PW-Sat

[velo]

Jakieś wieści na temat pw-sata?

Co się dzieje teraz z misją?

[Lubański Robert]

W serwisie Kosmonauta.net ukazał się artykuł „Status misji PW-Sat (październik 2012)”
http://www.kosmonauta.net/menu-bezzalogowe/menu-artykuly-bezzalogowe/orbitalne-bz/4709-2012-10-11-pw-sat
Można poznać szczegóły, jakie cele zostały osiągnięte a jakie nie? Czy znana jest przyczyna problemów z rozłożeniem ogona? Czy problemy wynikają wyłącznie z problemów w komunikacji z satelitą?
Widzę, że również ten projekt dopadła przypadłość trapiąca zespoły studenckie, czyli brak przepływu informacji. Strona projektu PW-SAT  http://www.pw-sat.pl/ jest nieaktualizowana praktycznie od momentu udanego wyniesienia satelity. Docierają do nas tylko szczątkowe i ogólne informacje z rożnych często przypadkowych mediów.
Moim zdaniem tak poważny i pionierski projekt powinien w końcu zaowocować porządnym, wyczerpującym i najważniejsze ogólnie dostępnym raportem. Za jakiś czas projekt się zakończy, ludzie rozejdą się po świecie a niebagatelny dorobek zespołu zostanie praktycznie stracony a przynajmniej niedostępny dla innych studentów chcących pójść w ślady twórców pierwszego polskiego satelity.

[Szaniu]

To prawda! Wszyscy byli bardzo podekscytowani PW-Satem przed i w trakcie startu. Potem wszystko paskudnie ucichło.. Słabo jak na tak historyczne wydarzenie =[.

[Pojmen]

No niestety tak już w naszej rzeczywistości jest, że nasi "pą i pę posę" nie interesują się w ogóle nauką. Liczy się bardziej korytko i ciepełko własnego stołeczka, niż rzeczy które pchają gospodarki do przodu, a nauka jest jedną tych rzeczy.
Także forumowicze - do Sejmu 

---
Edit - zmieniłem temat postu, bo inaczej niezłe zamieszanie się robi. Pozostawiajmy tematy postów bez zmian. A co do reszty - lepiej na tematy polityczne nie dyskutować w wątkach technicznych, bo się zaraz zrobi wielki off topic.

[Adam.Przybyla]

Spokojnie, popipczal i ok. Ostatnio cubestatowi z Wietnamu sie to np. nie udalo a technologicznie ten kraj bije nas na glowe;-)  Ogon to za duzy skok w pierwszej misji. Nic dziwnego, ze sie nie rozwinal. Mysle, ze nastepny kupiony satelita zadziala lepiej;-)

[kanarkusmaximus]

Mija rok od umieszczenia PW-Sata na orbicie. Świetujemy?

[ekoplaneta]

Mija rok od umieszczenia PW-Sata na orbicie. Świetujemy?

To już rok?! 
Matko jak to szybko zleciało!
A ze świętowaniem? Mam mieszane uczucia, bo do dziś PW SAT nie wypełnił swych celów misji. Przy innej misji można by mówić o porażce. Ale w tym przypadku możemy uznać za sukces to, że pierwszy polski satelita w ogóle działa 

[kanarkusmaximus]

Czy nie wypełnił? Moim zdaniem przynajmniej 80% wypełnił - został zbudowany, pozytywnie przeszedł testy i weryfikacje, przetrwał start, wszedł na orbitę i się odezwał. Sporo z CubeSatów tamtego lotu Vegi w ogóle się nie odezwało.

Pewnie chodzi Tobie o payload misji - czyli rozkładany ogon. Tu rzeczywiście - można napisać "szkoda, że się nie udało", choć wiedza na temat potencjalnych przyczyn tego niepowodzenia jest na Ziemi, w głowach i raportach. Poza tym trzeba pamiętać, że CubeSaty są raczej misjami "wysokiego ryzyka" i często w nich nic a nic nie działa. Z tej perspektywy PW-Sat jest bardziej prawie czystym sukcesem niż porażką.

