Michaił Nikołajewicz Burdajew (27.08.1932-18.12.2019)Michaił Nikołajewicz Burdajew został wyselekcjonowany w ramach
WWS grupa 4 (1967).
1948 ukończył pierwszy kurs 10. Szkoły Lotnictwa Specjalnego w Rostowie.
Przerwał naukę, ponieważ jego rodzina przeprowadziła się do Baku, gdzie jego ojciec zaczął pracować jako służący.
1956 ukończył z wyróżnieniem wydział marynarki wojennej Leningradzkiej Akademii Inżynieryjnej Sił Powietrznych im. A.F. Możajskiego specjalizujący się w „Eksploatacji samolotów i silników lotniczych”.
Uzyskał kwalifikacje „inżyniera mechanika Sił Powietrznych”.
09.07.1963 obronił rozprawę doktorską, na podstawie której otrzymał stopień naukowy kandydata nauk technicznych.
05.1965-04.1967 uczył się w Kalinińskim Klubie Sportowo-Lotniczym.
15.06.1966 został mu nadany tytuł naukowy starszego pracownika naukowego w specjalności „Strzelanie do systemów obrony przeciwlotniczej kraju”.
17.04.1969 został mianowany na starszego kosmonautę studenta.
30.04.1969 został mianowany studentem-kosmonautą w 1 Instytucie Badawczym Centrum Wyszkolenia Kosmonautów.
18.08.1969 został kosmonautą III wydziału (programy księżycowe) I zarządu I Instytutu Badawczego Centrum Wyszkolenia Kosmonautów.
1965-1967 odbył szkolenie lotnicze w Aeroklubie Kalinińskim, które ukończył jako ochotnik (w szczególności opanował szybowce KAI-12 i Blanik, uzyskując standard II kategorii w szybownictwie).
1966 zdał egzamin lekarski w Centralnym Instytucie Naukowo-Badawczym Materiałów Lotniczych w Moskwie, jako jeden z 8 kandydatów z Instytutu Naukowo-Badawczego nr 2 Wojsk Obrony Powietrznej.
Po pierwszym etapie uznano go za „czasowo niezdolnego do pracy” ze względu na konieczność usunięcia migdałków. Drugi etap zakończył się sukcesem i uznano, że pacjent nadaje się do szkolenia specjalnego.
12.04.1967 rozkazem Naczelnego Dowódcy Sił Powietrznych nr 282, został mianowany na stanowisko studenta-kosmonauty w CPK.
05.1967-07.1969 przeszedł ogólne szkolenie kosmiczne.
18.08.1969 został mianowany kosmonautą III wydziału I wydziału I instytutu badawczego Centrum Wyszkolenia Kosmonautów.
08.1969-08.1970 odbywał szkolenie w ramach programu
«Союз-ВИ», małej stacji badawczej orbitalnej (ОИС).
1970-1972 odbywał szkolenie grupowe w ramach programu Almaz OPS.
1972-1973 odbywał szkolenie grupowe w ramach programu DOS. Przeszedł szkolenie w załodze rezerwowej razem z
Walentinem Lebiediewem.
1973 został włączony do grupy kosmonautów biorących udział w lotach na statku
7K-S (transportowiec 11F732, później otrzymał indeks 7K-ST).
1973 zgłosił się na ochotnika do samotnego lotu dookoła Marsa na pokładzie statku kosmicznego
Sojuz 7K-L1. Inicjatywa ta nie znalazła jednak poparcia w CPK.
01.1974-1976 roku przygotowywał się do lotu testowego na statku kosmicznym 7K-S jako inżynier pokładowy załogi razem z Leonidem Popowem.
1974-1976 był dowódcą Grupy Kosmonautów Centrum Szkolenia Kosmonautów w ramach programu
7K-S.
30.03.1976 został mianowany kosmonautą do grupy statków orbitalnych i stacji.
1976-1983 odbywał szkolenie w grupie 7K-ST i brał udział w pilotowaniu lotów.
30.01.1979 został przeniesiony do grupy statków kosmicznych specjalnego przeznaczenia.
25.01.1982 został mianowany kosmonautą testowym grupy załogowych kompleksów orbitalnych ogólnego i specjalnego przeznaczenia.
12.02.1982 przyznano mu uprawnienia kosmonauty testowego.
20.04.1983 rozkazem Naczelnego Dowódcy Sił Powietrznych nr 392 został mianowany na stanowisko kierownika zmiany grupy kontrolnej (działania załóg załogowych statków kosmicznych w locie) oddziału kosmonautów 1. Instytutu Badawczego Centrum Wyszkolenia Kosmonautów.
08.01.1985 rozpoczął pełnienie funkcji dowódcy zmiany i głównego inżyniera grupy kontroli oddziału kosmonautów.
01.10.1986-10.1989 pełnił funkcję kierownika lotu i głównego inżyniera 5. grupy oddziału kosmonautów.
Pracował w Centrum Kontroli Misji, był zastępcą kierownika lotu ds. łączności z załogami i dyżurnym balistą.
02.10.1987 obronił rozprawę doktorską w Instytucie Badawczym Nr 50 i otrzymał stopień naukowy doktora nauk technicznych.
29.11.1991 został wybrany na członka zwyczajnego (akademika) Rosyjskiej Akademii Kosmonautyki imienia K.E. Ciołkowskiego.
23.02.1994 otrzymał tytuł naukowy profesora na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Szkolnictwa Wyższego Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego.
12.1989-06.2009 pracował jako starszy naukowiec, a następnie jako wiodący naukowiec w dziale przygotowania kosmonautów do prowadzenia eksperymentów naukowych i badań w zakresie lotów kosmicznych w Rosyjskim Państwowym Instytucie Badawczym Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. Gagarina.
1990-1994 pracował na pół etatu jako profesor w Katedrze Pedagogiki i Psychologii Szkolnictwa Wyższego Moskiewskiego Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego.
10.01.1998 rozpoczął na pół etatu pracę jako główny naukowiec w Centrum Sztucznej Inteligencji Instytutu Systemów Oprogramowania Rosyjskiej Akademii Nauk.
07.2009-10.2010 pracował jako wiodący naukowiec, a od 11.2010 roku jako główny naukowiec 57. wydziału 5. Zarządu Naukowego Federalnej Państwowej Instytucji Budżetowej „Naukowe Centrum Badawczo-Testowe Szkolenia Kosmonautów im. J.A. Gagarina”.
Autor i współautor ponad 350 publikacji w różnych czasopismach naukowych, zbiorach i sprawozdaniach z badań naukowych, w wydawnictwach literackich i czasopismach, w gazetach krajowych i zagranicznych.
18.12.2019 pułkownik w stanie spoczynku Michaił Nikołajewicz Burdajew zmarł w wieku 87. lat.
http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/burdayev_mikhail.htmhttp://www.astronautix.com/b/burdayev.htmlhttps://www.worldspaceflight.com/bios/b/burdayev-m.phphttps://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/burdajev-michail-nikolajevic.htmlhttps://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_166.htmБурдаев, Михаил Николаевичhttps://ruskline.ru/politnews/2018/iyul/23/kosmonavtispytatel_mihail_burdaev_nagrazhdyon_ordenskim_znakom_nikolaya_iihttp://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonavty_tspk/burdaev-mikhail-nikolaevich.html
Wątek: Osobistości - wątek zbiorczy (Przeczytany 140458 razy)