Polecane książki

[mars76]

Wreszcie mam ją w rękach 

Super pozycja , ja mam akurat starsze wydanie- pokecam

[mars76]

Szykuje się nam premiera w styczniu nowej książki o Elonie

[Orionid]

Rocket Men: The Daring Odyssey of Apollo 8 and the Astronauts Who Made Man's First Journey to the Moon Hardcover
April 3, 2018 by Robert Kurson
https://www.amazon.com/Rocket-Men-Odyssey-Astronauts-Journey/dp/0812988701

Review: Book shows Apollo 8 was a big risk for 3 astronauts
April 2, 2018 by Michael Hill

(...) Borman argued with NASA mission planners who wanted more lunar orbits than he thought was prudent. Planners offered 12 orbits. Borman said 10 would be better. Planners told him 10 orbits would result a pre-dawn splashdown on Earth. If the parachutes malfunctioned, no one could see what happened. (...)

 https://phys.org/news/2018-04-apollo-big-astronauts.html#jCp

The Paradoxes and the Glory of Apollo 8’s Journey Around the Moon
By M. G. Lord May 15, 2018 ROCKET MEN

The Daring Odyssey of Apollo 8 and the Astronauts Who Made Man’s First Journey to the Moon
By Robert Kurson Illustrated. 372 pp. Random House. $28.



In December 1968, my parents and I prayed for Bill Anders. We prayed for Frank Borman and Jim Lovell, too. Aboard the Apollo 8 spacecraft, these men were hurtling toward the moon — the first-ever humans to break free from Earth’s gravity. But Anders was special. Like my father, he was an engineer and an outspoken Roman Catholic. After dark on Christmas Eve, we huddled near our TV, expecting a jargon-filled broadcast from lunar orbit.

NASA had not vetted their text. At Mission Control, the brass was stunned, yet moved. My mother gasped. This moment — this respite from conflict and despair — still shimmers in my memory, brighter than Neil Armstrong’s historic moonwalk. Even fierce space program critics like Leonard Bernstein were struck by it. During Borman’s reading, the novelist William Styron later recalled, there was a “depthless and inexpressible” look on Bernstein’s face.

For people who were not alive in 1968 — or kids whose dads did not chart the craft’s every move on a family bulletin board — Robert Kurson’s “Rocket Men” is a riveting introduction to the flight. The book takes off when Apollo’s massive launch vehicle, the Saturn V, rises — an experience like “watching the Empire State Building leave Earth.”

Kurson details the mission in crisp, suspenseful scenes, interspersed with quieter history-driven chapters. The astronauts were not prepared for the ferocity of blastoff. In the ground-based flight simulator, they had modeled all manner of disasters, including fatal ones. “Dying helped the men learn to survive,” Kurson writes. But the mock-up never replicated the roar, the shuddering or the G-forces of the real thing.

Nor were they prepared for their own frailty; they were test pilots in top physical shape. But several hours into the mission, Borman suddenly vomited and had a bout of explosive diarrhea — too extensive to be either contained or cleaned up. The waste particles, reminders of their humanness, would travel with them. When the capsule splashed down in the Pacific, a rescuer poked his head in and recoiled — because, he told the men, of “the way you smelled.”

Soon, however, annoyances within the cabin were eclipsed by what was outside: the majesty of the moon, as well as that of our home planet — its brilliant blues and browns a contrast to the relentless lunar gray. In 1968, NASA itself was as colorless as the moon. Its work force was overwhelmingly white, Christian and male. Mission Control had no women’s restroom because there were no women. And the press fetishized the helpmate status of the astronauts’ wives — a detail that galled me even as a child.

If “Rocket Men” has a minor shortcoming, it is a sin of omission. Although Kurson’s source notes mention “papers once secret” that “have now been declassified,” he is silent on Operation Paperclip, the government program that sanitized the war records of Nazi engineers. He writes that the American aviator Charles Lindbergh, often seen as pro-Nazi, had “controversial political views.” But Wernher von Braun, who was a Nazi SS officer, gets a pass — as does the Saturn V manager Arthur Rudolph, who fled to Germany in 1984 rather than face a denaturalization hearing based on his war crimes.