[Adam.Przybyla]

No cooz, umarl krol niech zyje krol;-) W kazdym razie tak twierdza inne zespoly, ze PW-Sat to juz raczej niczego nie rozlozy a nawet juz nie zapipczy.
Sadze, ze trzeba sie skupic na nastepnej misji. teraz bedzie wiecej okazji aby cos polecialo. Z powazniem
                                                                                                                                                                                             Adam Przybyla

[OrestesGaolin]

PW-Sat najprawdopodobniej spłonął w atmosferze pod koniec października. Dane TLE w NORAD urywają się 28 października. PW-Sat znajdował się na orbicie 2 lata, 8 miesięcy i 15 dni.

Załączam historyczny zapis TLE PW-Sata i wykres Re-SMA od czasu [dni misji].
Ewentualne aktualizacje i wnioski z analizy pojawią się na stronie projektu http://pw-sat.pl/2014/11/pw-sat-zdeorbitowany/

[Orionid]

Piąta rocznica startu pierwszego polskiego satelity
WTOREK, 14 LUTEGO 2017, 13:32

W dniu 13 lutego 2012 roku o godz. 11:00 z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej rakieta Vega wyniosła w kosmos pierwszego polskiego satelitę PW-Sat. Lekkie urządzenie typu Cubesat zostało skonstruowane wspólnymi siłami studentów z Politechniki Warszawskiej i naukowców z Centrum Badań Kosmicznych PAN. Znaczenie jego wystrzelenia wykracza znacznie poza prosty eksperyment techniczny.

Pomysł stworzenia satelity narodził się w 2004 r. wśród studentów Politechniki Warszawskiej zrzeszonych w Studenckim Kole Astronautycznym i Studenckim Kole Inżynierii Kosmicznej, którzy założyli, że zaprojektują i skonstruują od podstaw całego satelitę.  Prace nad projektem rozpoczęły się w 2005 roku pod okiem prof. Piotra Wolańskiego, prof. Józefa Modelskiego, a przede wszystkim dra Krzysztofa Kurka. Zdecydowano wtedy, że sonda będzie obiektem typu CubeSat 1U, a celem jej misji będzie przetestowanie techniki deorbitacji oraz innowacyjnych fotoogniw. Prace konstrukcyjne trwały ponad 7 lat. Studenci uzyskali pomoc od Centrum Badań Kosmicznych PAN w postaci konsultacji merytorycznych i udostępnienia laboratoriów.

Satelita PW-Sat był sześcianem o wymiarach 10x10x11,3 cm i masie 1 kg. Koszty jego budowy w wysokości ok. 500 tys. zł. zostały pokryte przez program PECS (umowa o współpracy pomiędzy Polską, a Europejską Agencją Kosmiczną) oraz granty Politechniki Warszawskiej. W ramach programu zbudowano działającego satelitę oraz wykształcono ponad 70 inżynierów, dla których był to często pierwszy kontakt z projektem kosmicznym. Trzeba podkreślić, że część z nich znalazła pracę w CBK PAN przy budowie satelitów naukowych z projektu BRITE_PL, a część zasiliła powstające polskie firmy z sektora kosmicznego.

Wśród studentów, którzy brali udział w programie budowy PW-Sat byli: Kamil Bobrowski, Andrzej Cichocki, Marcin Dobrowolski, Rafał Graczyk, Marcin Iwiński, Adam Kostrzewa, Jan Kostrzewa, Michał Kurowski, Grzegorz Woźniak, Marcin Stolarski, Tomasz Szewczyk i Andrzej Kotarski. Koordynatorem projektu PW-Sat był Maciej Urbanowicz.

Start satelity PW-Sat był możliwy, ponieważ studentom udało się uzyskać miejsce w rakiecie Vega za darmo, w ramach konkursu organizowanego przez ESA. Był to pierwszy, testowy lot nowej rakiety firmy Arianespace, służącej do wynoszenia niewielkich ładunków na orbitę. Wobec czego studenci z PW nie musieli ponosić kosztów wystrzelenia swojej sondy.

PW-Sat był satelitą technicznym, służącym do testowania eksperymentalnych fotoogniw oraz technologii deorbitacyjnej wymyślonej przez studentów PW. Po około miesiącu spędzonym na orbicie satelita miał rozwinąć specjalny ogon i rozpocząć proces kontrolowanej deorbitacji, czyli sprowadzenia go w gęste warstwy atmosfery, gdzie miał lec zniszczeniu. Miało to zająć około roku. Niestety ten eksperyment się nie udał, ponieważ ogon się nie otworzył.

