Podsumowanie wydarzeń i plany na najbliższy czas
17 września, po wyjściu znad nocnej strony jądra, w płaszczyźnie terminatora na wysokości 20 km wykonany został mały manewr GPM-2 pozywający na uniknięcie bezpośredniej ekspozycji ścian sondy i przednich końców paneli słonecznych na gazy emitowane przez jądro. Został on podzielony na dwa segmnenty - GPM-2A trwający 1 minutę i 23 sekundy (zmiana szybkości 0.085 m/s) oraz GPM-2B trwający 1 minutę i 25 sekund (zmiana szybkości 0.087 m/s). 21 września wykonano manewr GMP slot 2 trwający 25 sekund. Zmiana szybkości wyniosła 0.018 m/s. 24 września wykonano niewielki manewr przekształcający orbitę na eliptyczną przed jej dalszym obniżeniem. 29 września sonda wykonała manewr GPM-3 pozwalający na wejście na orbitę kołową na wysokości 18.6 km. 8 października wykonany został manewr GPM Slot 3 ponownie przekształcający orbitę na eliptyczną, z apocentrum na wysokości 18.6 km i perycentrum 9.8 km. 10 października pojazd wykonał manewr GPM-4 ukoławiający orbitę na wysokości 9.8 km. Na dalszym etapie misji orbiter prowadził systematyczne badania na takiej niskiej orbicie. Była to faza obserwacji bliskich (Close Observation Phase - COP).
Faza COP zakończyła się 28 października gdy rozpoczęły się manewry modyfikacji orbity przed uwolnieniem lądownika Philae. Tego dnia wykonano manewr pozwalający na przejście na orbitę w odległości 30 km. Manewr ten rozpoczął się o godzinie 12:59 UTC i zakończył o 13:01 UTC. Trwał 82 sekundy i spowodował zmianę szybkości na poziomie 0.081 m/s. Orbiter znalazł się na silnie eliptycznej trajektorii i szybko oddalał się od jądra. 31 października wykonano manewr przejścia na orbitę na wysokości 30 km. Manewr ten rozpoczął się o godzinie 02:09:55 UTC. Trwał 90 sekund i spowodował zmianę szybkości na poziomie 9.3 cm/s. Była ona nieznacznie eliptyczna. W dalszej kolejności wykonano niewielkiej manewry korekcyjne pozwalające na zachowanie takiej orbity. Jej parametry nie ulegały większym zmianą w ich trakcie.
Decyzja o wykonaniu lądowania zostanie podjęta 11 listopada (13 godzin przed oddzieleniem lądownika) na podstawie parametrów orbity Rosetty podczas ich ostatnich pomiarów. Lądowanie Philae odbędzie się 12 listopada. Tego dnia, na 8 godzin przed oddzieleniem zostanie podjęta kolejna decyzja o kontynuowaniu procedury, na bazie danych telemetrycznych z sondy. Na 7 godzin przed lądowaniem zostanie podjęta kolejna decyzja, na bazie gotowości systemów lądownika. Na 2 godziny przed odłączeniem lądownika orbiter wykona manewr poprzedzający oddzielenie. Po nim znajdzie się na trajektorii hiperbolicznej względem jądra, z minimalną odległość 5 km. Na 1 godzinę przed odłączeniem Philae podjęta zostanie ostateczna decyzja o pzrepowadzeniu lądowania, na bazie parametrów ostatniego manewru korekty trajektorii. Uwolnienie lądownika nastąpi w odległości 22.5 km od jądra, o godzinie 08:35 UTC. Sygnał z orbitera dotrze na Ziemię po 28 minutach i 20 sekundach, tak więc oddzielenie zostanie potwierdzone o godzinie 09:03 UTC. Po oddzieleniu orbiter będzie pozycjonowany na lądownik i będzie odbierał wysyłane przez niego dane. Wysokość na której lądownik zostanie oddzielony została ostrożnie wybrana na podstawie takich zmiennych jak warunki w momencie lądowania, zdolność kontroli orientacji i trajektorii orbitera oraz marginesy bezpieczeństwa. Dokładność lądowania nie zależała od wysokości, ale od kombinacji błędów w korygowaniu pozycji i szybkości orbitera w trakcie manewru przed oddzieleniem. Wybrana strategia oddzielenia pozwalała na uwolnienie lądownika przy szybkości 0.187 m/s. W przypadku oddzielenia lądownika w mniejszej odległości od jądra oddzielenie musiałoby nastąpić przy niższej szybkości. Jej osiągnięcie wywołałoby jednak dwa negatywne efekty: orbiter nie znalazłby się na trajektorii hiperbolicznej względem jądra i wleciałby nad jego nocną stronę, oraz czas pomiędzy ostatnim manewrem a oddzieleniem wydłużałby się, co spowodowałoby powiększanie się błędów i zmniejszenie dokładności lądowania. 40 minut po oddzieleniu Philae, w odległości około 20 km od jądra sonda wykona manewr pozwalający na uniknięcie zderzenia z jądrem i gwarantujący widzialność lądownika w momencie lądowania.
