Autor Wątek: Mars (zbiorczo)  (Przeczytany 175002 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Offline artpoz

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 3811
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #360 dnia: Październik 24, 2018, 14:36 »
Chyba faktycznie to nie wulkan wybuchł :(

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #361 dnia: Październik 24, 2018, 15:18 »
Te chmurki mogłyby teoretycznie wydobywać się ze szczelin na zboczu wulkanu. Ale jak napisano powyżej są to orograficzne chmury lodu wodnego. Ta fotka dobrze pokazuje jak Mars nie raz lubi nas oszukiwać. To co wydaje się oczywiste na pierwszy rzut oka takim w rzeczywistości być nie musi  ;)

A poza tym śliczne zdjęcie wulkanu  8)

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #362 dnia: Listopad 05, 2018, 12:45 »
Okazuje się, że organiczne związki na bazie węgla znajdowane w meteorytach marsjańskich: Tissint, Nakhla i NWA 1950, powstały w wyniku reakcji solanki z minerałami pochodzenia wulkanicznego!

https://www.sciencedaily.com/releases/2018/10/181031141531.htm

Jest to ciekawa perspektywa dla astrobiologii bo ewentualne mikroby marsjańskie będą miały co jeść. Poza tym trochę utrudnia to sprawę odróżnienia materii organicznej pochodzenia abiotycznego od tej pochodzenia biologicznego a znajdowanej w skałach.

Proces tworzenia węgla organicznego w wyniku kontaktu solanki z skałami wulkanicznymi może dostarczyć substratów do powstawania i trwania życia na lodowych księżycach, planetach karłowatych, wszędzie gdzie dochodzi do kontaktu solanki z skałami wulkanicznymi  :) Czyli życie na Plutonie to niekoniecznie wymysł fantasty  :)

P.S. Jak myślicie, czy warto zakładać oddzielny wątek dotyczący marsjańskich meteorytów? Bo nie wiedziałem gdzie wrzucić tę informację - do wątku o Marsie czy do wątku o o życiu na Marsie  ;)
« Ostatnia zmiana: Listopad 05, 2018, 12:47 wysłana przez ekoplaneta »

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #363 dnia: Listopad 22, 2018, 07:34 »
Tajemnicze rowki na powierzchni Fobosa mogły wytworzyć się w wyniku toczenia się głazów po impakcie:

"The model is really just an experiment we run on a laptop," Ramsley said. "We put all the basic ingredients in, then we press the button and we see what happens."

The models showed that the boulders tended to align themselves in sets of parallel paths, which jibes with the sets of parallel grooves seen on Phobos. The models also provide a potential explanation for some of the other more puzzling groove patterns.

The simulations show that because of Phobos' small size and relatively weak gravity, Stickney stones just keep on rolling, rather than stopping after a kilometer or so like they might on a larger body.

In fact, some boulders would have rolled and bounded their way all the way around the tiny moon. That circumnavigation could explain why some grooves aren't radially aligned to the crater. Boulders that start out rolling across the eastern hemisphere of Phobos produce grooves that appear to be misaligned from the crater when they reach the western hemisphere.

That round-the-globe rolling also explains how some grooves are superposed on top of others. The models show that grooves laid down right after the impact were crossed minutes to hours later by boulders completing their global journeys. In some cases, those globetrotting boulders rolled all the back to where they started - Stickney crater. That explains why Stickney itself has grooves.

Then there's the dead spot where there are no grooves at all. That area turns out to be a fairly low-elevation area on Phobos surrounded by a higher-elevation lip, Ramsley says. The simulations showed that boulders hit that lip and take a flying leap over the dead spot, before coming down again on the other side.

