Autor Wątek: Kosmiczne artykuły  (Przeczytany 64427 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline Adam.Przybyla

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 6532
  • Realista do bólu;-)
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #225 dnia: Wrzesień 27, 2017, 10:23 »
Hardware-owy model Ptolemeusza:

Z powazaniem
                       Adam Przybyla
https://twitter.com/AdamPrzybyla
JID: adam.przybyla@gmail.com

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #226 dnia: Wrzesień 30, 2017, 23:35 »
It Takes the Right Amount of Carbon
Press Release No. 127/2017, 28 September 2017, Heidelberg University

Heidelberg researchers create model that sheds new light on the formation of terrestrial planets and Earth


The photo shows a slice of the Allende meteorite with silicate globules of the size of a millimetre. These so-called chondrules were formed during short-duration flash-heating events in the solar nebula. Chondrite meteorites are considered as primordial material of the planets in our solar system. Some chondrite classes have up to a few percent of carbon in the dark rock matrix, but not in the chrondules, in which it got lost because of flash-heating events. The formation of the Earth from chondritic rock material in the inner solar system can explain the relatively low carbon content. Source: Institute of Earth Science

The element carbon and its compounds form the basics for life on Earth. Short-duration flash-heating events in the solar nebula prior to the formation of planets in our solar system were responsible for supplying the Earth with a presumably ideal amount of carbon for life and evolution. This shows a carbon chemistry model developed by Heidelberg University researchers. The research findings of Prof. Dr Hans-Peter Gail of the Centre for Astronomy and Prof. Dr Mario Trieloff of the Klaus Tschira Laboratory for Cosmochemistry at the Institute of Earth Sciences were recently published in the journal “Astronomy & Astrophysics”.

“On Earth, carbon is a relatively rare element. It is enriched close to the Earth´s surface, but as a fraction of the total matter on Earth it is a mere one-half of 1/1000th. In primitive comets, however, the proportion of carbon can be ten percent or more,” states Prof. Trieloff. According to the geochemist, comets originate in the cool outer regions of the solar system where volatile water and carbon compounds condensed into ice. Researchers assume that asteroid and comet impacts contributed these volatile elements to the newly formed Earth. But it is a puzzle why the amount of carbon on Earth is so low. “A substantial portion of the carbon in asteroids and comets is in long-chain and branched molecules that evaporate only at very high temperatures. Based on the standard models that simulate carbon reactions in the solar nebula where the sun and planets originated, the Earth and the other terrestrial planets should have up to 100 times more carbon,” states Prof. Gail.

The Heidelberg researchers assume that the short-duration flash-heating events were responsible for the “loss” of carbon. They suspect that all the matter in the inner regions of our solar system was heated, in some cases repeatedly, to temperatures between 1.300 and 1.800 degrees Celsius before small planetesimals and ultimately the terrestrial planets and Earth formed. The researchers believe the evidence lies in chondrules, the round grains that formed as molten droplets during these heating events before their accretion to meteorites. “Only the spikes in temperature derived from the chondrule formation models can explain today's low amount of carbon on the inner planets. Previous models did not take this process into account, but we apparently have it to thank for the correct amount of carbon that allowed the evolution of the Earth's biosphere as we know it,” says Hans-Peter Gail.

The researchers speculate that a carbon “overdose” would have probably been detrimental to the evolution of life. In its oxidised state, carbon forms the greenhouse gas CO2, which is removed from the Earth's atmosphere especially by the silicate-carbonate cycle, which acts like a thermostat. “Whether 100 times more carbon would permit effective removal of the greenhouse gas is questionable at the very least. The carbon could no longer be stored in carbonates, where most of the Earth's CO2 is stored today. This much CO2 in the atmosphere would cause such a severe and irreversible greenhouse effect that the oceans would evaporate and disappear,” states Mario Trieloff.

The research project is founded by the Klaus Tschira Foundation. The foundation promotes the advancement of natural sciences, mathematics and computer science and wants to raise appreciation in these fields. The Foundation¹s commitments begin in the kindergartens and continue at primary and secondary schools, universities and research facilities. The Foundation champions new methods of scientific knowledge transfer.

Source: It Takes the Right Amount of Carbon

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #227 dnia: Październik 04, 2017, 20:10 »
Struktura lodowych obiektów Układu Słonecznego
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 4 PAŹDZIERNIKA 2017

W naszym Układzie Słonecznym znajduje się wiele różnej wielkości księżyców. Poza naszym Księżycem wszystkie większe księżyce krążą wokół gazowych gigantów. Część z nich jest “lodowa”, to znaczy na ich powierzchni lub w ich wnętrzu znajduje się woda w pewnej postaci, zwykle stałej. We wnętrzu niektórych z księżyców znajduje się prawdopodobnie (lub z pewnością) także woda w stanie ciekłym. (...)

http://kosmonauta.net/2017/10/struktura-lodowych-obiektow-ukladu-slonecznego/

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #228 dnia: Październik 07, 2017, 07:22 »
Telescope attachment allows ground-based observations of new worlds to rival those from space
October 6, 2017


A team of astronomers led by researchers at Penn State have developed beam-shaping diffusers – small pieces of etched glass that can be mounted on telescopes – that increase the quality of ground-based photometric observations. The research team tested the diffusers on the ARC 3.5m Telescope at Apache Point Observatory in New Mexico (left), the 5m Hale telescope at Palomar Observatory (middle), and the 0.6m telescope at Davey Lab Observatory at Penn State (right). Credit: Gudmundur Stefansson; middle: Caltech/Palomar Observatory.

A new, low-cost attachment to telescopes allows previously unachievable precision in ground-based observations of exoplanets—planets beyond our solar system. With the new attachment, ground-based telescopes can produce measurements of light intensity that rival the highest quality photometric observations from space. Penn State astronomers, in close collaboration with the nanofabrication labs at RPC Photonics in Rochester, New York, created custom "beam-shaping" diffusers—carefully structured micro-optic devices that spread incoming light across an image—that are capable of minimizing distortions from the Earth's atmosphere that can reduce the precision of ground-based observations. A paper describing the effectiveness of the diffusers appears online on October 5, 2017, in the Astrophysical Journal.

