Polskie Forum Astronautyczne
Astronautyka => Planetoidy, komety, meteory i meteoryty => Wątek zaczęty przez: Orionid w Listopad 26, 2017, 07:15
-
Watch: Fireball in northern Finnish skies either meteor or space trash, expert says
17.11.2017
Northern Finland was illuminated by a blazing fireball on Thursday night, which experts said was either a meteor or 'space trash'.
Many people in northern Finland were astonished and confused by the sight of a massive fireball that fell from the dark sky in the region Thursday evening. A space phyisics expert says the fiery flash was likely a meteor.
Jyrki Manninen, a space physics engineer at the University of Oulu, says the glowing object which fell from the skies early Thursday evening was likely a meteor. He based his theory on video footage that captured the anomaly in the western municipality of Lohtaja.
"It was probably a meteor, a fairly big rock," Manninen says, but did not rule out the possibility it could also have been space trash, like a part from a broken satellite.
Based on the video, he estimates the fireball was hurtling some 150-200 kilometres above the earth's surface.
The suspected meteor was seen as far south as Lohtaja, where a video camera inadvertently recorded it, because the camera was already pointed to the northern skies, in an effort to record the Northern Lights.
Many people across the northern region reported seeing the unusual descending flare. Witnesses in Lapland reported a big fireball in the skies.
Others within a radius of a few hundred kilometres reported hearing loud bangs in connection with the event, as well.
Manninen says the bangs or noises that were reported could be connected to the speed at which the debris from space was descending.
Technically, a rock which burns before reaching the surface of a planet is a meteor, and in cases where a rock from space does hit the ground, it is called a meteorite.
Sources Yle
https://yle.fi/uutiset/osasto/news/watch_fireball_in_northern_finnish_skies_either_meteor_or_space_trash_expert_says/9935805
Finlandia/ Meteor nad Laponią wywołał wstrząsy sejsmiczne
20.11.2017
Przelot meteoroidu nad północną Finlandią oraz wybuch, któremu towarzyszył silny rozbłysk, zarejestrowała fińska stacja sejsmograficzna oraz m.in. kamera do obserwacji zórz polarnych. Według ekspertów w okolicach jeziora Inari spadły meteoryty ważące kilkadziesiąt kg.
Niecodzienne zjawisko jest jednym z głównych tematów weekendowych wydań fińskich dzienników. Lot ognistej kuli nad północną Finlandią i rozbłysk o dużej mocy został zarejestrowany w czwartek wieczorem.
Meteor, który noc w fińskiej strefie arktycznej zamienił na kilka chwil w dzień, został nagrany przez co najmniej trzy różne kamery, w tym ustawione do obserwacji zorzy polarnej i zwierzyny leśnej w okolicach jeziora Inari. To trzecie największe jezioro w Finlandii znajduje się ok. 1100 km na północ od Helsinek oraz ok. 120 km na południe od granicy fińsko-norweskiej.
Wystąpienie zjawiska zarejestrowały także urządzenia pomiarowe Obserwatorium Geofizycznego w Sodankyla, ok. 200 km na południe od Inari. "To że sejsmograf zapisał dane, oznacza, że nastąpił większy wybuch lub uderzenie w ziemię" - powiedział kierujący stacją Esa Turunen dziennikowi "Lapin Kansa". Według niego wszystkie wyniki sugerują falę uderzeniową wywołaną przez wybuch w powietrzu oraz duże rozmiary obiektu.
Zjawisko bada także fińskie Towarzystwo Astronomiczne Ursa, według którego na ziemię spadły meteoryty o wadze przynajmniej kilkudziesięciu kilogramów. "W Finlandii rozbłyski meteorów o takiej mocy są obserwowane średnio raz na 10 lat" - napisano w komunikacie. Badacze z Ursa powiedzieli fińskiej rozgłośni Yle, że najprawdopodobniej miejscem upadku jest południowa część jeziora Inari lub cała jego okolica.
Sprawa meteoru poruszyła ludność mieszkającą nad jeziorem. Dziennik "Helsingin Sanomat" opublikował w niedzielę reportaż oraz rozmowę z jednym z mieszkańców znad jeziora. Według niego zjawisko wyglądało tak, jakby ktoś włączył jasne światło LED. "Powiedziałem żonie, że ktoś mógł wystrzelić flarę" - przyznał mężczyzna.
Niektórzy mieszkańcy opowiadali, że rozbłysk i huk był taki, jakby meteoryt spadł na ich podwórko. "Każda napotkana osoba (znad Inari) widziała lub słyszała, ale jak dotąd żadna nie szukała" meteorytów - wskazuje helsińska gazeta.
Według mieszkańców szanse na ich znalezienie mają opiekunowie reniferów, którzy dużo spacerują po terenie. Inni wskazują, że poszukiwania na jeszcze nie w pełni zamarzniętym jeziorze nie przyniosą rezultatu. W dodatku teren jest przykryty śniegiem, a dzień jest bardzo krótki - od grudnia rozpocznie się tu noc polarna i do początku stycznia słońce nie pojawi się nad horyzontem.
Wieczorem i w nocy, kiedy wystąpiło zjawisko, służby ratunkowe otrzymały wiele zgłoszeń od mieszkańców z różnych okolic północnej Finlandii - od miejscowości Ivalo po Utsjoki przy granicy z Norwegią. Ludzie obawiali się, że doszło np. do wypadku lotniczego.
Meteor nad Laponią jest żywo komentowany w fińskich mediach społecznościowych. Opublikowane zdjęcia i nagrania internautów dowodzą, że zjawisko było widziane w dużej części północnej Finlandii, a także po stronie norweskiej (półwysep Varanger) oraz rosyjskiej, aż do półwyspu Kola.
Meteor jest zjawiskiem świetlnym, który jest efektem przelotu meteoroidu, okruchu skalnego czy kamienia poruszającego się po orbitach, przez atmosferę ziemską i towarzyszącego mu spalania. Meteoroid, który spadnie na ziemię, jest nazywany meteorytem i otrzymuje nazwę zgodnie z miejscem upadku lub znalezienia.
Dotychczas w Finlandii opisano kilkanaście miejsc upadków meteorytów, a znalezione kawałki ważyły łącznie ok. 400 kg. Największe z nich o wadze ok. kilkunastu i kilkudziesięciu kilogramów zostały znalezione na przełomie XIX i XX w.; część z nich znajduje się w Muzeum Historii Naturalnej oraz w ogrodzie botanicznym w Helsinkach. Ostatni znaleziony w maju tego roku na wschodzie kraju meteoryt ważył ok. 200 g.
Z Helsinek Przemysław Molik (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C27268%2Cfinlandia-meteor-nad-laponia-wywolal-wstrzasy-sejsmiczne.html
-
Rzeczywiście - nie mieliśmy takiego wątku jeszcze! A się przyda!
Tak nieco na marginesie - czy ktoś z forumowiczów kolekcjonuje meteoryty? :)
-
Midnight fireball
By Richard Kacerek Fireball date: 24 November 2017 at 23:59:55 UT Fireball ID: M20171124_235955
Public fireball reports started flowing in just a few minutes after midnight about a very large fireball spotted just 5 minutes before midnight
As usual we sent an echo though our network to see if any of our cameras detected the event and we found a match. As it happens you are waiting for a bus and two come along. There was a separate fireball event at around 7:12AM but this would be too bright for our cameras.
Church Chrookham station
Peter Campbell-Burns got just a glimpse of the fireball from his Church Crookham station.
https://www.youtube.com/watch?v=cjBgf3vCg7A
Wilcot station
Richard Fleet recorded this one from his Wilcot SW camera and you can see the complete saturation of the camera chip.
(https://ukmeteornetwork.co.uk/img/fireballs/M20171124_235955_Wilcot_SWP.jpg)
https://www.youtube.com/watch?v=7OjY9mkjaDE
(http://Public reports
AMS and IMO received 68 reports about a fireball seen over England, Wales and Normandie on Saturday, November 25th 2017 around 00:01 UT.)
The second event at 7AM
AMS received 86 reports about a fireball seen over England, Bretagne, Wales, Normandie and Pays de la Loire on Saturday, November 25th 2017 around 07:12 UT.
Update on The second event at 7AM
Wilcot camera has the second event as well (M20171125_071306)
(https://ukmeteornetwork.co.uk/img/fireballs/M20171125_071306_Wilcot_SWP.jpg)
https://ukmeteornetwork.co.uk/fireballs/midnight-fireball/
Wielkie kule ognia nad południową Anglią. Ludzie wyszli z domów
26.11.17 (16:52)
Wielkie kule ognia przemknęły po nocnym niebie i widowiskowo eksplodowały tuż przed północą z piątku na sobotę (pierwsza) i 7 godzin później (druga). Dziesiątki ludzi doniosło o tym spektaklu członkom Brytyjskiej Sieci Obserwatorów Meteorów (UKMON). Organizacja opublikowała dwa nagrania pokazujące eksplozje nad Wyspami.
Szczęśliwcy, którzy mieli okazję widzieć pierwszy upadek meteoru wspominają o towarzyszącym mu dudnieniu lub serii wybuchów trwających 2-3 sekundy. Eksplozja nastąpiła najpewniej na wysokości 30 km - donosi Sky News.
Upadek dwóch meteorów wywołał spore zamieszanie wśród mieszkańców południowej Anglii.
Według przedstawiciela UKMON, pierwsza eksplozja była drugą najjaśniejszą nad Wielką Brytanią od 3 lat. Według eksperta organizacji, kosmiczna skała musiała mieć przynajmniej kilka kilogramów. Poruszała się prawdopodobnie z prędkością 20 km/s. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna krąży nad Ziemią ponad dwa razy wolniej.
Był bardzo jasny, ale daleko mu do tego, który rozpadł się nad Czelabińskiem w Rosji. Tamten musiał mieć z 15 metrów średnicy, ten pewnie z 15 cm - Richard Fleet powiedział brytyjskiej stacji.
Ludzie widzieli te świetlne smugi i wybuchy od Walii, przez Anglię aż po północną Francję. Eksplozje na udostępnionych nagraniach są tak jasne, że rozświetlają kompletnie nocne niebo.
https://www.o2.pl/artykul/wielkie-kule-ognia-nad-poludniowa-anglia-ludzie-wyszli-z-domow-6191963038406273a
-
A czy w ogóle są jakieś spadki zanotowane w tym roku?
-
Coś się znalazło :)
http://www.woreczko.pl/meteorites/falls/Falls-a-after2007.htm
W Finlandii być może uda się coś odnaleźć.
"We believe it didn't disintegrate but reached a remote corner of Finland," Kohout told The Associated Press on Saturday. However, any search plans for the meteorite must face the fact that "right now we don't have much daylight" — four hours, to be precise.
"We are happy to recover (it) since this is a unique opportunity to get otherwise inaccessible space material," he said. "This is why it is worth it to search for them."
http://www.nydailynews.com/news/world/experts-finland-scramble-calculate-path-meteorite-article-1.3641463
-
Meteorite analysis shows reduced salt is key in Earth’s new recipe
5 December 2017
(http://content.presspage.com/uploads/1369/1920_halogen.jpg?10000)
Scientists have found the halogen levels in the meteorites that formed the Earth billions of years ago are much lower than previously thought.
The research was carried out by international team of researchers, led by the Universities of Manchester and Oxford, and has been published in Nature.
Halogens such as Chlorine, Bromine and Iodine, form naturally occurring salts which are essential for most life forms – but too much can prohibit life. When previously comparing halogen levels in meteorites that formed the planet, the Earth should have unhealthy levels of salt.
Many theories have been put forward to explain the mystery of why, instead, Earth salt concentrations are ‘just right’. The answer turns out to be quite simple – previous estimates meteorites were just too high.
Using a new analytical technique, the team looked at different kinds of chondrite meteorites, a type of primitive meteorite approximately 4.6 billion years old. (...)
http://www.manchester.ac.uk/discover/news/meteorite-analysis-shows-reduced-salt-is-key-in-earths-new-recipe/
-
Potężny bolid na dalekim wschodzie Rosji
Wysłane przez zoladek w 2017-12-20 14:59
(http://www.urania.edu.pl/pliki/styles/miniatura_wiadomosci/public/field/image/bolid_20171215.png?itok=QVc1VgI5)
Detektory zainstalowane na amerykańskich satelitach wojskowych obserwujących w podczerwieni wykryły najpotężniejsze zjawisko bolidowe od prawie dwóch lat. Nad wschodnim wybrzeżem Rosji, na północ od półwyspu Kamczatka zaobserwowano bolid dla którego wydzielona energia porównywalna była z niewielką bombą atomową. Bolid pojawił się 15 grudnia 2017 roku o godzinie 13:14:37 UT, zaobserwowana energia odpowiada równoważnikowi 6.4 kT.
Dane dotyczące bolidu są niestety bardzo skąpe, nie ma informacji o prędkości czy kierunku w jakim poruszał się obiekt. Wiadomo tylko że rozbłysk zaobserwowano na wysokości 20 kilometrów w miejscu o współrzędnych 60.2N, 170.0 E, w Kraju Kamczackim, na wybrzeżu Morza Beringa. Obszar ten jest bardzo słabo zaludniony i zapewne trudno będzie o jakiekolwiek rejestracje naziemne. Ostatnie tak duże zjawisko obserwowano 6 lutego 2016 roku nad południowym Atlantykiem. Od roku 2000 zjawisk o energii porównywalnej lub większej odnotowano łącznie 15 na czele z pamiętnym Bolidem Czelabińskim z 15 lutego 2013 roku.
http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/potezny-bolid-na-dalekim-wschodzie-rosji-3900.html
Meteor grazing night sky caught on camera in southern Russia (VIDEO)
Published time: 17 Dec, 2017 19:32
Edited time: 17 Dec, 2017 23:11
https://www.youtube.com/watch?v=JNEeqJyudTk
https://www.rt.com/news/413468-meteor-lights-sky-russia/
-
Wydaje mi się, że bardzo szybki ten bolid. Zgadza się?
-
Szybko się wydawało bo nisko , porównując z innymi tegorocznymi podobnymi zjawiskami.
Fireball and Bolide Data (https://cneos.jpl.nasa.gov/fireballs/)
Być może to wtargniecie w atmosferę zakończyło się spadkami.
Końcówka roku mile nas zaskakuje :)
-
W czasie badania skał wulkanicznych na szkockiej wyspie natrafiono na ślady uderzenia meteorytu sprzed 60 mln lat.
Rodzą się pytania dotyczące związku między impaktem , a aktywnością wulkaniczną w tamtym okresie.
Skye High Impact: Geologists in Scotland Discover a 60-Million-Year-Old Meteorite Strike
December 14, 2017
BOULDER, CO, USA: Geologists exploring volcanic rocks on Scotland's Isle of Skye found something out-of-this-world instead: ejecta from a previously unknown, 60 million-year-old meteorite impact. The discovery, the first meteorite impact described within the British Paleogene Igneous Province (BPIP), opens questions about the impact and its possible connection to Paleogene volcanic activity across the North Atlantic.
Lead author Simon Drake, an associate lecturer in geology at Birkbeck University of London, zeroed in on a meter-thick layer at the base of a 60-million-year-old lava flow. "We thought it was an ignimbrite (a volcanic flow deposit)," says Drake. But when he and colleagues analyzed the rock using an electron microprobe, they discovered that it contained rare minerals straight from outer space: vanadium-rich and niobium-rich osbornite.
These mineral forms have never been reported on Earth. They have, however, been collected by NASA's Stardust Comet Sample Return Mission as space dust in the wake of the Wild 2 comet. What's more, the osbornite is unmelted, suggesting that it was an original piece of the meteorite. The team also identified reidite, an extremely high pressure form of zircon which is only ever associated in nature with impacts, along with native iron and other exotic mineralogy linked to impacts such as barringerite.
A second site, seven kilometers away, proved to be a two-meter-thick ejecta layer with the same strange mineralogy. The researchers pin the impact to sometime between 60 million and 61.4 million years ago (Ma), constrained by a 60 Ma radiometric age for the overlying lava flow, and 61.4 Ma for a basalt clast embedded within the ejecta layer. The team published their discovery in Geology this week.
The discovery opens many questions. Is the same ejecta layer found elsewhere in the BPIP? Where exactly did the meteorite hit? Could the impact have triggered the outpouring of lava that began at the same time, or be related to volcanism in the larger North Atlantic Igneous Province? So far, Drake has collected samples from another site on Skye that also yield strange mineralogy, including another mineral strikingly similar to one found in comet dust.
Drake says he was surprised that the ejecta layer had not been identified before. After all, the Isle of Skye is famously well-trampled by geologists. The second site had not been sampled in years. As for the first site, Drake suspects the steep, rough, and very boggy terrain probably discouraged previous workers from sampling the layer. "We were sinking in up to our thighs. I distinctly recall saying to (co-author) Andy Beard, 'this had better be worth it.'" Now, says Drake, "It was worth it."
http://www.geosociety.org/GSA/News/Releases/GSA/News/pr/2017/17-63.aspx
-
Badanie rzadkich meteorytów bazaltowych zwanych angritami pozwoliło ustalić , że już w początkowym okresie formowania się Ziemi , meteoryty dostarczały wodę.