PW-Sat zakończył swoją misję 28 października 2014 roku - po 2 latach, 8 miesiącach i 15 dniach na orbicie. Znaczenie wystrzelenia PW-Sat wykracza znacznie poza eksperyment techniczny. Dla wielu osób była to manifestacja, że Polak potrafi. Wystrzelenie satelity było też wykorzystywane jako argument w dyskusjach w sprawie przystąpienia Polski do ESA.

Na bazie doświadczeń z pierwszego polskiego projektu satelitarnego studenci Politechniki Warszawskiej rozpoczęli obecnie już bardzo zaawansowane prace nad kolejnym satelitą z serii oznaczonym PW-Sat2. Jego wyniesienie na orbitę na pokładzie rakiety Falcon 9 spółki SpaceX ma nastąpić przed końcem 2017 roku, a członkowie Studenckiego Koła Astronautycznego myślą już o budowie trzeciego pojazdu kosmicznego.

Oglądaj: Zaczniemy prace nad kolejnym satelitą z serii PW-Sat [Space24.pl TV]

(PG)
http://www.space24.pl/547035,piata-rocznica-startu-pierwszego-polskiego-satelity

[Orionid]

6. rocznica startu pierwszego polskiego satelity PW-Sat
 2018-02-13 23:24 Paweł Z. Grochowalski

13 lutego 2012 roku o godzinie 11:00 z Kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej wystartowała po raz pierwszy rakieta Vega należąca do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Wyniosła na orbitę okołoziemską 9 satelitów, w tym PW-Sata, pierwszego polskiego sztucznego satelitę, zbudowanego przez studentów Politechniki Warszawskiej we współpracy z Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Oprócz PW-Sata na pokładzie Vegi znajdowało się jeszcze osiem innych satelitów: naukowy ASI’s LARES (Włochy), demonstrator technologii ALMASat-1 (Włochy) oraz 7 satelitów typu CubeSat skonstruowanych na europejskich uniwersytetach. Były to e-St@r (Włochy), Goliat (Rumunia), MaSat-1 (Węgry), Robusta (Francja), UniCubeSat GG (Włochy) oraz Xatcobeo (Hiszpania).

PW-Sat mógł polecieć w kosmos, ponieważ żeby nie marnować miejsca w pierwszym starcie rakiety Vega, ESA ogłosiła konkurs, w ramach którego studenci z całej Europy mogli zgłaszać swoje projekty. Najlepsze z nich zostały nagrodzone darmowym startem.

Historia powstania satelity zaczęła się w 2004 roku, kiedy to grupa studentów z Politechniki Warszawskiej, zrzeszonych w Studenckim Kole Astronautycznym i Studenckim Kole Inżynierii Kosmicznej, wpadła ma pomysł zaprojektowania i zbudowania od podstaw całego satelity. Wtedy też zdecydowano, że satelita będzie obiektem typu CubeSat, a jego misja przetestuje technikę deorbitacji. Pierwsze prace techniczne nad satelitą zaczęły się w 2005 roku. Od samego początku opiekę merytoryczną nad projektem sprawował prof. dr hab. inż. Piotr Wolański.

Realizacja projektu zajęła 7 lat. W tym czasie przetestowano wiele pomysłów i zbudowano kilka modeli. Jednak ostateczny kształt satelita przybrał w roku 2011, kiedy narodził się pomysł na innowacyjne fotoogniwa, a sam satelita został przebudowany i zbudowany w znacznej części od nowa przy wsparciu Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Opóźnienie w budowie satelity było spowodowane m.in. wymogami producenta rakiety Vega. PW-Sat to pikosatelita. Jego wymiary to 10x10x11,3 cm. Należy on do rodziny satelitów nazywanej CubeSat (od angielskiego cube – sześcian). Początkowa jego waga wynosiła 1,3 kilograma, ale została zmieniona na życzenie producenta rakiety, ponieważ każdy z 7 minisatelitów, żeby polecieć, musiał schudnąć o kilkaset gram, aby zmieścić się w „rozmiarze” pomiędzy 0,8 a 1 kilogram.