Kurson understands paradox: “The astronauts had come all this way to discover the moon, and yet here they had discovered the Earth.” But because this gripping book will acquaint new people with the space program, I wish he had touched on the program’s paradoxes and ethical complexity. Against a dark background, the triumph of Apollo 8 would not appear any less radiant.
https://www.nytimes.com/2018/05/15/books/review/robert-kurson-rocket-men.html?action=click&module=RelatedLinks&pgtype=Article

[Orionid]

Zmiany klimatu. Lepiej wiedzieć późno, niż wcale
31.08.2018

Książka "Zmiany klimatu" może i jest niewielka, ale więcej nie trzeba. Autor Mark Maslin niezwykle rzetelnie i wyczerpująco przedstawia w niej stan wiedzy na temat zmian klimatu: ich historii, przyczyn, konsekwencji i możliwości przeciwdziałania.

Jako dziennikarka naukowa PAP wiele razy pisałam o zmianach klimatu. Przedstawiałam nowe oszacowania wielkości emisji gazów cieplarnianych (obecne i historyczne), kolejne doniesienia z obserwacji zmian na kuli ziemskiej i nowe prognozy. Rozmawiałam z naukowcami o tym, co zmiany klimatu oznaczać będą w praktyce dla ludzi z małych państw wyspiarskich na Pacyfiku, rolnika z Mazowsza czy emeryta z Warszawy.

Zagłębiona w lekturze czasopism naukowych najwyraźniej nie doceniłam rzeczywistości. W ciągu ostatniego roku co najmniej trzy razy, w różnych okolicznościach towarzysko-społecznych, usłyszałam stwierdzenia w rodzaju "a właściwie to wcale nie wiadomo, co z tym ociepleniem".

Otóż nie. Bardzo dobrze wiadomo, "co z tym ociepleniem", a publiczne głoszenie wątpliwości świadczy o intelektualnym lenistwie. Obecnie, po ponad 30 latach intensywnych badań nad klimatem, większość naukowców przyznaje, że zmiany klimatu faktycznie zachodzą i wynikają z ludzkiej aktywności.

Przez ostatnie 150 lat klimat Ziemi zmienił się zasadniczo w porównaniu z ostatnimi co najmniej 2 tys. lat. Zmiany te obejmują wzrost średniej temperatury globalnej o 0,85 st. C., podniesienie się poziomu wód o 20 cm, znaczące zmiany sezonowości i intensywności opadów, modyfikacje schematów pogodowych oraz istotne zmniejszenie lodowego zasięgu pokrywy lodowej w Arktyce i prawie wszystkich lodowców kontynentalnych. Kolejne lata biją rekordy wysokości temperatur. Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) w swoim raporcie stwierdził, że zmiany klimatu są niezaprzeczalne i istnieje bardzo wysoka pewność, że ocieplenie jest powodowane antropogenicznymi emisjami gazów cieplarnianych.

Klimatyczne ABC znajdziemy w nowej książce "Zmiany klimatu" Marka Maslina, wydanej przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego w przekładzie Katarzyny Dośpiał-Borysiak. Autor Mark Maslin jest popularyzatorem nauki i naukowcem - profesorem klimatologii na University College London, członkiem Royal Society i doradcą naukowym. Jest on specjalistą od zmian klimatu, zarówno globalnych, jak i regionalnych. Opublikował na ten temat ponad 120 artykułów, m.in. w "Science", "Nature", "Geology".

Autor książki klarownie wyjaśnia, w jaki sposób człowiek wpływa na klimat planety. W kolejnych rozdziałach zestawia solidne informacje nt. zmian klimatu i przypomina, czym one w ogóle są. Po kolei omawia dowody, świadczące o tym, że nie mówimy o wymysłach klimatycznych aktywistów, a o powszechnie przyjmowanych, naukowych faktach. Czytelnik "Zmian klimatu" dowie się też, jak prognozuje się przyszłe zmiany klimatu (umożliwiają to m.in. dostępne dziś superkomputery).

