134340 Pluton (zbiorczo)

[Scorus]

Porównanie relatywnych wielkości obiektów w układzie Plutona wykonane przy pomocy zdjęć księżyców Saturna:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/07151105-new-names-for-plutos-moons.html

[Scorus]

Uwzględnienie w modelach klimatu Plutona ostatnich pomiarów ciśnienia atmosferycznego dokonanych na podstawie zakryć gwiazd pokazało, że jego atmosfera jednak nigdy nie zamarza całkowicie. Nadal znacznie zmienia się jej gęstość.

http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/09051420-plutos-atmosphere-does-not-collapse.html

[Mikkael]

Kolejna kampania dotycząca nazewnictwa - tym razem Pluton i jego księżyce Zasady poniżej:

http://www.iau.org/news/pressreleases/detail/iau1502/

[Romek63]

Nie wiem czy przypadkiem tej informacji i linka już gdzieś ktoś tu nie zamieścił ale jeśli nie to sprawa jest warta zainteresowania 

[...]14 lipca sonda New Horizons dotrze do celu swojej podróży. W związku z tym wydarzeniem IAU (International Astronomical Union) oraz SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence) w porozumieniu z ekipą misji New Horizons rozpoczęły publiczną kampanię mającą na celu wskazanie najpopularniejszych propozycji nazw dla obiektów, które odkryte zostaną na powierzchni Plutona oraz Charona. Samo głosowanie ma charakter zamknięty, co oznacza, że wybierać możemy tylko spośród zatwierdzonych wcześniej propozycji. O ile jednak dobrze zrozumiałem intencje autorów kampanii, to własne pomysły można zgłaszać na jej forum. Propozycje podzielono na trzy kategorie: History of Exploration (Historia odkryć), Literature of Exploration (Literatura odkryć) oraz Mythology of the Underworld (Mitologia zaświatów). Wśród propozycji należących do kategorii Literatura odkryć znajdują się fikcyjne/legendarne/mityczne postaci oraz miejsca znane między innymi z uniwersów Star Trek oraz Star Wars a także filmów, powieści, komiksów czy innych gatunków literackich. Głosować można wielokrotnie pod tym adresem
http://www.ourpluto.org/vote
, ale nie częściej niż raz dziennie. Nie ma przy tym potrzeby rejestracji. Ekipa misji New Horizons zastrzega jednak, że wyniki głosowania nie będą dla niej wiążące.[...]

[deathrider]

Fajna sprawa, szkoda że brak Polskich akcentów - Kopernika, albo Lema mogli umieścić

[TomIR]

Są polskie akcenty, nawet dwa . W tym Lem.

[deathrider]

Możesz podać jakieś wskazówki gdzie ich szukać ? Wczoraj na szybko zerknąłem i nie widziałem

[TomIR]

History of Exploration -> Historic Explorers -> Michał Boym
Literature of Exploration -> Exploration Authors and Artists -> Stanisław Lem

[kanarkusmaximus]

Film NASA o nazwie "The Year of Pluto", niedawno opublikowany.

Jest to podsumowanie naszej wiedzy o Plutonie przez przelotem sondy New Horizons. Naprawdę warto zobaczyć.

[Orionid]

Nowy model  proponuje inne wyjaśnienie pęknięć takich jak to  widoczne na Charonie.

Wcześniej sądzono, że takie pęknięcia były spowodowane np. aktywnością  tektoniczną na lodowych księżycach.
Wg nowego modelu odpowiedź może się kryć w silach pływowych  większych obiektów, które w dalekiej przeszłości mogły zbliżać się do takich oblodzonych ciał jak  Charon, do  księżyców Saturna Dione i Tetydy i do Ariela - księżyca Urana.
Można w ten sposób wyjaśnić nawet charakterystyczne pęknięcie na Marsie. Podobieństwo tych szczelin na Charonie i Marsie daje do myślenia.