Koszt finalnego modelu satelity wyniósł ok. 200 tys. zł. Natomiast koszt całego projektu to wydatek rzędu ok. 500 tys. zł. Początkowo od strony finansowej projekt był wspierany z funduszu Politechniki Warszawskiej (granty rektorskie, wkład finansowy Wydziału MEiL), a później także dzięki środkom z programu PECS, którego celem było przygotowanie Polski do członkostwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej, co nastąpiło w listopadzie 2012 r.

W pracach nad satelitą wzięło udział kilkadziesiąt osób, wśród których wyróżniali się: Jan Kostrzewa, Kamil Bobrowski, Andrzej Cichocki, Marcin Dobrowolski, Rafał Graczyk, Marcin Iwiński, Adam Kostrzewa, Michał Kurowski, Grzegorz Woźniak, Marcin Stolarski, Tomasz Szewczyk, Andrzej Kotarski oraz koordynator projektu Maciej Urbanowicz. Spośród tej grupy większość znalazła zatrudnienie w CBK PAN, m.in. przy budowie pierwszych polskich satelitów naukowych BRITE-PL1 Lem i BRITE-PL2 Heweliusz.

Celem misji PW-Sata było przetestowanie nowatorskiego systemu deorbitacji zwanego „ogonem” oraz elastycznych fotoogniw. Niestety, w trakcie trwania misji PW-Sata ujawniły się problemy z niedoborem energii (przedwczesne wyczerpywanie się akumulatorów) oraz z komunikacją ze satelitą. Z powodu problemów z brakiem zasilania oraz brakiem reakcji satelity na komendy z Ziemi (spowodowany prawdopodobnie uszkodzeniem modułu komunikacji), zaplanowany eksperyment z wypuszczeniem ogona deportacyjnego nie został zrealizowany. 28 października 2014 r. doszło do deorbitacji satelity. Pomimo napotkanych problemów projekt PW-Sat został oceniony jako udany.

Aktualnie studenci Politechniki Warszawskiej pracują nad następcą PW-Sata, który będzie dwukrotnie większy i także będzie testował system deorbitacyjny. Ale tym razem ma to być żagiel. PW-Sat2 zostanie zbudowany w standardzie CubeSat 2U czyli będzie miał wymiary 10x10x20 centymetrów (prostopadłościan) oraz masę dwóch kilogramów. Projekt PW-Sat2 wystartował 4 stycznia 2013 r. Planowany start przewidziany jest na rok 2018.

http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/6-rocznica-startu-pierwszego-polskiego-satelity-pw-sat-4135.html

[Slavin]

6. rocznica startu pierwszego polskiego satelity PW-Sat



13 lutego 2012 roku o godzinie 11:00 z Kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej wystartowała po raz pierwszy rakieta Vega należąca do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Wyniosła na orbitę okołoziemską 9 satelitów, w tym PW-Sata, pierwszego polskiego sztucznego satelitę, zbudowanego przez studentów Politechniki Warszawskiej we współpracy z Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Oprócz PW-Sata na pokładzie Vegi znajdowało się jeszcze osiem innych satelitów: naukowy ASI’s LARES (Włochy), demonstrator technologii ALMASat-1 (Włochy) oraz 7 satelitów typu CubeSat skonstruowanych na europejskich uniwersytetach. Były to e-St@r (Włochy), Goliat (Rumunia), MaSat-1 (Węgry), Robusta (Francja), UniCubeSat GG (Włochy) oraz Xatcobeo (Hiszpania).

PW-Sat mógł polecieć w kosmos, ponieważ żeby nie marnować miejsca w pierwszym starcie rakiety Vega, ESA ogłosiła konkurs, w ramach którego studenci z całej Europy mogli zgłaszać swoje projekty. Najlepsze z nich zostały nagrodzone darmowym startem.

Historia powstania satelity zaczęła się w 2004 roku, kiedy to grupa studentów z Politechniki Warszawskiej, zrzeszonych w Studenckim Kole Astronautycznym i Studenckim Kole Inżynierii Kosmicznej, wpadła ma pomysł zaprojektowania i zbudowania od podstaw całego satelity. Wtedy też zdecydowano, że satelita będzie obiektem typu CubeSat, a jego misja przetestuje technikę deorbitacji. Pierwsze prace techniczne nad satelitą zaczęły się w 2005 roku. Od samego początku opiekę merytoryczną nad projektem sprawował prof. dr hab. inż. Piotr Wolański.

