81
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Logos dnia Wrzesień 18, 2023, 10:29 »Najpierw trzeba zbić cenę za wyniesienie kg na orbitę i w tym starship powinien się sprawdzić. Nogi potem sobie dorobią.
Ostatnie wiadomości
82
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez JSz dnia Wrzesień 18, 2023, 09:53 »Ależ gdybym się przeniósł moja maszyną czasu do 1968, to, mając do dyspozycji wyłącznie ówczesne źródła zwrócił bym uwagę, że to lądowanie na Księżycu, jest tak absurdalnie drogie, że nie praktycznie szans, by było na dłuższą metę kontynuowane. Ze w obliczu innych problemów, takich jak wojna w Wietnamie, już widać polityczną chęć obcięcia programu kosmicznego do gołej, Ziemi. Ze już zaprzestano produkcji Saturnów. A potem, tym razem korzystając z mojej nieuczciwej przewagi podróżnika w czasie powiedział bym, że kiedy cały świat ogląda lądowanie na Księżycu, dwa uniwersytety przeprowadziły zabawny eksperyment z wyminą danych, miedzy komputerami, przez kabel telefoniczny.
I że właśnie ten eksperyment, a nie lądowanie na Księżycu naprawdę zmieni świat.
Jasne, że znając późniejszą historię możemy być mądrzy. Jeśli o rok 1968, to jasne, że były gigantyczne problemy - w Stanach wojna Wietnamie, problemy rasowe, rewolucja kulturowa i wiele innych, oraz związane z tym wszystkim masowe demonstracje i protesty. Nie lepiej było w Europie - wielkie rozruchy we Francji i innych krajach, nie wspominając już inwazji Układu Warszawskiego na Czechosłowację.
Tym niemniej wydawało się wówczas, że na Księżycu będziemy już na stałe, a za góra kilkanaście lat wylądujemy na Marsie. Związek Sowiecki również się odgrażał w tym temacie. I pomimo ówczesnej sytuacji, Amerykanie byli dumni z programu Apollo, a cały świat obserwował go z zapartym tchem. To, co dzisiaj wiemy, że był to początek końca, było widać dopiero od lipca 1969. Gdybyś w 1968 r. głosił, że to wszystko wielka wydmuszka, zostałbyś jednogłośnie zakrzyczany. Ale dzisiaj łatwo tak mówić.
I nie do końca zgodzę się, że internet bardziej zmienił świat niż program Apollo. W sensie praktycznym na pewno tak, ale to stało się dopiero 20-30 lat później. Ale jeśli idzie o strefę kulturową, mentalną - tę mniej uchwytną, to z dzisiejszej perspektywy trudno przecenić wpływ Apollo.
83
Firmy prywatne / Stoke Space
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Lion97 dnia Wrzesień 18, 2023, 09:05 »Wątek o firmie Stoke Space, która opracowuje rakietę w pełni wielokrotnego użytku, a wczoraj pojazd Hopper2 pomyślnie wystartował i wylądował.
https://twitter.com/stoke_space/status/1703569700540883195
https://twitter.com/stoke_space/status/1703569700540883195
Cytuj
17 września 2023 r. – Dzisiaj na poligonie testowym Stoke Space w Moses Lake w stanie Waszyngton pomyślnie przeprowadziliśmy rozwojowy lot testowy pionowego startu i pionowego lądowania (VTVL) naszej rakiety drugiego stopnia wielokrotnego użytku. Podczas tego testu, znanego jako Hopper2, udało nam się pomyślnie wystrzelić pojazd testowy Hopper na wysokość 30 stóp i po 15 sekundach lotu wylądować w planowanej strefie lądowania. Test pomyślnie zademonstrował nasz nowatorski silnik wodorowo-tlenowy, chłodzoną regeneracyjnie osłonę termiczną i system sterowania wektorem ciągu mechanizmu różnicowego przepustnicy, a także naszą awionikę, oprogramowanie i systemy naziemne.