METEORITES BROUGHT WATER TO EARTH DURING THE FIRST TWO MILLION YEARS By Elizabeth Howell
Jan 18, 2018
Different sources of water in the solar system are commonly compared to Earth's water by measuring the ratio of the hydrogen isotope deuterium to hydrogen (D to H). While this specific study did not measure that ratio, a study Sarafian published earlier in 2017 in the journal Philosophical Transactions of the Royal Society A showed that the angrite parent body's water matches the Earth's water composition perfectly. This suggests that both the water found in angrites and early Earth's water came from the same source.
"It's a fairly simple assumption to say that Earth's water at least started accreting to Earth extremely early, before the planet was even fully formed," says Sarafian. "This means that when the planet cooled enough so that liquid water could be stable at the surface, there was already water here."
By the time Earth was fully-formed 4.54 billion years ago, Mars already had a 20 million year head start as a stable mass with water and other volatiles on its surface, such as carbon, fluorine, and chlorine, adds Sarafian. Other research has shown abundant evidence of water on Mars' surface in the ancient past, through features including ancient river beds and minerals formed in water, such as hematite. (...)
https://www.astrobio.net/news-exclusive/meteorites-brought-water-to-earth-during-the-first-two-million-years/
-
Brilliant Fireball Shakes Southeastern Michigan with 2.0 Earthquake
By Tariq Malik, Space.com Managing Editor | January 17, 2018 11:07am ET
A brilliant fireball lit up the night sky over southern Michigan Tuesday (Jan. 16), dazzling skywatchers lucky enough to see it. Many more felt the earth shake from the meteor's sonic boom, according to media reports.
The meteor occurred at 8:10 p.m. CST and registered as a 2.0 magnitude earthquake, officials with the National Weather Service wrote in an alert. The American Meteor Society has received 399 sightings of the brilliant fireball, which lit up social media. (...)
https://www.space.com/39403-michigan-meteor-fireball-earthquake.html
https://www.youtube.com/watch?v=9K41nEYAZRoFilm niedostępny
https://www.youtube.com/watch?v=i76KS_zPDN4Film niedostępny
https://www.youtube.com/watch?v=QuO3QdWFGy0
-
Meteorite hunters find first fragments of Michigan meteor
January 20, 2018
(https://3c1703fe8d.site.internapcdn.net/newman/csz/news/800/2018/3-meteoritehun.jpg)
A piece of stony-iron meteorite sits on a display during a press conference, Friday, Jan. 19, 2018, at the Longway Planetarium in Flint, Mich. Longway Planetarium astronomers have located three meteorites, after a meteor broke apart about 20 miles over Earth Tuesday. Most of the meteorite's fragments landed in Hamburg Township, Mich. The meteor will be sent to NASA for analysis. (Bronte Wittpenn/The Flint Journal-MLive.com via AP)
https://phys.org/news/2018-01-meteorite-hunters-fragments-michigan-meteor.html#jCp
Fireball Finds! Meteorite Fragments from Dazzling Michigan Meteor Found on Ice
By Elizabeth Howell, Space.com Contributor | January 20, 2018 07:00am ET
Meteorite hunters in Michigan found six rocks Thursday (Jan. 18) that they say came from a spectacular fireball that lit up local skies earlier this week. (...)
The first find happened around 9 a.m. EST (1300 GMT), and Atkins discovered a second one himself just 15 minutes later. "It looked like a perfect black charcoal briquette, with a little snowdrift on top," Atkins told Space.com Thursday. Based on his two decades of experience hunting meteorites — fragments of rocks that remain after some space-rock fireballs break up in the atmosphere — he said there was no question it was from space. The rock showed up clearly on the fresh ice, although from a distance Atkins did question whether it was a small pile of leaves. [Small Michigan Meteor Packed a Seismic Punch, Experts Say]
The finds had masses of between 20 and 100 grams, and were small enough to "fit in the palm of your hand," (...)
https://www.space.com/39442-michigan-meteor-fireball-meteorites-found.html
-
Udało się zarejestrować kamerami przelot nad Ontario meteoroidu 24 stycznia 2018.
Rzadko się zdarza , by jeszcze na wysokości 24 km nad Ziemią trwało zjawisko świetlne.
Są duże szanse , że z kilku kilogramów meteoroidu , na Ziemię spadło od kilkudziesięciu do kilkuset gram meteorytów.
Udało się określić obszar spadku.
(http://meteor.uwo.ca/research/fireball/events/grandbend/artwork/BaseMap5.png)
http://meteor.uwo.ca/research/fireball/events/grandbend/
Western scientists believe bright fireball event near Grand Bend dropped meteorites
JANUARY 26, 2018
(http://mediarelations.uwo.ca/wp-content/uploads/sites/4/2018/01/Grand-Bend.png)
A network of cameras directed by Western University observed a bright fireball across southern Ontario at 7:23 p.m. on Wednesday, January 24. Analysis of the video data by Western scientists suggests that fragments of the meteor are likely to have made it to the ground between the communities of Saint Joseph and Crediton, Ontario.
Western’s Physics and Astronomy Department runs a camera network that constantly monitors the sky for meteors. Peter Brown, a leading expert in the study of meteors, confirmed that the January 24th event was a meteor as 12 of the all-sky cameras from Western’s Southern Ontario Meteor Network (SOMN) recorded a bright fireball over western Ontario.
“This fireball was particularly significant because it ended very low in the atmosphere just to the north of Grand Bend, a good indicator that material survived. In fact, it was still producing light at 24 kilometres altitude,” says Brown. “In fact, the only deeper penetrating fireball we have ever detected was the Grimsby meteorite-producing fireball of September 25, 2009.”
According to Brown, other factors, which strongly favour survival of meteorites, are the very low entry speed (only 13 km/s) and the steep entry angle (about 27 degrees from the vertical). These factors strongly suggest small meteorites made it to the ground.
“This event is very important because we have good quality video data of its passage through the atmosphere and hence know where the rock comes from in our solar system,” says Brown. “Meteorites are also of great interest to scientists like me as studying them helps us to better understand the formation and evolution of the Solar System,” says Brown.
Preliminary results indicate that the fireball first became visible at an altitude of 75 kilometres and travelled almost due north. The initial mass is believed to be several kilograms, leaving approximately tens to hundreds of grams of material on the ground.
Brown and the rest of the Western Meteor Physics Group are very interested in speaking with anyone in the area of the potential fall, who may have heard or seen anything unusual, or who may have found possible meteorites. (...)
http://mediarelations.uwo.ca/2018/01/26/western-scientists-believe-bright-fireball-event-near-grand-bend-dropped-meteorites/
-
Poznań/UAM nie kupił rekordowego meteorytu, chce ich szukać samodzielnie
07.05.2018
(http://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/styles/strona_glowna_slider_750x420/public/201805/30312943_30312940.jpg?itok=KtvO3Kwe)
Fot. PAP/ Jakub Kaczmarczyk 08.03.2018
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu nie zdołał kupić największego w Polsce meteorytu; nie udało się porozumieć z jego znalazcą. Uczelnia ma jednak plany samodzielnych poszukiwań jeszcze większych okazów i wie, gdzie ich szukać.
Na "Kruszynkę", meteoryt o wadze 271 kg, natrafiono na poznańskim Morasku w ubiegłym roku. Informacja o znalezisku została upubliczniona kilka miesięcy temu. Znalazca poinformował o zamiarze sprzedaży meteorytu poznańskiej uczelni i dał jej ściśle określony czas na zdobycie pół miliona złotych.
W marcu okaz był prezentowany w poznańskiej Pracowni Muzeum Ziemi UAM. Wówczas znalazca meteorytu, Andrzej Owczarzak mówił PAP, że ewentualnym kupnem są zainteresowani prywatni kolekcjonerzy, ale jemu zależy na sprzedaży znaleziska poznańskiej uczelni.
Kierownik Pracowni Muzeum Ziemi prof. UAM Edward Chwieduk powiedział PAP, że choć udało się zebrać potrzebną kwotę, ostatecznie nie osiągnięto porozumienia ze znalazcą okazu.
"Chcieliśmy kupić, pieniądze były, zgodę wyraziły władze uczelni, ale znalazca zrezygnował ze sprzedaży. Najpierw bardzo mu zależało na sprzedaży właśnie nam, potem powiedział, że znalazł kogoś innego. Nie wiemy, gdzie jest +Kruszynka+, znalazca zasłania się tajemnicą handlową" - powiedział. Kilka tygodni temu znalazca meteorytu mówił PAP, że nie będzie informował o szczegółach ewentualnej transakcji z innym niż poznańska uczelnia podmiotem.
Prof. Chwieduk przyznał, że niepowodzenie związane z planami zakupu "Kruszynki" może skłonić uczelnię do rozpoczęcia samodzielnych poszukiwań meteorytów. Dodał, że niewykluczone jest znalezienie kolejnych rekordowych okazów – naukowcy wiedzą nawet, gdzie ich szukać.
"Doktorantka, która u nas pracuje, zrobiła model upadku tego meteorytu. Według niego w okolicach znalezienia +Kruszynki+ powinno być jeszcze kilka większych okazów. Mamy fachowców na geologii, oni mogliby się zająć poszukiwaniami – to może będzie tańsze i pewniejsze niż prowadzenie poszukiwań z kimś z zewnątrz" – powiedział.
Dodał, że profesjonalny sprzęt do poszukiwań meteorytów to koszt ok. 200 tys. zł. Planowany jest zakup stosownego zestawu.
5 tysięcy lat temu nad obszarem należącym obecnie do północnych krańców Poznania miał miejsce tzw. łańcuszkowy upadek meteorytów. Teraz to miejsce jest największym w Europie skupiskiem kraterów powstałych po uderzeniu meteorytów żelaznych. Dla ochrony kraterów utworzono rezerwat przyrody Meteoryt Morasko. Rekordowy okaz został znaleziony przez Andrzeja Owczarzaka i Michała Nebelskiego poza terenem rezerwatu.
Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko jest jednym z nielicznych znanych miejsc na świecie, gdzie obok siebie występują meteoryty i kratery uderzeniowe spowodowane przez ich upadek. Na pierwszy okaz meteorytu, o wadze niespełna 80 kg, natrafiono na tych terenach przypadkiem w 1914 roku; niemiecki żołnierz i przyrodnik, sierżant dr Cobliner znalazł go podczas kopania rowów strzelniczych. Do tej pory na terenie Moraska natrafiono już na kilka ton materiału.
Grupa siedmiu kraterów powstałych w wyniku upadku meteorytu położona jest na południowym stoku Góry Moraskiej (wysokość 154 m n.p.m.) - najwyższego wzniesienia w okolicach Poznania. Teren ten, o powierzchni ok. 55 hektarów, uznano w 1976 roku za rezerwat przyrody.
Kratery powstały w wyniku uderzenia w ziemię odłamków dużego meteorytu żelaznego, należącego prawdopodobnie do bolidu, który w zderzeniu z innym przyjął kurs kolizyjny z Ziemią. Moraskie kratery to jedno z największych na Ziemi skupisk tego rodzaju obiektów, zarówno jeśli chodzi o ich wielkość, jak i liczbę. Największy ma średnicę około 100 m i głębokość dochodzącą do 11,5 m. (PAP)
autor: Rafał Pogrzebny
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C29381%2Cpoznanuam-nie-kupil-rekordowego-meteorytu-chce-ich-szukac-samodzielnie.html
-
1 czerwca w Chinach spadł meteoryt. Lot bolidu został zaobserwowany i zarejestrowany na kamerkach. Natomiast końcowy meteoryt rozwalił nieco dachu. :)
https://www.youtube.com/watch?v=AG2UxW0c9i8
http://www.youtube.com/watch?v=AG2UxW0c9i8
-
Chyba coś spadło w Rosji!
http://skarbykosmosu.pl/superbolid-w-rosji-jest-szansa-na-mundialowy-meteoryt/
https://www.youtube.com/watch?v=xzmh_u-QH7k
http://www.youtube.com/watch?v=xzmh_u-QH7k
oraz zdjęcia sat - ciekawe, że takie smugi widać. Ale nie spotkałem się z poszukiwaczami meteorytów/bolidów w ten sposób... A może się mylę?
https://www.youtube.com/watch?v=Ww1KGkz7tiA
http://www.youtube.com/watch?v=Ww1KGkz7tiA
-
TUNGUSKA, SIBERIA: APOCALYPSE 110 YEARS AGO
JUNE 3, 2018
On the morning of 30 June 1908, a huge explosion rocked a desolate and remote region of Central Siberia, which takes its name from the Tunguska river (Podkamennaja Tunguska), about 1000 kilometers north of the city of Irkutsk and Lake Baikal.
https://www.youtube.com/watch?time_continue=8&v=EiXpp-i442sFilm niedostępny
For over a century there has been a great deal of theories about the event and the most different hypotheses about the cause of the giant esplosion have been proposed, the most incredible of all being an accident involving an alien spaceship.
The most scientifically credited hypothesis is linked to the explosive fragmentation of a meteorite with dimensions between 30 and 60 m in diameter, which entered our atmosphere at a speed of over 15 kilometers per second and disintegrating at an altitude of about 5 to 10 km.
The models proposed so far document an entry angle of about 30 degrees from the horizon and 115 degrees from the north. The transformation of kinetic energy into thermal energy was the source of a huge shockwave that struck an area of over 2,000 square kilometers, wiping out millions of trees.
The explosion was clearly observed by the inhabitants of the settlements located on the banks of the Angara, Yenissey and Lena rivers, as well as by nomadic tribes living in the Taiga. The noise from the explosion was heard as far as a thousand miles away and a number trains of the Trans-Siberian Railway, 600 km away from the point of impact, were almost knocked off the rails due to the shock wave.
Recent estimates indicate an explosion power of 10-15 megatons, thousands of times greater than the “Fat Man” bomb that was dropped on Nagasaki in 1945. Astronomic events of this kind are statistically expected once every 300 years.
The effects of the shockwave caused by the Tunguska explosion can be compared to those of a M 5 earthquake, and were sufficiently intense to cause fluctuations in the atmospheric pressure, observed as far as the UK. In the following days, the nights in Asia and Europe were unusually clear, so that at midnight people could easily read the newspaper.
An eerie reminder of the risks posed by meteorites, even much smaller one, entering our atmosphere, was in February 2013, when Russia’s Ural mountains were hit by a meteorite blast that injured at least 1,200 people.
http://www.youtube.com/watch?v=svzB0QYNIWI
https://www.youtube.com/watch?time_continue=3&v=svzB0QYNIWI
Asteroid Day (or International Asteroid Day) is an annual event on a global scale, dedicate to the Siberian event of Tunguska, which took place 110 years ago and which still represents the most important historical, catastrophic event caused by a celestial body. The Day’s declaration of intent, called “Asteroid Day 100X Declaration” was dafted in 2014 and was signed by over 22,000 private citizens, including scientists, astronauts and artists. On 7 December 2016, the United Nations officially recognized 30 June as a world day dedicated to asteroids, with the purtpose of raising public awareness about the risks to which mankind is subjected and on the consequences that can be expected in case of large meteorite or cometary impacts.
Paolo Oppizzi (Chief Executive Officer, Geolog.ch, Switzerland) Fabio Luca Bonali (Junior Researcher, University of Milan-Bicocca)
http://www.geo-social.net/?p=1653
Тайна тунгусского метеорита: 110 лет спустя вопросов больше, чем ответов
История Наука 29 июня 2018
(https://assets.prmira.ru/2018/6/28/%D0%98%D1%81%D1%81%D0%BB%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%8F%20%D0%BD%D0%B0%20%D0%BC%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B5%20%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D1%8F%20%D0%BC%D0%B5%D1%82%D0%B5%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%82%D0%B0%20-%20%D0%A0%D1%83%D1%81%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5%20%D0%B3%D0%B5%D0%BE%D0%B3%D1%80%D0%B0%D1%84%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B5%20%D0%BE%D0%B1%D1%89%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%BE.jpg)
Исследования на месте падения метеорита. Фото: Русское географическое общество
Инопланетяне, шаровая молния, метеоритный дождь или взрыв газа: несколько десятков версий тунгусской истории высказывается сегодня. В преддверии 110-летнего юбилея загадочного инцидента «Проспект Мира» разбирался с версиями того, что же произошло 30 июня 1908 года в районе реки Подкаменная Тунгуска в Эвенкии. (...)
https://www.prmira.ru/article/tajna-tungusskogo-meteorita-110-let-spustya-voprosov-bolshe-chem-otvetov/
-
New Mystery Discovered Regarding Active Asteroid Phaethon
June 29, 2018 | Science
(https://www.nao.ac.jp/en/contents/news/science/2018/20180629-cfca-fig2.jpg)
Figure 1: Polarization of reflected light as a function of illumination angle for Phaethon and other objects in the Solar System. The blue circles are from this study on Phaethon. The white circle is a pervious observation of Phaethon by other authors (Fornasier et al. Astronomy & Astrophysics 455, 371-377, 2006).
