Autor Wątek: Technologie (zbiorczo)  (Przeczytany 101904 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #150 dnia: Sierpień 14, 2016, 10:02 »
SpaceVR  podpisała umowę z NanoRacks LLC  przewidującą wysłanie w czerwcu 2017 satelity Overview 1.

Satelita będzie wyniesiony na wokółziemską orbitę jako ładunek dodatkowy   przez SpaceX w misji   CRS-12 do ISS.

5-kilogramowy satelita wykonany w  standardzie CubeSat (3U) będzie wyposażony w 2 panoramiczne kamery wysokiej rozdzielczości, które umożliwią przekazywanie 360 - stopniowego widoku z kosmosu z myślą o  zastosowaniu w Virtual Reality.

Nie lecąc w kosmos, będzie można będzie mieć dostęp do kosmicznych widoków jak astronauci.
A przecież ta technologia może mieć zastosowanie w dalszych rejonach kosmosu.


Bringing virtual reality to space exploration, even just near Earth, would be an exciting new way for the public to engage with space missions. Overview 1 will provide extremely high-resolution and fully immersive 360-degree video from orbit, which can be viewed on any virtual reality-capable device including smartphones and Oculus Rift. Overview 1 will use two 4K sensors combined with wide field of view lenses to create an experience which will be breathtaking in a way not possible before.

http://www.americaspace.com/?p=94735
http://space.skyrocket.de/doc_sdat/overview-1.htm
« Ostatnia zmiana: Sierpień 14, 2016, 10:04 wysłana przez Orionid »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #151 dnia: Sierpień 20, 2016, 08:05 »
ESA pracuje nad technologią łączenia nanosatelitów w kosmosie
CZWARTEK, 18 SIERPNIA 2016, 13:57

Europejska Agencja Kosmiczna prowadzi prace nad technologią dokowania i łączenia  ze sobą małych satelitów klasy CubeSat w przestrzeni kosmicznej. Rozwiązanie ma umożliwić budowanie z nich większych struktur na orbicie.
Europejska Agencja Kosmiczna (ESA), coraz częściej korzysta ze zminiaturyzowanych satelitów typu CubeSat, które są bardzo przydatne zarówno do celów naukowych, jak i podczas testów innowacyjnych technologii kosmicznych. Obecnie nanosatelity o wadze do 1,33 kg, których rozmiary są ustandaryzowane (10×10×11.35 cm) mogą znaleźć nowe zastosowania w planach rozwojowych agencji. Wszytko za sprawą prac nad technologią umożliwiającą ich dokowanie i łączenie ze sobą w przestrzeni kosmicznej.

Zdaniem ESA takie rozwiązanie może mieć szereg praktycznych zastosowań i ułatwić konstruowanie większych struktur takich jak teleskopy czy przekaźniki radiowe w kosmosie. Dzięki wykorzystaniu do budowy wielu CubeSat-ów możliwe stanie się uniezależnienie od maksymalnej wielkości ładunku przenoszonego przez rakietę nośną. 

Przedstawiciele agencji zwracają jednak uwagę, że takie rozwiązanie nie będzie łatwe do wprowadzenia z uwagi na wymaganą wysoką precyzję i ograniczoną liczbę oprzyrządowania, którą można zamontować na nanosatelicie. "To będzie jak włożenie igły w dziurkę o średnicy 1 cm, z wykorzystaniem ograniczonej liczby sensorów i w ramach ściśle określonej ilości paliwa. Wysoki poziom autonomii także będzie pożądany" - mówi o projekcie Camille Pirat ze szwajcarskiej Politechniki Federalnej w Lozannie, której doktorat na ten temat wspiera ESA.

Źródło: http://www.space24.pl/431423,esa-pracuje-nad-technologia-laczenia-nanosatelitow-w-kosmosie
http://m.esa.int/Our_Activities/Space_Engineering_Technology/How_to_dock_CubeSats

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #152 dnia: Sierpień 27, 2016, 22:09 »
Jutro chyba będzie test aktywnego silnika typu scramjet w Indiach. Test nosi oznaczenie ATV-D02. Wcześniejszy odbył się w 2010 roku i był "pasywny".

http://www.dailyexcelsior.com/isro-all-set-to-test-flight-its-indigenously-developed-scramjet-engine-today/

Ma być to część odzyskiwalnej rakiety ISRO, którą Indie zbudują przed 2030 rokiem.

