Jeszcze przed spadkiem na Księżyc zaprezentowano pierwsze wyniki analizy danych z misji podstawowej. Sondy pracowały bez problemów, dzięki czemu zebrały więcej danych niż zakładano. Udało się dzięki temu bez komplikacji opracować najdokładniejsza jak dotąd mapę pola grawitacyjnego Księżyca, z poligonami wielkości 20 km. Na mapie uwidoczniły się liczne struktury nie wykryte wcześniej grawimetrycznie, takie jak utwory tektoniczne, wulkaniczne, pierścienie basenów uderzeniowych oraz kratery proste. Średnia gęstość skorupy w obszarach wyżyn okazała się nieznacznie niższa niż szacowano wcześniej. Jest ona natomiast zgodna z oszacowaniami wykonanymi na podstawie próbek z programu Apollo. Wykazuje to, ze próbki zebrane na wyżynach są reprezentatywne w skali globalnej. Grubość skorupy została oszacowana na 34 - 43 km. Jest to wartość mniejsza o 10 - 20 km od wcześniejszych oszacowań. Tym samym ogólny skład chemiczny wnętrza Księżyca okazał się podobny do składu Ziemi. Potwierdza to model wskazujący, że Księżyc powstał z materii wyrzuconej w czasie zderzenia Ziemi ze stosunkowo masywnym obiektem. W małej skali mapa ujawniła obecność liniowych anomalii grawitacyjnych o długościach setek km. Są to prawdopodobnie wtrącenia magmy typu dajek. Przebiegają pod starymi basenami uderzeniowymi, mogąc być najstarszymi utworami na Księżycu.
http://solarsystem.nasa.gov/grail/newsdisplay.cfm?Subsite_News_ID=31468&SiteID=2Mapa Bouguera, pokazująca anomalie grawitacyjne po odjęciu topografii:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16578Powyższa mapa w wersji animowanej:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16623Mapa pola grawitacyjnego pokazująca nadmiary i niedobory masy (animacja):
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16622
Wątek: GRAIL (Przeczytany 63640 razy)