"It's like a ski jump," Ramsley said. "The boulders keep going but suddenly there's no ground under them. They end up doing this suborbital flight over this zone."


http://www.marsdaily.com/reports/Mars_Moon_Got_Its_Grooves_from_Rolling_Stones_999.html

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #363 dnia: Listopad 22, 2018, 07:34 »

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24660
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #364 dnia: Listopad 27, 2018, 13:37 »
Mars - najczęściej badana planeta w Układzie Słonecznym
25.11.2018

Mars jest najczęściej badaną przez sondy kosmiczne planetą w Układzie Słonecznym. Sonda InSight, która w poniedziałek ma wylądować na powierzchni Marsa, dołączy do kilku innych urządzeń, badających obecnie tę Czerwoną Planetę.

Od dawna nie było dnia, aby na Marsie lub na jego orbicie nie działało kilka bezzałogowych sond. Więcej służących do badań i obserwacji sztucznych satelitów w historii miała tylko Ziemia.

Na orbicie okołomarsjańskiej od lat znajduje się amerykańska sonda 2001 Mars Odyssey. Była ona wystrzelona z Ziemi 7 kwietnia 2001 roku, a na orbitę dotarła 24 października 2001 roku. Jej głównym zadaniem było poszukiwanie śladów wody i lodu wodnego na powierzchni Marsa i pod nią, a także badania aktywności wulkanicznej. Sonda działa do dzisiaj, kontynuuje badania, a dodatkowo służy jako przekaźnik telekomunikacyjny dla różnych innych sond lądujących na powierzchni planety.

Kolejną "starą" misją jest Mars Express prowadzona przez Europejską Agencją Kosmiczną (ESA). Sondę wystrzelono 2 czerwca 2003 r. z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Misja obejmowała sondę orbitalną Mars Express Orbiter (MEO) oraz brytyjski lądownik Beagle 2. Niestety część związana z lądowaniem się nie udała. Na początku 2015 roku na zdjęciach wysokiej rozdzielczości udało się odnaleźć lądownik. Okazało się, że miękko wylądował na powierzchni planety, ale przyczyną porażki było prawdopodobnie niepełne otwarcie paneli baterii słonecznych, co zablokowało antenę służącą do komunikacji z sondą orbitalną. Beagle 2 być może nawet przez kilka miesięcy zbierał dane naukowe, ale nie był w stanie ich przesłać na Ziemię.

Natomiast ta część misji, która dotyczyła sondy orbitalnej Mars Express Orbiter, to zdecydowany sukces ESA. Sonda działa już kilkanaście lat i przekazała na Ziemię tysiące zdjęć planety wykonanych w wysokiej rozdzielczości. Misja ma szeroki obszar badań obejmujący atmosferę, klimat, mineralogię i geologię Marsa. Dodatkowo zbadała marsjański księżyc Fobos. Pomaga też czasem w przekazywaniu danych z amerykańskich łazików i lądowników marsjańskich.

Kolejną amerykańską misją spośród obecnie funkcjonujących jest Mars Reconnaissance Orbiter (MRO). Sondę wystrzelono z Ziemi 12 sierpnia 2005 r., a na orbitę marsjańską dotarła 10 marca 2006 r. Do jej podstawowych dokonań należy przesłanie ogromnej liczby zdjęć planety w dużej rozdzielczości. Projekt zajmuje się poszukiwaniem złóż minerałów i innych dawnych obszarów, na których mogła występować woda (a potencjalnie także życie), badaniami klimatu planety (szczególnie transportem pyłu i wody w atmosferze oraz dawnymi przepływami wody i lawy na powierzchni) oraz badaniami geologii Marsa. Obecnie sonda MRO wspomaga także inne misje w przekazywaniu danych na Ziemię. NASA planuje użytkowanie tej sondy do połowy lat dwudziestych.

Dużo młodsza jest amerykańska sonda MAVEN. Była wystrzelona 18 listopada 2013 r., a na orbicie marsjańskiej znalazła się 21 września 2014 r. Zadaniem tego projektu są badania górnej atmosfery Marsa oraz jej oddziaływań ze Słońcem i wiatrem słonecznym. Do tej pory dostarczyła m.in. dowodów na to, że stopniowa utrata atmosfery w przestrzeń kosmiczną była głównym powodem zmian klimatycznych na Marsie. Odkryła też np. dwa nowe rodzaje zórz polarnych na Marsie.

