Autor Wątek: Cassini  (Przeczytany 198555 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #330 dnia: Lipiec 21, 2013, 14:07 »
Wspaniały instrument. Nie przestaje zaskakiwać.

WAC już w kolorze:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30539

Księżyc też jest widoczny. Mimo że obraz był składany z jpgów, to widać, że Księżyc jest szary a Ziemia niebieska.
http://www.unmannedspaceflight.com/uploads/post-523-1374355417.png

Offline kanarkusmaximus

  • Administrator
  • *****
  • Wiadomości: 23217
  • Ja z tym nie mam nic wspólnego!
    • Kosmonauta.net
Odp: Cassini
« Odpowiedź #331 dnia: Lipiec 21, 2013, 17:35 »
Naprawdę ciekawe obrazy! :) Czekamy na oficjalną mozaikę NASA!

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #332 dnia: Lipiec 21, 2013, 19:54 »
Aktualne badania Dione wskazują, że księżyc ten mógł przedstawiać aktywność podobną do występującej na Enceladusie w przeszłości. Na Dione występują sieci spękań. Ponadto za mocą magnetometru zaobserwowano w jego pobliżu zaburzenia pola magnetycznego Saturna podobne do wywoływanych przez strumienie cząsteczek wody w okolicach Enceladusa. Obecnie przeanalizowano topografię w otoczeniu grzbietu Janiculum Dorsa. W tym, celu wykorzystano zdjęcia zebrane podczas przelotów 11.05.2005 i 17.10.2010. Utwór ten ma długość 800 km i wysokości 1 - 2 km. Analizy topografii wykazały, że skorupa w jego otoczeniu jest zapadnięta o około 0.5 km. Najłatwiej to wyjaśnić zakładając, że w niedalekiej przeszłości była ona cieplejsza niż obecnie. Możliwe, że było to spowodowane obecnością podpowierzchniowego zbiornika ciekłej wody. Istnieje też prawdopodobieństwo, że ciekła woda zachowała się do dnia obecnego.

http://saturn.jpl.nasa.gov/news/cassinifeatures/feature20130529/

Mapa topograficzna Janiculum Dorsa:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17032

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #333 dnia: Lipiec 21, 2013, 20:12 »
Analizy spektrogramów atmosfery Tytana z VIMS potwierdziły występowanie w jej górnych warstwach wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (Polycyclic Aromatic Hydrocarbons - PAH). Ich obecność i duża rola w formowaniu aerozoli w niższych warstwach atmosfery była podejmowana od dawna, jednak ich identyfikacja za pomocą obecnie używanych instrumentów nie była spodziewana. Zostały one jednak odkryte podczas poszukiwań innych związków chemicznych w atmosferze. Podczas analiz spektrogramów uzyskanych między lipcem a sierpniem 2007 r znaleziono linię emisyjna o nietypowym kształcie przy 3.28 mikrona. Na początku zbadano, czy niezidentyfikowana emisja może pochodzić od benzenu, wykrytego już wcześniej. Jednak występuje on w zbyt małych ilościach aby wyjaśnić obserwowany sygnał. Następnie zarejestrowaną linię porównano z danymi z bazy spektrogramów podczerwonych PAH w Ames. Okazała się ona zgodna z emisją mieszaniny różnych cząsteczek PAH zawierających średnio 34 atomy węgla i 10 pierścieni. Cząsteczki te są bardzo efektywne w absorbowaniu promieniowania UV ze Słońca i emitowania uzyskanej energii w podczerwieni. Emisja występowała tylko po dziennej stronie księżyca. Reakcje prowadzące do powstania PAH są wyzwalane przez produkty rozpadu metanu i azotu cząsteczkowego - masywnych dotatnich jonów i elektronów. Rozpad zachodzi pod wpływem światła słonecznego i cząstek z magnetosfery Saturna. Następuje to na wysokości około 1000 km ponad powierzchnią. PAH formują się z prostszych związków organicznych. Następnie opadają w dół atmosfery wywołując tworzenie się masywnych agregatów cząsteczek organicznych. Ostatecznie prowadzi to do uformowania się aerozoli tworzących pomarańczową mgłę na wysokościach poniżej 500 km.

http://saturn.jpl.nasa.gov/news/cassinifeatures/feature20130605/

Poglądowy schemat formowania się aerozoli:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17240

Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Cassini
« Odpowiedź #333 dnia: Lipiec 21, 2013, 20:12 »