Ten test był ostatnim testem w naszym programie demonstracyjnym technologii Hopper. Udało nam się zrealizować wszystkie zaplanowane cele. Udowodniliśmy również, że nasze nowatorskie podejście do solidnych pojazdów kosmicznych wielokrotnego użytku, które można szybko ponownie wykorzystać, jest uzasadnione technicznie i uzyskaliśmy niesamowitą ilość danych, które pozwolą nam z pewnością ewoluować projekt pojazdu od demonstratora technologii do niezawodnego pojazdu kosmicznego wielokrotnego użytku .
Dzięki tej kampanii testowej osiągnęliśmy także kilka kamieni milowych w branży: Stoke przeprowadził pierwszy test w locie rakiety VTVL (Vertical Takeoff Vertical Landing) wielokrotnego użytku, która wykorzystuje różnicowe dławienie do kontroli położenia geograficznego. Przeprowadziliśmy także pierwszy test w locie pojazdu powracającego na rynek, w którym zastosowano aktywną, chłodzoną regeneracyjnie osłonę termiczną; chociaż pojazd ten nie doświadczył bezpośrednio ciepła wywołanego ponownym wejściem w atmosferę hipersoniczną, z powodzeniem działał przy 100% oczekiwanego obciążenia cieplnego w symulowanym środowisku.
Ponadto staliśmy się firmą, która najszybciej przeszła od początkowego finansowania zalążkowego do demonstracji rakiety do pionowego startu i lądowania klasy orbitalnej, drugą firmą na świecie, która wykonała lot prototypem rakiety górnego stopnia wielokrotnego użytku i dopiero trzecią w USA firma opracuje silnik rakietowy na ciekły wodór.
Dzięki naszemu innowacyjnemu projektowi drugiego etapu nasz zespół w Stoke próbuje zrobić coś, czego nigdy wcześniej nie robiono: zaprojektować i zbudować rakietę, która będzie w 100% nadawała się do ponownego użycia i będzie dostępna w ciągu 24 godzin. Aby osiągnąć ten cel, będziemy teraz kontynuować nasz program rozwoju, zwiększając nacisk na nasz pierwszy etap wielokrotnego użytku.
84
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Lion97 dnia Wrzesień 18, 2023, 08:58 »Akurat na księżycu SS jest sześciokrotnie lżejszy niż na ziemi, więc lądowanie tam nie powinno nastręczać trudności ze względu na masę. To co mnie w ostatnim roku dziwiło, to fakt, że SX poszło w mechanizm startu i lądowania oparty o chwytaki. Ani na Marsie, ani na małym Psiężycu żadne instalacje nie czekają a mechanizm do lądowania (rozkładane nibynóżki) trzeba konstruować od nowa. To raz. Na samej ziemi też to uniemożliwia lądowania wszędzie poza miejscami, które się zdecydują na wybudowanie takiego ustrojstwa. Zbudowanie odpowiednich nóg do lądowania spowodowałoby, że można lądować niemal gdziekolwiek na utwardzonej powierzchni. Opcja z wieżą startową to trochę zaprzeczenie całej filozofii tego układu, który miał być tani i wszechstronny. W pierwszych latach jego funkcjonowania starty będą ograniczone tylko do kilku dedykowanych stanowisk startowych, przypuszczalnie w BC i na Florydzie. Zapewne na dziś dzień są inne priorytety, mi w każdym razie ten wariant wydaje się ślepą uliczką.
Na Księżyc, Marsa poleci inny wariant Starshipa i tam będą potrzebne nogi do lądowania. Może w przyszłości Spacex zmieni plany i również Ziemski wariant Shipa będzie lądował na nogach. A co do łapania przez wieżę to ciekawe czy pierwsze próby będą na obecnej wieży. Na Florydze są części dla trzeciej wieży i lepiej byłoby testować łapanie Boostera na mniejszej wieży.
