Kalendarium historycznych wydarzeń

[Orionid]

3 razy na pokładzie wahadłowców startowały trzy panie.

[Orionid]

S131-E-007954 (7 April 2010) --- The four women currently on the International Space Station pose for a photo in the Zvezda Service Module while space shuttle Discovery remains docked with the station. Pictured clockwise from the lower left are NASA astronauts Tracy Caldwell Dyson, Expedition 23 flight engineer; NASA astronaut Dorothy Metcalf-Lindenburger, Japan Aerospace Exploration Agency (JAXA) astronaut Naoko Yamazaki and NASA astronaut Stephanie Wilson, all STS-131 mission specialists.
https://spaceflight.nasa.gov/gallery/images/shuttle/sts-131/html/s131e007954.html

Women in Space   
All statistics valid as of July 2017.
General Facts

https://history.nasa.gov/women.html

[Orionid]

58 lat temu 7 marca 1960 powołano pierwszych 12 20. radzieckich  kosmonautów.



7 марта 1960 года приказом Главкома ВВС № 267 на должности слушателей-космонавтов ЦПК были зачислены первые 12 лётчиков: И.Н. Аникеев, В.Ф. Быковский, Б.В. Волынов, Ю.А. Гагарин, В.В. Горбатко, В.М. Комаров, А.А. Леонов, Г.Г. Нелюбов, А.Г. Николаев, П.Р. Попович, Г.С. Титов и Г.С. Шонин.

http://www.gctc.ru/main.php?id=2935

[Orionid]

Landsat wystrzelony z Vandenberg
  11.02.2013 o 18:02:00,536 z Vandenberg wystartowała RN Atlas-5/401, która wyniosła w T+1h 12' 19 na orbitę o parametrach: hp=660 km, ha=678 km, i=98,2° satelitę Landsat-8 (LDCM, Landsat Data Continuity Mission).
http://lk.astronautilus.pl/n130201.htm#05

Landsat 8: 5-Year Anniversary


https://twitter.com/BallAerospace/status/1624466590996611075
https://twitter.com/NASAGoddard/status/1624461782562623491
https://twitter.com/USGSLandsat/status/1624126989132042256

Landsat 8 - 10 lat na orbicie
2023 lut 16 09:30 Kosmonauta.net
Amerykański satelita obserwacji Ziemi Landsat 8 obserwuje już naszą planetę od 10 lat:


Pięć lat Landsata 8
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 8 MARCA 2018


Zdjęcie wulkanu na Kamczatce okiem Landsata 8 (9-10 stycznia 2018) / Credits - NASA, USGS

W lutym tego roku minęło pięć lat od początku misji Landsat 8.

Start misji Landsat 8 nastąpił 11 lutego 2013 roku. Satelita został wyniesiony na orbitę heliosynchroniczną o wysokości około 700 km za pomocą rakiety Atlas 5.

Satelita Landsat-8 ma masę 2071 kg i wymiary 3×2,4 metra. Gdy ten satelita zostanie umieszczony na orbicie, zostanie rozłożony pojedynczy panel wyposażony w baterie słoneczne o łącznej długości 9 metrów. Landsat-8 jest wyposażony w dwa podstawowe sensory – Operational Land Imager (OLI), pracujący na dziewięciu różnych zakresach fal oraz Thermal Infrared Sensor (TIRS) pracujący na kolejnych dwóch zakresach fal. Misja tego satelity została przewidziana na przynajmniej 5 lat.

Pięć lat po starcie satelita Landsat 8 nadal funkcjonuje prawidłowo. Satelita wykonał ponad 26 tysięcy okrążeń wokół Ziemi i przesłał ponad 1,1 miliona obrazów naszej planety. Stanowi to 16% całego archiwum satelitów Landsat, które obserwują Ziemię łącznie 45 lat.



Pięć lat Landsata 8 / Credits – NASA Goddard

Satelita jest użytkowany wspólnie przez NASA oraz United States Geological Survey (USGS). Następny satelita rodziny Landsat – Landsat 9 – powinien znaleźć się na orbicie pod koniec 2020 roku.