Nie wszyscy wiedzą, iż Marsa badają także Indie. Ich sonda Mars Orbiter Mission (MOM) została wystrzelona 5 listopada 2013 r., jako pierwsza indyjska sonda międzyplanetarna. Do Marsa dotarła 24 września 2014 r., wchodząc na orbitę wokół planety. Tym samym Indyjska Organizacja Badań Kosmicznych (ISRO) stała się czwartą agencją kosmiczną na świecie, której sonda dotarła na orbitę marsjańską. Zadaniem misji MOM są badania morfologii, topografii i mineralogii Czerwonej Planety, a także analiza składu atmosfery i dynamiki jej górnych warstw oraz procesu utraty atmosfery w przestrzeń kosmiczną.

Jeszcze młodsza jest sonda ExoMars, a dokładniej ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO). Projekt jest efektem współpracy Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i rosyjskiej agencji Roskosmos. Wystrzelenie z Ziemi nastąpiło 14 marca 2016 r., a wejście na orbitę 19 października 2016 r. Trzy dni wcześniej od sondy odłączył się lądownik Schiaparelli, jednak manewr lądowania nie udał się, lądownik rozbił się o powierzchnię planety. Podobnie jak w misji Mars Express, orbitalna część projektu działa jednak dobrze. Jej zdaniem są badania metanu i innych gazów śladowych w marsjańskiej atmosferze.

Do niedawna na Marsie działał amerykański łazik Opportunity umieszczony na powierzchni planety 25 stycznia 2004 r. Niestety wygląda na to, że nie przetrwał trwającej wiele tygodni burzy pyłowej sprzed kilku miesięcy. Zamilkł i nie ponowił kontaktu z Ziemią. Łazik Opportunity był wysłany razem z bliźniaczym łazikiem Spirit, który lądował w innym miejscu planety. Spirit przestał funkcjonować w 2010 roku. Misje Spirit i Opportunity dostarczyły mnóstwo informacji o geologii i atmosferze Marsa oraz poszukiwały wody i warunków zdatnych do istnienia życia mikrobiologicznego. Przykładowo udało się znaleźć różne minerały świadczące o tym, że kiedyś na Marsie występowało wilgotne środowisko, a w skałach przepływała woda. Obecność obu łazików przez kilkanaście lat na powierzchni dostarczyła nam także wiele informacji na temat aktualnego klimatu i warunków pogodowych panujących na Marsie.

Po powierzchni planety jeździ obecnie łazik Curiosity. Wylądował w kraterze Gale 2 sierpnia 2012 r. Dokonuje m.in. wierceń w skałach. Badając skały, o których uważa się, że powstały kiedyś w wodzie, wykazał, że są w nich składniki sprzyjające życiu mikrobiologicznemu. Znalazł np. minerały ilaste i niezbyt dużo soli, co sugeruje, że kiedyś w tym miejscu płynęła woda, być może nawet zdatna do picia. Innym przykładowym odkryciem jest detekcja metanu i zmian jego poziomu w atmosferze. Nie wiadomo na razie jaki proces za to odpowiada – potencjalne źródło to reakcje chemiczne pomiędzy skałami, a wodą, ale metan może być też np. wytwarzany przez organizmy żywe.

Na 26 listopada br. planowane jest lądowanie amerykańskiej sondy InSight. Przy pomocy m.in. badań sejsmologicznych i odwiertów do 5 metrów w głąb powierzchni ma ona pomóc naukowcom w badaniach wnętrza Marsa, a w konsekwencji także w zrozumieniu historii powstawania planet skalistych.

To jednak nie koniec badań Marsa, naukowcy i inżynierowie mają w planach już kolejne misje do tej planety. Drugi etap europejsko-rosyjskiej misji ExoMars planowany jest na 2020 rok. Amerykanie szykują swój kolejny łazik Mars 2020 (w ostatnich dniach ogłoszono decyzję o wyborze miejsca lądowania), a Japończycy chcą wysłać sondę MMX, która zbada księżyce Marsa. Chińczycy także chcą mieć udział w badaniach Marsa i na 2020 rok planują wystrzelenie swojego własnego orbitera i lądownika.

