdarzeń dotrze na Ziemię?
A jeszcze bardziej uproszczając: z jakim opóźnieniem śledzić symulację? ;)
-
Na bezzałogowym forum jeden user (Phil Stooke) opublikował obrobione zdjęcie Plutona i Charona z 17 czerwca z NH. Uważa, że niejednorodność Charona ukazuje tutaj rzeczywiste "szczegóły" powierzchni tego księżyca.
-
to chyba najlepsze zdjęcie do tej pory; cieżko wytrzymać do 14 lipca!
-
Pluton już jest ładnie okrągły (i bardzo podobny do Marsa na amatorskich zdjęciach) a Charonowi nadal trochę brakuje ;)
-
cóż mogę napisać...absolutna rewelacja. Już teraz widać, że Pluton to fascynujące ciało niebieskie.
-
Te kolory oczywiście nie są naturalne, zgadza się? Z czego wynikają?
-
Ej, ale to zdjęcie Scorusa to jest "amatorskie zdjęcie Marsa", nie? Bo mam wrażenie, że zostało potraktowane jak fotka Plutona :)
-
Te kolory oczywiście nie są naturalne, zgadza się? Z czego wynikają?
Witamy na forum. :)
Odpowiedź na stronie piątej:
http://www.boulder.swri.edu/pkb/ssr/ssr-lorri.pdf
(w tabelce)
Poza tym - czym jest "naturalne"? :) Zakres naturalny to to co widzi ludzkie oko? Ale przy jakim poziomie naświetlenia? :) Lepiej nie używać "naturalne" w tym przypadku.
Zastanawiam się, czy dla ludzkiego oka Pluton by nie był po prostu jakiś siakiś szarawy z różnymi odcieniami tej szarości.
-
Ej, ale to zdjęcie Scorusa to jest "amatorskie zdjęcie Marsa", nie? Bo mam wrażenie, że zostało potraktowane jak fotka Plutona :)
Tak, to zdjęcie Marsa. Scorus je podał jako odnośnik. :)
-
Zastanawiam się, czy dla ludzkiego oka Pluton by nie był po prostu jakiś siakiś szarawy z różnymi odcieniami tej szarości.
Aż tak to nie. Zresztą polecam: http://solarsystem.nasa.gov/plutotime/
Wylicza czas dla naszego ziemskiego położenia w którym oświetlenie będzie takie jak na Plutonie w południe. Wyliczyło mi np: "Before sunrise on June 21 at 4:25 AM CEST" czyli w okolicy wschodu Słońca.
-
Te kolory oczywiście nie są naturalne, zgadza się? Z czego wynikają?
Poza tym - czym jest "naturalne"? :) Zakres naturalny to to co widzi ludzkie oko? Ale przy jakim poziomie naświetlenia? :) Lepiej nie używać "naturalne" w tym przypadku.
Zastanawiam się, czy dla ludzkiego oka Pluton by nie był po prostu jakiś siakiś szarawy z różnymi odcieniami tej szarości.
Dla mnie, jak pewnie i dla większości dociekających o "naturalne" kolory (a przerabialiśmy już to w przypadku Marsa) to takie, które zobaczylibyśmy na Ziemi w normalnym, słonecznym oświetleniu, po przeniesieniu powierzchni Plutona na Ziemię. Lub inaczej - po oświetleniu Plutona takim światłem, jakie mamy tu na Ziemi.
-
Właśnie dali animację barwną z Ralph/MVIC, rzecz jasna jest to tylko kilka pikseli.
http://www.nasa.gov/feature/pluto-and-its-moon-charon-now-in-color
MVIC jednak nie ma filtra zielonego. Pozwala na obrazowanie w zakresie światła niebieskiego (400 - 550 nm), czerwonego (540 - 700 nm), bliskiej podczerwieni (780 - 975 nm), pasma absorpcyjnego metanu (860 - 910 nm) i monochromatycznie (400 - 975 nm). Tak jak w HiRISE obrazowanie polega na skanowaniu TDI i obrazy we wszystkich zakresach są uzyskiwane jednocześnie. Tak więc kamera może wykonać pełny multispektralny oraz całej półkoli Plutona i Charona za jednym zamachem, co redukuje ilość danych i upraszcza pozycjonowanie sondy.
-
Bardzo ciekawa animacja. Liczę jednak na więcej w najbliższych dniach i tygodniach. :)
-
Cześć. Nie wiem czy to było, ale polecam darmową aplikację na androida - Pluto Safari. Wrzucili tam ciekawą fotkę.
p. s. Karol Wójcicki, witaj na forum. Po zdjęciu poznaję, że to Ty tak rzeczowo i ciekawie komentowałeś misję Rosetta w telewizji.
-
Zdjęcie z 22 czerwca. Coraz lepiej widać nieregularności powierzchni, być może również duży krater przy terminatorze.
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36220
-
Zdjęcie z 22 czerwca. Coraz lepiej widać nieregularności powierzchni, być może również duży krater przy terminatorze.
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36220
Coraz ciekawsze fotki, a kolorystycznie Pluton podobny do Trytona.
Czy ktoś na Forum ma pomysł na nazwę krateru przy terminatorze? :)
-
Pierwsze szczegóły powierzchni Charona - coś jak morza na Łysym?
-
Czy ktoś na Forum ma pomysł na nazwę krateru przy terminatorze? :)
Krater Arnolda, to chyba oczywiste :)
-
Animacja
http://www.youtube.com/watch?v=navsfeb19vI
Porównanie obrazów uzyskanych w czerwcu:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width/public/thumbnails/image/nh-lorri-pluto-1.jpg?itok=rthhXhvR
Charon 18.06 przed i po obróbce:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width/public/thumbnails/image/nh-lorri-charon-1-2.jpg?itok=IVmQKyQZ
-
Animacja
http://www.youtube.com/watch?v=navsfeb19vI
Porównanie obrazów uzyskanych w czerwcu:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width/public/thumbnails/image/nh-lorri-pluto-1.jpg?itok=rthhXhvR
Charon 18.06 przed i po obróbce:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width/public/thumbnails/image/nh-lorri-charon-1-2.jpg?itok=IVmQKyQZ
Ehm Apetyt rośnie w miarę jedzenia :) Szkoda tylko, ze New Horizons nie pozostanie dłużej w okolicach Plutona, tylko przemknie niczym meteoroid :( A marzą się długotrwałe badania tego interesującego planetkowego tandemu, póki atmosfera Plutona jeszcze się całkiem nie zestaliła ::)
-
Coś jakby wielka na cały glob struktura kolista tam się rysuje - z jasnym środkiem i jasnym pierścieniem na prawie całą tarczę planety? To o tym mówicie jako o "kraterze"?
Dzisiaj NH powinien znowu manewrować, chyba ostatni raz przed spotkaniem.
-
Nie, o owalu po lewej na dole przy terminatorze:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36220
Na dekonwulowanych zdjęciach powyżej widoczne ceny albedo nie mają nic wspólnego z topografią. Na zdjęciu w linku usadowienie owalu na terminatorze sugeruje że jest on zagłębieniem z zacienionym dnem.
-
Nie, o owalu po lewej na dole przy terminatorze:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36220
Na dekonwulowanych zdjęciach powyżej widoczne ceny albedo nie mają nic wspólnego z topografią. Na zdjęciu w linku usadowienie owalu na terminatorze sugeruje że jest on zagłębieniem z zacienionym dnem.
Teraz kojarzę a ten wielki na całą tarczę jasny pierścień z jasnym środkiem wydaje mi się teraz tylko złudzeniem bo jest tak samo widoczny na zdjęciu z 13.VI jak i z 15.VI mimo że Pluton się obraca.
Nie zgodzę się jednak co do tego że cechy albedo nie maja nic wspólnego z topografią (przynajmniej na Plutonie bo co do Wenus czy nawet Marsa to już nie jest oczywiste) nawet patrząc gołym okiem na Księżyc widzimy 2 rodzaje obszarów o różnym albedo i mają one przełożenie na topografię tylko że patrząc gołym okiem nie da się nic powiedzieć o ich charakterze. To samo (na razie mam nadzieję) można powiedzieć o Plutonie - te plamy mają jakieś przełożenie na topografię planety ale jakie to będzie wiadomo dopiero w połowie lipca - ten "krater" może się okazać np. starszym terenem bardziej zaczerwienionym tolinami lodowymi przez promieniowanie kosmiczne i położonym wyżej niż otaczające go obszary pokryte świeższym lodem pochodzącym np. z takich wylewów podpowierzchniowych jakie są na Trytonie - ale równie dobrze może się okazać jednak klasycznym kraterem z jasnymi promieniami jakich pełno na Arielu i ciemnym dnem jak jeden z kraterów Oberona.
Szczerze mówiąc to samo napięcie miałem jak Dawn zbliżał się do Ceres nie mogąc się doczekać coraz wyraźniejszych zdjęć - przyznam że tam nie byłem specjalnie zaskoczony tym co zobaczyłem ale tutaj? Nie mam nawet sprecyzowanych oczekiwań - czy będzie to klon Trytona czy bardziej Titanii , czy może coś pomiędzy czy coś zupełnie nowego i nieoczekiwanego jak np. Miranda (ta jednak jest "deko" mniejsza. Wkrótce zobaczymy mam nadzieję.
-
Ja mam nadzieję, że Pluton bedzie kuzynem Trytona tylko, że znacznie ciekawszym bo jest w podwójnym układzie z Charonem :)
Ale może się okazać, że aktywność (o ile takowa istnieje) Plutona jest mniejsza niż Trytona, bo Charon ma zapewne mniejszy wpływ grawitacyjny niż Neptun na Trytona ::)
-
Patrzę i własnym oczom nie wierzę!
Czy Wy widzicie to samo co ja?!
Więcej:
http://www.slate.com/blogs/bad_astronomy/2015/06/25/pluto_north_pole_bright_spot_getting_clearer.html
-
Wspaniałe! Czyli jednak podejrzenia co do czapeczki polarnej okazały się być prawdziwe!
-
Jak dla mnie to wciąż są podejrzenia.
-
Czy do wytworzenia się czap lodowych nie jest potrzebna - poza atmosferą - jakaś nieco bardziej rozbudowana pogoda?
-
Po co ten pośpiech. Przypominam, że w wielu postach mówiliście o atmosferze Plutona jakby to był pewnik, a teraz te rzekome czapy. Czy nie będziecie się czuć trochę nieswojo jak okaże się, że Pluton nie jest jednak tak "urozmaicony"? :D Skąd ten przesadny optymizm?
-
O Plutonie przez wiele dziesięcioleci różne rzeczy można było mówić, to w końcu była ostatnia planeta* nie zbadana przez żadną sondę. A że żadna sonda na nią nie leciała, to coś trzeba było wymyślać. Teraz leci tam New Horizon i zaraz tam doleci, faktyczne chyba powinniśmy się wstrzymać z ocenami tych niewyraźnych obrazów, gdyż zaraz będą dużo lepsze i dokładniejsze.
* - w momencie startu misji był planetą, teraz (słusznie) został pozbawiony tego miana, ale piszę w czasie przeszłym.
-
O Plutonie przez wiele dziesięcioleci różne rzeczy można było mówić, to w końcu była ostatnia planeta* nie zbadana przez żadną sondę. A że żadna sonda na nią nie leciała, to coś trzeba było wymyślać. Teraz leci tam New Horizon i zaraz tam doleci, faktyczne chyba powinniśmy się wstrzymać z ocenami tych niewyraźnych obrazów, gdyż zaraz będą dużo lepsze i dokładniejsze.
* - w momencie startu misji był planetą, teraz (słusznie) został pozbawiony tego miana, ale piszę w czasie przeszłym.
A ja lubię tą nasza plutonową domniemanologię. To niewiele momentów w naszym życiu kiedy całkiem nowy świat jest na nowo odkrywany przez sondę kosmiczną. :) Chyba możemy sobie pofolgowac i pospekulować :) Potem takich okazji szybko już nie będzie, przynajmniej w naszym Układzie Słonecznym ::)
Ja myślę, że do istnienia czap polarnych nie trzeba większej aktywności geologicznej. Otóż Pluton to ciało zbudowane głównie z lodu, metanu itp. W przypadku zbliżania się do Słońca pojawia się zapewne atmosfera z azotu i czegoś tam jeszcze. Gdy Pluton się oddala od naszej gwiazdy ta atmosfera osadza się w postaci czap polarnych :) Oczywiście mam nadzieje, że Pluton oddziałując z Charonem wytworzył ciekawe struktury geolo przepraszam pluteologiczne
-
Poczekajcie aż przyjdą pierwsze zdjęcia z przelotu! Wtedy to się dopiero domniemalogia zacznie. :) "czy te kilka pikseli to kriowulkan a może krater?" Wydaje mi się, że z pewnością się pojawi takie pytanie. :)
-
Poczekajcie aż przyjdą pierwsze zdjęcia z przelotu! Wtedy to się dopiero domniemalogia zacznie. :) "czy te kilka pikseli to kriowulkan a może krater?" Wydaje mi się, że z pewnością się pojawi takie pytanie. :)
Racja, święta racja 8)
-
Przypominam, że w wielu postach mówiliście o atmosferze Plutona jakby to był pewnik
Występowanie atmosfery jest faktem znanym od lat 80-tych na bazie obserwacji zakryć gwiazd. A instrumenty SWAP i PEPPSI są właśnie specjalnie przygotowane do badań jej utraty, mniej więcej jak niektóre urządzenia na MAVEN. ALICE i REX też są ku temu zoptymalizowane. Tak więc badania atmosfery należą do grupy 1 celów naukowych misji, które muszą zostać osiągnięte aby uznano ją za sukces.
-
Nie jestem pewien czy to czapa polarna. Pobrałem zdjęcie i wygenerowałem widok Pluton - Charon w
http://new-pds-rings-2.seti.org/tools/viewer2_plu.html
i to połączyłem. Oto efekt :)
-
Dobrze będzie przypomnieć tę grafikę, która na przykładzie księżyców Jowisza i Saturna pokazuje jaki poziom szczegółów powinna zobaczyć kamera LORRI:
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/9-small-bodies/2015/20150623_voyager_simulations_nep_data_ver2.jpg
-
Nigdzie nie mogłem znaleźć odpowiedzi na pytanie, jaki procent powierzchni Plutona uda się sfotografować w najwyższej rozdzielczości (0.4km/pix). Ktoś wie?
-
Fotografowany w maksymalnej rozdzielczości kawałek w załączeniu.
-
Aktualne zdjęcie:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36339
Wygląda to coraz lepiej, niedługo będzie jakość Łuny 3 na Księżycu ;)
-
Naprawdę ciekawe zdjęcie. Ponad wszelką wątpliwość teraz wiemy, że na Plutonie są obszary o mocno kontrastującym albedo ze sobą. A to sugeruje inne pochodzenie albo inny wiek...
-
Za to Charon robi się podobny do Ganimedesa.
-
Za to Charon robi się podobny do Ganimedesa.
Prawda! Ciekawe mogą być porównania Charona do tego księżyca po przelocie.
-
Powiększone zdjęcia z 29 czerwca.
-
14 lipca ma nastąpić największe zbliżenie sondy do planety - jaka to będzie odległość?
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Około 12000 km od Plutona i 30000 km od Charona.
-
Potwierdzono istnienie zamrożonego metanu na powierzchni Plutona
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-update-methane-detected-new-images-of-pluto-and-charon-sunrisesunset
Także wykonano ostatni z dziewięciu manewr korygujący trajektorię lotu, a także lekko zwiększający prędkość sondy
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-speeds-up-on-final-approach-to-pluto
-
Bardzo ciekawa informacja! Metanu można się było spodziewać, ciekawe jednak czy jest on "czysty" czy "zmieszany".
-
Jeszcze 2 tygodnie do przelotu. Tak więc już za kilkanaście dni będzie wiadomo czy Stern słusznie szarpał się o tą misję przez całą zawodową karierę, czy też nie będzie tam nic ciekawszego niż na księżycach Jowisza i Saturna.
-
Pojawił się filmik przedstawiający i "podkręcający" napięcie oczekiwania na 14 lipca, czyli najbliższy przelot New Horizons obok Plutona:
http://www.youtube.com/watch?v=_BgfYvwMoro
-
Jeszcze 2 tygodnie do przelotu. Tak więc już za kilkanaście dni będzie wiadomo czy Stern słusznie szarpał się o tą misję przez całą zawodową karierę, czy też nie będzie tam nic ciekawszego niż na księżycach Jowisza i Saturna.
Jak to zabrzmialo ;) Ja mysle, ze bedzie calkiem dobrze gdy bedzie az tak ciekawie jak na niektorych ksiezycach Jowisza i Saturna. Tak sie zastanawiam i nie wiem co musielibysmy zobaczyc zeby bylo ciekawiej?
-
Dzisiaj otrzymaliśmy w prezencie kolejne dwa zdjęcia w kolorze. Pokazują prawie przeciwne strony Plutona.
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-color-images-reveal-two-distinct-faces-of-pluto-series-of-spots-that-fascinate/
-
Zdjęcie z 1 Lipca.
-
Charon ma zupełnie inny kolor niż Pluton? Czyli mają znacząco inną genezę?
-
To wiadomo od zawsze.
Rzecz jasna nie wiadomo czym są równomiernie rozmieszczone ciemne plamy na Plutonie. Ponadto zaczęły się poszukiwania chmur na zdjęciach oraz cząstek uciekających z atmosfery za pomocą PEPPSI. Obserwacje wykonane w podczerwieni za pomocą teleskopu na samolocie SOFIA potwierdziły, ze atmosfera jest nadal obecna, tzn. jeszcze nie zamarzła w znacznym stopniu. Dalsze obserwacje z SOIFA pomogą w interpretacji danych z sondy.
https://www.nasa.gov/feature/new-horizons-color-images-reveal-two-distinct-faces-of-pluto-series-of-spots-that-fascinate
-
A tak przy okazji, czy przypadkiem booster ostatniego członu nie przeleci obok plutona zanim zrobi to sonda więc technicznie rzecz biorąc to będzie kolejny wykonany ludzką ręką przedmiot na trajektorii ucieczkowej z US? :)
-
Chyba gdzieś z 1.4 AU będzie, jeśli dobrze pamiętam, więc to żaden "przelot".
-
Chyba gdzieś z 1.4 AU będzie, jeśli dobrze pamiętam, więc to żaden "przelot".
Pamięć masz dobrą: link (http://www.space.com/1991-derelict-booster-beat-pluto-probe-jupiter.html) :)
Dystans olbrzymi, a poza tym przetnie orbitę Plutona później.
-
A tymczasem - NH może lecieć wcześniej ustaloną trajektorią przelotu. Nie wykryto nowych księżyców ani pierścieni. (Jeszcze?)
http://www.kosmonauta.net/2015/07/new-horizons-na-bezpiecznym-kursie/
-
Aha! I na dodatek dziś przesłano komendy co do przelotu obok Plutona!
IT'S HAPPENING! IT'S HAPPENING! The command load (flight plan) for close flyby has been sent to New Horizons this morning!
-
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-7-2-15_pluto_globes_nasa_jhuapl_swri.gif
-
10 dni do przelotu! :)
Czy ktoś może potwierdzić, że pierwszego zdjęcia Plutona możemy się spodziewać 15 lipca po 13:00 CEST?
-
Tu jest aktualna rozpiska planowanych transmisji minimalnego zestawu danych przed przelotem i danych o kluczowym znaczeniu po przelocie:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/06240556-what-to-expect-new-horizons-pluto.html
Dane wysokiego priorytetu zostaną przesłane do 20 lipca. Następnie transmisja zdjęć zostanie przerwana do 14 września. W tym czasie będą wysyłane dane ze SWAP, PEPPSI i SDC. Następnie wznowiona zostanie transmisja zdjęć przy kompresji stratnej, która potrwa do 16 listopada. W ten sposób wysłane zostaną wszystkie zdjęcia. W dalszej kolejności te same zdjęcia będą transmitowane w kompresji bezstratnej, co zajmie około roku. Skutki posiadania tylko jednego 200-watowego RTG :P
Widzę, że w danych wysokiego priorytetu nie ma zdjęć Cerberos i Styx. Ciekawe czy jest planowane ich fotografowanie, pewnie będą miały tylko kilka pikseli. Może załapują się na zdjęciach robionych do innych celów? Niestety nie ma nigdzie wykazu wszystkich obserwacji.
-
Dzięki Scorus - dokładnie o to mi chodziło. Podsumowując, mamy trzy bardzo ciekawe kwestie dla okresu przelotu:
14 lipca około 09:00 - 10:00 CEST: ostatnie spojrzenie na Plutona przed przelotem
Tuesday, July 14 at 03:15 UT / Monday, July 13 at 23:15 ET / 20:15 PT: 0.9hr downlink: E-Health 1
LORRI Pluto at 3.8 kilometers per pixel (~630 pixels across disk). Taken 2015-07-13 20:17:28. Range 768,000 km. - The best single-frame photo of Pluto that will be available during encounter period
Zakładam, że sonda celowo to prześle, na wypadek, gdyby coś się stało podczas przelotu.
15 lipca, godzina 13:00 - 14:30 CEST:
Wednesday, July 15 at 10:59 UT / 06:59 ET / 03:59 PT: 1.5hr downlink: First Look A
LORRI Charon at 2.3 km/pix (~520 pixels across disk). Taken 2015-07-14 02:41:49. Range 466,000 km. - The best single-frame photo of Charon that will be available during encounter period
LORRI Pluto at 3.9 km/pix (~615 pixels across disk). Taken 2015-07-13 20:02:43. Range 778,000 km. - Will make a stereo view with the one downlinked in E-Health 1
LORRI Hydra at 3.2 km/pix (~10x18 pixels across disk). Taken 2015-07-13 23:16:11. Range 645,000 km.
Noc z 15 na 16 lipca - 7 godzin downlinku, w tym zdjęcia powierzchni Plutona. Czyli te zdjęcia zobaczymy rano 16 lipca. :)
Wednesday, July 15 at 19:25 UT / 15:25 ET / 12:25 PT: 6.9hr downlink: First Look B
LORRI Nix at 3.0 km/pix (~9x19 pixels across disk). Taken 2015-07-13 23:19:16. Range 590,000 km. - The best photo of Nix that will be available during encounter period; LORRI's best will be 10 times higher-resolution
3 frames on Pluto from high-resolution LORRI mosaic at 0.4 km/pix (Pluto will fill all 3 frames, each frame ~410 km wide). Taken 2015-07-14 10:10:15. Range 77,000 km. - The highest-resolution images of Pluto that will be available during encounter period
Alice, LEISA, REX, and SWAP data
-
Wczoraj New Horizons wszedł w tryb "safe mode". Komunikacja już przywrócona.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150704
-
Niezły numer z tym safe mode. Problemem jest tutaj odległość do sondy i czas jaki zajmuje wysyłanie komend. Nawet jeśli problem jest prosty do rozwiązania, to może to zająć kilkadziesiąt godzin, zanim sonda potwierdzi, że wszystko jest w porządeczku.
Dobrze, że stało się to 4 lipca - dość mało obserwacji naukowych wówczas wykonywano...
-
W czasie przelotu używany będzie tryb blokujący safe mode, chyba że już coś porządnie nawali.
-
W czasie przelotu używany będzie tryb blokujący safe mode, chyba że już coś porządnie nawali.
Tak a propos - komputer zapasowy NH może wykonać wszystkie zadania na przelot obok Plutona?
-
Może nieco zejdę z głównego wątku ale bardzo ciekawi mnie odbiór tej misji w mediach głównego nurtu. Konkretnie to czy w głównych kanałach informacyjnych cokolwiek o tym przelocie wspomną.
-
W czasie przelotu używany będzie tryb blokujący safe mode, chyba że już coś porządnie nawali.
Tak podejrzewałem- dziwnie by było przerwać misję z powodu błędu np. sektora pamięci.
Tak a propos - komputer zapasowy NH może wykonać wszystkie zadania na przelot obok Plutona?
Z tego co mi wiadomo to jest całkowita redundancja, czyli tak.
Może nieco zejdę z głównego wątku ale bardzo ciekawi mnie odbiór tej misji w mediach głównego nurtu. Konkretnie to czy w głównych kanałach informacyjnych cokolwiek o tym przelocie wspomną.
Podejrzewam jakieś lakoniczne wzmianki na dzień przed, krótki reportaż w dzień przelotu i pokazane zdjęcie Plutona dzień po, i tyle.
Niestety, wielkie osiągnięcia ludzkości nie cieszą się w mediach taką popularnością jak polityka czy upadek samolotu.
-
Animacja Plutona i Charona w kolorze z MVIC:
https://www.nasa.gov/nh/pluto-charon-surfaces-in-color
Na ilustracjach z siatką geograficzną widać, że regularnie rozmieszczone ciemne plamy zaczynają się prawie dokładnie na równiku i są ustawione w okółku. Zresztą wiele plam ma krawędzie układające się równoleżnikowo. Gradienty północ - południe muszą tam mocno kształtować krajobraz.
-
Myślę że o przelocie koło Plutona będą mówić w naszych TV. to za duża impreza żeby ją zmilczeli. Tylko szkoda, że nikt nie będzie pamiętał o 50 rocznicy przelotu Marinera 4 koło Marsa
Marsa. 8-)
-
Mamy sezon ogórkowy, raczej tego nie ominą ;)
-
Tylko żeby tłumacząc przy pomocy Google translatora nie pisali o psie Pluto, bo poziom wielu mediów tym grozi...
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Dopiero dziś wszedłem na Kosmo.net i zobaczyłem nagłówek NH w safe mode! - myślałem że wykituję, kurde tyle lat czekania! (ja od 1989). Dobrze że to się nie będzie mogło zdarzyć w czasie samego przelotu, bo te zdjęcia mocno zaostrzają apetyt.
A co do medialnych wzmianek o spotkaniu NH- Pluton to nie byłbym zbyt optymistycznie nastawiony, pamiętam jak 11.III.2011 czekałem na taki spocik o satelizacji Messengera no zdzierżyłem cały dziennik TV, Uwagę i Polsat (a nie było to łatwe) - niestety wpis Komorowskiego o "łączeniu się w bulu" całkowicie zdominował wszelkie serwisy - taka "błachostka" którą można by porównać jedynie w wyprawami Cooka czy Magellana umknęła, bez trudu zastąpioną newsem na poziomie kabaretowego piardnięcia.
-
Problem, który wywołał safe-mode jest już rozwiązany. Chodziło o jakiś trudny do wykrycia problem z pomiarem czasu, lub odliczaniem do rozpoczęcia jakichś badań ("hard-to-detect timing flaw in the spacecraft command sequence"). Sonda wraca jutro (7 lipca) do nominalnego planu misji.
Źródło:
https://www.nasa.gov/nh/new-horizons-plans-july-7-return-to-normal-science-operations
-
Świetna wiadomość! :)
-
Warto by było uaktualnić wiadomość na stronie głównej, bo portale z wiadomościami kopiują dopiero dziś wiadomość, dopisując "problemy sondy, wyścig z czasem", itd, a tymczasem problem już od 7 godzin oficjalnie rozwiązany. Napisałem co prawda w komentarzu na Interii sprostowanie, niestety moderacja nie dopuściła komentarza do publikacji :)
Sianie paniki jest bardzo popularne w dzisiejszych czasach.
-
Jakby ktoś jeszcze nie wiedział to 14 lipca o godzinie 21.00 na National Geographic Channel zostanie wyemitowany program dokumentalny poświęcony misji New Horizons, podobnie jak było bodajże dzień przed lądowaniem Phile na komecie, wtedy był program o Rosettcie(dobrze napisałem? :-X) był naprawdę spoko więc i teraz polecam :]
-
Jakby ktoś jeszcze nie wiedział to 14 lipca o godzinie 21.00 na National Geographic Channel zostanie wyemitowany program dokumentalny poświęcony misji New Horizons, podobnie jak było bodajże dzień przed lądowaniem Phile na komecie, wtedy był program o Rosettcie(dobrze napisałem? :-X) był naprawdę spoko więc i teraz polecam :]
Dzięki za info !
-
Pojawił się dość obszerny artykuł podsumowujący usterkę NH. Wyjaśniono m.in. że w fazie przelotu w razie jakiejkolwiek awarii obserwacje od razu przełączają się na zapasowy komputer.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07061400-new-horizons-back-in-action.html
-
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07061400-new-horizons-back-in-action.html
Ciekawa ta struktura na południowej półkuli widoczna na ostatnim zdjęciu. Wygląda to to, jak 4 kratery na planie krzyża, całkiem symetrycznie się ułożyły.
-
Tydzień do przelotu! Świetnie, że sonda zacznie dziś normalnie funkcjonować.
-
Nowe zdjęcia układu Plutona zostaną wykonane o 41 minut po północy CEST :) Na fotkach Pluton powinien mieć 59 px, a Charon 31 px. Czekamy!
-
W czasie safe mode utracono 30 obserwacji i pomiarów, co stanowi mniej niż 1% danych naukowych planowanych do zebrania w fazie przelotu.
https://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-on-track-for-pluto-flyby
Ostatnie zdjęcia Plutona, 1 i 3 lipca:
https://www.nasa.gov/feature/latest-images-of-pluto-from-new-horizons
-
Pluton robi się coraz bardziej podobny do Trytona albo... Marsa :-D
-
Pluton robi się coraz bardziej podobny do Trytona albo... Marsa :-D
Marsa z przelotu marinera w latach sześdziesiątych;)
-
Do Marinera jeszcze daleko. Wygląda jak Mars oglądy przez mały teleskop. Albo Arrakis.
-
Pluton robi się coraz bardziej podobny do Trytona albo... Marsa :-D
Marsa z przelotu marinera w latach sześdziesiątych;)
Tak się składa że przelot New Horizons koło Plutona będzie dokładnie miał miejsce w 50 rocznicę przelotu Marinera 4 koło Marsa :-)
-
Może Pluton jest takim metanowym zmrożonym Arrakis? :)
-
Na zdjęciach które będą dziś robione Pluton i Charon będą miały taką oto wielkość:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36564
Tak więc widok będzie mniej więcej jak na Księżyc przez lornetkę. Może wreszcie będzie coś widać.
-
NH przesle zdjecia, a tu:
http://tinyurl.com/psrug7s
;)
-
Nowe zdjęcia układu Plutona zostaną wykonane o 41 minut po północy CEST :) Na fotkach Pluton powinien mieć 59 px, a Charon 31 px. Czekamy!
Kiedy te zdjęcia dostaniemy? Dziś pewnie, ale czy ktoś wie mniej więcej o której godzinie?
-
Ano właśnie - jak dotąd opublikowali jedynie aktualną mapkę powierzchni Plutona. Na "bezzałogowym forum", na stronce misji też jak dotąd cisza. Amerykanie jeszcze śpią ;)
-
Na bezzałogowym piszą że Stern gdzieś powiedział że po 4pm. Pewnie chodziło o czas wschodni, więc u nas po 22. Nie tak źle w sumie. Może coś powiedzą na konferencji, bo zaraz się zaczyna (17:30 naszego czasu).
EDIT: nic nie powiedzieli, czego jeszcze nie wiedzieliśmy. Poza tym nie była to konferencja jak błędnie napisałem tylko po prostu kilkuminutowy program przygotowany przez NASA. Mało konkretów, raczej robione pod publikę żeby trochę podnieść temperaturę przed 14 lipca.
-
No nic... dalej czekamy! :)
-
No to jest. Zdjęcie z 7 lipca :)
http://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-a-heart-from-pluto-as-flyby-begins
-
Jest bardzo ciekawie. Z jednej strony szkoda, że przelot wypada tak, że nie zobaczymy z bliska tych ciemnych plam na równiku ze strony Charona, ale zobaczymy przejścia między "zwykłym" terenem, jasnym i ciemnym. Na pewno będzie co oglądać. Kurczę, ekscytuję się jak małe dziecko tym przelotem :)
-
Śliczne zdjęcie! No to kilka wątpliwości się rozwiewa:
- nie ma czapy polarnej,
- są obszary o różnym albedo, których granica jest wyraźna
- obok ciemnego obszaru równikowego jest taki jeden, też równikowy, który jest wyraźnie jaśniejszy.
- łącznie zdaje się, że są trzy typy obszaru, najjaśniejszy, "pośredni jasny" i ciemny.
Bardzo interesujące!
-
No to jest. Zdjęcie z 7 lipca :)
http://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-a-heart-from-pluto-as-flyby-begins
Dziwne ale mam wrażenie że jest ono mniej ciekawe niż to z 3 lipca. Na tamtym zdjęciu powierzchnia sprawiała wrażenie bardziej pofałdowanej.
-
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-map-of-pluto-the-whale-and-the-donut
Na mapie widać ciemny obszar - zupełnie jak wulkan, którego po wybuchu pył wiatr zwiał na lewo :D
-
Ten jasny obszar jest rzeczywiście interesujący, gdyż może być bardzo "świeży". To byłby niezły numer, gdyby się okazało, że jest tam duży kriowulkan. :)
-
Mówcie co chcecie, ale jak dla mnie to będzie brat bliźniak Trytona. Te ciemne i jasne obszary. Prawdopodobnie kriowulkanizm. No i przecież Tryton być może jest przechwycony z pasa Kuipera. Dla mnie to się trzyma kupy.
-
Opublikowano też zdjęcia raw:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029861/lor_0298615084_0x630_sci_1.jpg
więc pojawiły się kolejne kompozycje:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36620
-
Super fotografie!!! O ileż ciekawszy jest Pluton niż Ceres!
Światy Pasa Kuipera to naprawdę interesujące globy. Mnie również wydaje się, ze Pluton będzie podobny do Trytona 8)
-
Na Plutonie różnice albedo są nieporównywalnie większe niż na Trytonie.
