Słońce - III kwartał 2013 roku

[CzarnyZajaczek]

Ta prognoza na kilka najbliższych dni:
1) z obserwacji że ostatnio plamy jak przechodzą przez widoczną część tarczy, to generują silne rozbłyski w 2 miejscach - przy wschodniej krawędzi a w zasadzie zaczyna się to jeszcze po niewidocznej stronie Słońca, w środku bardzo słabną, a przy prawej widocznej krawędzi ponownie bardzo rosną i w okolicach samej krawędzi są najsilniejsze rozbłyski
2) te miejsca aktualnie wskazują kierunki na Jowisza - po prawej, i na Saturn - na wschodzie z tyłu, + Wenus i Neptun są też na wschodzie po widocznej stronie
3) wniosek, prawdopodobnie siły pływowe choć bardzo słabe to mają jednak wpływ na dynamikę plam słonecznych - aktualnie np. na zachodniej krawędzi płynna powierzchnia Słońca jest "spiętrzana" a pomiędzy obszarami "spiętrzania" jest nieznacznie rozciągana.

Stąd taki model prognozowania: zaobserwowałem że przez ostatnie ok. 2 tygodnie sprawdza się ta zależność (nie miałem czasu żeby podobnie analizować historyczne dane), jeśli kilka dużych plam wchodzi w taki rejon to wnioskuję że będą zwiększać aktywność

Z tymi próbami przewidzenia rozbłysków na podstawie domniemanych fal sejsmicznych to się pospieszyłem choć obserwując animacje wyraźnie widać że takie fale po większych rozbłyskach są i mają wpływ na inne plamy (to widać szczególnie jak się przyjrzeć też tym malutkim plamkom które się często pojawiają na dość krótko)

[TomIR]

Rozbłyski słoneczne mają ścisły związek ze zjawiskiem rekoneksji magnetycznej, które tym częściej
zachodzi im bardziej skomplikowane pole magnetyczne plamy. Dlatego moim zdaniem lepszym kierunkiem
opracowywania jakiejkolwiek metody prognozowania prawdopodobieństwa wystąpienia takich rozbłysków
w danym rejonie Słońca byłoby raczej studiowanie magnetogramów z SDO i doszukiwanie się na nich
różnych zależności. Niuanse z gatunku sił pływowych planet-olbrzymów można chyba odstawić w kąt:).

Nie od dziś wiadomo, że plama o bardzo skomplikowanym polu typu beta-gamma-delta daje dużo większe szanse
na silny rozbłysk niż plama z bardzo prostym polem typu alfa.
Przyznam, że sam chętnie bym się czymś takim zajął, ale jak zwykle - brak czasu, a takie "badania" nawet
w wydaniu "prywatnym" wymagają solidnej podstawy naukowej i przemyślanego sposobu analizy danych.
Na razie jakiekolwiek próby przewidzenia momentu i siły ewentualnego rozbłysku to jest moim zdaniem wróżenie z fusów,
dlatego rozpocząłbym od przeanalizowania rozwoju różnych plam słonecznych pod względem pola magnetycznego i ich
"zdolności rozbłyskotwórczych". Być może udałoby się wyróżnić jakieś ich "rozwojowe schematy"?
Sam temat jest bardzo ciekawy, ale trzeba podejść do niego z głową .

[kanarkusmaximus]

Bardzo sceptycznie podchodzę do pomysłu pływów i rozbłysków słonecznych - nigdy czegoś takiego w publikacjach nie widziałem. Czarny Zajączku, czy sprawdzałeś tę koncepcję od tej strony?

[TomIR]

Tutaj jest ciekawy artykuł na temat związku (a raczej jego braku) między rozbłyskami słonecznymi a oddziaływaniem grawitacyjnym planet.
Co do papierów, to google wyrzuca tam jakieś chińskie wynalazki o raczej wątpliwej wiarygodności. Reszta tematu ciągnie się na stronach
dla fanów astrologii no i forach a'la Onet.

EDIT: dla fanów dłuższej lektury - tekst, który sugeruje coś na wzór tego, o czym pisze Czarny Zajączek. Osobiście, to mnie nie przekonał.

[Sokole Oko]

Gwarantuję, że agencje czy centra pogody kosmicznej brałyby pod uwagę zależności z położeniem planet i aktywności słonecznej i często by o tym wspominały w swoich publikacjach, oświadczeniach czy prognozach. Przecież to by niesamowicie ułatwiło sprawę. Czynią to? Nie. A na co się powołują? Na wspomniany magnetyzm. To, że dana plama się popisuje silnymi rozbłyskami bierze się z samego wnętrza Słońca, jego aktywności magnetycznej będącej siłą napędową, a nie faktu, że plama akurat schodzi z tarczy i budzi się bo jest skierowana na Neptuna Kiedyś widziałem jakiś portal, gdzie takich "planetarnych teorii" podawanych jako fakty naukowe było bez liku. Pamiętam, że pisano też o nadlatujących i ginących przy Słońcu małych kometach-sungrazer-ach wywołujących silne wyrzuty koronalne Można bawić się w układanie takich teorii, które wychodzą poza ramy powszechnie znanej wiedzy na dany temat, ale niech to ma jakieś ręce i nogi, bo łączenie różnych elementów tylko tak by wyszło to co założyłem że ma wyjść, czyni takie teorie bardzo naciąganymi, czyli w gruncie rzeczy niewiarygodnymi.

[CzarnyZajaczek]

Tutaj jest ciekawy artykuł na temat związku (a raczej jego braku) między rozbłyskami słonecznymi a oddziaływaniem grawitacyjnym planet.

tak, tylko w tym artykule jest o związku ustawienia 2 lub więcej planet z rozbłyskami X, którego nie ma ponieważ większość sił pływowych powoduje Jowisz a ustawienie na linii z Jowiszem np. Ziemi ma pomijalnie mały wpływ na siły pływowe

Moja hipoteza jest taka że siły pływowe (lub inne oddziaływania niektórych planet np. pole magnetyczne Jowisza) tylko zwiększają prawdopodobieństwo większej aktywności danej plamy, z tego co szukałem nikt czegoś takiego nie sprawdzał i nie ma publikacji naukowych na ten temat, co mnie zresztą nie dziwi bo wymagałoby to naprawdę dużo pracy. Tzn. trzeba brać pod uwagę nie same rozbłyski, tylko przypisywać je do konkretnych plam i analizować je w czasie także te rozbłyski klasy B w czasie niskiej aktywności plamy.

BTW bardzo ciekawie teraz wygląda na magnetogramie plama 1850 (ta którą zaznaczałem na czerwono)  ponieważ rozdziela się na dwie

(12:00 UTC)

[kanarkusmaximus]

Czarny Zajączku, czy byłbyś w stanie udowodnić - także w sensie matematycznym - tę hipotezę?

[TomIR]

Dyskusję kontynuujemy w nowym wątku na IV kwartał.