Dyskutuje się także o możliwościach załogowego lotu na Marsa. NASA ogłosiła, że powróci do załogowych badań Księżyca (plany stacji orbitalnej oraz lądowania) i ma to być etapem w przygotowywaniu załogowego lotu na Marsa. Z kolei firma SpaceX zapowiada, że swoją misję załogową wyśle tam w 2024 roku. Jest też np. holenderska fundacja Mars One, która co prawda nie buduje własnych rakiet, ale zbiera fundusze na załogowy lot na Marsa z lądowaniem w 2032 roku. Mars One chce założyć stałą kolonię na powierzchni Marsa. (PAP)

http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C31855%2Cmars-najczesciej-badana-planeta-w-ukladzie-slonecznym.html

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #365 dnia: Listopad 29, 2018, 07:50 »
Zgodnie z teoriami spiskowymi, chyba NASA coś przed nami ukrywa  :P

8 listopada miało miejsce spotkanie związane z drugim sezonem National Geographic pt: ,,Mars". Na nim przemawiał także szef NASA Jim Bridenstine, który powiedział między innymi:

Bridenstine pointed specifically to the InSight lander, which will touch down on the Red Planet on Nov. 26. The mission will study the inner workings of the planet and gather data on volcanic activity, marsquakes and asteroid impacts. This research will be essential to astronaut safety on Mars, Bridenstine said, adding that "this InSight lander is critical to a future of human-exploration activity on the surface of Mars."

https://www.space.com/42395-nasa-head-sees-bold-future-on-mars-and-the-moon.html

Mars' history is a major reason the Red Planet is so intriguing, Bridenstine said. "Mars used to have three-fourths of its surface covered by an ocean. It used to have a strong magnetosphere that protected it from that harsh radiation environment. It used to have a thick atmosphere, and over a billion years ago, all of these things went away when its magnetosphere went away.


A teraz pytanie. Czy i kiedy aż 75% powierzchni Czerwonej Planety pokrywał ocean? Szacunki powierzchni Oceanu Borealis sięgają z tego co wiem około 30% powierzchni planety a na pewno nie więcej niż 50% W związku z tym skąd admin NASA wziął te trzy czwarte powierzchni planety zalane oceanem? Więcej wie w tym temacie od nas? Czy coś przed nami Amerykanie ukrywają?  :P

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #366 dnia: Grudzień 05, 2018, 09:10 »
Wyładowania elektrostatyczne w symulowanym środowisku marsjańskim zdają się produkować nadchlorany - potencjalne źródło energii dla życia mikroorganizmów - i to w ilościach znacznie większych niż te, jakie daje samo światło słoneczne. Tak wynika z najnowszych symulacji i badań.

http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/czy-marsjanskie-burze-wytwarzaja-nadchlorany-4882.html

Źródło:

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0012821X18305065

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #367 dnia: Marzec 04, 2019, 10:32 »
Ciekawy artykuł o dawnej linii brzegowej marsjańskiego oceanu:

https://eprints.ucm.es/33193/1/3-Marte%20SL.pdf

Offline Slavin

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 948
  • Ciekłym metanem i LOX-em LCH4/LOX Methalox
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #368 dnia: Kwiecień 01, 2019, 21:38 »
Sonda Mars Express potwierdza anomalię stężenia metanu, wykrytą przez łazik Curiosity.

Wizja artystyczna sondy Mars Express nad Marsem. Źródło: ESA.


Ponowna analiza danych zarejestrowanych przez sondę Mars Express podczas pierwszych 20 miesięcy pracy łazika Curiosity wykazała zbieżne detekcje metanu w atmosferze. To pierwsze potwierdzenie pomiarów wykonanych z powierzchni przez orbitującą sondę.