Żaden kriowulkan jeszcze nigdzie nie został znaleziony. To pewnie zwykłe wymysły.
-
Mapa oparta na wcześniejszych zdjęciach:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19700
Na Tytanie ciemnie obszary wokół równika to pola wydm w obniżeniach, a piasek jest złożony z węglowodorów. Nie zdziwiłbym się, gdyby na Plutonie też ta było, a te równomiernie rozłożone plamy to obniżenia rozdzielone np górami o pochodzeniu tektonicznym.
-
Na Charonie pojawiły się jasne plamki, pewnie kratery tak jak na Kallisto. Ładnie widać to tu:
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19542910952/
-
Czyli Charon jako Callisto? :) Ciekawe porównanie!
-
Znalazłem takie porównanie:
-
;)
-
Będzie się działo!
-
Znalazłem takie porównanie:
Bardzo dobre porównanie! Ciekawe, czy uda się jednoznacznie powiązać zdjęcia z HST z tymi z New Horizons i w ten sposób pozwolić na długoterminowe obserwacje różnych obszarów Plutona. :)
-
Panowie, są nowe zdjęcia.
http://www.nasa.gov/feature/pluto-and-charon-new-horizons-dynamic-duo/
-
Chyba jutro zdjęć nie będzie. Następnie ostatnie obserwacje nawigacyjne będą robione 12 lipca. Potem rozpocznie się już faza przelotu z głównymi obserwacjami i pomiarami, która potrwa do 16 lipca.
-
Świetne ujęcie i szczegóły, zdecydowanie coś nowego :)
-
Pluton jest ostatnio intensywnie obserwowany, kolejne obserwacje są również planowane w czasie przelotu i po nim. Prowadzą je: Cassini (pewnie phase coverage), Spitzer (różnice w rozmieszczeniu lodów na powierzchni), Kelper (sezonowe różnice w jasności) i SOFIA (struktura atmosfery na bazie zakryć gwiazd).
http://www.nasa.gov/feature/nasa-missions-have-their-eyes-peeled-on-pluto
-
Mnie ciekawi kwestia techniczna, tzn jaka będzie możliwość z ziemi podczas tego najbliższego przelotu przesłania komend do sondy by wykonała zbliżenie na ten czy inny obszar Plutona lub Charona ze względu na odległość od ziemi i bardzo szybki przelot sondy.
Jeśli przecież na parę dni przed przelotem pluton jest tych rozmiarów na zdjęciach, to parę dni po przelocie będzie analogicznie podobnych. Mówi to o bardzo dużej prędkości sondy :)
-
Mnie ciekawi kwestia techniczna, tzn jaka będzie możliwość z ziemi podczas tego najbliższego przelotu przesłania komend do sondy by wykonała zbliżenie na ten czy inny obszar Plutona lub Charona ze względu na odległość od ziemi i bardzo szybki przelot sondy.
Prosta odpowiedź: nie będzie...
-
O kurczę. Jest BARDZO ciekawie.
http://www.nasa.gov/feature/new-image-of-pluto-houston-we-have-geology
-
Najnowsze zdjęcie - ewidentnie widać, że Pluton nie jest globem o "prostej" naturze, lecz ma wyraźną skomplikowaną strukturę geologiczną przynajmniej w kilku miejscach. Robi się naprawdę ciekawie! :)
-
Mam trochę złowrogie przeczucie, że po tym przelocie narodzi się więcej pytań niż odpowiedzi na temat obiektów poza orbitą Neptuna. Choć dla nauki to chyba będzie lepsze niż wszystko jasne i niema poco tam cokolwiek wysyłać :)
edit admina: poprawiona straszna literówka :)
-
Mnie ciekawi kwestia techniczna, tzn jaka będzie możliwość z ziemi podczas tego najbliższego przelotu przesłania komend do sondy by wykonała zbliżenie na ten czy inny obszar Plutona lub Charona ze względu na odległość od ziemi i bardzo szybki przelot sondy.
Prosta odpowiedź: nie będzie...
W ogóle nie będzie żadnej łączności poza przesyłaniem sygnału REX z Ziemi do sondy (eksperyment radiowy prowadzony w odwrotną stronę niż normalnie). Po wykonaniu głównych obserwacji sonda wyśle jedynie sygnał radiolatarni potwierdzający że najważniejsze sekwencje zostały pomyślnie przeprowadzone i wszystko nadal działa.
-
Rzeczywiście, struktury robią się ciekawe - chociaż czy tak ciekawe jak w innych miejscach US, to można spekulować. Po prostu z plamki, na której nie dało się wcześniej nic zobaczyć, widzimy coraz więcej nowych, wyraźnych rzeczy - to zawsze działa na wyobraźnię :)
-
Łączności nie będzie, ponieważ tak być musi :)
Trzeba pamiętać, że to jednak tylko jeden generator radioizotopowy, a ten nie daje dużo energii - około 200 Watów, dlatego cała energia pójdzie w zasilanie instrumentów i realizację sekwencji. Dopiero po przelocie pójdzie trochę danych do weryfikacji, a kompleksowe ściąganie danych jeszcze później.
-
Poza tym w czasie pozycjonowania instrumentów antena będzie odwrócona od Ziemi, REX będzie wyjątkiem.
-
Mam tylko nadzieję, że z 10 razy sprawdzili obliczenia nawigacyjne, bo np w czasie pierwszego bliskiego przelotu Cassiniego koło Helene niedokładności w wyznaczaniu pozycji księżyca zaowocowały takim efektem jak w załączeniu.
-
Scorusie, nie strasz - mialem nawet takie obawy ale (do tej pory) spychalem je, tlumaczac sobie, ze taka pomylka na tym etapie i po tylu misjach nie jest juz mozliwa. ...a tu masz ci babo placek...
-
Miejmy nadzieję, że zespół NH wyciągnął dobre wnioski od zespołu Cassini... :P
-
Focia z 5,4 milionów km
Zbliżamy się! :)
-
Najnowsze ujęcia Plutona - rewelacja. Dziś chyba powinni opublikować te robione wczoraj, tak?
-
Najnowsze ujęcia Plutona - rewelacja. Dziś chyba powinni opublikować te robione wczoraj, tak?
Tak jest, ale nie jestem pewien o której godzinie się to stanie.
-
zostało 2 dni i 20 godzin do maksymalnego zbliżenia. Moja obróbka zdjęcia z 2015-07-09 22:32:25 UTC
-
Naprawdę ciekawe! Tuż obok ciemnych obszarów są takie, które mają bardzo wysokie albedo.
-
Czyżbym widział kanały na Plutonie? ;-) A na serio. kiedy będą opublikowane ostatnie zdjęcia przed właściwym przelotem, gdy sonda ma zamilknąć i skupić się na badaniach? 1 CR
-
Foto z wczoraj...
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/nh-pluto-7-11-15.jpg
-
To zdjęcie jest niestety najlepszym obrazem powtarzających się ciemnych plam jaki został uzyskany. Widzimy, że plamy mają złożone brzegi, są otoczone obszarem ciemniejszym od pozostałej powierzchni i dobiegają do nich kanały zaczynające się na dużych szerokościach geograficznych. Zupełnie jak jeziora na Tytanie, tylko że te plamy są położone w strefie równikowej a nie polarnej.
-
Mam trochę złowrogie przeczucie, że po tym przelocie narodzi się więcej pytań niż odpowiedzi na temat obiektów poza orbitą Neptuna. Choć dla nauki to chyba będzie lepsze niż wszystko jasne i niema poco tam cokolwiek wysyłać :)
edit admina: poprawiona straszna literówka :)
No i dobrze;) może szybciej zaczną myśleć o kolejnej misji, czyli już za jakieś 30 lat
-
Wracajac jeszcze do pozycjonowania podczas wykonania poszczegolnych zdjec.
Obejrzalem sobie symulacje przelotu w "NASA's Eyes..." i zastanawiam sie, czy cala sekwencja jest wczesniej "nagrana" i wykonywana jest w 100% na slepo przez te pare newralgicznych godzin? Czy moze pomiedzy "przestawieniami" orientacji np. z Plutona, na Charona, czy na inne ksiezyce - orientacja jest w jakis sposob autonomicznie "zerowana", lub inaczej mowiac, co jakis czas lapane jest jakies "odniesienie" np. w stosunku do mapy gwiazd?
Bo jezeli nie, a tych zmian pozycji jest przeciez tak duza ilosc, to kola reakcyjne/rcs-y musza chyba pracowac z niewiarygodna wrecz precyzja (co wydaje mi sie malo mozliwe, aby po kilku manewrach nie nastepowala jakas poglebiajaca sie odchylka od zalozen).
Co do braku lepszej jakosci zdjec dla obszaru zawierajacego te "kanaly" - "przykra sprawa" bo wydaje sie, ze to jednak ciekawsza strona nic ta z "sercem" :( BTW. Czy jakies modele teoretyczne dopuszczaly aby na Plutonie moglo istniec cokolwiek plynnego?
-
Wszystko jest obliczone i ustalone na podstawie zdjęć nawigacyjnych z odpowiednimi marginesami błędów, nic nie jest autonomicznie dostosowywane, w każdej misji tak jest (z nielicznymi wyjątkami, np. Deep Impact). I nie ma tam żadnych kół reakcyjnych, wszystkie manewry są wykonywane za pomocą silników.
Zresztą tam samo było z fotografowaniem lądujących sond Phoenix i MSL. To działa idealnie jeśli dane nawigacyjne są odpowiednio dokładne.
-
No i dobrze;) może szybciej zaczną myśleć o kolejnej misji, czyli już za jakieś 30 lat
Tylko, że atmosfera Plutona będzie znacznie cieńsza, bo planeta karłowata się oziębi poprzez oddalanie się od Słońca :( Poza tym jak pisane wiele razy było na tym wątku, wejście na orbitę tej planety karłowatej wymagałoby dużo paliwa :(
-
Dzieki Scorusie za objasnienie - jestem teraz w podwojnym szoku, ze silniczki te sa zdolne do takiej precyzji i powtarzalnosci.
PS. Czy bedzie takze wykonywana jakas dokladna mozaika obszarow wzdluz terminatora? Czy z wysokorozdzielczych obrazow bedzie tylko ta jedna jedyna skladanka, w pelni oswietlonej strony Plutona (chyba o dokladnosci 0,4 m na pix)?
-
Z tym terminatorem to naprawdę dobre pytanie! Scorusie, czy coś wiadomo?
-
Panowie, proszę o pomoc:
O której można spodziewać się informacji od sondy o zakończeniu badań podczas przelotu?
Wiem, że to się stanie po skierowaniu REX w stronę Ziemi. Ale czy to będzie PRZED zakryciem Ziemi przez Plutona czy raczej PO?
-
Mamy 13 lipca dzisiaj! Dzień do przelotu! Dziś (jutro naszego czasu?) późno w nocy mają dotrzeć ostatnie zdjęcia sprzed przelotu. W tym Pluton o wielkości 620 pix!
-
To zdjęcie jest niestety najlepszym obrazem powtarzających się ciemnych plam jaki został uzyskany. Widzimy, że plamy mają złożone brzegi, są otoczone obszarem ciemniejszym od pozostałej powierzchni i dobiegają do nich kanały zaczynające się na dużych szerokościach geograficznych. Zupełnie jak jeziora na Tytanie, tylko że te plamy są położone w strefie równikowej a nie polarnej.
Ten post Scorusa przeszedł prawie bez echa, a powinien być mocno komentowany. Panie i Panowie - tamto zdjęcie to najlepsze zdjęcie "odwrotnej" półkuli Plutona, jakie uzyskamy z misji New Horizons! ("Odwrotna" tu oznacza półkulę, której nie zbada New Horizons). Czy podobne struktury (na mniejszą skalę) zobaczymy po "naszej" stronie Plutona?
-
Nowe zdjęcia Charona, mnie zwaliły z nóg:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Charon%20Annotated%207-12-15.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=219]http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=219
-
Czyżby Charon był jakąś odwrotnością Ceres? Czyli ciemny materiał pod jaśniejszą materią powierzchniową? Jeśli to są kratery...
-
Z tym terminatorem to naprawdę dobre pytanie! Scorusie, czy coś wiadomo?
Na mozaice o największej rozdzielczości trzy zdjęcia w rzędzie będą obejmować terminator.
-
Czyżby Charon był jakąś odwrotnością Ceres? Czyli ciemny materiał pod jaśniejszą materią powierzchniową? Jeśli to są kratery...
Ten ciemny biegun wygląda jak płytki basen uderzeniowy, jak Caloris Planitia na Merkurym czy Hellas na Marsie. Zdjęcie Charona jest z 11 lipca. Nie pokazali jeszcze zdjęcia Plutona, pewnie też już widać wyraźnie rzeźbę powierzchni.
Na temat obrazowania obszaru zaciemnionego w świetle Charona:
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150711
Obecnie na odwrotnej stronie Plutona od 20 lat trwa noc polarna, potrwa ona jeszcze lat 80. Ciekawe czy tworzą się tam okresowe pokrywy szronów i śniegów.
-
Panowie, proszę o pomoc:
O której można spodziewać się informacji od sondy o zakończeniu badań podczas przelotu?
Wiem, że to się stanie po skierowaniu REX w stronę Ziemi. Ale czy to będzie PRZED zakryciem Ziemi przez Plutona czy raczej PO?
Zakładam, że po zakryciu Ziemi przez Plutona. REX wymaga okultacji, więc system komunikacyjny będzie zajęty aż do zakrycia. Ping z informacją o realizacji sekwencji najwcześniej będzie mógł być posłany po odkryciu Ziemi, albo nawet jeszcze później, jeśli REX będzie nadal funkcjonował wykorzystując drugie przejście sygnału przez atmosferę Plutona.
-
Zaraz, ale sygnał z REXa jest odbierany bezpośrednio przez stacje na Ziemi, tak?
-
Nie, bop to leci w odwrotną stronę niż normalnie z powodu małej mocy nadajnika. To znaczy stacja naziemna wysyła sygnał do sondy.
-
Nie. Tutaj eksperyment działa odwrotnie. DSN wysyła sygnał, a REX na pokładzie go odbiera.
-
Wykaz obserwacji LORRI, widać że pozbierany z różnych źródeł. Będą pojedyncze zdjęcia Styx i Kerberos. Tak jak przypuszczałem, Styx będzie miał maksymalnie 12 pikseli a Kerberos 8. Będzie więc widać tylko kształt i może jakieś duże deformacje po uderzeniach. Przynajmniej będzie wiadomo czy te księżyce są wysłużone, co jest przewidywane. No i też albedo zostanie określone.
https://drive.google.com/file/d/0B7ahcDowD8i_SEpwZ0dTeG9zalE/view?pli=1
Wykaz obserwacji RALPH:
https://drive.google.com/file/d/0B7ahcDowD8i_Q3dLbi1weFBfaU0/view?pli=1
-
Nie. Tutaj eksperyment działa odwrotnie. DSN wysyła sygnał, a REX na pokładzie go odbiera.
Dzięki dla Scorusa i Maquisa za wyjaśnienie. :)
-
Mam wrażenie że obszary z grubsza okołopolarne mają charakter faktury jakby zbliżony do terenów "kantalupowych" na Trytonie (tak je określał Sagan w "Błękitnej kropce") i bardziej wygładzone a tereny równika są jakby bardziej skomplikowane "klify" i "wąwozy" przywodzą na myśl Ariela lub Mirandę a "krater" z jasną obwódką i ciemnym dnem niektóre kratery Oberona. - jednym słowem Pluton to by była taka hybryda księżyców Urana i Neptuna, ale te różnice zabarwienia powierzchni nie bardzo do tego "modelu" pasują, rozumiem że przy maksymalnym zbliżeniu będziemy mogli obejrzeć z bliska przynajmniej znaczną część formacji którą ze względu na kształt nazywam "Jasnym Prostokątem"?
-
Mniej niż 24h do największego zbliżenia :)
-
Utwory na Plutonie:
https://www.nasa.gov/feature/one-million-miles-to-go-pluto-is-more-intriguing-than-ever
-
Kiedy jest planowane ostatnie zdjęcie przed zamilknięciem sondy?
-
Nowe zdjęcia Charona, mnie zwaliły z nóg:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Charon%20Annotated%207-12-15.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=219]http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=219
Charon przypomina mi nieco miniaturę naszego sąsiada. Duże, wypełnione bazaltem (w skali charońskiej) baseny uderzeniowe, a przynajmniej jeden basen, sporo wyżyn w klimatach południowej części widocznej półkuli księżycowej. W sumie na pewno sporo odstaje od znacznie ciekawiej się zapowiadającego Plutona, ale to oczywiście MHO.
-
I nawet ku mojemu zdziwieniu na TVP Info słyszałem dziś zmianke o new horizons, chociaż bardziej o tym że ma urne z odkrywcą Plutona i płyte z nazwiskami ze sobą, zamiast bardziej się skupic na celu misji ale taki urok mediów:)
-
A jak wygląda sprawa reszty księżyców poza Charonem? Jest planowana jakaś obserwacja tych obiektów podczas tego przelotu. W sumie to nie wiadomo czy sonda nie odkryje jakiś nowych księżyców Plutona
-
Ciekawe, czy na Plutonie mogłoby zostać odkryte coś na tyle niezwykłego, żeby rozpoczęto planowanie kolejnej misji, tym razem z satelizacją albo i (ćśś... boję się na głos powiedzieć) lądowaniem!
Oczywiście nie mam na myśli "monolitów" itp.
-
Na NASA TV trwa konferencja dot. analizy ostatnich zdjęć. Ciekawe rzeczy. W tej chwili mówi Alan Stern.
-
Duże, wypełnione bazaltem (w skali charońskiej) baseny uderzeniowe, a przynajmniej jeden basen, sporo wyżyn w klimatach południowej części widocznej półkuli księżycowej.
To jest lód wodny, może być ciemniejszy bo skrystalizował w duże ziarna po stopieniu.
A jak wygląda sprawa reszty księżyców poza Charonem? Jest planowana jakaś obserwacja tych obiektów podczas tego przelotu. W sumie to nie wiadomo czy sonda nie odkryje jakiś nowych księżyców Plutona
Rozpiska jest w Odpowiedź #497
-
A jak wygląda sprawa reszty księżyców poza Charonem? Jest planowana jakaś obserwacja tych obiektów podczas tego przelotu. W sumie to nie wiadomo czy sonda nie odkryje jakiś nowych księżyców Plutona
Rozpiska jest w Odpowiedź #497
Widać w rozpisce na stronie NASA, że New Horizons wczoraj/dzisiaj wykonał kilka fotek mniejszym księżycom. http://pluto.jhuapl.edu/Mission/The-Flyby.php
-
Jeśli wszystko będzie ok, to na tej stronie:
http://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html
Będzie można zobaczyć przywróconą komunikację z sondą (stacja CANBERRA)
-
Prognoza pogody kosmicznej dla New Horizons na czas przelotu. To chyba jedna z pierwszych prób przewidywania pogody kosmicznej na tak dużych odległościach.
http://www.youtube.com/watch?v=zZh7RSAhH_Q
-
Dr. Stern, "In 1994, we used @HubbleTelescope to see 1st ever surface features. We speculated polar ice, but just confirmed it LAST NIGHT."
https://twitter.com/NASANewHorizons?original_referer=http%3A%2F%2Fwww.nasa.gov%2Fmission_pages%2Fnewhorizons%2Fmain%2Findex.html&profile_id=2734713482&tw_i=620672551002312704&tw_p=embeddedtimeline&tw_w=506817332073623552
Czy ten lód na biegunie to czapa polarna bo jak dla mnie to widoczny biegun niczym się nie wyróżnia?
-
Mam takie pytanie. Na ile naturalne są kolory na zdjęciach wykonanych przez New Horizons? Porównując zdjęcia Jowisza do tych wykonanych przez sondę Cassini widzimy że kolory bardzo się różnią, dlaczego?
-
A księżyce Plutona poza Charonem oczywiście, nie są zbyt małe by mówić o jakichś sensownych obserwacjach ?
-
Bardzo ciekawy update, Pluton ma o 70 km wieksza srednice niz sadzono! I rzeczywiscie posiada lodowe czapy:
Pluto Is Larger Than Thought, Has Ice Cap, NASA Probe Reveals
LAUREL, Md. — With less than 24 hours to go before NASA's New Horizons probe makes its close flyby of Pluto, scientists are already learning more about the dwarf planet than ever before, including the fact that it is bigger than previously thought.
New Horizons' latest views of Pluto have shown the dwarf planet to be 1,473 miles (2,370 kilometers) across, making it the largest body in the icy Kuiper Belt at the edge of the solar system. The observations also confirmed the presence of a polar ice cap on Pluto, and measured three of the dwarf planet's moons.
(...)
As New Horizons closes in, the spacecraft made the most precise measurements to date of Pluto's size using methods similar to those employed by NASA's Voyager spacecraft. The new diameter of the dwarf planet makes it larger than fellow Kuiper Belt denizen Eris, which is 1,445 miles (2,326 km) in diameter.
Previous estimates for the size of Pluto had put its radius at 1,430 miles (2,301 km). But Pluto now stands as the undisputed king of the Kuiper Belt.
"This settles the debate about the largest object in the Kuiper Belt," Stern said.
With Pluto's mass already known, the larger radius means that the dwarf planet is less dense than previously estimated, suggesting the possibility of an icier interior, though Stern stressed this was still under investigation.
In addition to refining Pluto's size, New Horizons also measured three of the dwarf planet's five known moons. The spacecraft's observations of Charon, the largest, confirm measurements made from Earth of 751 miles (1,208 km). Nix is about 20 miles (35 km) wide, while Hydra turns out to be approximately 30 miles (45 km) in diameter.
The remaining two moons, Kerberos and Styx, are smaller and fainter. Their measurements will be taken during the flyby, and transmitted to Earth at a later date.
Stern announced that the Pluto feature previously thought to be a polar cap has been confirmed by the ALICE instrument to consist of methane and nitrogen ice. The pole differs in composition from the dark features around the dwarf planet's equator. Later studies of a mysterious dark patch at Charon's north pole will be sent back starting this week.
Stern also announced today that New Horizons spotted nitrogen escaping from Pluto's atmosphere five days ago — considerably earlier than the team had expected to make such a detection. The find suggests that Pluto may be losing its atmosphere more rapidly than previously thought, offering a tantalizing hint about its possible replenishment source. Another potential explanation for the distant source of nitrogen is that New Horizons followed a fortuitous path, similar to its flyby through the tail of Jupiter's magnetosphere.
http://www.space.com/29924-pluto-larger-than-thought-nasa-flyby.html
-
Czy ten lód na biegunie to czapa polarna bo jak dla mnie to widoczny biegun niczym się nie wyróżnia?
Ten lód nie jest na biegunie lecz na skraju terminatora (ma to oczywiście związek z nachyleniem osi Plutona)
-
To ustalenie średnicy Plutona chyba wiele zmienia bo wskazuje na to że to jednak Pluton a nie Eris jest największą planetą karłowatą w Układzie Słonecznym.
-
Chcemy Plutona z powrotem na 9 planetę! :P
-
To ustalenie średnicy Plutona chyba wiele zmienia bo wskazuje na to że to jednak Pluton a nie Eris jest największą planetą karłowatą w Układzie Słonecznym.
Tyle ze eris jest masywniejsza...
-
Mam takie pytanie. Na ile naturalne są kolory na zdjęciach wykonanych przez New Horizons? Porównując zdjęcia Jowisza do tych wykonanych przez sondę Cassini widzimy że kolory bardzo się różnią, dlaczego?
Kolor na zdjęciu Jowisza jest z LEISA i nie ma nic wspólnego ze światłem widzialnym. Zresztą widać, że pokazuje głębsze warstwy atmosfery niż zdjęcie z Cassiniego, np rudych mgieł na nim nie ma. Na Jowiszu nie były używane wszystkie kanały MVIC bo były zbyt czułe. Ale i tak MVIC nie ma filtra niebieskiego, tak więc nie dostarcza kompozycji RGB.
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA10102
-
A propos polskich mediów: w mojej ukochanej Trójce wspomnieli rano, że o 13.45 NH będzie najbliżej Plutona.
A tutaj spora porcja zdjęć:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Mozaika o największej rozdzielczości obejmie taki obszar:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=36844
Tak więc ta półkula jest znacznie mniej zróżnicowana niż półkula przeciwna. Powtarza się sytuacja z Marinerami 6 i 7 które w dużej rozdzielczości sfotografowały tylko najbardziej jednorodny obszar Marsa :P
2 godziny do przelotu. Pamiętajmy, że jest to najdalszy przelot jaki był do tej pory realizowany i robiony z największą szybkością. Poza tym sonda zbierze główne dane naukowe po prawie 10 latach do startu, jest to też najdłuższy okres oczekiwania na zrealizowanie misji nominalnej. Pluton i Charon będą drugim i trzecim dużym KBO (po Trytonie) oglądanymi z bliska. I pewnie będą to już ostatnie odwiedzone duże obiekty tego typu.
-
Scorusie - ale to bedzie takie niepelne jak na tamtym obrazku? Caly glob nie zostanie zobrazowany w tej rozdzielczosci? Bo jezeli tak to :'( - nie dosc, ze dostaniemy mniej ciekawa polkule to jeszcze... niecala ::)
-
Sonda New Horizons właśnie przelatuje najbliżej Plutona. Historia dzieje się na naszych oczach B-)
-
Godzina do największego zbliżenia :) New Horizons znajduje się aktualnie ok 52 000 km od Plutona (wg. Eyes on the Solar System i stronki misji) - sonda jest już na "dworze Władcy Hadesu" ;)
-
sledzimy na bieżąco! :)
-
Najdokładniejsze zdjęcie jakie dziś pewnie zobaczymy
http://i.imgur.com/XioWUfy.jpg
Więcej info tutaj https://instagram.com/p/5HTXKMoaFL/
edit: na nasa.gov pojawi się, pewnie za kilkadziesiąt minut, to zdjęcie w jeszcze większej rozdzielczości
-
Pluton i Charon będą drugim i trzecim dużym KBO (po Trytonie) oglądanymi z bliska. I pewnie będą to już ostatnie odwiedzone duże obiekty tego typu.
rozumiem, że ten kolejny KBO wybrany jako cel kolejnego przelotu NH to jakas forma kartofla
-
Najdokładniejsze zdjęcie jakie dziś pewnie zobaczymy
Świetne! :) Widać kratery w rejonie "głowy Wieloryba" :D
-
coraz bliżej!
http://www.kronospan.home.pl/maciej/nh_pluton_2.jpg
kolejna faza "mapowania" Plutona, po drodze zebrał już fotki Nix'a, również Charona.
http://www.kronospan.home.pl/maciej/nh_pluton_3.jpg
-
15 minut, mniej niż 20 tyś. km! Station świetnie, że wstawiasz zrzuty :)
-
Charon wyłaniający się zza Plutona, oczywiscie na symulacji, ale widoczek milutki ;)
http://www.kronospan.home.pl/maciej/nh_pluton_4.jpg
A poniżej konkretna faza obfotografowywania (wow, ale słowo) Plutona
http://www.kronospan.home.pl/maciej/nh_pluton_5.jpg
-
minuta do największego zbliżenia! :)
-
Udało mi się złapać NH na 0.4 sekundy przed największym zbliżeniem do Plutona :)
-
NH uruchomił kolejny instrument pokładowy REX, którym skanuje (?) (przynajmniej tak to wyglada, na symulacji widac jednostajnie pulsujace "gizmo" koloru żółtego) atmosferę Plutona.
-
9,5 lat czekania na ten moment ;) A za kilka minut maksymalne zbliżenie do Charona.
-
NH uruchomił kolejny instrument pokładowy, którym skanuje (?) (przynajmniej tak to wyglada, na symulacji widac jednostajnie pulsujace "gizmo" koloru żółtego) nieoswietlona powierzchnię Plutona.
Alice wykonuje kalibrację a HGA odbiera sygnał REX.
-
ta, własnie po chwili się zorientowałem, że to REX.
NH oczywiscie ciągle w akcji, tym razem atakuje sprzętem już nieoswietloną półkulę Plutona.
-
Szybko przemknął! Parę minut temu mieliśmy maksymalne zbliżenie do Charona.
-
Niesamowity obraz! Niektóre kratery są dobrze zdefiniowane, inne wyglądają jak gdyby były czymś przykryte. Jasny obszar zdaje się mieć bardzo mało szczegółów na swojej powierzchni.
-
NH ukierunkował się na Ziemię i rozpoczął najwyraźniej przesył wstępnych danych!
-
Trwa konferencja prasowa na NASA TV:
pytanie: - co widać na Plutonie na tym zdjęciu? Czy to góry albo jakieś inne rzeźby terenu?
odpowiedź - Zdjęcie jest zorientowane północ do góry, widać różne kratery, nie widać cieniutkiej atmosfery, widać jednak aktywną geologię oraz klimatologię na Plutonie.
Nieźle!
-
Nie mogę się już doczekać konkretnej biblioteczki wstępnych zdjęć. Wygląda to wszystko szalenie ciekawie do analizy.
-
Czy ktoś może mnie poprawić: ale chyba zaraz NH wejdzie w cień Plutona, tak?
-
NH ukierunkował się na Ziemię i rozpoczął najwyraźniej przesył wstępnych danych!
Tutaj wykorzystywana jest antena systemu telekomunikacyjnego do przeprowadzenia REX, eksperymentu polegającego na odbieraniu z Ziemi sygnału radiowego w momencie jej zakrycia przez Plutona. Dane odebrane przez sondę i odesłane na Ziemie, pozwolą określić skład atmosfery Plutona.
do poczytania więcej na ten temat http://pluto.jhuapl.edu/Mission/Spacecraft/Payload.php
-
Najdokładniejsze zdjęcie jakie dziś pewnie zobaczymy
http://i.imgur.com/XioWUfy.jpg
Więcej info tutaj https://instagram.com/p/5HTXKMoaFL/
edit: na nasa.gov pojawi się, pewnie za kilkadziesiąt minut, to zdjęcie w jeszcze większej rozdzielczości
Ciekawe kiedy wykonano to zdjęcie ?
-
Zdjęcie wykonano wczoraj.
-
No to trwa obecnie eksperyment radiowy z atmosferą Plutona. :)
-
Czy "phone home" za 12 godzin będzie zawierać tylko telemetrię, czy już jakieś dane naukowe lub zdjęcia?
-
Raczej tylko ping "żyję, jest mi dobrze, mam dane"
-
Na tvn24 biznes mamy teraz wywiad z Dr. Morozem z dot soution na temat misji;))
-
Dane odebrane przez sondę i odesłane na Ziemie, pozwolą określić skład atmosfery Plutona.
To nie są dane lecz tylko sygnał o określonej częstotliwości.
-
Czy już po zaćmieniu (przez) Charona? Ktoś tu może to to potwierdzić?
-
Czy już po zaćmieniu (przez) Charona? Ktoś tu może to to potwierdzić?
Autocytuję siebie: tak, zaćmienie przez Charona było do około 16:10 CEST.
Pojawiło się pierwsze "amatorskie" porównanie Plutona z Trytonem. Sugeruje ono, że Pluton, ma większe zróżnicowanie w terenie w porównaniu z Trytonem: jasne obszary są jaśniejsze a ciemne ciemniejsze. Ale to oczywiście do potwierdzenia!
-
Najdokładniejsze zdjęcie jakie dziś pewnie zobaczymy
Więcej info tutaj https://instagram.com/p/5HTXKMoaFL/
edit: na nasa.gov pojawi się, pewnie za kilkadziesiąt minut, to zdjęcie w jeszcze większej rozdzielczości
Pluton wygląda jak mniejszy bliźniak Marsa :) Fajne mamy tu nawiązanie mamy 50 lat od przelotu Marinera 4 koło Czerwonej Planety 8) Jakby Pluton włączył się w świętowanie tej rocznicy ;)
-
Wydaje mi się, że określenie poziomu czerwoności Plutona i porównanie do Marsa to chyba dopiero za kilka miesięcy będziemy mogli ustalić - jak spłyną dane.
A jaki jest następny bardzo czerwony obiekt w naszym Układzie Słonecznym?
-
Chodzi Ci o intensywność koloru czerwonego? Jeśli tak to chyba po Marsie najbardziej czerwona jest Sedna.
-
Chodzi Ci o intensywność koloru czerwonego? Jeśli tak to chyba po Marsie najbardziej czerwona jest Sedna.
Tak, dokładnie o to mi chodzi. :) Sedna! A z naszego "bliskiego" Układu Słonecznego? Co takiego mamy czerwonego? :)
-
Tymczasem Adam (Maquis na forum) udziela wywiadu Karolowi Wójcickiemu z okazji przelotu
-
A z naszego "bliskiego" Układu Słonecznego? Co takiego mamy czerwonego? :)
To dobre pytanie. Musiałem już poszukać i wychodzi na to, że Amaltea choć na jakiś szczegółowy ranking "czerwoności" nie natrafiłem ;)
-
Aż się prosi zapodać księżyc Jowisza - Io. :)
-
przypominam ze spodziewany sygnal z sondy ze wszystko w porzadku dopiero przyjdzie okolo 20:53 czasu EDT a wiec za jakies 7 godzin.
-
Jak rano wstanę do pracy to zaraz sprawdzę na Forum czy New Horizons zadzwonił :)
-
Dane odebrane przez sondę i odesłane na Ziemie, pozwolą określić skład atmosfery Plutona.
To nie są dane lecz tylko sygnał o określonej częstotliwości.
Dokładnie jak Scorus mówi. Analizuje się zmiany w charakterystyce sygnału spowodowane przejściem przez ośrodek. Tylko akurat tutaj dane idą na zapis z REXa, a nie jak w innych misjach do DSN i od razu analizy. Trzeba będzie je jeszcze przesłać na Ziemię w normalnej sesji komunikacyjnej.
