WPROWADZENIE
MASCOT (Mobile Asteroid Surface Scout, pierwotna nazwa MarcoPolo Surface Sout) jest miniaturowym mobilnym lądownikiem sondy Hayabusa 2. Został opracowany przez Niemiecką Agencję Kosmiczną DLR (Deutschen Zentrums für Luft- und Raumfahrt) przy dużym udziale Francuskiej Agencji Kosmicznej CNES (Centre National d’Etudes Spatiales). Pojazd wyląduje na powierzchni planety 1999 JU3 i zrealizuje krótki program badawczy trwający 12 - 16 godzin. Do podstawowych celów lądownika zaliczają się: dostarczenie zdjęć o wysokiej rozdzielczości, multispektralnych obrazów mikroskopowych i pomiarów właściwości cieplnych regolitu uzupełniających obserwacje prowadzone z sondy Hayabusa 2; dostarczenie obserwacji powierzchni w skali mikroskopowej przydatnych podczas badań próbek i interpretacji wyników; wykonanie pomiarów pola magnetycznego przydatnych podczas badań struktury i historii planetoidy; oraz dostarczenie precyzyjnych informacji na temat jednego z planowanych miejsc pobrania próbek ułatwiających wyselekcjonowanie konkretnego obszaru (funkcja rozpoznawcza). Do szczegółowych celów naukowych zaliczają się: zbadanie geologii powierzchni planetoidy poprzez obrazowanie w trakcie lądowania oraz na powierzchni; określenie stopnia globalnej magnetyzacji planetoidy poprzez pomiary pola magnetycznego w trakcie opadania oraz lokalnej magnetyzacji poprzez pomiary dokonywane po lądowaniu; określenie składu chemicznego i struktury powierzchni, w tym zidentyfikowanie minerałów, substancji organicznych oraz możliwego lodu podpowierzchniowego; scharakteryzowanie środowiska cieplnego na powierzchni poprzez pomiary radiometryczne w podczerwieni wykonywane w trakcie dnia i nocy w całym spodziewanym zakresie temperatur; określenie właściwości termofizycznych regolitu poprzez określenie jego inercji cieplnej i emisyjności; określenie lokalnej morfologii oraz struktury i tekstury regolitu, w tym rozkładu wielkości skał oraz małych ziaren; dostarczenie bezpośrednich obserwacji na potrzebny interpretacji danych z sondy macierzystej i uzyskanie bezpośredniego kontekstu dla zebranych próbek; określenie struktury planetoidy w skali lokalnej i / lub globalnej i nałożenie ograniczeń na właściwości fizyczne powierzchni; oraz określenie pierwotnego stanu materiału powierzchniowego w celu rozpoznania ewentualnych zmian które mogą zajść w próbkach w trakcie ich pobierania, powrotu sondy na Ziemię i lądowania kapsuły powrotnej. Ponadto pomiary wykonywane bezpośrednio na powierzchni dostarczą danych ułatwiających interpretację naziemnych obserwacji planetoid. Pojazd stanie się pierwszym lądownikiem przeprowadzającym wyspecjalizowane badania naukowe na powierzchni planetoidy.
Niemiecka agencja kosmiczna DLR jest odpowiedzialna za zaprojektowanie lądownika, dostarczenie pojazdu od JAXA, opracowanie segmentu naziemnego umożliwiającego obsługę misji oraz przygotowanie i prowadzenie operacji związanych z misją. W obrębie DLR za zarządzanie projektem odpowiada Instytut Systemów Kosmicznych (Institute of Space Systems) w Bremie. Ponadto w projekcie bierze udział Instytut Struktur Kompozytowych i Systemów Adaptatywnych (Institutes of Composite Structures and Adaptive Systems) z Braunschweig, Instytut Robotyki i Mechatroniki (Insitute of Robotics and Mechatronics) z Oberpfaffenhofen, Europejskie Centrum Treningowe Astronautów (European Astronaut Centre - EAC) z Kolonii oraz Instytut Badań Planetarnych (Institute of Planetary Research) z Berlina. Francuska Agencja Kosmiczna CNES jest odpowiedzialna za dostarczenie systemu zasilania (baterii i układu dystrybucji energii), dostarczenie anten, dostarczenie instrumentu MicrOmega, zarządzanie analizami wiązanymi z misją, zintegrowanie systemu wymiany danych ze sprzętem JAXA mieszczącym się na sondzie Hayabusa 2, pomoc w integracji francuskich komponentów na poziomie montażu systemów, oraz planowanie i prowadzenie obserwacji z użyciem instrumentu MicrOmega.