Igor Pietrowicz Wołk (1937-2017)

[Orionid]

Dzięki! Poprawione.

[mss]

Swietłozar Asenow po polsku.

2 ostatnie wywiady Igora podam rano bo mam kłopot z linkami do nich.

[mss]

1) 30.12.2016 => Виждал съм летяща чиния (po bułgarsku)

2) 01.01.2017 =>  Игорь Волк — Чкалов нашего времени (po rosyjsku)

[NewMan]

Pierwsza grupa pilotów Burana

1. 1977 год - создана Группа лётчиков-испытателей Лётно-исследовательского института им. М.М.Громова (ЛИИ)
     для  работ по  тематике «Буран» приказом начальника ЛИИ  от 12 июля  1977 года  №630 в составе:     

     Волк Игорь Петрович
     Кононенко Олег Григорьевич
     Левченко Анатолий Семёнович
     Садовников Николай Фёдорович
     Станкявичюс Римантас Антанас-Антано
     Щукин Александр Владимирович

Oleg Kononienko to oczywiście nie ten, który obecnie jest w oddziale kosmonautów .

Kontynuuję PRAAAWIE w temacie, bo to jednak był kolega Igora Wołka.

Tak, to całkiem inny Kononienko - Oleg Grigoriejwicz urodzony w 1938.
Nasz "obecny" Kononienko to Oleg Dmitrijewicz urodzony 1964.

Tamten "Buranowy" Oleg G. Kononienko nie doczekał nie tylko lotu Burana, ale i lotu swojego kolegi Igora Wołka - zginął bowiem 8 września 1980 startując samolotem pionowego i krótkiego startu i lądowania Jak-38 z krążownika lotniczego"Mińsk" na Morzu Południowo Chińskim.

NewMan

[JSz]

Swoją drogą mam wątpliwość do kalendarium wydarzeń, bo:
- projekt Buran rozpoczął się gdzieś w 1974,
- odział kosmonautów Burana sformowano w 1978,
- pierwszy (i jedyny) lot Burana - bezzałogowy w 1988,
- jeszcze w 1989 przyjmowano do oddziału,
- program oficjalnie zamknięto w 1993.

Moja wątpliwość dotyczy faktu, że kosmonauci z tego oddziału brali udział w programie Salut jeśli idzie o loty już w 1984, a odpowiednio wcześniej przygotowania (właśnie Wołk, a potem także Lewczenko), czyli grubo przed pierwszym startem Burana. Czyżby misje te stanowiły jakąś formę treningu przed zamierzonymi załogowymi misjami Burana?

Przy okazji O. Kotowa Kononienki starszego, który zginął na początku programu. Czy pilotaż Jaków 38 był elementem szkolenia do lotów Buranem? Wprawdzie Buran był pionowego startu podobnie do Jaka 38, ale ten start odbywał się "nieco" inaczej.

[astropl]

Moja wątpliwość dotyczy faktu, że kosmonauci z tego oddziału brali udział w programie Salut jeśli idzie o loty już w 1984, a odpowiednio wcześniej przygotowania (właśnie Wołk, a potem także Lewczenko), czyli grubo przed pierwszym startem Burana. Czyżby misje te stanowiły jakąś formę treningu przed zamierzonymi załogowymi misjami Burana?

Przy okazji O. Kotowa starszego, który zginął na początku programu. Czy pilotaż Jaków 38 był elementem szkolenia do lotów Buranem? Wprawdzie Buran był pionowego startu podobnie do Jaka 38, ale ten start odbywał się "nieco" inaczej.

Pozwolę sobie wkleić fragment artykułu, jaki zamieściłem kilka lat temu w "Lotnictwie", dotyczący kosmonautów programu.