Astronomers have long known that the craters visible on moons were caused by the impact of other bodies, billions of years ago. But for every crash and graze, there would have been many more close encounters. By devising and running a new computer model, Quillen, a professor of physics and astronomy at Rochester, has now shown that the tidal pull exerted by another, similar object could be strong enough to crack the surface of such icy moons. Quillen also thinks that “it might even offer a possible explanation for the crack on Mars, but that’s much harder to model.”

http://www.rochester.edu/newscenter/close-encounters-of-a-tidal-kind-could-lead-to-cracks-on-icy-moons-162552/

[magiczny]

[Wuzetek]

IAU (International Astronomical Union) potwierdza pierwsze oficjalne nazwy dla regionów geograficznych na Plutonie: https://www.iau.org/news/pressreleases/detail/iau1704/

[Orionid]

Świetnie, że nazwa Sputnik Planitia się utrzymała i uhonorowano misje Voyagerów


http://www.collectspace.com/news/news-090717a-pluto-names-sputnik-new-horizons.html

Pierwsze oficjalne nazwy terenów na Plutonie
12.09.2017

Międzynarodowa Unia Astronomiczna po raz pierwszy nadała nazwy formom ukształtowania terenu na leżącej w Pasie Kuipera planecie karłowatej. Organizacja uhonorowała związaną ze światem zmarłych mitologię, pionierskie misje kosmiczne, śmiałków, którzy przesunęli granice eksploracji oraz naukowców i inżynierów związanych z Plutonem.

IAU (International Astronomical Union) nadała nazwy czternastu obszarom. Cześć nazw zaproponowana została przez zespół misji New Horizons (badającej Plutona i jego księżyce), inne zasugerowali zainteresowani astronomią amatorzy w ramach akcji Our Pluto (link: http://www.ourpluto.org/), zorganizowanej przez IAU, projekt New Horizones oraz SETI Institute. Jeszcze innych nazw używali już nieformalnie naukowcy misji New Horizons.
 
"Jesteśmy podekscytowani zatwierdzeniem nazw doceniających ludzi ważnych dla Plutona i postępu eksploracji, a także związaną ze światem zmarłych mitologię. Nazwy te podkreślają wagę przekraczania kolejnych granic poznania" - powiedziała Rita Schulz przewodziąca IAU Working Group for Planetary System Nomenclature. "Doceniamy wkład ogółu społeczeństwa w postaci sugestii nazw, a także grupy New Horizons za przedstawienie nam propozycji" - dodała Schulz.
 
Od teraz, tak nazywa się 14 obszarów na powierzchni Plutona:
 
Tombaugh Regio upamiętnia Clyde'a Tombaugha (1906-1997), amerykańskiego astronoma, który w 1930 r. w Lowell Observatory odkrył Plutona.
 
Krater Burney ma uhonorować Venetię Burney (1918-2009), która jako 11 letnia uczennica zaproponowała nazwę "Pluton" dla nowo odkrytej planety. W późniejszym życiu Burney uczyła matematyki i ekonomii.
 
Sputnik Planitia to największa równina, która nazwę otrzymała na część Sputnika 1, pierwszego sztucznego satelity, wystrzelonego przez Związek Radziecki w 1957 r.
 
Tenzing Montes i Hillary Montes to pasma górskie nazwane na cześć Tenzinga Norgaya (1914-1986) i Sir Edmunda Hillary'ego (1919-2008) – indyjsko-nepalskiego Szerpy i nowozelandzkiego himalaisty, którzy jako pierwsi zdobyli szczyt Mount Everestu i bezpiecznie z niego powrócili.
 
Al-Idrisi Montes upamiętnia Ash-Sharifa al-Idrisi (1100-1165/66), arabskiego twórcę map i geografa.
 
