Bazy na Księżycu i na Marsie - wizje i projekty

[KonradL]

Gdyby zejsc troche z grawitacja i probowac adaptowac sie do tych 3 obrotow moze by i cos z tego wyszlo... ale 500 metrow (5 ISS-ow)... czy takie rozmiary nie przekresla wszelkich rozwazan na temat wirowek do ciaglego zycia? - Bo pewnie jakies takies mniejsze, mniej komfortowe ale tylko tymczasowe sale cwiczen moglyby funkcjonowac jako dodatek do stacji kosmicznej czy ksiezycowej. Tak jak pisales... chyba trzeba by zbadac czy jest nam po drodze np. z 0,5 czy 0,7g...

No chyba, ze te wagoniki... ale i tak tor musialby byc b.duzy i precyzyjnie wykonany, zeby ludzie nie oczuwali skutkow jazdy.

[Borys]

Gdyby zejsc troche z grawitacja i probowac adaptowac sie do tych 3 obrotow moze by i cos z tego wyszlo... ale 500 metrow (5 ISS-ow)... czy takie rozmiary nie przekresla wszelkich rozwazan na temat wirowek do ciaglego zycia?

To jest promień toru, a nie budynku mieszkalnego. Standardowy pociąg pasażerski jadący z prędkością 180 km/h po zamkniętym torze o średnicy 500 m wytworzyłby wymagane ciążenie. Tor pociągu miałby długość ok. 1.5 km. Bez względu na to, czy byłby on w tunelu, w wykopie czy na ścianie krateru, nie jest to inżynieria ekstremalna (przynajmniej na Ziemi - porównaj chociażby z długością tuneli metra).

No chyba, ze te wagoniki... ale i tak tor musialby byc b.duzy i precyzyjnie wykonany, zeby ludzie nie oczuwali skutkow jazdy.

Ciążenie jest proporcjonalne do promienia toru (przy stałej prędkości kątowej - wprost proporcjonalne, przy stałej prędkości liniowej - odwrotnie proporcjonalne). Oznacza to, że im większy promień, tym mniejsza precyzja jest wymagana.

[Romek63]

Gdyby zejsc troche z grawitacja i probowac adaptowac sie do tych 3 obrotow moze by i cos z tego wyszlo... ale 500 metrow (5 ISS-ow)... czy takie rozmiary nie przekresla wszelkich rozwazan na temat wirowek do ciaglego zycia?

Moim zdaniem absolutnie nie. Na pewno już teraz można by zbudować w kosmosie bardzo lekką ażurową konstrukcję z tworzyw sztucznych ( torus o średnicy 500 m ) i wprawić go w ruch obrotowy. W całkiem niedalekiej przyszłości automatyczne roboty będą mogły takie konstrukcje budować. Oczywiście na razie wielkim problemem są koszty ale w przyszłości można by wykorzystać minerały z planetoid lub księżyca by obniżyć koszty transportu z Ziemi. Drukarki 3D mogłyby drukować kolejne pierścienie do konstrukcji torusa już w kosmosie które później trzeba by połączyć. Sama konstrukcja torusa pewnie nie byłaby wcale aż tak droga. Dużym problemem finansowym byłoby tylko wyposażenie go w systemy podtrzymywania życia i dostarczania energii oraz osłony przed promieniowaniem.

[Adam.Przybyla]

Juz teraz sa proby podejscia do rozwiazan duzych konstrukcji w kosmosie. W przypadku japonczykow, na stacji jest testowana technologia robota poruszajacego sie po plaskiej powierzchni, ktora jest w stanie sam skladac z kolejnych plyt. Fajnie kombinuja z linami. Ponadto, jakis czas temu europejczycy wraz z japonczykami przeprowadzili eksperyment na rakiecie suborbitalnej z "pajakami" przemieszczjacymi sie po siatkowej strukturze.. W przzypadku amerykanow, kontrrakt na rozwiazanie robota dzialajacego na podobnych zasadach dostala bodajrze firma tethers unlimited no i oczywiscie drukarki 3d wyslali na orbite amerykanie a przymierzaja sie europejczycy. O czym to swidczy? O tym, ze niedlugo mozna bedzie odejsc od paradygmatu stacji skladanych  z modulow zrobionych na Ziemi na rzecz konstrukcji budowanych na orbicie. Z powazaniem
                                                                                                                         Adam Przybyla

[Borys]

Moim zdaniem absolutnie nie. Na pewno już teraz można by zbudować w kosmosie bardzo lekką ażurową konstrukcję z tworzyw sztucznych ( torus o średnicy 500 m ) i wprawić go w ruch obrotowy.

W tym wątku dyskutujemy konstrukcje na powierzchni Księżyca lub Marsa.

