2004 EW95 - planetoida emigrantka

[Orionid]

2004 EW95 to pierwsza zaobserwowana planetoida w KBO, która , jak wskazują badania ,  pochodzi z pasa planetoid znajdującego się między Marsem a Jowiszem. Przemawia za tą wersją zidentyfikowanie w widmie obiektu obecności tlenków żelaza i krzemianów warstwowych.
Obecności tych materiałów nigdy wcześniej nie zidentyfikowano w KBO , co sugeruje genezę 2004 EW95  w wewnętrznym Układzie Słonecznym.

Exiled asteroid discovered in outer reaches of solar system
9 May 2018


Artist’s impression of exiled asteroid 2004 EW95

An international team of astronomers has used ESO telescopes to investigate a relic of the primordial Solar System. The team found that the unusual Kuiper Belt Object 2004 EW95 is a carbon-rich asteroid, the first of its kind to be confirmed in the cold outer reaches of the Solar System. This curious object likely formed in the asteroid belt between Mars and Jupiter and has been flung billions of kilometres from its origin to its current home in the Kuiper Belt.

(...) Two features of the object’s spectra were particularly eye-catching and corresponded to the presence of ferric oxides and phyllosilicates. The presence of these materials had never before been confirmed in a KBO, and they strongly suggest that 2004 EW95 formed in the inner Solar System.

Seccull concludes: “Given 2004 EW95’s  present-day abode in the icy outer reaches of the Solar System, this implies that it has been flung out into its present orbit by a migratory planet in the early days of the Solar System.”

“While there have been previous reports of other ‘atypical’ Kuiper Belt Object spectra, none were confirmed to this level of quality,” comments Olivier Hainaut, an ESO astronomer who was not part of the team. “The discovery of a carbonaceous asteroid in the Kuiper Belt is a key verification of one of the fundamental predictions of dynamical models of the early Solar System.” (...)

http://www.eso.org/public/news/eso1814/

[kanarkusmaximus]

Bardzo ciekawy obiekt! Pewnie dużo takich krąży poza Neptunem.

[Orionid]

Planetoida węglista w Pasie Kuipera. Przemigrowała z wewnętrznego Układu Słonecznego [WIDEO]
9 maja 2018

Międzynarodowy zespół astronomów wykorzystał teleskopy ESO do zbadania reliktu z pierwotnego Układu Słonecznego. Naukowcy odkryli, iż nietypowy obiekt pasa Kuipera – 2004 EW95 - jest bogatą w węgiel planetoidą, pierwszą tego rodzaju potwierdzoną w zimnych zewnętrznych krańcach Układu Słonecznego. Te ciekawy obiekt przypuszczalnie uformował się w pasie planetoid pomiędzy Marsem, a Jowiszem i został wyrzucony na miliardy kilometrów od swojego miejsca pochodzenia do pasa Kuipera.

Wczesne dni Układu Słonecznego były burzliwym czasem. Modele teoretyczne tego okresu przewidują, że po uformowaniu się gazowych olbrzymów, hulały one w Układzie Słonecznym wyrzucając małe skaliste ciała z wewnętrznych rejonów układu na dalekie orbity w dużych odległościach od Słońca.

Obecne modele dynamiczne ewolucji wczesnego Układu Słonecznego przewidują, że planety olbrzymy migrowały najpierw do wewnątrz, a potem na zewnątrz, zaburzając i rozpraszając obiekty w wewnętrznej części Układu Słonecznego. W konsekwencji naukowcy spodziewają się, że niewielki procent skalistych planetoid został wyrzucony na orbity w Obłoku Oorta i pasie Kuipera. W szczególności modele te sugerują, że pas Kuipera — zimny region za orbitą Neptuna — powinien zawierać niewielki odsetek skalistych ciał z wewnętrznego Układu Słonecznego, takich jak bogate w węgiel planetoidy, określano jako planetoidy węgliste (planetoidy typu C). Planetoidy węgliste zawierają pierwiastek węgiel i różne jego związki. Można je zidentyfikować na podstawie ciemnych powierzchni będących skutkiem występowania cząsteczek węgla.