-
Tymczasem Adam (Maquis na forum) udziela wywiadu Karolowi Wójcickiemu z okazji przelotu
Dziękuję, dziękuję. Mam nadzieję, że nie bredziłem mocno, ale pewnie Scorus i tak mi zafunduje wakacje w zamku Boltonów z Gry o Tron ;)
-
przypominam ze spodziewany sygnal z sondy ze wszystko w porzadku dopiero przyjdzie okolo 20:53 czasu EDT a wiec za jakies 7 godzin.
Teoretycznie tak ;)
To czas kiedy sygnał powinien fizycznie dotrzeć do sieci DSN ;)
-
Scorus, dobrze myślę, że transmisja danych jest przełożona ze względu na położenie Słońca na linii z Ziemią i ekipa nie chce ustawiać sondy w tamtą stronę ze względu na instrumenty pokładowe? Bo jak tak patrzę, to faktycznie za dwa miesiące położenie byłoby znacznie lepsze (z perspektywy sondy).
-
Tymczasem Adam (Maquis na forum) udziela wywiadu Karolowi Wójcickiemu z okazji przelotu
Dziękuję, dziękuję. Mam nadzieję, że nie bredziłem mocno, ale pewnie Scorus i tak mi zafunduje wakacje w zamku Boltonów z Gry o Tron ;)
Zobaczcie sami:
http://www.youtube.com/watch?v=7y3MCeM8V1A
Od 28 minuty i 50 sekundy nagrania. Adam się wypowiada przez prawię godzinę. Jest to naprawdę ciekawy wywiad. :)
Natomiast od 1 godziny i 27 minuty nagrania udziela się imć Velo! :)
-
Zbliża się ważny moment dla misji New Horizons! O 22:27 CEST sonda New Horizons wyemituje krótki sygnał w kierunku Ziemi, potwierdzający udany przelot obok Plutona. Sygnał ma być odebrany na Ziemi około 02:53 CEST (to już 15 lipca).
Ktoś będzie na nogach tuż przed 5 3 rano? :)
Edit - dzięki Olasku za wskazanie błędu! :)
-
Kolor na zdjęciu Jowisza jest z LEISA i nie ma nic wspólnego ze światłem widzialnym. Zresztą widać, że pokazuje głębsze warstwy atmosfery niż zdjęcie z Cassiniego, np rudych mgieł na nim nie ma. Na Jowiszu nie były używane wszystkie kanały MVIC bo były zbyt czułe. Ale i tak MVIC nie ma filtra niebieskiego, tak więc nie dostarcza kompozycji RGB.
Dzięki za wyjaśnienie, bardzo nurtowały mnie te kolory :)
Ciekawi mnie czy na większych zbliżeniach zobaczymy gejzery azotowe, tak jak na Trytonie. Bo na razie raczej ich nie widać.
-
Ktoś będzie na nogach tuż przed 5 rano? :)
Bede, to dla mnie dzien ;)
Ale to bedzie kolo 3 rano...
Bede ogladac NASA TV.
-
Pokazuje na stronie misji że jeszcze pół godziny do nadejścia planowanego sygnału:)
-
Ogladam NASA TV.. pokazuja centrum operacyjne misji.
Powiedzieli ze sygnaly przyjda z anteny w Madrycie.
telemetria z NH nadchodzi ... oklaski w centrum !!!!
Wszystko w porzadku ... nastepne oklaski.
Zadnych usterek (teraz przechodza przez wszystkie systemy).
Pierwsze zdjecia jutro.
Uslyszalem ze przeslanie wszystkich zebranych danych moze zajac ponad rok. ::) :o
-
Też oglądam NASA TV i oklaski pokazują, uściski ogólnie święto w kontroli misji:) ok mogę teraz iść spać :)
-
Hehe, wszyscy się cieszą :)
-
Super wieści! :)
-
Jako ciekawostka o Pluto ... pytanie .. jak jasno jest tam na powierzchni w srodku dnia??
Okazuje sie ze jest 250 razy jasniej niz na Ziemi w nocy z Ksiezycem w pelni.
-
Brawa dla NASA!!!!! Teraz czekamy na zdjęcia :)
-
Stało się! Gratulacje dla NASA!
25 lat na to czekałem.
A do swoich porównań Plutona do Mirandy, Ariela, Oberona i Trytona dorzuciłbym jeszcze uderzające podobieństwo do ciemnej półkuli Japetusa - ewidentnie jakby na równik na Plutona sypał się jakiś pył.
Ale ogólnie to Charon bardziej mnie ciekawi jako "nowy świat" Pluton chociaż piękny, jednak wydaje mi się zlepkiem znajomych elementów morfologii powierzchni z księżyców Saturna, Urana i Neptuna, Trudno tu mówić o zupełnie "obcym" świecie ale na pewno jest z nich chyba najbardziej urozmaicony.
-
Brawa dla NASA, dla zespołu dr Sterna :) Ostatnie wydarzenie w dziejach tego typu... Kolejnym takim w historii misji bezzałogowych może być dopiero wyprawa do innego systemu gwiezdnego.
-
Orbiter, a może nawet lądownik - na pewno im teraz po głowach chodzi :D
-
Wspaniałe wieści! Czekamy na pierwsze zdjęcia Plutona z bliska!
-
Zazwyczaj omijałem tego typu przeróbki, ale ta ma coś w sobie :) Gratulacje dla zespołu!
-
Brawa dla NASA, dla zespołu dr Sterna :) Ostatnie wydarzenie w dziejach tego typu... Kolejnym takim w historii misji bezzałogowych może być dopiero wyprawa do innego systemu gwiezdnego.
Mi się marzy tak na początek nieco skromniej - misja do Eris :)
-
Czy ktoś może potwierdzić, że o 22:00 CEST będzie konferencja na NASA TV? To chyba wówczas pokażą te kilka zdjęć z przelotu, co prześle New Horizons?
-
Ja bym jednak wolał, żeby zamiast kolejnych przelotów obok odległych obiektów NASA skierowała siły na wierceniu w lodzie Europy.
-
Uslyszalem ze przeslanie wszystkich zebranych danych moze zajac ponad rok. ::) :o
A nawet 16 miesięcy!
It will take controllers 16 months to download all the data recording during the flyby. New Horizons is headed for the Kuiper belt, where it will conduct a flyby of an object there.
-
Teraz czekamy na fotki na tapety na monitorach;)) GRATULACJA dla NASA!
-
Mi się marzy tak na początek nieco skromniej - misja do Eris :)
Jasne Romku, mnie zresztą również :) Eris, Haumea, Sedna i inne... niemniej będą to kolejne wyprawy do planet karłowatych/planetoid. Wczorajsza data jest historyczna, gdyż po raz pierwszy badano obiekt Pasa Kuipera krążący dookoła Słońca po własnej orbicie :)
-
Uslyszalem ze przeslanie wszystkich zebranych danych moze zajac ponad rok. ::) :o
A nawet 16 miesięcy!
Przesyłane danych ze SWAP, PEPPSI, SDC i REX (tzn. tego co powstanie na pokładzie z sygnału przesłanego z Ziemi) potrwa do września. Następnie do listopada będą transmitowane zdjęcia skompresowane stratne. Potem te same zdjęcia będą przesyłane w kompresji bezstratnej, co potrwa rok.
-
Uslyszalem ze przeslanie wszystkich zebranych danych moze zajac ponad rok. ::) :o
A nawet 16 miesięcy!
Przesyłane danych ze SWAP, PEPPSI, SDC i REX (tzn. tego co powstanie na pokładzie z sygnału przesłanego z Ziemi) potrwa do września. Następnie do listopada będą transmitowane zdjęcia skompresowane stratne. Potem te same zdjęcia będą przesyłane w kompresji bezstratnej, co potrwa rok.
Czyli pierwsze zdjęcia w dobrej jakości kiedy możemy się spodziewać? bo dane będą spływać już dzis
-
Minimalny zestaw danych przyjdzie do 20 lipca. Potem żadne zdjęcia nie będą wysyłane aż do połowy września.
-
Pokazali kilka starszych zdjęć.
Mapa albedo do 4 lipca, widok na obszar polarny:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19706
Pluton 9 lipca:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19705
Charon 9 lipca:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19704
-
Mi się marzy tak na początek nieco skromniej - misja do Eris :)
Jasne Romku, mnie zresztą również :) Eris, Haumea, Sedna i inne... niemniej będą to kolejne wyprawy do planet karłowatych/planetoid.
Przede wszystkim to powinna zostać w końcu zorganizowana misja w układ Urana bądź Neptuna, coś na wzór Cassiniego czy Galileo, może nawet niekoniecznie jako flagowa, ale z pewnością przynajmniej orbiter.
-
Pluton i Charon we wzmocnionych barwach (MIVIC, bez podkładu LORRI). Widzimy, że całkiem gładka część serwowanego obszaru na Plutonie jest zupełnie różna od pozostałych fragmentów powierzchni. W stosunku do pozostałych jednostek jest dość ostro odgraniczona od otoczenia.
https://www.nasa.gov/image-feature/pluto-and-charon-shine-in-false-color
-
To obrobione zdjęcie sugeruje, że obszar jasnego "serca" na Plutonie to tak naprawdę dwa obszary, tak?
-
Są nowe zdjęcia z New Horizons... ale jeszcze ich nie zobaczymy! :)
There are new images on the ground from New Horizons. The world will see some at a press briefing today at 19:00 UT | 15:00 ET | 12:00 PT.
19:00 UT to 21:00 CEST, czyli godzinę wcześniej niż pisałem. To wtedy odbędzie się konferencja? Czy ktoś to może potwierdzić?
-
Ma być konferencja na naszej TV właśnie o tej porze ;)
-
Polecam ten link który prowadzi do Deep Space Network: http://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html
Można tu na żywo oglądać pracę radioteleskopów.
Radioteleskop nr 43 w Canaberra, Australia dziś od wielu godzin prowadzi download danych z NEW HORIZONS, w tempie około 2 kb/sec.
O godz 16:00 naszego czasu mial elewację 73 stopnie, teraz (~20:00) jest 43 stopni.
-
Polecam ten link który prowadzi do Deep Space Network: http://eyes.nasa.gov/dsn/dsn.html
Można tu na żywo oglądać pracę radioteleskopów.
Radioteleskop nr 43 w Canaberra, Australia dziś od wielu godzin prowadzi download danych z NEW HORIZONS, w tempie około 2 kb/sec.
O godz 16:00 naszego czasu mial elewację 73 stopnie, teraz (~20:00) jest 43 stopni.
Świetna strona!
Widać, że cały czas coś się dzieje. Nie spodziewałem się, że teleskopy DSN mają tyle pracy :).
Już nie mogę doczekać się kolejnych zdjęć z NH :)
P.S. Voyager 2, data rate: 159 b/sec, 3.57 x 10-23 kW - tak daleko i daje radę.
-
O której konferencja na NASA TV?
-
za kilka minut
-
Wrzucie proszę fotki, jak jakieś pokażą. U mnie NASA TV nie bardzo chce działać.
-
Na Youtube śmiga w HD bez przycięć: https://www.youtube.com/user/NASAtelevision
-
Zdjęcie Charona
-
http://i.imgur.com/8AIzX75.jpg
Na zdjęciu "bardzo młoda powierzchnia", nie znaleziono śladów uderzeń.
-
Zdjęcie Hydry, księżyc ma 45x30 km.
-
Beda zdjecia Charona o 5-krotnie lepszej ostrosci. Rozgadali sie co to jest ta ciemniejsza powierzchnia na Charonie, poza tym ten wawoz widoczny na samej gornej prawej krawedzi jest gleboki - 10 km.
Wogole bedzie wiecej zdjec w piatek.
-
Pluton i Charon aktywne geologicznie, na Plutonie znajdują się wysokie góry z lodu wodnego.
-
"Serce" na Plutonie od dzisiaj nazywa się Tombaugh Regio :)
-
Mam duże problemy z siecią i prawie nie udaje mi się odsłuchać tej telekonferencji. Czy ktoś może napisać coś o spekulowanych źródłach energii dla Plutona i Charona? Usłyszałem tylko, że nie mogą to być siły pływowe.
-
Mowia, ze byc moze cieplo pochodzi z wnetrza - od pierwiastkow radioaktywnych. Chociaż zaznaczyli, ze to nie jest oczywiste, ze wzgledu na maly rozmiar planetki, ktory sprzyja szybkiemu oddawaniu ciepla.
BTW. Ja tutaj ogladam konferencje i dziala OK: http://www.ustream.tv/NASAHDTV
-
Dzięki Konradzie! A opcja, że stosunkowo niedawno coś uderzyło w Plutona? Jest to możliwe?
Problem z siecią u mnie jest związany z moją końcówką dojścia do internetu. Jestem obecnie na Krecie, tak tej wyspie greckiej. :P Bardzo tu fajnie, tylko wszędzie słaba sieć. :P
-
Nie wydaje mi sie, aby cos takiego sugerowali - choc moglem przegapic, moj angielski nie jest doskonaly :)
W tym moim linku da sie ustawic mega slaba jakosc - 240p - moze to Ci pomoze :)
-
Jeśli dobrze zrozumiałem, to z grubsza rozpad pierwiastków promieniotwórczych wytwarza ciepło, które jest magazynowane w oceanie podpowierzchniowym wody. Ten ocen wytraca ciepło w ograniczony sposób, ponieważ jego powierzchnia jest zestalona w lodzie. Ocean zamarzając zwiększa też swoją objętość, co może powodować, że na powierzchni pojawią się elementy "tektoniczne".
-
Zdjęcie Hydry, księżyc ma 45x30 km.
Aktualne zdjęcia Hydry "tyłka nie urywa"
-
Mało zdjęć pokazali :/
-
A czego się spodziewaliście? :)
1000-4000 bitów/s. I raczej nie oczekujcie tych 4000 zbyt często ;)
-
Następna konferencja w sobotę o 2 rano naszego czasu jeśli dobrze pamiętam.
Na wykopie wyczytałem, ze do w ciągu 2 mies. możemy się spodziewać fotek w jakosci 70m/ piksel. To prawda?
Dla porównania to najlepsze zdjecie Plutona które pokazano było jedynie w 400m /piksel.
-
Rozgadali sie co to jest ta ciemniejsza powierzchnia na Charonie, poza tym ten wawoz widoczny na samej gornej prawej krawedzi jest gleboki - 10 km.
Wydaje mi się, że była mowa o głębokości 4-6 mil, a więc raczej 6,5-9,5 km.
-
To pewnie niezbyt odkrywcze, ale góry na zdjęciu przypominają kryształy...
-
Filmik krótki, ale rzeczowy.
http://www.youtube.com/watch?v=7iyd-gh2rhM
-
Te dwie fotki pokazują jak fascynujący i mało poznanym jest układ Plutona i w ogóle Pas Kuipera. To jakby ,,inny świat" do tych, które do tej pory poznaliśmy. Ciekawe czy na Plutonie odnaleziono odpowiednik trytońskiego obszary kantalupowego oraz nitrowulkany z czarnymi smugami ciągnącymi się na powierzchni?
Dziękujemy NASA za te dwa zdjęcia 8) W ESA długo na nie byśmy czekali..... ::)
-
Ta fotka Hydry to będzie mimo napływu danych trochę lepszej jakości, czy raczej niema zbytnio na to szans.
Tyczy się to oczywiście też reszty księżyców Plutona poza Charonem oczywiście :)
-
W sumie może być ciekawie jakby się okazało, że Charon jest bardziej ciekawy od Plutona pod kontem rzeźby terenu i procesów geologicznych :)
-
Czy ktoś może napisać coś o spekulowanych źródłach energii dla Plutona i Charona? Usłyszałem tylko, że nie mogą to być siły pływowe.
Tutaj dobrze uslyszales, plywowe sie wyklucza ale za to jest mozliwa cala gama mozliwosci, wulkany, gejzery, cieplo poprzednio zmagazynowane, promieniotworcze, itp.
-
Na wykopie wyczytałem, ze do w ciągu 2 mies. możemy się spodziewać fotek w jakosci 70m/ piksel. To prawda?
Dla porównania to najlepsze zdjecie Plutona które pokazano było jedynie w 400m /piksel.
Tutaj jest dokladna techniczna specyfikacja kamery LORRI, rzeczywiscie w momencie najwiekszego zblizenia rozdzielczosc powinna wyniesc okolo 100m, nawet do 50 m, takie sa mozliwosci samej kamery. Nie wiem w jakiej rozdzielczosci bylo to konkretne zdjecie. Ma sie rozumiec ze nie wszystkie ujecia nawet z najblizszej odleglosci beda w takiej rozdzielczosci.
http://www.boulder.swri.edu/pkb/ssr/ssr-lorri.pdf (http://www.boulder.swri.edu/pkb/ssr/ssr-lorri.pdf)
-
Tak, ale nie osiągniemy prawdopodobnie takiej rozdzielczości. Problemem będzie szum - te 50-100 metrów to zakres teoretyczny dla materiału źródłowego. Jeśli trzeba będzie redukować szum, to rozdzielczość spadnie - a ile, to się okaże.
-
Zdjęcie Charona jest oczywiście bardzo mocno skompresowane na pokładzie. Zdjęcie z górami to część mozaiki o największej rozdzielczości, wygląda na słabo skompresowane pokładowo (albo w ogóle nie kompresowane, zwykle tak się przesyła część danych), więc jest bliskie ostatecznej jakości. LORRI rozmywa obraz bardziej niż kamera Cassiniego (gorszy PSF), co oczywiście jest tu widoczne. W minimalnym zestawie danych będzie jeszcze kilka zdjęć z tej mozaiki.
-
Zdjęcia z konferencji są genialne, a to dopiero początek :D
Padły pierwsze nazwy (nieoficjalne) tworów powierzchniowych - "Tombaugh Regio" (tak określono "serce" na Plutonie) oraz "Mordor" (ciemny obszar w regionach polarnych Charona)... do "wieloryba" pasowało by określenie "Hades Regio", ale zobaczymy co na to powie IAU ;) Można było propozycje przesyłać - z mojej strony poszło "Yuggoth", jako nawiązanie do prozy świetnego H.P. Lovecrafta. A tutaj propozycje:
http://www.ourpluto.org/pluto
-
Zdjęcie Charona jest oczywiście bardzo mocno skompresowane na pokładzie. Zdjęcie z górami to część mozaiki o największej rozdzielczości, wygląda na słabo skompresowane pokładowo (albo w ogóle nie kompresowane, zwykle tak się przesyła część danych), więc jest bliskie ostatecznej jakości. LORRI rozmywa obraz bardziej niż kamera Cassiniego (gorszy PSF), co oczywiście jest tu widoczne. W minimalnym zestawie danych będzie jeszcze kilka zdjęć z tej mozaiki.
Czy ta mozaika w wysokiej rozdzielczosci objela cala widoczna w danej chwili strone Plutona? Czy tylko jej fragment ze wzgledu na szybkosc przelotu?
-
Już było tu kilka schematów mozaiki.
-
Zdjęcie Charona jest oczywiście bardzo mocno skompresowane na pokładzie. Zdjęcie z górami to część mozaiki o największej rozdzielczości, wygląda na słabo skompresowane pokładowo (albo w ogóle nie kompresowane, zwykle tak się przesyła część danych), więc jest bliskie ostatecznej jakości. LORRI rozmywa obraz bardziej niż kamera Cassiniego (gorszy PSF), co oczywiście jest tu widoczne. W minimalnym zestawie danych będzie jeszcze kilka zdjęć z tej mozaiki.
Na pewno? Teraz miały być ściągane zdjęcia wyłącznie w kompresji stratnej, ale może coś źle zrozumiałem?
-
Zdjęcie Charona
Mam teraz słaby dostęp do netu. Zdjecie Charona jest super ale nie widzę nigdzie zdjęcia całego Plutona z okresu najbliższego zbliżenia. Czy coś przeoczyłem? Czy jeszcze takiego nie opublikowano?
-
Na razie żadnych nie opublikowano.
-
Zakończyła się faza przelotu sondy New Horizons obok Plutona. Rozpoczęła się pierwsza faza oddalania. :)
-
Pamiętam niedługo po starcie były jakieś przebąkiwania że po minięciu Plutona mogła by coś sonda jeszcze zbadać, ale w to nikt nie wierzył w sensie odległości do najbliższych obiektów. Dlatego osobiście bardzo na plus mnie dziwi dzisiaj, że coś udało się znaleść do czego doleci new horizons nie tak długim czasie.
Druga kwestia to zmiana trajektorii czy sonda ma na tyle paliwa by taki manewr wykonać.
Właśnie było dokładnie odwrotnie, byli prawie pewni, że obiekt znajdzie się bardzo łatwo. Ale wtedy urażano, że pas Kupiera jest gęstszy. Nawet o 2 - 3 obiektach się wtedy mówiło. Oba rozważane obiekty znalazły się tylko dzięki HST. Oba są w pełni osiągalne.
-
Zdjęcie Charona
Mam teraz słaby dostęp do netu. Zdjecie Charona jest super ale nie widzę nigdzie zdjęcia całego Plutona z okresu najbliższego zbliżenia. Czy coś przeoczyłem? Czy jeszcze takiego nie opublikowano?
Na razie żadnych nie opublikowano.
Nawet nie "nie opublikowano", co po prostu nie mamy takich zdjęć. Teraz, do 20 lipca przyjdzie ich bardzo mało, a potem dopiero od września zaczniemy dostawać zdjęcia, ale skompresowane stratnie. Na zdjęcia bez kompresji stratnej musimy poczekać dobrze ponad rok.
Tekst w "Telexpressie ekstra" o tym, że sonda przesłała zdjęcia z największego zbliżenia, ale na razie ich nie upubliczniono (czy jakoś tak, piszę z pamięci) to po prostu, jak często, kompletna bzdura.
-
Oba są w pełni osiągalne choć jeden z nich bardziej niż drugi, ze względu na zużycie paliwa. Myślę, że to raczej będzie PT1, a nie PT3. PT2 zdaje się już teraz odpadł. PT1 dlatego, że istnieje dość duży margines błędu dla wyznaczonych orbit (już dla samego Plutona było to skomplikowane zagadnienie - na szczęście zachowały się oryginalne klisze) i zgaduję, że w trakcie podchodzenia trzeba będzie wykonać korekty (i to znacznie poważniejsze niż w przypadku Plutona), a to oznacza, że misja zakładająca większy margines pozostałego paliwa będzie mieć priorytet. Zobaczymy.
-
Nowa focia Charona!
http://www.nasa.gov/image-feature/new-horizons-close-up-of-charon-s-mountain-in-a-moat
-
Ten twór u góry po lewej wygląda przedziwnie.
-
Czy Mordor na biegunie Charona załapał się na jakąś bliższą fotkę?
-
Poprawka - nasza NASA zrobiła pomyłkę. Oto prawidłowe przybliżenie na Charona. :)
-
Te rysy, wyglądające jak pęknięcia skorupy. Ja bym tak od razu nie skreślał pływów...
-
Ale tam nie może być pływów.
-
Może to tylko złudzenie optyczne ale ten głaz wygląda jak by był "wtopiony" w powierzchnię Charona.
-
Dlaczego?
Jesli mozesz, to wyjasnij pokrotce albo podrzuc jakis link.
-
Wokół tej skały widać cień, co oznacza że jest w wgłębieniu. Nie jest ono jednak okrągłe jak by było w przypadku krateru. Raczej wydaje się mieć kontury tej skały, jak wgłębienie wokół kamyka na topniejącym lodzie. Oczywiście nie jestem geologiem, może być to moje subiektywne wrażenie ;)
-
Wygląda jak wbita w powierzchnię.
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Wygląda jak wbita w powierzchnię.
Dokładnie
Może to lód azotowy wokół jakiejś nagrzewającej się skały sublimował. Wiadomo coś o składzie powierzchni Charona?
-
Dlaczego?
Jesli mozesz, to wyjasnij pokrotce albo podrzuc jakis link.
Bo układ Pluton-Charon to system w którym ciała obiegają się wzajemnie wokół wspólnego środka masy, ale zawsze są zwrócone ku sobie tą samą stroną. To oznacza, że zjawiska pływowe są tam zablokowane. Gdyby obiegały się wzajemnie, a przy tym choć jeden z obiektów zachował własny ruch obrotowy, wtedy faktycznie pływy mogłyby mieć znaczenie. Co więcej, orbita Charona względem Plutona jest praktycznie kołowa, nie zachodzą więc również zmiany oddziaływania grawitacyjnego spowodowane zmianą odległości pomiędzy ciałami.
-
Wygląda jak wbita w powierzchnię.
Dokładnie
Może to lód azotowy wokół jakiejś nagrzewającej się skały sublimował. Wiadomo coś o składzie powierzchni Charona?
Na razie niewiele.
-
Cytat: Malin w Dzisiaj o 22:28
Cytuj
Wygląda jak wbita w powierzchnię.
Dokładnie
Może to lód azotowy wokół jakiejś nagrzewającej się skały sublimował. Wiadomo coś o składzie powierzchni Charona?
Na razie niewiele.
Ciekawa sprawa, poczekamy zobaczymy.
-
Fajnie się teraz czyta ten artykuł o Charonie napisany kilka lat temu:
http://www.spaceflightnow.com/news/n0707/17charon/
oglądając najnowsze zdjęcia z NH 8)
-
Animacja gór na Plutonie wykonana na podstawie zdjęcia.
http://www.youtube.com/watch?v=37TNyDHZExA
-
Dziś chyba czeka nas kolejna publikacja zdjęć? To będzie przy okazji wieczornej konferencji na NASA TV?
-
Tak. Obiecano nam więcej materiału z sondy na kolejnej konferencji.
-
Zauważmy, że pokazywane obecnie mocno skompresowane zdjęcia są podobne do tych uzyskanych w czasie przelotu Voyagera 2 koło Urana i Neptuna. Wtedy to było najlepsze co uzyskano, a zastosowane techniki kompresji na pokładzie były wtedy nowatorskie. Teraz możliwości przechowywania danych znacznie się polepszyły i wystarczy poczekać półtora roku na przesłanie dużo lepszego materiału.
-
Scorus, czego można się w praktyce spodziewać po nieskompresowanym materiale w porównaniu z tym skompresowanym? Większej ilości drobnych szczegółów? Lepszych gradientów zmiany koloru w powierzchni danego terenu? Lepszego zarysowania granicy pomiędzy poszczególnymi obszarami?
-
Na zdjęciu terminatora Charona np. pełno jest dużych, kanciastych poligonów i nie widać morfologii powierzchni w małej skali. Tak więc faktyczna rozdzielczość jest mocno zredukowana. To samo by było gdyby powiększyć zdjęcie o rozmiarach mniejszych jakieś 3 razy. U łazików marsjańskich tylko zdjęcia o małym priorytecie są tak robione.
-
Rzecz jasna pozbycie sie kompresji sporo pomoze ale nawet zdjecia nieskompresowane, ktore otrzymywalismy wczesniej gdy bylismy na pare dni przed przelotem nie byly jakos super ostre. Pol zartem pol serio... Pluton, a wlasciwie jego brzegi wygladaly troche jak w przypadku Tytana z jego grubasna atmosfera, ktora wygladzala krawezie globu.
-
LORRI bardziej rozmywa obraz niż kamera Cassiniego bo ma gorszy PSF. Jest bardzej kompaktowa.
-
O ile się nie mylę, to o 19:00 CEST będzie telekonferencja na NASA TV odnośnie misji New Horizons.
-
Oto co dziś powinno być opublikowane (na żółto). :)
-
Czyli raczej ten jednolity obszar, bez fragmentow gdzie jeden typ powierzchni przechodzi w drugi... To chyba stopniowanie napiecia :)
-
Konferencja się rozpoczęła. Jednym z obecnych specjalistów z Europy jest fizyk, dr Brian May - znany powszechnie jako gitarzysta grupy Queen ;)
-
Pokazują niesamowite nowe zdjęcia: powierzchnia jest gładka, ze dużą ilością żlebów. Pokazali symulowany przelot nad Plutonem...
-
Atmosfera wydaje się być bardzo stabilna, bez wielkich turbulencji. Wydaje się też być "symetryczna" po obu stronach Plutona.
-
Skład atmosfery: N2 na dużych wysokościach, niżej jest już domieszka CH4, a jeszcze niżej są kolejne węglowodory.
-
Niektóre z kraterów wyraźnie wykazują erozję. :)
Część powierzchni Plutona ma dużo kraterów, co wskazuje na zaawansowany wiek (rzędu miliardów lat?), natomiast inne obszary (np. serce) są bez kraterów.
-
NIE - SA - MO - WI - TE!!!
-
Przykład gładkiego obszaru. Jak na razie można tylko zgadywać, jak powstała taka rzeźba terenu...
-
Ślady wiatru na Plutonie?
Jeszcze nie wykryto gejzerów na Plutonie, ale poszukiwania trwają. Pluton może jednak być bardzo odmienny od Trytona...
-
Jak na razie sonda przesłała około 1 gigabitu danych z około 50 gigabitów, które zebrano podczas przelotu.
Dokładnie proces zbierania danych z New Horizons zajmie 10-12 tygodni, w zależności od dostępności Deep Space Network.
-
Hehe, jakiś dziennikarz powiedział, że jego środowiska uwielbia bliskie przeloty (flyby) z uwagi na dynamizm podobny do tego, jaki obecny jest w dziennikarstwie ;D
-
Jest już zdjęcie w pełnej rozdzielczości:
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150717
(skompresowane, of korz)
-
Przelot nad Plutonem, na podstawie zebranych zdjęć:
http://www.youtube.com/watch?v=0vSlMAAeKDw
-
Powiedział, że zebrali 50 gigaBITÓW danych... :/
No i nie rozumiem. Nie lubię tego zamieszania z bitami i bajtami.
Bo jeśli rozumieć to w bitach to 50/8 = 6,25 co by znaczyło, że zebrali nieco ponad 6 gigaBAJTÓW
Wolałbym, żeby jednak chodziło o 50 gigabajtów
-
Prawdopodobnie zespół operuje bitami ponieważ lepiej określa to ilość danych do przesłania przez DSN.
Wysłane z mojego LG-D802 przy użyciu Tapatalka
-
Bo jeśli rozumieć to w bitach to 50/8 = 6,25 co by znaczyło, że zebrali nieco ponad 6 gigaBAJTÓW
to by sie zgadzalo bo maja pamieci na pokladzie na 8 gigaBAJTOW, maja w zasadzie dwa razy tyle ale to tylko rezerwa na wypadek awarii.
-
Wszystko podaje się w bitach, bajty wynikają z przejęzyczenia. Jest to rzecz stara jak świat. Gigabit to 10^9 bitów (system dziesiętny), czyli 1 000 000 000 bitów. Gigabajt to 2^30 bitów (system dwójkowy) czyli 1 073 741 824 bitów.
-
Portret rodziny:
http://www.nasa.gov/image-feature/portrait-of-pluto-and-charon/
Co do bitów i bajtów - bajt to 8 bitów. W przypadku transmisji chętniej podaje się bity, ponieważ przesył odbywa się szeregowo, czyli bit po bicie.
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Przelot nad Plutonem, na podstawie zebranych zdjęć:
http://www.youtube.com/watch?v=0vSlMAAeKDw
Fantastyczne zestawienie!!!
-
Portret rodziny:
http://www.nasa.gov/image-feature/portrait-of-pluto-and-charon/
Co do bitów i bajtów - bajt to 8 bitów. W przypadku transmisji chętniej podaje się bity, ponieważ przesył odbywa się szeregowo, czyli bit po bicie.
Tapatalk on Xperia's Z board
Co wynika z powyższego systemu dwójkowego. We wszystkich powabniejszy tekstach technicznych używają kilobitów i gigabitów na określenie szybkości transmisji, pojemności rejestratorów itp.
-
Czyli kiedy następnych zdjęć z przelotu możemy się spodziewać? Około 25 lipca? :(
-
Bity bitami, bajty bajtami. A jest jakaś teoria nt genezy powierzchni?
Nawet na podstawie tych kilku zdjęć wydaję się być ciekawa.
-
Wszystko podaje się w bitach, bajty wynikają z przejęzyczenia.
Trudno sie z tym zgodzic, BIT i BYTE to dwie rozne dobrze zdefiniowane pojecia i oba maja szerokie zastosowanie.
W sferze nie probnikow kosmicznych tylko normalnym ziemskim zastosowaniu BYTE jest jak najbardziej standardem zarowno wsrod producentow jak i konsumentow sprzetu komputerowego, naprzyklad jak ktos czyta specyfikacje jakiegos HD (hard drive) ktory ma pojemnosc 2 TB to nie sa to tera bity tylko tera bajty. Zreszta ile razy sie widzi duze B znaczy to BYTE. Kupuje sie HDD, kupuje sie SDD, kupuje sie RAM - beda to wszystko duze B czyli bajty.
-
Gigabajt to 2^30 bitów (system dwójkowy) czyli 1 073 741 824 bitów.
witam
NIE, bo 8 589 934 592 bitów.
pzdr
-
NIE, bo 8 589 934 592 bitów.
:o
Twoja liczba to liczba Scorusa pomnozona przez 8.
Obawiam sie ze jednak Scorus ma racje 2^30 = 1 073 741 824 co mozna na kalkulatorze latwo sprawdzic.
-
Bity bitami, bajty bajtami. A jest jakaś teoria nt genezy powierzchni?
Nawet na podstawie tych kilku zdjęć wydaję się być ciekawa.
Właśnie - zrobił się pewien off-topić z mocnym bitem. :)
Czy możemy wrócić do Plutona i jego niesamowitej powierzchni?
Z obrazów wiadomo już, że część Plutona ma bardzo młodą powierzchnię, raczej liczoną w kilku/nastu/dziesięciu milionach lat, nie więcej. To oznacza pewną aktywność geologiczną i klimatyczną.