"This inexpensive technology delivers high photometric precision in observations of exoplanets as they transit—cross in front of—the bright stars that they orbit," said Gudmundur Stefansson, graduate student at Penn State, NASA Earth and Space Science Fellow, and lead author of the paper. "This technology is especially relevant considering the impending launch of NASA's Transiting Exoplanet Survey Satellite (TESS) early in 2018. It is up to ground-based facilities to rapidly and reliably follow-up on candidate planets that are identified by TESS."

Diffusers are small pieces of glass that can be easily adapted to mount onto a variety of telescopes. Because of their low cost and adaptability, Stefansson believes that diffuser-assisted photometry will allow astronomers to make the most of the information from TESS, confirming new planet candidates from the ground.

"Beam-shaping diffusers are made using a precise nanofabrication process," said Suvrath Mahadevan, associate professor of astronomy and astrophysics at Penn State and an author of the paper, "where a carefully designed surface pattern is precisely written on a plastic polymer on a glass surface or directly etched on the glass itself. The pattern consists of precise micro-scale structures, engineered to mold the varying light input from stars into a predefined broad and stable output shape spread over many pixels on the telescope camera."


Left: Light from a laser pointer is shaped into a wide and stable output using a beam-shaping diffuser. A carefully designed pattern is precisely molded into plastic polymers or directly into a glass substrate, creating micro-structures on the surface of the diffuser (inset). Right: The diffuser installed at the ARC 3.5m Telescope at Apache Point Observatory. Credit: RPC Photonics; right: Gudmundur Stefansson

The research team tested the new diffuser technology "on-sky" on the Hale telescope at Palomar Observatory in California, the 0.6m telescope at Davey Lab Observatory at Penn State, and the ARC 3.5m Telescope at Apache Point Observatory in New Mexico. In all cases, images produced with a diffuser were consistently more stable than those using conventional methods—they maintained a relatively consistent size, shape, and intensity, which is integral in achieving highly precise measurements. Using a focused telescope without a diffuser produced images that fluctuate in size and intensity. A common method of "defocusing" the telescope—deliberately taking the image out of focus to spread out light—yielded higher photometric precision than focused observations, but still created images that fluctuated in size and intensity.

"Diffused observations are by far the most stable", said Ming Zhao, data scientist at The New York Times and former research associate at Penn State who led the diffuser effort at the 5m Hale telescope at Palomar.

By shaping the output of light, the diffuser allows astronomers to overcome noise created by the Earth's atmosphere. "The stable and smooth images delivered by diffusers are essential in minimizing the adverse effects of the turbulent atmosphere on our measurements, and in maximizing our precision," said Zhao.


The stability of the stellar image on a telescope detector is integral in achieving high precision photometric measurements. This video compares diffuser-assisted observations (right) to the two other most commonly used observing modes to observe transiting exoplanets: (left) observations using a defocused telescope, creating broad, but often highly unstable stellar images, and (middle) in-focus observations, which often fluctuate and “dance” around on the detector, degrading their precision. The diffused observations consistently deliver a broad and stable image of the star throughout the observations. The video images were obtained with the wide-field Infrared camera (WIRC) on the 5m Hale Telescope at Palomar Observatory, with and without a diffuser. Credit: Ming Zhao

"This technology works over a wide range of wavelengths, from the optical—visible by humans—to the near infrared," said Jason Wright, associate professor of astronomy and astrophysics at Penn State and an author of the paper. "As such, diffusers can be used for a wide range of exoplanet science. We can use them to precisely measure the times exoplanetary worlds transit their stars, which will help us measure their masses and compositions, and even find new planets in their systems; and we can use them to study the temperature structures of giant planets' atmospheres."

The research team is already establishing collaborations to implement this technology on other telescopes around the world. "Our goal is to equip the broader exoplanet community with low-cost precision tools to deliver precise measurements to aid future observations in exoplanet science," said Stefansson.

https://phys.org/news/2017-10-telescope-ground-based-worlds-rival-space.html

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #228 dnia: Październik 07, 2017, 07:22 »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #229 dnia: Październik 12, 2017, 10:44 »
Instrument SST-1M otworzył krzemowe oko
BY REDAKCJA ON 11 PAŹDZIERNIKA 2017

(...)
Teleskop SST-1M

To znaczące osiągnięcie jest owocem pięcioletniej międzynarodowej pracy przy konstrukcji i budowie poszczególnych podzespołów instrumentu, w tym struktury mechanicznej teleskopu oraz jego nowatorskiej kamery. Pierwsze światło w kamerze teleskopu SST-1M to dla CTA ważny krok milowy. Potrzebne było tylko kilka dni, aby kilkunastoosobowy polsko-szwajcarski zespół inżynierów zamontował kamerę na szczycie teleskopu w IFJ PAN.

Teleskopy SST-1M (ang. Single-mirror Small-Size Telescope) są proponowane jako jeden ze składników dla sieci “małych” teleskopów dla południowego obserwatorium CTA . Będą rejestrować kosmiczne promieniowanie elektomagnetyczne (“fotony gamma”) o najwyższych energiach, daleko poza zakresem światła widzialnego,  miliardy razy większe niż stosowana w medycynie aparatura rentgenowska. Umożliwią one zarejestrowanie najbardziej energetycznych fotonów gamma od odległych i niezwykle aktywnych źródeł kosmicznych. (...)

http://kosmonauta.net/2017/10/instrument-sst-1m-otworzyl-krzemowe-oko/

Udane polskie testy prototypowego teleskopu
11.10.2017


Widok teleskopu SST-1M z zainstalowaną kamerą. Teleskop znajduje się na stanowisku testowym w IFJ PAN w Krakowie. Źródło: CTA Polska.

Prototypowy teleskop SST-1M otworzył swe krzemowe „oko” i zarejestrował pierwsze błyski promieniowania Czerenkowa podczas testów w Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk (IFJ PAN) w Krakowie - poinformowało we wtorek Polskie Konsorcjum Projektu CTA.
Wcześniej przez kilkanaście dni polsko-szwajcarski zespół inżynierów montował kamerę na szczycie teleskopu w Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie. W nocy z 31 sierpnia na 1 września b.r. odbyły się testy obserwacyjne.
 