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #153 dnia: Listopad 09, 2016, 19:56 »
RainCube będzie wyposażony w antenę radaru  która ma służyć do  pomiaru opadów deszczu i śniegu z orbity. Opracowywana technologia ma umożliwić upakowanie anteny w stanie złożonym w małej kostce CubeSata.
Start zaplanowano na 2018.


A Box of 'Black Magic' to Study Earth from Space
NOVEMBER 7, 2016

Both RainCube and MarCO highlight creative workarounds to the size limits of CubeSats. The next trick for Chahat and his colleagues will be combining those designs into an even bigger antenna: a reflectarray ranging 3.3 feet by 3.3 feet (1 meter by 1 meter) and made up of 15 flat panels. These segmented panels would unfold like the flat surface of MarCo's, while the antenna's feed would telescope out like RainCube's antenna. This antenna would be called OMERA, short for the One Meter Reflectarray.

http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6672
http://www.jpl.nasa.gov/cubesat/missions/raincube.php
http://www.space24.pl/488036,antenowa-rewolucja-nasa
« Ostatnia zmiana: Listopad 15, 2016, 17:03 wysłana przez Orionid »

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #153 dnia: Listopad 09, 2016, 19:56 »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #154 dnia: Listopad 09, 2016, 19:58 »
NASA będzie obficiej do badań Ziemi wykorzystywała małe satelity. Zamiast jednego dużego satelity będą wysyłane konstelacje sond. Tak ma być taniej. I umożliwi jednoczesne pozyskiwanie danych z wielu miejsc globu.
W przyszłości takie systemy detekcyjne powinny zapewne prowadzić badania Marsa.
Ciekawe czy rozważa się uzupełnienie systemu w przypadku awarii któregoś satelity?

NASA Small Satellites Will Take a Fresh Look at Earth
NOVEMBER 7, 2016

(...) These small satellites range in size from a loaf of bread to a small washing machine and weigh from a few to 400 pounds (180 kilograms). Their small size keeps development and launch costs down as they often hitch a ride to space as a "secondary payload" on another mission's rocket -- providing an economical avenue for testing new technologies and conducting science.

"NASA is increasingly using small satellites to tackle important science problems across our mission portfolio," said Thomas Zurbuchen, associate administrator of NASA's Science Mission Directorate in Washington. "They also give us the opportunity to test new technological innovations in space and broaden the involvement of students and researchers to get hands-on experience with space systems."

Small-satellite technology has led to innovations in how scientists approach Earth observations from space. These new missions, five of which are scheduled to launch during the next several months, will debut new methods to measure hurricanes, Earth's energy budget, aerosols and weather. (...)

http://www.jpl.nasa.gov/news/news.php?feature=6671

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #155 dnia: Listopad 24, 2016, 23:53 »
Z myślą o dłuższym przebywaniu w skafandrach kosmicznych NASA ogłosiła konkurs na utylizację odchodów. Używanie pieluch przez dłuższy czas może być zawodne.

NASA on the hunt for space poop geniuses
November 23, 2016

(...)Inventors have until December 20 to submit designs for a personalized waste-wicking system that will handle everything, hands-free, for a period of up to six days. (...)

On future missions to deep space destinations like an asteroid or Mars, NASA suspects it could take up to 144 hours, or six days, to get to a proper toilet.

In emergency situations, astronauts may need to zip themselves into a fully pressurized, bulky orange spacesuit, complete with helmet and gloves.

"While sealed, it is impossible for an astronaut to access their own body, even to scratch their nose," NASA said.
That's where the inventors come in. Astronauts need some way to clear away urine, fecal matter and menstrual blood efficiently, or they risk infection.

