BFR / ITS / MCT / Starship

[ekoplaneta]

Dobrze prawisz Adamie 

[Maxkosmo]

https://twitter.com/TJ_Cooney/status/1166884326342049793?fbclid=IwAR1bbYnZCb4V7JpSC3AewrxZNgHMlKplTEYYIu5BHZKEkbmnqag50aIZvQs

Zdjęcie z wnętrza SH z Boca Chica. 

[wini]

IMO nie ma szans na orbitę w 2020. Obsuwy to synonim przemysłu kosmicznego i nawet SpaceX nie wynalazł sposobu na urwanie się od nich. Nie miejmy krótkiej pamięci, hop był planowany na marzec, więc już przy najprostszym Starhopperze jest półroczny rozjazd z planami. Tym bardziej będzie sporo zabawy przy Starshipie, z silnikami i powłokami, które jeszcze nie były oblatane w kosmosie.

Strzelam, że słowa Muska o "orbit attempt" "krótko po październiku" to zapowiedź wzlotu suborbitalnego (test wejścia w atmosferę) daleko od pierwszej prędkości kosmicznej. Bo do układanki z pełnym lotem dochodzi jeszcze SuperHeavy, czyli wyprodukowanie pięćdziesięciu Raptorów (teraz jest bodajże 8 ), złożenie i przetestowanie ogromnej konstrukcji, ogarnięcie stanowiska startowego.

Tymbardziej, że Musk teraz pisze o 2-3 miesiącach do dostarczania orbitalnej wersji Raptorów SN 10 (+ ich przetestowanie + wyprodukowanie odpowiedniej liczby): https://twitter.com/elonmusk/status/1166857467214667776

Zacznie się na pewno od lotów suborbitalnych, ale orbitalne będą nie długo potem, myślę, że 2020 jednak jest bardzo prawdopodobny. Zobaczymy kto ma racje;) Co do silników, jeżeli dobrze zrozumiałem tweeta to SN10 jest już gotowy (to znaczy że mają SN 7,8,9 także już gotowe). Na tych testowych Starshipach będą tylko 3 więc mają już ponad 1 komplet. Widać, że produkcja coraz szybciej wzrasta. Na ile rozumiem to na tych silnikach mogą spokojnie na orbitę dotrzeć, po prostu w międzyczasie pracują nad ich ulepszaniem i wersją próżniową.

[wini]

W międzyczasie w Teksasie prace idą pełną parą:
- zdemontowano silnik z Hoppera
- zdemontowano instalacje naziemną którą tankowano Hoppera
- za pomocą dźwigów do wnętrza Starshipa wkładane są kolejne części
- Zaczęto budować kolejną strukturę, której przeznaczenia jeszcze nie znamy:


Tymczasem na Florydzie wygląda, że prace się zatrzymały z powodu nadciągającego huraganu Dorian. Jeszcze nie wiadomo czy na pewno uderzy ale podobno SpaceX mocno się do tego przygotowuje. Ten hangar jest już gotowy i chyba do niego schowają połówki Starshipa:

[Tantal]

Pies jest po części pogrzebany w tym, czy samym starshipem da się dotrzeć na orbitę i z powrotem. Być może rzeczywiście te loty "soon thereafter" będą tylko na "orbitalną wysokość", np. niecałe 200km, ale bez osiągania 1 Prędkości K., z natychmiastowym powrotem. Nawet jeśli tak to właśnie ma wyglądać, to nie wydaje mi się niemożliwe, żeby Super Heavy powstał i wykonał lot ze Starshipem do końca przyszłego roku.

1. po pierwsze - Super Heavy będzie o wiele prostszą konstrukcją niż Starship

2. tempo produkcji silników będzie najprawdopodobniej (szybko) rosło, SpaceX nie zamierza produkować po kilkanaście rocznie tylko kilkadziesiąt, docelowo kilkaset. Mamy dopiero koniec sierpnia, przypuszczam że do końca roku złożą jeszcze z 10 egzemplarzy, a do połowy przyszłego kolejne 20-30.

