Chandra X-ray Observatory (CXO)

[Scorus]

Z ostatnich wieści:

Para oddziaływających galaktyk Arp 147 - galaktyka eliptyczna przeszła przez spiralna pozostawiając z niej pierścieniową pozostałość. Zaszły w niej gwałtowne procesy gwiazdotwórcze. Wyprodukowały one dużą ilość rentgenowskich układów podwójnych.
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/arp147/

Obserwacje gwiazdy neutronowej w pozostałości supernowej Cas A wykazały, że materia w jądrze tej gwiazdy jest nadciekła i nadprzewodząca.
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_022311.html

Galaktyka NGC 4151, tzw "Oko Saurona". Emisja rentgenowska została wywołana uwolnieniem energii z okolic supermasywnej czarnej dziury.
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/n4151/

Poszukiwania masywnych gwiazd w Drodze Mlecznej za pomocą Spitzera i Chandry.
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/massive/

[ekoplaneta]

Niesamowity ten Chandra, działa już ponad 10 lat i to bez żadnych serwisów jak u Hubblea......
Czemu to HST trzeba często serwisować a Chandry nie?

[Matias]

Niesamowity ten Chandra, działa już ponad 10 lat i to bez żadnych serwisów jak u Hubblea......
Czemu to HST trzeba często serwisować a Chandry nie?

Zdaje mi się, że serwisowanie oznaczało tutaj po prostu wymianę instrumentów na lepsze (na przykładzie chociażby WFPC czy ASC), a z racji tego że Hubble był (i wciąż jest) naszym flagowym teleskopem, to też z racji tego faktu poddawano go takim zabiegam. Nie da się ukryć, że Hubble jest już dosyć wiekowy i chyba nic by na nim nie działało gdyby nie misje serwisowe. Z racji statusu teleskopu (jako jednego z podstawowych instrumentów do obserwacji w świetle widzialnym), zamiast wysyłania nowych statków, upgrade'owano Hubble'a. Ponad 2 metrowe lustro na 600 km to jednak cenna rzecz A zabawki do rejestracji obrazu z tego lustra można było swobodnie wymieniać..

[ekoplaneta]

Hmm A Chandra żyroskopów to nie ma? A wiem, ze z nimi były pewne problemy w Teleskopie Hubblea......

[Scorus]

Ma, ale mniej precyzyjne i trwalsze.

[Scorus]

Od pewnego czasu wiadomo, że supernowa Tycho była typu Ia, czyli eksplozją białego karła. Eksplozja taka może następować na dwa sposoby: albo biały karzeł zbiera materię z normalnej gwiazdy w układzie podwójnym, albo zderza się z innym białym karłem. Obserwacje pozostałości supernowej Tycho wykazały, że wystąpił pokleiwszy scenariusz. Znaleziono w jej obrębie jasny rentgenowsko łuk interpretowany jako materię zerwaną z gwiazdy - towarzysza podczas zderzenia. Za nim następuje osłabienie emisji żelaza wyrzuconego podczas eksplozji. Materia ta zasłoniła więc przestrzeń za sobą. Prawdopodobnie też przetrwała eksplozję i została wyrzucona z dużą szybkością.

http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_042611.html

[glimpse]

Obłędne zdjęcie tej eksplozji!

[Matias]

Rzeczywiście łuk rentgenowski widoczny jak na dłoni. Pełna abstrakcja, a to jednak rzeczywistość, którą mamy szansę oglądać

[Matias]

Odkryto najbliższą parę masywnych czarnych dziur

[Scorus]

Zmiany w mgławicy Krab:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_051111.html

Obserwacje mgławicy Carina:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_052411.html

Ocena populacji odległych czarnych dziur na podstawie przeglądu Chandra Deep Field South:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_061511.html

Zdarzenie 4 gromad galaktyk - Abell 2744:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/a2744/

Zagadkowy warkocz pulsara PSR J0357+3205:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/psrj0357/

Obserwacje spadku gazu na supermasywna czarną dziurę w jądrze NGC 3115:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_072711.html

Para galaktyk oddziałujących VV 340:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/vv340/

Najbliższa para supermawysnych czarnych dziur, w galaktyce NGC 3393:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_083111.html