Głównym problemem w trakcie uruchamiania kamery okazały się panujące w Krakowie warunki atmosferyczne. Wilgotność w ciągu doby zmieniała się od 30 proc. w trakcie dnia - do 95 proc. w nocy, co wymagało dokładnego monitorowania warunków w kamerze i wpompowania suchego powietrza, aby układy elektroniczne nie uległy uszkodzeniu. Warunki atmosferyczne, w których będą pracować teleskopy CTA, będą zupełnie odmienne. Południowe Obserwatorium CTA ma zostać wybudowane na pustyni Atakama w Chile - w jednym z najsuchszych obszarów na świecie.
 
Tuż po północy ostatecznie zdecydowano się na otwarcie pokrywy kamery i rozpoczęto testowe obserwacje. Polecenia do teleskopu były wydawane zdalnie z Genewy. Jako źródło promieniowania gamma wybrano kwazar 1ES 1959+650 widoczny w gwiazdozbiorze Smoka. Obserwacje zakończyły się sukcesem – zarejestrowano błyski promieniowania Czerenkowa wytwarzanego przez fotony gamma i promieniowanie kosmiczne. Obserwacje trwały półtorej godziny i w ich trakcie zarejestrowano ponad 2 miliony fotonów. Zebrane dane zajęły na dysku 342 gigabajty.
 
Teleskopy SST-1M (ang. Single-mirror Small-Size Telescope) mają według planów stanowić jeden z elementów "małych" teleskopów dla Obserwatorium CTA. Decyzja, czy zostaną użyte, zostanie podjęta w późniejszym okresie.
 
Projekt SST-1M jest prowadzony przez konsorcjum 17 instytucji z 5 krajów (Polska, Szwajcaria, Czechy, Irlandia i Ukraina), a koordynatorem jest Uniwersytet Genewski. W Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie została zaprojektowana i zbudowana struktura mechaniczna teleskopu wraz z napędem. Kamera korzystająca z nowatorskich fotopowielaczy krzemowych powstała dzięki współpracy naukowców i inżynierów z trzech krakowskich instytucji: Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Górniczo-Hutniczej i Instytutu Fizyki Jądrowej PAN.
 
Polacy opracowali w pełni cyfrową elektronikę do zbierania sygnałów, natomiast Uniwersytet Genewski zbudował płaszczyznę fotoczułą kamery, jej mechanikę i system chłodzenia. W konstrukcji brały udział też dwie inne polskie instytucje - Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika PAN w Warszawie i w Toruniu, które zajmowały się komputerowym systemem rejestracji danych i układem pozycjonującym teleskopu. W przypadku układu pozycjonującego w pracach brało udział także Centrum Badań Kosmicznych PAN w Warszawie.
 
Obserwatorium CTA, czyli Cherenkov Telescope Array, to planowana sieć teleskopów do obserwacji w sposób pośredni promieniowania gamma pochodzącego z kosmosu. Obserwatorium ma posiadać część północną i południową. Jedna będzie zlokalizowana na Wyspach Kanaryjskich, a druga najprawdopodobniej w Europejskim Obserwatorium Południowym (ESO) na pustyni Atakama w Chile. W całym projekcie bierze udział około 1350 naukowców i inżynierów z 32 krajów. Polska ma istotny udział w pracach.
 
Obserwatorium będzie służyć badaniom promieniowania gamma od obiektów astronomicznych. Ziemska atmosfera chroni nas przed tym promieniowaniem, ale naukowcy mają sposób na jego pośrednią obserwację z powierzchni Ziemi. Gdy wysokoenergetyczne fotony promieniowania gamma wpadają w ziemską atmosferę, wywołuje to m.in. tzw. promieniowanie Czerenkowa, które można rejestrować w zakresie optycznym. (PAP)
 
Nauka w Polsce
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,460068,udane-polskie-testy-prototypowego-teleskopu.html
« Ostatnia zmiana: Grudzień 21, 2017, 01:22 wysłana przez Orionid »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #230 dnia: Październik 12, 2017, 22:35 »
Milion wyświetleń programu „Astronarium” na YouTube
12.10.2017

Liczba wyświetleń odcinków „Astronarium” zamieszczonych na portalu YouTube przekroczyła milion - poinformowało Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA), koproducent programu.

Odcinki mają premierowe emisje na ogólnopolskich antenach Telewizji Polskiej, a później zamieszczane są w internecie. Jak czytamy w komunikacie, niedawno łączna liczba odsłon odcinków "Astronarium" dostępnych w internecie na platformie YouTube przekroczyła milion.
 
Produkcja ta jest cyklem programów popularnonaukowych. Aktualnie program można oglądać na antenach TVP 3 oraz TVP Polonia, powtórki pokazywane są także w różnych regionalnych kanałach TVP. Telewizyjna premiera cyklu miała miejsce na początku 2015 r. Od tamtej pory wyemitowano 44 odcinki, przy czym skumulowany zasięg emisji pojedynczego odcinka (liczony z powtórkami), również przekracza milion.
 
"Astronarium" opowiada o astronomii i badaniach kosmosu, prezentując najnowszy stan wiedzy w tej dziedzinie oraz osiągnięcia polskiej nauki i techniki. W programie o różnych zagadnieniach opowiadają naukowcy i inżynierowie, którzy na co dzień biorą udział w badaniach Wszechświata. Ekipa programu odwiedza z kamerami różne polskie ośrodki badawcze zajmujące się tą dziedziną, a także wielkie międzynarodowe przedsięwzięcia naukowe, w których bierze udział nasz kraj.
 
Producentami "Astronarium" są Polskie Towarzystwo Astronomiczne (PTA) – organizacja zrzeszająca zawodowych astronomów, wspólnie z Telewizją Polską. Nagrania realizuje bydgoski oddział TVP. Finansowanie produkcji zapewnia z kolei Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
 
Kanał "Astronarium" na YouTube dostępny jest pod adresem https://www.youtube.com/AstronariumPL  (PAP)
 
Nauka w Polsce
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,460104,milion-wyswietlen-programu-astronarium-na-youtube.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #231 dnia: Październik 22, 2017, 16:40 »
'Women of NASA' LEGO set to launch for sale Nov. 1

Oct. 18, 2017 – Four trailblazing figures from NASA's history are set to launch as new LEGO minifigures on Nov. 1.