The problem is that in weightlessness, fluids can blob up and stick to surfaces, while solids float in the air.
"You don't want any of these solids and fluids stuck to your body for six days," NASA said, recalling how easy babies can get diaper rash. (...)


http://phys.org/news/2016-11-nasa-space-poop-geniuses.html
https://herox.com/SpacePoop

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #156 dnia: Listopad 25, 2016, 09:02 »
Jeszcze wyjdzie, że skafandry będą miały większe kupry, a tam cały mechanizm utylizacyjny. :P

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #157 dnia: Listopad 27, 2016, 08:03 »
A może jakaś większa część nadmuchiwanej struktury zintegrowanej ze skafandrem , w której astronauci sami będą się mogli obsługiwać ? Coś na kształt miniaturowego habitatu. 6 dni w skafandrze wymaga chyba zapewnienia większej przestrzeni  życiowej .

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #158 dnia: Listopad 27, 2016, 08:09 »
Satelity polecą na orbitę z balonu stratosferycznego [Wideo]
PIĄTEK, 18 LISTOPADA 2016, 10:55

(...) Rozwiązaniem połączenie balonu i rakiety?

Firma Zero 2 Infinity ma na to rozwiązanie. Zaproponowała system Bloostar, który jest tzw. rockoonem (jest zbitka słowna od angielskich słów rocket i balloon) czyli połączeniem najlepszych cech balonu stratosferycznego i rakiety. Miałby on polegać na wynoszeniu ładunków w kosmos z platformy balonowej unoszącej się na wysokości 30 km nad Ziemią. System umożliwiałby dostarczanie na orbitę małych satelitów o wadze od 1 do 100 kg.

Całość składa się z balonu stratosferycznego napełnianego helem o wysokości 168 metrów, do którego przyczepiona jest trójczłonowa rakieta wyposażona łącznie w dziewięć silników: sześć w pierwszym członie, dwa w drugim i jeden w trzecim. Paliwem ma być mieszanka węglowodorów (metanu) i tlenu. Budowa rakiety ma być uproszczona, ponieważ paliwo ma być przetłaczane ze zbiorników do silnika rakietowego nie przez skomplikowane pompy, ale z wykorzystaniem ciśnienia. Dodatkową zaletą jest fakt, że wszystkie silniki są identyczne, co ułatwi ich obsługę i pomoże zredukować koszty. W wypadku, gdyby któryś z silników uległ awarii, może go zastąpić sąsiednia jednostka napędowa i tym samym pozwolić na kontynuowanie misji z sukcesem. 

Firma planuje, że trzeci, czyli ostatni człon rakiety, będzie wstanie wynieść satelitę na orbitę 600 km ponad Ziemią, pod warunkiem, że będzie ważył do 75 kg, miał szerokość do 2 metrów i wysokość nie większą niż 1 metr. W przypadku, gdyby orbita była niższa, wynoszony satelita może być cięższy. Jest także możliwość wyniesienia równocześnie kilku mniejszych satelitów

Ponieważ na wysokości 30 km nad Ziemią atmosfera jest znikoma, jej opór przy starcie rakiety nie będzie miał większego znaczenia. Z tego powodu nie ma potrzeby, aby rakieta miała aerodynamiczny kształt o znacznym wydłużeniu. Ponadto, jak zapowiada szef firmy, system nośny nie będzie przekraczał bariery dźwięku, co w założeniu ma służyć zwiększeniu bezpieczeństwa ładunku. Dodatkowym plusem rozwiązania typu rockoon jest mniejszy ciężar paliwa potrzebnego do startu z tego powodu, że rakieta nie musi pokonywać oporu gęstych warstw atmosfery. (...)

Źródło: http://www.space24.pl/493250,satelity-poleca-na-orbite-z-balonu-stratosferycznego-wideo
http://www.zero2infinity.space/

Offline JSz

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 6849
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #159 dnia: Listopad 27, 2016, 10:07 »
Już były takie podejścia, więc nie jest to aż tak innowacyjne. Najbardziej znane to rumuńska ARCA ze swoim Stabilo - gdzieś mamy wątek o tej organizacji. Robili nawet eksperymenty z balonami i rakietkami, ale nie wiemy dlaczego pewnego dnia zaniechali tego i zajęli się czymś innym. Były też inne próby, a przynajmniej pomysły.