(...) Discovered in 1983, Phaethon has been shown to be the parent body of the Geminid meteor shower. Most meteor-shower parent bodies are comets, but Phaethon doesn’t show typical cometary activity. Instead it is an active asteroid with confirmed dust ejections. It also has a surprisingly blue color. The fact that its reflected light is strongly polarized is one more mystery surrounding this curious asteroid.
One possible explanation for the strong polarization is that the surface of Phaethon might be darker than expected. Asteroid surfaces are covered with loose rubble. When light reflected by the rough surface strikes another part of the surface and is reflected again before being reflected towards the observer, these multiple scatterings randomize the polarization. Dr. Ito from NAOJ, a leader of the research team explains, “If the albedo is lower than previously thought, that would reduce the effectiveness of multiple scatterings; so that strongly polarized light that has only been reflected a single time would dominate.” (...)
https://www.nao.ac.jp/en/news/science/2018/20180629-cfca.html
-
30 czerwca obchodzimy Międzynarodowy Dzień Planetoid
Wysłane przez czart w 2018-06-29 13:18
W rocznicę katastrofy tunguskiej na całym świecie obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Planetoid. Zachęcamy do obejrzenia internetowych transmisji dzisiaj i jutro. Z kolei w Polsce można wybrać się na imprezę do Żagania.
Na świecie odbędzie się ponad 2000 wydarzeń związanych z Międzynarodowym Dniem Planetoid. Niestety w Polsce w tym roku będzie ich niewiele. Na oficjalnej stronie International Asteroid Day jest wymienione tylko jedno. Klub astronomiczny "Gwiezdne Wrota" zaprasza 30 czerwca od godz. 20:00 do Żagania na obserwacje Wenus, Marsa, Jowisza i Saturna oraz na bezkrwawe polowanie na planetoidę (4) Westa. (...)
48-godzinna transmisja Asteroid Day LIVE
Globalna transmisję o planetoidach i kosmosie poprowadzi Brian Cox. Będzie okazja poznać punkt widzenia ekspertów od planetoid, astronautów, polityków i celebrytów. W szczególności zaplanowano trwającą 6 godzin transmisję z Luksemburga, która rozpoczęła się 29 czerwca o godz. 12:00 (będzie później powtórzona), a także 2-godzinną transmisję 30 czerwca z ESO Supernova.
https://www.youtube.com/watch?v=1cMolurNssMFilm niedostępny
http://www.urania.edu.pl/wiadomosci/30-czerwca-obchodzimy-miedzynarodowy-dzien-planetoid-4491.html
-
Czyli naprawdę można się spodziewać niebieskawej powierzchni Phaetona?
-
Pierwsza próba wyłowienia meteorytu z Oceanu
BY MICHAŁ MOROZ ON 22 LIPCA 2018
(...) Szacuje się, że do morza spadło około dwóch ton materiału meteorytowego. Drugiego lipca ekspedycja pobrała szereg próbek z dna morskiego, które zostały przekazane do dalszej analizy. Wstępna (wizualna) analiza znajdującego się na pokładzie Dr Marca Fries, eksperta z NASA sugeruje, że rzeczywiście udało się wydobyć fragmenty meteorytów. W tej chwili ekspedycja czeka na potwierdzenie ekspertów z Centrum Kosmicznego im. Johnsona. (...)
Pierwsza próba wyłowienia meteorytu z Oceanu 0BY MICHAŁ MOROZ ON 22 LIPCA 2018
-
Dwa uderzenia w Księżyc
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 24 LIPCA 2018
(...) Aktualnie kilka niezależnych grup badawczych realizuje własne programy obserwacji Księżyca. Obserwowana jest nieoświetlona część, na której możliwa jest rejestracja uderzeń meteoroidów. Jednym z takich programów obserwacyjnych jest Moon Impacts Detection and Analysis System (MIDAS), który 17 i 18 lipca zarejestrował dwa uderzenia małych skał w Księżyc. Poniższe nagranie prezentuje te uderzenia.
http://www.youtube.com/watch?v=FtSLHdht3os
https://www.youtube.com/watch?time_continue=4&v=FtSLHdht3os
Rejestracja dwóch uderzeń w Księżyc / Credits –Jm Madiedo
W wyniku tych uderzeń powstały dwa nowe kratery na powierzchni Księżyca. Ich średnica to prawdopodobnie nie więcej niż kilka metrów, zatem identyfikacja za pomocą orbiterów księżycowych (takich jak Lunar Reconnaissance Orbiter, LRO) może być trudna.
(MIDAS)
https://kosmonauta.net/2018/07/dwa-uderzenia-w-ksiezyc/
-
Japończycy noszą się z zamiarem wystrzelenia na orbitę dwóch armat meteorowych.
Pozostaje mieć nadzieję , że strzały okażą cię celne i dodatkowo nie zaśmiecą orbity wokółziemskiej.
Shooting stars on demand: Japan start-up plans 2020 meteor shower
July 19, 2018
A Japanese start-up developing "shooting stars on demand" says it will be ready to deliver the world's first artificial meteor shower in a spectacular show over Hiroshima in early 2020.
ALE, based in Tokyo, is in the final stages of developing two micro-satellites that will release tiny balls that glow brightly as they enter the atmosphere, simulating a meteor shower.
The first satellite will hitch a ride into space on a rocket being launched by Japan's space agency by March 2019.
The second will be launched in mid-2019 on a private-sector rocket. (...)
https://phys.org/news/2018-07-stars-demand-japan-start-up-meteor.html#jCp
-
Meteoryt NWA 11119 okazał się nie tylko najstarszym ze znanych , ale też bardzo odbiega swym składem mineralogicznym od innych.
Researchers at The University of New Mexico uncover remnants of early solar system
Oldest-ever igneous meteorite contains clues to planet building blocks
By Steve Carr August 02, 2018
(https://media.springernature.com/lw900/springer-static/image/art%3A10.1038%2Fs41467-018-05501-0/MediaObjects/41467_2018_5501_Fig1_HTML.png)
Photograph of the main mass of NWA 11119 that was found in Mauritania in December 2016. The rock has a light-green fusion crust, and the broken interior shows light-green and gray-colored crystals. Photo credit: © 2017 B. Barrett/Maine Mineral & Gem Museum
(...) “The mineralogy of this rock is a very, very different from anything that we've worked on before,” said Srinivasan. “I examined the mineralogy to understand all of the phases that comprise the meteorite. One of the main things we saw first were the large silica crystals of tridymite which is a similar to the mineral quartz. When we conducted further image analyses to quantify the tridymite, we found that the amount present was a staggering 30 percent of the total meteorite – this amount is unheard of in meteorites and is only found at these levels in certain volcanic rocks from the Earth.” (...)
“The oxygen isotopes of NWA11119, NWA 7235, and Almahata Sitta are all identical, but this rock – NWA 11119 – stands out as something completely different from any of the over 40,000 meteorites that have been found on Earth,” said Srinivasan.
https://www.youtube.com/watch?v=LAp8aTdeNn8
Further, research using an inductively coupled plasma mass spectrometry was performed in the Isotope Cosmochemistry and Geochronology Laboratory (ICGL) at the Center for Meteorite Studies at Arizona State University to determine the precise formation age of the meteorite. The research confirmed that NWA 11119 is the oldest-ever igneous meteorite recorded at 4.565 billion years. (...)
“The meteorite studied is unlike any other known meteorite,” says co-author and ASU School of Earth and Space Exploration graduate student Daniel Dunlap. “It has the highest abundance of silica and the most ancient age (4.565 billion years old) of any known igneous meteorite. Meteorites like this were the precursors to planet formation and represent a critical step in the evolution of rocky bodies in our solar system.” (...)
https://news.unm.edu/news/researchers-at-the-university-of-new-mexico-uncover-remnants-of-early-solar-system
https://www.nature.com/articles/s41467-018-05501-0
-
To jest naprawdę ciekawe odkrycie. Warto przeczytać podlinkowane artykuły!
-
Zbliża się noc "spadających gwiazd"
08.08.2018 aktualizacja 09.08.2018 ©
"Spadające gwiazdy" czyli meteory od zawsze fascynowały ludzi. Najlepszą porą na ich wypatrywanie jest pierwsza połowa sierpnia, kiedy to na niebie pojawia się rój Perseidów.
Jego maksimum spodziewane jest w nocy z 12 na 13 sierpnia, ale intensywność zjawiska nie będzie w tym roku zbyt duża – szacuje się, że pojawić się może ok. 100 "spadających gwiazd" na godzinę - powiedział PAP astronom dr Tomasz Banyś z Planetarium EC1 w Łodzi. (...)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C30541%2Czbliza-sie-noc-spadajacych-gwiazd.html
W niedzielę noc spadających gwiazd w Parku Śląskim
08.08.2018
Na noc spadających gwiazd, czyli wspólne podziwianie jednego z najbardziej spektakularnych rojów meteorów: Perseidów – zapraszają w najbliższą niedzielę naukowcy z Planetarium Śląskiego w Chorzowie.
Ponieważ od początku lipca br. trwa remont Planetarium, nocna obserwacja „spadających gwiazd” odbędzie się nie przy tym charakterystycznym obiekcie, lecz przed „Gołębnikiem”. To okrągły budynek, w którym tymczasowo mieści się siedziba naukowej placówki, znajdujący się w południowej części Parku Śląskiego. (...)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C30561%2Cw-niedziele-noc-spadajacych-gwiazd-w-parku-slaskim.html
The cautionary tail of Comet Swift–Tuttle
09/08/2018
(https://www.esa.int/var/esa/storage/images/esa_multimedia/images/2018/07/the_cautionary_tail_of_comet_swift_tuttle/17640419-1-eng-GB/The_cautionary_tail_of_Comet_Swift_Tuttle_node_full_image_2.jpg)
Comet Swift–Tuttle, formally 109P/Swift–Tuttle, is an enormous, icy comet on a 133 year orbit around the Sun, and the reason for the spectacular annual Perseids meteor showers on Earth.
This image shows the comet photographed on 4 April 1892 (top) and 6 April 1892 (bottom) by Professor EE Barnard, taken from Plate III in A Popular History of Astronomy in the nineteenth century by Agnes M Clerke (third edition), courtesy of Internet Archive.
Once a year, Earth passes through a section of Swift–Tuttle’s cometary tail — a cloud of particles ejected from the comet, most of which have been in this formation for a thousand years. As these tiny particles enter Earth’s atmosphere at extremely fast speeds, they burn up, resulting in the wonderful show that is a meteor shower.
Every year from the middle of July to late August, observers are treated to the spectacle of glowing cosmic debris, streaming across the night’s skies. This year the shower will peak from the evening of Sunday 12 August to the early hours of Monday 13 August. The Moon will be a new crescent moon, fortunately setting before the show really gets underway and so leaving the skies dark for what is set to be the best shower of 2018. (...)
https://www.esa.int/spaceinimages/Images/2018/07/The_cautionary_tail_of_Comet_Swift_Tuttle
-
Szczecin/ W niedzielę obserwacje Perseidów w Parku Kasprowicza
11.08.2018
Wypatrywanie Perseidów, prelekcje i pokaz filmów przygotowali dla mieszkańców szczecińscy miłośnicy astronomii. Wspólne obserwacje "spadających gwiazd" odbędą się w Parku Kasprowicza w niedzielę.
"To jedno z najbardziej efektownych zjawisk astronomicznych w ciągu roku. Przy dobrej pogodzie można się spodziewać nawet setki +spadających gwiazd+ na godzinę. Chcemy zaprosić mieszkańców do wspólnego oglądania tego widowiska" – powiedział PAP Marcin Biskupski ze szczecińskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Obserwacje odbędą się na Psiej Polanie w Parku Kasprowicza.
"Choć jest to właściwie centrum miasta, miejsce jest dobrze zaciemnione, co podczas obserwacji meteorów ma bardzo duże znaczenie" – wyjaśnił Biskupski. Organizatorzy zachęcają do przyniesienia ze sobą koców lub leżaków i ciepłego ubrania.
Na miejscu będzie można podejrzeć niebo przez teleskopy, m.in. przez największy amatorski teleskop w Polsce - "Sowę" o średnicy 60 cm i wysokości 2 m. Obserwacjom towarzyszyć będą "mini-prelekcje" na temat zjawiska oraz filmy o tematyce astronomicznej.
Perseidy to jeden z najbardziej regularnych rojów meteorów, którego orbita przecina się każdego roku z ziemską w dniach 17 lipca – 24 sierpnia. Związany jest z kometą 109P/Swift-Tuttle. Ziemia spotyka się z pozostawioną przez nią smugą gazu i pyłu, co powoduje zjawisko "spadających gwiazd".
Maksimum roju Perseidów obserwuje się pomiędzy 12 i 13 sierpnia. W ich przypadku radiant – miejsce, z którego zdają się wylatywać meteory, znajduje nad północno-wschodnim horyzontem, w gwiazdozbiorze Perseusza. Astronomowie radzą jednak "omiatać" wzrokiem całe niebo.
Szczecińskie obserwacje Perseidów na Psiej Polanie, w pobliżu Pomnika Czynu Polaków, rozpoczną się w niedzielę o godz. 21.
PAP - Nauka w Polsce, Elżbieta Bielecka
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C30596%2Cszczecin-w-niedziele-obserwacje-perseidow-w-parku-kasprowicza.html
-
Метеорный поток Персеиды засняли на фото
13 августа
На ночь с 12 на 13 августа пришелся пик активности метеорного потока Персеиды: каждый час в небе было видно около сотни "падающих звезд" .(...)
http://tass.ru/kosmos/5451727
More favorite Perseid meteor shower photos
By Deborah Byrd in ASTRONOMY ESSENTIALS | TODAY'S IMAGE | August 14, 2018
(http://en.es-static.us/upl/2018/08/perseid-8-13-2018-Nicholas-Holshouser-Blue-Ridge-Parkway-e1534244329534.jpg)
Nicholas Holshouser wrote: “The Jerry Lee Lewis Memorial ‘Great Ball of Fire’ Perseid meteor. Looking west towards the Great Smoky Mountains from an overlook on the Blue Ridge Parkway. Taken at 4:38 a.m. on August 13, 2018. The bright train was visible for over a minute and it formed a high vapor cloud and was visible above me for more than 20 minutes as it went overhead.”
(http://en.es-static.us/upl/2018/08/perseids-2018-Becky-Gillum-Blue-Ridge-Parkway-NC.jpg)
Here’s another one from the Blue Ridge Parkway, North Carolina. Becky Gillum wrote: “So, I’ve spent the last two nights chasing the Perseids … I’m so happy I caught 3 meteors on Saturday night/Sunday morning because Sunday night/Monday morning was a bust with the cloud cover. The Perseids over Price Lake, Julian Price Park, MP 296.7. This is a composite. The meteor on the left is as shot, the 2 meteors on the right were blended in from other shots later that night.”
(...)
http://earthsky.org/todays-image/photos-perseid-meteor-shower-2018
2018 05 08/09
(http://www.pkim.org/files/m20180508_194338_01.jpg)
19:43:38 UT, PFN01, Ostrowik
http://www.pkim.org/?q=pl/node/4362
-
Michigan , którego spadek zanotowano 17 stycznia 2018 , został w miarę dokładnie zbadany na podstawie danych zebranych przez różne instrumenty pomiarowe ( czujniki optyczne, mikrofony infradźwiękowe i sejsmometry) . M. in. instrument do mapowania błyskawic na GOES-16 zarejestrował impulsy w zakresie fal optycznych.
January 2018 Michigan meteor provides trove of scientific insights
August 20, 2018 by Jim Erickson
(https://news.umich.edu/wp-content/uploads/2018/08/january-2018-michigan-meteor-provides-trove-of-scientific-insights.png)
Seismogram of January 16, 2018 meteor recorded at the University of Michigan
ANN ARBOR—On the night of Jan. 16, 2018, a meteor burst in the skies over Michigan, producing a fireball that was seen by people across seven U.S. states and in Ontario province.
More than 600 sightings of the fireball were reported, along with reports of shaking and thunder-like rumbling. Numerous fragments were found on frozen, snow-covered lakes in the days after the event.
As exploding meteors go this one, which is known to researchers as the Michigan bolide, was relatively small and unremarkable. But it happened to pass over an unusually diverse and dense suite of sensors—cameras, seismometers and infrasound microphones—that recorded the burst.
As a result, the event is providing scientists with a bolide bonanza: a rare opportunity to use all three sensor types to pinpoint the time, location and height of the explosion and to calculate the amount of energy it released.
Researchers from the University of Michigan and the Scripps Institution of Oceanography report their multidisciplinary study of the event in a paper scheduled for online publication Aug. 21 in Seismological Research Letters.