Debata nad metanem w atmosferze Marsa trwa już od wielu lat. Przyczyniła się do tego m.in. europejska sonda Mars Express, która wykryła go tuż po przybyciu do planety w 2004 roku. Metan jest tak ważną cząsteczką, gdyż na Ziemi jest wytwarzany nie tylko przez naturalne procesy geologiczne, ale też żywe organizmy.

Cząsteczki metanu ulegają rozpadowi w wyniki procesów w atmosferze, dlatego każde jego wykrycie wskazuje, że został on uwolniony stosunkowo niedawno.

Najczęściej jednak gaz ten pozostawał nieuchwytny dla sond kosmicznych. Obserwacje naziemne także wskazywały niską zawartość lub brak tego gazu w marsjańskim powietrzu. Jednak pewna ilość zaobserwowanych wzrostów koncentracji metanu i odkrycie wyraźnych sezonowych zmian zawartości metanu w atmosferze przez łazik Curiosity motywuje naukowców do ustalenia jaka jest jego geneza na Marsie i w jaki sposób jest on tracony w obecnych czasach.

Schemat prezentujący w jaki sposób na Marsie mógłby być uwalniany metan do atmosfery i jak mógłby być z niej usuwany. Źródło: ESA.


Naukowcy przeanalizowali za pomocą poprawionych technik dane ze spektrometru PFS sondy Mars Express. Z pozyskanych informacji udało się ustalić, że 15 czerwca 2013 roku, kiedy łazik zarejestrował wyraźny sygnał wzrostu stężenia metanu, dzień później przelatująca nad nim sonda Mars Express również odebrała podobną sygnaturę. Dzień po tym kiedy aparatura pojazdu Curiosity wykryła około 6 cząsteczek metanu na miliard, europejska sonda wychwyciła 15 cząsteczek na miliard.

W pracy naukowej z obserwacji łazika Curiosity napisano, że metan ten najprawdopodobniej pochodził z terenu krateru na północ od łazika. Satelitarne dane Mars Express wskazują jednak na inne miejsce jego pochodzenia.

Dwa niezależne zespoły badawcze podjęły się zadania ustalenia prawdopodobnego miejsca uwolnienia metanu do atmosfery. W jednym z badań naukowcy wykonali komputerowe symulacje emisji z różnych miejsc w obszarach wokół krateru. Symulacje te uwzględniały zebrane przez sondę dane, przewidywane wzorce cyrkulacji atmosfery oraz fizykę zjawiska geologicznych wycieków metanu.

Drugie badanie miało na celu znalezienie miejsc gdzie wycieki metanowe mogły wystąpić. Geologowie uważnie przyglądali się morfologii terenu wokół krateru Gale, szukając takich cech terenu, które mogłyby wskazywać na występowanie zjawiska.

Geologowie zidentyfikowali uskoki tektoniczne, które mogłyby sięgać poniżej regionu, gdzie postuluje się obecność lodu podpowierzchniowego. Taka wieczna zmarzlina to dogodne miejsce do uwięzienia metanu. Być może właśnie taki lód podpowierzchniowy zatrzymuje metan, który w wyniku powstawania uskoków uwalniany jest do atmosfery w krótkich wyciekach.

Co znaczące, zarówno symulacje zachowania atmosfery w czasie wycieków oraz badania geologicznych cech powierzchni wskazały na ten sam region pochodzenia metanu.


Grafika prezentująca analizę obserwacji sondy Mars Express. Obszar wokół krateru Gale został podzielony siatką na kwadratowe sektory o długości 250 km. W każdym z nich zasymulowano milion potencjalnych wycieków metanu. Następnie opierając się na modelach cyrkulacji atmosfery policzony jakie jest prawdopodobieństwo, by osberwacja wykonana przez sondę Mars Express w 2013 roku dotyczyła wycieku w danym sektorze. Drugi zespół naukowców przeanalizował morfologię terenu, poszukując cech wskazujących na potencjalne miejsca wycieku. Oba badania wskazują na region Aeolis Mensae. Być może właśnie stamtąd pochodzi wyciek metanu, który przed powstaniem uskoku uwięziony był pod występującym tam przypuszczalnie płytkim lodem podpowierzchniowym. Źródło: ESA.