(NASA)
http://kosmonauta.net/2018/03/piec-lat-landsata-8/
http://kosmonauta.net/2013/02/2013-02-11-rakietowy-poniedzialek/

https://twitter.com/USGS_EROS/status/1626340716359127041

Landsat 8 Marks Five Years in Orbit
Feb. 9, 2018

(...) Landsat 8, which before launch was called the Landsat Data Continuity Mission, launched into orbit on Feb. 11, 2013. Once it became operational and was renamed Landsat 8, the satellite continued a streak of engineering and science success unmatched in spaceflight: the succession of Landsat satellites has now made 45-plus years of continuous observations of Earth's surface, without any gaps.

The length of this record is what makes Landsat a "cornerstone" program in the growing field of land imaging. For scientists that want to compare new imagery or data to previous decades, the unbroken Landsat record offers the one, consistent reference point. This role is furthered by USGS’s and NASA's commitment to keeping the entire Landsat data archive free and accessible to scientists and the public. Landsat 9 is targeting a launch in 2020 and will continue that role. (...)
https://www.nasa.gov/feature/goddard/2018/landsat-8-marks-five-years-in-orbit

Landsat Data Continuity Mission Primed and Ready for 11 February Launch
by Ben Evans 10 years ago
https://www.americaspace.com/2013/02/08/landsat-data-continuity-mission-primed-and-ready-for-11-february-launch/

Atlas 5 rocket launch continues legacy of Landsat
BY JUSTIN RAY SPACEFLIGHT NOW Posted: February 11, 2013

VANDENBERG AFB, Calif. -- Roaring off the launch pad to build upon a 40-year legacy of monitoring the Earth's environment from space, the latest and greatest satellite carrying the name Landsat successfully arrived in orbit Monday.


The Atlas 5 thunders away. Credit: Walter Scriptunas II/Spaceflight Now See full photo gallery
 
"I do not think it hyperbole to suggest that all seven billion of us will benefit from the results of the Landsat Data Continuity Mission," said Jim Irons, the satellite's project scientist. (...)

NASA was responsible for buying the satellite, the instruments and the Atlas 5 rocket, performing overall systems engineering and controlling early orbit operations. The U.S. Geological Survey will take control of the spacecraft once it is commissioned and will be responsible for mission operations, data processing and archiving. (...)

The Landsat era took flight in 1972, beginning an uninterrupted, unparalleled record of the planet's surface and its changes from urban expansion, deforestation and natural disasters that scientists can mine for long-term and broad-scale studies and applications.

"We're not just taking pretty pictures, we are collecting data where we measure how much energy is reflected or emitted at these different wave-lengths, quantitatively. We do that in order to ensure we understand change when it occurs and what we're looking at and making consistant measurements," said Irons.

Carrying two instruments -- the Operational Land Imager built by Ball Aerospace and the Thermal Infrared Sensor built in-house at NASA's Goddard Space Flight Center -- the satellite will image 115-mile-wide swaths of Earth and repeat the same ground track every 16 days or about every 224 orbits. (...)
https://spaceflightnow.com/atlas/av035/

Editorial | Enjoy Landsat 8 — While It Lasts
SpaceNews March 4, 2013


Artist's concept of the Landsat 8 satellite NASA launched in February 2013. Credit: Orbital ATK

The successful launch Feb. 11 of the Landsat 8 Earth observation satellite brought sighs of relief from a user community that has been making due with degraded data from a spacecraft that, thankfully, has continued operating well beyond its life expectancy. Unfortunately, for those seeking long-term stability in a program that since 1972 has facilitated applications ranging from water- and energy-resource management to environmental-change studies, there’s no relief in sight. (...)
https://spacenews.com/33980editorial-enjoy-landsat-8-while-it-lasts/

USGS Takes Control of Landsat 8 Spacecraft for Five-Year Mission
Dan Leone May 31, 2013
https://spacenews.com/35575usgs-takes-control-of-landsat-8-spacecraft-for-five-year-mission/

Australia partnerem misji Landsat 8
BY HUBERT BARTKOWIAK ON 18 LIPCA 2012
https://kosmonauta.net/2012/07/australia-landsat-8/

https://kosmonauta.net/2017/09/zniszczenia-huraganu-irma-widziane-z-orbity/

Czy dane z Landsata będą płatne?
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 28 KWIETNIA 2018
https://kosmonauta.net/2018/04/czy-dane-z-landsata-beda-platne/

https://www.nasa.gov/mission_pages/landsat/launch/index.html#.Y-847nbMI-c
https://landsat.usgs.gov/landsat-8
https://www.usgs.gov/landsat-missions/landsat-8
https://landsat.gsfc.nasa.gov/satellites/landsat-8/
https://earth.esa.int/eogateway/missions/landsat-8
https://eos.com/find-satellite/landsat-8/
https://www.eoportal.org/satellite-missions/landsat-8-ldcm

https://www.nasaspaceflight.com/2013/02/ula-atlas-v-launches-landsat-dcm/
https://space.skyrocket.de/doc_sdat/landsat-8.htm

[juram]

58 lat temu 7 marca 1960 powołano pierwszych 12. radzieckich  kosmonautów.