The findings should help researchers refine their understanding of the 2,000 or so similar-sized and larger bolides that pass through Earth’s atmosphere each year. Those insights, in turn, could advance their understanding of the threat posed by larger near-Earth objects.
Bolides, sometimes called fireballs, are extremely bright meteors that burst in the atmosphere. The Michigan bolide exploded at 8:08 p.m. ET Jan. 16 (1:08 UTC Jan. 17).
“This event was unremarkable in the sense that small fragments of this size come into the atmosphere every day, pretty much,” said U-M seismologist and study co-author Jeroen Ritsema. The first author is Michael Hedlin of Scripps.
“But the fact that it went right over us and burst close to these seismic stations and infrasound microphones, that’s unusual and fortuitous. And it makes this event scientifically interesting,” said Ritsema, a professor in the Department of Earth and Environmental Science.
The Michigan bolide was streaking through space at more than 30,000 mph when it dove into the upper atmosphere at a steep angle. The rocky chunk of space debris exploded in the lower atmosphere, about 37 miles west of Detroit, at a height of 14 or 15 miles above the ground, the researchers calculated.
They estimated that the amount of energy released in the explosion was equivalent to 2.2 tons of TNT. For comparison, the atomic bomb dropped on Hiroshima exploded with an energy of about 15,000 tons of TNT.
Though it was a relatively small event, the burst was detected by seven seismic stations in Michigan, Ohio and Ontario, including the Ann Arbor seismic station on the U-M campus. Data from four of the seismometers was used to constrain the location and height of the burst.
A lightning-mapping instrument on NOAA’s GOES-16 satellite recorded the burst at optical wavelengths, as did numerous ground-level cameras in the region. And very-low-frequency sound waves were picked up by more than 50 infrasonic microphones in a regional network of seismic stations called the Central and Eastern United States Network.
The infrasonic microphones and the seismometers provided a location and time for the event that was consistent with data from the optical sensors.
Ritsema said the January event marks one of the few times that all three of these technologies—optical sensors, infrasound microphones and seismometers—detected the burst of a small bolide.
“One takeaway from this study is that with dense networks like this you can actually study these small and common events to better constrain their frequency and size,” he said. “The size and frequency relationships for these objects are not well known, primarily because we don’t have enough observations to conduct statistical analyses.”
The other authors, in addition to Ritsema and Hedlin, are U-M’s Eric Hetland and Catherine de Groot-Hedlin of Scripps. The work was supported by grants from the National Science Foundation.
The Seismological Research Letters paper is titled “A multidisciplinary study of the 17 January 2018 bolide terminal burst over southeast Michigan,” doi: 10.1785/0220180157.
https://news.umich.edu/january-2018-michigan-meteor-provides-trove-of-scientific-insights/
The Michigan meteor is the gift that keeps on giving for scientists
Keith Matheny Detroit Free Press Published 4:06 p.m. UTC Aug 20, 2018
(...) Meteors the size of Michigan's — about 2 yards in diameter — are far more common than, say, the 22-yard diameter meteor that exploded over Chelyabinsk, Russia, on Feb. 15, 2013, injuring nearly 1,500 people, primarily from shattering windows. (...)
Thousands of meteors the size of Michigan's or larger may fall across the globe in a year, the vast majority away from large numbers of witnesses or sophisticated scientific recording instruments. (...)
https://eu.freep.com/story/news/local/michigan/2018/08/20/michigan-meteor/1012325002/
Meteorite found by Michigan couple estimated to be worth more than $10,000
By ANDREA MILLER Feb 13, 2018, 5:26 PM ET
(https://s.abcnews.com/images/US/meteorite-auction-ht-1-thg-180213_6x7_992.jpg)
The recent meteorite from Michigan is up for auction at Christie's New York.
The meteorite will be on display and up for auction, among other other meteorites and space art, as part of Christie’s New York City series called "Deep Impact: Martian, Lunar and Other Rare Meteorites" on display from Feb. 7 to 14 at Rockefeller Center. In April, it will become part of an online auction.
https://abcnews.go.com/US/meteorite-found-michigan-couple-estimated-worth-10000/story?id=53046514
http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=3058.msg114334#msg114334
-
Najstarsze skały na Ziemi powstały pod wpływem upadków meteorytów
18.08.2018
Wyniki najnowszych badań przedstawionych w „Nature Geoscience” sugerują, że najstarsze wyewoluowane znane skały na naszej planecie najprawdopodobniej powstały na skutek bombardowania powierzchni przez planetoidy (asteroidy) lub meteoryty.
Najstarsze wyewoluowane skały granitowe na Ziemi, to liczące sobie 4,02 miliarda lat gnejsy z kompleksu gnejsów rzeki Acasta w północno-zachodniej Kanadzie, nazwane Idiwhaa, od terminu z języka ludu Tlicho (nazwa wywodzi się od określenia „starożytny” w języku tego ludu). Jednak skład tych skał różni się od typowej dawnej skorupy kontynentalnej. Różnice te oznaczają, że uformowały się w innym procesie.
Naukowcy z grupy, którą kierował dr Tim Johnson z Curtin University w Perth (Australia), użyli modelowania komputerowego, aby pokazać, że skały te wytworzyły się przez częściowe stopienie bogatych w żelazo, uwodnionych skał bazaltowych, w bardzo niskim ciśnieniu, odpowiadającym warunkom panującym w najwyższych kilku kilometrach skorupy ziemskiej.
Jak mówi dr Johnson, najłatwiej wytłumaczyć to przez upadki meteorytów, które dostarczyły energii potrzebnej do uzyskania wysokiej temperatury potrzebnej do stopienia skał. Symulacje komputerowe pokazały, że taki scenariusz jest fizycznie możliwy, a na dodatek musiało to być dość powszechne.
„Biorąc pod uwagę sporą ilość meteorytów około cztery miliardy lat temu, topnienie pod wpływem ich upadków mogło być dominującym mechanizmem tworzącym w tamtych czasach skały granitowe” - tłumaczy Johnson.
Naukowcy szacują, że stopieniu ulegały skały do 3 km w głąb górnej warstwy skorupy ziemskiej. Być może zbadane skały są jedynymi, które przetrwały do dzisiejszych czasów z tamtej epoki. Przypuszcza się, że w hadeiku i najwcześniejszych erach archaiku, czyli od około 4,5 miliarda do około 3,9 miliarda lat temu, miało miejsce intensywne bombardowanie Ziemi przez planetoidy (asteroidy), co powodowało topienie i przetwarzanie skał na powierzchni na skalę globalną.
Więcej na ten temat: https://www.nature.com/articles/s41561-018-0206-5.epdf?author_access_token=VidksO1cJab8OVR1mD1QZNRgN0jAjWel9jnR3ZoTv0OBIj2PN8NXu7ShpxQJdVbaejg7_EV13iMXwN_M4S8bv8ffRaiFW-bCrToH7YkG9JKLN2lalVdV5SDrE0j5vFNHcGSvKw-gxQsxlKlwNO28OA%3D%3D
(PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C30649%2Cnajstarsze-skaly-na-ziemi-powstaly-pod-wplywem-upadkow-meteorytow.html
Meteorite bombardment likely to have created the Earth's oldest rocks
Date: August 14, 2018
Source: Goldschmidt Conference
(...) Scientists have found that 4.02-billion-year-old silica-rich felsic rocks from the Acasta River, Canada -- the oldest rock formation known on Earth -- probably formed at high temperatures and at a surprisingly shallow depth of the planet's nascent crust. The high temperatures needed to melt the shallow crust were likely caused by a meteorite bombardment around half a billion years after the planet formed. This melted the iron-rich crust and formed the granites we see today. These results are presented for the first time at the Goldschmidt conference in Boston (14 August), following publication in the peer-reviewed journal Nature Geoscience. (...)
We estimate that rocks within the uppermost 3km of mafic crust would have been melted in producing the rocks we see today. We think that these ancient felsic rocks would have been very common, but the passage of 4 billion years, and the development of plate tectonics, means that almost nothing remains. (...)
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/08/180813113334.htm
-
Chondryt węglowy Y-793261 znaleziony na Antarktydzie w 1979 może swym składem być podobny do 162173 Ryugu .
Przebadany meteoryt charakteryzuje się cechami wskazującymi na kondensację krzemionki w dysku protoplanetarnym.
Summary: Scientists discovered silica mineral quartz in a primitive meteorite, becoming the first in the world to present direct evidence of silica condensation within the solar protoplanetary disk. They also found ultrarefractory scandium- and zirconium-bearing minerals in the meteorite, which implies that the minerals condensed from nebular gas over a wide temperature range.
https://www.sciencedaily.com/releases/2018/08/180822091025.htm
Crystalline silica in meteorite brings scientists closer to understanding solar evolution
August 23, 2018, Waseda University
(https://www.waseda.jp/top/assets/uploads/2018/07/fig1-1-768x427.jpg)
Image of the solar protoplanetary nebula. The image on the left is the structure of crystalline silica, and on the right is an electron micrograph of the amoeboid olivine aggregate the research team found in the primitive meteorite, Yamato-793261. (©NASA/JPL-Caltech)
A multi-institutional team of researchers has discovered silica mineral quartz in a primitive meteorite, comprising direct evidence of silica condensation within the solar protoplanetary disk, and offering new clues to understanding solar formation and evolution. Though previous infrared spectroscopic observations have suggested the existence of silica in young and newly formed T Tauri stars as well as in asymptotic giant branch (AGB) stars in their last phase of life, no evidence of gas-solid condensation of silica had been found in other primitive meteorites from the early stages of the solar system.
The scientists studied the primitive meteorite Yamato-793261 (Y-793261), a carbonaceous chondrite collected from an ice field near the Yamato Mountains during the 20th Japan Antarctic Research Expedition in 1979.
"The degree of crystallinity of organic matter in Y-793261 shows that it did not undergo thermal metamorphism," explains Timothy Jay Fagan, professor of geochemistry at Waseda University. "This confirms that Y-793261 preserves minerals and textures of its nebular origin, providing us with records of the early solar system."
A major component of chondrites includes refractory inclusions, which form at high temperatures and are the oldest solar system solids dated. Refractory inclusions can be subdivided into calcium-aluminum-rich inclusions (CAIs) and amoeboid olivine aggregates (AOAs). The research team found an AOA in Y-793261 containing typical AOA minerals and ultra-refractory (very high temperature) scandium- and zirconium-bearing minerals, along with the quartz (which forms at comparatively lower temperature). "Such variety in minerals implies that the AOA condensed from nebular gas to solid over a wide temperature range from approximately 1500–900°C," Professor Fagan says.S "This aggregate is the first of its kind to be found in our solar system."
(https://www.waseda.jp/top/assets/uploads/2018/07/fig2.jpg)
Primitive meteorite Y-793261. Credit: Waseda University
They also found that the quartz in the AOA has an oxygen isotopic composition close to the sun's. This isotopic composition is typical of refractory inclusions in general, which indicates that refractory inclusions formed close to the protosun (approximately 0.1 AU, or 1/10 of the distance from the Earth to the sun). The fact that the quartz in the Y-793261 shares this isotopic composition indicates that the quartz formed in the same setting in the solar nebula. However, silica condensation from solar nebula gas is hypothetically impossible if minerals and gas remain in equilibrium during condensation. This finding serves as evidence that the AOA formed from a rapidly cooling gas. As silica-poor minerals condensed from the gas, the gas changed composition, becoming more silica-rich, until the quartz became stable and crystallized.
Professor Fagan says that the origin of Y-793261 is most likely an astronomical object near 162173 Ryugu (commonly known as Ryugu), an asteroid named after a dragon's palace from an old Japanese folktale. Currently being investigated by the Japanese spacecraft Hayabusa 2, Ryugu may share the same properties as Y-793261 and potentially provide more records on the early solar system. "By combining ongoing research on meteorites with new results from Ryugu, we hope to better understand the thermal events and transfers of mass that occurred during the beginning stages of our solar system."
This study was published online in Proceeding of the National Academy of Sciences of the United States of America (PNAS) on July 2, 2018 (EST).
https://www.waseda.jp/top/en-news/60739
-
Największy brazylijski meteoryt przetrwał pożar muzeum w Rio de Janeiro, w którym go przechowywano:
fter a catastrophic fire blazed through the National Museum of Brazil on Sunday (Sept. 2), destroying many of the institution's 20 million artifacts, the museum's meteorites were some of the few relics left standing.
Among the space rocks that survived the blaze is the Bendegó meteorite, which is the largest meteorite ever found on Brazilian soil. The iron-nickel meteorite is one of about a dozen meteorites housed at the museum.
Discovered by a cattle farmer near the town of Monte Santo in the Brazilian state of Bahia in 1784, the Bendegó meteorite weighs about 11,600 lbs. (5,260 kilograms). That's more than twice as much as an average car, all packed into a space rock the size of a motorcycle. At the time of the object's discovery, it was the second-largest meteorite ever found
https://www.space.com/41710-bendego-meteorite-survives-brazil-museum-fire.html
-
A meteorite hit the moon during Monday’s total lunar eclipse
22 January 2019
(https://images.newscientist.com/wp-content/uploads/2019/01/22105427/impact-flash-with-arrow.jpg)
(...) Jose Maria Madiedo at the University of Huelva in Spain has confirmed that the impact is genuine. For years, he and his colleagues have been hoping to observe a meteorite impact on the moon during a lunar eclipse, but the brightness of these events can make that very difficult – lunar meteorite impacts have been filmed before, but not during an eclipse. (...)
https://www.youtube.com/watch?v=FNvfBCu-jjI
https://www.newscientist.com/article/2191526-a-meteorite-hit-the-moon-during-mondays-total-lunar-eclipse/
-
Meteoryt starszy niż Ziemia
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 28 STYCZNIA 2019
(https://kosmonauta.net/wp-content/uploads/2019/01/meteoryt-australia-2015-001.jpg)
Odnaleziony meteoryt / Credits - Curtin University
Meteoryt, który spadł w listopadzie 2015 roku w Australii, okazał się być starszy niż Ziemia.
Dwudziestego siódmego listopada 2015 roku w południowej Australii spadł meteoryt. Zjawisko było obserwowane, w tym przez australijską sieć bolidów, co pozwoliło na wyznaczenie miejsca spadku. Meteoryt udało się zlokalizować pod koniec grudnia. Ten meteoryt, o masie około 1,7 kg, zaledwie kilka dni później mógłby być znacznie trudniejszy do wykrycia, gdyż spodziewane deszcze mogłyby przykryć region spadku grubszą warstwą mułu. W poszukiwaniach brali udział australijscy naukowcy z Curtin University.
Po pierwszych badaniach meteoryt okazał się być chondrytem, czyli kamiennym meteorytem. Dalsza analiza tego meteorytu wykazała, że wiek tego meteorytu to przynajmniej 4,5 miliarda lat. Innymi słowy, jest bardzo prawdopodobne, że ten meteoryt powstał jeszcze zanim Ziemia się uformowała. (...)
https://kosmonauta.net/2019/01/meteoryt-starszy-niz-ziemia/#prettyPhoto
https://www.abc.net.au/news/2016-01-06/ancient-meteorite-found-at-lake-eyre-by-curtin-university-team/7071952
-
Dwudziestego siódmego listopada 2015 roku w południowej Australii spadł meteoryt. Zjawisko było obserwowane, w tym przez australijską sieć bolidów, co pozwoliło na wyznaczenie miejsca spadku. Meteoryt udało się zlokalizować pod koniec grudnia. Ten meteoryt, o masie około 1,7 kg, zaledwie kilka dni później mógłby być znacznie trudniejszy do wykrycia, gdyż spodziewane deszcze mogłyby przykryć region spadku grubszą warstwą mułu. W poszukiwaniach brali udział australijscy naukowcy z Curtin University.
Tak duży meteoryt, musiał zrobić dość spory krater w ziemi, są jakieś zdjęcia tego krateru?
-
Dwudziestego siódmego listopada 2015 roku w południowej Australii spadł meteoryt. Zjawisko było obserwowane, w tym przez australijską sieć bolidów, co pozwoliło na wyznaczenie miejsca spadku. Meteoryt udało się zlokalizować pod koniec grudnia. Ten meteoryt, o masie około 1,7 kg, zaledwie kilka dni później mógłby być znacznie trudniejszy do wykrycia, gdyż spodziewane deszcze mogłyby przykryć region spadku grubszą warstwą mułu. W poszukiwaniach brali udział australijscy naukowcy z Curtin University.
Tak duży meteoryt, musiał zrobić dość spory krater w ziemi, są jakieś zdjęcia tego krateru?
Zbyt mały , by po wyhamowaniu atmosferycznym było to możliwe.
Observations from the air turned out to be critical as the impact site had deteriorated from rain.