Planeta CoRoT-2a możliwe, że parująca na skutek naświetlania rentgenowskiego ze strony swojej gwiazdy:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_091311.html

Region gwiazdotwórczy NGC 281:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/ngc281/

Pozostałość supernowej G299.2-2.9, najstarsza pozostałość po typie Ia:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/g299/

Badania aktywacji czarnych dziur podczas zdrzeeń galaktyk w przeglądzie COSMOS:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/cid/

Pozostałość supernowej RCW 86, po najdawniejszej supernowej widzianej w czasach historycznych:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_102611.html

Mgławica 30 Doradus (Tarantula):
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/30dor/

Pełna charakterystyka czarnej dziury w układzie Cygnus X-1:
http://chandra.harvard.edu/press/11_releases/press_111711.html

Ruch gazu w gromadzie galaktyk Abell 2052 wywołany zderzeniem z mniejszą gromadą:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/a2052/

Pulsar SXP 1062 w Małym Obłoku Magellana. Mimo, że rotuje wolno jak pulsar stary, to nadal jest otoczony pozostałością supernowej, a takie szybko się rozpraszają. Obserwacje wspólne z XMM-Newton:
http://chandra.harvard.edu/photo/2011/sxp1062/
http://sci.esa.int/science-e/www/object/index.cfm?fobjectid=49784

Gromada galaktyk ACT-CL J0102-4915 - obecnie najmasywniejsza gromada odległa:
http://chandra.harvard.edu/press/12_releases/press_011012.html

[Matias]

Chandra obserwuje flary w pobliżu czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej

"Być może przyczyną ostatnio obserwowanych rozbłysków widocznych z okolic centralnej czarnej dziury naszej Galaktyki są asteroidy, które opadają na horyzont zdarzeń i są tam niszczone.

Od kilku lat kosmiczne obserwatorium rentgenowskie Chandra obserwuje ciekawe zjawisko związane z czarną dziurą w centrum naszej Galaktyki. Średnio raz dziennie ta gigantyczna czarna dziura o nazwie Sagittarius A* zwiększa lekko swą aktywność. Objawia się to krótkotrwałym, relatywnie słabym błyskiem, niemalże na granicy zasięgu obserwacji dzisiejszych technologii."

[Scorus]

Obserwacje rentgenowskiego układu podwójnego IGR J17091-3624 wykazały, że znajdująca się tam czarna dziura o masie gwiazdowej okresowo powoduje emisję niezwykle szybkiego wiatru z dysku akrecyjnego przy jednoczesnym zaniku dżetów. Jest on porównywalny z najszybszymi wiatrami z okolic czarnych dziur supermasywnych.
http://chandra.si.edu/press/12_releases/press_022112.html

[Scorus]

Nietypowa pozostałość supernowej - G350.1-0.3. Gwiazda neutronowa znajduje się daleko od centrum emisji rentgenowskiej, co świadczy o bardzo dużym "kopniaku" jakiego doznała podczas eksplozji w której powstała. Bardzo asymetryczny kształt świadczy, że eksplozja powstała w zimnym obłoku międzygwiazdowym.
http://chandra.si.edu/photo/2012/g350/

[Scorus]

Ostatnio poinformowano o badaniach rozkładu ciemniej materii w zderzających się gromadach galaktyk Abell 520. Ciemna materia była mapowana poprzez analizę mikroskopowania grawitacyjnego przy użyciu teleskopów optycznych (HST, Canada-France-Hawaii Telescope, Subaru). Chandra pozwolił na zmapowanie rozmieszczenia gorącego gazu międzygalaktycznego. Okazuje się, że ciemna materia oddzieła się od materii zwykłej, co jest sprzeczne z wieloma modelami.
http://chandra.harvard.edu/press/12_releases/press_030212.html

[Scorus]

Podobne badania w przypadku gromady Abell 383 pozwoliły po raz pierwszy na zrekonstruowanie trójwymiarowego rozkładu ciemnej materii. Grupuje się ona w środku gromady, tworząc wydłużony twór skierowany wzdłuż linii widzenia. Jeden z zespołów uzyskał stopień grupowania się ciemnej materii w jądrze gromady zgodny z przewidywaniami, a drugi - zbyt mały.
http://chandra.harvard.edu/photo/2012/a383/