7 марта 1960 года приказом Главкома ВВС № 267 на должности слушателей-космонавтов ЦПК были зачислены первые 12 лётчиков: И.Н. Аникеев, В.Ф. Быковский, Б.В. Волынов, Ю.А. Гагарин, В.В. Горбатко, В.М. Комаров, А.А. Леонов, Г.Г. Нелюбов, А.Г. Николаев, П.Р. Попович, Г.С. Титов и Г.С. Шонин.

http://www.gctc.ru/main.php?id=2935

Według źródła, w pierwszym naborze kosmonautów było 20 nazwisk, a tych wymienionych dwunastu odbyło loty na statkach "Wostok", "Woschod" i "Sojuz". Na zdjęciu mamy też Panie z drugiego naboru (Marzec-Kwiecień - 1962). Ponadto, na zdjęciu brakuje Walerego Bykowskiego.  Zapomnieli go dokleić, przecież to nic trudnego?

Moja wersja zdjęcia z nazwiskami wymienionych"

[Orionid]

Według źródła, w pierwszym naborze kosmonautów było 20 nazwisk, a tych wymienionych dwunastu odbyło loty na statkach "Wostok", "Woschod" i "Sojuz". Na zdjęciu mamy też Panie z drugiego naboru (Marzec-Kwiecień - 1962). Ponadto, na zdjęciu brakuje Walerego Bykowskiego.  Zapomnieli go dokleić, przecież to nic trudnego?

Istotnie. Z 20. poleciało w kosmos 12-tu kosmonautów, ale żeby nie było wątpliwości, z prezentowanej w artykule 12-ki w kosmos nie polecieli: Grigorij  Nielubow i Iwan  Anikiejew.

Kosmonauta pośrodku, którego nie opisałeś, to Grigorij  Nielubow.
W pierwszym rzędzie od lewej Iwan  Anikiejew , a obok niego Walentina  Ponomariowa ?
A w górnym rzędzie od lewej ?
Wg mnie obok Walentiny  Tierieszkowej  znajduje się Irina  Sołowjowa.

Warto jeszcze zauważyć , że z pierwszego radzieckiego naboru , żyje jeszcze trzech kosmonautów:

Walerij Fiodorowicz Bykowskij 1934
Aleksiej Archipowicz Leonow 1934
Boris Walentinowicz Wołynow 1934

http://lk.astronautilus.pl/astros/wws1.htm

[juram]

Opisałem nazwiskami tych, którzy odbyli loty orbitalne a ich twarze dobrze pamiętam. Nielubowa kojarzę, pozostałych już nie. Czytałem dawno temu historie tych, którym się nie udało z różnych powodów, niektórzy zginęli tragicznie. Ale, to już zupełnie oddzielny temat.

[Orionid]

Czeskie podejście do weterana programu Interkosmos. Fetowanie zamiast pohańbienia
9 marca 2018, 11:30

Czechosłowacki kosmonauta Vladimir Remek razem z 9 innymi kosmonautami otworzył 7 marca w muzeum technicznym w Brnie wystawę „Vladimir Remek - droga do gwiazd", zorganizowaną z okazji 40. rocznicy jego lotu.

Wśród przybyłych do Brna gości byli między innymi Mirosław Hermaszewski, dubler Remka Oldrzich Pelczak i Jurij Romanienko, który spotkał się z Remkiem na pokładzie stacji orbitalnej Salut 6. Byli też pierwsi kosmonauci NRD i Węgier. Aleksiej Gubariew, który poleciał 2 marca 1978 roku z Remkiem w kosmos jako dowódca ich statku Sojuz 28, zmarł w 2015 roku.

Remek był pierwszym kosmonautą z państwa innego niż ZSRR i USA. Czeskie media wielokrotnie w ostatnich dniach przytaczały wypowiedź Wojciecha Jaruzelskiego, że wybór Czechosłowaka do tej roli był „zadośćuczynieniem za interwencję wojsk Układu Warszawskiego”.

