Obserwacje Herschela pozwoliły na stwierdzenie, że w Drodze Mlecznej występuje o 1/3 więcej gazu molekularnego niż szacowano wcześniej. Jest to istotne dla badań intensywności procesów gwiazdotwórczych.
Ponieważ wodór cząsteczkowy jest trudny do obserwacji bezpośrednich jego ilość szacuje się na podstawie emisji cząsteczek wskaźnikowych. Najczęściej używany jest tlenek węgla. Nie ma jednak gwarancji, że wszystkie obłoki międzygwiazdowe zawierają CO. W celu polepszenia dokładności łączono go z innymi wskaźnikami, takimi jak emisji pyłu czy emisja gamma powstająca na skutek oddziaływań promieniowania kosmicznego z materią ośrodka. Badania takie sugerowały już, że ilość gazu w naszej Galaktyce może być niedoszacowana. Dane z Herschela pozwoliły na potwierdzenie tego podejrzenia. Jako nowy wskaźnik użyta została emisja węgla zjonizowanego przez silną emisją UV (C+). Instrument HIFI uzyskał pierwszy przegląd płaszczyzny Drogi Mlecznej w tym zakresie (158 mikronów), łączący wysoką rozdzielczość kątową i spektralną. Pozwoliło to na określenie odległości obłoków świecących w tym zakresie od centrum Galaktyki. Tym samym zrekonstruowano przestrzenne rozmieszczenie gazu w kierunku radialnym. Atomy węgla są jonizowane przez te same fotony UV które rozbijają cząsteczki H2 na pojedyncze atomy, jednak nie następuje to w tych samych miejscach. Dzięki temu można wykorzystać emisję C+ jako wskaźnik gazu w stanie przejściowym, gdy większa część wodoru znajduje się w postaci cząsteczkowej, a większa część węgla jest już zjonizowana. Porównanie przeglądu z innymi obserwacjami pozwoliło na stwierdzenie, że część C+ znajduje się w obłokach których nie można wykryć za pomocą emisji CO, czyli nie zawierających tej cząsteczki. Najgęstsze obłoki międzygwiazdowe zawierają zarówno H2 jak i CO. Jednak ich otoczenie ma bardziej złoży skład, pozostający pod wpływem emisji UV gwiazd. Takie regiony fotodysocjacji są złożone z kilku warstw. Ich części zewnętrze są całkowicie zjonizowane. Warstwy środkowe natomiast zawierają zarówno gaz cząsteczkowy jak i atomowy i zjonizowany. W jednej z warstw środkowych H2 i C+ występują razem, jednak CO nie jest tam obecny. Dane z Herschela pokazały, że gaz taki stanowi około 30% materii międzygwiazdowej w Galaktyce. Większa część gazu ciemnego w zakresie emisji CO tworzy pierścień rozciągający się od 13 000 do 36 000 lat świetlnych od centrum Drogi Mlecznej. Tak więc sięga dalej niż gaz zawierają CO, skoncentrowany przy 13 000 lat świetlnych od środka Galaktyki.
http://sci.esa.int/science-e/www/object/index.cfm?fobjectid=51909