Przydało by się tu znać dokładny wektor przy separacji, na takie detale nie mamy co liczyć.
Pierwszy stopień Falcona 1 podczas jednego z lotów po separacji osiągnął wysokość
217 km. Zakładając podobny profil lotu w przypadku Falcona 9 i separację na 60 km, dostajemy składową wertykalną prędkości przy separacji na poziomie 1.8 km/s.
Ale, należało by też wziąć pod uwagę pozostający po manewrze zwalniającym zapas paliwa, wystarczający na, hmm, 1.5-2.5 km/s. Wtedy całe paliwo zbliża się i do 20% zależnie od przyjętych wartości (ech, jakaś matma po nocy...).
Tak duży zapas paliwa nie jest potrzebny. Jeżeli skasujemy jedynie składową horyzontalną, rakieta cały czas się wznosi, co daje nam sporo czasu na powrót do miejsca startu (jakieś 6 minut, przyjmując powyższe 1.8 km/s). Jeśli hamowanie było przeprowadzone szybko, to do miejsca startu mamy nie więcej niż 150 km. To z kolei oznacza, że 400 m/s wystarczy na powrót.
Samo przyziemienie polegać będzie na skasowaniu prędkości swobodnego spadania, która dla pustego stopnia będzie niska, rzędu 100 m/s.
PS: Załączony obrazek ilustruje cały manewr dla rakiety
Rosjanka.