NASA astronauts Sally Ride and Mae Jemison, astronomer Nancy Grace Roman and computer scientist Margaret Hamilton are celebrated for their contributions to space exploration and astronomy in the new LEGO Ideas set, "Women of NASA." Based on a fan-proposed and supported design, the set includes representations of the four female space pioneers, as well as three LEGO builds that recreate the spacecraft and settings where the women made their mark on space history.

"Great for role playing space exploration missions," LEGO said in a press release announcing the set on Wednesday (Oct. 18). "Explore the professions of some of the groundbreaking women in science, technology, engineering and mathematics (STEM) with the LEGO Ideas Women of NASA set,"

The 231-piece building toy is recommended for ages 10 and older. It will retail for $24.99.

The women featured in LEGO's "Women of NASA" set span the first five decades of the U.S. space agency's 60-year history. (...)

http://www.collectspace.com/news/news-101817a-lego-women-of-nasa.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #232 dnia: Październik 26, 2017, 12:55 »
Praca doktorska Stephena Hawkinga dostępna w interencie
25.10.2017

Uniwersytet Cambridge udostępnił w sieci pracę doktorską Stephena Hawkinga “Właściwości rozszerzających się wszechświatów". Od poniedziałku przeczytały ją już dziesiątki tysięcy osób. Duże zainteresowanie internautów spowodowało nawet trudności ze stroną internetową.

Pracę „Properties of expanding universe”, czyli "Właściwości rozszerzających się wszechświatów”, Hawking ukończył w październiku 1965 roku. Najbardziej interesującą częścią pracy jest ta mówiąca o możliwości istnienia czarnych dziur.
 
Praca doktorska Hawkinga była budzącym największe zainteresowanie dokumentem w zbiorach Cambridge (od roku 2016 pytano o nią 199 razy, o drugi pod względem popularności dokument – 13 razy). Dotychczas za jej skopiowanie chętni musieli płacić bibliotece uniwersyteckiej 65 funtów (mogli też przyjechać i przeczytać na miejscu). Od poniedziałku sieciową wersję (https://doi.org/10.17863/CAM.11283) przeczytały już dziesiątki tysięcy osób.
 
"Wspaniale jest usłyszeć, jak wiele osób jest zainteresowanych ściągnięciem mojej pracy - mam nadzieję, że się nie rozczarują teraz, kiedy w końcu uzyskali do niej dostęp” - zadeklarował Hawking.
 
Wyraził przy tym nadzieję, że otwierając dostęp do doktoratu, zainspiruje ludzi na całym świecie do tego, aby "patrzyli w gwiazdy, a nie pod nogi; zastanowili się nad naszym miejscem we Wszechświecie i próbowali zrozumieć kosmos". "Każdy na świecie powinien mieć wolny, nieskrępowany dostęp nie tylko do moich badań, ale także do badań każdego wielkiego i dociekliwego umysłu w całym zakresie ludzkiego zrozumienia" - powiedział naukowiec.
 
Przypomniał, że każde pokolenie czerpie z dorobku tych, którzy żyli wcześniej. "Tak samo ja, jako młody doktorant w Cambridge, inspirowałem się pracami Isaaca Newtona, Jamesa Clerka Maxwella i Alberta Einsteina" - dodał.
 
Stephen Hawking – astrofizyk, kosmolog i fizyk teoretyk - urodził się 8 stycznia 1942 w Oksfordzie. Studiował nauki przyrodnicze na Oksfordzie, jednak doktorat zrobił w Cambridge. W roku 1963 rozpoznano u niego powodującą postępujący paraliż chorobę – stwardnienie zanikowe boczne. Lekarze twierdzili, że ma przed sobą tylko dwa lata życia. 54 lata później wciąż żyje – nikt dotąd nie żył tak długo ze stwardnieniem zanikowym bocznym. To dzięki pracy naukowej i Jane Wilde, jego przyszłej żonie, nie uległ alkoholizmowi i depresji, grożącym mu po rozpoznaniu śmiertelnej choroby.
 
W roku 1974 opublikował teorię czarnych dziur, zajmował się także zagadnieniem grawitacji kwantowej.
 
Jest autorem książek popularnonaukowych - najbardziej znana to „Krótka historia czasu” opublikowana w 1988 (sprzedało się ponad 10 milionów egzemplarzy, na liście bestsellerów utrzymała się przez 237 tygodni). Poruszający się na wózku i mówiący dzięki syntezatorowi mowy Hawking stał się wręcz archetypem naukowca – pojawiał się w książkach, komiksach, grach komputerowych piosenkach raperów, a nawet reklamach telewizyjnych i serialu animowanym „Simsonowie”. Jest bohaterem niezliczonych memów. Zespół Pink Floyd użył próbek jego syntetycznego „głosu” na płycie „Division Bell”. W roku 2014 powstał też poświęcony mu film fabularny „Teoria wszystkiego”(w roli Hawkinga wystąpił Eddie Redmayne.)
 
Władze Uniwersytetu Camridge zamierzają nakłonić także innych byłych akademików do udostępnienia swoich prac w sieci.(PAP)
 
autor: Paweł Wernicki
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,460287,praca-doktorska-stephena-hawkinga-dostepna-w-interencie.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #233 dnia: Listopad 08, 2017, 17:44 »
Zdrowie: kosmos w walce z rakiem
08 LISTOPADA 2017 Paweł Ziemnicki

Brytyjski startup wykorzystał łączność satelitarną do znacznego przyspieszenia obiegu informacji medycznych, dotyczących profilaktyki raka piersi u kobiet. Firma rozwinęła się w inkubatorze przedsiębiorczości Europejskiej Agencji Kosmicznej. Tymczasem, w walce z nowotworami może pomóc pierwiastek przyniesiony na Ziemię przez planetoidę, która prawdopodobnie wyeliminowała z powierzchni Ziemi dinozaury.

DEOS Consultancy to startup założony w 2015 r. w Wielkiej Brytanii. Celem powołania firmy było wprowadzenie nowoczesnych rozwiązań telekomunikacyjnych do działających w Zjednoczonym Królestwie mammobusów, mobilnych punktów, w których kobiety mogą wykonywać badania mammograficzne.