-
Czyli kiedy następnych zdjęć z przelotu możemy się spodziewać? Około 25 lipca? :(
Wg. rozpiski NH_Obs_Playbook_LORRI-MVIC.pdf wczoraj 18 lipca o 08:08:53 UTC miały napłynąć zdjęcia "cienkiego" Plutona i jego nieoświetlonej części (PC_MULTI_DEP_LONG_2_01 (Pluto) ) - str. 22 PDFa
a o 9:37:31 UTC miały napłynąć zdjęcia Nix (N_Color_2 (MVIC Color TDI) ) - str. 19 PDFa
Jak narazie zdjęć na NASA nie ma, czekajmy jeszcze.
-
Wszystko podaje się w bitach, bajty wynikają z przejęzyczenia.
Trudno sie z tym zgodzic, BIT i BYTE to dwie rozne dobrze zdefiniowane pojecia i oba maja szerokie zastosowanie.
W sferze nie probnikow kosmicznych tylko normalnym ziemskim zastosowaniu BYTE jest jak najbardziej standardem zarowno wsrod producentow jak i konsumentow sprzetu komputerowego, naprzyklad jak ktos czyta specyfikacje jakiegos HD (hard drive) ktory ma pojemnosc 2 TB to nie sa to tera bity tylko tera bajty. Zreszta ile razy sie widzi duze B znaczy to BYTE. Kupuje sie HDD, kupuje sie SDD, kupuje sie RAM - beda to wszystko duze B czyli bajty.
I tu jest cała zabawa. Widział kto dysk "1 Tb" co nie miał "931 GB"?
w informatyce przedrostek giga oznacza często liczbę 1024^3 = 1 073 741 824, która jest wynikiem działania 230 (w odróżnieniu do układu SI, gdzie: 109 = 1 000 000 000). Formalnie, aby zapewnić jednoznaczność, powinien być używany przedrostek gibi, który oznacza właśnie 1024 • 1024 • 1024, a jednostka nosi nazwę gibibajt i ma skrót GiB – w praktyce jednak utarła się nazwa standardu JEDEC[1]. Ta niekonsekwencja jest często przyczyną nadużyć producentów nośników pamięci czy urządzeń, które je wykorzystują. Producent może przykładowo podać w specyfikacji, że urządzenie ma pojemność 1 GB, co można odczytać jako 1 073 741 824 bajty, w rzeczywistości zaś produkt ma tylko 1 000 000 000 bajtów, czyli o ok. 70 MiB mniej; mimo to zgodnie z wartością określoną przez przedrostek SI produkt ma właściwą pojemność.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Gigabajt
Wracając do Plutona, jutro mają być przesłane ostatnie zdjęcia o wysokim priorytecie. Potem będzie przerwa do 15 września na dane z innych instrumentów podlegających pod bus danych o niskiej szybkości.
Będą to konkretnie 4 zdjęcia do mozaiki o najwyższej rozdzielczości.
Monday, July 20 at 16:20 UT / 12:20 ET / 09:20 PT: 3.3hr downlink: High Priority G
4 frames on Pluto from high-resolution LORRI mosaic at 0.4 km/pix (Pluto will fill all 4 frames, each frame ~410 km wide). Taken 2015-07-14 10:10:15. Range 77,000 km. - Adds to high-resolution mosaic that began downlinking Wednesday in First Look B
Poprawiłem potęgi
Radek68
-
Tyle że już wiemy, że przesłanie zdjęć nie równa się niestety z rychłą ich publikacją. Miejmy nadzieję jednak, że coś tam nam pokażą. :)
-
Tyle że już wiemy, że przesłanie zdjęć nie równa się niestety z rychłą ich publikacją. Miejmy nadzieję jednak, że coś tam nam pokażą. :)
Jak na razie NASA spisuje się na medal, przynajmniej w porównaniu do ESA.... Ostatnio miało nie być prawie wcale zdjęć a pokazali sporo, choć chciałoby się więcej ;-)
-
Co prawda kanarkusmaximus prosił, aby nie zaśmiecać wątku bitami, ale chyba trzeba podać poprawne przeliczenie, choćby dlatego, aby wiedzieć ile danych możemy spodziewać się z sondy New Horizon.
Gigabajt to 2^30 bitów (system dwójkowy) czyli 1 073 741 824 bitów.
witam
NIE, bo 8 589 934 592 bitów.
pzdr
Twoja liczba to liczba Scorusa pomnozona przez 8.
Obawiam sie ze jednak Scorus ma racje 2^30 = 1 073 741 824 co mozna na kalkulatorze latwo sprawdzic.
Niestety nie, (nie wchodząc w różnice pomiędzy giga a gibi, bo nie ma to w tym przypadku znaczenia) to że 230=1073741824 oznacza tylko tyle, że tyle jest bitów w gigabicie, ale nie w gigabajcie. W tym przypadku VerteX ma rację, w informatyce gigabajt to 8 589 934 592 bitów.
Czyli konkludując: z sondy New Horizon możemy spodziewać się około 50 gigabitów, czyli około 6,25 gigabajta danych.
-
New Horizons przysłał fotkę księżyca Plutona zwanego Nix.
http://www.space.com/29983-pluto-moon-nix-first-images.html
Fotka wykonana została 13 lipca :)
-
O Nixie przynajmniej można powiedzieć, że jest pewnie jakimś kartofelkiem i że ma obszary o różnym albedo. Kraterów jak na razie nie wyłapano...
-
Znalazłem! W nocy z piątku na sobotę (naszego czasu), około/po 22:00 CEST, możemy się spodziewać kolejnej paczki zdjęć:
Raw images will be released in weekly batches around 4:00ish on Friday afternoons, eastern time (1:00pm-ish PT, 20:00-ish UT).
The raw image releases will include everything downlinked through "close of business Tuesday" preceding that Friday (which I interpret to mean 14:00 PT | 17:00 ET | 21:00 UT).
Given the fact that downlink of images pauses on July 20 and resumes mid-September, that means Friday, July 24 is going to be the one major raw image release day for the summer, and then there may not be much further until September 26.
-
Czyli sonda prześle surową fotkę RAW ? Ooooo, nieźle ! Ciekawe czy ją opublikują by przy niej pomajstrować :)
-
Tak wolny transfer wynika z faktu, ze mamy tylko jedno RTG i nie mozna dac odpowiednio duzej mocy na antene?
-
Aha! Plotki twitterowe głoszą, że jutro będzie ciekawa informacja NASA i być może jakaś nowa fotka. :)
-
Drodzy Państwo,czy nie zastanawia was kształt Plutona, ogólnie jest normalny czyli - okrągły, od pewnego miejsca jest już jednak pękaty,na zdjęciach z 11 lipca widać,że pomiędzy pierwszym dużym kraterem a nastepnymi 4 ciemnymi plamami jest wypiętrzenie-pasmo górskie.
Jeżeli jest zbudowany z lodu to wszystko co w niego trafia, wchodzi w niego jak w masło.
I stąd moja śmiała teoria na temat tych ciemnych obszarów - w powierzchnię Plutona trafia pod niewielkim kątem kilkuset km obiekt (duży krater ),przechodząc pod powierzchnią (wypchane zostaje pasmo górskie)w tym czasie następuje wzrost temperatury(lód robi się rowniejszy)rozpada się pod wpływem ciśnienia na 4 cześći, które wylatując z drugiej strony tworzą 4 ciemne plamy.Te z czasem przechwycone przez pole grawitacyjne stają się nowymi księżycami.Pluton po takim spotkaniu musi zmienić orbitę i przy okazji zabiera ze sobą Charona,oraz dalsze konsekwencje typu chaotyczne ruchy małych księżyców i wtopione resztki Plutona w Charonie...
-
To nie gniezdne wojny a lód w zewnętrznym Układzie Słonecznym nie różni się od skały. Góry mogły powstać albo na skutek działania tektoniki albo na skutek erozji mniej odpornego materiału powierzchniowego. Człowiek wypowiadający się na briefingu przychylał się do pierwszego wyjaśnienia zaznaczając że jeszcze nic nie wiadomo. Ciemny osad może powstać w trakcie impaktu o małej energii, na tyle małej, że uderzający obiekt zupełnie nie odparuje, co jest proponowane dla Westy. Podobnie może też opadać pył wybity z innego księżyca, co jest proponowane w przypadku Iapetusa i Phoebe.
-
Czyli sonda prześle surową fotkę RAW ? Ooooo, nieźle ! Ciekawe czy ją opublikują by przy niej pomajstrować :)
To się tylko tak nazywa, na razie wszystko jest bardzo mocno kompresowane.
-
Oto Nix i Hydra!
-
Fajne fotki, o niebo lepsze niż prezentowane wcześniej 8)
-
Nix wygląda jak kawałek Plutona :)
-
Nix wygląda jak kawałek Plutona :)
Kto wie kto wie? Może się okaże, że tak właśnie jest?
-
Ach! Po prostu zobaczcie! Zerodowane kratery! Wyraźnie widoczne wyższe obszary i niższe!
Kolejna konferencja na NASA TV będzie 24 lipca o 20:00 CEST. Warto zobaczyć! :)
https://www.nasa.gov/press-release/nasa-views-complex-world-new-horizons-pluto-science-update-set-for-july-24
-
I jeszcze szerszy kontekst tego obszaru. Po prostu niesamowite...
-
Od lewej:
- stały, stary grunt
- obszar przejściowy z małą ilością lodu + np. na dnie kraterów
- cienki lód leżący bezpośrednio na gruncie
- lód w dodatku nie za gruby składający się z popękanej i z powrotem zamarzniętej kry, pod którą jest coś płynnego :D
To tak trochę z przymrużeniem oka, ale wizualnie wyraźnie widać pewne mocno odgraniczone strefy.
-
Kra to raczej ma boki proste a nie zaokrąglone, wychodzi na to że ciemne tereny są jednymi z najstarszych na Plutonie.
-
a tak w ogóle to strefowość ostatniego zdjęcia jest zastanawiająca na drugim krańcu "serca" Tombaugh Regio też są młode góry a za nimi zalany lodem spływającym z "serca" stary pokraterowany teren. - może Tombaugh Regio powstało wskutek impaktu który rozbił skorupę Plutona i stopił część płaszcza zawierającego ditlenek węgla który "wykipiał"? w każdym razie jak na innych krawędziach serca też będą młode góry to będzie o czymś świadczyć - inna sprawa że serce nie jest okrągłe jak na basen uderzeniowy przystało.
-
Kra to raczej ma boki proste a nie zaokrąglone, wychodzi na to że ciemne tereny są jednymi z najstarszych na Plutonie.
Od lewej:
- stały, stary grunt
- obszar przejściowy z małą ilością lodu + np. na dnie kraterów
- cienki lód leżący bezpośrednio na gruncie
- lód w dodatku nie za gruby składający się z popękanej i z powrotem zamarzniętej kry, pod którą jest coś płynnego :D
Dwa naprawdę ciekawe komentarze. Czy "coś" podpowierzchniowego może być aktywne tylko w części Plutona, podobnie jak na Enceladusie?
-
Co do tych poligonów to mówią że zostały utworzone albo na skutek konwekcji cieplejszego materiału w skorupie lodowej albo na skutek stygnięcia skorupy i jej skurczenia.
Jeśli chodzi o obrazowanie Plutona w dużej rozdzielczości, to mozaika LORRI 0.4 km na piksel obejmuje tylko część tarczy. Ale będzie też niewiele gorszy skan MVIC obejmujący całą widoczną półkulę w rozdzielczości 0.5 km na piksel. Tak więc mapy Plutona będą znacznie lepsze od map księżyców Saturna uzyskanych w czasie misji Voyager.
-
Scorusie - ale stygniecie i kurczenie sie to raczej bylby dlugotrwale procesy - ciagle wiec powinny byc slady po uderzeniach podobnie jak na tej ciemnej, stalej powierzchni?
No chyba, ze ten lod tak ladnie sie zabliznia - i mimo, ze lodowa powierzchnia jest juz stara i nie zachodza na niej globalne zmiany to i slady po uderzeniach zanikaja praktycznie calkowicie. Fajnie by bylo zrzucic tam jakis impaktor i patrzec z orbity co sie dzieje.
No i dzieki za doprecyzowanie jak to bedzie z fotkami w wysokiej rozdzielczosci. Czy na poziomie piksela, gotowe zdjecie ze skanu przeprowadzonego MVIC-iem bedzie rownie dobrej/lepszej jakosci (ostrosc) w porownaniu do LORRI?
BTW... dlaczego o tych formach mowi sie "poligony" - przeciez one sa zaoblone i pozbawione wierzcholkow ;)
Dwa naprawdę ciekawe komentarze. Czy "coś" podpowierzchniowego może być aktywne tylko w części Plutona, podobnie jak na Enceladusie?
No wlasnie? :)
-
Brak kraterów świadczy że powierzchnia jest młodsza niż jakieś 100 mln lat.
-
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/9-small-bodies/2015/20150721_nh-pluto-mountain-range_mosaic.png
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07211628-new-horizons-pluto-encounter-plus-one-week.html
-
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/9-small-bodies/2015/20150721_nh-pluto-mountain-range_mosaic.png
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07211628-new-horizons-pluto-encounter-plus-one-week.html
Piękne :o
-
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/9-small-bodies/2015/20150721_nh-pluto-mountain-range_mosaic.png
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07211628-new-horizons-pluto-encounter-plus-one-week.html
Z całym szacunkiem dla Ciebie Scorus jako autorytetu - moim zdaniem - te próby datowania realiów na światach tak odległych i nieznanych, na dziś nie mogą być wiarygodne. Może poczekajmy na jakieś zbiorcze hipotezy za rok, może dwa?.
-
Tak na briefingu mówili.
-
Tak na briefingu mówili.
Potwierdzam - taki jest wstępny szacunek naukowców z misji New Horizons i taki oto wiek przedstawili na ostatniej konferencji.
-
Potwierdzam - taki jest wstępny szacunek naukowców z misji New Horizons i taki oto wiek przedstawili na ostatniej konferencji.
Pytanie tylko czy tempo uderzeń małych ciał jest jednakowe w wewnętrznej części Układu Słonecznego i jego części zewnętrznej? Te 100 milionów lat można traktować jaką zgrubną rachubę ;)
-
Nie jest takie samo. Pamiętajmy, że już wszystkie duże księżyce planet zewnętrzny były mapowane (Jowisza i Saturna w całości, Urana i Neptuna w sporych fragmentach) i są dla nich statystyki kraterowania.
-
Pluton i Charon w kolorze z MVIC, 14 lipca.
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19856
-
Pluton, Charon, Nix i Hydra w skali:
http://www.planetary.org/multimedia/space-images/small-bodies/pluto-system-family-portrait.html
Pluton i księżyce przy zachowanych relatywnych odległościach:
http://www.planetary.org/multimedia/space-images/small-bodies/pluto-system-family-portrait-scale-orbits.html
Pluton, Charon, duże księżyce, Ceres i Westa w zachowanej skali:
http://www.planetary.org/multimedia/space-images/charts/the-not-planets.html
-
Dzięki Scorus za te linki. Te porównania są zawsze bardzo przydatne. :)
-
Bardzo przejrzyste fotki z porównaniem skali takich obiektów;)
-
Chyba mamy właśnie telekonferencję na NASA TV o kolejnych wynikach z New Horizons!
-
Niesamowite! Zdjęcie Plutona od strony nocnej!
-
Charon prawdopodobnie nie ma żadnej znaczącej atmosfery. Przelot New Horizons w cieniu Charona to sugeruje, ale jeszcze to sprawdzą.
Jest to duża różnica względem Plutona.
-
Atmosfera Plutona ma charakterystykę "mgiełkową" (ang. haze), nie jest w przejrzysta. W atmosferze znajdują się małe cząsteczki, jest to pewnie w formie różnych powłok albo jakiś "fal".
Ta warstwa mgiełki tworzy się w pewnej wysokości nad Plutonem, nie tuż nad powierzchnią. Jest to dość zaskakujące.
Naukowcom wydaje się, że atmosfera i jej osiadanie (chodzi o mgiełkę) może powodować czerwony kolorek Plutona (ściśle - starych obszarów tej planety karłowatej).
Hm... Tak sobie słucham, ale pierwszy pomiar atmosfery sugerował, że jest to "stabilna atmosfera", a tutaj zdaje się, że jest inaczej.
Niezłe jajo - w ostatnich latach wzrosło ciśnienie atmosfery Plutona, aż do... 2015 roku. New Horizons stwierdził spadek ciśnienia przypowierzchniowego Plutona o mniej więcej połowę. Albo jest tu jakiś błąd, albo mamy niezłą zagadkę!
-
Po prostu niesamowite! Dowód na poruszanie się "lodów" na Plutonie! Te lody z jasnego obszaru "wpływają" na okoliczny ciemniejszy teren, wpierw opływając różne wzniesienia!
Są to różne "egzotyczne" formy lodów, np. CH2, CO, N2.
http://t.co/uBd166OANh
-
Przelot nad jasnym obszarem Plutona:
http://www.youtube.com/watch?v=0AbiygSo478
-
Po prostu niesamowite! Dowód na poruszanie się "lodów" na Plutonie! Te lody z jasnego obszaru "wpływają" na okoliczny ciemniejszy teren, wpierw opływając różne wzniesienia!
Są to różne "egzotyczne" formy lodów, np. CH2, CO, N2.
http://t.co/uBd166OANh
Czyli to rzeczywiscie byc moze "zyje" nawet dzis, a nie 100 mln lat temu sie ustabilizowalo.
Zaokraglone brzegow tych poligonow, sposob w jaki ten lod oplywa gorki... moze to ma zupelnie inna konsystencje niz nasz lod?
-
Tutaj mam nadzieję, że Scorus się wypowie. :)
Wydaje mi się, że ten lód jest twardy, tylko proces sublimacji i resublimacji następuje "niedaleko siebie". I tak dochodzi do płynięcia lodu, a raczej "płynięcia". :)
-
Racja... wczytalem sie i wspominaja tam, ze przypomina to nasze jezory lodowcowe - i rzeczywiscie jest duze podobienstwo.
-
Tylko lód wodny może być tam naprawdę twardy i tworzyć utwory takie jak np. góry. Inne rodzaje lodów mogą co najwyżej tworzyć właśnie płaskie i "płynące" powłoki.
Racja... wczytalem sie i wspominaja tam, ze przypomina to nasze jezory lodowcowe - i rzeczywiscie jest duze podobienstwo.
Właśnie jęzory lodowe zachowują się jak plastyczna masa.
-
Tylko lód wodny może być tam naprawdę twardy i tworzyć utwory takie jak np. góry. Inne rodzaje lodów mogą co najwyżej tworzyć właśnie płaskie i "płynące" powłoki.
No dobra ale jednego nie kapuje.. Dlaczego zakłada sie ze cała góra jest z lodu, przecież góry na naszej ziemi w swoim trzonie nie są zbudowane z lodu, lód tylko jest na zewnętrznej warstwie, dlaczego tak nie moze być i tam. Pozdrawiam z Hawajów gdzie właśnie jestem. ;D
-
A jak się liczy twardość takich materiałów jak lód wodny czy metanowy? W skali Mohsa? Są jakieś wykresy pokazujące zależność temperatury od twardości? (Albo wieku?)
-
No dobra ale jednego nie kapuje.. Dlaczego zakłada sie ze cała góra jest z lodu, przecież góry na naszej ziemi w swoim trzonie nie są zbudowane z lodu, lód tylko jest na zewnętrznej warstwie, dlaczego tak nie moze być i tam. Pozdrawiam z Hawajów gdzie właśnie jestem. ;D
Tam skorupa jest z lodu wodnego, więc lód wodny dokładnie odpowiada skale podłoża (bedrock), czym na Ziemi są np granity.
-
Trzeba by poszukać jak się zmieniają właściwości różnych lodów, ale lód wodny zawsze jest najodporniejszy, bo występują w nim wiązania wodorowe. Nie ma ich natomiast w lodach metanowych i azotowych.
-
Tam skorupa jest z lodu wodnego,
Skąd to wiemy??
Dlaczego nie mogą to być choćby granity?
-
Po masie Plutona i jego średnicy można wnioskować z czego się składa?
-
Wszystkie obiekty w zewnętrznym Układzie Słonecznym są złożone w dużej mierze z lodu, co wynika z dyferencjacji materii w dysku protoplanetranym - blisko Słońca lód nie może występować, tak więc występował w dużej ilości za pasem planetoid. Formujące się tam obiekty zawierały więc znacznie więcej lodów niż krzemianów. W początkach Układu Słonecznego młode obiekty nagrzewały się silnie na skutek zderzeń i rozpadu izotopów promieniotwórczych, w związku z czym ulegały stopieniu. Wtedy ciężkie krzemiany osiadały do ich środków tworząc jądra (jak większość żelaza i niklu na Ziemi) a lód wodny tworzył część zewnętrzną (jak krzemiany na Ziemi).
-
Tak na marginesie - czy woda na Ziemi to glownie zasluga komet? czy wynika ona z pierwotnego skladu naszej planety?
-
Prawdopodobnie pochodzi z małych ciał, ale udział komet i planetoid jest tu mocno niejasny.
-
Prawdopodobnie pochodzi z małych ciał, ale udział komet i planetoid jest tu mocno niejasny.
Tu jeszcze jest sporo do wyjaśnienia w tej materii...
-
Tombaugh Regio, pod linkiem to samo zdjęcie w dużej rozdzielczości
http://spaceweathergallery.com/full_image.php?image_name=Giuseppe-Conzo--PLUTO_MOSAIC_20150724web_1437992660.jpg&PHPSESSID=q6nfqt7sti7nu2qulufmm8bko2
-
...w związku z czym ubielały stopniu.
Co tu miało być? Bo nie mogę się domyślić.
-
...w związku z czym ubielały stopniu.
Co tu miało być? Bo nie mogę się domyślić.
"Ulegały stopieniu" wynika to przecież z kontekstu zdania. Ja nawet tego błędu nie wyłapałem jak czytałem ten wpis.
-
Klawiatura mi się rozpada...
-
Mozaiki i zdjęcia w kolorze z MVIC:
- Sputnik Planum i Norgay Montes:
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19808832351/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19615496210/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19923788951/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19302190943/
- Norgay Montes:
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19726449885/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/19274046703/
-
Na Wikipedii zrobili już ilustracje z nieoficjalnymi (nie zatwierdzonymi jeszcze przez IAU) nazwami utworów i ogólne opisy.
https://en.wikipedia.org/wiki/Geography_of_Pluto
-
Przesłane dotąd zdjęcia wysokiego priorytetu wyglądają tak jak w załączeniu. Po przelocie zrobili jeszcze trzy sekwencje nawigacyjne. Teraz będzie przerwa do połowy września.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/07241705-looking-back-at-pluto.html
-
Fajnie, jest ten wyczekiwany zestaw! :)
-
Z tych zdjęć wydaje się że ten jasny obszar o kształcie serca to któryś z biegunów Plutona, czyli New Horizons przelatywała by nie w płaszczyźnie orbity Charona. W sumie logiczne lud na biegunie :)
Mnie osobiście dziwi z skąd taka różnica między Charonem i Plutonem, w sensie koloru powierzchni, składu.
Jeśli oba ciała powstały w podobnej odległości od słońca to powinny mieć podobną budowę :)
-
Absolutnie nie, Tombraught Regio rozciąga się od równika do średnich szerokości.
-
Aktualne mapy Plutona. Widać, że ściągnęli też niewielkie fragmenty innych zdjęć o wysokiej rozdzielczości. Pewnie na DSN zostało trochę czasu.
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=254
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=252
-
Pełniejsza mapa z nazwami:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19915056650/
Nazwy utworów na Charonie:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/20097066892/
-
Pluton i Charon na grafikach wykonanych z map:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19449228884/
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19882123179/
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19455277203/
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19455277203/
-
Sputnik Planum i Tombraught Regio na mozaikach połączonych ze zdjęciami o mniejszej rozdzielczości:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19366004753/
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19959635446/
-
Pełniejsza mapa z nazwami:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/19915056650/
Nazwy utworów na Charonie:
https://www.flickr.com/photos/135024395@N07/20097066892/
Te nazwy tworów powierzchniowych są oficjalne, zaaprobowane przez IAU?
Bardzo mi się spodobał pomysł nazwania niektórych tworów na Plutonie nazwami słynnych statków osmicznych: Sputnik, Soyuz, Luna, Venera, Columbia, Challenger. Jest awet japońska Hayabausa oraz chiński Yutu 8)
Ale mi jeszcze brakuje Marinera 4, przecieżoblot miał miejsce dokładnie 50 lat po pierwszym oblocie Marsa. Brakuje mi też Spirita, Vikingów, Sojournera, Pathfindera......
Na pocieszenie na powierzchni Plutona znalazło się polskie nazwisko: Kowal :) Czy wiadomo, o kogo tu chodzi?
No i cieszę się, że nie ma tu za dużo piekielnych nazw, czego można się było spodziewać po patronie planety karłowatej :) Jak na razie wypatrzyłem jedną - Tartarus :P Szkoda Plutona na paskudzenie jego powierzchni demonicznymi nazwami ::)
-
Zapewne o Charlesa Kovala - odkrywcy Chirona w latach 70-tych.
Mi tez proponowane nazwy bardzo przypadły do gustu i mam nadzieje że IAU je zaakceptuje - szczególnie właśnie pomysł uhonorowania odkrywców (Tombaugh, Koval, Lowell - to on w końcu ufundował teleskop który odkrył Plutona), nazwy sond statków i programów też ekstra - przypominam że Marinery są już uhonorowane siecią rowów tektonicznych na Marsie - chociaż to raczej od odkrywcy Marinera 9 a nie 4.
No i nazwy Charona zaczerpnięte z ulubionych filmów dzieciństwa - Ripley, Nostromo, Skywalker, Vader, Organa super!
-
Tematy nazewnictwa są zatwierdzone, listy nazw też, jeszcze ich przypisanie do konkretnych utworów nie jest klepnięte.
-
Zwyczaj jest taki, ze nazwy nadaje/proponuje ten kto po raz pierwszy "zmapowal" dane cialo niebieskie? Zakladajac, ze Rosjanie byliby pierwsi... to oni mieliby takie prawo?
-
Nazwy nadaje IAU według konwencji przyjętej dla danego ciała. Może być ona dowolna z wykluczeniem polityków i zwykle osób żyjących. Zresztą wszystkie sprawy związane z mapami są załatwiane przez tą instytucję. Np. w przypadku Westy zespół Dawna wszedł w nią w ostry spór bo chciał używać własnej siatki geograficznej. Podobnie było z MSL, tylko że tam się nie wykłócali miesiącami. Dlatego góra w kraterze Gale ma dwa nazwy - oficjalną Aeolis Mons używaną w publikacjach (nazwa góry od klasycznej cechy albedo, tak jak Olympus Mons od Nix Olimica) i Mt. Sharp używaną potocznie.
-
Nie wiedziałem że Mount Sharp to nazwa nieoficjalna
nieoficja. A czy nazwy utworów na powierzchni mogą pochodzić od działających statków kosmicznych? ;-)
-
Nie wiedziałem że Mount Sharp to nazwa nieoficjalna
nieoficja. A czy nazwy utworów na powierzchni mogą pochodzić od działających statków kosmicznych? ;-)
Tak - nieoficjalna. Pisząc teksty na Kosmonautę się na tym złapaliśmy chyba dwa razy. Warto pamiętać o tym, że potoczne nazwy obszarów na różnych obiektach Układu Słonecznego wcale nie są/nie będą tymi oficjalnymi.
-
Dla przypomnienia zwłaszcza dla młodszych Forumowiczów - trudności w jakich rodziła się bezzałogowa misja do Plutona, polecam artykuł z 2000 roku:
http://www.spacedaily.com/news/outerplanets-00d.htm
W latach 90-tych XX wieku były pomysły na misje do Plutona oraz Pas Kuipera sond zasilanych wielkimi panelami słonecznymi :o i z silnikami jonowymi. Były to jedne z wersji sond Pluton Express oraz Kuiper Express. Ciekawe czy tego typu sondy dałoby się dziś zbudować i wysłać w ślad za New Horizons do Plutona i innych ciał w Pasie Kuipera i ile takowe sondy mogłyby kosztować?
-
Nic takiego nie było traktowane poważnie, silniki jonowe w latach 90-tych nie były używane poza orbitą okołoziemską a wydajność paneli słonecznych kończyła się na Marsie. Rozważane propozycje w załączeniu, opis jest w kompendium. Jak widać ceny były zupełnie nie akceptowalne jak na misję zbierającą dane przez kilkadziesiąt godzin po 10 latach lotu.
-
W porównaniu z poprzednimi propozycjami misji na Plutona, New Horizons wychodzi na prawdziwą promocję!
-
Dalsze wersje mozaiki Tombraugh Regio:
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/20067629536/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/20099632331/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/20100416151/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/20113819246/
https://www.flickr.com/photos/105035663@N07/20018064268/
-
Dalsze mapy z nazwami utworów.
Pluton:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19863
Tombraugh Regio:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19865
Charon:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19864
-
Mamy właśnie miesiąc od przelotu New Horizons obok Plutona! :) Pewnie w ciągu tego miesiąca się dowiedzieliśmy więcej niż łącznie podczas poprzednich lat...
-
niezła animacja w sekundach która symuluję 4 godzinny przelot NH koło Plutona;))
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/23919/fantastyczny-przelot-obok-plutona
-
To jest dopiero animacja przelotu!
http://www.youtube.com/watch?v=tKHYGvv-204
-
Już od 5 września będą przesyłane kolejne zdjęcia. Wcześniej zapowiadali, że transmisja danych z LORRI, Ralph i LEISA zostanie wznowiona 15 września, tak więc pewnie szybciej uporali się z danymi ze SWAP, PEPPSI i SDC. Pewnie dostali więcej czasu na DSN.
http://spaceflightnow.com/2015/08/26/scientists-eager-for-restart-of-pluto-photo-pipeline/
-
Czy coś wiadomo, kiedy możemy się spodziewać publikacji kolejnych zdjęć z New Horizons? Zakładam, że jakaś konferencja się odbędzie + publikacja.
Warto jednak monitorować tę stronę:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/index.php
-
Czy NHPC oznacza sondę New Horizons? Od dziś sonda ma przesyłać pozostałe 95% danych z przelotu. ;)
-
Zgadza się, NHPC to w Deep Space Network skrót używany na New Horizonsa
(źródło) http://pluto.jhuapl.edu/Mission/Spacecraft/Communications.php
-
Dalej idą dane z NH poprzez DSN.
-
Nowe zdjęcia będą w piątek. Alan Stern je już widział i pisał, że są niesamowite!
-
Super, przyda się trochę świeżego sosu ;)
-
Nowe zdjęcia będą w piątek. Alan Stern je już widział i pisał, że są niesamowite!
Będą to całkiem nowe zdjęcia, czy te które wcześniej widzieliśmy ale o większej rozdzielczości?
-
Całkiem nowe. Ściganie tych samych w lepszej jakości zacznie się dopiero w połowie listopada.
-
Już niebawem będą zdjęcia! :)
-
I już są !
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/view.php?gallery_id=2
Miłego oglądania :)
(http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Spherical-Mosaic-9-10-15.jpg)
-
Śliczności!
-
Co to sa za twory, wyglądające niczym kanały... a to jest chyba mało możliwe :D
-
Pluton ma bardziej zróżnicowaną powierzchnię niż myślałem ;D
-
Mi to bardziej przypomina rowy tektoniczne :-)
Kanarku pod Twoim linkiem wyświetlają mi się stare fotki.....
-
Co to sa za twory, wyglądające niczym kanały... a to jest chyba mało możliwe :D
Kiedyś na Marsie także dostrzegano kanały i nawet zastanawiano się jak wyglądają Marsjanie którzy je zbudowali :D
ale rzeczywiście te twory w lewej dolnej części zdjęcia przypominają jakieś kanały wyrzeźbione w gruncie przez przemieszczający się lodowiec albo coś w tym rodzaju...
-
Mi to bardziej przypomina rowy tektoniczne :-)
Kanarku pod Twoim linkiem wyświetlają mi się stare fotki.....
Ano właśnie - nadal nie ma "surówek"??
-
Stren napisał, że rezygnują z przesyłania zdjęć skompresowanych stratnie i będą przesyłać tylko kompresowane bezstratnie. Tak więc z rok potrwa zanim zobaczymy wszystko :P
After seeing bad .jpg artifacts in July browse images I opted go right to lossless full dataset downlink.
Zdjęcia surowe mają być jutro.
Alternatywna strona ze zdjęciami, o tyle dobra że mogę ściągnąć wszystko jednym kliknięciem:
http://planetary.s3.amazonaws.com/data/nh/index.html
-
A co powiecie na tę fotkę? :)
-
Najlepsze z otrzymanych dotąd - zdjęcie Nix.
-
Nadal nie ma nowych surowych zdjęć? Ani pod jednym ani pod drugim linkiem ich nie ma... :(
-
Ciekawe czy to jest najlepsza w ogóle fotografia Nix jaką otrzymamy? Z tego co pamiętam i dla pewności sprawdziłem jeszcze w rozpisce to w największej rozdzielczości księżyc ten miał mieć 124 pix a dodatkowo przy niepewnej próbie aż 400 pix.
-
Będzie jeszcze jedno trochę lepsze zdjęcie Nixa, ale w większej fazie, to znaczy w postaci sierpa. To jest bodajże najlepsze w pełnym oświetleniu.
Zdjęcia surowe już są. Np fragment największej mozaiki globalnej z LORRI:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168424_0x630_sci_4.jpg
Będzie jeszcze globalny skan z MVIC w większej rozdzielczości.
