Nowe demonstratory technologii NASA

[wini]

Ciekawy pomysł. Nie wiedziałem, że już stosuje się metodę obniżania temperatury ciała w celu zwolnienia metabolizmu i uśpienia w medycynie. To może być genialne rozwiązanie dla planu Muska wysyłania setek ludzi naraz na Marsa. Można by ich wysłać jeszcze więcej za jednym razem, albo zmniejszyć wymagania dla MCT.
Jakby ktoś znalazł jakieś dokładniejsze opracowanie na ten temat to poproszę o link.

A po drodze jeszcze trzeba znaleźć ochotników do testowania tej hibernacji...

Oto bym się akurat nie martwił.
 
Dzięki Borys.

[Borys]

A po drodze jeszcze trzeba znaleźć ochotników do testowania tej hibernacji...

Taką "hibernację" praktykuje się od lat - w szpitalach.

[jsc]

Tylko, że na max. kilka dni, a to jest planowane na całe miesiące...

[Borys]

Tylko, że na max. kilka dni, a to jest planowane na całe miesiące...

Dokładnie dwa tygodnie - tyle wynosi najdłuższy czas przebywania w stanie hipotermii terapeutycznej. Dłużej nie próbowano, bo póki co, nie było takiej potrzeby. Podstawowa zmiana w przypadku przejścia od tygodni do miesięcy polegać będzie na konieczności dokarmiania pacjenta, prawdopodobnie pozajelitowo. Takie rzeczy też się robi w miarę standardowo, np. w przypadku nowotworów układu pokarmowego.

[Air Q]

Jak wygląda sprawność fizyczna po takiej "hibernacji"? Bo dla przykładu niedźwiedzie po 110 dniach hibernacji tracą około 29% siły w mięśniach. Dla porównania człowiek leżąc cały czas w łóżku w tym samym czasie straci ponad połowę:
https://www.sciencedaily.com/releases/2007/04/070424121841.htm

[Borys]

Jak wygląda sprawność fizyczna po takiej "hibernacji"?

Sprawność spada, jak to podczas każdego dłuższego pobytu w łóżku.

[kanarkusmaximus]

A czy jakiś może wykres takiej aktywności?

[Borys]

A czy jakiś może wykres takiej aktywności?

Google, kanarkusie.
Cały artykuł na Wikipedii.
Jedna z rycin (BR1-3 => Bed Rest):

[Slavin]

Pulsary pozwalają nawigować w kosmosie



Zespołowi inżynierów NASA udało się zademonstrować w pełni autonomiczną nawigację przy pomocy promieniowania rentgenowskiego pulsarów. Możliwość wykorzystania tych gwiazd do nawigowania w przestrzeni kosmicznej może zrewolucjonizować możliwości sterowania przyszłymi misjami kosmicznymi do rubieży Układu Słonecznego.

Demonstracja przeprowadzona w ubiegłym roku w ramach eksperymentu SEXTANT, pokazała, że milisekundowe pulsary mogą służyć do nawigacji w przestrzeni kosmicznej, bez konieczności używania do tego celu systemów optycznych i radiowych.

Szczegóły eksperymentu

Eksperyment SEXTANT został przeprowadzony przy użyciu teleskopu promieniowania rentgenowskiego NICER, który w ubiegłym roku trafił na Międzynarodową Stację Kosmiczną i został zainstalowany na specjalnej platformie na zewnątrz kompleksu.

NICER obserwuje gwiazdy neutronowe w widmie promieniowania rentgenowskiego, gdyż to z niego płynie najwięcej informacji o tych niesamowicie gęstych gwiazdach. Swoją gęstością ustępują one jedynie czarnym dziurom, a łyżka stołowa ich materii waży miliardy ton.

Niektóre z gwiazd neutronowych to pulsary - rotujące w niezwykłym tempie gwiazdy, których silne pola magnetyczne powodują bardzo regularną emisję światła. Wiązki tego światła wyglądają z naszej perspektywy jak błyski latarni morskiej i są bardzo regularne, a więc przewidywalne. Dzięki temu można je wykorzystać do pomiaru czasu wysokiej precyzji, w podobny sposób w jaki jest to osiągane w satelitach nawigacyjnych przy pomocy zegarów atomowych.