Innowacyjne przedsięwzięcie dostało się pod kuratelę działającego od 2011 r. w Harwell Centrum Inkubacji Biznesu Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA BIC). Placówka ta wchodzi w skład europejskiej sieci inkubatorów biznesu kierowanych przez Program Transferu Technologii ESA.

Założyciele DEOS Consultancy dostrzegli, że przewożenie twardych dysków z zapisanymi zdjęciami mammograficznymi zajmuje dużo czasu i wiąże się ze znacznymi kosztami, a związane z tym działania angażują niekiedy cenny czas pracowników medycznych. Postanowili więc wykorzystać nowoczesne sposoby łączności dla usprawnienia całego procesu.

Gdy zaczynaliśmy (…), stosowaliśmy komunikację satelitarną by rozwinąć nasz system. Pozwoliło to na stworzenie automatycznego systemu oraz modernizację sprzętu do badania piersi. Dzisiaj przede wszystkim przesyłamy zdjęcia przez sieci 3G oraz 4G. Procedura jest automatyczna i nie zajmuje czasu pracowników medycznych.

                    Viv Barrett z DEOS Consultancy

Choć dziś do przesyłania zobrazowań rentgenowskich pacjentów używa się głównie sieci telefonii komórkowej, to łączność satelitarna wciąż pozostaje w użytku, w sytuacji gdy transfer danych za pomocą infrastruktury naziemnej odbywa się zbyt wolno.


Pomieszczenie z mammografem. Fot. DEOS Consultancy

Dzięki innowacyjnemu podejściu startupu do zagadnienia fotografie z badań RTG docierają z mammobusów do szpitali już nie w ciągu 24-48 godzin, lecz po kilku minutach. Pacjentka może otrzymać wyniki swojego badania jeszcze tego samego dnia.

DEOS to dobry przykład jak technologie satelitarne mogą usprawnić usługę, która zmienia życie wielu osób.

                                 Sue O’Hare, szefowa ESA BIC w Harwell

Tymczasem naukowcy z University of Warwick oraz Sun Yat-Sen University stwierdzili, że w onkologii może znaleźć zastosowanie iryd, pierwiastek, który na Ziemię przyniosły planetoidy bombardujące w przeszłości naszą planetę. Metal ten nadaje się zdaniem badaczy do precyzyjnego eliminowania komórek nowotworowych. Zaproponowana metoda sprawdziła się w przypadku wyhodowanych w celach badawczych komórek raka płuc.

Iryd występuje w skorupie ziemskiej w niewielkich ilościach. Pierwiastek mógł pojawić się w litosferze ziemskiego globu za sprawą uderzenia planetoidy, która, w myśl jednej z teorii, 66 mln lat temu trafiła w Ziemię doprowadzając w efekcie do wyginięcia dinozaurów.

http://www.space24.pl/694564,zdrowie-kosmos-w-walce-z-rakiem
« Ostatnia zmiana: Grudzień 21, 2017, 01:26 wysłana przez Orionid »

velo

  • Gość
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #234 dnia: Listopad 08, 2017, 17:58 »
Oryginalny tekst ESA dotyczący DEOS Consultancy wraz z polskim tłumaczeniem znajduje się tutaj:

http://www.esa.int/pol/ESA_in_your_country/Poland/Szybciej_wykrywac_raka

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #235 dnia: Listopad 25, 2017, 09:08 »
Międzynarodowe centrum naukowe Astrocent powstanie w Warszawie
19.11.2017

Badania związane z detekcją fal grawitacyjnych i ciemnej materii będą głównym obszarem działalności międzynarodowego centrum naukowego Astrocent, które powstanie w Warszawie. Na jego powstanie Fundacja na rzecz Nauki Polskiej przekazała ponad 37 mln zł.

Międzynarodowe centrum naukowe Astrocent powstanie w ramach drugiego konkursu programu Międzynarodowe Agendy Badawcze (MAB), realizowanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej (FNP). Na czele ośrodka staną wybitni naukowcy: profesor Leszek Roszkowski z Narodowego Centrum Badań Jądrowych w Otwocku i profesor Tomasz Bulik z Obserwatorium Astronomicznego UW - poinformowała w piątek FNP.

Zagranicznym partnerem strategicznym Astrocent będzie Laboratorium Astrofizyki Cząstek i Kosmologii (APC), światowej klasy instytut naukowy z siedzibą w Paryżu. Polskimi partnerami będą natomiast: Narodowe Centrum Badań Jądrowych (NCBJ), Centrum Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika (CAMK) Polskiej Akademii Nauk oraz Politechnika Warszawska.

Najważniejszym zadaniem Astrocent będzie wykrywanie i badanie niezwykle słabych sygnałów i ukrytych informacji w fizyce, szczególnie w badaniach Wszechświata. Głównymi obszarami działalności będą badania związane z planowanymi eksperymentami detekcji fal grawitacyjnych i ciemnej materii. Oba te zagadnienia należą do fundamentalnych i jednocześnie najbardziej ekscytujących obszarów fizyki i astrofizyki cząstek, a w ostatnich kilkudziesięciu latach nastąpił bezprecedensowy postęp w ich poznaniu.

"Wbrew powszechnemu mniemaniu, otaczający nas Wszechświat nie jest tak zupełnie pusty. Wręcz przeciwnie, wiemy, że jest w nim mniej więcej pięć razy więcej niewidzialnej lub ciemnej materii niż tej +zwyczajnej+, z której składa się Ziemia i widzialne obiekty, jak np. gwiazdy. Czego jeszcze nie wiemy, to czym ta ciemna materia jest” – mówi cytowany w komunikacie FNP prof. Leszek Roszkowski. I dodaje: "Wszechświat nie jest też tak zupełnie milczący. Z kosmosu płyną do nas nieustannie strumienie niezwykle ciekawych informacji. Ale żeby je odczytać, muszą  powstać niezmiernie czułe instrumenty, a także trzeba opracować metody wyłowienia poszukiwanych sygnałów z morza wszelkiego rodzaju szumów i z zalewu danych”.