Djanggawul Fossae to sieć długich, wąskich depresji nazwana na cześć Djanggawuli - postaci z mitologii rdzennych mieszkańców Australii, które podróżowały do "wyspy zmarłych", kształtowały teren i zapełniały go roślinnością.
 
Sleipnir Fossa to nazwa zainspirowana imieniem potężnego stworzenia o ośmiu nogach ze staroskandynawskiej mitologii, który przewoził boga Odyna do świata zmarłych.
 
Virgil Fossae upamiętnia natomiast Wergiliusza - jednego z największych poetów rzymskich, którego Dantego umieścił w "Boskiej Komedii" jako przewodnika po czyśćcu i piekle.
 
Adlivun Cavus to z kolei głęboka depresja nazwana imieniem związanej ze zmarłymi postaci z mitologii Inuitów.
 
Hayabusa Terra to największy ląd nazwany na cześć japońskiej misji Hayabusa (2003-2010), która dostarczyła pierwsze próbki asteroidy.
 
Voyager Terra upamiętnia wysłane w 1977 sondy Voyager, które jako pierwsze odwiedziły wszystkie gazowe olbrzymy. Teraz badają granicę między strefą oddziaływania Słońca a przestrzenią międzygwiezdną.
 
Tartarus Dorsa to grzbiet nazwany na cześć Tartaru – według mitologii greckiej najgłębszego, najciemniejszego miejsca w świecie zmarłych.
 
W niedalekiej przyszłości mają zostać zaproponowane kolejne nazwy terenów na Plutonie oraz na jego księżycach. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,459617,pierwsze-oficjalne-nazwy-terenow-na-plutonie.html

[astropl]

Pluton nie ma pierścieni - ale inny KBO tak!

Link.

[Orionid]

Haumea, sąsiadka Plutona, władczynią pierścienia
12.10.2017

Haumea to planeta karłowata, która krąży wokół Słońca w odległości 50 razy większej niż Ziemia. Astronomowie - w badaniach brali udział także Polacy - zaobserwowali jednak cień tego obiektu. I pokazali, że Haumea ma swój własny pierścień.

Haumea znajduje się w obszarze Układu Słonecznego zwanym pasem Kuipera. To jedna z czterech znanych do tej pory planet karłowatych krążących dalej od Słońca niż Neptun (oprócz niej to również Pluton, Eris i Makemake). Choć średnica Haumei porównywalna jest ze średnicą Plutona, odkryto ją dopiero niedawno - w 2005 roku.
 
Do tej pory o Haumei wiadomo było niewiele, m.in. to, że jej obrót wokół własnej osi (a więc tamtejsza doba) trwa bardzo krótko - niecałe 4 godziny. Pewnie z powodu tak szybkiego obrotu obiekt ma wydłużony, elipsoidalny kształt. Okrążenie Słońca zajmuje Haumei 285 ziemskich lat. A wokół tego ciała niebieskiego krążą dwa księżyce (Hi’iaka oraz Namaka).
 
Teraz o Haumei wiadomo znacznie więcej, np., że obiekt ten ma swój własny pierścień. Takie odkrycie to nie byle co: to najdalej położony od nas obiekt z własnym pierścieniem, jaki dotąd znamy. Publikacja na ten temat ukazała się w "Nature" (http://dx.doi.org/10.1038/nature24051). W badaniach - kierowanych przez Hiszpana Josego Luisa Ortiza (IAA-CSIC) - brali udział m.in. naukowcy z Instytutu Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
 
SMUGA CIENIA
 
Hiszpańscy astronomowie obliczyli, że 21 stycznia 2017 r. Haumea zakryje gwiazdę o nazwie URAT1 533-182543. "Przewidzenie, gdzie dokładnie przebiegnie ścieżka cienia rzucanego przez Haumeę na Ziemię, było największą trudnością w tym odkryciu. Do tego trzeba było wielu miesięcy obserwacji pozycji tej planety karłowatej" - powiedziała w rozmowie z PAP uczestniczka badań dr Anna Marciniak z IOA UAM.
 