"Wystawa prezentuje wydarzenie, gdy dołączyliśmy do kosmicznych gigantów, którzy przeprowadzali badawcze loty kosmiczne. Niektóre badania na stacji orbitalnej Salut prowadzono także pod kierownictwem uczonych czeskich. Na wystawie między innymi można zobaczyć piec podobny do tego, w którym prowadzono doświadczenia z metalami w stanie nieważkości” – powiedział agencji CTK dyrektor brneńskiego muzeum Ivo Sztiepanek.

„Cieszę się, że muzeum przygotowało tę wystawę, ponieważ nie tylko prezentuje historię, ale jest także inspiracją na przyszłość” – powiedział Remek. Zainteresowanie spotkaniem z kosmonautą zaskoczyło organizatorów. Na autograf jedynego Czecha w kosmosie czekały setki miłośników kosmonautyki.

Remek mówił dziennikarzom, że kosmonautyka ma także i obecnie przyszłość, ale stała się twardym biznesem. Według niego daleką perspektywą ludzkości jest ewentualne przesiedlenie się z Ziemi, gdy jej istnienie zacznie dobiegać kresu. „Jesteśmy na początku możliwości latania w bliską przestrzeń kosmiczną, a kiedyś (później) także w daleką" - zaznaczył. Jego zdaniem ludzkość zawsze szukała dróg w dal, na przykład z kontynentu na kontynent lub z wyspy na wyspę.

Ostatnie pięć lat Remek spędził w Moskwie, gdzie był ambasadorem Czech. Po zakończeniu kadencji wrócił do kraju, jest emerytem i nie zamierza podejmować nowej pracy ani działalności politycznej.

http://www.space24.pl/czeskie-podejscie-do-weterana-programu-interkosmos-fetowanie-zamiast-pohanbienia

[Orionid]

40 lat temu 2 marca 1978 roku Vladimír Remek został przedstawicielem trzeciego kraju, który odbył lot kosmiczny.


ONLY CZECH IN SPACE REMEK RECALLS HISTORIC FLIGHT, 40 YEARS ON
Ian Willoughby, Ivana Vonderková   02-03-2018 


Vladimír Remek, photo: Štěpánka Budková

Friday is the 40th anniversary of the day Vladimír Remek became the first, and so far only, Czech in space. In fact the cosmonaut was the first non-citizen of the US or USSR to leave the earth’s atmosphere when he took part in the Soviet Union’s Soyuz 28 mission in 1978.

On March 2, 1978 the Soyuz 28 space ship took off from Kazakhstan. It was the first mission in the Intercosmos programme, intended to give the Soviets’ Eastern Bloc allies access to space.

On board were Soviet cosmonaut Aleksei Gubarev and Vladimír Remek, the first, and so far only, Czech in space.

Speaking to the nation from Soyuz 28, Remek, naturally a party member, made reference to the Communist takeover of 30 years previously.

“It was back then, in those victorious days of February 1948, that our flight into the cosmos really began – and now here I am in space with my friends.”

Today aged 69, Remek says he first caught the space bug as a boy, when he saw the Russians’ Sputnik 1 satellite, launched in 1957, in the night sky.

“It influenced my life. Then when Gagarin made his first space flight I was 13 years old. We lived in Brno and I used to go to an astronomy club at the planetarium. And like many young boys at that time, I too wanted to become a cosmonaut.”

Remek was the first person from outside the two then superpowers to leave the earth’s atmosphere and still takes pride in the fact Czechoslovakia “came third”.

“Before me there was the same number of Soviet and US cosmonauts, 43. So I became the 87th earthling to see our planet from outer space. I felt I was doing something for my country. It was, to use sporting terminology, a place on the podium, third spot. I was proud of the opportunity and that I’d fulfilled a boyhood dream. I saw in many ways how it had boosted the visibility of Czechoslovakia around the world.”


Vladimír Remek, Aleksei Gubarev, photo: Czech Television

Remek’s father was Slovak while his mother was Czech. However, he plays down suggestions that it was this combination that helped win him a place on Soyuz 28, which successfully docked with the Salyut 6 space station during its eight-day mission.

“There were several stages in the selection and preparation process and a great many different factors were weighed up. And the fact I came from a mixed Czech-Slovak family was definitely not one of the most important ones, although it may have been a plus for some people.”