W odróżnieniu od STS Buran miał być obdarzony całkowitą autonomią lotu na wszystkich jego etapach, z powrotem, wyborem ścieżki podejścia i samym lądowaniem włącznie. Od początku planowano, że przynajmniej dwa pierwsze loty zostaną wykonane bez udziału załogi. Jednak należało oczywiście wybrać i przygotować do lotów grupę kosmonautów, która nie tylko miała w późniejszym czasie pilotować prom, lecz być użyta wcześniej do przeprowadzenia testów atmosferycznych. Do tego celu przygotowano specjalny analog Burana pod nazwą BTS-002 GLI (Bolszoj Transportnyj Samoljot dla Gorizontalnych Liotnych Ispytanij – duży samolot transportowy dla horyzontalnych badań lotu). Była to wierna kopia Burana, wyposażona w umieszczone w części ogonowej cztery silniki turboodrzutowe AŁ-31 Lulki. W skład grupy w roku 1977 początkowo miało wejść siedmiu pilotów doświadczalnych MAP: Igor Wołk, Rimantas Antanas Stankevičius, Anatolij Lewczenko, Aleksandr Szczukin, Oleg Kononienko, Nikołaj Sadownikow i Aleksandr Łysenko. Niestety Łysenko zginął w katastrofie lotniczej jeszcze zanim grupa została oficjalnie sformowana, a Sadownikow odszedł z niej pod koniec roku. W pięcioosobowym składzie grupa, nazywana od nazwiska dowódcy „wilczym stadem”, została w roku 1979 oficjalnie wyznaczona do pierwszych lotów kosmicznych i rozpoczęła treningi w Centrum Przygotowań Kosmonautów. Pod sam koniec cyklu przygotowań, we wrześniu 1980 roku w katastrofie samolotu Jak-38 zginął Kononienko. Trzy miesiące później pozostała czwórka zdała egzaminy i w lutym 1982 roku uzyskała tytuł kosmonauta-badacz. Plan był taki, że każdy z przyszłych dowódców Burana miał najpierw wykonać krótkotrwały (8-12 dni) lot kosmiczny na pokładzie statku Sojuz-T, a bezpośrednio po jego zakończeniu pilotować wyposażony w systemy sterowania samolotu kosmicznego Tu-154, by w jak najbardziej realnych warunkach ustalić zdolność pilota do sprowadzenia Burana na Ziemię po pobycie w stanie nieważkości i następującym bezpośrednio po tym przeciążeniu. Loty takie wykonali Wołk (1984, Sojuz T-12) oraz Lewczenko (1987, Sojuz TM-4). Już wcześniej sformowano dwie załogi: Wołk/ Stankevičius i Lewczenko/Szczukin, które miały stanowić załogę podstawową i rezerwową w rzeczywistym pierwszym załogowym locie orbitalnym Burana. Uprzednio należało jednak wykonać serię przebieżek i właściwych lotów testowych na lotnisku. Rozpoczęły się one 29 grudnia 1984 roku pierwszą przebieżką po pasie podmoskiewskiego lotniska Żukowskij. Do pierwszego samodzielnego lotu (start i wzniesienie przy pomocy silników, lądowanie bez wspomagania silnikami) doszło dopiero 10 listopada 1985 roku. Ogółem w latach 1984-1990 wykonano 24 takie loty oraz 11 przebieżek. Za sterami BTS-002 siedzieli wyłącznie piloci pierwszej grupy, choć w latach 1980-89 grupę uzupełniło jeszcze sześciu oblatywaczy. Własny odział „buranowców” tworzył też w latach 1978-90 Instytut Naukowo-Badawczy Sił Powietrznych im. Czkałowa (GKNII). Wybrano wówczas łącznie 16 pilotów, z których jednak tylko dwóch (Iwan Baczurin i Aleksandr Borodaj) pilotowało BTS-02. Pięcioro z nich w przyszłości zostało kosmonautami, ale żadnemu nie dane było zostać pilotem skrzydlatego statku kosmicznego. Jedynie Leonid Kadeniuk, który po rozpadzie ZSRR przyjął obywatelstwo Ukrainy, poleciał w roku 1987 w kosmos jako specjalista ładunku… amerykańskiego promu Columbia (misja STS-87).

[JSz]

Nie znałem tego artykułu. Dzięki Astropl!

Wynika z tego, że piloci Burana mieli stanowić prawdziwą elitę kosmonautów-pilotów jeśli idzie o przeszkolenie.

[Orionid]

 Jedynie Leonid Kadeniuk, który po rozpadzie ZSRR przyjął obywatelstwo Ukrainy, poleciał w roku 1987 w kosmos jako specjalista ładunku… amerykańskiego promu Columbia (misja STS-87).

Oczywiście 1997 http://lk.astronautilus.pl/astros/368.htm

[astropl]

 Jedynie Leonid Kadeniuk, który po rozpadzie ZSRR przyjął obywatelstwo Ukrainy, poleciał w roku 1987 w kosmos jako specjalista ładunku… amerykańskiego promu Columbia (misja STS-87).

Oczywiście 1997 http://lk.astronautilus.pl/astros/368.htm

Oczywiście. Niestety tak poszło do druku... Mea culpa!