To co może cały proces opóźnić to jakieś niespodziewane a bardzo poważne błędy konstrukcyjne w samym silniku, ale dotychczasowe testy pozwoliły wyeliminować różne niedoróbki. Ciężko sobie wyobrazić, by nagle pojawił się aż taki "fakap" w konstrukcji Raptorów czy SH. Więcej problemów raczej widzę możliwych do ujawnienia się w samym starshipie (osłony termiczne, podsystemy do wersji załogowej czy tankowania) ale to dopiero W TRAKCIE testowych lotów orbitalnych. Osiągnięcie samej orbity nie powinno być aż tak trudne czy dalekie, najwięcej "szans" na RUDy, przecieki i inne fajerwerki widzę raczej tam, już na orbicie i w trakcie lądowań. Poligonem, które wystawią tą konstrukcję na próbę nie będą raczej stanowiska startowe tylko sama przestrzeń  kosmiczna i przeciążenia, na które SS będzie wystawiony przy schodzeniu na ziemię.

[ah]

IMO nie ma szans na orbitę w 2020. Obsuwy to synonim przemysłu kosmicznego i nawet SpaceX nie wynalazł sposobu na urwanie się od nich. Nie miejmy krótkiej pamięci, hop był planowany na marzec, więc już przy najprostszym Starhopperze jest półroczny rozjazd z planami. Tym bardziej będzie sporo zabawy przy Starshipie, z silnikami i powłokami, które jeszcze nie były oblatane w kosmosie.

Strzelam, że słowa Muska o "orbit attempt" "krótko po październiku" to zapowiedź wzlotu suborbitalnego (test wejścia w atmosferę) daleko od pierwszej prędkości kosmicznej. Bo do układanki z pełnym lotem dochodzi jeszcze SuperHeavy, czyli wyprodukowanie pięćdziesięciu Raptorów (teraz jest bodajże 8 ), złożenie i przetestowanie ogromnej konstrukcji, ogarnięcie stanowiska startowego.

Tymbardziej, że Musk teraz pisze o 2-3 miesiącach do dostarczania orbitalnej wersji Raptorów SN 10 (+ ich przetestowanie + wyprodukowanie odpowiedniej liczby): https://twitter.com/elonmusk/status/1166857467214667776

Zacznie się na pewno od lotów suborbitalnych, ale orbitalne będą nie długo potem, myślę, że 2020 jednak jest bardzo prawdopodobny. Zobaczymy kto ma racje;) Co do silników, jeżeli dobrze zrozumiałem tweeta to SN10 jest już gotowy (to znaczy że mają SN 7,8,9 także już gotowe). Na tych testowych Starshipach będą tylko 3 więc mają już ponad 1 komplet. Widać, że produkcja coraz szybciej wzrasta. Na ile rozumiem to na tych silnikach mogą spokojnie na orbitę dotrzeć, po prostu w międzyczasie pracują nad ich ulepszaniem i wersją próżniową.

Rafał ma rację. Musi chodzić o loty suborbitalne. Starship Mk 1 z trzema silnikami nie może mieć masy startowej większej niż 500t, bo nie oderwałby się od ziemi. "Krótkie" silniki to niższy Isp, więc nie przekroczy zapewne 5km/s, czyli do orbitalnej dość daleko. Razem z SuperHeavy Mk 1 jest to jednak w pełni realne, ale wtedy musi być do dyspozycji co najmniej 30 silników.

[Tantal]

Pełna zgoda, choć nie wydaje mi się zbyt optymistyczne do założenia, że 30-40 Raptorów będzie gotowe i zamontowane do czerwca 2020. Zwłaszcza patrząc na tempo, jakie SpaceX ostatnio narzuca.

[Adam.Przybyla]

Krikkit One
Some speak of the Heart of Gold in hushed tones, some of the starship Bitromath. Many speak of the legendary starship Titanic. The GSS Daring, the GSS Audacity, and the GSS Suicidal Insanity -- all are spoken of with awe, pride, enthusiasm, affection, admiration, regret, jealousy, resentment, in fact most of the better known emotions, the one the regularly commands the most actual astonishment is Krikket One, the first spaceship ever built by the people of Krikkit.