In later years Vladimír Remek was an MEP for the Communist Party and served as Czech ambassador to Moscow.

http://www.radio.cz/en/section/curraffrs/only-czech-in-space-remek-recalls-historic-flight-40-years-on
http://m.esa.int/About_Us/Welcome_to_ESA/ESA_history/50_years_of_humans_in_space/Vladimir_Remek
http://www.spacefacts.de/english/bio_inte.htm

[Orionid]

Первый выход человека в открытое космическое пространство
18 марта 2018



Выход в открытый космос, выполненный советским космонавтом Алексеем Архиповичем Леоновым 18 марта 1965 года, стал событием планетарного масштаба: впервые человек сделал шаг в неизвестность и оказался один на один с безграничным космическим пространством. Этот полёт вошёл в историю мировой космонавтики как одна из самых ярких и значимых страниц. Усилиями тысячного коллектива - экипажа космического корабля «Восход-2», инженеров, врачей, учёных и многих других - было доказано: дерзновенные мечты можно претворить в жизнь благодаря силе духа, отваге и профессионализму.

18 марта 1965 года в 10 часов по московскому времени с космодрома Байконур стартовал космический корабль «Восход-2» с экипажем в составе Павла Ивановича Беляева и Алексея Архиповича Леонова. В 11 часов 35 минут А. А. Леонов первым в мире покинул шлюзовую камеру корабля и сделал шаг навстречу космосу. В открытом космическом пространстве он провёл 12 минут 9 секунд. Первый выход в открытый космос был не только важным научно-техническим достижением своего времени, но и событием, которое открыло новый этап в освоении космоса человеком - именно с шага А. А. Леонова за пределы «Восхода-2» началась история внекорабельной деятельности, которая является важной составляющей работы  космонавтов и астронавтов.

Готовясь к внекорабельной деятельности, каждый космонавт обращается мыслями к Алексею Леонову - первопроходцу, открывшему звёздные дороги для всех космонавтов и астронавтов мира. Его пример  воодушевляет тех, кто вот уже полвека идёт следом. Эстафету, начатую А. А. Леоновым, успешно продолжают новые поколения космонавтов.

И сейчас, по прошествии более 50 лет с того знаменательного дня, мы испытываем гордость от сознания того, что именно наш соотечественник первым решился шагнуть в бездну. Имя А. А. Леонова золотом вписано в историю мировой космонавтики. Выход в открытый  космос, выполненный  им, был, есть и будет знаменательной вехой в истории покорения космического пространства человеком.
http://www.gctc.ru/main.php?id=2964

Ponad pół wieku spacerów kosmicznych
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 26 MARCA 2018


Obraz pierwszego spaceru Leonowa / Malarz - Aleksiej Leonow
http://kosmonauta.net/2018/03/ponad-pol-wieku-spacerow-kosmicznych/#prettyPhoto

[kanarkusmaximus]

Muszę przyznać (ale to OT), że ten obraz Leonowa jest świetny!

[Orionid]

EDIT 26.04.23
26.04.1993 o 14:50:00,016 z wyrzutni LC-39A na Cape Canaveral został wystrzelony wahadłowiec Columbia do misji STS-55.
Ładunkiem misji był Spacelab D-2, w skład którego wchodził moduł Spacelab i zewnętrzna konstrukcja wspierająca eksperymenty znajdujące się w ładowni Columbii.
06.05.1993 o 14:29:59 wahadłowiec wylądował na bieżni 22 Edwards AFB.
Czas lotu: 9d 23h 39m 59s.
55. lot w programie STS.

Półmetowa misja Columbii obfitowała w techniczne opóźnienia , w tym z dramatycznym wyłączeniem silników na 3 sekundy przed startem w procedurze RSLS (Redundant Set Launch Sequencer), które miało miejsce 25 lat temu 22 marca 1993 roku.

W czasie tego lotu został przekroczony 365 dzień sumarycznego przebywania  wahadłowców w kosmosie, a sama Columbia osiągnęła  100 dni łącznego pobytu na orbicie.

1993 April 26 - . 14:50 GMT - . Launch Site: Cape Canaveral. Launch Complex: Cape Canaveral LC39A. Launch Platform: MLP3. LV Family: Shuttle. Launch Vehicle: Space Shuttle.