Rzeczona mozaika po złożeniu i połączeniu z odległym obrazem z MVIC:
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21335944185/
-
Ostatnio doszło też zdjęcie Charona bez morderczej kompresji:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029914/lor_0299147776_0x630_sci_4.jpg
W wersji połączonej z MVIC:
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21317475992/
Obraz Nixa połączony z MVIC:
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21300699956/
Dla porównania zdjęcie surowe:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299167136_0x630_sci_3.jpg
-
Rzeczywiście - są nowe zdjęcia. Linki:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175721_0x632_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:30:02%20UTC&description=[not+yet+coded]&target=CHARON&range=0.1M%20km&exposure=60%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175604_0x632_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:28:05%20UTC&description=[not+yet+coded]&target=CHARON&range=0.1M%20km&exposure=60%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175241_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:22:02%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175145_0x632_sci_7.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:20:26%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174953_0x632_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:17:14%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174953_0x632_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:17:14%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174905_0x632_sci_8.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:16:26%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174857_0x632_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:15:38%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174809_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:14:50%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
(to jest niesamowite!)
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174809_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E10:14:50%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.1M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168424_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E08:28:25%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.2M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168376_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E08:27:37%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.2M%20km&exposure=150%20msec
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168328_0x630_sci_4.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E08:26:49%20UTC&description=&target=PLUTO&range=0.2M%20km&exposure=150%20msec
-
Odkryli coś niesamowitego.
Alan Stern pisze:
"Kto powiedział, że jedno zdjęcie = 1000 słów? Właśnie widziałem zdjęcie warte być może 1000 artykułów naukowych! OMG"
link do tweeta:
https://twitter.com/NewHorizons2015/status/643140421707665409
Moim zdaniem aktywny gejzer/kriowulkan na zdjęciu 70m/pixel.
-
W piątek będzie o tym informacja, tak? Pewnie wieczorem konferencja na NASA TV?
-
W piątek wypuszczają nowe zdjęcia. Może wcześniej się ukaże coś opisanego na stronie NASA. Czekam z niecierpliwością.
-
Ehm a mi się tak marzył orbiter Plutona :( Teraz tylko czekać na kolejną misję za x lat, która dokładniej przyjrzy się całej planecie karłowatej. Tylko,że wtedy Pluton będzie miał cieńszą atmosferę, gdyż oddala się od Słońa, podczas swej orbitalnej wędrówki.
Ciekawe, gdyby Ceres miała dużego towarzysza jak Pluton, czy wpłynęło by to na jej aktywność geologiczną. Bo jak na razie, z całym szacunkiem dla białych tworów na Ceres ta planeta karłowata jest bardzo nudna w porównaniu do intrygującego świata jakim jest tak odległy i zimny Pluton.
No i czekamy na piątkowe zdjęcia Plutona i Charona 8)
-
Piątkowa konferencja będzie prawdopodobnie niesamowita, po której dowiemy się jeszcze więcej niż wcześniej sobie to nawet wyobrażaliśmy. :)
-
Jest jakieś info o konferencji? Podlinkuj, jeśli tak. Bo ja mówiłem tylko o umieszczeniu zdjęć na stronie z surowymi danymi, bo co piątek się to będzie teraz odbywało.
-
Jest jakieś info o konferencji? Podlinkuj, jeśli tak. Bo ja mówiłem tylko o umieszczeniu zdjęć na stronie z surowymi danymi, bo co piątek się to będzie teraz odbywało.
Aj i tu się rozpędziłem - rzeczywiście nie ma infa o konferencji. Jeśli jednak jest jakieś duże odkrycie, to wcześniej czy później takiej konferencji można się spodziewać.
-
Spojrzenie na Plutona i Charona w postaci filmu:
http://www.youtube.com/watch?v=S9tQFgH8XLo
-
Bo jak na razie, z całym szacunkiem dla białych tworów na Ceres ta planeta karłowata jest bardzo nudna w porównaniu do intrygującego świata jakim jest tak odległy i zimny Pluton.
Ceres mogłaby się zmieścić 3 razy we wnętrzu Plutona, nic dziwnego że jest znacznie mniej złożona.
-
To odkrycie to musi być aktywny gejzer bo skądś się bierze ten cały azot w atmosferze :D
-
To odkrycie to musi być aktywny gejzer bo skądś się bierze ten cały azot w atmosferze :D
Naprawdę czekam z niecierpliwością!
-
na razie nic nie odkryli tylko kilka zdjęć przesłali.
-
W najsmielszych snach nie spodziewalem sie takich kadrow. WOW!
Ładne prazki w atmosferze.
Klikajcie po duze, bo kadr jest wielki, tu link bezposredni: https://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-apluto-wide-9-17-15-final_0.png
-
Nowe zapierające dech w piersiach fotografie Plutona.
-
Wow ale jazda! 8) Super zdjęcia. Ciekawe jakby wyglądały w kolorze? :)
Do tego widać atmosferę :D
-
Genialne! :D
-
Niesamowite. Pluton jest zaskakującym globem, a przy okazji tak pięknym! :)
-
W najsmielszych snach nie spodziewalem sie takich kadrow. WOW!
Ładne prazki w atmosferze.
Klikajcie po duze, bo kadr jest wielki, tu link bezposredni: https://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-apluto-wide-9-17-15-final_0.png
K....e! to na pewno nie jest jakiś maluneczek !?
-
To są rzecz jasna pierwsze zdjęcia z MVIC.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150917
Strumień lodu:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19943
Lód wchodzący w dolinę:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19944
Sputnik Planum:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19945
Mgły w okolicach terminatora:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19946
-
Góry:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19947
Cały sierp:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA19948
-
Możecie coś napisać o tej warstwowości atmosfery Plutona? Jest to rzeczywiście aż tak mocno widoczne?
-
Rewelacyjne zdjęcia. Ciekawy jestem jakiej wysokości są te góry, ja nie podejmuję się oszacowania ich wysokości, ale wydają się dość wysokie, gdyż przecież średnica Plutona to ok. 2,4 tyś km.
-
zaskakujące że na planetce tak bardzo oddalonej od słońca ilość energii umożliwia tak bogate życie "geologiczne".
-
Rewelacyjne zdjęcia. Ciekawy jestem jakiej wysokości są te góry, ja nie podejmuję się oszacowania ich wysokości, ale wydają się dość wysokie, gdyż przecież średnica Plutona to ok. 2,4 tyś km.
Pod PIA19947 pisze, że do 3500 m.
-
Aha! Można zdjęcia posortować po dacie downlinku!
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/index.php?order=downlinkDate
-
zaskakujące że na planetce tak bardzo oddalonej od słońca ilość energii umożliwia tak bogate życie "geologiczne".
To fakt. Ale pamiętaj, geologia jako całość ma dwa źródła: wewnętrzne ciepło planety (tektonika -najważniejsze!) i energia Słońca (obieg atmosfery i hydrosfery + procesy erozyjne). Pomijam siły pływowe, istotne np. dla księżyców Jowisza i Saturna.
Wyjaśnieniem wydaje się inny skład chemiczny zewnętrznych warstw planety, zbudowanej w dużej mierze z materiałów nieco, hmm, kriogenicznych. Na planetach typu ziemskiego, ciepło z radioaktywnych pierwiastków topi skały w temperaturze rzędu 1000 st. C, na Plutonie mamy "kriominerały", z których u nas jedne by w temperaturze pokojowej wyparowały, a drugie stanowiłyby (czy raczej stanowią) płynny ocean.
Moim zdaniem to tłumaczy, dlaczego tak mała dostępna ilość energii jest w stanie puścić w ruch tak intensywną geologię. Swoja drogą, co się tam musiało dziać zanim Charon i Pluton zsynchronizowały swój obrót.
Pozdrawiam
-J.
-
Przy robieniu tego zdjęcia sierpa Plutona był używany tylko kanał monochromatyczny MVIC, więc koloru nie będzie. Jednak jednocześnie była używana kamera LORRI, więc będą zbliżenia krajobrazu.
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2015/09171318-spectacular-new-horizons-mvic-haze.html
-
Zaskakująco skomplikowany krajobraz. Ogromne wrażenie robią zwłaszcza te potężne łańcuchy górskie. Wyobraźcie sobie teraz pobyt na Plutonie na potężnej lodowej równinie, daleko w oddali potężne masywy górskie skąpane w delikatnej atmosferze , a nad łańcuchami potężna tarcza zawieszonego nieruchomo Charona, chyba dzis wieczorem wezmę się za wizualizację ;)
Dla mnie osobiscie swiat Plutona jest zdecydowanie najbardziej zaskakującym odkryciem od czasu poznania powierzchni Io i jego siarkowych wulkanów.
-
Przyszedł czwartek i nowe zdjęcia Plutona!
http://www.nasa.gov/feature/perplexing-pluto-new-snakeskin-image-and-more-from-new-horizons
To dosłownie zwala z nóg: http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/crop_p_color2_enhanced_release.png
-
Niesamowite obrazy. Czy to jakaś forma "wydm piaskowych" na Plutonie? Czy forma płynięcia azotowego lodu?
-
Przyszedł czwartek i nowe zdjęcia Plutona!
http://www.nasa.gov/feature/perplexing-pluto-new-snakeskin-image-and-more-from-new-horizons
To dosłownie zwala z nóg: http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/crop_p_color2_enhanced_release.png
Rzeczywiście można spaść z krzesła 8) Piekna fotka z wieloma szczegółami ukształtowania powierzchni Plutona.
A pomyśleć, ileż trzeba było bojów o finanse, żeby misja na Plutona została zrealizowana. New Horizons ydało się wystartować niejako w ostatnim momencie. Szczęście że sonda cała i zdrowa doleciała do celu i przysłała nam te zdjęcia! Tylko ciekaw jestem, co znajduje się po drugiej stronie Plutona. Czy jego powierzchnia jest tam podobna czy też istnieje jakaś dychotomia półkul?
NASA pomyśl o orbiterze Plutona! To by była bardzo ciekawa misja! Może czekalibyśmy 30 lat na dolot ale na coś takiego warto czekać lataaaaami! :)
-
Niesamowite obrazy. Czy to jakaś forma "wydm piaskowych" na Plutonie? Czy forma płynięcia azotowego lodu?
Który to już raz szczęka opada, mi kojarzy się z takimi "dobami" lodowymi na Callisto - może to erozyjne ostańce po odparowaniu "lżejszych" lodów?
-
A może odparowanie/osiadanie takich lżejszych lodów? Wydaje mi się, że można tutaj mówić o cykliczności niektórych procesów na Plutonie. :)
-
Globalny skan z MVIC:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/crop_p_color2_enhanced_release_small.png
Powyższy obraz reporjektowany na mapę:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/pmap_pmc195_8092-shenk.jpg
Fragment z utworami przypominającymi wydmy:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/snakeskin_detail.png
-
Mozaika z LORRI połączona z kolorem z MVIC:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/lorri_rider.png
Fragment Sputnik Planum:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/detail_lorri_rider.jpg
Aktualna mozaika Sputnik Planum:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-surface-features-9-11-15.jpg
Pierwsza mapa z LEISA:
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/new_methane_maps-lrg.jpg
-
A może odparowanie/osiadanie takich lżejszych lodów? Wydaje mi się, że można tutaj mówić o cykliczności niektórych procesów na Plutonie. :)
O zmarszczkach na Sputnik Planum mówią, iż mogą być to wydmy z ziaren lodu albo produkt osadzania się oparów. Te większe grzbiety były już widoczne na zdjęciach o niższej rozdzielczości do mozaiki globalnej z LORRI. Wtedy mówili, że jeśli są to wydmy to ich obecność implikuje znacznie gęstą atmosferę w przeszłości. Przy obecnym ciśnieniu wiatr jest za słaby aby poruszać piasek.
-
A o jakiej gęstości atmosfery tutaj mowa (nie aktualnej, ale tej w przeszłości)?
-
Ciekawe skąd gęsta atmosfera, poza tym myślę że morfologicznie powinniśmy raczej słowo "wydmy" zastąpić słowem "zaspy" a słowo "piasek" słowem "śnieg".
-
Gęstości konkretnie nie precyzowali.
Co do wydm i zasp, to pamiętajmy, że lód wodny nie różni się tam od skały, tak więc jego ewentualne ziarna nie różnią się od pasku.
-
Nowo przesłane zdjęcia z LORRI.
Atmosfera:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194497_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194487_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194439_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194429_0x630_sci_3.jpg
Zdjęcia do mozaiki w rozdzielczości 250 metrów na piksel, ponad 1.5 raza lepszej od poprzedniej mozaiki:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178903_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178901_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178899_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178897_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178895_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178893_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178891_0x630_sci_4.jpg
Charon - najlepsze jak dotąd obrazy z LORRI, do mozaiki przechodzącej przez środek tarczy:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175721_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175682_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175643_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175604_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299175565_0x630_sci_4.jpg
Będzie jeszcze mozaika o większej rozdzielczości.
-
Najlepsza jak dotąd mozaika Charona połączona z poprzednim obrazem w kolorze z MVIC:
https://www.flickr.com/photos/132160802@N06/21722140165/
Globalny skan Plutona w bardziej naturalnych kolorach:
https://www.flickr.com/photos/132160802@N06/21528434770/
-
Co do wydm i zasp, to pamiętajmy, że lód wodny nie różni się tam od skały, tak więc jego ewentualne ziarna nie różnią się od pasku.
Czyli niektóre procesy erozyjne mogą pochodzić od ziarenek lodu, które byłyby noszone przez plutoniański wiatr?
-
Witam wszystkich. To mój pierwszy wpis na forum, ale czytam Was od paru lat.
Pytanie – czy zdjęcia ciemnej strony Plutona/Charona oświetlonej rozproszonym światłem odbitym są już dostępne? Swego czasu w tym wątku dyskutowano o oświetleniu światłem rozproszonym i jak zrozumiałem dużą część zaciemnionej półkuli można fotografować. Opublikowane zdjęcia ciemnej strony Plutona z obrączką rozświetlonej atmosfery nie zawierają szczegółów powierzchni, ale chyba nie takie ujęcia chodziło.
-
Nie ma jeszcze tego. MVIC do tego służył, dostępne zdjęcia są z LORRI.
-
Dzięki za info. Czekamy więc.
-
Hmm, nikt jeszcze nie wrzucił nowych zdjęć w wysokiej rozdzielczości.
Charon z MVIC:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Charon-Neutral-Bright-Release.jpg
Mozaika przez środek tarczy:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Charon-Detail-%28with-connecting-lines%29-9-29-15.jpg
Pluton i Charon po obróbce uwidaczniającej różnice między ich powierzchniami:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/pics/Pluto-Charon-v2-10-1-15.jpg
Wizualizacja przelotu nad Charonem:
https://www.youtube.com/watch?t=20&v=lrMBzJcvtt0
-
Co do pochodzenia spękań to mają taką koncepcję, że ocean podpowierzchniowy tam zamarzał i zmiana objętości spowodowała rozerwanie skorupy. I że wodna mogła się wylać co spowodowało odmłodzenie części powierzchni. Jak widać spore fragmenty są dość gładkie i występuje na nich mała ilość kraterów.
http://spaceflightnow.com/2015/10/02/charon-takes-center-stage-in-new-batch-of-new-horizons-images/
-
Z LORRI doszły dalsze zdjęcia atmosfery:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194729_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194719_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194671_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194661_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194613_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194603_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194555_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029919/lor_0299194545_0x630_sci_4.jpg
Mozaika:
http://planetary.s3.amazonaws.com/assets/images/9-small-bodies/2015/20151002_pluto_lookback_mosaic.png
-
Po prostu niesamowite.
-
Media podają, że dziś ma się odbyć konferencja NASA poświęcona Plutonowi i misji. Słyszeliście coś o tym ?
-
Media podają, że dziś ma się odbyć konferencja NASA poświęcona Plutonowi i misji. Słyszeliście coś o tym ?
Na Twitterze misji podano, że informacja ta to fałszywka.
-
Natomiast NASA opublikowała kolorowe zdjęcie atmosfery Plutona. Jest niebieska...
http://www.nasa.gov/nh/nh-finds-blue-skies-and-water-ice-on-pluto
-
Natomiast NASA opublikowała kolorowe zdjęcie atmosfery Plutona. Jest niebieska...
http://www.nasa.gov/nh/nh-finds-blue-skies-and-water-ice-on-pluto
Czyli Pluton jest bardziej podobny do Ziemi niż wcześniej myśleliśmy ;)
Poza tym NASA pokazała nową fotkę:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=328
gdzie widać głębiej ulokowane złoża lodu wodnego. Na Plutonie lód jest schowany głębiej, pod warstwami innego rodzaju lodów, bardziej lotnych: “Large expanses of Pluto don’t show exposed water ice,” said science team member Jason Cook, of SwRI, “because it’s apparently masked by other, more volatile ices across most of the planet. Understanding why water appears exactly where it does, and not in other places, is a challenge that we are digging into.”
-
Można napisać, że każde nowe zdjęcie Plutona rozwiązuje jedną zagadkę poprzez... odnajdywanie kolejnych dwóch. :)
-
Zdjęcia do globalnej mozaiki Charona:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299169016_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299169015_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168968_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168967_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168920_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168919_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168776_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168775_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168728_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168727_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168679_0x630_sci_3.jpg
Styx:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299137075_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299137074_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299137015_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299137014_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299136955_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029913/lor_0299136954_0x630_sci_3.jpg
-
Pierwsza publikacja w Science na temat przelotu New Horizons:
http://www.sciencemag.org/content/350/6258/aad1815.full.pdf
(jeszcze dostępna bez żadnych opłat - ściągajcie!)
-
ZDJĘCIA CHARONA DO MOZAIKI O NAJWIĘKSZEJ ROZDZIELCZOŚCI
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180409_0x630_sci_6.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180409_0x630_sci_6.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180427_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180424_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180421_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180418_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180412_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299180406_0x630_sci_4.jpg
Zaległe zdjęcie do globalnej mozaiki stereoskopowej:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029916/lor_0299168680_0x630_sci_3.jpg
Dalsze zdjęcia Plutona o bardzo dużej rozdzielczości:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178929_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178927_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178925_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178923_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178921_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178919_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178917_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178915_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178913_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178911_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178909_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178907_0x630_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178905_0x630_sci_3.jpg
Teraz dopiero pokazały się dziwaczne wzory małych zagłębień i wybrzuszeń, i na Charonie i na Plutonie. Nie przypominam sobie czegoś podobnego na innych obiektach.
-
Te małe otworki są naprawdę zaskakujące. To jakaś forma sublimacji gazów?
-
Raczej wygląda to tak jakby pod powierzchnią lodu znajdowały się szczeliny a ich strop miejscami się zapadał (jak kanały lawowe na ciałach krzemianowych). Wiele otworów układa się w linie lub zlewa w szczeliny, najlepiej widać to na zdjęciu w załączeniu. Ponadto takie linie otworów miejscami wyraźnie się grupują. Może więc pokrywa lodowa jest warstwowana? Może w warstwie dolnej powstają szczeliny na skutek naprężeń w lodzie a następnie warstwa górna stopniowo się załamuje?
-
Ponadto szczególnie duże zagłębienia znajdują się na granicach poligonów. Wygląda to tak jakby pomiędzy dużymi płytami lodu znajdowały się szczeliny pokryte cienką taflą lodową która miejscami się rozpada.
-
Proszę Państwa - oto Kerberos. Kerberos jest bardzo zapikselowany dziś, ale nie narzekajmy! :)
http://www.nasa.gov/feature/last-of-pluto-s-moons-mysterious-kerberos-revealed-by-new-horizons
-
E tam, nie jest tragicznie.
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Zauważmy też, że na zestawieniu jest nowe zdjęcie Nixa, najlepsze z misji. Do tej pory nie było ściągane. A zdjęcie Hydry powstało z nałożenia serii zdjęć, co pozwoliło na uwydatnienie szczegółów.
-
Kerberos okazał się mniejszy niż szacowano, bo jego albedo jest większe niż innych księżyców. Jego masę określono wcześniej na podstawie oddziaływań grawitacyjnych szacowanych na bazie zdjęć z HST, pozwalających na obliczenie perturbacji orbit księżyców. Była ona stosunkowo duża. A dlaczego jest ona tak duża przy małych rozmiarach pozostaje aktualnie niewyjaśnione.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20151022
-
Kerberos:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029915/lor_0299153805_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029915/lor_0299153745_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029915/lor_0299153765_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029915/lor_0299153785_0x630_sci_1.jpg
Nix:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299174108_0x636_sci_3.jpg
Pluton - mozaika średniej rozdzielności:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178887_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178889_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178885_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178883_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178881_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178881_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178879_0x630_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299178877_0x630_sci_4.jpg
Widzimy, że ciemny materiał znajduje się w odslonięciach na brzegach kraterówi na ścianie urwiska. Na urwisku widać, ze się osypuje z jednego poziomu. Pewnie jest tam warstwa takiego materiału która powoli eroduje.
Inna mozaika:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177015_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299176979_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299176943_0x636_sci_3.jpg
Tutaj ciemny materiał zalega głównie na dnach kraterów.
Zdjęcia Plutona z 13 lipca:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029905/lor_0299059352_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029905/lor_0299059351_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029905/lor_0299059350_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029905/lor_0299059349_0x630_sci_1.jpg
Charon 13 lipca:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029907/lor_0299075351_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029907/lor_0299075350_0x630_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029907/lor_0299075349_0x630_sci_1.jpg
-
Ostatnio przesłane zdjęcia Plutona pozwalają na zestawienie obrazów stereoskopowych.
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?gallery_id=2&image_id=332
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA20032
-
Dane z LEISA wykazały, że jeden z małych kraterów na Charonie jest bogaty w amoniak, czym różni się od innych kraterów:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=340
Pełniejszy obraz sierpa Plutona z MVIC:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=333
Pluton 13 lipca:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=334
-
Przeprocesowany obraz Nixa - niesamowite.
-
Kto by pomyślał... Fantastyczne te szczegóły powierzchni, kamyczek taki :) :o
-
no i coś więcej odnośnie Charona,
NH wykrywa krater bogaty w amoniak. Skład krateru jest na tyle unikatowy w porównaniu do pozostałych takich obiektow na Charonie, że podejrzewa się, że jest on najmłodszy:
http://www.nasa.gov/feature/the-youngest-crater-on-charon
-
Dzisiaj jakieś niesamowite wieści z New Horizons mają zostać przedstawione na 47th annual Division for Planetary Sciences Meeting. Pilnujcie hashtaga #DPS15 :)
-
Dzisiaj jakieś niesamowite wieści z New Horizons mają zostać przedstawione na 47th annual Division for Planetary Sciences Meeting. Pilnujcie hashtaga #DPS15 :)
Czyżby znaleźli Monolit? ;)
-
Wulkany?
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20151109
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Wulkany?
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20151109
Tapatalk on Xperia's Z board
Raczej kriowulkany. To dość prawdopodobne, zwłaszcza po tym jak ukazano krater na Charonie z większą niż przeciętna zawartością azotu.
-
Niesamowite odkrycie, gdyż te kriowulkany są wyrażnie większe od tych na Trytonie. A to chyba oznacza, że rosły stabilnie przez dłuuugi okres czasu. A to z kolei może coś mówić o wnętrzu Plutona i stabilności orbity tej planety karłowatej.
-
Z Trytonem to nie ma nic wspólnego, tam są zwyczajne dziury w lodzie przez które wylatuje gaz pod ciśnieniem, tak jak na czapach polarnych Marsa tylko w większej skali. Tutaj byłby natomiast normalny wulkan wyrzucający lawę, dokładnie jak na Ziemi tylko opartą na innych substancjach. I należy pamiętać że te wnioski opierają się tylko na topografii terenu, tak więc wszyscy są bardzo ostrożni w interpretacjach. Ale przecież musieli pokazać coś interesującego, bo np. to iż małe księżyce kołyszą się chaotycznie przeciętną publiczność niewiele zainteresuje. A wieść o wulkanach będzie teraz powtarzana przez różne popularne serwisy, chociażby z prognozą pogody.
-
Poskładane mozaiki wysokiej i średniej rozdzielczości ze zdjęć przesłanych w ostatnich tygodniach.
Pluton:
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22426155020/
http://mc.herobrinesarmy.com/P_LEISA_HIRES_L1.png
http://pirlwww.lpl.arizona.edu/~perry/images/P_MPAN.jpg
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22214708032/
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22600551862/
https://www.flickr.com/photos/lunexit/21116738193/
Charon:
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22201658976/
https://www.flickr.com/photos/lunexit/21116743233/
Charon - mozaiki globalna:
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22145685716/
Ta sama mozaika została wykonana 2 razy, tak więc można złożyć obraz stereoskopowy:
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21873130429/
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21438711143/
-
Ta fotka:
https://www.flickr.com/photos/109586958@N03/21438711143/in/photostream/
pokazuje podwójne oblicze powierzchni Charona. Jeślibym miał zgadywać to lewa strona jest młodsza geologicznie. Wzorem z naszego Księżyca ciemną plamę w lewym górnym roku wziąłbym za miejsce uderzenia wielkiej planetoidy - odpowiednik naszego Mare, które zdeformowało połowę księżyca. Strona od prawej strony pokazuje dawna, prawie geologicznie nie zmienioną powierzchnię Charona, z wyjątkiem szczelin powstałych zapewne jako skutek naprężeń skorupy Charona podczas bolidu.
Ciekawe co o tym sadzi NASA :)
-
nowe wątki dotyczące księżycówplutona, a właściwie ich zachowania:
http://www.iflscience.com/space/plutos-moons-behave-spinning-tops-ke-editing
-
Mówią że na gładki obszar mogła się kiedyś woda wylać. A Mordor Macula to prawdopodobnie obszar gdzie zbierają się toliny uciekające z atmosfery Plutona.
https://blogs.nasa.gov/pluto/2015/09/09/new-horizons-probes-the-mystery-of-charons-red-pole/
-
Mówią że na gładki obszar mogła się kiedyś woda wylać. A Mordor Macula to prawdopodobnie obszar gdzie zbierają się toliny uciekające z atmosfery Plutona.
https://blogs.nasa.gov/pluto/2015/09/09/new-horizons-probes-the-mystery-of-charons-red-pole/
Tylko jaka była przyczyna wylania się wody? Czy nie taka sama jak wylewów bazaltów na księżycowych mare? :)
-
http://arxiv.org/ftp/arxiv/papers/1510/1510.07704.pdf
-
Dzień z życia Plutona
http://space.trendolizer.com/2015/11/a-nasa-spacecraft-captured-a-day-in-the-life-of-pluto-and-its-largest-moon.html
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Przyszły zdjęcia z LORRI uzyskane w czasie gdy MVIC wykonywał skan sierpa Plutona. Czas ekspozycji był bardzo krótki więc są one ciemne i zaszumione, jednak mają one bardzo wysoką rozdzielczość i pokazują krajobraz ze spektakularnej perspektywy.
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299181362_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029918/lor_0299181359_0x636_sci_2.jpg
-
Lokalizacja zdęcia z LORRI:
https://www.flickr.com/photos/lunexit/22548293084/
-
Czy ta perspektywa pozwoli na lepsze wyznaczenie wysokości względnych pomiędzy różnymi elementami terenu?
-
Najnowsze zdjęcia
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20151204
Tapatalk on Xperia's Z board
-
Te najnowsze zdjęcia są po prostu cudowne. Bardzo dużo ciekawych zdjęć obszarów. Przykład w załączniku.
A link do przykładu to: http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/view_obs.php?image=029917/lor_0299179682_0x636_sci_3.jpg&utc_time=2015-07-14%3Cbr%3E11:36:03%20UTC&description=
-
To są zdjęcia o największej rozdzielczości. Zostały uzyskane w czasie gdy MVIC wykonywał największy globalny skan Plutona.
Wszystkie ostatnio przesłane zdjęcia, na pierwszych widać chyba mgłę nisko nad horyzontem:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179658_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179661_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179664_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179667_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179670_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179673_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179676_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179679_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179682_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179685_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177051_0x636_sci_7.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179688_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179691_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179694_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179697_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179700_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179703_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179706_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179709_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179712_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179715_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179724_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179727_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179730_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179733_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179736_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179739_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179742_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179745_0x636_sci_2.jpg
-
Mozaika ostatnio przesłanych zdjęć:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=383
Animacja:
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=383
Wersje amatorskie:
http://mc.herobrinesarmy.com/mos2b.png
http://pirlwww.lpl.arizona.edu/~perry/images/P_MVIC_LORRI_CA.jpg
2 listopada obserwowany był obiekt KBO 1994 JR1:
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20151204b
-
Mozaika o maksymalnej rozdzielczości połączona z MVIC:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA20213
Dalsze wersje amatorskie:
https://www.flickr.com/photos/lunexit/23545242615/
https://www.flickr.com/photos/lunexit/23462700441/
https://www.flickr.com/photos/lunexit/23462725631/
Lokalizacja małych zagłębień mogących być wynikiem współdziałania sublimacji lodu i zapadania się powierzchni:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA20212
-
Mamy i zdjęcie Nixa. :)
http://www.nasa.gov/image-feature/pluto-s-moon-nix-half-illuminated
-
To jest obraz z MVIC i jest to najlepsze zdjęcie tego księżyca. Pokrycia multispektralnego niestety nie było.
-
Przed świętami została przesłana mozaika o wysokiej rozdzielczości przebiegająca od krawędzi tarczy Plutona do terminatora:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177267_0x636_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177231_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177195_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177159_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177123_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177087_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299176871_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179754_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179751_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179748_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179745_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179742_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179739_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179736_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179733_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179730_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179727_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179724_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179715_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179712_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179709_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179706_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179703_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179700_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179697_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179694_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179691_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179688_0x636_sci_4.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299177051_0x636_sci_7.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179685_0x636_sci_2.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179682_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179679_0x636_sci_3.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299179676_0x636_sci_3.jpg
Mozaika poskładana:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA20286
Są też następne zdjęcia Charona, w rozdzielczości pośredniej pomiędzy obrazami globalnymi a mozaikami wysokiej rozdzielczości:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299171374_0x636_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299171374_0x636_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299171335_0x636_sci_1.jpg
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/data/pluto/level2/lor/jpeg/029917/lor_0299171296_0x636_sci_1.jpg
Następne zdjęcia będą 8 stycznia.
-
https://www.youtube.com/watch?v=asXsLhhBq1s
-
Kolejna mozaika o wysokiej rozdzielczości:
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20160107b
Zestaw zdjęć o maksymalnej rozdzielczości został już prawie przesłany. Komórki na Sputnik Planum mogą być wywołane przez konwekcję w lodzie azotowym. A ciemne bryły na ich granicach mogą być kawałkami lodu wodnego pływającego po lodzie azotowym, które zostały zepchnięte na brzegi komórek konwekcyjnych.
I jeszcze mozaika Viking Terra połączona z obrazem z MVIC:
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/news/pictures/010716_Viking_Terra_Color_context-lrg.jpg
-
A więc jednak kriowulkan? http://www.nasa.gov/feature/possible-ice-volcano-on-pluto-has-the-wright-stuff
-
Dzisiaj mija 10 lat od startu New Horizons :)
-
Pojawiło się trochę wspomnień.
Ten years ago one of the great robotic explorers of our age - NASA's New Horizons spacecraft - rocketed into the sky above the Florida coastline. The tiny probe - weighing barely 1,000 pounds - sped from Earth faster than any spacecraft before it, embarking on a 9.5-year voyage across more than 3 billion miles that culminated last summer in the historic first reconnaissance of Pluto and its family of small moons.
http://www.spacedaily.com/reports/The_Voyage_of_a_Lifetime_New_Horizons_Marks_10_Years_Since_Launch_999.html
New Horizons finally brought Pluto and Charon into focus, and we got to see just how much of that patchy map - the result of measuring reflected light from Pluto at different angles - turned into mountains, ice flows and the bladed terrain that hasn't been seen anywhere else in the solar system.
Making ground-based comparisons to New Horizons is extremely important. Until we go back to Pluto (I'd love to see an orbiter), the only way we'll be able to watch Pluto evolve is from Earth-based telescopes.
If we've learned anything from the flyby, we've learned that Pluto is worth continuing to watch.
http://www.spacedaily.com/reports/Studying_Pluto_from_3_Billion_Miles_Away_999.html
-
Nocna strona Charona. Zdjęcie z 17 lipca 2015, z odległości 3,1 mln kilometrów.
-
Przypomniałem sobie właśnie o wypowiedzi Krzysztofa Ziołkowskiego na temat NH sprzed 10 lat :
Astronom: Misja New Horizons zapowiada się bardzo obiecująco
20.01.2006
Astronom Krzysztof Ziołkowski z Centrum Badań Kosmicznych PAN uważa misję amerykańskiej sondy New Horizons za bardzo obiecującą pod względem naukowym. Sonda dotrze do najdalszych, wciąż niezbadanych obszarów Układu Słonecznego - podkreśla naukowiec. New Horizons, która leci w kierunku Plutona, 19 stycznia o godz. 20.00 polskiego czasu wystartowała z Przylądka Canaveral na Florydzie.
"Sonda zbada te zakątki naszego Układu Słonecznego, o których wciąż niewiele wiadomo. Odkrywamy nowe obiekty leżące na peryferiach Układu Słonecznego, obserwujemy je, nie wiemy jednak nic o fizyce tych ciał. Misja New Horizons może dostarczyć więc bardzo ciekawych informacji zarówno o planecie Pluton, jak i obiektach z Pasa Kuipera" - mówi Ziołkowski.
Oficjalnie Pluton uznawany jest za dziewiątą planetę pod względem odległości od Słońca. W 2005 roku odkryto, że oprócz dużego satelity Charona ma jeszcze dwa inne, mniejsze księżyce. Jak zaznacza Ziołkowski, wciąż prawie nic wiadomo jednak o fizyce Plutona, bowiem obserwacje tej planety z Ziemi są bardzo trudne z powodu ogromnej odległości.