Tutaj o szkodach spowodowanych przez meteoryty większe od tutaj prezentowanego:
Throughout history there have been reports of stones falling from the sky, but the scientific community did not recognize the extraterrestrial origin of meteorites until the 1700s. Within recent history meteorites have even hit humans-
1938 - a small meteorite crashed through the roof of a garage in Illinois
1954 - A 5kg meteorite fell through the roof of a house in Alabama.
1992 - A small meteorite demolished a car near New York City.
2003 - A 20 kg meteorite crashed through a 2 story house in uptown New Orleans
2003 - A shower of meteorites destroyed several houses and injured 20 people in India
http://www.tulane.edu/~sanelson/Natural_Disasters/impacts.htm
O największych kraterach uderzeniowych na Ziemi:
https://www.livescience.com/45126-biggest-impact-crater-earth-countdown.html
-
Tak a propos- chyba nie ma żadnej strony czy bazy danych dotyczącej spadków świeżych meteorytów? (Oczywiście tylko tych, które się udało złapać :) ).
-
Na tej stronie lista spadków w obecnym stuleciu:
21st Century Meteorite Witnessed Falls
2018
Jan 16, 2018 - Hamburg (H4 chondrite) : Michigan USA
Feb 16, 2018 - Ablaketka (H5 chondrite) : Kazakhstan
Mar 07, 2018 - "Grays Harbor" (unofficial) (unknown type) : Pacific Ocean (Washington coast, USA)
Apr 19, 2018 - Aba Panu (L3-6 chondrite) : Nigeria
Jun 01, 2018 - Mangui (L6 chondrite) : China (Hammer)
Jun 02, 2018 - "Central Kalahari" (unofficial) (unknown type) : Botswana
Jun 21, 2018 - Ozerki (L6 chondrite) : Russia
Jul 10, 2018 - Renchen (L5-6 chondrite) : Germany
Jul 27, 2018 - "Glendale" (unofficial) (ordinary chondrite?) : Arizona USA
July 27, 2018 - "Benenitra" (L6 chondrite) : Madagascar
Aug 12-17?, 2018 - "Bhakkar" (unofficial) (ordinary chondrite?) : Pakistan
Aug 21, 2018 - Gueltat Zemmour (L4 chondrite) : Morocco
Sep 26, 2018 - "Komaki" (unofficial) (ordinary chondrite) : Japan (Hammer)
http://galactic-stone.com/pages/falls
-
(http://www.woreczko.pl/meteorites/falls/Falls-y1800-2000.gif)
Pożyteczne linki dotyczące meteorytów:
http://www.woreczko.pl/meteorites/falls/c_Falls.htm
https://www.lpi.usra.edu/meteor/metbull.php
https://curator.jsc.nasa.gov/antmet/amn/amn.cfm#n412
-
Niespodziewane uderzenie w Kube:
http://en.granma.cu/cuba/2019-02-11/new-revelations-about-vinales-meteorite
Z powazaniem
Adam Przybyla
-
Odkryto cmentarzysko ofiar kataklizmu sprzed 66 mln lat.
66 million-year-old deathbed linked to dinosaur-killing meteor
By Robert Sanders, Media relations| MARCH 29, 2019
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/inundation750.jpg)
A meteor impact 66 million years ago generated a tsunami-like wave in an inland sea that killed and buried fish, mammals, insects and a dinosaur, the first victims of Earth’s last mass extinction event. The death scene from within an hour of the impact has been excavated at an unprecedented fossil site in North Dakota. (Graphics and photos courtesy of Robert DePalma)
The beginning of the end started with violent shaking that raised giant waves in the waters of an inland sea in what is now North Dakota.
Then, tiny glass beads began to fall like birdshot from the heavens. The rain of glass was so heavy it may have set fire to much of the vegetation on land. In the water, fish struggled to breathe as the beads clogged their gills.
The heaving sea turned into a 30-foot wall of water when it reached the mouth of a river, tossing hundreds, if not thousands, of fresh-water fish — sturgeon and paddlefish — onto a sand bar and temporarily reversing the flow of the river. Stranded by the receding water, the fish were pelted by glass beads up to 5 millimeters in diameter, some burying themselves inches deep in the mud. The torrent of rocks, like fine sand, and small glass beads continued for another 10 to 20 minutes before a second large wave inundated the shore and covered the fish with gravel, sand and fine sediment, sealing them from the world for 66 million years.
This unique, fossilized graveyard — fish stacked one atop another and mixed in with burned tree trunks, conifer branches, dead mammals, mosasaur bones, insects, the partial carcass of a Triceratops, marine microorganisms called dinoflagellates and snail-like marine cephalopods called ammonites — was unearthed by paleontologist Robert DePalma over the past six years in the Hell Creek Formation, not far from Bowman, North Dakota. The evidence confirms a suspicion that nagged at DePalma in his first digging season during the summer of 2013 — that this was a killing field laid down soon after the asteroid impact that eventually led to the extinction of all ground-dwelling dinosaurs. The impact at the end of the Cretaceous Period, the so-called K-T boundary, exterminated 75 percent of life on Earth.
“This is the first mass death assemblage of large organisms anyone has found associated with the K-T boundary,” said DePalma, curator of paleontology at the Palm Beach Museum of Natural History in Florida and a doctoral student at the University of Kansas. “At no other K-T boundary section on Earth can you find such a collection consisting of a large number of species representing different ages of organisms and different stages of life, all of which died at the same time, on the same day.”
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/fish750.jpg)
Fossilized fish piled one atop another, suggesting that they were flung ashore and died stranded together on a sand bar after the seiche withdrew.
In a paper to be published next week in the journal Proceedings of the National Academy of Sciences, he and his American and European colleagues, including two University of California, Berkeley, geologists, describe the site, dubbed Tanis, and the evidence connecting it with the asteroid or comet strike off Mexico’s Yucatan Peninsula 66 million years ago. That impact created a huge crater, called Chicxulub, in the ocean floor and sent vaporized rock and cubic miles of asteroid dust into the atmosphere. The cloud eventually enveloped Earth, setting the stage for Earth’s last mass extinction.
“It’s like a museum of the end of the Cretaceous in a layer a meter-and-a-half thick,” said Mark Richards, a UC Berkeley professor emeritus of earth and planetary science who is now provost and professor of earth and space sciences at the University of Washington.
Richards and Walter Alvarez, a UC Berkeley Professor of the Graduate School who 40 years ago first hypothesized that a comet or asteroid impact caused the mass extinction, were called in by DePalma and Dutch scientist Jan Smit to consult on the rain of glass beads and the tsunami-like waves that buried and preserved the fish. The beads, called tektites, formed in the atmosphere from rock melted by the impact.
Tsunami vs. seiche
Richards and Alvarez determined that the fish could not have been stranded and then buried by a typical tsunami, a single wave that would have reached this previously unknown arm of the Western Interior Seaway no less than 10 to 12 hours after the impact 3,000 kilometers away, if it didn’t peter out before then. Their reasoning: The tektites would have rained down within 45 minutes to an hour of the impact, unable to create mudholes if the seabed had not already been exposed.
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/AlvarezDePalma750.jpg)
Walter Alvarez and Robert DePalma at the Tanis outcrop in North Dakota.
Instead, they argue, seismic waves likely arrived within 10 minutes of the impact from what would have been the equivalent of a magnitude 10 or 11 earthquake, creating a seiche (pronounced saysh), a standing wave, in the inland sea that is similar to water sloshing in a bathtub during an earthquake. Though large earthquakes often generate seiches in enclosed bodies of water, they’re seldom noticed, Richards said. The 2011 Tohoku quake in Japan, a magnitude 9.0, created six-foot-high seiches 30 minutes later in a Norwegian fjord 8,000 kilometers away.
“The seismic waves start arising within nine to 10 minutes of the impact, so they had a chance to get the water sloshing before all the spherules (small spheres) had fallen out of the sky,” Richards said. “These spherules coming in cratered the surface, making funnels — you can see the deformed layers in what used to be soft mud — and then rubble covered the spherules. No one has seen these funnels before.”
The tektites would have come in on a ballistic trajectory from space, reaching terminal velocities of between 100 and 200 miles per hour, according to Alvarez, who estimated their travel time decades ago.
“You can imagine standing there being pelted by these glass spherules. They could have killed you,” Richards said. Many believe that the rain of debris was so intense that the energy ignited wildfires over the entire American continent, if not around the world.
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/ejectaspherule750.jpg)
Tektites, 1 millimeter spheres of glass, recovered from the Tanis fossil bed.
“Tsunamis from the Chicxulub impact are certainly well-documented, but no one knew how far something like that would go into an inland sea,” DePalma said. “When Mark came aboard, he discovered a remarkable artifact — that the incoming seismic waves from the impact site would have arrived at just about the same time as the atmospheric travel time of the ejecta. That was our big breakthrough.”
At least two huge seiches inundated the land, perhaps 20 minutes apart, leaving six feet of deposits covering the fossils. Overlaying this is a layer of clay rich in iridium, a metal rare on Earth, but common in asteroids and comets. This layer is known as the K-T, or K-Pg boundary, marking the end of the Cretaceous Period and the beginning of the Tertiary Period, or Paleogene.
Iridium
In 1979, Alvarez and his father, Nobelist Luis Alvarez of UC Berkeley, were the first to recognize the significance of iridium that is found in 66 million-year-old rock layers around the world. They proposed that a comet or asteroid impact was responsible for both the iridium at the K-T boundary and the mass extinction.
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/trio750.jpg)
Jan Smit, Mark Richards and Walter Alvarez at the North Dakota site of dinosaur-killing meteor’s first victims.
The impact would have melted the bedrock under the seafloor and pulverized the asteroid, sending dust and melted rock into the stratosphere, where winds would have carried them around the planet and blotted out the sun for months, if not years. Debris wold have rained down from the sky: not only tektites, but also rock debris from the continental crust, including shocked quartz, whose crystal structure was deformed by the impact.
The iridium-rich dust from the pulverized meteor would have been the last to fall out of the atmosphere after the impact, capping off the Cretaceous.
“When we proposed the impact hypothesis to explain the great extinction, it was based just on finding an anomalous concentration of iridium — the fingerprint of an asteroid or comet,” said Alvarez. “Since then, the evidence has gradually built up. But it never crossed my mind that we would find a deathbed like this.”
Key confirmation of the meteor hypothesis was the discovery of a buried impact crater, Chicxulub, in the Caribbean and off the coast of the Yucatan in Mexico, that was dated to exactly the age of the extinction. Shocked quartz and glass spherules were also found in K-Pg layers worldwide. The new discovery at Tanis is the first time the debris produced in the impact was found along with animals killed in the immediate aftermath of the impact.
http://www.youtube.com/watch?v=EpNMHwnxpC8
https://www.youtube.com/watch?v=EpNMHwnxpC8&feature=youtu.be
Robert DePalma excavating at the Tanis fossil site in North Dakota.
“And now we have this magnificent and completely unexpected site that Robert DePalma is excavating in North Dakota, which is so rich in detailed information about what happened as a result of the impact,” Alvarez said. “For me, it is very exciting and gratifying!”
Tektites
Jan Smit, a retired professor of sedimentary geology from Vrije Universiteit in Amsterdam in The Netherlands who is considered the world expert on tektites from the impact, joined DePalma to analyze and date the tektites from the Tanis site. Many were found in near perfect condition embedded in amber, which at the time was pliable pine pitch.
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/logandfish750.jpg)
Fish carcasses and two logs tossed together by the seiche created by seismic waves from the meteor impact.
“I went to the site in 2015 and, in front of my eyes, he (DePalma) uncovered a charred log or tree trunk about four meters long which was covered in amber, which acted as sort of an aerogel and caught the tektites when they were coming down,” Smit said. “It was a major discovery, because the resin, the amber, covered the tektites completely, and they are the most unaltered tektites I have seen so far, not 1 percent of alteration. We dated them, and they came out to be exactly from the K-T boundary.”
The tektites in the fishes’ gills are also a first.
“Paddlefish swim through the water with their mouths open, gaping, and in this net, they catch tiny particles, food particles, in their gill rakers, and then they swallow, like a whale shark or a baleen whale,” Smit said. “They also caught tektites. That by itself is an amazing fact. That means that the first direct victims of the impact are these accumulations of fishes.”
Smit also noted that the buried body of a Triceratops and a duck-billed hadrosaur proves beyond a doubt that dinosaurs were still alive at the time of the impact.
“We have an amazing array of discoveries which will prove in the future to be even more valuable,” Smit said. “We have fantastic deposits that need to be studied from all different viewpoints. And I think we can unravel the sequence of incoming ejecta from the Chicxulub impact in great detail, which we would never have been able to do with all the other deposits around the Gulf of Mexico.”
(https://news.berkeley.edu/wp-content/uploads/2019/03/fishtail750.jpg)
A perfectly preserved fish tail from Tanis deposit.
“So far, we have gone 40 years before something like this turned up that may very well be unique,” Smit said. “So, we have to be very careful with that place, how we dig it up and learn from it. This is a great gift at the end of my career. Walter sees it as the same.”
Co-authors with DePalma, Smit, Richards and Alvarez are David Burnham of the University of Kansas, Klaudia Kuiper of Vrije Universiteit, Phillip Manning of Manchester University in the United Kingdom, Anton Oleinik of Florida Atlantic University, Peter Larson of the Black Hills Institute of Geological Research in South Dakota, Florentin Maurrasse of Florida International University, Johan Vellekoop of Katholieke Universiteit Leuven in Belgium and Loren Gurche of the Palm Beach Museum of Natural History.
https://news.berkeley.edu/2019/03/29/66-million-year-old-deathbed-linked-to-dinosaur-killing-meteor/
Zwęglone kości dinozaurów świadectwem zagłady sprzed 66 mln lat
06.04.2019
Zwęglone kości dinozaurów i innych zwierząt są świadectwem wymierania wywołanego uderzeniem w Ziemię planetoidy 66 mln lat temu. Zwierzęta, których szczątki odnaleziono, mogły zginąć kilka chwil po uderzeniu – informują naukowcy na łamach pisma „PNAS”.
Na stanowisku paleontologicznym w Dakocie Północnej (USA) odkryto szczątki roślin i zwierząt, w tym dinozaurów, ssaków, ryb i owadów, zwęglone w wyniku uderzenia w Ziemię planetoidy, która 66 mln lat temu wywołała wielkie wymieranie.
Uderzyła ona w półwysep Jukatan, a pozostałością jest krater Chicxulub. W wyniku kosmicznej kolizji i jej następstw doszło do wyginięcia 75 proc. organizmów ziemskich.
Zdaniem naukowców jest to najbogatsze stanowisko paleontologiczne z przełomu kredy i trzeciorzędu.
Skamieniałości ryb znajdują się jedna nad drugą, co może oznaczać, że ryby wyrzuciła na brzeg wysoka, nagła fala, która podniosła się wskutek trzęsienia ziemi. Po tym nastąpił intensywny deszcz gorącego, drobnego szkliwa wulkanicznego. Mógł on spowodować pożary roślin na ogromnych obszarach. Następna wysoka fala przyniosła piach i żużel, które grubą warstwą przykryły wyrzucone na brzeg ryby.
Obok znajdują się zwęglone pnie drzew, szczątki ssaków, mozazaura, owady, fragmenty ciała triceratopsa oraz drobne zwierzęta morskie.
Stanowisko odkrył w 2013 r. paleontolog Robert DePalma, od tego czasu prowadzone są na nim prace badawcze. W najnowszym artykule naukowcy z międzynarodowego zespołu dowodzą, że istniało bezpośrednie powiązanie między stanowiskiem w Dakocie Północnej a uderzeniem w półwysep Jukatan.
Naukowcy z międzynarodowego zespołu badali m.in. wulkaniczne drobne szkliwo, zwane tektytami, które spadało do wody. Część tego szkliwa zachowała się m.in. w bursztynie, kiedy wpadła do kropli żywicznych na drzewach. Inne ziarna szkliwa wpadły do wody. Naukowcy zaobserwowali, że jednymi z pierwszych ofiar tego gorącego deszczu były ryby, takie jak jesiotry, które nałykały się tektytów w wodzie.
Więcej: https://news.berkeley.edu/2019/03/29/66-million-year-old-deathbed-linked-to-dinosaur-killing-meteor/ (PAP)
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C33475%2Czweglone-kosci-dinozaurow-swiadectwem-zaglady-sprzed-66-mln-lat.html
-
Niesamowite odkrycie! To jak zapis filmu z przebiegu katastrofy! To nie martwy krater na Jukatanie ale jakby żywy i dynamiczny zapis Dies Irae w skałach!
-
Akurat mija 20 lat od ukazania się po polsku książki, która niczym dobry kryminał przybliża hipotezę tej zagłady.
https://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=15059
http://lubimyczytac.pl/ksiazka/60053/dinozaury-i-krater-smierci
https://en.wikipedia.org/wiki/T._Rex_and_the_Crater_of_Doom
-
Witam, dziś o godź 02.05 potężny bolid się pojawił. Na północnym niebie, tak z Wielkiej Niedzwiedzicy na cefeusza leciał. Zielone światło było tak intensywne , że oświetliło okolice. Rozpadł się na dwa mniejsze kawałki i na koniec był niezły rozbłysk. A mój cień poruszający się i to światło rozbiło mnie na atomy :)
Miał ktoś przyjemność jeszcze to zjawisko zaobserwować?