[Adam.Przybyla]

Paradoksalnie roznica jest dosc niewielka. Budowle/stacje konstruowane w poblizu asteroidow/phobosa czy nawet na Ksiezycu beda operowaly w dosc slabym ciazeniu, srodowisko niewiele bedzie sie roznic od "czystej prozni" czy LEO;-) Z powazaniem
                                                                                                                                                                                              Adam Przybyla

[wini]

W przestrzeni wystarczy moduł, lina i przeciwwaga żeby stworzyć taką konstrukcje, nie trzeba do tego pełnego torusa itd
W sumie na powierzchni Księżyca też by sie dalo coś podobnego zrobić zakotwiczając linę do "słupa" i rozpędzając moduł, coś jak zabawa z wiadrem wody i kręceniem się wokół osi.

[Borys]

W przestrzeni wystarczy moduł, lina i przeciwwaga żeby stworzyć taką konstrukcje, nie trzeba do tego pełnego torusa itd

Na Księżycu też nie trzeba pełnego torusa, ale wymagania będą inne niż dla przestrzeni kosmicznej (na Księżycu trzeba zbudować odpowiedni tor, w kosmosie wystarczy ustrojstwem zakręcić).

[rad]

Jedna z ważnych różnic to energochłonność podtrzymywania układu w ruchu. W przestrzeni to może być zero, a na księżycu? Jeśli siła odśrodkowa będzie 1g, to opory toczne będą podobne do tych na Ziemi.

[Adam.Przybyla]

Nie przesadzalbym, pamietaj, ze nadprzewodniki maja tam lepiej;-) Z powazaniem
                                                                                                                                     Adam Przybyla

[ekoplaneta]

Ciekawa animacja:

http://florydziak.blogspot.com/2014/12/ksiezycowa-winda-orbitalna.html

Myślę, że taką windę księżycową można by wykorzystać do transportu pomiędzy załogową bazą księżycowa a przestrzenią kosmiczna, przy założeniu, iż taka baza znajdowałaby się na równiku. W tym scenariuszu zmniejszyłyby się koszty przeznaczone na paliwo dla lądowników lądujących i startujących do i z bazy 

[Air Q]

Myślę, że taką windę księżycową można by wykorzystać do transportu pomiędzy załogową bazą księżycowa a przestrzenią kosmiczna, przy założeniu, iż taka baza znajdowałaby się na równiku.

Można by umieścić w pobliżu biegunów:


Wadą jest długość kabla, ponad 56-67 tyś km do punktów L1/L2.

[magiczny]

http://www.gizmag.com/3d-printed-shelter-mars-fabulous/39392/





Though the field is still relatively new, 3D-printed architecture could prove a real boon to potential Mars colonizers. Inspired by NASA's competition seeking ideas for potential 3D-printed Mars habitats, French firm Fabulous has designed a conceptual shelter, dubbed Sfero, that would be 3D-printed on the Red Planet using locally-available materials.

Resembling a futuristic igloo from the surface, the Sfero shelter would be partially buried beneath the ground. Access to the shelter would be gained by its one long corridor, which contains an airlock.

The interior comprises three floors. The uppermost floor, which looks more like a mezzanine, measures just 3 sq m (32 sq ft), and is given over totally to growing foodstuffs, while the next floor down measures 29 sq m (312 sq ft) and comprises a work area and bathroom. Finally, the lowermost floor measures 40 sq m (430 sq ft), and contains sleeping quarters. The occupants would navigate between each floor by a spiral staircase.

Fabulous envisions that the Red Planet's own substrata could be used as a raw material for 3D printing. It's not entirely clear how this would work, but the process involves a central mast that would extract iron from the planet's soil and rock, and also seek out permafrost to turn into water and use as insulation between the structure's inner and outer shell, reducing the effects of solar radiation.

"The central pole is buried in the Martian soil by drilling," says the firm (via Google Translate). "The objective is to bury several meters to build solid foundations and also to seek the permafrost that will be liquefied for feeding the aqueous pocket. Once embedded, the mast deploys two robot arms, one of which sucks and sorts the material to extract the iron, and the other housing built by metal 3D printing."

The firm imagines the shelter being tested in California's Mojave Desert or somewhere in Hawaii, while the Gale Crater is slated as the shelter's final Mars location.

The concept is almost certainly not going to be realized, but designs like this and the Queen B (Bioshielding) may offer a clue as to what kind of structure could eventually be used to keep astronauts alive in the extreme environment of Mars. The European Space Agency is also considering building a 3D-printed moonbase.

[kanarkusmaximus]

Czy takich baz wydrukowanych nie można by zwyczajnie czymś "pomalować", żeby ewentualne pory i bąble zablokować? W ten sposób można by zatrzymać ucieczkę gazów czy ograniczyć problem z wilgocią.

[Gibon]

Zawsze mnie zastanawiało jak oni wyobrażają sobie drukowanie z materiałów na Marsie/Księżycu. Rozumiem, że skały mają być topione laserem, tak jak jest to w przypadku metalu? Będzie to wymagać niemałej mocy, rozmiarów urządzenia i sporo czasu, żeby wydrukować sensowne schronienie. Może zna ktoś opracowania bardziej wyjaśniające temat?