Naukowcy swoją pracą wspierają hipotezę przejściowych zdarzeń geologicznych, odpowiedzialnych za uwalnianie metanu. Autorzy wskazują jednak, że potrzebne jest też lepsze zrozumienie procesów odpowiedzialnych za ubytki metanu w atmosferze planety. Na pewno historyczne dane misji Mars Express będą dalej analizowane, a kolejnych ważnych obserwacji dostarczy Trace Gas Orbiter - najnowsza sonda marsjańska wysłana przez Europejską Agencję Kosmiczną i Roskosmos w ramach programu ExoMars.

https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/sonda-mars-express-potwierdza-anomalie-stezenia-metanu-wykryta-przez-lazik-curiosity

http://www.esa.int/Our_Activities/Space_Science/Mars_Express/Mars_Express_matches_methane_spike_measured_by_Curiosity

https://www.nature.com/articles/s41561-019-0331-9


Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24660
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #369 dnia: Maj 01, 2019, 19:16 »
Naukowcy: głęboko pod powierzchnią Marsa kryje się woda
02.04.2019

W różnych miejscach pod powierzchnią Marsa, na dużej głębokości, prawdopodobnie kryją się zasoby wody. Co więcej, mogą one zasilać okresowe strumienie na stokach niektórych kraterów. Wnioski te przedstawiono w "Nature Geoscience".

Jezioro z wodą, ukryte pod lodową pokrywą na południowym biegunie Czerwonej Planety, dostrzeżono już w połowie u biegłego roku. Teraz jednak naukowcy z University of California (USA) i ich współpracownicy opublikowali wyniki badania, według którego także w innych miejscach tej planety istnieją podpowierzchniowe zbiorniki wodne, położone nawet na głębokości 750 m. Obecna w nich woda przesącza się ku powierzchni przez szczeliny w skałach kraterów.

Do takich wniosków naukowcy doszli po dokładnej analizie obrazów linii, pojawiających się okresowo na zboczach kraterów (tzw. Mars recurrent slope linea). Linie te wyglądają jak ślady po wyschniętych, krótkich strumieniach.

Wcześniej przypuszczano, że powstają one w wyniku spływu wody na powierzchni lub płytko pod nią.

"To nie musi być prawda. Proponujemy alternatywną hipotezę, według której powstają one, gdy znajdująca się głęboko, pod dużym ciśnieniem woda przemieszcza się w górę ku powierzchni, wzdłuż szczelin w skałach" - mówi dr Essam Heggy, jeden z autorów publikacji w "Nature Geoscience".

Podobnie dzieje się na Ziemi.

"Doświadczenie, jakie zdobyliśmy w czasie badań hydrologii pustynnej, stanowiło dla naszych wniosków kamień węgielny. Ten sam mechanizm widzieliśmy na północnoafrykańskiej Saharze i na Półwyspie Arabskim. Pomogło nam to w jego badaniach na Marsie" - dodał.

Zdaniem naukowców miejsca, w których woda wydostaje się na powierzchnię - to zarazem rejony, gdzie przede wszystkim warto szukać śladów życia.

Odkrycie związane z wodą obecną głęboko pod powierzchnią mówi też wiele o historii Marsa.

"Podziemna woda to mocny dowód na historyczne podobieństwo Marsa i Ziemi - wskazuje na częściowo podobną ewolucję" - twierdzi dr Heggy.

W historii obu planet "mokre" epoki były prawdopodobnie wystarczająco długie, by powstał podziemny system wodny.

Przedstawione w nowej pracy informacje mogą pomóc w przewidywaniu przyszłości naszej własnej planety.