Astronom podkreśla, że najlepszy moment na zbadanie Plutona już minął. Na przełomie XX i XXI stulecia planeta ta znajdowała się bowiem w swoim peryhelium, czyli była najbliżej Słońca.
"Podczas obserwacji w peryhelium wykryto, że Plutona otacza bardzo słaba atmosfera. Naukowcy podejrzewali, że tworzy ją materia, która pod wpływem Słońca sublimowała z pokrytej lodem powierzchni planety. Nie wiadomo, czy uda się jeszcze zbadać resztki tej atmosfery, gdyż Pluton coraz bardziej oddala się od Słońca" - zastrzega Ziołkowski.
Astronom liczy jednak, że sondzie uda się, po badaniach Plutona i Charona, wykonać bliskie przeloty obok przynajmniej jednego ciała niebieskiego z Pasa Kuipera. Jak podkreśla, konkretne obiekty zostaną wybrane przez szefów misji dopiero wtedy, gdy sonda znajdzie się już w pobliżu Plutona, czyli za ok. 9 lat.
"Wtedy będzie znana dokładna trajektoria lotu sondy oraz położenie ciał w Pasie Kuipera. Być może jeszcze nie odkryliśmy obiektu, który za ok. 10-15 lat zbada sonda New Horizons" - zauważa Ziołkowski.
Pierwotnie sonda New Horizons miała wystartować już w roku 2001, lecz problemy budżetowe NASA spowodowały przesunięcie tego terminu na rok 2006.
Wcześniej na obrzeża Układu Słonecznego dotarły amerykańskie sondy Voyager. Ominęły one jednak rejon Pasa Kuipera, gdyż - jak wyjaśnia Ziołkowski - nie poruszają się one w płaszczyźnie ruchu planet oraz Pasa Kuipera. Tę drogę przemierzy po raz pierwszy sonda New Horizons.
PAP - Nauka w Polsce, Anna Dworzyńska
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,21951,astronom-misja-new-horizons-zapowiada-sie-bardzo-obiecujaco.html
-
Nocna strona Charona. Zdjęcie z 17 lipca 2015, z odległości 3,1 mln kilometrów.
Fajna focia i przypomniała mi taką sprawę - NH miał wykonywać zdjęcia Plutona i Charona nie tylko wiele dni przed spotkaniem ale i po nim - a jakoś ich niewiele spłynęło - te imponujące zdjęcia aureoli atmosfery to chyba raczej są z dnia przelotu lub max następnego a co dalej? na razie mamy tylko to.
-
Pojawiła się częściowa prezentacja atmosfery Plutona w zakresie promieniowania podczerwonego:
Atmosfera Plutona w podczerwieni
03.02.2016
Atmosfera Plutona sfotografowana w zakresie podczerwieni przez sondę New Horizons. Obraz opracowano na podstawie danych zebranych 14.07.2015 r. Kolory są sztuczne. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI.
Agencja kosmiczna NASA opublikowała kolejne zdjęcie Plutona nadesłane przez sondę New Horizons. Obraz przedstawia atmosferę tej planety karłowatej w zakresie promieniowania podczerwonego.
Zdjęcie zostało wykonane 14 lipca 2015 r., gdy sonda kosmiczna New Horizons przelatywała obok Plutona. W momencie wykonania fotografii była oddalona o 180 tys. kilometrów od obiektu. Sonda nie przesłała wtedy od razu wszystkich zebranych danych, tylko w kolejnych miesiącach sukcesywnie dostarczała je drogą radiową na Ziemię.
Najnowsza zaprezentowana przez NASA fotografia Plutona obejmuje zakres podczerwony na falach o długości od 1,25 do 2,5 mikrometra. Poszczególnym pasmom przypisano sztuczne barwy: fale najkrótsze mają kolor niebieski, średnie – zielony, a najdłuższe – czerwony.
Wokół ciemnego Plutona widzimy na zdjęciu niebieski pierścień. Jest to efekt rozpraszania światła słonecznego na cząsteczkach znajdujących się w atmosferze Plutona. Naukowcy przypuszczają, że ta mgła jest wynikiem oddziaływania światła słonecznego na metan i inne cząsteczki, co powoduje powstawanie skomplikowanych węglowodorów, takich jak acetylen i etylen. Następnie węglowodory akumulują w cząsteczki o rozmiarach mikrometra, które rozpraszają światło słoneczne.
Na zdjęciu widać też kilka jaśniejszych fragmentów w pierścieniu. To najprawdopodobniej światło słoneczne odbijające się od obszarów na powierzchni, które są albo bardziej gładkie, albo mają lepsze zdolności odbijania światła. Największy jasny fragment odpowiada obszarowi nazwanemu nieformalnie Cthulhu Regio.
Zdjęcie wykonano na podstawie pierwszych przesłanych na Ziemię danych z instrumentu Linear Etalon Imaging Spectral Array (LEISA). Kolejne zebrane tym instrumentem dane będą jeszcze docierać do naukowców i być może uda się uzupełnić zdjęcie o brakującą dolną część. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,408269,atmosfera-plutona-w-podczerwieni.html
http://www.nasa.gov/image-feature/plutos-blue-atmosphere-in-the-infrared
http://www.pulskosmosu.pl/index.php/2016/02/01/niebieska-atmosfera-plutona-w-podczerwieni/
-
dzisiaj byłyby 110 urodziny odkrywcy Plutona, nie dożył "degradacji" swojej planety
nieco o jego życiu dla zainteresowanych:
http://earthsky.org/space/this-date-in-science-clyde-tombaugh-discoverer-of-pluto?utm_source=EarthSky+News&utm_campaign=0feb3bcab8-EarthSky_News&utm_medium=email&utm_term=0_c643945d79-0feb3bcab8-394662841
-
I mamy kolejną sensację z Plutona:
The nitrogen ice glaciers on Pluto appear to carry an intriguing cargo: numerous, isolated hills that may be fragments of water ice from Pluto’s surrounding uplands
http://www.nasa.gov/image-feature/floating-hills-on-plutos-sputnik-planum
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-mysterious-floating-hills
http://www.pulskosmosu.pl/2016/02/04/lod-wodny-na-plutonie-plynie/
-
a tak można zmapować Plutona:
http://www.spacedaily.com/reports/Putting_Plutos_Geology_on_the_Map_999.html
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-geomorphological_colorized_context-20160211-v2.jpg
-
wykryto ślady prehistorycznego oceanu na Charonie
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-hulk-like-moon-charon-a-possible-ancient-ocean
http://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/nh-charon_serenitychasma_context_02182016_melded.jpg
-
tzn. oceanu podpowierzchniowego, który kiedys przypuszczalnie istniał, a przynajmniej w czasach, gdy Charon był jeszcze młody, "nieopierzony" i pyskaty pod względem temperatury wnętrza.
-
exactly :)
-
Kaniony na północnym biegunie Plutona
Long canyons run vertically across the polar area—part of the informally named Lowell Regio, named for Percival Lowell, who founded Lowell Observatory and initiated the search that led to Pluto’s discovery. The widest of the canyons (yellow in the image below) – is about 45 miles (75 kilometers) wide and runs close to the north pole. Roughly parallel subsidiary canyons to the east and west (in green) are approximately 6 miles (10 kilometers) wide. The degraded walls of these canyons appear to be much older than the more sharply defined canyon systems elsewhere on Pluto, perhaps because the polar canyons are older and made of weaker material. These canyons also appear to represent evidence for an ancient period of tectonics.
http://www.nasa.gov/feature/the-frozen-canyons-of-pluto-s-north-pole
http://www.pulskosmosu.pl/2016/02/26/zamrozone-kaniony-polnocnego-bieguna-plutona/
-
Łańcuch gór pokrytych metanowym śniegiem
The reddish enhanced color image shown as the left inset reveals a mountain range located in southeast Cthulhu that’s 260 miles (420 kilometers) long. The range is situated among craters, with narrow valleys separating its peaks. The upper slopes of the highest peaks are coated with a bright material that contrasts sharply with the dark red color of the surrounding plains.
Scientists think this bright material could be predominantly methane that has condensed as ice onto the peaks from Pluto's atmosphere. "That this material coats only the upper slopes of the peaks suggests methane ice may act like water in Earth's atmosphere, condensing as frost at high altitude," said John Stansberry, a New Horizons science team member from Space Telescope Science Institute, Baltimore, Maryland. Compositional data from the Ralph/Multispectral Visible Imaging Camera (MVIC) on NASA’s New Horizons spacecraft, shown in the right inset, indicates that the location of the bright ice on the mountain peaks correlates almost exactly with the distribution of methane ice, shown in false color as purple.
http://www.nasa.gov/feature/methane-snow-on-pluto-s-peaks
http://www.pulskosmosu.pl/2016/03/06/snieg-metanowy-na-szczytach-gor-na-plutonie/
http://www.kosmonauta.net/2016/03/metanowy-snieg-na-plutonie/
-
Chmury na Plutonie
„Nieoficjalne informacje krążące w wewnętrznej sieci sugerują, że niektóre struktury w mglistej atmosferze Plutona mogą być chmurami! Tak też sugeruje artykuł, który dzisiaj ukazał się w magazynie New Scientist.”
http://www.pulskosmosu.pl/2016/03/04/niespodzianka-chmury-na-plutonie/
-
Sublimacja lodu metanowego może powodować cofanie się klifu pod którym odsłania się gładka równina złożona z lodu wodnego.
http://pluto.jhuapl.edu/Multimedia/Science-Photos/image.php?page=1&gallery_id=2&image_id=421
-
Czy klastry metanu które mogą występować na Plutonie są świadectwem początku tworzenia się Układu Słonecznego ?
If the Tartarus Dorsa bladed region is comprised of methane clathrates, then the next question would be, “how were the clathrates placed there and where did they come from?” Recent detailed studies (see Mousis et al., 2015) strongly suggest that methane clathrates in the icy moons of the outer solar system and also in the Kuiper Belt were formed way back before the solar system formed – i.e., within the protosolar nebula – potentially making them probably some of the oldest materials in our solar system.
https://blogs.nasa.gov/pluto/2016/03/11/plutos-snakeskin-terrain-cradle-of-the-solar-system/
-
Cząstki pyłu w okolicach Plutona przechwycone
Data downloaded and analyzed by the New Horizons team indicated the space environment around Pluto and its moons contained only about six dust particles per cubic mile, said CU-Boulder Professor Fran Bagenal, who leads the New Horizons Particles and Plasma Team.
The CU-Boulder dust counter is a thin film resting on a honeycombed aluminum structure the size of a cake pan mounted on the spacecraft's exterior. A small electronic box functions as the instrument's "brain" to assess each individual dust particle that strikes the detector, allowing the students to infer the mass of each particle.
http://www.spacedaily.com/reports/Dust_counter_got_few_hits_on_Pluto_flyby_999.html
-
Warstwy mgły nad Plutonem
This image of haze layers above Pluto’s limb was taken by the Ralph/Multispectral Visible Imaging Camera (MVIC) on NASA’s New Horizons spacecraft. About 20 haze layers are seen; the layers have been found to typically extend horizontally over hundreds of kilometers, but are not strictly parallel to the surface. For example, scientists note a haze layer about 3 miles (5 kilometers) above the surface (lower left area of the image), which descends to the surface at the right.
http://www.nasa.gov/image-feature/haze-layers-above-pluto
-
Publikacja 40 raportów o układzie Plutona
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-peering-into-pluto-s-past
http://www.pulskosmosu.pl/2016/03/18/pluton-wciaz-odkrywa-przed-nami-swoje-tajemnice/
-
Na powiększonym kadrze jednego ze zdjęć, dostrzeżono coś co wygląda na zamarznięte jezioro. Niewykluczone że w przeszłości - w cieplejszych okresach historii Plutona - gdy jego atmosfera prawdopodobnie była gęstsza, to jezioro wypełnione było płynnymi węglowodorami (np. metan, etan, nitryle czy stwierdzone pierwszy raz przez profesora Carla Sagana - toliny).
-
Daje się też zobaczyć kanały, którymi w przeszłości mogły płynąć ciecze
“In addition to this possible former lake, we also see evidence of channels that may also have carried liquids in Pluto’s past,” said Alan Stern, Southwest Research Institute, Boulder, Colorado—principal investigator of New Horizons and lead author of the scientific paper.
http://www.nasa.gov/feature/pluto-on-frozen-pond
http://www.pulskosmosu.pl/2016/03/25/zamarzniete-jezioro-azotowe-na-plutonie/
-
A może te ciecze płynęły kilkanaście lat temu gdy Pluton był najbliżej Słońca, czyli około 1989 roku ::)
-
Gigantyczna struktura na Plutonie w kształcie gigantycznego pająka. 6 załamań rozchodzi się z jednego miejsca. Być może struktura ta jest skutkiem naprężeń spowodowanych wytryskiem materii w centralnym miejscu "pająka". Najdłuższe załamanie liczy 580 km długości.
As shown in the enhanced color image above – obtained by NASA’s New Horizons spacecraft on July 14, 2015 – this feature consists of at least six extensional fractures (indicated by white arrows) converging to a point near the center. The longest fractures are aligned roughly north-south, and the longest of all, the informally named Sleipnir Fossa, is more than 360 miles (580 kilometers) long. The fracture aligned east-west is shorter and is less than 60 miles (100 kilometers) long. To the north and west, the fractures extend across the mottled, rolling plains of the high northern latitudes, and to the south, they intercept and cut through the bladed terrain informally named Tartarus Dorsa.
http://www.nasa.gov/feature/icy-spider-on-pluto
-
Instrument naukowy New Horizons SWAMP mierzy energię wiatru słonecznego jak też i zjonizowanych cząstek spoza Układu Słonecznego.
The Solar Wind Around Pluto (SWAP) instrument, operated by Southwest Research Institute (SwRI), collected three years' worth of measurements before the July 15 Pluto flyby. Data showed that the tumultuous flow of solar particles, which in the inner solar system is structured by the interaction of fast and slow flows as well as eruptive events on the Sun, becomes more uniform by the time the solar wind has traversed the 3 billion miles to Pluto's orbit.
SWAP measures the solar wind and ions created as the neutral interstellar material becomes ionized and is "picked up" by the solar wind. These interstellar pickup ions can have up to twice the speed and four times the energy of the solar wind. Farther out in space, these ions may be the seeds of the extremely fast energetic particles called anomalous cosmic rays, which pose a radiation threat to astronauts closer to Earth.
http://www.swri.org/9what/releases/2016/new-horizons-solar-wind-pluto.htm#.Vwf43pyLSt8
-
Mgły na Plutonie
"Naukowcy misji odkryli, że warstwy mgieł w azotowej atmosferze Plutona różnią się jasnością w zależności od oświetlenia i punktu patrzenia. Mimo to mgły utrzymywały swoją strukturę pionową. Różnice jasności mogą być spowodowane oscylacjami wypornościowymi – nazywanymi przez naukowców zajmujących się badaniem atmosfer falami grawitacyjnymi -które powstają wskutek przepływu powietrza nad łańcuchami górskimi."
http://www.pulskosmosu.pl/2016/04/17/mgly-na-plutonie-sa-niejednorodne/
https://www.nasa.gov/feature/pluto-s-haze-varies-in-brightness
-
W regionie Terra Vega widoczne jest skupisko kraterów. Największy krater w największym wymiarze ma ok. 50 km.
Na dolnej części zdjęcia przedstawionej w syntetycznym kolorze daje się zaobserwować związek między jasnymi obszarami a dystrybucją metanu.
In the lower image, composition data from New Horizons’ Ralph/Linear Etalon Imaging Spectral Array (LEISA) indicate a connection between the bright halos and distribution of methane ice, shown in false color as purple. The floors and terrain between craters show signs of water ice, colored in blue. Exactly why the bright methane ice settles on these crater rims and walls is a mystery; also puzzling is why this same effect doesn’t occur broadly across Pluto.
https://www.nasa.gov/feature/pluto-s-halo-craters
-
Panchromatyczna mapa Plutona
http://www.pulskosmosu.pl/2016/05/02/pluton-globalna-perspektywa/
https://www.nasa.gov/image-feature/pluto-a-global-perspective
-
Najnowszy widok Sputnik Planum pokazuje , że ogromna przestrzeń oblodzonej powierzchni jest średnio o 3 kilometry niżej usytuowana od otaczającego terenu. Bloki lodu wodnego wzdłuż zachodniej krawędzi Sputnik Planum można zobaczyć zanurzone w gęstym stałym azocie.
This newest shaded relief view of the region surrounding the left side of Pluto’s heart-shaped feature – informally named Sputnik Planum – shows that the vast expanse of the icy surface is on average 2 miles (3 kilometers) lower than the surrounding terrain. Angular blocks of water ice along the western edge of Sputnik Planum can be seen “floating” in the bright deposits of softer, denser solid nitrogen.
https://www.nasa.gov/image-feature/new-elevation-map-of-pluto-s-sunken-heart
-
Opublikowano wyniki badań na temat oddziaływania atmosfery Plutona z wiatrem słonecznym.
Wykorzystując dane z Solar Wind Around Pluto (SWAP) sondy NH , naukowcy po raz pierwszy zaobserwowali cząstki materii pochodzące z atmosfery Plutona i studiowali ich oddziaływanie z wiatrem słonecznym.
"Jest to rodzaj interakcji nigdy dotąd nie obserwowany w naszym Układzie Słonecznym," powiedział David J. McComas, główny autor badania. McComas, profesor nauk astrofizycznych na Uniwersytecie Princeton. Wyniki są zdumiewające".
Wiatr słoneczny jest plazmą emitowaną przez Słońce z naddźwiękową prędkością wynoszącą 160 milionów kilometrów na godzinę. Cząstki składające się głównie z protonów i elektronów docierają do wszystkich ciał Układu Słonecznego.
Pluton okazuje się być hybrydą planetarno – kometarną.
Podobnie jak Ziemia, Pluton ma długi ogon jonowy, który rozciąga się z wiatrem co najmniej na odległość około 118,700 kilometrów. Składa się on z ciężkich jonów pochodzących z atmosfery oraz cząstek wiatru słonecznego.
Wiatr słoneczny nie natrafia na przeszkodę w postaci oddziaływania Plutona do odległości 3000 km.
Heather Elliott, astrophysicist at SwRI and co-author on the paper, notes, “Comparing the solar wind-Pluto interaction to the solar wind-interaction for other planets and bodies is interesting because the physical conditions are different for each, and the dominant physical processes depend on those conditions.”
These findings offer clues to the magnetized plasmas that one might find around other stars, said McComas. “The range of interaction with the solar wind is quite diverse, and this gives some comparison to help us better understand the connections in our solar system and beyond.”
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-interaction-with-the-solar-wind-is-unique-study-finds
http://astronomynow.com/2016/05/05/plutos-interactions-with-the-solar-wind-are-unique/
http://www.pulskosmosu.pl/2016/05/05/unikalne-interakcje-plutona-z-wiatrem-slonecznym/
-
Nowe dane wskazują, że powierzchnia Hydry, najbardziej odległego z małych księżyców Plutona, zdominowana jest przez niemal czysty lód wodny – co potwierdza wcześniejsze przypuszczenia naukowców, którzy już zwracali uwagę na silnie odbijającą światło powierzchnię tego księżyca.
Źródło:
http://www.pulskosmosu.pl/2016/05/06/hydra-lodowy-ksiezyc-plutona/
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-icy-moon-hydra
-
NH udało się zaobserwować gwiazdy przez atmosferę Plutona.
Spektrometr ultrafioletu Alice obserwował dwie jasne gwiazdy , których promieniowanie przenikało przez atmosferę planety karłowatej. Światło gwiazd było w niejednorodny sposób przytłumiane w zależności od grubości atmosfery oraz od zawartości różnych cząstek gazów.
Udało się dokonać detekcji w atmosferze Plutona azotu, węglowodorów takich jak metan i acetylen.
Rezultaty badań atmosfery wskazują, że górna część atmosfery jest o 25 % niższa, niż sądzono przed badaniami przez NH. Również udało się określić tempo ucieczki azotu, które jest ok. 1000 razy mniejsze , niż wcześniej sądzono.
These results confirm findings from the Alice solar occultation, that the upper atmospheric temperature is as much as 25 percent colder and thus more compact than what scientists predicted before New Horizons’ encounter. This also confirms, albeit indirectly, the result from analysis and modeling of the Alice solar observation that the escape rate of nitrogen is about 1,000 times lower than expected before the flyby.
The results from the solar and stellar occultations are also consistent in terms of vertical pressure and temperature structure of Pluto’s upper atmosphere. This means that the upper atmosphere vertical profiles of nitrogen, methane, and the observed hydrocarbons are similar over many locations on Pluto.
http://www.nasa.gov/feature/first-stellar-occultations-shed-additional-light-on-pluto-s-atmosphere
-
Sputnik Planum pokryta jest lodowymi „komórkami” konwekcyjnymi o średnicy od 16 do 48 kilometrów, których wiek można datować na mniej niż milion lat.
Źródło: http://www.pulskosmosu.pl/2016/06/02/serce-plutonie-odswiezane-konwekcje/
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-heart-like-a-cosmic-lava-lamp
-
Atmosfera Plutona oświetlana przez Słońce ukazuje Sputnik Planum i góry Norgay Montes.
http://www.nasa.gov/feature/secrets-revealed-from-pluto-s-twilight-zone
-
Na granicy z Sputnik Planum, zagłębienia tworzą głębokie doliny rozciągające się na 40 km długości i 20 kilometrów szerokości i prawie 3 km głębokości - prawie dwa razy tak głęboko, jak Wielki Kanion w Arizonie - i mają wnętrza pokryte lodem azotu.
Pluto is believed to get its dark red color from tholins, complex molecules found across much of the surface. Krun Macula rises 1.5 miles (2.5 kilometers) above the surrounding plain – informally named Sputnik Planum – and is scarred by clusters of connected, roughly circular pits that typically reach between 5 and 8 miles (8 and 13 kilometers) across, and up to 1.5 miles (2.5 kilometers) deep.
https://www.nasa.gov/feature/the-jagged-shores-of-pluto-s-highlands
-
Lodowe księżyce Plutona:
„Małe księżyce Plutona najprawdopodobniej powstały z obłoku odłamków powstałego wskutek uderzenia małej planety w młodego Plutona,” mówi naukowiec projektu Hal Weaver z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory w Laurel w stanie Maryland. „W takiej sytuacji oczekiwalibyśmy podobnego składu chemicznego. Silna linia widmowa lodu wodnego na powierzchni wszystkich trzech księżyców wskazuje, że taki scenariusz może być prawdopodobny. Choć nie udało nam się zarejestrować widma dwóch najmniejszych satelitów – Styx i Kerberosa, ich wysokie albedo wskazuje, że najprawdopodobniej także mają lód wodny na powierzchni.”
Źródło: https://www.pulskosmosu.pl/2016/06/19/nowe-spojrzenie-lodowe-ksiezyce-plutona/
https://www.nasa.gov/feature/new-data-compare-contrast-pluto-s-icy-moons
-
Ocean pod powierzchnią Plutona ?
Badania wykorzystujące model ewolucji termicznej Plutona zaktualizowany o dane przesłane przez sondę New Horizons, wskazują, że gdyby ocean pod powierzchnią Plutona zamarzł miliony czy miliardy lat temu, doprowadziłoby to do skurczenia się całej planety. Jednak na powierzchni Plutona naukowcy nie dostrzegli jakichkolwiek oznak wskazujących na globalne kurczenie się planety. Wręcz przeciwnie, dane przesłane przez sondę New Horizons wskazują, że Pluton się nieznacznie rozszerza.
Źródło: https://www.pulskosmosu.pl/2016/06/21/ocean-we-wnetrzu-plutona-wskazuje/
http://www.abc.net.au/news/2016-03-18/pluto-may-have-an-underground-ocean-latest-new-horizon-data/7258976
-
‘Super Grand Canyon’ na Charonie
Na powierzchni największego księżyca Plutona – Charona znajduje się nietypowa sieć kanionów. Widoczny na zdjęciu kanion jest dłuższy i głębszy od Wielkiego Kanionu.
Powiększenie nałożone na zdjęcie powyżej przedstawia fragment wschodniej krawędzi Charona uchwyconej na zdjęciu przez sondę New Horizons na kilka godzin przed momentem przejścia w najmniejszej odległości 14 lipca 2015 roku. Głęboki kanion nieformalnie nazwany Argo Chasma znajduje się na samej krawędzi tarczy Charona. Widoczny tutaj jego fragment ma około 300 kilometrów długości. Z tego co udało się odkryć naukowcom z zespołu misji New Horizons, całkowita długość Argo wynosi około 700 kilometrów – dla porównania Wielki Kanion w Arizonie ma długość 450 km.
Źródło: https://www.pulskosmosu.pl/2016/06/24/super-wielki-kanion-powierzchni-charona/
https://www.nasa.gov/feature/a-super-grand-canyon-on-pluto-s-moon-charon
-
instytut SETI zaprezentował wykład o Charonie:
Charon okazał się być księżycem o zróżnicowanej powierzchni, o bardzo dużej różnicy w wysokości poszczególnych elementów terenu. Zaobserwowano depresje, żleby, wzgórza i kaniony. Ma to z pewnością związek ze składem tego księżyca, w dużej części złożonego z lodu wodnego. Sonda NH zarejestrowała także dość zaskakujące formacje, takie jak duże wzgórze położone wewnątrz obniżonego terenu.
Źródło: http://kosmonauta.net/2016/06/czego-dowiedzielismy-sie-o-charonie/#prettyPhoto
-
Dziś mija rok od historycznego przelotu New Horizons w najbliższej odległości od układu Plutona.
Na podstawie danych zebranych podczas przelotu nadal pojawiają się nowe opracowania i nowe fakty.
Rozległe i tajemnicze równiny pokryte azotowym lodem nieformalnie nazwane Sputnik Planum dostarczają danych do opracowywania nowych teorii.
Jasne obszary na obrazie odbijają światło słoneczne do przodu, z dala od kierunku słońca, prawdopodobnie dlatego, że mają stosunkowo gładką konsystencję. Odwrotnie, ciemniejsze obszary na mapie mają tendencję do odbijania światła słonecznego z powrotem w kierunku Słońca, prawdopodobnie dlatego, że są bardziej szorstkie. Ten widok na równiny ujawnia różne, skomplikowane wzory wewnątrz komórek, które nie były widoczne wcześniej.
Mapa pokazuje, że, z pewnymi wyjątkami, centra komórek wydają się być bardziej płynne, a ich krawędzie wydają się być bardziej szorstkie . Granice między komórkami lodu w wielu przypadkach wydają się być jeszcze jaśniejsze. Ten wzór jest skutkiem prawdopodobnie konwekcyjnego przepływu, co odbywa się w lodzie azotu Sputnik Planum, gdzie w cieplejszych warunkach lód wzrasta w centrach komórek, przemieszcza się na zewnątrz i opada na krawędziach .
Jak proces ten przyczynia się do wzorów chropowatości powierzchni w komórkach jest nadal tajemnicą. Gładkie równiny są czasami postrzegane jako rozciągające się poza granice komórek, co może wskazywać, że system konwekcyjny jest niestabilny i ciągle się rozwija. Komórki prawdopodobnie rozpadają się i podlegają procesowi rekombinacji.
Źródło: https://www.nasa.gov/image-feature/intricate-surface-patterns-revealed-on-pluto-s-sputnik-planum
Rocznicowy przegląd zdjęć z NH:
https://www.pulskosmosu.pl/2016/07/14/temu-sonda-new-horizons-przeleciala-poblizu-plutona-charona/
2) 2023 lip 06 08:30 Kosmonauta.net
2015 - przelot New Horizons obok Plutona
Pomiędzy 13 a 15 lipca 2015 roku sonda New Horizons wykonywała przelot w pobliżu Plutona. Czego się dowiedzieliśmy? Naprawdę dużo!
https://kosmonauta.net/2016/07/rok-od-przelotu-new-horizons-obok-plutona/
Analiza danych trwa do dziś!
(https://24liveblog.tradingfront.cn/event/3342106044969381944/20230704101254_083406.jpeg)
-
A to już rok :-o Jak ten czas szybko leci....
-
A to już rok :-o Jak ten czas szybko leci....
Gdzie sonda obecnie się znajduje i co robi?
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
-
Znajduje się prawie 3 jednostki astronomiczne za Plutonem i zmierza do planetoidy 2014 MU69 (około 40 km średnicy), do której ma dotrzeć 1 stycznia 2019 roku. Manewry korekcji trajektorii do 2014 MU69 już były, więc w sumie sonda po prostu zmierza do kolejnego celu oraz wciąż wysyła dane z przelotu obok Plutona (jeszcze będzie przez kilka miesięcy).
-
Wizualnie - ciekawe, że to "aż tyle" przeleciała sonda w ten rok. Zawsze się wydaje, że to przecież było blisko do Plutona. :)
-
To chyba prawidłowy ciąg konferencji na NASA TV? Na trzeciej widać pierwsze fotki z Plutona.
14 lipca - rano (czasu amerykańskiego - czyli około 15 CEST)
http://www.youtube.com/watch?v=4BmybiFW6_8
14 lipca - wieczór (czasu amerykańskiego, czyli 15 lipca około północy - 2 CEST)
http://www.youtube.com/watch?v=Qgs7c8NJVIg
15 lipca - pierwsze spojrzenie na Plutona (czyli wieczór 15 lipca naszego czasu)
http://www.youtube.com/watch?v=ZdNHacy3mRg
-
Znajduje się prawie 3 jednostki astronomiczne za Plutonem i zmierza do planetoidy 2014 MU69 (około 40 km średnicy), do której ma dotrzeć 1 stycznia 2019 roku. Manewry korekcji trajektorii do 2014 MU69 już były, więc w sumie sonda po prostu zmierza do kolejnego celu oraz wciąż wysyła dane z przelotu obok Plutona (jeszcze będzie przez kilka miesięcy).
Dalsze korekty, aczkolwiek niewielkie, będą jeszcze przeprowadzane.
-
I jeszcze o największych 10 odkryciach z systemu Plutona dokonanych przez NH:
http://www.nasa.gov/feature/new-horizons-top-10-pluto-pics
-
Czy coś wiadomo o stanie downlinku danych z New Horizons?
-
Artykuł wybiórczo i bardzo skrótowo przedstawia podsumowanie efektów przelotu New Horizons obok układu Plutona.
Na uwagę zasługuje ustalenie , że małe obiekty Pasa Kuipera są efektem gigantycznej kolizji, której efektem są satelity Plutona.
Finally, scientists have concluded that the small bodies in the general Kuiper Belt population were not captured from the general Kuiper Belt population, but were formed as a result of a giant collision that created the entire Pluto satellite system.
http://www.spacedaily.com/reports/Pluto_Flyby___A_Year_Later_999.html
-
A tymczasem ja mam pytanie:
http://pluto.jhuapl.edu/soc/Pluto-Encounter/index.php?order=downlinkDate
Ostatnie zdjęcia przesłano 14 lipca 2016. Czy to oznacza, że już się zakończył downlink z przelotu?
-
Z całą pewnością nie zakończył się downlink z przelotu NH obok Plutona.
Wg artykułu z 30 marca pozyskanie z NH niektórych danych ma nastąpić w październiku.
Also still to come are information on the composition and structure of Pluto’s atmosphere and data that scientists will use to look for rings around Pluto. The last of the data won’t reach Earth until late October.
Być może obecna przerwa w zamieszczaniu nieobrobionych danych wynika z kalibracji instrumentów NH zaplanowanych na lipiec.
Meanwhile, the New Horizons team still has plenty of work to do. They’re gearing up for a series of instrument calibrations in July, which will help ensure that they’re interpreting the flyby data correctly. “You want to do calibrations because the instruments are now ten years old, and we want to know if anything has changed even slightly,” says
Stern.
http://www.airspacemag.com/daily-planet/new-horizons-still-only-halfway-through-its-download-pluto-180958617/?no-ist
Poza tym oczekiwanie na pełne dane wymaga wielu lat:
“The New Horizons mission has required patience for many years, but from the small amount of data we saw around the Pluto flyby, we know the results to come will be well worth the wait,” said Hal Weaver, New Horizons project scientist from the Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory (APL) in Laurel, Maryland.
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20150904
-
Do tej pory obrazy wysokiej rozdzielczości pochodziły z Long Range Reconnaissance Imager (LORRI).
NH posiada 7 instrumentów naukowych.
Pozostałe instrumenty dostarczą więcej danych na temat składu i struktury dynamicznej atmosfery Plutona, geologii powierzchni planety, interakcjach pomiędzy Plutonem i wiatrem słonecznym, materii, która została wybita z powierzchni planety przez kosmiczne cząstki i o ziarnach pyłu pochodzących ze zderzeń planetoid i innych obiektów Pasa Kuipera.
New Horizons' instruments will tell us more about the composition and structure of Pluto's dynamic atmosphere, the geology of the planet's surface, interactions between Pluto and the solar winds, the materials that escape the planet's atmosphere, and dust grains produced by collisions of asteroids and other Kuiper Belt objects.
Przesłanie na Ziemię 32 GB danych zapisanych na 2 twardych dyskach zajmie 16 najbliższych miesięcy.
New Horizons collected so much data—stored on a pair of 32-Gbit hard drives—that it will take 16 months to send it all back to Earth. And you thought the streaming speed on that True Detective episode was slow.
DeBoy says that the images already received from New Horizons were prioritized and encoded in special transmission turbo code. Likewise, the remaining data sets will be prioritized and sent piecemeal, not in one huge data dump. New data will arrive continuously, DeBoy says, and slowly be unveiled over the next 16 months.