Już dziś można przewidzieć co najmniej trzy praktyczne zastosowania zdobyczy technologicznych Astrocent. Pierwsze z nich to inteligentne algorytmy do przetwarzania ogromnych zbiorów danych i selektywnej ekstrakcji istotnych informacji. W obu projektach, w których będzie brał udział Astrocent, będą zbierane niespotykane dotąd ilości danych, dlatego wyzwaniem i jednocześnie koniecznością będzie opracowanie narzędzi umożliwiających ich selekcję. Z zalewem danych borykają się obecnie także inne dyscypliny nauk przyrodniczych oraz współczesna medycyna, dlatego tak ważne jest poszukiwanie sposobów rozwiązania tego problemu.

Drugim praktycznym aspektem działalności naukowo-badawczej Astrocent będzie rozwijanie technologii modułów detektorów fotonów opartych na fotopowielaczach krzemowych (tzw. SiPM). Moduły SiPM zostaną zastosowane w narzędziach do eksploracji ukrytego Wszechświata, ale mają one również szerokie spektrum zastosowań w sektorze medycznym (np. w skanerach PET, kamerach gamma, mammografach), w przemyśle i energetyce. „Szczególnie obiecujące wydaje się rozwijanie technologii modułów SiPMów w powiązaniu z pracami nad konstrukcją nowego skanera PET, prowadzonymi obecnie przez grupę profesora Moskala z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zespół z UJ wyraził już zainteresowanie podjęciem partnerstwa z Astrocent” – stwierdza prof. Leszek Roszkowski.

Kolejnym zagadnieniem rozwijanym w Astrocent będą układy czujników sejsmicznych. Są one niezbędne w detektorach fal grawitacyjnych, takich jak LIGO, ale mogą znaleźć też zastosowania komercyjne, na przykład do poszukiwania ropy naftowej oraz zostać włączone do systemów wczesnego ostrzegania przed trzęsieniami ziemi.

W maju br. - również w drugim konkursie - dofinansowanie sięgające łącznie ponad 76 mln zł otrzymały dwa inne międzynarodowe centra naukowe: ReMedy w Warszawie i Międzynarodowe Centrum Badań nad Szczepionkami Przeciwnowotworowymi w Gdańsku.

Na czele centrum ReMedy w Warszawie stanie tandem profesorski – Agnieszka Chacińska oraz Magda Konarska z Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego (CeNT UW). Ośrodek będzie skoncentrowany na prowadzeniu badań naukowych dotyczących mechanizmów regeneracyjnych.

Z kolei Międzynarodowym Centrum Badań nad Szczepionkami Przeciwnowotworowymi w Gdańsku pokierują: Theodore Hupp z Uniwersytetu w Edynburgu i Robin Fahraeus z Narodowego Instytutu Zdrowia i Badań Medycznych w Paryżu (INSERM).

Program Międzynarodowe Agendy Badawcze jest realizowany przez FNP od listopada 2015 r. ze środków pochodzących z Programu Operacyjnego Inteligentny Rozwój (POIR). Program ma umożliwić powstanie w Polsce wyspecjalizowanych, wiodących w skali światowej ośrodków naukowych, stosujących najlepsze międzynarodowe praktyki.

Wnioskodawcami w programie MAB są wybitni uczeni z Polski lub z zagranicy, którzy chcą podjąć się kierowania projektem i zarządzania całą jednostką w pierwszym okresie jej istnienia. Warunkiem koniecznym do złożenia wniosku i zrealizowania projektu MAB jest współpraca z renomowanym w danej dziedzinie ośrodkiem badawczym z zagranicy. Sugerowana wysokość finansowania na 5 lat to co najmniej 35 mln zł, z możliwością zwiększenia dofinansowania. Środki na projekt są przyznawane w drodze konkursu.

Do 20 grudnia br. można ubiegać się o finansowanie w trzecim konkursie MAB. Do podziału jest 140 mln zł. (PAP)

autor: Ewelina Krajczyńska
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C27255%2Cmiedzynarodowe-centrum-naukowe-astrocent-powstanie-w-warszawie.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #236 dnia: Grudzień 21, 2017, 01:29 »
W czwartek po południu początek astronomicznej zimy
18.12.2017

W najbliższy czwartek czeka nas zimowe przesilenie, czyli początek astronomicznej zimy. O godz. 17.28 Słońce przejdzie przez tzw. punkt Koziorożca. Zimą na niebie będzie można zobaczyć m.in. roje meteorów, poza tym coraz lepiej będą widoczne jasne planety.

Pory roku wynikają z nachylenia osi obrotu Ziemi względem płaszczyzny orbity w połączeniu z ruchem obiegowym wokół Słońca. Powoduje to, że w różnych okresach roku dana półkula ma lepsze lub gorsze warunki oświetlenia przez Słońce (dłuższe lub krótsze dni, Słońce przemieszczające wyżej lub niżej nad horyzontem). Gdy Słońce góruje w zenicie nad zwrotnikiem Koziorożca, na półkuli północnej mamy przesilenie zimowe i początek astronomicznej zimy.

Już drugiego dnia astronomicznej zimy, 22 grudnia, przypadnie maksimum roju meteorów o nazwie Ursydy – będzie można dostrzec do 10 meteorów w ciągu godziny. W pierwszych dniach stycznia aktywny będzie rój Kwadrantydów, który w maksimum z 3 na 4 stycznia może mieć nawet 120 meteorów na godzinę. Niestety w obserwacjach Kwadrantydów przeszkadzać będzie Księżyc w okolicach pełni.

Z kolei w noc z 30 na 31 grudnia nastąpi zakrycie jasnej gwiazdy Aldebaran przez Księżyc. Zjawisko rozpocznie się o godz. 2.22 i potrwa do godz. 3.11. Gwiazda zostanie zakryta ciemnym fragmentem tarczy Księżyca. Astronomowie radzą, by zjawisko to obserwować przez lornetkę lub teleskop. Jeśli ktoś przegapi ten moment lub pogoda nie będzie sprzyjać, to 23 lutego, tuż po zmierzchu, będzie ponowna okazja do obserwacji zakrycia Aldebarana przez Księżyc.