[mss]

...
Trzy miesiące później pozostała czwórka zdała egzaminy i w lutym 1982 roku uzyskała tytuł kosmonauta-badacz. Plan był taki, że każdy z przyszłych dowódców Burana miał najpierw wykonać krótkotrwały (8-12 dni) lot kosmiczny na pokładzie statku Sojuz-T, a bezpośrednio po jego zakończeniu pilotować wyposażony w systemy sterowania samolotu kosmicznego Tu-154, by w jak najbardziej realnych warunkach ustalić zdolność pilota do sprowadzenia Burana na Ziemię po pobycie w stanie nieważkości i następującym bezpośrednio po tym przeciążeniu. Loty takie wykonali Wołk (1984, Sojuz T-12) oraz Lewczenko (1987, Sojuz TM-4). ...

Można jeszcze dodać, że w wrześniu 1982 roku rozpoczęły przygotowanie do krótkotrwałego lotu na stację Salut 7 trzy załogi, w składzie: Kizim/W. Sołowjow/Wołk, Wasjutin/Sawinych/Lewczenko i Wiktorenko/Sewastjanow/Stankevičius jednak plany tego lotu w roku 1983 zostały zmienione i planowani na przyszłych pilotów Burana zostali wymienieni na kosmonautów lekarzy: At'kowa i Polakowa.

O planowanych załogach Burana i zmianach więcej na stronie: http://epizodsspace.no-ip.org/ekip/buran.html
 

[Orionid]

W wywiadzie  rosyjskim załączonym dziś przez mss z bezpośredniego źródła można poznać szczegóły zadania Wołka po lądowaniu. Na początku, o ile dobrze zrozumiałem. przez 40 minut nie mógł się Wołk uwolnić z uprzęży w lądowniku. Potem dziwne zamieszanie związane z zagubioną odzieżą. Okazuje się też, że zadanie obejmowało dodatkowo pilotowanie śmigłowca Mi-8 pod nadzorem dowódcy helikoptera.
Szkoda , że nie można zobaczyć filmu z tej całej operacji.

По какой-то причине сразу не удалось отвинтить металлический ящик с возвращаемым грузом и Игорю Волку пришлось 40 минут висеть на ремнях вниз головой. Пришлось космонавту выскальзывать методом выдыхания. Попросил всех уйти, потому как спасатели так ничего и не смогли сделать, и вытаскивал он сам себя. Тут самое главное было удержаться после того, как выскользнул, чтобы головой не удариться. (...)

После этого произвели официальное фотографирование. Владимир и Светлана остались в руках медиков. А у космонавта Игоря Волка лётная программа продолжалась. Волку никак не могли найти форму потерянную встречающими в суматохе, чтобы переодеться. Говорят: «Время! Время!» В конце концов вытащили спортивный костюм из аварийного запаса, а ботинки где найдешь в казахской степи? Так что пришлось босиком в носках без ботинок лететь на вертолете. Нетвёрдой походкой самостоятельно Игорь Волк забрался в кабину вертолёта Ми-8. Пилотирование вертолёта Игорь Петрович осуществлял под контролем командира винтокрылой машины. Главной целью этой части его полёта было доказательство возможности космонавта пилотировать «Буран» после длительной работы на орбите, и ему это удалось в полной мере. Из Байконура до Ахтубинска Волк летел на летающей лаборатории самолёте-симуляторе Ту154, кабина которого полностью воссоздавала кабину космического корабля-челнока «Бурана». Машину «загнал» на 11 тысяч и с выпущенным шасси с углом 20 градусов посадка имитирующая посадку Бурана на специальную полосу в Байконуре. В Байконуре опять переодевание в высотный костюм и гермошлем — и ночной перелёт на Миг-25 назад в Ахтубинск. Только после этого Волк присоединился к своему экипажу…. (...)

Są rozbieżności na temat przyczyny zgonu Anatolija  Lewczenki.  Wcześniej na Lotach Kosmicznych była zamieszczona informacja , że przyczyną śmierci kosmonauty był nowotwór mózgu.

Гибель Анатолия Левченко, конечно, случайность. Была зима. Он, как мне сказали, где-то на ступеньках поскользнулся и сильно ударился. А потом на параде 1 Мая нес знамя, и его прихватило. Оказалось, что у него в мозгу опухоль.

Источник: http://rusnext.ru/news/1483291524
Cały artykuł na : http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=2800.0

Data śmierci: 06.08.1988 r. w Moskwie w wyniku komplikacji po wewnętrznym krawieniu do mózgu, które powstało z powodu złego ułożenia głowy w fotelu "Kazbek" podczas otwarcia spadochronu bądź przyziemienia.
http://lk.astronautilus.pl/astros/204.htm

[astropl]

Data śmierci: 06.08.1988 r. w Moskwie w wyniku komplikacji po wewnętrznym krawieniu do mózgu, które powstało z powodu złego ułożenia głowy w fotelu "Kazbek" podczas otwarcia spadochronu bądź przyziemienia.
http://lk.astronautilus.pl/astros/204.htm

Ta informacja pochodzi z bezpośredniej rozmowy z Musą Manarowem w roku 2011.