STS-55 - . Call Sign: Columbia. Crew: Harris, Henricks, Nagel, Precourt, Ross, Schlegel, Walter. Payload: Columbia F14/USS/Spacelab D-2 LM. Mass: 12,185 kg (26,863 lb). Nation: USA. Related Persons: Harris, Henricks, Nagel, Precourt, Ross, Schlegel, Walter. Agency: NASA Houston. Program: STS. Class: Manned. Type: Manned spaceplane. Flight: STS-55. Spacecraft Bus: Shuttle. Spacecraft: Columbia. Duration: 9.99 days. Decay Date: 1993-05-06 . USAF Sat Cat: 22640 . COSPAR: 1993-027A. Apogee: 312 km (193 mi). Perigee: 304 km (188 mi). Inclination: 28.50 deg. Period: 90.70 min. Manned seven crew. Carried German Spacelab-D2. Payloads: Spacelab D-2 with long module, unique support structure (USS), and Reaction Kinetics in Glass Melts (RKGM) getaway special, Shuttle Amateur Radio Experiment (SAREX) II..

USS - . Nation: USA. Agency: NASA. Program: STS. Spacecraft Bus: Shuttle Attached Payloads. Spacecraft: USS. COSPAR: 1993-027xx.

Spacelab D-2 LM - . Payload: Spacelab Long Module. Nation: USA. Agency: NASA. Program: Spacelab. Class: Manned. Type: Manned space laboratory. Spacecraft: Spacelab. COSPAR: 1993-027xx.

http://www.astronautix.com/a/april26.html



'All You See Are Red Lights': 25 Years Since Columbia's Dramatic Aborted Launch Attempt
By Ben Evans March 25th, 2018



Six and a half seconds before launch, the ignition sequence of the SSMEs got underway, with its familiar, low-pitched rumble. However, within three seconds, all three engines abruptly shut down. It would later be determined that a liquid oxygen preburner check valve in the No. 3 engine had leaked in the final seconds, causing its purge system to be pressurized above the maximum redline level of 50 psi. With the No. 3 engine having incompletely ignited, Columbia’s computers commanded all three to shut down, in a so-called Redundant Set Launch Sequencer (RSLS) abort. The cause of the abort was a tiny shard of rubber, lodged in an engine propellant valve.

With unburnt hydrogen still lingering underneath the hot engine bells, the risk of a fire or explosion was very real. Seconds after the shutdown, the launch pad’s “white room” was automatically moved into position, alongside Columbia’s crew access hatch, preparatory to an evacuation, known as a “Mode One Egress”. Although the astronauts had trained to escape from a pad abort and slide to a fortified bunker, the danger of having them evacuate Columbia and run through an invisible hydrogen holocaust prompted controllers to instruct them to remain aboard the orbiter.
http://www.americaspace.com/2018/03/25/all-you-see-are-red-lights-25-years-since-columbias-dramatic-aborted-launch-attempt/

“You Wouldn’t Believe Me”: Remembering Columbia’s Mission for Germany, 30 Years On
by Ben Evans April 26 2023


The seven members of the STS-55 crew pose in front of Columbia. From left to right are Charlie Precourt, Tom Henricks, Ulrich Walter, Steve Nagel, Hans Schlegel, Jerry Ross and Bernard Harris. Photo Credit: NASA, via Joachim Becker/SpaceFacts.de
https://www.americaspace.com/2023/04/26/you-wouldnt-believe-me-remembering-columbias-mission-for-germany-30-years-on/

https://en.wikipedia.org/wiki/STS-55
https://pl.wikipedia.org/wiki/STS-55
https://www.nasa.gov/mission_pages/shuttle/shuttlemissions/archives/sts-55.html
http://www.spacefacts.de/english/bio_ast.htm
http://www.astronautix.com/s/sts-55.html
KHW 2023 https://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=800.msg183826#msg183826
                https://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=800.msg184061#msg184061
https://twitter.com/spacemen1969/status/1654731468868919298
https://twitter.com/ESA_History/status/1651195766248022018
https://twitter.com/airandspace/status/1651244845371998208

[Orionid]

50 lat temu 4 kwietnia 1968 roku miał miejsce ostatni testowy bezzałogowy lot Apollo . Z powodu oscylacji silników (efekt pogo) nie udało się osiągnąć wszystkich założeń lotu. Mimo to kapsuła pomyślnie wodowała. Analiza problemu i przeprowadzenie testów silników pozwoliły , by następny lot mógł być załogowy.