W 2018 r. największe zbliżenie i oddalenie Księżyca od Ziemi wypadną w styczniu. W najbliższym punkcie orbity (perygeum) Księżyc znajdzie się około 356 600 kilometrów od naszej planety, co zaowocuje tzw. Superksiężycem w nocy z 1 na 2 stycznia. Natomiast najdalszy punkt orbity (apogeum) Księżyc osiągnie w nocy z 14 na 15 stycznia i będzie wtedy oddalony od nas o około 406 500 km.

Podczas zimowych miesięcy w drugiej połowie nocy coraz lepiej zaczną być widoczne jasne planety. Na początku stycznia w trzy godziny po północy wschodzą Jowisz i Mars, widoczne blisko siebie (7 stycznia będzie ich koniunkcja w odległości 12 minut kątowych). Pod koniec lutego Jowisz będzie wschodzić już koło północy, natomiast Mars około godz. 2.30. Od drugiej połowy stycznia nad ranem będzie widoczny także Saturn, przy czym warunki jego widoczności będą się poprawiać wraz z upływem kolejnych tygodni. Na początku stycznia można nad ranem próbować dostrzec także Merkurego. Z kolei Wenus zacznie być widoczna wieczorami na przełomie stycznia i lutego.

Na zimowym niebie widoczne są też dwie planety, do obserwacji których potrzebny jest teleskop – to Uran i Neptun. Uran ma jasność około 6 magnitudo, a Neptun około 8 magnitudo. Osoby dysponujące teleskopami mogą spróbować dostrzec też planetę karłowatą Ceres, która 31 stycznia będzie w opozycji i osiągnie jasność 6,8 magnitudo. Będzie tym samym jaśniejsza od Neptuna. Z kolei jasność zbliżoną do Neptuna (ale mniejszą) będzie mieć na początku stycznia planetoida (8 ) Flora.

Zimą na nocnym niebie widać kilka charakterystycznych i łatwych do rozpoznania gwiazdozbiorów. Jednym z nich jest Orion z jasnymi gwiazdami ułożonymi w kształt przypominający sylwetkę człowieka. W tym gwiazdozbiorze łatwo zauważyć trzy jasne gwiazdy położone obok siebie w jednej linii, to tzw. Pas Oriona. Gdy przedłuży się tę linię w dół (w stronę horyzontu), natrafi się na Syriusza z konstelacji Wielkiego Psa – najjaśniejszą gwiazdę nocnego nieba. Po lewej stronie od Oriona, ale w górę, a nie w dół, można zobaczyć dwie jasne gwiazdy Bliźniąt – Kastora i Polluksa. Z kolei po prawej stronie od Oriona jasno świeci pomarańczowym blaskiem Aldebaran. Obok jest gromada otwarta gwiazd Hiady. Gdy linię od Oriona do Hiad pociągnie się dalej, natrafia się na inną gromadę otwartą – Plejady, czasem myloną z Małym Wozem, ze względu na swój kształt.

Aby sprawdzić, co jest widoczne na niebie w danej chwili, można skorzystać z różnych programów komputerowych typu planetarium (np. darmowy program Stellarium) lub aplikacji mobilnych na smartfony, które – po skierowaniu przez nas telefonu na dany punkt nieba - pokażą, jakie obiekty mamy przed oczami. Dla miłośników astronomii przydatna jest też obrotowa mapka nieba, która pozwala ustalić widok nieba na dany dzień i daną godzinę (takie mapki można kupić np. w planetariach, sklepach ze sprzętem astronomicznych i w internecie). Można też skorzystać z publikacji i zestawień zbiorczych, na przykład Almanachu Astronomicznego wydawanego przez Polskie Towarzystwo Astronomiczne. Almanach jest przygotowywany co roku i zawiera zestawienie na cały rok dla wielu zjawisk astronomicznych na niebie oraz wschodów i zachodów Słońca, Księżyca, planet. Jest dostępny nieodpłatnie (http://www.urania.edu.pl/almanach), ma też swoją wersję do użytku na smartfonach.

Po świętach zacznie się okres dobrej widoczności przelotów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS). Stację orbitalną będzie można oglądać na niebie nad Polską do pierwszej połowy stycznia mniej więcej około godz. 5 i 6 rano, a od końca stycznia do połowy lutego - wieczorami. Dokładne momenty przelotów można sprawdzić dla swojej miejscowości przy pomocy wyspecjalizowanych aplikacji mobilnych na smartfony lub strony internetowej Heavens Above (http://www.heavens-above.com/). (PAP)

PAP - Nauka w Polsce
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C27616%2Cw-czwartek-po-poludniu-poczatek-astronomicznej-zimy.html
« Ostatnia zmiana: Styczeń 03, 2018, 06:24 wysłana przez Orionid »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #237 dnia: Styczeń 03, 2018, 06:26 »
Uruchomiono ESPRESSO – łowcę planet nowej generacji
09.12.2017

Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO) przeprowadziło pierwsze obserwacje przy pomocy nowego spektrografu ESPRESSO zamontowanego na teleskopie VLT w Chile. Instrument będzie m.in. poszukiwał planet pozasłonecznych.

Echelle SPectrograph for Rocky Exoplanet and Stable Spectroscopic Observations (ESPRESSO) to nowy instrument w Obserwatorium Paranal zamontowany na teleskopie VLT. Spektrograf ten uzyskał właśnie tzw. pierwsze światło, co oznacza, iż z sukcesem wykonał pierwsze testowe obserwacje nieba. W ramach testów obserwowano gwiazdy, o których wiadomo, że posiadają systemy planetarne. Udało się uzyskać jakość danych podobną do najlepszych pracujących obecnie spektrografów, ale przy znacznie krótszym czasie ekspozycji.

ESPRESSO ma być następcą spektrografu HARPS, pracującego na 3,6 metrowym teleskopie ESO w Obserwatorium La Silla. HARPS jest obecnie czołowym „łowcą planet”, przy jego pomocy odkryto wiele egzoplanet stosując metodę prędkości radialnych (pomiary ruchów gwiazdy w stronę do i od Ziemi wywołanych oddziaływaniem grawitacyjnym planety na orbicie wokół gwiazdy). HARPS osiąga dokładność pomiaru prędkości radialnych na poziomie około jednego metra na sekundę. Z kolei ESPRESSO ma uzyskać precyzję nawet do kilku centymetrów na sekundę. Taki skok jest możliwy dzięki rozwojowi technologicznemu w ostatnich latach oraz faktowi, że VLT jest dużo większym teleskopem niż ten, na którym pracuje HARPS.