(Greg Rienzi / Published Aug 13, 2016)
http://hub.jhu.edu/2015/07/17/new-horizons-data-transmission/
-
Jasny kolor gór na Plutonie nie świadczy o występowaniu tam wody. Góry są tam pokryte zmrożonym metanem atmosferycznym.
The area shown above is south of Pluto’s dark equatorial band informally named Cthulhu Regio, and southwest of the vast nitrogen ice plains informally named Sputnik Planum or Sputnik Planitia, as the mission team recently redesignated the area to more accurately reflect the low elevation of the plains. North is at the top; in the western portion of the image, a chain of bright mountains extends north into Cthulhu Regio. The mountains reveal themselves as snowcapped—something hauntingly familiar from our Earthbased experience. But New Horizons compositional data indicate the bright snowcap material covering these mountains isn’t water, but atmospheric methane that has condensed as frost onto these surfaces at high elevation. Between some mountains are sharply cut valleys – indicated by the white arrows below. These valleys are each a few miles across and tens of miles long.
http://www.nasa.gov/feature/pluto-s-methane-snowcaps-on-the-edge-of-darkness
-
Wyjątkowa czerwona czapa na biegunie północnym Charona zyskała objaśnienie.
Metan ulatujący z atmosfery Plutona jest przechwytywany przez grawitację Charona. Promieniowanie ultrafioletowe Słońca transformuje metan w cięższe węglowodory , a następnie w czerwonawą materię organiczną zwaną tholinami.
The New Horizons team dug into the data to determine whether conditions on the Texas-sized moon (with a diameter of 753 miles or 1,212 kilometers) could allow the capture and processing of methane gas. The models using Pluto and Charon's 248-year orbit around the sun show some extreme weather at Charon's poles, where 100 years of continuous sunlight alternate with another century of continuous darkness. Surface temperatures during these long winters dip to -430 Fahrenheit (-257 Celsius), cold enough to freeze methane gas into a solid.
"The methane molecules bounce around on Charon's surface until they either escape back into space or land on the cold pole, where they freeze solid, forming a thin coating of methane ice that lasts until sunlight comes back in the spring," Grundy said. But while the methane ice quickly sublimates away, the heavier hydrocarbons created from it remain on the surface.
The models also suggested that in Charon's springtime the returning sunlight triggers conversion of the frozen methane back into gas. But while the methane ice quickly sublimates away, the heavier hydrocarbons created from this evaporative process remain on the surface.
http://phys.org/news/2016-09-pluto-largest-moon-charon-red.html
EDIT: http://www.pulskosmosu.pl/2016/09/15/to-pluton-pomalowal-charona-na-czerwono/
-
Przy pomocy teleskopu Chandra udało się pierwszy raz wykryć niskoenergetyczne promieniowanie rentgenowskie dobiegające z Plutona. Jest to wynik interakcji atmosfery Plutona z wiatrem słonecznym. Zagadką pozostaje wyższy niż oczekiwano poziom tego promieniowania w odległości od Słońca gdzie znajduje się Pluton.
Solar Wind Around Pluto (SWAP) na pokładzie NH miał za zadanie mierzyć interakcje atmosfery Plutona z wiatrem słonecznym. Za większą emisję promieniowania rentgenowskiego może być odpowiedzialny większy ogon gazów z Plutona niż ten zarejestrowany przez SWAP.
Lisse and his colleagues – who also include SWAP co-investigators David McComas from Princeton University and Heather Elliott from Southwest Research Institute – suggest several possibilities for the enhanced X-ray emission from Pluto. These include a much wider and longer tail of gases trailing Pluto than New Horizons detected using its SWAP instrument. Other possibilities are that interplanetary magnetic fields are focusing more particles than expected from the solar wind into the region around Pluto, or the low density of the solar wind in the outer solar system at the distance of Pluto could allow for the formation of a doughnut, or torus, of neutral gas centered around Pluto's orbit.
http://phys.org/news/2016-09-x-ray-pluto.html
-
Dwóch badaczy z Laboratoire de meteoroligie dynamique (CNRS/Ecole polytchenique/UPMC/ENS Paris) wykazało, że osobliwa izolacja i atmosfera Plutona preferuje kondensację azotu w pobliżu równika, na obszarach nizinnych, prowadząc do akumulacji lodu u podłoża równiny Sputnik Planum.
Źródło: http://www.pulskosmosu.pl/2016/09/20/nowe-spojrzenie-na-lodowce-plutona/
http://www2.cnrs.fr/en/2813.htm
-
Badania Sputnik Planum zdają się wskazywać, że pod powierzchnią planety karłowatej może znajdować się co najmniej 100-kilometrowa warstwa ciekłej wody.
The study, led by Brown University geologist Brandon Johnson and published in Geophysical Research Letters, finds a high likelihood that there's more than 100 kilometers of liquid water beneath Pluto's surface. The research also offers a clue about the composition of that ocean, suggesting that it likely has a salt content similar to that of the Dead Sea. (...)
The models simulated the impact of an object large enough to create a basin of Sputnik Planum's size hitting Pluto at a speed expected for that part in the solar system. The simulation assumed various thicknesses of the water layer beneath the crust, from no water at all to a layer 200 kilometers thick.
The scenario that best reconstructed Sputnik Planum's observed size depth, while also producing a crater with compensated mass, was one in which Pluto has an ocean layer more than 100 kilometers thick, with a salinity of around 30 percent. (...)
http://phys.org/news/2016-09-pluto-heart-ocean.html
-
Chmury na Plutonie
Stern przyznał, że choć złożona, warstwowa atmosfera Plutona jest mglista i wydaje się niemal bezchmurna, zespołowi udało się dostrzec kilka chmur na zdjęciach wykonanych przez kamery zainstalowane na pokładzie sondy. „Jeżeli faktycznie są tam chmury, to faktycznie pogoda na Plutonie jest bardziej złożona niż przypuszczaliśmy,” powiedział Stern.
Źródło http://www.pulskosmosu.pl/2016/10/19/chmury-na-plutonie-kolejny-cel-sondy-new-horizons-jest-czerwony/
https://www.nasa.gov/feature/new-horizons-possible-clouds-on-pluto-next-target-is-reddish
http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA21127
-
Osuwiska na Charon Chasm
Scientists from NASA's New Horizons mission have spotted signs of long run-out landslides on Pluto's largest moon, Charon. This perspective view of Charon's informally named "Serenity Chasm" consists of topography generated from stereo reconstruction of images taken by New Horizons' Long Range Reconnaissance Imager (LORRI) and Multispectral Visible Imaging Camera (MVIC), supplemented by a "shape-from-shading" algorithm.
http://www.jpl.nasa.gov/spaceimages/details.php?id=PIA21129
-
Jutro zakończy się transmisja kompletu danych z przelotu przez układ Plutona.
-
Jutro zakończy się transmisja kompletu danych z przelotu przez układ Plutona.
Trwało to jednak dłużej niż się spodziewano...
-
Po przebyciu ponad 5 miliardów kilometrów (5 godzin 8 minut świetlnych), ostatnie zdjęcie układu Pluton-Charon wykonane za pomocą kamery Ralph/LEISA dotarło do centrum kontroli misji w Johns Hopkins Applied Physics Laboratory (APL) w Laurel w stanie Maryland o godzinie 5.48 25 października br. Zdjęcie odebrane zostało za pomocą stacji DSN (Deep Space Network) w Canberra w Australii. Były to ostatnie dane z ponad 50 gigabajtów danych przesyłanych na Ziemię w ciągu ostatnich 15 miesięcy.
Źródło http://www.pulskosmosu.pl/2016/10/28/new-horizons-zakonczyla-przesylanie-danych-z-przelotu-w-poblizu-plutona/
http://pluto.jhuapl.edu/News-Center/News-Article.php?page=20161027
-
Pod Sputnik Planitia, wg danych z NH znajduje się ocean lodowy.
Beneath Pluto's "heart" lies a cold, slushy ocean of water ice, according to data from NASA's New Horizons mission. In a paper published today in the journal Nature, the New Horizons team, including researchers from MIT, reports that the dwarf planet's most prominent surface feature—a heart-shaped region named Tombaugh Regio—may harbor a bulging, viscous, liquid ocean just below its surface.
The existence of a subsurface ocean may solve a longstanding puzzle: For decades, astronomers have observed that Tombaugh Regio, which is Pluto's brightest region, aligns almost exactly opposite from the dwarf planet's moon, Charon, in a locked orientation that has lacked a convincing explanation.
A thick, heavy ocean, the new data suggest, may have served as a "gravitational anomaly," or weight, which would factor heavily in Pluto and Charon's gravitational tug-of-war. Over millions of years, the planet would have spun around, aligning its subsurface ocean and the heart-shaped region above it, almost exactly opposite along the line connecting Pluto and Charon.
http://phys.org/news/2016-11-horizons-mission-water-ice-ocean-lies.html
http://www.nature.com/nature/journal/vaop/ncurrent/full/nature20148.html
-
Pojawiła się hipoteza o możliwym istnieniu prymitywnego życia w oceanie pod powierzchnią Sputnik Planitia.
But the ocean uplift won't last if warm water ice at the base of the covering ice shell can flow and adjust in the manner of glaciers on Earth. Add enough ammonia to the water, and it can chill to incredibly cold temperatures (down to minus 145 Fahrenheit) and still be liquid, even if quite viscous, like chilled pancake syrup. At these temperatures, water ice is rigid, and the uplifted surface ocean becomes permanent.
"All of these ideas about an ocean inside Pluto are credible, but they are inferences, not direct detections," McKinnon said, sounding the call. "If we want to confirm that such an ocean exists, we will need gravity measurements or subsurface radar sounding, all of which could be accomplished by a future orbiter mission to Pluto. It's up to the next generation to pick up where New Horizons left off!"
http://phys.org/news/2016-12-life-pluto-ocean.html
-
A jakie dowody na istnienie tego życia? ;)
-
Na dowody życia lub jego braku potrzebna jest misja in situ.
Na razie nie można tego wykluczyć, zważając tylko na ramowe warunki sprzyjające egzystencji prymitywnych mikroorganizmów. Glob odległy, a na w miarę bliskim Marsie dopiero może ExoMars 2020 coś pewniejszego ustali.
-
Nowe badania zdają się wskazywać, że Sputnik Planitia powstał w początkowym okresie ewolucji Plutona i nie w konsekwencji impaktu.
"The main difference between my model and others is that I suggest that the ice cap formed early, when Pluto was still spinning quickly, and that the basin formed later and not from an impact," said Hamilton, who is lead author of the paper. "The ice cap provides a slight asymmetry that either locks toward or away from Charon when Pluto's spin slows to match the orbital motion of the moon."
Using a model he developed, Hamilton found that the initial location of Sputnik Planitia could be explained by Pluto's unusual climate and its spin axis, which is tilted by 120 degrees. For comparison, Earth's tilt is 23.5 degrees. Modeling the dwarf planet's temperatures showed that when averaged over Pluto's 248-year orbit, the 30 degrees north and south latitudes emerged as the coldest places on the dwarf planet, far colder than either pole. Ice would have naturally formed around these latitudes, including at the center of Sputnik Planitia, which is located at 25 degrees north latitude.
http://phys.org/news/2016-11-perspective-pluto-icy-heart.html#nRlv
-
Na dowody życia lub jego braku potrzebna jest misja in situ.
Na razie nie można tego wykluczyć, zważając tylko na ramowe warunki sprzyjające egzystencji prymitywnych mikroorganizmów. Glob odległy, a na w miarę bliskim Marsie dopiero może ExoMars 2020 coś pewniejszego ustali.
Ja miałem na myśli życie w oceanie Plutona. Jak na razie mamy tylko przemyślenia dotyczące życia w podlodowych oceanach Europy, Enceladusa, Tytana czy Plutona. Domniemujemy, że jak są tam niezbędne pierwiastki oraz energia (pochodzenia pływowego) to jest duża szansa że życie mogło się tam pojawić. Cząstki krzemionki wykryte przez Cassini w gejzerach Enceladusa sugerują, ze są tam kominy hydrotermalne, które na Ziemi były najprawdopodobniej miejscem powstania życia.
Jak na razie najsilniejsze przesłanki są dla Marsa. Ocean niegdyś tam istniał, Spirit odkrył ślady hydrotermalnych źródeł. Oba łaziki Spirit i Curiosity wykryły struktury przypominające te, które powstają przy udziale działalności ziemskich mikrobów.
-
Pojawił się śliczny rysunek pokazujący co może się dziać wewnątrz naszego ulubionego obszaru na Plutonie. :)
-
Podsumowanie wyników naukowych NH w 2016
“Sputnik Planum is one of the most amazing geological discoveries in 50-plus years of planetary exploration, and the finding by McKinnon and others on our science team that this vast area is created by current day ice convection is among the most spectacular of the New Horizons mission,” said Alan Stern. (...)
“Pluto’s small satellites probably all formed out of the cloud of debris created by the impact of a small planet onto a young Pluto,” said New Horizons Project Scientist Hal Weaver. “So we would expect them all to be made of similar material. The strong signature of water-ice absorption on the surfaces of [Charon, Nix, and Hydra] adds weight to this scenario.”
However, the striking difference between water ice spectral readings of Nix and Hydra raises new questions, specifically why Nix and Hydra apparently have different ice textures on their surfaces and why Hydra’s surface reflectivity at visible wavelengths is higher than Nix’s even though Nix’s surface appears to be icier.
https://www.nasaspaceflight.com/2016/12/yir-iv-new-horizons-pluto-big-surprises/
-
W pracy “Charon Tectonics” sugeruje się , że Charon oprócz przeszłej aktywności tektonicznej posiadał podpowierzchniowy ocean, który obecnie jest w postaci zamrożonej.
(...) The evidence is presented in a new paper in Icarus titled “Charon Tectonics,” and suggests that Charon was not only tectonically active in the past, but also possessed a subsurface ocean which is now frozen. The new paper is a summary of observations from New Horizons’ Long-Range Reconnaissance Imager (LORRI, Cheng et al., 2008) and the Multi-spectral Visible Imaging Camera (MVIC) on the Ralph instrument (Reuter et al., 2008). The conclusion in brief is that Charon has undergone “global extension” which produced the tectonic features seen by New Horizons and provides evidence for the subsurface ocean. Basically, expanding ice in the slowly freezing ocean would cause the surface to stretch and fracture. From the paper:
“The global characteristics of Charon’s tectonics are striking: (1) extension dominates over the entirety of Charon’s northern terrain up to and including the scarps that border Vulcan Planum, whose resurfaced units bury the flanks of the rifts; (2) there is no evidence for compressional faulting or strike-slip faulting; (3) the extension is inferred to be relatively ancient (up to ∼4 Ga), based on the superposition of many craters and Vulcan Planum units, which are themselves relatively heavily cratered; and (4) the roughly polygonal extension across the northern terrain does not indicate a preferred direction of extensional stress, whereas the roughly east-west alignment of the major chasmata implies major north-south extension across the entire structural belt represented by the chasmata. (...)
http://www.americaspace.com/?p=97434
-
4-JAN-2017
York U research identifies icy ridges on Pluto
YORK UNIVERSITY
TORONTO, January 4, 2017 - Using a model similar to what meteorologists use to forecast weather on Earth and a computer simulation of the physics of evaporating ices, a new study published in the journal, Nature by York University's Professor John Moores, Department of Earth and Space Science and Engineering at York's Lassonde School of Engineering, has found evidence that snow and ice features previously only seen on Earth, have been spotted on Pluto.
"Penitentes" which are formed by erosion, are bowl-shaped depressions with spires around the edge, and are several metres high.
The groundbreaking research, done in collaboration with researchers at NASA and Johns Hopkins University, indicates that these icy features may exist on other planets where environmental conditions are similar.
"The identification of the ridges of Tartarus Dorsa as Penitentes suggests that the presence of an atmosphere is necessary for the formation of penitentes, which would explain why they have not previously been seen on other airless icy satellites or dwarf planets," says Moores. "But exotic differences in the environment give rise to features with very different scales. This test of our terrestrial models for penitentes suggests that we may find these features elsewhere in the solar system, and in other solar systems, where the conditions are right."
Moores, along with his York postgraduate fellow, Dr. Christina Smith, Dr. Anthony Toigo, at the Applied Physics Laboratory, Johns Hopkins University and NASA Research Astrophysicist, Dr. Scott D. Guzewich, at the Goddard Space Flight Center in Maryland, USA compared their model to ridges on Pluto imaged by the New Horizons spacecraft in 2015. Pluto's ridges are much larger - 500 metres tall and separated by three to five kilometres - as compared to their meter-sized earthly counterparts.
"This gargantuan size is predicted by the same theory that explains the formation of these features on Earth," says Moores. "In fact, we were able to match the size and separation, the direction of the ridges, as well as their age: three pieces of evidence that support our identification of these ridges as penitentes."
Moores says though Pluto's environment is very different from the Earth - it is much colder, the air much thinner, the sun much dimmer and the snow and ice on the surface are made from methane and nitrogen instead of water - the same laws of nature apply. Both NASA and Johns Hopkins University were instrumental in the collaboration that led to this new finding. Both provided background information on Pluto's atmosphere using a model similar to what meteorologists use to forecast weather on Earth. This was one of the key ingredients in Moores' own models of the penitentes, without which this discovery would not have been made.
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2017-01/yu-yur010417.php
artykuł naukowy (http://www.nature.com/articles/nature20779.epdf?referrer_access_token=lS3LSwlwYvtWFVkN7y8DyNRgN0jAjWel9jnR3ZoTv0P98qC7e7xH2FEgHCDn_82XZ4bQjb2pa2bZ7297xm-dWj9uTCWVWVHANdWF6c3giP4C0HB6jMFUi39BuafbGH7pntBBHcrFFjGKqBhJu8DWjZx984Mlcz5lG75j8e9Qi5RhRwvPNfd0hGe9vRAbwDQyI8k8YIGnqE5-t44W6Ig0kxNVaRanw1SV9wNV1C6PEHJ9oBk7mKaVYIe1qIjIq6IKzxccgOYxzGo6I3pO7LuDqQ%3D%3D&tracking_referrer=www.spacedaily.com)
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=194.msg101068#msg101068
-
Średnica Charona to ponad połowa średnicy Plutona, a odległość między tymi dwoma ciałami to niecałe 20 000 kilometrów. To tak jakby dokoła Ziemi krążył Mars w odległości trzy razy mniejszej od aktualnej odległości Księżyca od Ziemi.
Nowe wyniki badań prowadzonych przez naukowców z Georgia Institute of Technology dostarczają nowych informacji o tym związku i o jego wpływie na bezustanne zdzieranie atmosfery Plutona przez wiatr słoneczny. Gdy Charon znajduje się dokładnie pomiędzy Słońcem a Plutonem znacząco spowalnia tempo utraty atmosfery.
Źródło: http://www.pulskosmosu.pl/2017/01/10/charon-spowalnia-tempo-utraty-atmosfery-na-plutonie/
John Hale is the Georgia Tech student who co-led the study with Paty. He says the Pluto system is a window into our origins because Pluto hasn’t been subjected to the same extreme temperatures as objects in closer orbits to the sun.
“As a result, Pluto still has more of its volatile elements, which have long since been blown off the inner planets by solar wind,” Hale said. “Even at its great distance from the sun, Pluto is slowly losing its atmosphere. Knowing the rate at which Pluto’s atmosphere is being lost can tell us how much atmosphere it had to begin with, and therefore what it looked like originally. From there, we can get an idea of what the solar system was made of during its formation.”
https://www.cos.gatech.edu/hg/item/585677
-
Widoczki z Plutona muszą być niesamowite ::)
-
Widoczki z Plutona muszą być niesamowite ::)
Czyli z Plutona widać tak jakby my na Ziemi widzielibyśmy 3x większy księżyc, dobrze myślę?
-
Oj chyba troszkę większy ;D ;D
-
Czyli z Plutona widać tak jakby my na Ziemi widzielibyśmy 3x większy księżyc, dobrze myślę?
Jakies 5-6x wiekszy.
-
Wow! To byłby widok :D Ciekawe kiedy na Plutonie wyląduje sonda kosmiczną? :-\
-
W Stellarium można się przecież przenieść na dowolną planetę US, czy nawet sporo księżyców i zobaczyć jak to jest.
-
W Stellarium można się przecież przenieść na dowolną planetę US, czy nawet sporo księżyców i zobaczyć jak to jest.
Mam nadzieję, że nikt nie użyje tego argumentu przeciwko kolejnej misji ku Plutonowi. :)
-
Jak to zrobić? Bo właśnie szukam w stellarium i nie widzę takiej funkcji
-
W Stellarium można się przecież przenieść na dowolną planetę US, czy nawet sporo księżyców i zobaczyć jak to jest.
Mam nadzieję, że nikt nie użyje tego argumentu przeciwko kolejnej misji ku Plutonowi. :)
Przeżycia w realu nie umywają się do tych w virtualu, czyż nie? :D Poza tym rzeczywistość jest o wiele bogatsza w szczegóły od animacji komputerowych obcych globów. Można to porównać pomiędzy zdjęciami Curiosity a animkami krateru Gale jakie swego czasu umieściłem na wątku poświęconym MSL :)
-
W przypadku NH, który przeleciał przez układ Plutona przed 18. miesiącami, należałoby w przypadku wejścia na wokółplutońską orbitę zredukować prędkość o ponad 90 %, do czego należałoby użyć ponad 1000 razy więcej paliwa niż sonda posiadała.
Można używając mniej paliwa wykorzystać do dolotu manewr transferowy Hohmanna na wyższą orbitę. Jednak dotarcie do Plutona w takiej sytuacji może zająć 46 lat. Do czego dodać jeszcze należy ok. 10 lat na projektowanie misji.
Te ograniczenia kiepsko wróżą lądowaniu na Plutonie w najbliższych dziesięcioleciach, chociaż są snute różne teoretyczne spekulacje.
Projektów takiej misji chyba jeszcze nie ma. Bardziej możliwa wydaje się bardziej zaawansowana misja przelotowa, na którą jednak możemy oczekiwać dziesięciolecia.
There are two reasons. The first is an engineering reason. To get to Pluto (which is 5 billion kilometers or 3 billion miles from Earth) in just 9.5 years, as New Horizons will, the spacecraft must travel very, very quickly. As a result, New Horizons will speed by Pluto at a velocity of about 43,000 kilometers per hour(27,000 miles per hour). To get into orbit, operators would have to reduce that speed by over 90%, which would require more than 1,000 times the fuel that New Horizons can carry.
http://pluto.jhuapl.edu/Mission/FAQs.php
The problem with landing on Pluto is not so much the landing per se, as slowing down sufficiently. The New Horizons probe took nine years to reach Pluto, but carried insufficient fuel to slow down and enter Pluto orbit. The normal, minimal fuel path to transfer from earth orbit to another planet would be through what is known as a Hohmann transfer orbit. The idea is to boost from Earth orbit when it's opposite Pluto in its orbital pass, and then retrofire upon entry to Pluto orbit. Sadly, that takes longer than the fly-by mission: typical times to reach pluto orbit might be 46 years.
https://www.quora.com/Can-we-land-on-Pluto
(https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/df/Hohmann_transfer_orbit.svg/375px-Hohmann_transfer_orbit.svg.png)
In recent years, new models of the seasonal evolution of Pluto’s atmosphere that agree better with measurements of how it has changed over the past quarter century suggest, however, that Pluto’s atmosphere will not collapse as predicted and might even thicken towards a maximum value around 2040 (near the time of this proposed Pluto follow-on flyby), depending on the dwarf planet’s inventory of volatile ices and the properties of the atmosphere. No matter which of the models developed in recent decades proves to be correct, it is clear that Pluto’s atmosphere and surface deposits vary on times scales of decades as a result of the interplay of the seasons and the variations in its distance from the Sun. A new set of close-up observations of Pluto about a quarter of a century after New Horizons will provide vital clues about the seasonal changes on Pluto and the processes that drive them. And given the long orbital period of this distant world, this will be humanity’s only chance to observe Pluto during this crucial phase of the northern summer/southern winter for another 248 years.
http://www.thespacereview.com/article/2787/1
http://space.stackexchange.com/questions/9851/requirements-to-orbit-pluto
-
Czyli z Plutona widać tak jakby my na Ziemi widzielibyśmy 3x większy księżyc, dobrze myślę?
Jakies 5-6x wiekszy.
Tam są dopiero zaćmienia słońca :D
-
Na Plutonie występują bardzo wysokie stożki lodowe
15.01.2017
Nawet 500 m. wysokości mogą mieć lodowe stożki na Plutonie - struktury bardzo podobne do tych obecnych na Ziemi, tylko wiele od nich większe - informuje NASA. Ich istnienie przewidziano dzięki wykorzystaniu modelu i symulacji komputerowych.
Na Plutonie mogą występować struktury znane na Ziemi i określane przez glacjologów jako penitenty. Są to stożkowe formy zbudowane ze śniegu lub lodu, występujące np. na lodowcach i polach firnowych. Powstają, kiedy promienie słoneczne wytapiają śnieg lub lód. Penitenty występujące na Ziemi mają rozmiary zwykle pomiędzy 0,5 metra a 2 metrami, choć zdarzają się też wyższe. Można je znaleźć na różnych kontynentach: w Andach, w Pamirze, czy w masywie Kilimandżaro. Z języka hiszpańskiego pochodzi określenie penitentów jako "lodów pokutujących" lub "śniegów pokutujących".
Okazuje się, że podobne struktury mogą występować na Plutonie - i mieć dużo większe rozmiary. Wskazują na to wyniki badań przeprowadzonych przez grupę naukowców, którą kierował John Moores z York University w Toronto. W badaniach brali także udział naukowcy z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory oraz NASA Goddard Space Flight Center.
Badania pozwalają sądzić, że na powierzchni Plutona (na obszarze nazwanym nieformalnie Tartarus Dorsa) występują struktury, do których uformowania się potrzebne są procesy atmosferyczne podobne do tworzenia się penitentów na Ziemi.
"Egzotyczne różnice w środowisku doprowadziły do uformowania się struktur o bardzo różnych skalach. Jest to test dla naszych ziemskich modeli powstawania penitentów i sugestia, że tego typu struktury mogą występować także na innych ciałach w Układzie Słonecznym oraz w innych układach planetarnych" - uważa John Moores.
Podczas swoich badań naukowcy użyli modelu podobnego do modeli meteorologicznych stosowanych do przewidywania pogody na Ziemi i wykonali symulacje komputerowe dla lodu występującego na Plutonie.
Naukowcy porównali swój model ze zdjęciami Plutona uzyskanymi przez sondę New Horizons w trakcie jej przelotu koło planety karłowatej w połowie 2015 roku. Struktury na Plutonie są dużo wyższe niż ich ziemskie odpowiedniki. Osiągają nawet 500 metrów wysokości i separację pomiędzy sobą od trzech do pięciu kilometrów.
Moore wskazuje, iż istnienie tak gigantycznych rozmiarów jest przewidywane przez dokładnie taką samą teorię, która wyjaśnia formowanie się ziemskich penitentów. Na jej podstawie naukowcom udało się przewidzieć rozmiary, separację, kierunki nachylenia i wiek struktur na Plutonie - pasujący do tego, co widać na zdjęciach.
Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „Nature”. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,412677,na-plutonie-wystepuja-bardzo-wysokie-stozki-lodowe.html
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=194.msg100731#msg100731
https://www.nasa.gov/feature/scientists-offer-sharper-insight-into-pluto-s-bladed-terrain
-
Charon, mając dwukrotnie mniejsze rozmiary w stosunku do obieganej planety karłowatej i będąc od niej w niewielkiej odległości ( ok.20 000 km) znajduje się okresowo między Plutonem a Słońcem. Wtedy wiatr słoneczny omiatając układ Plutona napotykając przeszkodę w postaci Charona w mniejszym stopniu przyczynia się do utraty gazów atmosferycznych przez zasłaniany obiekt.
John Hale is the Georgia Tech student who co-led the study with Paty. He says the Pluto system is a window into our origins because Pluto hasn’t been subjected to the same extreme temperatures as objects in closer orbits to the sun.
“As a result, Pluto still has more of its volatile elements, which have long since been blown off the inner planets by solar wind,” Hale said. “Even at its great distance from the sun, Pluto is slowly losing its atmosphere. Knowing the rate at which Pluto’s atmosphere is being lost can tell us how much atmosphere it had to begin with, and therefore what it looked like originally. From there, we can get an idea of what the solar system was made of during its formation.”
http://www.news.gatech.edu/2017/01/09/how-moon-slows-decay-plutos-atmosphere
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0019103516307898
-
19 stycznia 2017 minęło 11 lat od startu małej, wielkiej sondy.
Już w latach 70. XX wieku rozważano wyprawę do Plutona. Kto wie, czy gdyby wtedy się udało , to obiekt zachowałby status planety?
How New Horizons Survived the 40-Year-Glitch and Made it to Pluto
By Corey S. Powell | July 10, 2015 2:59 pm
The beginnings of the tale go all the way back to the 1970s, to a shadowy time known as the Nixon Administration. At the time, space scientists realized that a rare configuration of the outer planets would make it possible to efficiently send a spacecraft on a grand tour of the outer solar system, using the gravity of each giant planet to boost it on to the next. Such an alignment happens just once every 176 years. NASA planners came up with a concept called–naturally–the Grand Tour. It would have sent 4 spacecraft to the outer solar system, with one of them destined for Pluto.
By early 1972, though, NASA’s political fortunes were sinking fast. Nixon had cancelled Apollo 18 and 19. Public and Congressional support for space exploration was plummeting; the country was in recession and mired in Viet Nam. A $1 billion-plus fleet of space probes (and remember, this was in 1972 dollars) was just not going to happen. NASA reconfigured the cancelled Grand Tour into the cheaper, two-probe Voyager project and sacrificed Pluto in the process.
http://blogs.discovermagazine.com/outthere/2015/07/10/how-new-horizons-survived-the-40-year-glitch-and-made-it-to-pluto/#.WIlJ9dThDwc
(http://pluto.jhuapl.edu/Mission/The-Path-to-Pluto/images/Mission-PathtoPluto-MissionTimeline-TenYears_sm.jpg)
(http://pbs.twimg.com/media/C10h0kXW8AETqpZ.jpg:small)
-
Zdjęcie nocnej strony Plutona oraz Charona oświetlonego przez odbijające się światło od Plutona wykonane 15 lipca 2015 przez instrument Ralph/Multispectral Visible Imaging Camera z odległości 160 000 km.
This image obtained with the Ralph/Multispectral Visible Imaging Camera aboard NASA’s New Horizons spacecraft shows the night side of Pluto’s large, Texas-sized moon Charon, against a star field, lit by faint, reflected light from Pluto itself. The bright crescent on Charon's right side is a sliver of sunlit terrain; it is overexposed. New Horizons was already about 100,000 miles (160,000 kilometers) beyond Pluto when the image was taken on July 15, 2015.
https://www.nasa.gov/image-feature/charon-in-plutoshine
-
Jego związek z astrobiologią jest widoczny od razu – na zdjęciach widać to jak na dłoni. Widzimy materię organiczną, widzimy wodę i widzimy źródła energii – mówi Michael Summers, planetolog z zespołu misji New Horizons spechalizujący się w badaniach budowy i ewolucji atmosfer planetarnych.
Źródło: http://www.pulskosmosu.pl/2017/02/23/co-pluton-moze-miec-wspolnego-z-zyciem/
http://www.astrobio.net/news-exclusive/pluto-ingredients-life/
-
Nałożenie trzech zdjęć wykonanych przez 3 filtry kolorowe instrumentu Ralph/Multispectral Visual Imaging Camera pozwala uwidocznić kontasty środowiska podczas najbliższego przelotu koło Plutona .
This new, detailed global mosaic color map of Pluto is based on a series of three color filter images obtained by the Ralph/Multispectral Visual Imaging Camera aboard New Horizons during the NASA spacecraft’s close flyby of Pluto in July 2015. The mosaic shows how Pluto’s large-scale color patterns extend beyond the hemisphere facing New Horizons at closest approach, which were imaged at the highest resolution. North is up; Pluto’s equator roughly bisects the band of dark red terrains running across the lower third of the map. Pluto’s giant, informally named Sputnik Planitia glacier – the left half of Pluto’s signature “heart” feature – is at the center of this map.
https://www.nasa.gov/image-feature/pluto-global-color-map
-
Zmodyfikowano kryteria nazywania struktur na Plutonie i jego księżycach
01.03.2017
Międzynarodowa Unia Astronomiczna ogłosiła nowe kryteria nazewnictwa struktur na powierzchni planety karłowatej Pluton, a także księżyców Plutona.
Pluton to planeta karłowata znajdującą się na krańcach Układu Słonecznego, poza orbitą Neptuna. Przez wiele lat Pluton był uznawany za planetę, ale w 2006 roku odebrano mu to miano i przypisano do nowej kategorii obiektów zwanych planetami karłowatymi.
Pluton posiada pięć księżyców. Od 1978 roku znany jest Charon, a pozostałe cztery księżyce odkryto w 2005, 2011 i 2012 r. Co ciekawe, Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU) zgodziła się, aby odkrywca tych nowych księżyców, Mark Showalter z SETI Institute, przeprowadził publiczne głosowanie na propozycje nazw dla dwóch najnowszych satelitów. Głosowanie odbyło się w 2015 roku i na jego podstawie nadano nazwy Kerberos i Styx. Natomiast odkryte wcześniej dwa księżyce to Hydra i Nix.
W głosowaniu można było także proponować nazwy dla różnych struktur na Plutonie i jego księżycach. Otrzymano tysiące propozycji w każdej z kategorii, w tym takie, które nie pasują tematycznie do kryteriów przyjętych dla układu Plutona.