Po rozłożeniu swoich trzech wsporników Philae będzie powoli opadał na powierzchnię jądra. Lądowanie potrwa około 7 godzin. W tym czasie pojazd wykona serię pomiarów naukowych. CIVA wykona zdjęcia orbitera po oddzieleniu. Dane z eksperymentu CONSERT pozwolą na zrekonstruowanie trajektorii lądowania. Dostarczą też informacji o polu grawitacyjnym jądra oraz o właściwościach powierzchni i warstwy podpowierzchniowej. ROLIS uzyska serię zdjęć powierzchni. ROMAP wykona pomiary pola magnetycznego. SESAME przeprowadzi pomiary środowiska plazmowego i pyłu. Pierwsze zdjęcia uzyskane w trakcie lądowania zostaną odebrane na Ziemi po kilku godzinach od lądowania. Pojazd dotrze na powierzchnię o godzinie 15:30 UTC, co zostanie potwierdzone o 16:00 UTC. Lądownik wyląduje z szybkością ok. 1 m/s, pod kątem 90 stopni, a wsporniki i odpalony na 5 sekund silnik zapobiegną odskakiwaniu. Wsporniki będą mogły rozkładać się albo podkurczać, aby ustawić korpus w pozycji pionowej. Natychmiast po wylądowaniu w glebę zostaną wwiercone wkręty na końcach wsporników. Ponadto zostanie wbity harpun, który zapobieże oderwaniu się od powierzchni w słabym polu grawitacyjnym.
Następnie lądownik rozłoży instrumenty i rozpocznie wykonywanie pierwszej sekwencji pomiarów naukowych. W jej ramach CIVA uzyska pełną panoramę otoczenia. Zdjęcia dotrą na Ziemię po kilku godzinach od ich uzyskania. COSAC i MODULUS Ptolemy wykonają pomiary składu gazów. Pakiet MUPUS uzyska pomiary spowolnienia harpuna w czasie wbijania go w powierzchnię, co dostarczy danych na temat właściwości powierzchni i warstwy podpowierzchniowej. ROLIS dostarczy obrazów powierzchni w bezpośredniej bliskości lądownika. ROMAP wykona pomiary pola magnetycznego a SESAME - pomiary właściwości plazmy i pyłu na powierzchni.
Po uwolnieniu lądownika Rosetta rozpocznie fazę odbioru i przekazu danych z lądownika. Dane z powierzchni będą przekazywane do orbitera, a stamtąd na Ziemię. Na tym etapie orbiter wykona 3 manewry, gwarantujące, że lądownik będzie widoczny z jej pokładu. Pierwszy manewr odbędzie się już 12 listopada, 2 godziny po oddzieleniu lądownika. Drugi będzie miał miejsce 14 listopada, a trzeci - 16 listopada. 19 listopada. 30 listopada sonda wykona manewr przejścia na orbitę na wysokości 30 km. 3 grudnia wykona manewr rozpoczynający przejście na orbitę na wysokości 20 km. 6 grudnia orbita ta zostanie ukołowiona. Na niej prowadzone będą dalsze systematyczne badania komety. Sonda wykona również serię bliskich przelotów nad powierzchnią jądra.