"Zrozumienie tego, co działo się z podziemną wodą z Marsa; tego, gdzie znajduje się ona dzisiaj i gdzie się przemieszcza, pomaga nam ustalić warunki ewolucji klimatu na Marsie w czasie ostatnich 3 mld lat i to, jak doprowadziły one do powstania systemu podziemnych wód. Pomaga nam to zrozumieć podobieństwa do naszej planety i sprawdzić, czy idziemy podobną drogą klimatycznej ewolucji. Poznanie ewolucji Marsa to klucz do zrozumienia długofalowej ewolucji Ziemi. Podziemna woda to jeden z głównych elementów tego procesu" - opowiada planetolog.

Naukowcy liczą jednocześnie na powstanie nowych metod badawczych, które pozwolą zajrzeć pod powierzchnię Marsa wystarczająco głęboko, by bezpośrednio sprawdzić istnienie ukrytych głęboko zbiorników.

Więcej informacji - na stronie https://www.eurekalert.org/pub_releases/2019-03/uosc-neo032719.php (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C33420%2Cnaukowcy-gleboko-pod-powierzchnia-marsa-kryje-sie-woda.html

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #370 dnia: Czerwiec 06, 2019, 17:02 »
Takie ciekawe kwiatki pana Rożka (znanego z Sonda 2) znalazłem w sieci:

Mars okazał się planetą bez… Marsjan. To zaskoczyło wielu badaczy. Niektórzy poważni naukowcy uważali za błąd, że kamery lądowników nie zostały wyposażone w lampy błyskowe, bo miało to uniemożliwić robienie zdjęć drapieżnikom polującym nocą. Proponowano także, by lądowniki były wyposażone w mechanizm rozrzucający przynętę. Wszystko po to, by marsjańskie zwierzęta sfotografować z odpowiednim przybliżeniem.

https://www.gosc.pl/doc/759460.Czy-istnieje-zycie-na-Marsie

Chyba tu chodzi o lądowniki Viking? Czy ktoś z Forum wie coś na temat tego ,,błędu" odnośnie braku lamp błyskowych i przynęt dla drapieżników? Ja tyle razy wertuje sieć i nigdy czegoś takiego nie znalazłem!  :o Jakby była to prawda to byłaby to ciekawa historia do opowiadania i czy pisania w artach o Marsie  :D

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23258
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #371 dnia: Czerwiec 06, 2019, 17:35 »
Nigdy o czymś takim nie słyszałem. Wydaje mi się, że to jeśli już to była jakaś wstępna propozycja, której nigdy NASA na poważnie nie wzięła...

Offline ekoplaneta

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 8608
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #372 dnia: Czerwiec 06, 2019, 19:32 »
Nigdy o czymś takim nie słyszałem. Wydaje mi się, że to jeśli już to była jakaś wstępna propozycja, której nigdy NASA na poważnie nie wzięła...

Chyba się pofatyguje i sam zadam autorowi pytanie o ile tylko maila do niego znajdę  :D

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24660
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #373 dnia: Lipiec 03, 2019, 16:29 »
Odkryto nowy cykl wodny na Marsie
17.05.2019

Na Marsie może istnieć nieznany wcześniej cykl obiegu wody. Podczas lata na półkuli południowej para wodna może efektywnie przemieszczać się z dolnych do górnych warstw atmosfery, po czym prądy powietrzne przenoszą ją nad biegu północy, gdzie opada - informują naukowcy.

Naukowcy sądzą, że dawno temu (czas liczony w miliardach lat) na Marsie było dużo wody, płynęły tam rzeki, były morza i oceany. Obecnie świat ten jest pustynny pod tym względem – woda występuje jedynie w niewielkich ilościach w zamarzniętej formie w gruncie, natomiast w atmosferze para wodna jest obecna w ilościach śladowych.

Mars mógł utracić nawet 80 procent swojej wody. W górnej warstwie atmosfery ultrafioletowe promieniowania od Słońca rozbija cząsteczki wody na wodór i rodniki OH. Wodór ucieka potem w przestrzeń kosmiczną. Współczesne pomiary przy pomocy sond kosmicznych wykazały, że również obecnie występuje taki proces.