85
Technologie / Odp: Wytwarzanie tlenu do oddychania w dalekich misjach kosmicznych.
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Slavin dnia Wrzesień 18, 2023, 08:22 »MOXIE zakończył produkcję tlenu na Marsie. Pełen sukces małego sześcianu.
Zanim człowiek faktycznie wybierze się w pierwszą załogową podróż na Marsa, musi jeszcze opracować wiele technologii, które pozwolą mu bezpiecznie przetrwać lot oraz pobyt na powierzchni Czerwonej Planety. Jedną z takich technologii jest ta, która zapewni załodze misji odpowiednią ilość tlenu do oddychania podczas wielotygodniowej, a nawet wielomiesięcznej misji w atmosferze, w której dominuje dwutlenek węgla. Na Marsie właśnie zakończył się eksperyment, który ma nam pomóc w opracowaniu takiej technologii.
MOXIE, niewielkie urządzenie wielkości mikrofalówki dostarczone na Marsa na pokładzie łazika Perseverance zakończyło właśnie swoją misję, w ramach której miało dowieść, że istnieje sposób wydobywania czystego tlenu z atmosfery Marsa. Na przestrzeni dwóch lat MOXIE był uruchamiany 16 razy i za każdym razem z powodzeniem produkował tlen z atmosfery. Oczywiście, jest to jedynie demonstrator technologii, który produkuje niewielkie ilości tego tlenu. Zanim człowiek poleci na Marsa, musi wymyślić, w jaki sposób stworzyć odpowiednio większą wersję urządzenia, która będzie w stanie wydobywać tlen z atmosfery marsjańskiej szybciej, niż astronauci będą w stanie go zużywać.
W trakcie dwóch lat urządzenie wyprodukowało 122 gramy tlenu, czyli tyle ile zużywa mały pies w ciągu 10 godzin. Warto tutaj jednak zauważyć, że w trakcie najbardziej intensywnej pracy urządzenie produkowało 12 gramów na godzinę, czyli w sumie dwa razy więcej niż NASA pierwotnie zakładała. Co więcej, na przestrzeni całej swojej misji MOXIE produkował tlen o każdej porze roku marsjańskiego, zarówno w dzień, jak i w nocy. Dzięki temu inżynierowie mogli poznać ograniczenia tej technologii.
Naukowcy wskazują, że odpowiednio większa wersja MOXIE dostarczona na Marsa mogłaby zacząć produkować tlen na długo, zanim pojawi się tam człowiek. Dzięki zebranym w ten sposób zapasom astronauci nie musieliby zabierać ze sobą tlenu na Marsa z Ziemi, co znacząco ułatwiłoby realizację i tak już niewiarygodnie trudnej misji załogowej.
I na tym właśnie teraz będą skupiać się naukowcy z NASA, tj. na zbudowaniu MOXIE 2.0 – pełnowymiarowego generatora tlenu oraz urządzeń pozwalających na jego skraplanie i przechowywanie w formie ciekłej.
Zanim człowiek faktycznie wybierze się w pierwszą załogową podróż na Marsa, musi jeszcze opracować wiele technologii, które pozwolą mu bezpiecznie przetrwać lot oraz pobyt na powierzchni Czerwonej Planety. Jedną z takich technologii jest ta, która zapewni załodze misji odpowiednią ilość tlenu do oddychania podczas wielotygodniowej, a nawet wielomiesięcznej misji w atmosferze, w której dominuje dwutlenek węgla. Na Marsie właśnie zakończył się eksperyment, który ma nam pomóc w opracowaniu takiej technologii.