Maslin przedstawia też litanię możliwych konsekwencji ocieplenia: zmian w ekosystemach, wymierania gatunków, częstszych ekstremalnych zjawisk pogodowych, strat w rolnictwie, problemów ze zdrowiem, niedoboru wody pitnej, dalszego wzrostu poziomu mórz na świecie, aż w końcu migracji ludzi i konfliktów o zasoby.

Omawia polityczne aspekty zmian klimatu, bo choć o klimacie mówią najczęściej naukowcy, to znaczenie jego zmian od dawna przestało być tylko i wyłącznie kwestią teorii. Większość ekspertów jest zgodna, że problemy z tym związane może rozwiązać tylko wiążąca, międzynarodowa umowa ograniczająca emisję gazów cieplarnianych.

Każdy rozdział "Zmian klimatu" prezentuje rzetelny zbiór faktów i zawiera przejrzyste podsumowanie. Jako dziennikarz naukowy na pewno z książki Maslina jeszcze nieraz skorzystam. Świetnie byłoby, gdyby sięgali po nią również moi koledzy po fachu niezajmujący się nauką, którzy angażując się w ostre debaty często nie doceniają roli naukowego dowodu.

Poleciłabym tę książkę również osobom, które lubią "wiedzieć", sprawdzać fakty i mieć własną opinię. A przede wszystkim tym, którzy "nie wierzą w ocieplenie", a najchętniej wcale by o nim nie słyszeli.

PAP - Nauka w Polsce, Anna Ślązak
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C30810%2Czmiany-klimatu-lepiej-wiedziec-pozno-niz-wcale.html

Autor: Mark Maslin
Wydawnictwo:    Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Seria wydawnicza:   Krótkie wprowadzenie
Rok wydania:   2018
Oprawa:   miękka ze skrzydełkami
Liczba stron:   220
Format:   13.0 x 21.0 cm
Numer ISBN:   9788380887695
Kod paskowy (EAN):   978838088769
https://bonito.pl/k-90677800-zmiany-klimatu

[JSz]

Szykuje się nam premiera w styczniu nowej książki o Elonie

Gdy zobaczyłem przed chwilą post o nowej książce o Musku, ucieszyłem się, bo pojawiła się szansa, po nieszczęsnej książce Ashlee Vance'a sprzed dwóch lat, że nareszcie przeczytamy w języku polskim coś rozsądnego.

Ale gdy dojrzałem podtytuł "Co naprawdę myśli" - przeszło mi...

Odszukałem jeszcze stronę wydawcy, bo mars76 nie podał linka (https://www.znak.com.pl/kartoteka,ksiazka,132688,Elon-Musk-Co-naprawde-mysli), i dowiedziałem się, że "Z tej książki dowiesz się jak myśleć jak Elon Musk. Opowie ci to on sam, własnymi słowami". Wystarczy!

[byko]

Szykuje się nam premiera w styczniu nowej książki o Elonie

Gdy zobaczyłem przed chwilą post o nowej książce o Musku, ucieszyłem się, bo pojawiła się szansa, po nieszczęsnej książce Ashlee Vance'a sprzed dwóch lat, że nareszcie przeczytamy w języku polskim coś rozsądnego.

Ale gdy dojrzałem podtytuł "Co naprawdę myśli" - przeszło mi...

Odszukałem jeszcze stronę wydawcy, bo mars76 nie podał linka (https://www.znak.com.pl/kartoteka,ksiazka,132688,Elon-Musk-Co-naprawde-mysli), i dowiedziałem się, że "Z tej książki dowiesz się jak myśleć jak Elon Musk. Opowie ci to on sam, własnymi słowami". Wystarczy!

Nowy złoty interes złotego Muska

Myślisz że jak się zarabia na giełdzie - inwestując?

Pisząc poradniki o inwestowaniu !

[ekoplaneta]

Ciekawe kiedy sam Elon coś napisze, czy to o sobie, o Marsie czy o robieniu interesów? Jego książka zapewne byłaby bestsellerem

[Rafał]

Może to miał na myśli mówiąc, że kolonia marsjańska może zarabiać na prawie autorskim - czeka na napisanie pierwszej książki z Marsa

[JSz]

Na razie to inni zarabiają na Musku pisząc o nim - niby biografie, poradniki jak być Muskiem itd.

[byko]

Faktycznie to inni zarabiają na Musku przepraszam, ale mniejsza o niego.