W ramach eksperymentu SEXTANT wybrano cztery pulsary milisekundowe (o okresie “błysku” światła rzędu milisekund). Detektor NICER przez dwa dni wykonywał pomiary dochodzącego światła z wybranych celów.

Milisekundowe pulsary cechują się stabilnością, która pozwala na przewidywanie ich kolejnych błysków przez lata naprzód. Dane z naziemnych obserwacji posłużyły do stworzenia modelu świecenia wybranych czterech gwiazd. Model ten został wykorzystany w algorytmie, w który został wyposażony specjalny moduł pracujący przy detektorze NICER. Na miejscu porównywał on odbierany czas świecenia z informacjami z modelu. Na tej podstawie program obliczał położenie detektora na orbicie.

Naukowcy chcieli, by ich urządzenie w ciągu dwóch tygodni eksperymentu osiągnęło dokładność lokalizacji 15 km. Demonstracja już po 8 godzinach zbiegła do wartości znacznie poniżej tego progu i dokładność przez większość czasu utrzymywała się poniżej 5 km.

Smartfony z modułami odbierającymi sygnał GPS są w stanie lokalizować użytkownika z dokładnością około 5 m, a wyspecjalizowane urządzenia, korzystając z sygnału GPS i dodatkowych systemów poprawiających lokalizację mogą zwiększyć dokładność do centymetrów. Taki poziom dokładności w podróżach kosmicznych, gdzie pokonywane odległości są znacznie większe nie jest jednak potrzebny. Ambicją zespołu jest jednak zwiększenie dokładności tego typu nawigacji do kilkudziesięciu metrów.

Najbliższe plany

Teraz w planach zespołu jest dalszy rozwój oprogramowania do drugiej serii eksperymentu, która zostanie przeprowadzona w tym roku. Głównym długofalowym celem projektu jest stworzenie odpowiednio zminiaturyzowanego, dokładnego i oszczędnego energetycznie urządzenia, w które mogłyby zostać wyposażone statki kosmiczne w przyszłych dalekich misjach (np. do księżyców Saturna lub Jowisza). Niewykluczone, że pulsarowa nawigacja znajdzie kiedyś zastosowanie w misjach z ludźmi na pokładzie.

http://www.nasa.gov/feature/goddard/2018/nasa-team-first-to-demonstrate-x-ray-navigation-in-space

[ekoplaneta]

Wreszcie ktoś się na poważnie wziął za minireaktory jądrowe 

NASA testuje Kilopower

That’s why NASA is conducting experiments on Kilopower, a new power source that could provide safe, efficient and plentiful energy for future robotic and human space exploration missions.

This pioneering space fission power system could provide up to 10 kilowatts of electrical power -- enough to run two average households -- continuously for at least ten years. Four Kilopower units would provide enough power to establish an outpost.

About the Experiment
The prototype power system was designed and developed by NASA’s Glenn Research Center in collaboration with NASA’s Marshall Space Flight Center and the Los Alamos National Laboratory, while the reactor core was provided by the Y12 National Security Complex. NASA Glenn shipped the prototype power system from Cleveland to the Nevada National Security Site (NNSS) in late September.

The team at the NNSS recently began tests on the reactor core. According to NASA Glenn’s Marc Gibson, the Kilopower lead engineer, the team will connect the power system to the core and begin end-to-end checkouts this month. Gibson says the experiments should conclude with a full-power test lasting approximately 28 hours in late March.

The Kilopower advantage
Fission power can provide abundant energy anywhere we want humans or robots to go. On Mars, the sun’s power varies widely throughout the seasons, and periodic dust storms can last for months. On the Moon, the cold lunar night lingers for 14 days.

“We want a power source that can handle extreme environments,” says Lee Mason, NASA’s principal technologist for power and energy storage. “Kilopower opens up the full surface of Mars, including the northern latitudes where water may reside. On the Moon, Kilopower could be deployed to help search for resources in permanently shadowed craters.”

https://www.nasa.gov/directorates/spacetech/kilopower/Kilopower_whats_next

A tutaj stronka o tym projekcie:
https://www.nasa.gov/directorates/spacetech/kilopower