NuSTAR

[Szaniu]

Super! Bardzo dużo oczekuje od NuSTAR. Jeszcze dwa tygodnie kalibracji, a potem do dzieła ?

[Szaniu]

Testy potrwały nieco dłużej ale wszystko gra! Podczas fazy testowej, poza Cygnusem X-1 obserwowano kwazar 3C 273, czyli optycznie najjaśniejszy kwazar nieba, a także zerknięto na Sagittariusa A. W sierpniu NuSTAR wchodzi w fazę naukową.

[Scorus]

Niedawno minęło 100 dni od startu satelity. Pojazd bez przeszkód wykonuje obserwacje astronomiczne. Jednak nadal badany jest wpływ niewielkich ruchów wysięgnika na obserwacje. Ponadto okresowo wykonywane są obserwacje wspólne z innymi satelitami (Chandra, XMM-Newton, Suzaku) pozwalające na wzajemną kalibrację. Pierwsze wyniki naukowe zostaną pewnie opublikowane po solidnym scharakteryzowaniu zachowania się instrumentu w warunkach lotu orbitalnego.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20120920.html

[Scorus]

W czasie obserwacji jądra Drogi Mlecznej w lipcu nastąpił rozbłysk rentgenowski z okolic supermasywnej czarnej dziury. Do tej pory rozbłyski takie nie były obserwowane w zakresie twardego promieniowania rentgenowskiego. Dane te, wraz z obserwacjami w innych zakresach uzupełnią badania fizyki takich rozbłysków.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20121023.html

[Szaniu]

A to fart .

[Scorus]

Podsumowanie prac wykonanych w trakcie pierwszych 3 miesięcy naukowej fazy misji:
http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20121120.html

[Scorus]

Na konferencji American Astronomical Society przedstawiono bardzo wstępne obserwacje.

W przypadku galaktyki IC 342 teleskop z powodzeniem rozdzielił dwa występujące w niej ultrajasne źródła rentgenowskie (Ultraluminous X-ray Source - ULX) odkryte przez Chandrę w zakresie miękkiego promieniowania rentgenowskiego. Wcześniej obserwacje w zakresie promieniowania twardego miały na tyle niską rozdzielczość, że oba źródła stanowiły pojedynczy piksel. Dalsze obserwacje w zakresie promieniowania wysokoenergetycznego dostarcza informacji na temat procesów odpowiedzialnych za generowanie wyjątkowo jasnej emisji.

W przypadku pozostałości supernowej Cassiopeia A teleskop zarejestrował wysokoenergetyczną emisję z fal uderzeniowych. Jest to emisja synchrotronowa produkowana przez cząstki rozpędzone do szybkości bliskiej szybkości światła. W przyszłości dalsze obserwacje w tym zakresie energetycznym pozwolą na pierwsze oszacowanie energii tych cząstek i rzucą światło na mechanizmy odpowiedzialne za ich przyspieszanie.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130107.html

[Scorus]

Obecnie obsługa misji przebiega według stałego, dziennego harmonogramu. Zespół misji czyni też duże postępy w kierunku uzyskania podstawowych rezultatów naukowych. Obecnie w przygotowaniu jest 20 publikacji. Pierwsze od startu spotkanie zespołu naukowego jest zaplanowane na połowę marca w Pasadenie.
http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130221.html

[Scorus]

Dane z NuSTAR i XMM-Newton pozwoliły na pierwsze wiarygodne oszacowanie rotacji supermasywnej czarnej dziury, w galaktyce NGC 1365. W tym celu rejestrowana była emisja rentgenowska materii okrążającej czarną dziurę bardzo blisko jej horyzontu zdarzeń. W takich warunkach spektrum energii promieniowania jest zniekształcane przez bardzo silne pole grawitacyjne czarnej dziury. Jest ona zależna od rotacji czarnej dziury. Jednak w zakresie promieniowania rentgenowskiego o niższych energiach podobny efekt może wywołać absorpcja promieniowania przez obłoki gazowe położone blisko dysku akrecyjnego. W omawianych badaniach wykorzystano emisję żelaza. Stosunek pomiędzy intensywnością emisji w zakresie energii niskich i wysokich pozwala na wiarygodne zidentyfikowanie efektu wołanego rotacją czarnej dziury. Do tej pory jednak zmierzenie emisji wysokoenergetycznej nie było możliwe. Obecnie dodanie danych NuSTAR do analizy pozwoliło na odrzucenie modelu adsorpcji i przyjęcie, ze obserwowane efekty są wywołane rotacją czarnej dziury. Tempo rotacji okazało się bliskie górnej granicy przewidywanej na podstawie ogólnej teorii względności.