Przeczytałem "Podziemne życie" Onstota jakkolwiek nie jest to preferowany przeze mnie styl książek popularnonaukowych (opisywanie co jedli i co pili oraz jaki im zaleźli za skórę celnicy z RPA to już przesada!)
Niemniej opisy zjazdów do kopalń czy wierceń jest bardzo ciekawe samo w sobie - można sobie wyobrazić "jak to jest", pozwala też zapoznać się w sposób lekki, łatwy i przyjemny z mocno skomplikowaną metodyką pozyskiwania nieskażonych próbek mikrobiologicznych i ich analizy. Na plus także doprowadzona do 2009 chronologia badań podziemnej biosfery.
Szkoda że zdjęć mało i czarno-białe zwłaszcza przy bardzo działających na wyobraźnię opisach barw i kształtów mat bakteryjnych. No i o samych bohaterach też niewiele - przydałoby się trochę np. informacji o sposobie zabezpieczania się takich organizmów przed oddziaływaniem wysokich ciśnień.
Na pewno nie jest też ciężka w odbiorze, osobiście nie kupię ale przeczytałem z przyjemnością.

[ekoplaneta]

Faktycznie to inni zarabiają na Musku przepraszam, ale mniejsza o niego.

Przeczytałem "Podziemne życie" Onstota jakkolwiek nie jest to preferowany przeze mnie styl książek popularnonaukowych (opisywanie co jedli i co pili oraz jaki im zaleźli za skórę celnicy z RPA to już przesada!)
Niemniej opisy zjazdów do kopalń czy wierceń jest bardzo ciekawe samo w sobie - można sobie wyobrazić "jak to jest", pozwala też zapoznać się w sposób lekki, łatwy i przyjemny z mocno skomplikowaną metodyką pozyskiwania nieskażonych próbek mikrobiologicznych i ich analizy. Na plus także doprowadzona do 2009 chronologia badań podziemnej biosfery.
Szkoda że zdjęć mało i czarno-białe zwłaszcza przy bardzo działających na wyobraźnię opisach barw i kształtów mat bakteryjnych. No i o samych bohaterach też niewiele - przydałoby się trochę np. informacji o sposobie zabezpieczania się takich organizmów przed oddziaływaniem wysokich ciśnień.
Na pewno nie jest też ciężka w odbiorze, osobiście nie kupię ale przeczytałem z przyjemnością.

Moja reklama tej książki tutaj:

http://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=200.msg123942#msg123942

Rzeczywiście dużo opisów co jedli i pili  Za mało obrazków kolorowych opisywanych mat bakteryjnych. Byko fajnie i zwięźle opisałeś swoją recenzję tej książki  Ja w odróżnieniu od Ciebie ją kupiłem 

[byko]

A ja na gwiazdkę sprezentowałem sobie "Planeta Mars" Hurnika ale jeszcze nie zacząłem czytać - kolorowa to jest bardzo i fajna mapka z zaznaczeniem basenów uderzeniowych (również tych pogrzebanych), ale co do treści to pewnie za miesiąc coś napiszę.

[ekoplaneta]

A ja na gwiazdkę sprezentowałem sobie "Planeta Mars" Hurnika ale jeszcze nie zacząłem czytać - kolorowa to jest bardzo i fajna mapka z zaznaczeniem basenów uderzeniowych (również tych pogrzebanych), ale co do treści to pewnie za miesiąc coś napiszę.

Czekam na Twoją recenzję Byko. I proszę nie daj mi długo czekać 

[Orionid]

Użyto papieru bardzo dobrego, ale te szpalty z wyjątkowo małą czcionką nie sprzyjają , wg mnie, lekturze (pod tym względem książka Brzostkiewicza jest mocno na plus).
Mam nadzieję więcej o tej książce w przyszłości napisać.

[ekoplaneta]

Użyto papieru bardzo dobrego, ale te szpalty z wyjątkowo małą czcionką nie sprzyjają , wg mnie, lekturze (pod tym względem książka Brzostkiewicza jest mocno na plus).
Mam nadzieję więcej o tej książce w przyszłości napisać.

A czytałeś tą książkę?