This is not because it was a wonderful ship.

It wasn't.

It was a crazy piece of near junk. It looked as if it had been knocked up in somebody's backyard, and this was in fact precisely where it had been knocked up. The astonishing thing about the ship was not that it was one well (it wasn't) but that it was done at all. The period of time which had elapsed between the moment that the people of Krikkit had discovered that there was such a thing as space and the launching of their first spaceship was almost exactly a year.


SEE ALSO:
Krikkit
Krikkit Wars, The

https://sites.google.com/site/h2g2theguide/Index/k/529821
tak mi sie skojarzylo ;-)
Z powazaniem
                        Adam Przybyla

[Tantal]

Czytam to i myślę o scenie, kiedy pracownicy SpaceX pod gołym niebem męczyli się próbując dopasowywać niepasujący stalowy nos do Starshipa 

[KonradL]

Dwie kwestie:

Kto zbuduje lądowisko dla Starshipa na Księżycu? To samo w przypadku Marsa?
Bo z tego co widzę ten element jest ustawicznie pomijany, a przecież chyba sobie nie wyobrażamy, że mało stabilny obiekt jakim jest wąska, a wysoka rakieta o tak se od niechcenia oklapnie na jakimś nieprzygotowanym kawałku księżycowego czy marsjańskiego gruntu. Wypoziomowanie wypoziomowaniem, ale co z właściwościami gruntu? Kto zaryzykuje, że taki kawal kloca się nie zapadnie, nie straci stabilności i nie przewróci?


Jak sobie wyobrażamy funkcjonowanie tego systemu biorąc pod uwagę, że będzie on pozbawiony systemu ucieczkowego dla załogi i pasażerów - przecież bez tego ani rusz nawet przy dzisiejszych standardach bezpieczeństwa.
Ot tak beztrosko usadzimy 100 osób na rakiecie? Niech trzymają kciuki żeby żaden z 30-kilku silników nie zawiódł? Przecież to by była tylko kwestia czasu i oczekiwanie na tragedie, która pogrzebałaby cały system.

[wini]

Dwie kwestie:

Kto zbuduje lądowisko dla Starshipa na Księżycu? To samo w przypadku Marsa?
Bo z tego co widzę ten element jest ustawicznie pomijany, a przecież chyba sobie nie wyobrażamy, że mało stabilny obiekt jakim jest wąska, a wysoka rakieta o tak se od niechcenia oklapnie na jakimś nieprzygotowanym kawałku księżycowego czy marsjańskiego gruntu. Wypoziomowanie wypoziomowaniem, ale co z właściwościami gruntu? Kto zaryzykuje, że taki kawal kloca się nie zapadnie, nie straci stabilności i nie przewróci?


Jak sobie wyobrażamy funkcjonowanie tego systemu biorąc pod uwagę, że będzie on pozbawiony systemu ucieczkowego dla załogi i pasażerów - przecież bez tego ani rusz nawet przy dzisiejszych standardach bezpieczeństwa.
Ot tak beztrosko usadzimy 100 osób na rakiecie? Niech trzymają kciuki żeby żaden z 30-kilku silników nie zawiódł? Przecież to by była tylko kwestia czasu i oczekiwanie na tragedie, która pogrzebałaby cały system.

Pierwsze lądowania na pewno będą na gruncie, przynajmniej taki jest plan.  Starship ma 9m średnicy + nogi, to nie jest bardzo niestabilny obiekt. Nogi mogą do tego mieć jakiś system samopoziomowania aby zniwelować niewielkie nachylenia gruntu.
Tysiące samolotów lata z kilkuset pasażerami na pokładzie każdego dnia jakoś bez systemu ucieczki i nikomu to nie przeszkadza więc brak takiego systemu to nie jest problem. Problemem jest żeby rakieta była przynajmniej tak niezawodna jak inne środki transportu i to próbuje osiągnąć SpaceX. Czy to się uda czas pokaże.