Realizacja projektu zajęła 7 lat. W tym czasie przetestowano wiele pomysłów i zbudowano kilka modeli. Jednak ostateczny kształt satelita przybrał w roku 2011, kiedy narodził się pomysł na innowacyjne fotoogniwa, a sam satelita został przebudowany i zbudowany w znacznej części od nowa przy wsparciu Centrum Badań Kosmicznych PAN.

Opóźnienie w budowie satelity było spowodowane m.in. wymogami producenta rakiety Vega. PW-Sat to pikosatelita. Jego wymiary to 10x10x11,3 cm. Należy on do rodziny satelitów nazywanej CubeSat (od angielskiego cube – sześcian). Początkowa jego waga wynosiła 1,3 kilograma, ale została zmieniona na życzenie producenta rakiety, ponieważ każdy z 7 minisatelitów, żeby polecieć, musiał schudnąć o kilkaset gram, aby zmieścić się w „rozmiarze” pomiędzy 0,8 a 1 kilogram.

Koszt finalnego modelu satelity wyniósł ok. 200 tys. zł. Natomiast koszt całego projektu to wydatek rzędu ok. 500 tys. zł. Początkowo od strony finansowej projekt był wspierany z funduszu Politechniki Warszawskiej (granty rektorskie, wkład finansowy Wydziału MEiL), a później także dzięki środkom z programu PECS, którego celem było przygotowanie Polski do członkostwa w Europejskiej Agencji Kosmicznej, co nastąpiło w listopadzie 2012 r.

W pracach nad satelitą wzięło udział kilkadziesiąt osób, wśród których wyróżniali się: Jan Kostrzewa, Kamil Bobrowski, Andrzej Cichocki, Marcin Dobrowolski, Rafał Graczyk, Marcin Iwiński, Adam Kostrzewa, Michał Kurowski, Grzegorz Woźniak, Marcin Stolarski, Tomasz Szewczyk, Andrzej Kotarski oraz koordynator projektu Maciej Urbanowicz. Spośród tej grupy większość znalazła zatrudnienie w CBK PAN, m.in. przy budowie pierwszych polskich satelitów naukowych BRITE-PL1 Lem i BRITE-PL2 Heweliusz.

Celem misji PW-Sata było przetestowanie nowatorskiego systemu deorbitacji zwanego „ogonem” oraz elastycznych fotoogniw. Niestety, w trakcie trwania misji PW-Sata ujawniły się problemy z niedoborem energii (przedwczesne wyczerpywanie się akumulatorów) oraz z komunikacją ze satelitą. Z powodu problemów z brakiem zasilania oraz brakiem reakcji satelity na komendy z Ziemi (spowodowany prawdopodobnie uszkodzeniem modułu komunikacji), zaplanowany eksperyment z wypuszczeniem ogona deportacyjnego nie został zrealizowany. 28 października 2014 r. doszło do deorbitacji satelity. Pomimo napotkanych problemów projekt PW-Sat został oceniony jako udany.

Aktualnie studenci Politechniki Warszawskiej pracują nad następcą PW-Sata, który będzie dwukrotnie większy i także będzie testował system deorbitacyjny. Ale tym razem ma to być żagiel. PW-Sat2 zostanie zbudowany w standardzie CubeSat 2U czyli będzie miał wymiary 10x10x20 centymetrów (prostopadłościan) oraz masę dwóch kilogramów. Projekt PW-Sat2 wystartował 4 stycznia 2013 r. Planowany start przewidziany jest na rok 2018.

[Orionid]

To był kosmiczny projekt. Mija 10 lat od startu PW-Sata
Opublikowano: 13.02.2022 18:17

13 lutego 2012 roku z europejskiego kosmodromu w Gujanie Francuskiej na orbitę został wyniesiony pierwszy polski sztuczny satelita. Ten historyczny projekt powstał na Politechnice Warszawskiej – PW-Sata wymarzyli sobie i zbudowali nasi studenci. (...)
https://pw.edu.pl/Aktualnosci/To-byl-kosmiczny-projekt.-Mija-10-lat-od-startu-PW-Sata

[ekoplaneta]

Przegapiliśmy na Forum 10 rocznicę startu PW SATa