Tempo rotacji czarnej dziury jest odbiciem ewolucji czarnej dziury. Może być wysokie na skutek powolnego zbierania materii z otoczenia lub zderzenia z inną czarną dziurą podczas kolizji galaktyk. W przypadku zbierania skupisk materii z przypadkowych kierunków tempo rotacji powinno być niewielkie. Efekty te są powiązane z ewolucja galaktyk. Tak więc badania tego typu mają znacznie dla poznania ewolucji galaktyk. Stwarzają też nowe okazje do testowania ogólnej teorii względności.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130227.html
http://sci.esa.int/science-e/www/object/index.cfm?fobjectid=51435

[nasaspace2]

Dane z NuSTAR i XMM-Newton pozwoliły na pierwsze wiarygodne oszacowanie rotacji supermasywnej czarnej dziury, w galaktyce NGC 1365. W tym celu rejestrowana była emisja rentgenowska materii okrążającej czarną dziurę bardzo blisko jej horyzontu zdarzeń. W takich warunkach spektrum energii promieniowania jest zniekształcane przez bardzo silne pole grawitacyjne czarnej dziury. Jest ona zależna od rotacji czarnej dziury. Jednak w zakresie promieniowania rentgenowskiego o niższych energiach podobny efekt może wywołać absorpcja promieniowania przez obłoki gazowe położone blisko dysku akrecyjnego. W omawianych badaniach wykorzystano emisję żelaza. Stosunek pomiędzy intensywnością emisji w zakresie energii niskich i wysokich pozwala na wiarygodne zidentyfikowanie efektu wołanego rotacją czarnej dziury. Do tej pory jednak zmierzenie emisji wysokoenergetycznej nie było możliwe. Obecnie dodanie danych NuSTAR do analizy pozwoliło na odrzucenie modelu adsorpcji i przyjęcie, ze obserwowane efekty są wywołane rotacją czarnej dziury. Tempo rotacji okazało się bliskie górnej granicy przewidywanej na podstawie ogólnej teorii względności.

Tempo rotacji czarnej dziury jest odbiciem ewolucji czarnej dziury. Może być wysokie na skutek powolnego zbierania materii z otoczenia lub zderzenia z inną czarną dziurą podczas kolizji galaktyk. W przypadku zbierania skupisk materii z przypadkowych kierunków tempo rotacji powinno być niewielkie. Efekty te są powiązane z ewolucja galaktyk. Tak więc badania tego typu mają znacznie dla poznania ewolucji galaktyk. Stwarzają też nowe okazje do testowania ogólnej teorii względności.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130227.html
http://sci.esa.int/science-e/www/object/index.cfm?fobjectid=51435

Podobno w naszej galaktyce znaleziono kolejną czarną dziurę. Macie może jakieś informacje na ten temat? Będę wdzięczny.

[Scorus]

Podobno w naszej galaktyce znaleziono kolejną czarną dziurę. Macie może jakieś informacje na ten temat? Będę wdzięczny.

http://www.kosmonauta.net/forum/index.php?topic=61.msg50647#msg50647

Sama czarna dziura jest tutaj najmniej istotna.

[Scorus]

Obserwacje galaktyki NGC 253 wykazały, że jej supermasywna czarna dziura nie przedstawia większej aktywności. Zostały one wykonane jednocześnie za pomocą NuSTAR i Chandry w październiku i grudniu 2012 r. Archiwalne dane z Chandry wskazały, że ostatnio czarna dziura była aktywna 10 lat temu, w 2003 r. Jest to nietypowe, ponieważ galaktyka ta jest aktywna gwiazdotwórczo. Wzrost masy czarnych dziur w jądrach galaktyk jest związany z aktywnością gwiazdotwórczą, ponieważ młode, masywne gwiazdy rozpraszają gaz który mógłby zostać ściągnięty przez czarną dziurę. W przypadku NGC 253 nie jest jasne, czy aktywność gwiazdotwórcza aktualnie rośnie czy też spada. Istnieje też możliwość, że promieniowanie rentgenowskie rejestrowane w 2003 r pochodziło ze źródła innego niż supermasywna czarna dziura. Wykażą to następne obserwacje. Wspólne obserwacje NuSTAR i Chandry będą tu bardzo przydatne. Galaktyka będzie obserwowana okresowo w celu wykrycia możliwego wzrostu aktywności supermasywnej czarnej dziury. Zebrane ostatnio dane z NuSTAR, obok umożliwienia badań aktywności centralnej czarnej dziury uwidoczniły też szereg ultrajasnych źródeł rentgenowskich (Ultraluminous X-ray Source - ULX) - czarnych dziur o masach gwiazdowych w układach podwójnych. Występują one w większych ilościach w obszarach dużej aktywności gwiazdotwórczej.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130611.html

Ilustracja jest złożeniem danych z NuSTAR oraz obrazu optycznego z ESO.