Najnowsza publikacja zaprezentowała dowody na pierwszą wiarygodnie zaobserwowaną planetoidę węglistą w pasie Kuipera, dostarczając silnego wsparcia modelom teoretycznym dotyczącym trudnej młodości Układu Słonecznego. Po żmudnych obserwacjach wieloma instrumentami na należącym do ESO Bardzo Dużym Teleskopie (VLT), mały zespół astronomów, którym kierował Tom Seccull z Queen’s University Belfast w Wielkiej Brytanii, był w stanie zmierzyć skład anomalnego obiektu pasa Kuipera oznaczonego jako 2004 EW95, a tym samym ustalić, że jest to planetoida węglista. Sugeruje to, że pierwotnie uformowała się w wewnętrznym Układzie Słonecznym i musiała od tamtych czasów dokonać migracji na zewnątrz. Inne obiekty wewnętrznego Układu Słonecznego były już wcześniej wykrywane na zewnętrznych rubieżach Układu Słonecznego, ale jest to pierwsza planetoida węglista, którą znaleziono w pasie Kuipera, daleko od pierwotnego domu.

Specyficzna natura 2004 EW95 po raz pierwszy zwróciła uwagę podczas rutynowych obserwacji należącym do NASA/ESA Kosmicznym Teleskopem Hubble’a, które prowadził Wesley Fraser, astronom z Queen’s University Belfast, który jest także członkiem zespołu odpowiedzialnego za opisywane odkrycie. Widmo odbiciowe planetoidy — specyficzny wzór długości fali świetlnej odbijanej od obiektu — był inny niż podobnych małych obiektów pasa Kuipera (KBOs - Kuiper Belt Objects), które zwykle maja mało interesujące widma bez struktur, które ujawniają niewiele informacji o ich składzie.

Widmo odbiciowe 2004 EW95 było wyraźnie inne od pozostałych obiektów obserwowanych w zewnętrznym Układzie Słonecznym. Wyglądało na tyle dziwaczne, że przyjrzeliśmy się mu bliżej.

                          Tom Seccull, pierwszy autor publikacji

Zespół obserwował 2004 EW95 przy pomocy instrumentów X-Shooter i FORS2 na VLT. Czułość tych spektrografów pozwoliła badaczom na uzyskanie dokładniejszych pomiarów wzorów światła odbijanych od planetoidy i ustalenie jej składu.

Jednak, nawet mimo imponującej mocy VLT  jeśli chodzi o zbieranie światła, 2004 EW95 nadal był trudny do zaobserwowania. Mimo iż obiekt mierzy 300 km, to obecnie jest w kolosalnej odległości 4 miliardów kilometrów od Ziemi, co powoduje, że zbieranie danych o ciemnej, bogatej w węgiel powierzchni jest wymagającym wyzwaniem naukowym.

To jakby obserwowanie olbrzymiej góry węgla na tle czarnego jak smoła nocnego nieba.

                              Thomas Puzia, Pontificia Universidad Católica de Chile

„Obiekt 2004 EW95 nie tylko się porusza, ale jest bardzo słaby” dodaje Seccull. „Musieliśmy użyć mocno zaawansowanych technik przetwarzania danych, aby wydobyć z nich tak dużo, jak to możliwe.”

Dwie cechy w widmie obiektu są szczególnie przyciągające wzrok i odpowiadają występowaniu tlenków żelaza i filokrzemianów. Występowanie tych materiałów nie było nigdy wcześniej potwierdzone wśród obiektów pasa Kuipera. Cechy te silnie sugerują, że 2004 EW95 uformował się w wewnętrznym rejonie Układu Słonecznego.

Seccull podsumowuje: “Obecna siedziba 2004 EW95 jest na lodowych rubieżach Układu Słonecznego. Sugeruje to, że obiekt musiał zostać przemieszczony na aktualną orbitę przez planetę migracyjną we wczesnym okresie Układu Słonecznego”.

„O ile istniały wcześniejsze raporty o innych nietypowych widmach obiektów pasa Kuipera, żaden nie został potwierdzony z taka jakością” komentuje Olivier Hainaut, astronom ESO, który nie był członkiem zespołu. „Odkrycie planetoidy węglistej w pasie Kuipera jest kluczową weryfikacją jednego z fundamentalnych przewidywań dynamicznych modeli wczesnego Układu Słonecznego.”

http://www.space24.pl/wiadomosci/planetoida-weglista-w-pasie-kuipera-przemigrowala-z-wewnetrznego-ukladu-slonecznego-wideo
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C29433%2Castronomowie-zaobserwowali-planetoide-wyrzucona-az-do-pasa-kuipera.html