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #334 dnia: Lipiec 21, 2013, 20:24 »
Analizy zdjęć pierścieni uzyskanych w latach 2005, 2009 i 2012 pozwoliły na wykrycie chmur pyłu powstałych na skutek uderzeń meteoroidów w pierścienie zachodzących w czasie obecnym. Szczególnie dogodne do takich badań były zdjęcia z 2009 r, gdy płytkie kąty statek kosmiczny - pierścienie - Słońce sprawiały, że chmury pyłu były szczególnie jasne. Meteoroidy odpowiedzialne za ich powstanie miały wielkość porównywalną z meteorytem Chelyabinsk. Jest to pierwsza praktycznie bezpośrednia detekcja zderzeń poza Ziemią, Księżycem i Jowiszem. Meteoroidy uderzające w pierścienie prawdopodobnie ulegały rozpadowi. Wolniej poruszające się fragmenty wchodziły następnie na orbitę wokół Saturna. Następnie ponowie uderzały w pierścienie wywołując obserwowane obłoki pyłu. Na początku były one okrągłe, ale na skutek niejednorodnej szybkości ruchu poszczególnych cząstek stawały się szybko eliptyczne. Na podstawie stopnia ich spłaszczenia określono, że powstały od kilkunastu do kilkudziesięciu godzin przed sfotografowaniem. Oszacowana częstość zderzeń jest podobna do występującej na Ziemi.

http://saturn.jpl.nasa.gov/news/newsreleases/newsrelease20130425/

Zdjęcia chmur pyłu nad pierścieniami:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14938

Schemat spłaszczania się chmur pyłu:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14941

Schemat w wersji animowanej:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14942

Offline Andrew

  • Senior
  • ****
  • Wiadomości: 781
  • Czy to może być aż tak trudne?
    • Astronomia24.com
Odp: Cassini
« Odpowiedź #335 dnia: Lipiec 23, 2013, 08:37 »
« Ostatnia zmiana: Lipiec 23, 2013, 09:49 wysłana przez Scorus »

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #336 dnia: Lipiec 23, 2013, 10:19 »
Nadto są bardzo interesujące zdjęcia strefy polarnej Saturna przy dużym kącie fazowym.
WAC z 21 lipca:

(subklatka)


(subklatka)

NAC z 21 lipca:

(http://saturn.jpl.nasa.gov/multimedia/images/raw/casJPGFullS79/N00213979.jpg)

WAC z 18 lipca:

(http://saturn.jpl.nasa.gov/multimedia/images/raw/casJPGFullS79/W00082940.jpg)

A podczas przelotu koło Tytana T92 11 lipca uzyskano największe jak dotąd zbliżenie chmur polarnych na tym księżycu. Na kolejnych zdjęciach widać ich ruchy.


(subklatka)

Dalsze zdjęcie już z 14 lipca:

(subklatka)

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #337 dnia: Lipiec 29, 2013, 10:22 »
Zdjęcie Ziemi i Księżyca z NAC w kolorze:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14949
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17170

Niebieskie tło to rozproszona materia pierścienia E.

Geometria w której Ziemia była obserwowana:
http://www.planetary.org/blogs/emily-lakdawalla/2013/07230301-cassini-pretty-picture-earth-moon.html

Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #338 dnia: Lipiec 29, 2013, 10:33 »
Huragan na biegunie północnym Saturna jest analizowany pod kątem podobieństw z huraganami na Ziemi. W tworzeniu i podtrzymywaniu takich zawirowań na obu planetach dużą rolę odgrywa para wodna, ale na Saturnie oczywiście nie występują masy ciekłej wody. Zarówno na Ziemi jak i na Saturnie huragany posiadają centralne oko pozbawione dużej ilości chmur. Innymi zbieżnymi cechami jest jest obecność chmur na dużych wysokościach tworzących ściany oka, występowanie innych chmur wirujących wokół oka oraz ruch obrotowy przeciwny do ruchów wskazówek zegara na półkuli północnej. Huragan polarny na Saturnie jest jednak dużo większy i rotuje zaskakująco szybko. Wiatry wokół oka są tam 4 razy szybsze od występujących w huraganach ziemskich. Huragan na Saturnie również nie przemieszcza się, jest na stałe związany z biegunem północnym. Na Ziemi huragany przemieszczają się w kierunku północnym. Na Saturnie analogiczny twór nie ma gdzie się przemieścić. Obserwacje bieguna północnego były możliwe dzięki długotrwałości misji (po dotarciu do Saturna był on nieoświetlny) oraz zwiększeniu inklinacji orbity. To ostatnie było wykonywane dzięki przelotom koło Tytana i wymagało precyzyjnego planowania pozwalającego na zachowanie odpowiedniej ilości paliwa i umożliwiającego prawidłowe wykonanie dalszych przelotów i zmian parametrów orbity.
http://saturn.jpl.nasa.gov/news/newsreleases/newsrelease20130429/

Barwny obraz huraganu z 27 listopada 2012 r:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14945

To samo we wzmocnionych kolorach:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14946

Animacje pokazujące ruchy chmur:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14944
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA14947
« Ostatnia zmiana: Lipiec 29, 2013, 10:37 wysłana przez Scorus »



Scorus

  • Gość
Odp: Cassini
« Odpowiedź #341 dnia: Sierpień 01, 2013, 09:33 »

Scorus

  • Gość



Polskie Forum Astronautyczne

Odp: Cassini
« Odpowiedź #344 dnia: Sierpień 19, 2013, 19:56 »