Statki międzyplanetarne – Moduł Załogowy – Część 1BY REDAKCJA ON 21 LUTEGO 2019
Jeszcze przed zakończeniem programu Apollo na deskach kreślarskich powstawały projekty statków międzyplanetarnych. Z reguły celem wypraw miał być Mars. W NASA uznawano to za logiczną kontynuację programu księżycowego. Historia potoczyła się jednak inaczej.
Program Apollo zakończono jak tylko spełnił swoją rolę propagandową. Statki Apollo zostały zastąpione rosnącą flotą wahadłowców kosmicznych, w założeniu wielokrotnego użytku, a w rzeczywistości wymagających kosztownych prac remontowych po każdym locie. Do dziś człowiek nie opuścił niskiej orbity okołoziemskiej, nie przekroczył pasów van Allena i nie zbliżył się do Księżyca, nie mówiąc o opuszczeniu układu Ziemia – Księżyc by wejść na orbitę okołosłoneczną. (...)
Dopuszczalne dawki promieniowania dla astronautów są jasno określone tylko dla niskiej orbity okołoziemskiej. Raport amerykańskiej National Council on Radiation Protection and Measurements (NCRP) numer 138 definiuje dopuszczalne dawki w skali rocznej, miesięcznej i w skali całej kariery astronauty. Dawki te uzależnione są zarówno od płci, jak i wieku. Generalnie osoby starsze mają większe dopuszczalne dawki całkowite z powodu wolniejszego metabolizmu, który spowalnia rozwój nowotworów (w dużym uproszczeniu).
- Maksymalna dawka 30 dniowa wynosi 0.25Sv
- Maksymalna dawka roczna wynosi 0.50Sv
(...)
https://kosmonauta.net/2019/02/statki-miedzyplanetarne-modul-zalogowy-czesc-1/