EDIT:
04.04.1968 o 12:00 z wyrzutni LC-39A na Cape Canaveral wystrzelona została RN Saturn V, która wyniosła na orbitę o parametrach: hp=183 km, ha=184 km, i=32,50°, t=88,20 min załogowy statek kosmiczny Apollo 6 (CM 020 / SM 014) do ostatniego testowego bezzałogowego lotu oraz makietę lądownika księżycowego LTA 2R.
Lot trwał 9g 57m 20s i zakończył się wodowaniem kapsuły na Pacyfiku.

1968 April 4 - . 12:00 GMT - . Launch Site: Cape Canaveral. Launch Complex: Cape Canaveral LC39A. Launch Platform: LUT2. Launch Vehicle: Saturn V.

Apollo 6 - . Payload: Apollo CM 020/ SM 014 / Apollo LTA-2R / S-IVB 502. Mass: 36,806 kg (81,143 lb). Nation: USA. Agency: NASA Houston. Program: Apollo. Class: Moon. Type: Manned lunar spacecraft. Spacecraft: Apollo CSM. Duration: 2.43 days. Decay Date: 1968-04-04 . USAF Sat Cat: 3170 . COSPAR: 1968-025A. Apogee: 184 km (114 mi). Perigee: 183 km (113 mi). Inclination: 32.50 deg. Period: 88.20 min.

Apollo 6 (AS-502) was launched from Complex 39A at Kennedy Space Center. The space vehicle consisted of a Saturn V launch vehicle with an unmanned, modified Block I command and service module (CSM 020) and a lunar module test article (LTA-2R).

Liftoff at 7:00 a.m. EST was normal but, during the first-stage (S-IC) boost phase, oscillations and abrupt measurement changes were observed. During the second-stage (S-II) boost phase, two of the J-2 engines shut down early and the remaining three were extended approximately one minute to compensate. The third stage (S-IVB) firing was also longer than planned and at termination of thrust the orbit was 177.7 x 362.9 kilometers rather than the 160.9-kilometer near-circular orbit planned. The attempt to reignite the S-IVB engine for the translunar injection was unsuccessful. Reentry speed was 10 kilometers per second rather than the planned 11.1, and the spacecraft landed 90.7 kilometers uprange of the targeted landing point. (...)

http://www.astronautix.com/a/april04.html

1968: Apollo 6 (NASA) International Astronautical Federation


Apollo 6 Mission 1968 NASA; Saturn V & Apollo Spacecraft Earth Orbit Test


Launch of Apollo 6 (News Feed)


Apollo 6 - 16MM ONBOARD FILM


The Day the Saturn V Almost Failed: 50 Years Since Apollo 6
By Ben Evans April 1st, 2018

Original plans called for the S-IVB to conduct a 310-second burn to insert Apollo 6 into a simulated translunar coasting ellipse, with an apogee of 320,000 miles (516,000 km). The spacecraft would then be maneuvered 180 degrees and separated from the rocket’s third stage. Moving at 23,878 mph (38,430 km/h), a burn by the Service Propulsion System (SPS) engine on Apollo 6’s service module would have slowed the spacecraft and lowered its apogee to 13,800 miles (22,225 km). A second SPS burn would then have increased the spacecraft’s re-entry velocity to condition which would be expected on future lunar-return trajectories, some 24,856 mph (40,000 km/h). The Apollo 6 command module would plunge back to Earth and splash down in the Pacific Ocean, north of Hawaii, a little under ten hours after launch.

Sadly, this ambitious plan did not come to pass. Adding insult to injury, the S-IVB failed to restart for its 310-second burn. “If this had been a manned flight,” wrote Slayton in his memoir, Deke, “the escape tower on the Apollo would have been commanded to fire, pulling the spacecraft away from the Saturn for a parachute landing in the Atlantic.”
http://www.americaspace.com/2018/04/01/the-day-the-saturn-v-almost-failed-50-years-since-apollo-6/

Apollo 6
NSSDCA/COSPAR ID: 1968-025A

The unmanned Saturn/Apollo 6 mission was designed as the final qualification of the Saturn V launch vehicle and Apollo spacecraft for manned Apollo missions. The spacecraft consisted of the three stage Saturn V, the Apollo Command and Service Module (CSM) and a boilerplate Lunar Module (LM). The primary objectives of the mission were to demonstrate structural and thermal integrity and compatibility of the launch vehicle and spacecraft, confirm launch loads and dynamic characteristics, and verify stage separations, propulsion, guidance and control, electrical systems, emergency detection system, and mission support facilities and operations, including Command Module recovery.

