Należący do NASA i ESA Kosmiczny Teleskop Hubble’a wykonał zadziwiające zdjęcie gromady otwartej NGC 2467 – pełnego kolorów obszaru gwiazdotwórczego. Przypominające warzący się w kotle kosmiczny, egzotyczny napar, ogromne obłoki gazu i pyłu są wypełnione jasnoniebieskimi, gorącymi, młodymi gwiazdami.
Nietypowo ukształtowane chmury pyłu, przypominające rozlane ciecze, są zarysowane na tle kolorowego tła, stanowiącego świecący gaz na tym nowym zdjęciu uzyskanym przez Hubble’a. Gwiazdotwórczy region NGC 2467 jest rozległą chmurą gazu – złożonego głównie z wodoru, która pełni rolę swoistego inkubatora dla nowych gwiazd. Zdjęcie przedstawia jasno świecące w kolorze niebieskim, gorące gwiazdy, które wyłoniły się z widocznego obłoku kryjącego jeszcze wiele innych światów.
Oprócz trudnego do zignorowania piękna, zdjęcie ukazuje także czynne procesy astrofizyczne. Gorące, młode gwiazdy, które właśnie ukształtowały się z obłoku, emitują niebezpieczne promieniowanie ultrafioletowe, będące odpowiedzialne za tworzenia się poświaty całego regionu, przy okazji kształtując okoliczne środowisko oraz wpływając na erozję gazowych części obłoku. Badania wykazały, iż większość promieniowania ma swoje źródło w pojedynczej, gorącej i masywnej gwieździe, która znajduje się tuż nad centrum zdjęcia. Emitowane promieniowanie przeczyściło trochę okolice, zmuszając gwiazdy nowej generacji do rozwoju w gęstszych regionach położonych na obrzeżach.
Jednym z najbardziej popularnych i znanych obszarów gwiazdotwórczych jest Mgławica Oriona, którą z łatwością można dostrzec nieuzbrojonym okiem. NGC 2467 jest podobnym, lecz bardziej odległym obiektem. Takie obszary, nazywane swoistymi żłobkami dla gwiazd, mogą być rozmieszczone w różnych częściach Wszechświata, badania pozwalają oszacować dystans oraz skład chemiczny innych galaktyk. Niektóre z nich zawierać mogą ogromne rejony gwiazdotwórcze, zawierające nawet dziesiątki tysięcy gwiazd. Innym dobrym przykładem jest rejon 30 Doradus w Wielkim Obłoku Magellana.
NGC 2467 została odkryta w XIX wieku i położona jest w konstelacji Rufa, która znajduje się na niebie południowym. Konstelacja ta, jak sama nazwa wskazuje, określa część statku Argo z mitologii greckiej, na którym Jazon z argonautami płynął po złote runo. NGC 2467 leży w odległości około 13 tysięcy lat świetlnych od nas.
Zdjęcie zostało wykonane przez Wide Field Channel instrumentu Advanced Camera for Surveys poprzez zastosowanie trzech różnych filtrów (F550M, F660N oraz F658N, odpowiednio niebieskim, zielonym oraz czerwonym). Materiał został zebrany w roku 2004.
Źródło:
http://www.kosmonauta.net/index.php/Badania-kosmosu/Astrofizyka/hubble-obserwuje-ngc-2467.html