Wyjaśniła, że aby zbadać Haumeę, zorganizowano dużą europejską kampanię obserwacyjną. Cień Haumei zarejestrowało 12 teleskopów z 10 różnych obserwatoriów. "Nasze obserwatorium było w gotowości, ale chmury przeszkodziły nam w obserwacjach. Braliśmy jednak udział w interpretacji wyników i przygotowaniu tekstu" - wyjaśniła dr Marciniak.
 
Haumea to bardzo daleki i słabo widoczny obiekt. W momencie przejścia przed gwiazdą nie był więc nawet widoczny kształt tego ciała niebieskiego. "Przez zaledwie kilkadziesiąt sekund obserwowano tylko, że gwiazda przygasła i pojaśniała" - zrelacjonowała badaczka.
 
To jednak wystarczyło, aby wyznaczyć gęstość planety karłowatej, kształt i albedo, a więc zdolność do odbijania światła. Poza tym okazało się, że jeżeli Haumea posiada atmosferę, to jest ona bardzo rzadka - rzadsza niż 50 nanobarów.
 
WŁADCZYNI PIERŚCIENIA
 
To jednak zaobserwowanie pierścienia było największym zaskoczeniem. "Tego nikt się nie spodziewał" - skomentowała dr Marciniak.
 
Wyjaśniła, że od dawna było wiadomo, że gazowe olbrzymy - planety takie jak Jowisz, Saturn, Uran i Neptun mają swoje pierścienie. Dopiero w ciągu ostatnich kilku lat pokazano jednak (na przykładzie planetoidy Chariklo z grupy Centaurów), że pierścienie mogą być w Układzie Słonecznym bardziej rozpowszechnione. Odkrycie pierścienia wokół Haumei to kolejne potwierdzenie takich przypuszczeń.
 
Naukowcy mają już pewne hipotezy, jak powstał ten pierścień. Najbardziej prawdopodobny wydaje się scenariusz, w którym na skutek zderzeń materiał wyrzucony z powierzchni Haumei utworzył pierścień w stabilnych obszarach wokół planety karłowatej. Niewykluczone jest też, że w przeszłości jakiś satelita Haumei został rozerwany przez siły pływowe tworząc dysk.
 
Badaczka wyjaśniła, że nawet amatorskie, nieduże teleskopy są w stanie zaobserwować zakrycie gwiazdy przez planetę karłowatą lub planetoidę. "Chcemy rozpropagować taką wiedzę. Bardzo są nam potrzebni zaawansowani miłośnicy astronomii wyposażeni w mobilne teleskopy, mogący prowadzić obserwacje z dowolnego miejsca" - dodała dr Marciniak.
 
Zespół z UAM badania prowadził w ramach projektu "Małe ciała daleko i blisko", realizowanego w unijnym programie Horyzont 2020. (PAP)
 
autor: Ludwika Tomala
Nauka w Polsce
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,460081,haumea-sasiadka-plutona-wladczynia-pierscienia.html

Haumea dwarf planet has a ring to it: study
October 11, 2017


Artistic concept of Haumea and its ring system with correct proportions for the main body and the ring. The ring is located at a distance of 2287 km with respect to the center of the ellipsoidal main body and it is darker than the surface of Haumea. It was discovered by means of multiple telescopic observations of a stellar occultation in Europe on January 21st, 2017. This and other findings on Haumea are reported in a Nature paper by Ortiz et al. (2017) entitled “The size, shape, density and ring of the dwarf planet Haumea from a stellar occultation”. Credit: IAA-CSIC/UHU


https://www.youtube.com/watch?v=TeUegAEbGxo&feature=youtu.be

https://phys.org/news/2017-10-dwarf-planet.html
http://www.pulskosmosu.pl/2017/10/11/naukowcy-odkrywaja-pierscienie-wokol-planety-karlowatej-haumea/