Po raz pierwszy ESPRESSO będzie łączył jednocześnie światło od wszystkich czterech głównych 8,2-metrowych teleskopów VLT. W kontekście powierzchni zbierającej światło będzie to odpowiadać sytuacji, w której spektrograf przymocowano by do teleskopu o średnicy 16 metrów. Większa moc zbierająca światło to możliwość uzyskiwania widm dla słabszych obiektów oraz krótsze czasy ekspozycji dla osiągnięcia dobrego stosunku sygnału do szumu.

Głównym zadaniem ESPRESSO będą poszukiwania planet pozasłonecznych (egzoplanet) o małych masach, takich jak Ziemia. Będzie można badać też atmosfery tych planet. Oprócz tego instrument będzie stosowany przez astronomów do innych badań, np. do testowania stałych fizycznych – sprawdzenia czy nie zmieniały się w czasie ewolucji Wszechświata, co jest przewidywane przez niektóre teorie.

Instrument ESPRESSO został zaprojektowany i skonstruowany przez międzynarodowe konsorcjum instytucji ze Szwajcarii, Włoch, Hiszpanii i Portugalii. Kierownikami naukowymi projektu są Francesco Pepe (University of Geneva, Szwajcaria), Stefano Cristiani (INAF–Osservatorio Astronomico di Trieste, Włochy), Rafael Rebolo (IAC, Tenerife, Hiszpania) oraz Nuno Santos (Instituto de Astrofisica e Ciencias do Espaco, Universidade do Porto, Portugalia).

Instrumentem będą mogli obserwować kosmos także polscy naukowcy – nasz kraj jest od kilku lat członkiem Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO).

Więcej informacji jest dostępnych na stronie: http://www.eso.org/public/poland/news/eso1739/ (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C27502%2Curuchomiono-espresso-lowce-planet-nowej-generacji.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #238 dnia: Styczeń 03, 2018, 06:30 »
Udostępniono słownik astronomiczny dla języka migowego
11.12.2017

Opublikowano międzynarodową listę astronomicznych słów w językach migowych różnych krajów - poinformowała Międzynarodowa Unia Astronomiczna (IAU). Lista obejmuje także polski język migowy.

Język migowy ma własny zasób słów i gramatykę. Swoje gesty w tej formie mają np. duże liczby, jak i różne działania matematyczne, czy część terminów fizycznych.

W trakcie Międzynarodowego Roku Astronomii 2009 opublikowano encyklopedyczny słownik astronomiczny dla francuskiego języka migowego (redakcja: Dominique Proust). Słownik ten zawiera około 300 znaków opisujących klasyczne ciała niebieskie, takie jak planety, planetoidy, galaktyki, jak i terminy techniczne, np. teleskop, spektrograf, czy fotometria. W latach 2016-2017 dzięki Międzynarodowej Unii Astronomicznej (IAU) przetłumaczono ten słownik na migowy język angielski (redakcja: Lawrence Augustin Orchard) i hiszpański (redakcja: Maria Roser García i Amelia Ortiz-Gil).

Międzynarodowa Unia Astronomiczna uruchomiła następnie długofalowy projekt zebrania astronomicznych terminów w językach migowych innych krajów. Na początek wybrano 47 słów najpowszechniej używanych w edukacji i popularyzacji astronomii. Wśród wybranych języków znalazł się polski.

Język migowy jest używany w prawie wszystkich krajach świata, przy czym poszczególne kultury niezależnie rozwinęły różne gesty dla takich samych obiektów lub sytuacji. Jak mówi Dominique Proust, powoli rozwijany jest uniwersalny międzynarodowy język migowy, ale cały czas istnieją różnice pomiędzy gestami w różnych krajach, gdyż każdy posiada swój własny system.

Wiele astronomicznych terminów nie posiada gestów w języku migowym. Zaproponowane w słowniku gesty opracowano we współpracy pomiędzy społecznością osób głuchych, astronomami i nauczycielami z całego świata.

W przypadku astronomii gesty mają znaczenie bezpośrednie, jak i poetyckie. Na przykład Merkury jest bardzo blisko Słońca, Mars jest czerwony, Jowisz jest reprezentowany przez słynną Wielką Czerwoną Plamę, a Saturna charakteryzują jego pierścienie. W przypadku gwiazdozbiorów jest dość łatwo, bowiem wiele konstelacji nawiązuje do zwierząt lub obiektów, które mają już od dawna zdefiniowane gesty w języku migowym.

Lista astronomicznych gestów dla języka angielskiego jest dostępna pod adresem http://sion.frm.utn.edu.ar/iau-inclusion/wp-content/uploads/2017/11/Dictionary-english.pdf natomiast zestawienie dla różnych języków, w tym polskiego, znajdziemy na Google Docs. Podczas opracowywania słownika część znaków pobrano ze strony Spread the Sign. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C27518%2Cudostepniono-slownik-astronomiczny-dla-jezyka-migowego.html

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24418
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #239 dnia: Luty 09, 2018, 15:41 »
Kosmos jest nam zupełnie niepotrzebny!
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 9 LUTEGO 2018

Zapraszamy do obejrzenia krótkiej prezentacji, która dobitnie wykazuje, że dane satelitarne są zupełnie niepotrzebne.

Prezentację wygłosiła na TEDs w amerykańskim Indiana University Emily Calandrelli. Niektóre z podanych argumentów, które opisują brak przydatności danych satelitarnych są dość powszechnie stosowane w “życiu codziennym” czy polityce. Warto się im przyjrzeć z bliska!




Prezentacja Emily Calandrelli / Credits – TEDx Talks

(TEDx)
http://kosmonauta.net/2018/02/kosmos-jest-nam-zupelnie-niepotrzebny/

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Kosmiczne artykuły
« Odpowiedź #239 dnia: Luty 09, 2018, 15:41 »