Szkoda, że artykuł nawet nie wspomniał o tych poprzednich podejściach, gdyż musi być jakiś powód, że one skończyły się fiaskiem, i warto wiedzieć, w czym Hiszpanie mają być lepsi.

Offline Adam.Przybyla

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 6533
  • Realista do bólu;-)
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #160 dnia: Listopad 27, 2016, 11:49 »
Nihil novi sub sole, na dlugo przed nimi byl jpaerospace ze swoja Dark Sky Station:
http://www.jpaerospace.com/atohandout.pdf
http://www.jpaerospace.com/dssoverview.html

Zwracam uwage, ze czesc rozwiazan zostala juz wtedy przetestowana i dalej trwaja nad nia prace.
Z powazaniem
                        Adam Przybyla
https://twitter.com/AdamPrzybyla
JID: adam.przybyla@gmail.com

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23210
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #161 dnia: Listopad 27, 2016, 13:00 »
Szkoda, że artykuł nawet nie wspomniał o tych poprzednich podejściach, gdyż musi być jakiś powód, że one skończyły się fiaskiem, i warto wiedzieć, w czym Hiszpanie mają być lepsi.

Ci Hiszpanie próbują z tym już od lat, ale chyba teraz wreszcie są blisko przeprowadzenia pierwszych testów. Dużo inwestycji udało im się zebrać, więc mieli kilka lat na prace B+R. Tego może właśnie brakowało przy poprzednich podejściach.

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #162 dnia: Styczeń 15, 2017, 23:51 »
Start rakiety widziany z satelity EO
PRZEZ REDAKCJA W DNIU 15 STYCZNIA 2017



Starty rakiet zazwyczaj pokazywane są z perspektywy Ziemi lub z kamer umieszczonych na nich. Nowoczesne satelity obserwacji Ziemi są także w stanie obserwować start rakiet.

13 sierpnia 2014 roku na pokładzie rakiety Atlas V z bazy Vandenberg został wystrzelony komercyjny satelita optyczny WorldView-3. Start przebiegł prawidłowo i satelita rozpoczął prace na wyznaczonej orbicie.


Jedno z ujęć ze startu rakiety Atlas 5 z WorldView-3 / Credits – DigitalGlobe

Start został zarejestrowany z orbity przez innego satelitę tej konstelacji – WorldView-1. Ten satelita, krążący nad Ziemią od 2007 roku, wykonuje zdjęcia w paśmie panchromatycznym z rozdzielczością do 0,5 m.  Jednym z głównych odbiorców danych z satelitów serii WorldView jest amerykańskie wojsko.

Powyższe obrazy i możliwość śledzenia szybko poruszającego się obiektu to stosunkowa nowość w przypadku komercyjnych satelitów obserwacji Ziemi. W przypadku wojskowych satelitów, w szczególności tych służących do wczesnego ostrzegania, takie możliwości są wykorzystywane już od dłuższego czasu.

Możliwości obserwacyjne WorldVIew-1 / Credits Satellite Imaging Corporation

(DG)
Źródło: http://kosmonauta.net/2017/01/start-rakiety-widziany-z-satelity-eo/#prettyPhoto

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #163 dnia: Styczeń 27, 2017, 17:36 »
Naukowcy z Harvardu stworzyli metaliczny wodór
BY REDAKCJA ON 27 STYCZNIA 2017


Metaliczny wodór powstaje w diamentowym imadle /R. Dias and I.F. Silvera

Naukowcy z Uniwersytetu Harvarda ogłosili, że udało im się wytworzyć wodór w stałym, metalicznym stanie. “To Święty Graal fizyki wysokich ciśnień” – podkreślają naukowcy.