Zastanawiające jest, czemu w ogóle możliwa jest opisana sytuacja utraty wody. Środkowe warstwy marsjańskiej atmosfery powinny bowiem powstrzymywać unoszenie się pary wodnej aż tak wysoko. Na analogicznej zasadzie jak działanie tropopauzy w ziemskiej atmosferze (jest tam tak zimno, że para wodna zamienia się w lód).

Aby odpowiedzieć na to pytanie, naukowcy niemieccy i rosyjscy przeprowadzili symulacje, dzięki którym odkryli nieznany wcześniej mechanizm przypominający rodzaj pompy.

Model opisuje przepływy w całej atmosferze Marsa, od powierzchni do wysokości 160 km. Wyniki sugerują, że środkowa część atmosfery, która ma mroźne temperatury, staje się przepuszczalna dla pary wodnej dwa razy dziennie w określonej porze roku i w określonym miejscu.

Głównym czynnikiem decydującym jest tutaj przebieg orbity planety wokół Słońca. Jeden obieg dookoła naszej dziennej gwiazdy zajmuje Marsowi około dwóch ziemskich lat, dodatkowo orbita jest znacznie bardziej eliptyczna niż ziemska. W punkcie najbliższym względem Słońca planeta znajduje się 42 miliony kilometrów bliżej, niż w najdalszym punkcie orbity. Oznacza to, że lato na półkuli południowej jest znacząco cieplejsze, niż lato na półkuli północnej.

Jak tłumaczy Paul Hartogh z Max Planck Institute for Solar System Research, gdy na półkuli południowej jest lato, w niektórych momentach dnia panują tam warunki umożliwiające transport pary wodnej w górne warstwy atmosfery, razem z cieplejszymi masami powietrza. Następnie prądy powietrzne przemieszczają gaz wzdłuż południków w rejon bieguna północnego, gdzie się ochładza i opada. W trakcie tego cyklu część pary wodnej jest tracona w mechanizmie opisanym wcześniej (rozpad molekuł pod wpływem promieniowania ultrafioletowego i ucieczka wodoru w przestrzeń kosmiczną).

Dodatkowym czynnikiem ułatwiającym transport pary wodnej w górę są burze piaskowe (burze pyłowe), które na Marsie mogą osiągać skalę całej planety i trwać wiele tygodni. Najnowsze wielkoskalowe burze były obserwowane w 2018 i 2007 roku. Obliczono, iż podczas tego typu burzy z 2007 roku do górnych warstw

atmosfery dotarło dwukrotnie więcej pary wodnej niż w trakcie lata bez burz na półkuli południowej.

Ponieważ cząstki pyłu absorbują promieniowanie słoneczne, rozgrzewają się i temperatura całej atmosfery wzrasta o nawet 30 stopni Celsjusza.

Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „Gephysical Research Letters”. (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C77081%2Codkryto-nowy-cykl-wodny-na-marsie.html
https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1029/2019GL082114

Offline Orionid

  • Weteran
  • *****
  • Wiadomości: 24660
  • Very easy - Harrison Schmitt
Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #374 dnia: Wrzesień 09, 2019, 12:10 »
Leszek Orzechowski na TEDx
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 8 WRZEŚNIA 2019

(...) Projekt konkursowy na kolonię marsjańską został tutaj pokazany jako przykład jak mogłaby funkcjonować kolonia znajdująca się w trudnych pozaziemskich warunkach – jakie powinno być podejście do zużywania energii, oraz projektowania i zużywania dóbr. Morał dla społeczeństwa ziemskiego jest dość bezpośredni. Może nie umiemy zapanować nad ogrzewaniem planety bo nie mamy noża na gardle? Może kolonie na Księżycu i na Marsie pozwolą nam trochę dorosnąć jako cywilizacja?


Wykład Leszka Orzechowskiego na TEDx Talk Warsaw / Credits – TEDx Talk

https://kosmonauta.net/2019/09/leszek-orzechowski-na-tedx/
« Ostatnia zmiana: Wrzesień 04, 2023, 15:01 wysłana przez Orionid »

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Mars (zbiorczo)
« Odpowiedź #374 dnia: Wrzesień 09, 2019, 12:10 »