[mss]

http://tass.ru/kosmos/3924439

Прощание с летчиком-космонавтом Игорем Волком пройдет 10 января в Жуковском

[Orionid]

Zmarł Igor Wołk
PRZEZ MICHAŁ MOROZ W DNIU 7 STYCZNIA 2017


W wieku 79 lat zmarł kosmonauta Igor Wołk. Miał zostać dowódcą pierwszego lotu radzieckiego wahadłowca Buran.

Wołk brał udział w jednej misji kosmicznej Sojuz T-12 w 1984 roku. 11 dni spędził na pokładzie stacji kosmicznej Salut-7. W locie Sojuza T-12 brali udział również Swietłana Sawicka oraz Władimir Dżanibiekow.

Igor Wołk został wybrany do pierwszej grupy kosmonautów-pilotów Burana w 1977 roku. Jego lot orbitalny miał przygotować go do przyszłych lotów radzieckiego wahadłowca. Wkrótce po lądowaniu misji Sojuza T-12 Wołk siadł za sterami samolotu TU-154LL, który służył do lotów treningowych symulujących lot Burana. Kosmonauta udowodnił, że można sterować wahadłowcem tuż po osłabieniu wynikającym z lotu kosmicznego. Za dokonania odznaczony został orderem Bohatera Związku Radzieckiego.

Buran w przestrzeń kosmiczną poleciał tylko raz w bezzałogowym locie w 1988 roku. Po wykonaniu dwóch orbit pojazd automatycznie wylądował w Kazachstanie. Po rozpadzie Związku Radzieckiego program został anulowany na początku lat dziewięćdziesiątych.

Wołk zmarł 3 stycznia w Bułgarii podczas wyjazdu wakacyjnego.

Źródło: http://kosmonauta.net/2017/01/zmarl-igor-wolk/

Zmarł kosmonauta Igor Wołk. Niedoszły pilot radzieckiego wahadłowca
CZWARTEK, 05 STYCZNIA 2017, 16:56

Rosyjski kosmonauta Igor Wołk, niedoszły pilot wahadłowca Buran, zmarł we wtorek w wieku 79 lat - poinformowały w czwartek rosyjskie media. Wołk brał udział jako pilot-oblatywacz w pierwszym locie samolotu doświadczalnego OK-GLI, który miał kluczowe znaczenie w radzieckim programie budowy promu kosmicznego.

Przyczyny zgonu kosmonauty, który nastąpił w Bułgarii, nie podano. Wołk był przez szereg lat wojskowym pilotem-oblatywaczem, zanim w 1978 roku wszedł w skład zespołu kosmonautów. Przewidywany na pilota wahadłowca Buran odbył w lipcu 1984 roku w ramach przygotowań do tej misji swój jedyny lot orbitalny. W trwającej blisko 12 dni podróży statkiem Sojuz T-12 na stację kosmiczną Salut-7. W locie powrotnym na Ziemię towarzyszyli mu kosmonauci Swietłana Sawicka i Władimir Dżanibekow.


Samolot doświadczalny OK-GLI w Technik-Museum Speyer w Niemczech, fot. Kozuch/Wikipedia, CC BY-SA 3.0


Prom kosmiczny Buran na grzbiecie samolotu transportowego An-225, Fot. Dave Casey/Wikipedia

Jedyny orbitalny lot kosmicznej wersji Burana odbył się 15 listopada 1988 roku w trybie bezzałogowym ale problemy z finansowaniem projektu i upadek ZSRR spowodowały zawieszenie projektu. Dwa kolejne wahadłowce nigdy nie zostały dokończone, a cały program został definitywnie zamknięty w 1993 roku. Sam pojazd znajdował się od tego czasu na terenie kosmodromu Bajkonur. Wahadłowiec został zniszczony w maju 2002 roku w wyniku zawalenia się dachu budynku, w którym był przechowywany.

PAP/AH
Źródło: http://www.space24.pl/522416,zmarl-kosmonauta-igor-wolk-niedoszly-pilot-radzieckiego-wahadlowca

[Orionid]

Materiały filmowe
Ушел из жизни космонавт Игорь Волк .Спецсюжет от Медиа-Змиев
Советский летчик космонавт Игорь Волк умер на 80 м году жизни 
Летчик-космонавт Игорь Волк скончался на 80-м году жизни

Лётчик-испытатель Игорь Волк 




Документальный Фильм - Созвездие Волка "Буран" (Мистика) Это интересно!
Для чего был предназначен «Буран».Рассекреченные архивы КГБ.Ударная сила