Poszukiwania wodoru w tym stanie skupienia trwały od lat 30. XX wieku, kiedy teoretycznie przewidziano możliwość istnienia metalicznego wodoru*. Wodór w warunkach normalnych, w przeciwieństwie do innych pierwiastków pierwszej grupy, nie jest metalem w stanie ciekłym lub stałym, lecz gazem. Spekuluje się, że metaliczny wodór w formie ciekłej pod dużym ciśnieniem grawitacyjnym znajduje się we wnętrzach olbrzymich planet gazowych takich jak Jowisz, Saturn czy w niektórych egzoplanetach.*

26 stycznia grupa prof. Isaaca Silvery z Uniwersytetu Harvarda ogłosiła, że udało się wytworzyć metaliczny wodór. W tym celu próbka została poddana ciśnieniu 495 GPa. Naukowcy przewidują, że tak wytworzona struktura jest metastabilna, co oznacza, że pozostaje metalem nawet po zdjęciu ogromnego ciśnienia. Kolejne przewidywania dotyczą charakteru metalicznego wodoru jako nadprzewodnika.


Wykres fazowy wodoru pokazuje jak zachowuje się ten pierwiastek w różnych warunkach (temperatura i ciśnienie). Odkryty właśnie metaliczny wodór znajduje się na na dole po prawej stronie (niska temperatura, wysokie ciśnienie)

Nadprzewodniki to materiały, które mają zerowy opór elektryczny. Dotychczas udało się je zaobserwować w niektórych pierwiastkach (ołów, rtęć), stopach, ceramikach czy materiałach organicznych, ale tylko bardzo niskich temperaturach (kilkadziesiąt kelwinów). Odkrycie nadprzewodników w temperaturze pokojowej, jakim mógłby być zaobserwowany właśnie metaliczny wodór miałoby ogromny wpływ na wiele dziedzin życia. Powstać mogłyby magnetycznie lewitujące pociągi, bardziej wydajne samochody elektryczne czy bardziej wydajne akumulatory.

Dodatkowo, metaliczny wodór mógłby służyć jako paliwo rakietowe o wyjątkowej wydajności. Prof. Silvera tłumaczy, że do wytworzenia takiego paliwa potrzebna byłaby ogromna energia, która podczas powrotnej zamiany na wodór cząsteczkowy byłaby uwalniana. Przewiduje się, że takie paliwo osiągałoby parametry kilkukrotnie lepsze niż najlepsze obecnie paliwa.



Więcej informacji: http://news.harvard.edu/gazette/story/2017/01/a-breakthrough-in-high-pressure-physics/

(Autorem tekstu jest Adam Dąbrowski, Blue Dot Solutions na podstawie HARVARD gazette)

[1] Wigner, E.; Huntington, H.B., “On the possibility of a metallic modification of hydrogen”. Journal of Chemical Physics. 3 (12): 764, 1935. doi:10.1063/1.1749590.

[2] Stevenson D. J., “Metallic helium in massive planets”. PNAS 2008 105 (32) 11035-11036; doi:10.1073/pnas.0806430105

http://kosmonauta.net/2017/01/naukowcy-z-harvardu-stworzyli-metaliczny-wodor/#prettyPhoto

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24420
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #164 dnia: Marzec 18, 2017, 18:18 »
Rekordowy lot studenckiej rakiety
BY MICHAŁ MOROZ ON 18 MARCA 2017

(...)
Start wykonano 4 marca 2017 roku ze Spaceport America. Studencka rakieta o nazwie “Fanthom II” osiągnęła pułap około 144 tysięcy stóp czyli około 44 kilometrów. Jest to prawdopodobnie studencki rekord w wysokości lotu rakiety.

Lot obserwowało ponad 70 uczestników USC Rocket Propulsion Laboratory, uczestniczących w pracach przy rakiecie. Planowany pułap wynosił 180 tysięcy stóp, czyli blisko 55 kilometrów. Poprzedni rekord lotu rakiety tego zespołu wynosił ponad 19 kilometrów. (...)

http://kosmonauta.net/2017/03/rekordowy-lot-studenckiej-rakiety/

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Technologie (zbiorczo)
« Odpowiedź #164 dnia: Marzec 18, 2017, 18:18 »