-
Witam tym razem w dziale z meteorami :)
Jak zwykle wybrałam się na zorzę, ale uchwyciłam meteor. Zdjęcie na tyle mi się spodobało, że postanowiłam wysłać je na konkurs, który organizuje tutejszy (islandzki) klub astronomiczny. Fotka przerobiona na HDR, zrobiona 2 marca (o 22:00) i z tego co sprawdzałam meteor należy do roju Delta Leonidy (aktywność od 2.02 do 15.03, maks. wypada na 26.02). Zdjęcie robione na wschód. Ponieważ nie jest to jakiś szczególnie aktywny rój, brałam jeszcze pod uwagę Wirginidy, ale jest on w gwiazdozbiorze Panny, który był pod horyzontem. Dobrze kombinuję? ;)
-
Meteor jak meteor, ale pejzaż powalający!!!
-
Wspaniałe! :)
-
Piękne zdjęcie B-)
-
Dzięki bardzo!
Oczywiście pejzaż piękny, ale skupiłam się na meteorze, ponieważ tematyka zdjęcia ma być astro. Zależało mi na określeniu tego meteora, ale wszystko mówi, że to delta leonid. Tak też zatytułowałam zdjęcie, w razie czego zwalę na was ;D :D ::)
-
Mmmm... Zacne!
Gratulacje. Nad którym z wodospadów go złapałaś, Seljalandsfoss? Czy jakiś inny, mało znany? Nim powiększyłem fotkę, w pierwszej chwili myślałem o Skogar, ale kształt klifu i kaskady mi nie pasuje ;)
Pozdrawiam
-J.
-
Witaj Jarku :)
Tak, jest to Seljalandsfoss. Jest w tej chwili oświetlony i świetnie to wygląda na zdjęciach. Jest jeszcze jeden w taki sposób oświetlony, ale mniej okazały i dalej od Reykjaviku (jadąc cały czas jedynką na południe). Gdyby tak Skogafoss oświetlili... hmmm :)
-
Tunguska Revisited: 111-Year-Old Mystery Impact Inspires New, More Optimistic Asteroid Predictions
June 26, 2019
Every single day, many tons of tiny rocks – smaller than pebbles – hit the Earth’s atmosphere and disintegrate. Between frequent shooting stars we wish on in the night sky and the massive extinction-level asteroids that we hope we never see, there is a middle ground of rocks sized to make it through the atmosphere and do serious damage to a limited area. Now, new research from NASA indicates that the impacts of these mid-size rocks may be less frequent than previously thought.
The research revealed that such relatively small but regionally devastating impacts happen on the order of millennia – not centuries, as previously thought. In addition, the new research has pushed forward our knowledge about the complex processes that determine how large rocks from space break up when entering Earth’s atmosphere. (...)
The most promising candidate was a stony (not icy) body, between 164 and 262 feet in diameter, entering the atmosphere at around 34,000 miles per hour, depositing the energy of a 10 to 30 megaton explosion, equivalent to the blast energy of the 1980 Mount St. Helens eruption, at 6 to 9 miles altitude. When combined with the most recent asteroid population estimates, the researchers concluded the average interval between such impacts to be on the order of millennia – not centuries as had been thought previously, based on prior population and smaller size estimates. (...)
https://www.nasa.gov/feature/ames/tunguska-revisited-111-year-old-mystery-impact-inspires-new-more-optimistic-asteroid
-
Międzynarodowy Dzień Planetoid 2019
27 cze 2019
(...) W tym roku nie zabraknie także Asteroid Day LIVE - 24-godzinnej transmisji na żywo, która 28 czerwca będzie kulminacją tegorocznych obchodów Międzynarodowego Dnia Planetoid. Program sponsorowany przez SES, BCE, a także rząd Luksemburga, poprowadzą wybitni dziennikarze, a wśród gości w studio znajdą się znani astronauci, badacze kosmosu oraz naukowcy zajmujący się planetoidami. – W SES cenimy technologię jako narzędzie, które może pozytywnie wpływać na życie ludzi i je zmieniać – powiedział Ruy Pinto, Chief Technology Officer w SES – Jesteśmy dumni z tego, że jako partner Asteroid Day 2019 bierzemy udział w niesamowitej akcji, której celem jest edukacja dotycząca asteroid, a także budowanie świadomości zarówno o zagrożeniach, których przyczyną mogą one się stać, jak i korzyściach, które w przyszłości być może będziemy czerpać z zasobów planetoid. Dzięki wykorzystaniu 5 satelitów SES, co gwarantuje globalny zasięg Asteroid Day 2019, wszystkie transmisje dotrą do milionów ludzi na całym świecie. (...)
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/miedzynarodowy-dzien-planetoid-2019
http://www.wykop.pl/ramka/5020879/miedzynarodowy-dzien-planetoid-2019/
-
Czyli ten Dzień Planetoid już za nami? :(
-
Na to wygląda.
Na podstawie dostępnych podstawowych i odpowiednich stron zabrakło chyba polskich akcentów.
A dzisiejszy rocznicowy i na dodatek wolny dla większości ludzi dzień od pracy powinien sprzyjać aktywności edukacyjnej.
Materiał z 2015 https://www.focus.pl/artykul/dzien-asteroid-juz-30-czerwca
z 2018
https://www.youtube.com/watch?v=hQjiIrI-KI0
-
To może się zorganizujemy lepiej na 2020 rok? :)
-
Asteroidy obchodzą swoje święto
26.06.2019 Marek Matacz
30 czerwca świat obchodzi Asteroid Day - ustanowiony przez ONZ, z inicjatywy m.in. Briana Maya czy astronauty Apollo 9 Rusty’ego Schweickarta dzień poświęcony planetoidom. Tymczasem kolejne misje wyruszają, aby te kosmiczne obiekty badać i sprawdzać możliwości obrony planety, gdyby któryś z nich nam zagroził.
W 1908 roku, 30 czerwca, w środkowej Syberii, niedaleko rzeki Podkamienna Tunguzka doszło do słyszalnej z tysiąca kilometrów detonacji. Prawdopodobnie na wysokości kilku kilometrów eksplodowała asteroida (mogła to być także kometa). Teraz, w upamiętniającym to wydarzenie dniu, obchodzony jest ustanowiony w 2015 roku Asteroid Day. Do jego powstania przyczyniły się takie osoby, jak słynny gitarzysta grupy Queen i fizyk dr Brian May czy uczestnik lotu Apollo 9 Rusty Schweickart. Cel - promowanie świadomości i dostarczanie wiedzy na temat znaczenia asteroid dla Układu Słonecznego, w tym Ziemi.
W tym roku organizatorzy zapowiadają fascynującą przygodę. Dla wszystkich, od piątku dostępna będzie kilkudniowa transmisja Asteroid Day Live (program: https://asteroidday.org/broadcast-schedule/). Udział zapowiedzieli pochodzący z różnych krajów eksperci (np. dyrektor generalny ESA), przedstawiciele rządów oraz astronauci. Warto też przyjrzeć się bazie nagrań z poprzednich lat oraz przygotowanej przez organizatorów serii „Scientists Rock”. W kilku niedługich odcinkach, w serii tej, przy narracji znanego astrofizyka Neila deGrasse Tysona, o planetoidach opowiadają naukowcy, astronauci i muzycy (można zobaczyć np. Petera Gabriela).
W związku z Asteroid Day w wielu krajach będą organizowane lokalne wydarzenia (https://asteroidday.org/events/?tribe_eventcategory=2&tribe_event_display=past).
Dlaczego asteroidy są tak istotne? Powodów można przedstawić kilka. To ciała, które miały kolosalny udział w powstawaniu Ziemi, a ich skład i budowa wiele mogą powiedzieć o początkach i historii Układu Słonecznego. Potencjalnie mogą też posłużyć jako źródło kluczowych dla cywilizacji surowców.
Niestety, stanowią też potencjalne zagrożenie. Uważa się np., że uderzenie dużej asteroidy przed 66 mln lat odegrało ogromną rolę w tzw. wielkim wymieraniu pod koniec okresu kredowego, kiedy to wyginęły m.in. nieptasie dinozaury.
Nie dziwi więc, że asteroidy stanowią cel ambitnych misji kosmicznych. Sondy wielokrotnie już przelatywały obok różnych planetoid, fotografując je i badając. Ba, ludzkość ma na koncie nawet lądowania na tego typu ciałach. Już w 2005 roku na asteroidzie Itokawa dokonał tego japoński próbnik Hayabusa, który pięć lat później dostarczył na Ziemię próbki pobrane w trakcie karkołomnego manewru. Zebrany wtedy materiał nadal jest analizowany. Po tym sukcesie Japońska Agencja Badań Kosmicznych wysłała sondę Hayabusa 2, która w 2018 r. wylądowała na planetoidzie Ryugu, aby pobrać próbki materiału. Na Ziemię ma powrócić w 2020 roku. W tym samym roku sonda OSIRIS-REx NASA ma pobrać próbki z asteroidy Bennu i dostarczyć je trzy lata później.
Tymczasem specjaliści szacują, że aż 10 mln obiektów, w tym asteroid o wielkości przekraczającej 10 m, znajduje się w pobliżu Ziemi. To tzw. NEOs (near-Earth objects - ang. obiekty bliskie Ziemi). Dlatego agencje kosmiczne szukają także sposobów obrony przed ewentualną katastrofą. Przede wszystkim cały czas niebo przeczesywane jest w poszukiwaniu asteroid, które mogłyby nam zagrażać. Na sprawne poszukiwania pozwalają teleskopy połączone z cyfrowymi matrycami i automatycznie analizujące obraz, komputerowe algorytmy. Na przykład Planetary Defence Office Europejskiej Agencji Kosmicznej planuje stworzyć zespół automatycznych teleskopów Flyeye, które będą skanowały całe niebo i automatycznie rozpoznawały nowe bliskie Ziemi obiekty. Teleskopy te wzorowane są na składających się z wielu segmentów oczach muchy, co ma pozwalać na jednoczesną obserwację dużego obszaru. Jeden teleskop umieszczony na półkuli południowej i jeden na północnej pozwoli sprawdzić całe niebo w ciągu 48 godzin. Pierwszy instrument jest budowany na Monte Mufara, na Sycylii, czyli na wyspie, gdzie w 1801 odkryto pierwszą asteroidę.
To na szczęście nie wszystko - przecież sama obserwacja nie uratuje ludzkości w razie potrzeby. Eksperci pracują już nad sposobami uniknięcia ewentualnej kolizji. W ramach misji Double Asteroid Redirect Test (DART) NASA wyśle próbnik w kierunku Didymosa - systemu złożonego z mierzącej 780 m średnicy asteroidy Didymos A i krążącej wokół niej 160-metrowej asteroidy Didymos B. Taki układ to doskonały cel dla zbadania możliwości odchylania trajektorii lotu planetoid. Pojazd, który ma zostać wysłany w 2021 roku, w roku 2022 ma uderzyć w mniejszą planetoidę. W skutek tego zmienić ma się jej orbita - o kilka minut skróci się czas jej obiegu wokół Didymosa A. Wybrane asteroidy nie stanowią zagrożenia i w momencie operacji będą oddalone od Ziemi o 11 mln km. Dystans ten pozwoli na dokładne obserwacje asteroid z Ziemi, jednak w ramach europejskiej misji HERA do systemu Didymos ma polecieć kolejna sonda. Precyzyjnie zmierzy ona masy obu ciał, zbada ich powierzchnię i materiał ukryty pod nią oraz umożliwi analizę krateru powstałego po uderzeniu amerykańskiego pojazdu.
Organizatorzy tych misji liczą na to, że dzięki jej wynikom będzie można opracować technikę pozwalającą na odchylanie toru lotu zmierzającej ku Ziemi asteroidy, gdyby taka potrzeba się kiedyś pojawiła. Trzymajmy kciuki, aby to nie nastąpiło, a tymczasem możemy cieszyć się fascynującymi misjami badającymi równie niezwykłe planetoidy.
Strona Asteroid Day: https://asteroidday.org
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C77655%2Casteroidy-obchodza-swoje-swieto.html
-
Kilka prezentacji związanych z AD 2019
https://www.youtube.com/watch?v=YNCQ9zXkWsU
https://www.youtube.com/watch?v=7hMSKu1cBzg
https://www.youtube.com/watch?v=Z0VhFYrmibU
-
Asteroid warning: Odds of space rock hitting ‘millions’ is ‘higher than people think’
By CHARLOTTE DAVIS PUBLISHED: 00:01, Sat, Jun 29, 2019 | UPDATED: 15:46, Sat, Jun 29, 2019
AN ASTEROID strike has the impact to cause “millions of casualties” and one expert has warned the odds of an asteroid hitting earth is “higher than most people think”.
(...) Mr Carlson warned any kind of asteroid strike to the same scale as the Tunguska event would “take out any urban area”.
He warned: “If you had an event equivalent to the Tunguska event of 1908 over a densely populated area, you will probably have millions of casualties.”
The geological theorist warned over 800 square miles were “literally flattened and just mowed over as if they were matchsticks” during the Tunguska event.
He added: “That is a very powerful blast wave that would have the power to knock down buildings.” (...)
https://www.express.co.uk/news/science/1146927/Asteroid-day-2019-news-Siberian-Tunguska-warning-NASA-expert
-
Happy Asteroid Day 2019 with asteroids Brianmay and Grigorijrichters, co-founders of the event
BY GIANLUCA MASI · 06/29/2019
We want to wish “Happy Asteroid Day 2019” to everyone on Earth and have thought that the best way to do this is sharing images we did of asteroids (52665) Brianmay and (8664) Grigorijrichters, named after two of the co-founder of this global celebration! (...)
https://www.virtualtelescope.eu/2019/06/29/happy-asteroid-day-2019-with-asteroids-brianmay-and-grigorijrichters-co-founder-of-the-event/
-
Cos bylo widac w Sevilli, predkosc 54k km/godz:
https://www.publico.es/ciencias/meteoro-detectan-bola-fuego-sobrevolando-huelva-sevilla-badajoz-54000-km-hora.html
(chrome)
Z powazaniem
Adam Przybyla
-
Analiza żelaznych mikrometeorytów wskazuje, że CO2 przed 2,7 mld lat w ziemskiej atmosferze mógł występować na poziomie 25-50 %.
Meteorites reveal high carbon dioxide levels on early Earth
Matthew Carroll January 29, 2020
(https://news.psu.edu/sites/default/files/styles/threshold-992/public/Archean%20Micrometeorite.jpg?itok=B0nK0tb3)
Iron micrometeorites, like seen here under a microscope, can provide new clues about the composition of the Earth's upper atmosphere 2.7 billion years ago. IMAGE: PROVIDED BY ANDREW TOMKINS
UNIVERSITY PARK, Pa. — Tiny meteorites no larger than grains of sand hold new clues about the atmosphere on ancient Earth, according to scientists.
Iron micrometeorites found in ancient soils suggest carbon dioxide made up 25 to 50 percent of Earth’s atmosphere 2.7 billion years ago, and that pressure at sea level may have been lower than today, Penn State researchers said.
The meteorites melted as they streaked through the atmosphere and oxidized as they encountered atmospheric gases. Evidence of the oxidation remains on the tiny fragments that landed on Earth. The samples serve as a unique proxy for conditions in the upper atmosphere, the scientists said.
“This is a promising new tool for figuring out the composition of the upper atmosphere billions of years in the past,” said Rebecca Payne, a doctoral candidate in geosciences and astrobiology at Penn State. Payne is lead author of the study, published recently in the journal Proceedings of the National Academy of Sciences.
The work builds on previous studies of the micrometeorites that suggested free oxygen molecules in the upper atmosphere oxidized the meteorites. Those findings would require oxygen levels on ancient Earth to be near modern day levels, a surprising conclusion that contradicts conditions expected on the young planet, Payne said.
The researchers conducted a new analysis using photochemical and climate models and determined carbon dioxide, not oxygen, likely served as the main oxidant. For this to be possible, they found carbon dioxide had to comprise at least 25 percent of the atmosphere.
Those levels of carbon dioxide would suggest a warm planet, but other climate evidence finds Earth was cool at the time and partly covered by glaciers. Lower nitrogen levels resulting in lower pressure would allow for both high carbon dioxide levels and cool conditions.
“There are data, referenced in our paper, that support lower nitrogen concentrations during this time,” said Jim Kasting, Evan Pugh University Professor in the Department of Geosciences at Penn State and Payne’s adviser. “Our study of micrometeorite oxidation falls in line with that interpretation. The possibility that our major atmospheric gas, nitrogen, was less abundant in the distant past is really intriguing.”