Teraz Międzynarodowa Unia Astronomiczna, we współpracy z zespołem misji New Horizons, określiła nową wersję kryteriów nazewnictwa dla Plutona i Charona, pozostawiając bez zmian kryteria dla mniejszych księżyców. Na podstawie tych kryteriów naukowcy z New Horizons zaproponują nazwy dla struktur na powierzchni, a Międzynarodowa Unia Astronomiczna ostatecznie zdecyduje o ich przyjęciu jako nazw oficjalnych.
W przypadku Plutona nazwy mogą być związane z bogami, boginiami i innymi istotami związanym ze światem podziemi w mitologii, folklorze lub literaturze. Mogą to być imiona krain i bohaterów je eksplorujących. Kolejnym możliwym tematem są nazwiska naukowców i inżynierów związanych z badaniami Plutona i pasa Kuipera. Nazwy mogą dotyczyć też pionierskich misji lub sond kosmicznych, a także historycznych pionierów, którzy przekraczali nowe granice w eksploracji Ziemi, morza i nieba.
Jeśli chodzi o Charona to ustalono, że nazwy mogą dotyczyć miejsc docelowych i przełomów w fikcyjnej (np. w literaturze) eksploracji kosmosu i innych krain, fikcyjnych lub mitologicznych pojazdów kosmicznych lub służących do innej eksploracji, fikcyjnych lub mitologicznych podróżników, a także autorów i artystów związanych z eksploracją kosmosu, w tym szczególnie dotyczącą Plutona i pasa Kuipera.
Tematyka dla małych księżyców jest natomiast następująca: Styx – bogowie rzek, Nix – bóstwa nocy, Kerberos – psy z literatury, mitologii i historii, Hydra – legendarne węże i smoki. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,413291,zmodyfikowano-kryteria-nazywania-struktur-na-plutonie-i-jego-ksiezycach.html
https://www.nasa.gov/feature/nasa-s-new-horizons-iau-set-pluto-naming-themes
-
Mam nadzieję że nazwy wprowadzone na mapy Plutona i Charona przez uczestników misji New Horizons będą przyjęte przez Międzynarodową Unię Astronautyczną....
-
Dwa niesamowite kosmiczne nagrania
By Michał Moroz on 23 lipca 2017
(...) Drugim nagraniem jest animacja wykonana przez Paula Schenka oraz Johna Blackwella z Lunar and Planetary Institute w Houston. Ukazuje ona przelot nad Plutonem w którym wykorzystane zostały numeryczne modele terenu uzyskane z sondy New Horizons. (...)
http://www.youtube.com/watch?v=g1fPhhTT2Oo
Link do materiału: https://www.youtube.com/watch?v=g1fPhhTT2Oo
http://kosmonauta.net/2017/07/dwa-niesamowite-kosmiczne-nagrania/
-
Widać że wysokość utworów powierzchniowych Plutona ileś razy została zwiększona ;)
-
No wlasnie, nie popieram takich przesadnych manipulacji.
-
Rzeczywiście, mocno podbita wysokość... Jest może jakiś "oryginał"? :)
-
Znalezione w odmętach internetu. :)
-
Misja New Horizons to również symboliczny hołd złożony odkrywcy Plutona, Clyde'owi Tombaughowi. Prochy naukowca znalazły się na pokładzie sondy. Astronom zaobserwował Plutona 18 lutego 1930 r.
http://www.wiadomosci24.pl/artykul/sonda_new_horizons_przeleciala_nad_plutonem_na_naszych_oczach_tworzy_sie_historia_333857.html
I trochę nie na temat:
19 lutego 1473 urodził się Mikołaj Kopernik
20 lutego 1962 Na orbicie wokółziemskiej znalazł się pierwszy Amerykanin John Glenn
21 lutego 1964 urodzili się Scott Kelly i Mark Kelly
22 lutego 2017 konferencja prasowa NASA na temat Układu TRAPPIST-1 :
TRAPPIST-1 c i TRAPPIST-1 g są masywniejsze od Ziemi – ich szacowane masy to około 1,38 i 1,34 masy Ziemi. Są to zatem obiekty skaliste. Wszystkie pozostałe obiekty są lżejsze od Ziemi a szacowany zakres ich mas to od około połowy masy Wenus (ok. 0,41 masy Ziemi) do około 0,68 masy naszej planety. Oznacza to, że na większości z tych obiektów powinna się utrzymać atmosfera.
TRAPPIST-1 c i TRAPPIST-1 g są masywniejsze od Ziemi – ich szacowane masy to około 1,38 i 1,34 masy Ziemi. Są to zatem obiekty skaliste. Wszystkie pozostałe obiekty są lżejsze od Ziemi a szacowany zakres ich mas to od około połowy masy Wenus (ok. 0,41 masy Ziemi) do około 0,68 masy naszej planety. Oznacza to, że na większości z tych obiektów powinna się utrzymać atmosfera. (...)
Układ TRAPPIST-1 znajduje się stosunkowo blisko Układu Słonecznego – odległość to około 39 lat świetlnych.
http://kosmonauta.net/2017/02/siedem-skalistych-planet-w-ukladzie-trappist-1/
23 lutego 1987 odkrycie supernowej SN 1987A
Po raz pierwszy od 1604 roku ludzkość mogła zobaczyć supernową bez potrzeby użycia instrumentu optycznego.
http://kosmonauta.net/2017/02/30-lat-od-sn-1987a/
-
Czyli mamy taki prawdziwie kosmiczny ciąg 18-23 lutego. Może coś znajdziemy jeszcze na 24 i 25 lutego? :)
-
Z tymi datami, ciągiem skojarzeń to już masakra. Zawsze można znaleźć coś "pod temat" i wcisnąć
3 minuty szukania
24 luty ostatni lot Discovery podczas STS-133
26 luty zaćmienie Słońca 2017
27 luty Elon Musk ogłasza lot Księżycowy...
kiedyś kupowałem takie kalendarze Space - i tam przy każdym dniu coś takiego było:
-
Pojawiła się focia 2014 MU69 z okultacji
-
Panie! To nie ten wątek!
-
Porównanie startu Atlasa 5 z New Horizons (start z rakietami SRB) i startu X-37B (bez SRB). Ładne porównanie! :)
https://www.youtube.com/watch?v=4znIa-Zt4_w
http://www.youtube.com/watch?v=4znIa-Zt4_w
-
(http://www.americaspace.com/wp-content/uploads/2017/09/Mountains1.jpg)
A possible cryovolcano (ice volcano) on Pluto, called Wright Mons. Photo Credit: NASA/JHUAPL/SwRI
http://www.americaspace.com/2017/09/26/hopping-around-on-pluto-exciting-lander-mission-concept-presented-at-nasa-symposium/#more-101551
-
Opublikowano teorię tłumaczącą powstawanie dziwnych struktur lodowych na Plutonie. Odpowiedzialny za to ma być metan zamarzający na dużej wysokości . Ocieplanie klimatu na Plutonie powoduje sublimację metanu.
Erozja spowodowana tymi zjawiskami klimatycznymi przyczynia się do kształtowania się powierzchni Plutona.
Solving the Mystery of Pluto’s Giant Blades of Ice
Sept. 26, 2017
(...) "When we realized that bladed terrain consists of tall deposits of methane ice, we asked ourselves why it forms all of these ridges, as opposed to just being big blobs of ice on the ground," said Moore. "It turns out that Pluto undergoes climate variation and sometimes, when Pluto is a little warmer, the methane ice begins to basically 'evaporate' away."
Scientists use the term "sublimation" for this process where ice transforms directly into gas, skipping over the intermediate liquid form.
Similar structures can be found in high-altitude snowfields along Earth's equator, though on a very different scale than the blades on Pluto. The terrestrial structures, called penitentes, are snow formations just a few meters high, with striking similarities to the vastly larger bladed terrain on Pluto. Their spiky texture also forms through sublimation.
This erosion of Pluto's bladed terrain indicates that its climate has undergone changes over long periods of time - on a scale of millions of years - that cause this ongoing geological activity. Early climatic conditions allowed methane to freeze out onto high elevation surfaces, but, as time progressed, these conditions changed, causing the ice to "burn off" into a gas.
As a result of this discovery, we now know that the surface and air of Pluto are apparently far more dynamic than previously thought. (...)
https://www.nasa.gov/feature/ames/solving-the-mystery-of-pluto-s-giant-blades-of-ice
O tych nietypowych strukturach jest we wcześniejszym poście (http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=194.msg101068#msg101068).
-
Cofnijmy się do 2006 roku... Wówczas rozmawialiśmy o tej nowej niesamowitej misji New Horizons, która dopiero co wystartowała! :D
https://www.youtube.com/watch?v=fRgsI6_CzMw
http://www.youtube.com/watch?v=fRgsI6_CzMw
-
O naturze wydm
Scientists reveal the secrets behind Pluto’s dunes
Mr Alan Williams Media & Communications Officer 31 May 2018
(...) Following spatial analysis of the dunes and nearby wind streaks on the planet's surface, as well as spectral and numerical modelling, scientists believe that sublimation (which converts solid nitrogen directly into a gas) results in sand-sized grains of methane being released into the environment.
These are then transported by Pluto's moderate winds (which can reach between 30 and 40 kmh), with the border of the ice plain and mountain range providing the perfect location for such regular surface formations to appear.
The scientists also believe the undisturbed morphology of the dunes and their relationship with the underlying glacial ice suggests the features are likely to have been formed within the last 500,000 years, and possibly much more recently. (...)
https://www.plymouth.ac.uk/news/scientists-reveal-the-secrets-behind-plutos-dunes
-
Wydmy na Plutonie
(http://www.urania.edu.pl/pliki/styles/miniatura_wiadomosci/public/field/image/nh-pluto_crop.jpg.png?itok=8r-zhIwM)
Kolorowe zdjęcie powierzchni Plutona wykonane przez sondę New Horizons podczas przelotu w 2015 roku. Źródło: NASA/JHUAPL/SwRI
Powierzchnia Plutona jest bardziej zróżnicowana niż do niedawna myśleliśmy. Naukowcy misji New Horizons ogłosili wyniki badań, w których wykazują istnienie na planecie karłowatej widm poprzecznych, które musiały powstać w jej niedalekiej geologicznie przeszłości.
Wydmy poprzeczne znane z krajobrazów ziemskich, występują także na innych ciałach niebieskich, w tym na odległym Plutonie. Nie wiemy co prawda jeszcze jak bardzo do powstania wydm przyczynia się cienka atmosfera tej planety karłowatej, jednak możemy zaobserwować na jej powierzchni regularne struktury, które z uwagi na dynamiczne procesy zachodzące w lodowej skorupie Plutona musiały powstać stosunkowo niedawno.
Odkrycie wydm w skrócie
- na powierzchni Plutona, w rejonach podgórskich występują wydmy poprzeczne o długościach między grzbietami od 0,4 do 1 km
- wydmy te powstają prawdopodobnie z nagromadzenia lodu metanowego o ziarnistości piasku (200-300 mikrometrów średnicy)
- niezmieniona morfologia wydm wskazuje na ich młody wiek geologiczny
Sonda New Horizons to jedna z najbardziej niezwykłych misji kosmicznych w dziejach ludzkości. Misja statku, który jako pierwszy zbliżył się do niegdyś planety, teraz definiowanego jako planeta karłowata Plutona wykazała, że jego powierzchnia mimo ogromnej odległości dzielącej ją od Słońca (średnio 40 razy dalej od Słońca niż Ziemia) jest aktywna geologicznie.
Na dowód tego wystarczy spojrzeć na charakterystyczny obszar Sputnik Planitia. Równina ta jest zbudowana z azotu, tlenku węgla i lodowego metanu. Rozmaite formy terenu o kształtach wielokątów, nieraz otoczone wysokimi na 100 m ścianami. To wszystko w połączeniu z brakiem kraterów wskazuje, że mamy do czynienia z “pracującą” lodową powierzchnią, nie starszą niż 500 000 lat, co jest krótkim geologicznie okresem.
(https://www.nasa.gov/sites/default/files/styles/full_width_feature/public/thumbnails/image/pluto_color_mapmosaic.jpg)
Mapa Plutona. Na środku widać jasny obszar Sputnik Planitia, gdzie odkryto i scharakteryzowano wydmy. NASA/JHUAPL/SwRI
To na tym obszarze w okolicach gór Al-Idrisi Montes na zachodniej krawędzi równiny, można zauważyć zmarszczki na powierzchni. Regularne kształty, z równo oddalonymi grzbietami przypominają poprzeczne wydmy, znane z naszej planety. Im dalej od gór tym wydmy stają się większe i bardziej od siebie oddalone. Dodatkowo na lodowej powierzchni równiny, w pobliżu przeszkód terenowych można zobaczyć ciemne smugi, które naukowcy interpretują jako strefy nagromadzonego przez wiatr materiału.
Dlaczego wydmy?
Przeanalizujmy krótko jak naukowcy uzasadniają, że zaobserwowane twory to wydmy i jakie są według nich powody ich powstania.
Oprócz oczywistych podobieństw morfologicznych (kształty), wydmy na Plutonie nakładają się na siebie w rejonach komórek konwekcyjnych. Ich rozkład przestrzenny (gęściej w pobliżu gór i rzadziej dalej od nich) również jest charakterystyczny dla pól wydmowych na Ziemi. Również ich orientacja, regularna w każdym miejscu wskazuje, że na ich powstanie musiał wpływać ruch powietrza, a nie np. nasłonecznienie. Wydmom towarzyszą smugi wietrzne, które są prostopadłe do grzbietów wydm. Inną charakterystyczną właściwością wydm na Plutonie jest ich obecność w rejonie górzystych warstw lodowych, czyli tam gdzie jest materiał do przemieszczania i występuje najsilniejszy wiatr.
Czy to na pewno wiatr?
Każda hipoteza naukowa musi być poparta doświadczeniem. Dlatego sprawdzono czy na pewno ziarenka zlodzonego metanu o grubości 200-300 mikrometrów mogą być poruszane przez wiatr o prędkościach 1-10 m/s (taki wiatr może występować na Plutonie). Okazuje się, że o ile ta prędkość wystarczy do podtrzymywania ruchu ziaren, to raczej do zapoczątkowania powstania takich wydm potrzebny jest jeszcze inny czynnik.
Tutaj do gry wkracza sublimacja czyli bezpośrednie przejście substancji ze stanu stałego w gazowy. Sublimacja może pomóc w zapoczątkowaniu przemieszczania materiału, ale też może mieć wpływ na późniejszą erozję wydm.
Przepis na wydmę
Aby wydmy mogły powstać na Plutonie konieczne są do spełnienia trzy czynniki:
-dostatecznie gęsta atmosfera z występującym wiatrem
-odpowiedniej wielkości i sypkości materiał z wystarczająco niską kohezją
-dodatkowy mechanizm, który umożliwia zapoczątkowanie procesu (sam wiatr jest do tego na tej planecie za słaby)
Wydmy do tej pory nie były tylko związane z Ziemią. Oprócz Plutona obserwowaliśmy je na innych ciałach niebieskich. W każdym innym miejscu materiał tworzący wydmy był inny. Oprócz typowych dla Ziemi kwarcu, bazaltu czy gipsu, na Antarktydzie można zaobserwować wydmy śnieżne. Na Tytanie, księżycu Saturna gigantyczne wydmy zbudowane są ze złożonych substancji organicznych. Pluton, bogaty w lodowe formy azotu, metanu i tlenku węgla, posiada wydmy o przewadze lodowego metanu.
(https://www.nasa.gov/sites/default/files/thumbnails/image/dunes_on_pluto_image.jpg)
Region występowania wydm, w pobliżu zachodniej krawędzi obszaru Sputnik Planitia. Źródło: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
Aby dowiedzieć się jaka jest grubość materiału, z których zbudowane są wydmy na Plutonie, naukowcy posłużyli się modelami wiążącymi morfologiczne właściwości wydm z możliwą średnicą ich ziaren. Okazało się, że tego typu wydmy muszą posiadać piasek o grubości od 200-300 mikrometrów. Wyniki takiego modelowania potwierdzają obserwacje na Plutonie.
Sam wiatr nie wystarczy, by zapoczątkować proces kreacji wydm na Plutonie. Uważa się, że inicjację tego procesu możemy zawdzięczać sublimacji lodu powierzchniowego, a konkretnie azotu. Dzięki sublimacji cząsteczki metanu podnoszą się do atmosfery wraz z gazowym azotem i formacja wydm może się zacząć. Naukowcy twierdzą, że okresowo na odpowiedniej odległości Plutona od Słońca atmosfera jest na tyle gęsta, by zjawisko to mogło wystąpić.
Oprócz twórczego wpływu sublimacji na występowanie wydm, proces ten może powodować erozję już powstałych tworów.
New Horizons, który podróżuje w tej chwili do planetoidy 2014 MU69, dostarcza kolejnych zaskakujących obserwacji z lodowego świata na Plutonie. Wydmy, które wiele wskazuje, że powstały w obrębie ostatnich setek lat są idealnym dowodem na to, że powierzchnia Plutona to nadal aktywny świat.
Źródło: Science/NASA
http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/wydmy-na-plutonie-4473.html (http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/wydmy-na-plutonie-4473.html)
http://science.sciencemag.org/content/360/6392/992 (http://science.sciencemag.org/content/360/6392/992)
-
Nie wiem gdzie to będzie najlepiej pasować ale chyba tutaj:
http://www.youtube.com/watch?v=UN42PgZTKTg
Fajny filmik od NASA o Charonie z udziałem jego odkrywcy, ciekawostką jest skąd się wzięła nazwa tego księżyca:)
-
19 stycznia 13 lat minęło od startu najbardziej zaawansowanego technicznie wysłannika ludzkości poza granice US.
19 dni minęło już od przelotu koło Ultima Thule, od którego to obiektu sondę już dzieli prawie 24 mln km.
Wczoraj już minął 4747 dzień misji.
Od Słońca dzieli sondę 43,43 AU.
Sonda Plutona w drodze!
19.01.2006 o 19:00:00 z Cape Canaveral wystartowała RN Atlas V 551 z dodatkowym stopniem Star-48B, która wyniosła
w T+42' na orbitę heliocentryczną sondę Plutona i Pasa Kuipera New Horizons (http://lk.astronautilus.pl/sondy/new-hor.htm).
http://lk.astronautilus.pl/n060116.htm#02
https://www.youtube.com/watch?v=pwgPTin9pnM
Ciekawe jakie są szanse osiągnięcia długowieczności Voyagerów ?
Plutonu nieco mniej, ale NH wystartowały 30 lat po Voyagerach.
Oficjalnie są raczej ostrożne szacowania, bo może się coś np. popsuć.
Z drugiej strony spekulatywnie mogę dodać, że na początku projektowania może nie za bardzo się mówi o ponadplanowanej trwałości sond, by nie odstraszać decydentów politycznych przy akceptacji budżetów ?
W końcu i tak to będzie w sferze decyzji czasem bardzo oddalonych w czasie.
Poza tym, wiedząc, że Pluton do sond jest towarem deficytowym to nie za dużo go jest na sondach? (więc jakby zakładano z góry, na wszelki wypadek, że może być bardzo długo użyteczny?)
Zaś z innej strony patrząc, do optymalnego działania misji musi być generowany odpowiedni poziom energii, przynajmniej w fazie misji podstawowej, więc poprzednią uwagę można sfalsyfikować.
Energia elektryczna dostarczana jest przez trzy radioizotopowe generatory termoelektryczne (MHW-RTG). Każdy generator ma 50,8 cm długości, 40,6 cm średnicy, masę 39 kg i zawiera około 4,5 kg plutonu 238 w postaci dwutlenku. Ogniwa termoelektryczne generatorów wykonane są z krzemu i germanu, a osłona zbudowana jest z berylu. Na początku misji generatory wytwarzały napięcie stałe o wartości 30 V i łącznej mocy około 475 W. Dostarczana energia zmniejsza się z czasem z powodu rozpadu radioaktywnego plutonu i degradacji elementów ogniw termoelektrycznych.
Tempo spadku mocy wynosi średnio około 4,3 W rocznie, co zmusza do stopniowego wyłączania systemów pokładowych i instrumentów naukowych[8]. W styczniu 2015 roku generatory sondy Voyager 1 wytwarzały energię o mocy 254,6 W, a generatory Voyagera 2 energię o mocy 255,8 W
https://pl.wikipedia.org/wiki/Voyager_1
As of January 20, 2019, Voyager 1 has 72.11% of the plutonium-238 that it had at launch. By 2050, it will have 56.5% left.
https://en.wikipedia.org/wiki/Voyager_1
Electrical power for the New Horizons mission to Pluto is furnished by a single radioisotope thermoelectric generator (RTG), which transforms the heat from the natural radioactive decay of plutonium dioxide into electricity. The compact, rugged General Purpose Heat Source (GPHS)-RTG aboard New Horizons, developed and provided by the U.S. Department of Energy, carries approximately 11 kilograms (24 pounds) of plutonium dioxide fuel.
https://rps.nasa.gov/missions/7/new-horizons/
EDIT 20.02.23
https://solarsystem.nasa.gov/missions/new-horizons/in-depth/
https://twitter.com/NASANewHorizons/status/1616128552356790275
-
Google translator? Fatalne tłumaczenie.
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
-
Google translator? Fatalne tłumaczenie.
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
Oryginalne cytaty
-
Google translator? Fatalne tłumaczenie.
Co w nim konkretnie takiego fatalnego?
-
Krótki przykład:
"Poza tym, wiedząc, że Pluton do sond jest towarem deficytowym to nie za dużo go jest na sondach?"
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
-
A, ale to chyba kolega Orionid się trochę zakałapućkał, a tłumaczenia są w ramkach...?
-
Krótki przykład:
"Poza tym, wiedząc, że Pluton do sond jest towarem deficytowym to nie za dużo go jest na sondach?"
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
Można nieco inaczej sformułować zdanie:
Poza tym, wiedząc, że pluton do sond jest towarem deficytowym , to można zadać pytanie, czy nie za dużo umieszcza się go na sondach ?
Mając nieco przewrotne podejście, zasugerowałem , że tyle powinno być radioaktywnych źródeł na pokładzie sond kosmicznych, by wystarczyło na wykonanie zaplanowanych zadań.
Takie np. Voyagery. Dawno zaplanowane działanie zakończyły, a nadal nie wyczerpało się na ich pokładach źródło energii ;D
Sugeruję przez to, że planiści już na początku liczą po cichu, że coś więcej jeszcze może wyniknąć po zakończeniu podstawowej części misji. Dziś przedłużanie trwania kolejnych faz zadań kosmicznej aparatury jest właściwe czymś rutynowym. (W przypadku PW Sata- 2 raczej nie byłoby to sukcesem ;) )
Zna ktoś może szacowania długości pracy Voyagerów sprzed 40 lat ?
-
Jak na moje to jest sytuacja całkiem inna, RTH jest źródłem o skończonej wydajności. Planiści wiedzą, że w kluczowym momencie podczas 10h przelotu urządzenia pokładowe zużyją np 2200Wh energii i jest to absolutne minimum dla wykonania zadania. I tak jest projektowane źródło zasilania aby na styk starczyło tej energii dzięki produkcji na bieżąco + akumulator, który zmagazynował coś za wczasu. Sonda przeleciała, powyłączali wszystko prócz radia i teraz już nie potrzeba takiej mocy
Patrzycie na Voyagery gdzie nie pracuje już większość urządzeń, z punktu widzenia planowania sonda jest nie sprawna, w takim stanie jak teraz nie mogłaby wykonać celów misji ;)
-
Krótki przykład:
"Poza tym, wiedząc, że Pluton do sond jest towarem deficytowym to nie za dużo go jest na sondach?"
Wysłane z mojego SM-G935F przy użyciu Tapatalka
Można nieco inaczej sformułować zdanie:
Poza tym, wiedząc, że pluton do sond jest towarem deficytowym , to można zadać pytanie, czy nie za dużo umieszcza się go na sondach ?
Mając nieco przewrotne podejście, zasugerowałem , że tyle powinno być radioaktywnych źródeł na pokładzie sond kosmicznych, by wystarczyło na wykonanie zaplanowanych zadań.
Takie np. Voyagery. Dawno zaplanowane działanie zakończyły, a nadal nie wyczerpało się na ich pokładach źródło energii ;D
Sugeruję przez to, że planiści już na początku liczą po cichu, że coś więcej jeszcze może wyniknąć po zakończeniu podstawowej części misji. Dziś przedłużanie trwania kolejnych faz zadań kosmicznej aparatury jest właściwe czymś rutynowym. (W przypadku PW Sata- 2 raczej nie byłoby to sukcesem ;) )
Zna ktoś może szacowania długości pracy Voyagerów sprzed 40 lat ?
To nie tak. Te sondy nie mają "za dużo" plutonu. Pu-238 jako źródło izotopowe jest zupełnie inny od np. benzyny. Zabierając tylko połowę plutonu wcale NIE uzyskamy połowy czasu działania. Źródło dalej będzie dostarczać ciepła "tak samo" długo tylko o połowę mniej. Okres połowicznego rozpadu Pu-238 to 87.7 lat, czyli po takim czasie, w uproszczeniu, będzie dostarczał połowę ciepła w stosunku do mocy wyjściowej niezależnie od ilości. Ponieważ od ilości plutonu zależy TYLKO moc cieplna wyjściowa, to uwzględniając czas dolotu do celu i stopniowo malejącą sprawność ogniw termoelektrycznych trzeba wybrać taką wielkość RTG, aby moc elektryczna była wystarczająca do wykonania zadania. Tak więc mnóstwo energii "traci się" (bo nie można powstrzymać rozpadu) od momentu wytworzenia plutonu, przez budowę sondy, oczekiwanie na start, dolot do celu i potem, po wykonaniu zadania.
-
SwRI-LED NEW HORIZONS RESEARCH INDICATES SMALL OBJECTS ARE SURPRISINGLY RARE IN THE KUIPER BELT
February 28, 2019 — Using New Horizons data from the Pluto-Charon flyby in 2015, a Southwest Research Institute-led team of scientists have indirectly discovered a distinct and surprising lack of very small objects in the Kuiper Belt. The evidence for the paucity of small Kuiper Belt objects (KBOs) comes from New Horizons imaging that revealed a dearth of small craters on Pluto’s largest satellite, Charon, indicating that impactors from 300 feet to 1 mile (91 meters to 1.6 km) in diameter must also be rare.
The Kuiper Belt is a donut-shaped region of icy bodies beyond the orbit of Neptune. Because small Kuiper Belt objects were some of the “feedstock” from which planets formed, this research provides new insights into how the solar system originated. This research was published in the March 1 issue of the prestigious journal Science.
“These smaller Kuiper Belt objects are much too small to really see with any telescopes at such a great distance,” said SwRI’s Dr. Kelsi Singer, the paper’s lead author and a co-investigator of NASA’s New Horizons mission. “New Horizons flying directly through the Kuiper Belt and collecting data there was key to learning about both large and small bodies of the Belt.”
“This breakthrough discovery by New Horizons has deep implications,” added the mission’s principal investigator, Dr. Alan Stern, also of SwRI. “Just as New Horizons revealed Pluto, its moons, and more recently, the KBO nicknamed Ultima Thule in exquisite detail, Dr. Singer’s team revealed key details about the population of KBOs at scales we cannot come close to directly seeing from Earth.”
Craters on solar system objects record the impacts of smaller bodies, providing hints about the history of the object and its place in the solar system. Because Pluto is so far from Earth, little was known about the dwarf planet’s surface until the epic 2015 flyby. Observations of the surfaces of Pluto and Charon revealed a variety of features, including mountains that reach as high as 13,000 feet (4 km) and vast glaciers of nitrogen ice. Geologic processes on Pluto have erased or altered some of the evidence of its impact history, but Charon’s relative geologic stasis has provided a more stable record of impacts.
“A major part of the mission of New Horizons is to better understand the Kuiper Belt,” said Singer, whose research background studying the geology of the icy moons of Saturn and Jupiter positions her to understand the surface processes seen on KBOs. “With the successful flyby of Ultima Thule early this year, we now have three distinct planetary surfaces to study. This paper uses the data from the Pluto-Charon flyby, which indicate fewer small impact craters than expected. And preliminary results from Ultima Thule support this finding.”
Typical planetary models show that 4.6 billion years ago, the solar system formed from the gravitational collapse of a giant molecular cloud. The Sun, the planets and other objects formed as materials within the collapsing cloud clumped together in a process known as accretion. Different models result in different populations and locations of objects in the solar system.
“This surprising lack of small KBOs changes our view of the Kuiper Belt and shows that either its formation or evolution, or both, were somewhat different than those of the asteroid belt between Mars and Jupiter,” said Singer. “Perhaps the asteroid belt has more small bodies than the Kuiper Belt because its population experiences more collisions that break up larger objects into smaller ones.”
The paper published in Science is titled “Impact craters on Pluto and Charon indicate a deficit of small Kuiper Belt objects.” The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory in Laurel, Maryland, designed, built and operates the New Horizons spacecraft, and manages the mission for NASA’s Science Mission Directorate. The MSFC Planetary Management Office provides the NASA oversight for the New Horizons mission. Southwest Research Institute, based in San Antonio, directs the mission via Principal Investigator Stern, and leads the science team, payload operations and encounter science planning. New Horizons is part of the New Frontiers Program managed by NASA’s Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama.
https://www.swri.org/press-release/new-horizons-small-objects-rare-kuiper-belt?utm_source=EurekAlert!&utm_medium=Distribution&utm_campaign=Signer-Science-PR
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/kratery-uderzeniowe-na-plutonie-i-charonie-wskazuja-na-deficyt-malych-obiektow-w-pasie
-
Niedługo spodziewany jest sezonowy zanik atmosfery.
The atmosphere of Pluto could freeze and disappear in the year 2030
australia navva April 28, 2019
(...) And the atmosphere also changes over time. Atmospheric pressure has increased three times in the last thirty years. The models of the dwarf planet show us that the majority of the atmosphere will condense to the outside until almost nothing remains. "What our predictions show is that in 2030 the atmosphere will be frozen and will disappear all over the planet," Cole said. (...)
https://sclate.com/australia/the-atmosphere-of-pluto-could-freeze-and-disappear-in-the-year-2030/
http://divulgacao.iastro.pt/en/2019/05/10/on-pluto-the-winter-is-approaching-and-the-atmosphere-is-vanishing-into-frost/
-
To było cztery lata temu - New Horizons zrobił jedną z pierwszych fotek Plutona i Charona. :)
-
Spojrzenie na drugą stronę Plutona
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 10 LISTOPADA 2019
(...) W październiku 2019 zespół naukowców misji NH pod przewodnictwem Alana Sterna (główny naukowiec tej misji) zaprezentował nową mapę Plutona. Mapa zawiera głębszą analizę drugiej strony tej planety karłowatej. Rozdzielczość obrazów obszarów po drugiej stronie Plutona to zakres od kilku do kilkudziesięciu km na piksel.
(https://kosmonauta.net/wp-content/uploads/2019/10/pluton-mapa-001.jpg)
Nowa mapa Plutona, z uwzględnieniem obszarów po drugiej stronie / Credits – NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Southwest Research Institute
(...)
https://kosmonauta.net/2019/11/spojrzenie-na-druga-strone-plutona/
2) 2023 lip 08 12:30 Kosmonauta.net
Spojrzenie na drugą stronę Plutona
W cztery lata po przelocie, zespół naukowców misji New Horizons zaprezentował nową mapę drugiej strony Plutona. Ta strona była obserwowana przez New Horizons jedynie z większej odległości. A też jest niesamowita!
(https://24liveblog.tradingfront.cn/event/3124309596800758149/20220825084750_799596.jpeg)
-
Widzę, że Yutu i Chandrayaan mają swoje honorowe miejsca na Plutonie :D Ciekawe kiedy łaziki Opportunity i Curiosity doczekają swoich obiektó na tej planecie karłowatej?
-
Widzę, że Yutu i Chandrayaan mają swoje honorowe miejsca na Plutonie :D Ciekawe kiedy łaziki Opportunity i Curiosity doczekają swoich obiektó na tej planecie karłowatej?
Liczę, że taka planeta karłowata byłaby jeszcze bardziej czerwona! :)
-
New Horizons – podsumowanie odkryć
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 20 GRUDNIA 2019
(...) Na tegorocznej konferencji AGU Fall Meeting (9-13 grudnia 2019) Alarn Stern przedstawił podsumowanie odkryć misji sondy NH. Nagranie z prezentacji Alana Sterna prezentujemy poniżej.
https://www.youtube.com/watch?v=Xc5Xm0C26Eg&feature=emb_title
Podsumowanie odkryć misji New Horizons / Credits – AGU
Aktualnie misja jest zatwierdzona do 2022 roku. Latem przyszłego roku rozpocznie się kolejna kampania obserwacyjna w celu detekcji następnego celu do przelotu sondy NH. Jest możliwe, że taki przelot będzie możliwy w przyszłej dekadzie.
https://kosmonauta.net/2019/12/new-horizons-podsumowanie-odkryc/
-
16 lat temu, 28 lutego 2007 roku, sonda New Horizons wykonała te zdjęcia wysokiej na ok. 330 km emisji materii z aktywnego wulkanu Tvashtar na Io, księżycu Jowisza.
Io jest jednym z niewielu ciał planetarnych w Układzie Słonecznym poza Ziemią, o których wiadomo, że wykazują aktywny wulkanizm.
https://www.nasa.gov/mission_pages/newhorizons/news/nh_jupiter_oct09.html
28.02.2007 o 05:42 sonda przeleciała koło Jowisza, w odległości 2 305 126 km od jego powierzchni.
http://lk.astronautilus.pl/sondy/new-hor.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/New_Horizons
https://twitter.com/airandspace/status/1630666742954336274