No to zaczynamy wątek o rodzinie rakiet Angara.



Pierwszy filmik o rodzinie rakiet Angara:
Silnik dla rakiet Angara:
Angara – rodzina modułowych rosyjskich rakiet nośnych będących w trakcie budowy. Prace nad nią prowadzi Kosmiczne Centrum Badawczo-Produkcyjne imienia Michaiła Chruniczewa.
Podstawowe warianty rakiety mają startować z kosmodromu Plesieck. Warianty najcięższe, zarówno z Bajkonuru jak i z Plesiecka, a w przyszłości prawdopodobnie także z budowanego nowego kosmodromu Wostocznyj na wschodzie Rosji. Przystosowanie kosmodromu w Plesiecku do nowych rakiet pozwoli uniezależnić się od kazachskiego kosmodromu, oraz od ukraińskich rakiet Zenit-2.
Rodzina rakiet Angara ma budowę modułową. Podstawową jednostkę stanowi tzw. uniwersalny moduł rakietowy (универсальный ракетный модуль, URM), który jest budowany na bazie silnika rakietowego RD-191. Jest to silnik napędzany kerozyną (RP-1) i ciekłym tlenem jako utleniacz, o ciągu 1.920 kN na poziomie morza oraz 2.090 kN w próżni. Projektowany specjalnie dla rakiet Angara, stanowi rozwinięcie modelu RD-170 przeznaczonego dla rakiet Energia. Każdy URM zawiera jeden taki silnik. Zależnie od konfiguracji, pierwsze stopnie rakiet Angara będą zawierały: jeden (modele Angara 1), trzy (Angara A3), pięć (Angara A5) lub siedem (Angara A7) takich modułów. Nie będą natomiast stosowane pomocnicze silniki boczne. Drugimi stopniami będą Briz-KM (w Angarze 1.2) i Block-1 (zwany też URM-2) (w pozostałych modelach). W trzecim stopniu będzie stosowany Briz-M lub KVRB z silnikiem RD-0146. Wersje przeznaczone do wynoszenia na orbitę statków załogowych będą oznaczane dodatkową literą P (Angara A5P i Angara A7P).
Modułowość konstrukcji, podobna do stosowanej w amerykańskim systemie Evolved Expendable Launch Vehicle (EELV), pozwoli na swobodny dobór mocy rakiet do konkretnych potrzeb, oraz uprości i obniży koszty eksploatacji.
Silniki główne i dodatkowe rakiet będą używały mieszanki ciekły tlen/nafta, w miejsce dotychczasowych toksycznych paliw hipergolowych używanych od lat 50. XX wieku, co w razie rozbicia się rakiety wyeliminuje skażenie toksyczne, koszty jego usuwania i wypłacania rekompensat. Ostatni stopień rakiety będzie napędzany mieszankami ciekły tlen/nafta lub ciekły tlen/ciekły wodór.
Dla rakiet Angara proponowane jest odzyskiwanie stopni URM poprzez wyposażenie ich w dodatkowe silniki odrzutowe RD-33 i niewielkie skrzydła, dzięki czemu będą mogły lądować poziomo na lotnisku jak samolot. Prace nad takim pojazdem o nazwie Bajkał są prowadzone przy współpracy z NPO Mołnia, jednak ze względu ma mały priorytet tego projektu nie wydaje się, by były czynione znaczące postępy.
Pierwszy start rakiety Angara, najpewniej w wariancie 1.2, spodziewany jest w drugim kwartale 2014 r., z kosmodromu Plesieck.
Najcięższe warianty Angary będą nośnością porównywalne do rakiet: Delta IV Heavy, Atlas V, Ariane 5 ECA, Chang Zheng 5, Falcon 9, GSLV Mk III.
Specyfikacja rakiet rodziny AngaraWersja | Angara 1.2 | Angara A3 | Angara A5 | Angara A5/KVRB | Angara A7 |
1. stopień | 1 × URM (RD-191) | 3 × URM (RD-191) | 5 × URM (RD-191) | 5 × URM (RD-191) | 7 × URM (RD-191) |
2. stopień | Blok I (RD-0124A) | Blok I (RD-0124A) | Blok I (RD-0124A) | Blok I (RD-0124A) | Blok I (RD-0124A) |
3. stopień (nie używany w lotach na LEO) | –- | Briz-M | Briz-M | KVRB | KVRB |
Ciąg (na poziomie morza) | 1,92 MN | 5,77 MN | 9,61 MN | 9,61 MN | 13,44 MN |
Masa startowa | 171,0 Mg | 481,0 Mg | 773,0 Mg | 790,0 Mg | 1.133 Mg |
Wysokość (maksymalna) | 41,5 m | 45,8 m | 55,4 m | 64,0 m | ? |
Zdolność wynoszenia na orbitę o wys. 200 km (LEO) | 3,8 Mg | 14,6 Mg | 24,5 Mg | 24,5 Mg | 35,0 Mg |
Zdolność wynoszenia na GTO | –- | 2,4 Mg | 5,4 Mg | 6,6 Mg | ? |
Zdolność wynoszenia na orbitę geostacjonarną | –- | –- | 2,8 Mg | 4,0 Mg | 7,6 Mg |