[Scorus]

Poza obserwacją obiektów wytypowanych do relacji głównych celów naukowych misji NuSTAR obserwuje też różnorodne zjawiska przejściowe. na początku kwietnia objęły one wzmożoną aktywność blazara Markarian 421. Zwiększyła się ona 50 razy ponad typowy poziom. Obserwacje zmienności blazarów są istotne dla badań procesów zbierania materii przez czarne dziury i zjawisk fizycznych występujących w ich pobliżu. Markarian 421 był obserwowany jednocześnie za pomocą satelitów NuSTAR, Swift i Fermi. Pod koniec kwietnia wystąpiły silne rozbłyski rentgenowskie w centralnym rejonie Drogi Mlecznej, nie związane z Sagittariusem A*. Trwały one od kilku minut do trzech godzin i występowały w okresie dziesiątków godzin. Zostały wykryte przez satelitę Swift. NuSTAR rozpoczął ich obserwacje po 50 godzinach od pierwszej detekcji. Dane z NuSTAR wykazały, że zostały wytworzone przez magnetar. Kilka dni później Swift wykrył niezwykle jasny rozbłysk gamma, jaśniejszy od wszystkich innych wykrytych przez 10 lat trwania misji. Dzięki temu NuSTAR dostarczył pierwszych zogniskowanych obserwacji rozbłysku gamma w zakresie twardego promieniowania rentgenowskiego.

Od kwietnia do wysyłania dodatkowych komend i odbioru danych wykorzystywana jest stacja naziemna w Singapurze (Kongsberg Satellite Services). Jest ona pomocna gdy stacja ASI w Malindi w Kenii nie jest dostępna Ponadto zwiększa ona użyteczność satelity w czasie gdy wymagane jest pozyskanie większych ilości danych, np podczas obserwacji jasnych obiektów. Dodatkowe sesje łączności zapewnia też stacja Universal Space Network na Hawajach.

http://www.nustar.caltech.edu/news/107/62/The-Turbulent-High-Energy-Sky-is-Keeping-NuSTAR-Busy/d,news-detail

[Scorus]

Podczas obserwacji znanych obiektów NuSTAR może wykrywać nowe źródła znajdujące się w tle. W ten sposób znaleziono już pierwsze 10 supermaywncyh czarnych dziur. W najbliższych dwóch latach można spodziewać się wykrycia setek obiektów tego typu. Analiza archiwalnych danych z Chandry i XMM-Newton pokazała, że wszystkie nowe źródła zostały zarejestrowane już wcześniej. Kombinacja obserwacji uzyskanych w różnych zakresach energetycznych pozwoli na oszacowanie populacji supermasywnych czarnych dziur we Wszechświecie. Ich sumaryczna emisja rentgenowska tworzy rentgenowskie promieniowanie tła. Największa intensywność promieniowania tła przypada na wysokie energie w których pracuje NuSTAR, jest on więc bardzo przydatny do określenia jego źródeł. Ponadto może wykrywać czarne dziury zasłonięte przez pył. Dane z WISE i Spiztera pozwalają ponadto na oszacowanie mas galaktyk zawierających te czarne dziury. Wstępne rezultaty pokazują, zgodnie z przewidywaniami, że odleglejsze czarne dziury znajdują się w bardziej masywnych galaktykach.

http://www.nasa.gov/mission_pages/nustar/news/nustar20130905.html#.Up70CyebNEc

[Scorus]

Wśród obiektów badanych przez NuSTAR są ultrajasne źródła rentgenowskie (Ultraluminous X-ray Sources - ULX). Są to układy podwójne mogące zawierać czarne dziury o masach pośrednich między czarnymi dziurami gwiazdowymi a supermasywnymi. Alternatywnie mogą jednak zawierać czarne dziury o masach gwiazdowych przy bardzo wysokim tempie akrecji. Obserwacje ULX w galaktyce ESO 97-G13 wykonane przez NuSTAR i XMM-Newton, w połączeniu z archiwalnymi danymi z Chandry, Swifta, Spitzera i Suzaku pozwoliły na oszacowanie masy czarnej dziury na około 100 mas Słońca. Jest to górna granica masy gwiazdowych czarnych dziur. W przypadku dwóch ULX w galaktyce NGC 1313 pojedyncza obserwacja NuSTAR nie pasowała do modelu czarnych dziur o masach pośrednich. Tak więc układy te zawierają raczej czarne dziury o masach gwiazdowych. Masa jednej z nich może być jednak wysoka w granicach 70 - 100 mas Słońca.

http://www.nasa.gov/jpl/nustar/black-holes-20131126.html#.Up72ECebNEc