Rafał ma rację. Musi chodzić o loty suborbitalne. Starship Mk 1 z trzema silnikami nie może mieć masy startowej większej niż 500t, bo nie oderwałby się od ziemi. "Krótkie" silniki to niższy Isp, więc nie przekroczy zapewne 5km/s, czyli do orbitalnej dość daleko. Razem z SuperHeavy Mk 1 jest to jednak w pełni realne, ale wtedy musi być do dyspozycji co najmniej 30 silników.

Trochę nie zrozumieliśmy, też myślę, że 3 silniki to będzie za mało, chociaż trzeba by policzyć dla pustego Starshipa ile dałoby się z nich wyciągnąć. Pisałem o orbicie w kontekście tego, że nie muszą czekać na Raptora "próżniowego" żeby móc osiągnąć orbitę bo tak zrozumiałem obawy Rafała, może błędnie:) Myślę, że do końca roku spokojnie będą mieli silników na Super Heavy więc możliwe, że będą próbować lotów na całego.

[Adam.Przybyla]

JAXA procuje nad swoim SLIM-em, czyli punktowym dostarczaniem ladunkow na
Ksiezyc. Projekty sterowanych robotow budujacych co trza na miejscu
sa wlasciwie prowadzone przez wszystkie agencje, patrz ostatnio np. ruski Fedor;-)
Nie ma wiec problemu.
Z powazaniem
                         Adam Przybyla

[station]

Dwie kwestie:

Kto zbuduje lądowisko dla Starshipa na Księżycu? To samo w przypadku Marsa?
Bo z tego co widzę ten element jest ustawicznie pomijany, a przecież chyba sobie nie wyobrażamy, że mało stabilny obiekt jakim jest wąska, a wysoka rakieta o tak se od niechcenia oklapnie na jakimś nieprzygotowanym kawałku księżycowego czy marsjańskiego gruntu. Wypoziomowanie wypoziomowaniem, ale co z właściwościami gruntu? Kto zaryzykuje, że taki kawal kloca się nie zapadnie, nie straci stabilności i nie przewróci?


Jak sobie wyobrażamy funkcjonowanie tego systemu biorąc pod uwagę, że będzie on pozbawiony systemu ucieczkowego dla załogi i pasażerów - przecież bez tego ani rusz nawet przy dzisiejszych standardach bezpieczeństwa.
Ot tak beztrosko usadzimy 100 osób na rakiecie? Niech trzymają kciuki żeby żaden z 30-kilku silników nie zawiódł? Przecież to by była tylko kwestia czasu i oczekiwanie na tragedie, która pogrzebałaby cały system.

W przypadku lądowiska doskonale rozumiem Twoje obawy i poniekąd również je częściowo podzielam, ale w gruncie rzeczy, jakby się zastanowić tak dużego obiektu na gruncie i z zapewnioną stabilizacją nie będzie niczym niezwykłym. Do osadzenia tego typu obiektu nie jest potrzebne wysłanie tam najpierw przysłowiowych "spychaczy i ubijarek" aby teren przypominał parking. Rzecz ma się identycznie w przypadku zarówno Księżyca jak i Marsa. Oczywiście b.ważne będzie wcześniejsze, precyzyjne wyznaczenie miejsca osadzenia, płaski teren, których zarówno na Księżycu jak i Marsie jest pod dostatkiem - będzie tu absolutnym priorytetem, nikt przecież nie będzie lądował na stoku jakiegoś wzniesienia czy na terenie pofalowanym czy silnie pokraterowanym. Pierwsze lądowiska mogą mieć miejsce też np. na płaskim dnie jakiś większych kraterów vide Gale, Gusev czy w którymś z duzych kraterów Basenu Aitken'a.

[ekoplaneta]

Starship na Marsie może lądować np na Arcadia Planitia gdzie jest w gruncie lód wodny. Trzeba wcześniej sprawdzić jak głęboko jest ten lód żeby z lądowania nie wyszło wodowanie 

[Rafał]

Swoją drogą jak jest z zanieczyszczeniami od Raptorów? Po lądowaniu na Ziemi/Księżycu/Marsie będzie można normalnie wyjść w skafandrach w okolice lądowiska? Czy potrzebny będzie jakiś oczyszczający zraszacz albo dłuugie schody?