MOXIE, niewielkie urządzenie wielkości mikrofalówki dostarczone na Marsa na pokładzie łazika Perseverance zakończyło właśnie swoją misję, w ramach której miało dowieść, że istnieje sposób wydobywania czystego tlenu z atmosfery Marsa. Na przestrzeni dwóch lat MOXIE był uruchamiany 16 razy i za każdym razem z powodzeniem produkował tlen z atmosfery. Oczywiście, jest to jedynie demonstrator technologii, który produkuje niewielkie ilości tego tlenu. Zanim człowiek poleci na Marsa, musi wymyślić, w jaki sposób stworzyć odpowiednio większą wersję urządzenia, która będzie w stanie wydobywać tlen z atmosfery marsjańskiej szybciej, niż astronauci będą w stanie go zużywać.
W trakcie dwóch lat urządzenie wyprodukowało 122 gramy tlenu, czyli tyle ile zużywa mały pies w ciągu 10 godzin. Warto tutaj jednak zauważyć, że w trakcie najbardziej intensywnej pracy urządzenie produkowało 12 gramów na godzinę, czyli w sumie dwa razy więcej niż NASA pierwotnie zakładała. Co więcej, na przestrzeni całej swojej misji MOXIE produkował tlen o każdej porze roku marsjańskiego, zarówno w dzień, jak i w nocy. Dzięki temu inżynierowie mogli poznać ograniczenia tej technologii.
Naukowcy wskazują, że odpowiednio większa wersja MOXIE dostarczona na Marsa mogłaby zacząć produkować tlen na długo, zanim pojawi się tam człowiek. Dzięki zebranym w ten sposób zapasom astronauci nie musieliby zabierać ze sobą tlenu na Marsa z Ziemi, co znacząco ułatwiłoby realizację i tak już niewiarygodnie trudnej misji załogowej.
I na tym właśnie teraz będą skupiać się naukowcy z NASA, tj. na zbudowaniu MOXIE 2.0 – pełnowymiarowego generatora tlenu oraz urządzeń pozwalających na jego skraplanie i przechowywanie w formie ciekłej.
86
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Tantal dnia Wrzesień 18, 2023, 07:46 »Akurat na księżycu SS jest sześciokrotnie lżejszy niż na ziemi, więc lądowanie tam nie powinno nastręczać trudności ze względu na masę. To co mnie w ostatnim roku dziwiło, to fakt, że SX poszło w mechanizm startu i lądowania oparty o chwytaki. Ani na Marsie, ani na małym Psiężycu żadne instalacje nie czekają a mechanizm do lądowania (rozkładane nibynóżki) trzeba konstruować od nowa. To raz. Na samej ziemi też to uniemożliwia lądowania wszędzie poza miejscami, które się zdecydują na wybudowanie takiego ustrojstwa. Zbudowanie odpowiednich nóg do lądowania spowodowałoby, że można lądować niemal gdziekolwiek na utwardzonej powierzchni. Opcja z wieżą startową to trochę zaprzeczenie całej filozofii tego układu, który miał być tani i wszechstronny. W pierwszych latach jego funkcjonowania starty będą ograniczone tylko do kilku dedykowanych stanowisk startowych, przypuszczalnie w BC i na Florydzie. Zapewne na dziś dzień są inne priorytety, mi w każdym razie ten wariant wydaje się ślepą uliczką.
87
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez station dnia Wrzesień 18, 2023, 07:36 »Ależ gdybym się przeniósł moja maszyną czasu do 1968, to, mając do dyspozycji wyłącznie ówczesne źródła zwrócił bym uwagę, że to lądowanie na Księżycu, jest tak absurdalnie drogie, że nie praktycznie szans, by było na dłuższą metę kontynuowane. Ze w obliczu innych problemów, takich jak wojna w Wietnamie, już widać polityczną chęć obcięcia programu kosmicznego do gołej, Ziemi. Ze już zaprzestano produkcji Saturnów. A potem, tym razem korzystając z mojej nieuczciwej przewagi podróżnika w czasie powiedział bym, że kiedy cały świat ogląda lądowanie na Księżycu, dwa uniwersytety przeprowadziły zabawny eksperyment z wyminą danych, miedzy komputerami, przez kabel telefoniczny.