Three major problems occurred during the mission. Two minutes and five seconds after launch, the Saturn V structure underwent a severe pogo oscillation, without damage to the spacecraft structure. Due to a manufacturing flaw and unrelated to the pogo oscillations, structural panels were lost from the lunar module adapter. Finally, after the completion of first stage firing and part way through the second stage burn, two of the five second stage J-2 engines shut down prematurely. The planned 175 km circular Earth orbit was not achieved, instead, after completion of the third stage burn, the spacecraft was in a 172.1 x 223.1 km, 89.8 min orbit. After two orbits, the third stage failed to reignite as planned, so the Service Module propulsion system was used to boost the spacecraft to an apogee of 22,225.4 km, from which the planned lunar reentry simulation took place at 36,025 km/hr, slightly less than the planned velocity of 40,000 km/hr. The Command Module splashed down 80 km off target 9 hr 50 min after launch and was recovered in good condition.
https://nssdc.gsfc.nasa.gov/nmc/spacecraftDisplay.do?id=1968-025A

https://en.wikipedia.org/wiki/Apollo_6
https://pl.wikipedia.org/wiki/Apollo_6
CM-020/SM-014 (36 806kg) https://space.skyrocket.de/doc_sdat/apollo-csm.htm
WP https://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=5004.msg182762#msg182762
https://twitter.com/Kosmo_Michal/status/1643315095882153985
https://twitter.com/NASAhistory/status/1643252084643356673
https://twitter.com/airandspace/status/1643272559675207680
https://twitter.com/contactlight69/status/1643322611466682368
https://twitter.com/ron_eisele/status/1775590010282025022

4 April 1968. 12.00.01 UTC/GMT. Launch of Apollo 6 (AS-502) from Kennedy LC-39A, an unmanned test of the Saturn V launch vehicle. It was also the final unmanned Apollo test mission.

[Orionid]

Trendy w liczebności startów rakiet nośnych 2001-2017
BY JAN SZTURC ON 8 KWIETNIA 2018


Rys. 1. Liczba udanych startów rakiet nośnych w latach 2001-2017. Na drugim wykresie w powiększeniu fragment dla ostatnich ośmiu lat. / Credits – Jan Szturc


Tabela 1. Liczba udanych startów od 2010 roku.  / Credits – Jan Szturc


Tabela 2. Liczba awarii podczas starów rakiet nośnych z rodzin Sojuz i Proton od 2002 roku. (Kliknij by powiększyć) / Credits – Jan Szturc


Tabela 3. Liczba udanych startów rakiet Falcon firmy SpaceX. (Kliknij by powiększyć) / Credits – Jan Szturc

http://kosmonauta.net/2018/04/trendy-w-liczebnosci-startow-rakiet-nosnych-2001-2017/#prettyPhoto

[Orionid]

Interesujące podsumowanie, choć tabele są , wg mnie, niepełne.
Np. wykres prezentuje udane starty XXI wieku, a tabela tylko od 2010.

Częściowe dane w tabelach są  nieco rekompensowane przez przywoływanie odpowiednich danych w artykule.
Ale mnie bardziej podobałoby się kompleksowe przedstawienie  danych w tabelach, ale Autor bardziej skoncentrował się  na zilustrowaniu trendów  , niż na szczegółowej prezentacji danych całościowych.

Mam wątpliwości co do prawdziwości prezentowanych danych w tabeli nt. ilości udanych startów.
Np. wg Autora w 1 kwartale 2018 mieliśmy 30 udanych startów ( a nie 31).
Udany częściowo start Arianespace miała w 1. kwartale, ale początkowe orbity satelitów odbiegały od zaplanowanych z możliwością ich korekty, ale Autor być może uznał taką sytuację za niepowodzenie.

W 2. przypadkach uznaje się , że ładunki zostały utracone, ale starty były udane (rakiety spełniły swoje zadanie)
Wg tabeli w 2017 było 84 udanych startów , a nie 86 (może Autor liczy wg innej metody, niż astropl http://lk.astronautilus.pl/starty17.htm )