The findings may help reconcile disagreements in previous studies on carbon dioxide in the deep past and climate model estimates, according to the researchers.
Previous estimates of carbon dioxide levels from billions of years ago rely on paleosols, or ancient soils, which may better reflect conditions in the lower atmosphere. Regional differences like weather or ground cover also can impact paleosols samples, and the findings from these studies often contradict each other and climate models, the scientists said.
“It was getting difficult to figure out where the agreement should have been between different paleosol studies and climate models,” Payne said. “This is interesting, because it’s a new point of comparison. It may help us find the right answer about atmospheric carbon dioxide in the deep past.”
Don Brownlee, professor at the University of Washington, also contributed to this research.
https://news.psu.edu/story/605775/2020/01/29/research/meteorites-reveal-high-carbon-dioxide-levels-early-earth
-
Hmm, nie znalalem dobrego watku, wiec sprawa laduje tutaj. natknale sie na zdjecia pewnego japonczyka,
jak rozumiem, pan Susumu Okada fotografuje mikrometeoryty, jakie znalazl na Ziemi
Na jego stronie jest wiecej zdjec: https://twitter.com/susumuokada/status/1243830739789066244/photo/2
Z powazaniem
Adam Przybyla
Zrodla:
https://www.susumuokada.com/
https://twitter.com/susumuokada
susumu_okada@susumuokada27 marca
Nie poświęcam dużo pracy SNS, ale wychodzę, więc postanowiłem tweetować moją pracę nieregularnie, myśląc, że mogę się trochę pomylić. Z serii <Valueless>. Ta praca to drobny strzał ziaren piasku o grubości 1-2 mm spadających na ziemię. To dzieło, które zdobyło nagrodę Excellence Award w konkursie sponsorowanym przez Canon, New Cosmos of Photography 2018.
https://twitter.com/i/events/1243820880045592576
(https://pbs.twimg.com/media/EUFJf9nUwAAdvAo?format=jpg&name=900x900)
-
W Australii w przeciągu 2 tygodni odnaleziono 2 meteoryty z niedawnych spadków. Jeden z nich jest nietypowy pod względem magnetycznym.
Rock stars – Curtin scientists find two meteorites in two weeks
MEDIA RELEASE Thursday 30 July 2020
(https://s17465.pcdn.co/wp-content/uploads/sites/13/2020/07/Image-for-web_04_Hadrien_Devillepoix_pointing_to_Madura_meteorite_credit_Anthony_Lagain_Curtin-792x420.jpg)
Curtin's Dr Hadrien Devillepoix pointing to the meteorite found near Madura
Curtin University researchers have discovered two meteorites in a two week period on the Nullarbor Plain – one freshly fallen and the other from November 2019.
(...) But after a closer inspection, it was evident that the fist-sized, 1.1 kilogram rock we just found was indeed the meteorite we were after,” Dr Devillepoix said.
Dr Devillepoix explained that although the rock was very close to the predicted fall position, the team was not expecting to find it that quickly in this bushy terrain.
“Most meteorites contain a lot of metallic iron, a lot more than normal Earth rocks. This is why meteorites typically attract a magnet, or make a nearby compass ‘go crazy’,” Dr Devillepoix said.
“However the meteorite that we found almost entirely fails the compass test – the compass needle barely gets disturbed, which is really intriguing. The next step for us is to now figure out why this is happening and what is making this meteorite so different to the others we know about.” (...)
“We were able to determine that this meteorite was on an Aten orbit, which means that before it fell to Earth, the meteorite spent most of its time in the innermost Solar System, between Venus and Earth,” Dr Devillepoix said. (...)
Two weeks later, Dr Martin Towner, operations chief of the team, led the six people team to search the site of the November 2019 fall. This fall was North-West of Forrest airport in the middle of the Nullarbor.
After just four hours of searching, they found the 300 gram meteorite that the DFN had seen come in on the night of November 18th, 2019.
This one came from a radically different orbit, pointing to the middle part of the main asteroid belt. The team is now working to uncover what secrets the two rocks hold. (...)
https://news.curtin.edu.au/media-releases/rock-stars-curtin-scientists-find-two-meteorites-in-two-weeks/
-
2 lipca na japonia widac bylo duza kule ognia, wydaje, se ze udalo sie znalec odlamki meteorytu.
(https://pbs.twimg.com/media/Eb-KCaBVAAEmY3s?format=jpg&name=small)
http://www.youtube.com/watch?v=WX1RuaqBnYM
Na szczescie najwiekszy krater, jaki udalo sie znalec japonczykow powstal dawno i nie na Ziemi,
ziemskie meteoryty to jednak w porownaniu do tego mikrusy;-)
A inny ibiekt wykryty na niebie okazal sie balonem od google do lacznosci;-)
Z powazaniem
Adam Przybyla
Zrodla:
https://twitter.com/AvellSky/status/1273240969467400193
https://twitter.com/KAGAYA_11949/status/1278391023329140736
https://twitter.com/AvellSky/status/1278990564751376385
https://twitter.com/AvellSky/status/1278893627503022080
https://twitter.com/CfCA_NAOJ/status/1287647326870241280
-
Deszcz Perseidów – kiedy obserwować niebo?
BY REDAKCJA ON 11 SIERPNIA 2020
(...) najwięcej możemy spodziewać się tuż przed świtem 12 sierpnia.
Tegoroczny deszcz Perseidów niefortunnie wypada w ostatniej kwadrze fazy księżyca (47% tarczy Księżyca), co utrudni widok, zmniejszając realną widoczność Perseidów z niemal 100 do około 20 obiektów na godzinę (ZHR). Na szczęście Perseidy są bogate w jasne meteory i bolidy, więc mimo to warto zaobserwować zjawisko. (...)
https://kosmonauta.net/2020/08/deszcz-perseidow-kiedy-obserwowac-niebo/
-
Niezabrudzony meteoryt Asuka 12236 jest bardzo niezwykły w swojej klasie.
Został znaleziony w 2012 na Antarktydzie.
Zawiera dwukrotnie więcej aminokwasów od dotychczasowego rekordzisty - meteorytu o nazwie Paris.
Asuka 12236 zawiera też więcej lewoskrętnych wersji niektórych aminokwasów (do budowania białek wykorzystywane są tylko lewoskrętne).
Pristine Space Rock Offers NASA Scientists Peek at Evolution of Life’s Building Blocks
Aug. 20, 2020
(...) On the timeline of the solar system, Asuka 12236 fits in toward the very beginning – in fact, some scientists think that tiny pieces of the meteorite predate the solar system. Several lines of evidence suggest that Asuka 12236’s original chemical makeup is the best preserved in a category of carbon-rich meteorites known as CM chondrites. These are among the most interesting rocks to study for scientists who focus on the origin of life since many contain a highly complex mixture of organic compounds associated with living things.
Scientists have determined the interior of Asuka 12236 is so well-preserved because the rock was exposed to very little liquid water or heat, both when it was still a part of an asteroid and later, when it sat in Antarctica waiting to be discovered. They can tell based on the types of minerals found inside. A dearth of clay minerals is one clue, given that these types of minerals are formed by water. Another clue is that Asuka 12236 has lots of iron metal in it that hasn’t rusted, an indication that the meteorite hasn’t been exposed to the oxygen in water. The rock also contains an abundance of silicate grains with unusual chemical compositions that indicate they formed in ancient stars that died before the Sun began to form. Since these silicate minerals are typically easily destroyed by water, scientists don’t find them in meteorites less pristine than Asuka 12236. (...)
Meteorites like Asuka 12236 are pieces of much larger asteroids. These fragments were flung into the solar system during asteroid collisions more than 4.5 billion years ago and ultimately made their way to Earth’s surface after surviving a fiery descent through our atmosphere. For Alexander and Glavin, these rocks are like history books that fall from the sky and deliver chemical information about the early solar system. Space rocks are the only source of this information, because erosion and plate tectonics on Earth have wiped away the chemical history of our planet. (...)
https://www.nasa.gov/feature/goddard/2020/pristine-space-rock-offers-nasa-scientists-peek-at-evolution-of-life-s-building-blocks
Researchers Find Extraterrestrial Amino Acids in Antarctic Meteorite
Aug 31, 2020 by News Staff / Source
A team of astrobiologists from NASA’s Goddard Space Flight Center and the Carnegie Institution for Science has found a wide diversity of amino acids in Asuka 12236, a carbonaceous chondrite meteorite recovered from the Nansen Ice Field in Antarctica by Belgium and Japan researchers in 2012. (...)
http://www.sci-news.com/space/extraterrestrial-amino-acids-antarctic-meteorite-08796.html
https://www.geekweek.pl/news/2020-08-26/ten-maly-kosmiczny-kamien-odpowie-na-pytania-o-ewolucje-zycia-we-wszechswiecie/
-
Interesujące odkrycia m.in. w Australii
Meteorite crater discovered while drilling for gold in outback WA estimated to be 100 million years old
ABC Goldfields / By Jarrod Lucas Posted 1day ago, updated Yesterday at 7:35am
(...)
It is not visible from the surface but electromagnetic surveys, which map the rocks below, suggest the crater has a diameter of around 5 kilometres.
Perth-based geologist and geophysicist, Jayson Meyers, said the asteroid that made the crater would have been at least 100 metres wide.
"Based on its position and levels of erosion and some of the soil that is filling the sides, we estimate it could be around 100 million years old," Dr Meyers told the ABC. (...)
https://www.abc.net.au/news/2020-09-02/new-meteor-crater-discovered-in-wa-100-million-years-old/12620970
https://www.theguardian.com/science/2020/sep/03/massive-meteorite-crater-found-in-western-australia-thought-to-be-100-million-years-old
https://www.msn.com/en-gb/news/world/massive-meteorite-crater-found-in-western-australia-thought-to-be-100-million-years-old/ar-BB18FrsZ
https://www.abc.net.au/news/2020-09-02/new-meteor-crater-discovered-in-wa-100-million-years-old/12620970
Massive meteorite craters found in Western Australia and Central America
Last updated May 20, 2019 at 11:12 am Andrew Masterson
Two studies have identified massive meteorite craters near Perth, and in Central America.
Researchers have discovered two previously unknown massive meteorite craters on Earth, the most recent estimated to have been produced by an impact only 800,000 years ago.
The craters – one in Western Australia and the other in Nicaragua – are revealed in a pair of papers published in the journal Meteoritics and Planetary Science. (...)
https://australiascience.tv/massive-meteorite-craters-found-in-western-australia-and-central-america/
-
Meteorites show transport of material in early solar system
NEWS RELEASE 8-SEP-2020 UNIVERSITY OF CALIFORNIA - DAVIS
(...) Yin, UC Davis research scientist Curtis Williams, and their collaborators carried out a detailed study of isotopes from 30 meteorites. They confirmed that they fell into two distinct groups: the non-carbonaceous chondrites as well as other, more common types of meteorite; and the carbonaceous meteorites.
Then they studied individual chondrules from two chondritic meteorites, the Allende meteorite that fell in Mexico in 1969 and the Karoonda meteorite, which fell in Australia in 1930.
These meteorites turned out to contain chondrules from both the inner and outer solar system. Some material from the inner solar system must have managed to cross the Jupiter barrier to accrete with outer solar system chondrules into a meteorite that billions of years later would fall to Earth.
How? There are a couple of possible mechanisms, Williams said.
"One is that there was still movement along the disk midplane, although it should have been stopped by Jupiter," he said. "The other is that winds in the inner solar system could have lofted particles over the Jupiter gap." (...)
https://www.eurekalert.org/pub_releases/2020-09/uoc--mst090820.php
-
Nietypowy bolid nad Europą (22.09.2020)
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 27 WRZEŚNIA 2020
(...) Dwudziestego drugiego września o 05:53 CEST nad niebem północno-zachodnich Niemiec, Holandii oraz południowej Wlk. Brytanii zaobserwowano jasny bolid. Smuga świetlna powstała podczas przelotu tego bolidu rozjaśniła dużą część nieba. Po analizie dostępnego materiału z sieci Global Meteor Network, udało się ustalić, że bolid “zanurzył się” w atmosferę prawdopodobnie do wysokości około 91 km. Następnie bolid “uciekł” w przestrzeń kosmiczną. Wyliczona prędkość wejścia obiektu w atmosferę Ziemi to 34,1 km/s. (...)
https://kosmonauta.net/2020/09/nietypowy-bolid-nad-europa-22-09-2020/
-
Chyba za mało parametrów zostało rozpoznanych, żeby zaliczyć ten przypadek do bliskich przelotów ?
Można powiedzieć: niewykryty, ale zauważony :)
-
Coz takie czasy, gdzies zawsze cos kosmicznego nam upadnie. Japonia zorganizowala wystawe na temat
upadku meteorytu w prefekturze Chiba 2 lipca 2020.
Choc ja mam coraz wieksze watpliwosci, co do naturalnych przyczyn tych upadkow i na
ile te wszystkie upadki to nie przez przypadek jakis kawalek naszej
ludzkiej historii (kawalek burana czy v-2 czy falkona-9;-)), ktory w koncu wrocil na Ziemie;-)
W kazdym razie japonczycy jakos zawsze potrafili sobie z tym poradzic,
od wiekow wytwarzali np z takich meteorytow miecze;-)
Z powazaniem
Adam Przybyla
Zrodla:
https://twitter.com/museum_kahaku/status/1322101064267517954
https://twitter.com/ClosertoSpace/status/1318275370316124166
https://this.kiji.is/665381828416291937
https://twitter.com/RestitutorOrien/status/1322630793982840836
https://twitter.com/Astro_Naoko/status/1310379573213757445
https://www.nippon.com/en/news/yjj2020082600195/
https://twitter.com/NASAWatch/status/1303786123966251015/photo/1
https://twitter.com/PicturesUssr/status/1319305008769163264/photo/1
(https://pbs.twimg.com/media/Ei9nRZJVgAEX6yq?format=jpg&name=large)
-
Prawdopodobny spadek meteorytu w Szwecji
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 13 LISTOPADA 2020
(...) Siódmego listopada 2020, około 22:30 CET, nad środkową Szwecją zaobserwowano jasny bolid. Obiekt wtargnął pod dużym kątem w atmosferę Ziemi w prędkością około 17 km/s.
https://www.youtube.com/watch?v=dIhWQRjlgsI&feature=emb_title
Obserwacja bolidu z 7 listopada 2020 – obserwacja z Norwegii / Credits – Steinar Midtskogen
Wyliczenia sugerują, że obiekt miał masę początkową około 3300 kg. (...)
https://kosmonauta.net/2020/11/prawdopodobny-spadek-meteorytu-w-szwecji/
-
Bolid nad Czechami
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 15 LISTOPADA 2020
(...) Bolid wtargnął pod dużym kątem w atmosferę Ziemi (ok. 77 stopni) z prędkością 66 km/s. Maksymalna jasność była porównywalna z jasnością Księżyca w pełni. Z wyliczeń wynika, że ślad po bolidzie zniknął na wysokości około 20 km. Masa początkowa bolidu mogła wynieść ponad 20 kg.
Jest możliwe, że niewielkie fragmenty tego bolidu dotarły do powierzchni Ziemi. (...)
(AICR)
https://kosmonauta.net/2020/11/bolid-nad-czechami/
-
Kiedy kolejne widowiskowe Leonidy?
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 25 LISTOPADA 2020
https://www.youtube.com/watch?v=aVDoJMdMnjc&feature=emb_title
Zapis z obserwacji Leonidów w 2020 roku (dość mało aktywnego roju w tym roku) / Credits – LindemannFilmFotoDrohne
Aktywność Leonidów w XXI wieku
Jak będzie aktywność Leonidów kształtować się w XXI wieku? Pod koniec 2006 roku Rosjanin Mikchaił Masłow przedstawił wyliczenia wielu orbit cząstek Leonidów i opisał możliwą aktywność tego roju do 2100 roku.
Z tej publikacji wynika, że do 2100 roku kilka razy Leonidy mogą pojawić się na nocnym niebie w postaci “deszczu” czy też “sztormu”. Ciekawe lub najlepsze lata to: (...)
https://kosmonauta.net/2020/11/kiedy-kolejne-widowiskowe-leonidy/
-
Poznań/UAM nie kupił rekordowego meteorytu, chce ich szukać samodzielnie
07.05.2018
W Poznaniu można oglądać największy w Polsce meteoryt
09.03.2018
Wg relacji znalazców:
Na dzień, w którym wykopaliśmy meteoryt, ważący po oczyszczeniu 271,6 kg, czekaliśmy 2 lata.