I że właśnie ten eksperyment, a nie lądowanie na Księżycu naprawdę zmieni świat.
https://pl.wikipedia.org/wiki/ARPANET
A jak to by się mogło (inaczej, w rzeczywistości "równoległej") wszystko potoczyć to szczerze polecam serial na AppleTV+ pod tytułem "For All Mankind".
88
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez station dnia Wrzesień 18, 2023, 07:31 »Hm…nie przypominam sobie abym oznaczył łatką złomu muskową konstrukcję, nie wiem zatem po co taki wybieg z Twojej strony, poza tym powtarzam, że wszystko pokaże nam kolejny test i jeszcze 10 czy 20 kolejnych. Nie popadajmy na zapas w zachwyt, na to przyjdzie czas po solidnej weryfikacji, już mam nadzieję, w drugim teście.
Mam na myśli innego użytkownika, który nazywa Starshipa złomem po pierwszym testowym locie i porównuje pierwszy start rakiety SLS do Starshipa. Na pełny sukces podczas drugiego lotu raczej nie co liczyć, bo nawet Elon Musk mówi, że jest 50% szans że w tym locie Starship osiągnie prędkość orbitalną. Za kilka lat zobaczymy czy Starship to faktycznie złom i nigdy nie wyląduje na Księżycu.
Otóż to, ja jestem mimo wszystko dobrej myśli, przynajmniej jeśli chodzi o loty orbitalne, co do Księżyca - nadal nie wyobrażam sobie jakby ten wielki kloc miał tam lądować. W grę wchodzi głównie stabilność, co innego dowózka do Gateway czy w inne, podobne, fruwające w kosmosie ustrojstwo.
89
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Aga Bej dnia Wrzesień 18, 2023, 01:31 »Ależ gdybym się przeniósł moja maszyną czasu do 1968, to, mając do dyspozycji wyłącznie ówczesne źródła zwrócił bym uwagę, że to lądowanie na Księżycu, jest tak absurdalnie drogie, że nie praktycznie szans, by było na dłuższą metę kontynuowane. Ze w obliczu innych problemów, takich jak wojna w Wietnamie, już widać polityczną chęć obcięcia programu kosmicznego do gołej, Ziemi. Ze już zaprzestano produkcji Saturnów. A potem, tym razem korzystając z mojej nieuczciwej przewagi podróżnika w czasie powiedział bym, że kiedy cały świat ogląda lądowanie na Księżycu, dwa uniwersytety przeprowadziły zabawny eksperyment z wyminą danych, miedzy komputerami, przez kabel telefoniczny.
I że właśnie ten eksperyment, a nie lądowanie na Księżycu naprawdę zmieni świat.
https://pl.wikipedia.org/wiki/ARPANET
I że właśnie ten eksperyment, a nie lądowanie na Księżycu naprawdę zmieni świat.
https://pl.wikipedia.org/wiki/ARPANET
90
Technologie / Odp: BFR / ITS / MCT / Starship
« Ostatnia wiadomość wysłana przez Lion97 dnia Wrzesień 17, 2023, 23:57 »Hm…nie przypominam sobie abym oznaczył łatką złomu muskową konstrukcję, nie wiem zatem po co taki wybieg z Twojej strony, poza tym powtarzam, że wszystko pokaże nam kolejny test i jeszcze 10 czy 20 kolejnych. Nie popadajmy na zapas w zachwyt, na to przyjdzie czas po solidnej weryfikacji, już mam nadzieję, w drugim teście.
Mam na myśli innego użytkownika, który nazywa Starshipa złomem po pierwszym testowym locie i porównuje pierwszy start rakiety SLS do Starshipa. Na pełny sukces podczas drugiego lotu raczej nie co liczyć, bo nawet Elon Musk mówi, że jest 50% szans że w tym locie Starship osiągnie prędkość orbitalną. Za kilka lat zobaczymy czy Starship to faktycznie złom i nigdy nie wyląduje na Księżycu.