Po dwóch godzinach wspólnego kopania, do którego dołączyli Maciej z Karstenem, na głębokości 2 metrów znaleźliśmy
naszą Kruszynkę: 315 kg! Drobna pomyłka w ocenie. Jednym słowem:istny cud i wspaniałe przeżycie!
http://www.meteoryt.info/Met416.pdf
Poznań/ Na Morasku znaleziono meteoryt o wadze 271 kg
12.02.2018
(https://naukawpolsce.pap.pl/sites/default/files/styles/strona_glowna_slider_750x420/public/201802/29628677_21601571.jpg?itok=6X8cMXMt)
Inny wielki meteoryt z terenu rezerwatu Morasko, waży 261kg, zważony w listopadzie 2012 r. na Wydziale Nauk Geograficznych i Geologicznych UAM. (jk/obm) PAP/Jakub Kaczmarczyk
271 kg waży największy znaleziony w Polsce kawałek meteorytu. Na znalezisko natrafiono na poznańskim Morasku latem ubiegłego roku, ale zostało ujawnione dopiero teraz. Dotąd największym meteorytem był okaz o wadze 261,2 kg, znaleziony w 2012 roku.
5 tysięcy lat temu nad obszarem należącym obecnie do północnych krańców Poznania spadł deszcz meteorytów. Teraz to miejsce jest największym w Europie skupiskiem kraterów powstałych po uderzeniu meteorytów żelaznych. Dla ochrony kraterów utworzono tu rezerwat przyrody Meteoryt Morasko.
Kawałek meteorytu, znaleziony w ubiegłym roku poza terenem rezerwatu przez Andrzeja Owczarzaka i Michała Nebelskiego, otrzymał nazwę "Kruszynka". Odkrycia dokonano latem zeszłego roku, ale znalazcy dopiero teraz pochwalili się nim publicznie.
W momencie znalezienia "Kruszynka" ważyła 315 kg. Po kilku miesiącach czyszczenia z tzw. zwietrzeliny, czyli naleciałości, które narosły już na Ziemi, waga meteorytu spadła do 271 kg.
Owczarzak powiedział w niedzielę PAP, że "Kruszynka" to okaz z regmagliptami, czyli specyficznymi wgłębieniami powstającymi przy przelocie meteorytu przez atmosferę; zachowały się na nim też fragmenty skorupy obtopieniowej.
Podkreślił, że liczy na to, iż niebawem uda się zaprezentować znalezisko wszystkim zainteresowanym. Wcześniej jednak mają je zbadać naukowcy z poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. "Od kiedy zajmuję się poszukiwaniami, staram się współpracować z poznańską uczelnią. Mam nadzieję, że i ten okaz trafi na ekspozycję, by poznaniacy i Polacy mogli go zobaczyć" – powiedział.
Do tej pory na terenie Moraska natrafiono już na kilka ton materiału. Dotąd największym okazem był meteoryt znaleziony w 2012 roku, ważący po oczyszczeniu 261,2 kg. W 2015 roku Owczarzak i Nebelski znaleźli okaz o wadze (po oczyszczeniu) 174 kg.
Rezerwat przyrody Meteoryt Morasko jest jednym z nielicznych znanych miejsc na świecie, gdzie obok siebie występują meteoryty i kratery uderzeniowe spowodowane przez ich upadek. Na pierwszy okaz meteorytu, o wadze niespełna 80 kg, natrafiono na tych terenach przypadkiem w 1914 roku; niemiecki przyrodnik znalazł go podczas kopania rowów strzelniczych.
Grupa siedmiu kraterów powstałych w wyniku upadku meteorytu położona jest na południowym stoku Góry Moraskiej (wysokość 154 m n.p.m.) - najwyższego wzniesienia w okolicach Poznania. Teren ten, o powierzchni ok. 55 hektarów, uznano w 1976 roku za rezerwat przyrody.
Kratery powstały w wyniku uderzenia w ziemię ok. 5 tys. lat temu odłamków dużego meteorytu żelaznego (tzw. syderytu), należącego prawdopodobnie do roju Perseidów, z którym Ziemia spotyka się w połowie sierpnia każdego roku.
Moraskie kratery to jedno z największych na Ziemi skupisk tego rodzaju obiektów zarówno jeśli chodzi o ich wielkość, jak i liczbę. Największy ma średnicę około 60 m i głębokość dochodzącą do 11,5 m.(PAP)
autor: Rafał Pogrzebny
https://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C28219%2Cpoznan-na-morasku-znaleziono-meteoryt-o-wadze-271-kg.html
-
Brilliant Fireball Shakes Southeastern Michigan with 2.0 Earthquake
By Tariq Malik, Space.com Managing Editor | January 17, 2018 11:07am ET
'Fireball' meteorite that crashed in Michigan holds extraterrestrial organic compounds
By Mindy Weisberger - Senior Writer October 28, 2020
The space rock landed on a frozen lake on Jan. 16, 2018.
(https://cdn.mos.cms.futurecdn.net/DXkbQVzsrFCDkpE2uLkRQU-970-80.jpg.webp)
Optical micrograph of the complete Strawberry Lake meteorite (Hamburg ME 6108) before cutting.
(Image: © Copyright Heck et al., Field Museum)
A meteorite that landed on a frozen lake in 2018 contains thousands of organic compounds that formed billions of years ago and could hold clues about the origins of life on Earth. (...)
https://www.livescience.com/fireball-meteorite-organic-compounds.html
-
Wigilijna gwiazdka po chińsku
Челябинский ученый восхитился упавшим в Китае метеоритом
08:45 24.12.2020
https://www.youtube.com/watch?v=TbpkIKN1UKg&feature=emb_titleFilm niedostępny
(...) В среду сейсмологический центр Китая сообщил, что в 7.25 по местному времени (2.25 мск) зафиксировал падение объекта, похожего на метеорит, в уезде Юйшу провинции Цинхай. Других подробностей не приводилось.
"Это шикарный суперболид. Очень длительный: около 29 секунд. Видимо, вошел почти по касательной: наклон траектории к горизонтали меньше 10 градусов", - сказал РИА Новости Замоздра, являющийся кандидатом физико-математических наук и доцентом кафедры теоретической физики Челябинского государственного университета. (...)
https://ria.ru/20201224/meteorit-1590672945.html
Ученый оценил размеры упавшего в Китае метеорита
07:02 24.12.2020 (обновлено: 16:30 24.12.2020)
(https://cdn25.img.ria.ru/images/07e4/0c/18/1590683627_119:0:3760:2048_1600x0_80_0_0_ae3f3438c4b76b577574686da9e165d8.jpg.webp)
ВЛАДИВОСТОК, 24 дек — РИА Новости. Упавший в китайской провинции Цинхай объект, похожий на метеорит, мог быть радиусом до одного метра и массой около десяти тонн, вероятно, специалистам из КНР удастся найти его, сообщил РИА Новости профессор Университета Кёнхи (Республика Корея) Евгений Зубко. (...)
https://ria.ru/20201224/meteorit-1590665952.html
-
SOHO obserwuje dwie komety w pobliżu Słońca
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 22 STYCZNIA 2021
(...) W styczniu 2021 sonda SOHO zaobserwowała dwie komety, które zbliżyły się do Słońca. Jedna z nich była stosunkowo jasna i miała szacowaną średnicę około 50-100 metrów. (...)
https://www.youtube.com/watch?v=XARYvw5abnQ&feature=emb_title
Dwie komety w pobliżu Słońca / Credits – SOHO, NASA, ESA
(...)
https://kosmonauta.net/2021/01/soho-obserwuje-dwie-komety-w-poblizu-slonca/
-
Całkiem ładny i wyraźny bolid dziś nad Polską :)
http://www.youtube.com/watch?v=SBu7l_MUOsg
https://www.youtube.com/watch?v=SBu7l_MUOsg
-
To jest bolid na miarę naszych możliwości! :)
-
Bolid / Meteor nad Rzeszowem
7457 wyświetleń•20 sty 2021
Bolid wleciał w atmosferę na południowy zachód od Rzeszowa. 19 stycznia 2021
https://www.youtube.com/watch?v=EinWiszin5U&feature=emb_title
https://dobrapogoda24.pl/artykul/bolid-meteor-eksplozja-rzeszow-noc-19-stycznia-2021
-
Bolid nad Polską – 29.01.2021
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 31 STYCZNIA 2021
(...) Dwudziestego dziewiątego stycznia, kilka minut po godzinie 7:00 CET, niebo nad Polską rozświetlił bolid. Zjawisko zostało zarejestrowane przez wielu obserwatorów, przede wszystkim w zachodniej części kraju.
Niestety, ponieważ było już wówczas stosunkowo jasno, kamery Polskiej Sieci Bolidowej już nie pracowały. (...)
Poniższe nagranie to kompilacja dostępnych ujęć bolidu nad Polską z 29 stycznia 2021. Na ujęciach widać kilka ciekawych faz przelotu, w tym kilka wyraźnych pojaśnień. Te pojaśnienia sugerują fragmentację bolidu w trakcie przedzierania się przez coraz głębsze warstwy atmosfery.
https://www.youtube.com/watch?v=YOZiQX-aI9k&feature=emb_title
Kompilacja różnych ujęć bolidu z 29 stycznia 2021 / Kompilację stworzył Mikołaj Madeja
(...)
https://kosmonauta.net/2021/01/bolid-nad-polska-29-01-2021/
-
Drobne fragmenty bolidu z 7 listopada 2020 odnalezione
BY KRZYSZTOF KANAWKA ON 15 LUTEGO 2021
(https://kosmonauta.net/wp-content/uploads/2021/02/2020_11_07-bolid-meteoryt-001.jpg)
Drobny fragment meteorytu pochodzącego od bolidu z 7 listopada o długości około 3 milimetrów / Credits – Naturhistoriska riksmuseet
(...) Siódmego listopada 2020, około 22:30 CET, nad środkową Szwecją zaobserwowano jasny bolid. Obiekt wtargnął pod dużym kątem w atmosferę Ziemi w prędkością około 17 km/s. (...)
Na początku lutego 2021 pojawiła się informacja o odnalezieniu drobnych fragmentów pochodzących od tego bolidu. Wykryte kawałki mają skorupę, świadczącą o przedarciu się przez atmosferę naszej planety. Kawałki o masach rzędu kilku gramów zostały zebrane i opisane, a niektóre z nich przesłane do analizy chemicznej. Wstępna analiza wskazuje, że bolid z 7 listopada 2020 był obiektem metalicznym. (...)
https://kosmonauta.net/2021/02/drobne-fragmenty-bolidu-z-7-listopada-2020-odnalezione/
-
Znaleziony w tym roku meteoryt wg wstępnych badań może być starszy od Ziemi
A 4.6-billion-year-old meteorite could reveal the origins of life on Earth
BY AMIT MALEWAR JULY 26, 2021
A small ancient meteorite- almost 4.6 billion-year-old is likely the debris from the birth of the solar system. This 4.6 billion-year-old meteorite, found in the imprint of a horseshoe, trail carved in a field in Gloucester, could explain the origin of life on Earth. (...)
https://www.techexplorist.com/4-6-billion-year-old-meteorite-reveal-origins-life-earth/40249/
https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/znaleziono-meteoryt-starszy-od-ziemi
-
Kilka ciekawych infomracji o tym, co bylo widac na japonskim niebie. Leonidy, kwadrantydy, duszki , szczypta roznych meteorow
ale i podano informacje, ze japonczycy dostrzegli narodziny gwiazdy.
Z powazaniem
Adam Przybyla
Zrodla:
https://twitter.com/astro_jaz/status/1450490753206132740
https://twitter.com/dfuji1/status/1458912794053525511
https://twitter.com/yama_san_desuyo/status/1460221845731381252
https://twitter.com/dfuji1/status/1461063778544472066
https://twitter.com/dfuji1/status/1478130597067640832
https://twitter.com/C6H5NH2/status/1478138448108490752
https://twitter.com/NAOJ_Nobeyama/status/1470625342901878784
-
Allan Hills A81005, znaleziony 40 lat temu, został jako pierwszy zidentyfikowany o księżycowym rodowodzie.
https://twitter.com/airandspace/status/1483616454272507906
https://sites.wustl.edu/meteoritesite/items/lm_alha_a81005/
2 20.04.23) 2023 kwi 20 08:49 Kosmonauta.net
Duży bolid nad Kijowem
Ujęcia z nocy z 19 na 20 kwietnia 2023:
https://twitter.com/BNODesk/status/1648773071698788352
3 25.04.23) 2021 wrz 07 16:53 Kosmonauta.net
Bolid nad południową Francją
Piękne ujęcie bolidu nad południową Francją z 6 września 2021.
https://twitter.com/NicolasArzur/status/1434664025690976256
4) „W dniu 19 kwietnia 2023 r. o godzinie 21:57 czasu kijowskiego (to samo co moskiewskiego – TASS) sprzęt infradźwiękowy Głównego Ośrodka Kontroli Specjalnej na Terytorium Ukrainy zarejestrował wysokoenergetyczne zdarzenie akustyczne.
Szacowane miejsce centrum wybuchu znajdował się w rejonie Kijowa. <...> Najprawdopodobniej przyczyną rozbłysku był spadający meteoryt z roju Lirydów” – czytamy w komunikacie opublikowanym na stronie internetowej ukraińskiej agencji kosmicznej.
https://tass.com/science/1607211
5) 2023 maj 04 11:00 Kosmonauta.net
Bolid nad Kijowem
Ujęcia z nocy z 19 na 20 kwietnia 2023:
https://twitter.com/BNODesk/status/1648773071698788352
6) 2023 maj 12 10:39 Kosmonauta.net
Możliwy kolejny meteoryt
Tym razem nad Algierią.
https://twitter.com/RedSpmn/status/1655493380892180480
-
Wydawaloby sie, ze archeologia z kosmosem ma srednio cos wspolnego a tu okazuje sie, ze nie do konca.
Japonczycy badaja mieccz Tutenchamona, oczywiscie wykonany z meteorytu, bo to bylo kiedys zrodlem
metalu dla antycznych i jego pochodzenie. Zdzrazja sie nawet katany wykonane z tego materialu (podsylalem link).
Nie tylko mozna z kosmosu wikingow odkryc;-) Z powazaniem
Adam Przybyla
Zrodla:
https://www.sott.net/article/459751-Vikings-present-in-North-America-in-1021-C-E-new-dating-in-Newfoundland-suggests
https://twitter.com/PERC_Chitech/status/1493826600441303041
https://twitter.com/PERC_Chitech/status/1493148277973610498
https://twitter.com/ArtifactsHub/status/1292468378032984066
-
Kamyk przed 4.56 mld lat zaszczycił New Jersey.
https://abcnews.go.com/US/scientists-confirm-meteorite-crash-landed-new-jersey-home/story?id=99285587
https://twitter.com/spacemen1969/status/1656324058810646529
https://twitter.com/latestinspace/status/1658093927197470720
2) 2023 cze 02 17:00 Kosmonauta.net
Nowe informacje o 2019 MO
Dwudziestego drugiego czerwca 2019 roku mały meteoroid spłonął w atmosferze Ziemi.
https://kosmonauta.net/2019/06/2019-mo-wejscie-w-atmosfere/
Obiekt został odkryty kilkanaście godzin wcześniej. Mamy o nim nowe informacje! :)
https://twitter.com/tony873004/status/1660524489166426112
3) 2023 cze 08 14:00 Kosmonauta.net
Międzygwiezdne meteory/bolidy/meteoryty!
W zeszłym roku potwierdzono pochodzenie obiektów o oznaczeniach CNEOS 2014-01-08 i CNEOS 2017-03-09, które weszły w atmosferę Ziemi.
https://kosmonauta.net/2022/11/miedzygwiezdne-bolidy-i-meteoryty/
Są to obiekty spoza naszego Układu Słonecznego – “międzygwiezdne bolidy”.
(https://24liveblog.tradingfront.cn/event/3175511694672846852/20221107092552_000936.jpeg)
4) Żelazo z meteorytów mogło mieć wpływ na powstanie życia na Ziemi
02.06.2023
Naukowcy zaproponowali nowy scenariusz powstawania pierwszych cegiełek potrzebnych dla narodzenia się życia na Ziemi. Wpływ na ten proces mogło mieć żelazo z meteorytów i popiołów wulkanicznych. Wyniki badań przedstawiono w czasopiśmie „Scientific Reports”.
https://naukawpolsce.pl/aktualnosci/news%2C96855%2Czelazo-z-meteorytow-moglo-miec-wplyw-na-powstanie-zycia-na-ziemi.html
5) 2023 sie 05 08:29 Kosmonauta.net
Duży bolid nad wschodnim USA
Zjawisko z 2 sierpnia 2023. Wg wyliczeń NASA był to kawałek nie "kamyczkowy", ale "kometarny" o masie rzędu 34 kg. Obiekt prawdopodobnie nie dotrwał nawet do troposfery - raczej rozpadł się na wysokości około 45 km.
https://www.youtube.com/watch?v=9q_Crmh4zWw
6) 2023 lis 12 14:30 Kosmonauta.net
Co się stało z największym okazem meteorytu Łowicz?
W 1935 roku nieopodal Łowicza spadł deszcz meteorytów. Co się stało z największym okazem? Świetne nagranie!
https://www.youtube.com/watch?v=WUnlb5cZtXo