USA 32 (NORAD: 19460 / 1988-078A) - satelita wywiadu amerykańskiego (misja:
NOSS 9 - Navy Ocean Surveillance Satellite pierwszej generacji od NOSS1 z 1976 do NOSS11 z 1992). Jeden z trzech satelitów typu SIGINT, wystrzelonych przy użyciu Titan II do 2000r. (USA 32/NOSS 9-1988, USA 45/NOSS 10-1989, USA 81/NOSS 11-1992). Tyle się dowiedziałem:
USA 32 - . Payload: SBWASS R1. Mass: 1,700 kg (3,700 lb). Nation: USA. Agency: USAF. Class: Surveillance. Type: SIGINT. Spacecraft: Singleton. USAF Sat Cat: 19460 . COSPAR: 1988-078A. Apogee: 292 km (181 mi). Perigee: 185 km (114 mi). Inclination: 85.00 deg. Period: 89.30 min. New class of signals intelligence satellite; possibly some kind of imaging also done. On-board propulsion boosts spacecraft to 800 km operating orbit. First Titan 2 standard launch vehicle launch..
źródło:
astronautix.com - satelity Singleton (edit:24-10-2020 ??-
LINK)
... no wiadomo: Top Secret!
W necie można przeczytać, że NOSS to: "System Navy Ocean Surveillance Satellite (NOSS) jest prawdopodobnie najbardziej tajnym z wojskowych programów satelitarnych USA" -
źródło. Nie znacie może jakichś "tajnych"
miejsc w necie, gdzieby coś wyciekło nt. przybliżonego wyglądu albo przynajmniej spekulacje i słowny opis konstrukcji, rysunki odręczne, noo o zdjęcia satelity USA-32 to raczej nie pytam? Dlaczego mnie to interesuje?
Okazuje się, że satelita ten jest ciekawym obiektem do obserwacji wizualnych (fotografowania), o czym przekonałem się osobiście (zupełnie przez przypadek) po analizie świeżych zdjęć z mojej drugiej foto-sesji balkonowej, która odbyła się 11 kwietnia wieczorem:
Niezwykłe migotanie od USA-32 [edit: 22-10-2020] Ze
źródła1 wynika, że wizerunek satelity NOSS 1/1973 038A wyglądał tak (pierwsza generacja NOSS, do której należał również satelita USA-32, ale pewnie wyglądały inaczej, jako, że waga NOSSów zmieniała się od 590 do 6800 kg:
W załączniku kilka wizerunków NOSSów pierwszej generacji (materiały na podstawie odtajnionych TOP SECRET)
źródło2,
źródło3... i dalej: "Satelity w tym programie wykorzystują radar i inny sprzęt elektroniczny do lokalizowania okrętów wojennych wroga. Uważa się, że satelity są wyposażone w radary boczne i skierowane do przodu, skanery wielospektralne i detektory podczerwieni. Te ostatnie mają zdolność wykrywania ciepłej wody po zanurzeniu łodzi podwodnej.
System operacyjny pierwszej generacji (NOSS 1) składał się z pewnej liczby satelitów umieszczonych w odległości 120 ° od siebie i został również nazwany Whitecloud. Od 1986 roku satelity są również identyfikowane w serii satelitów wojskowych w USA (USA nr).
Satelitom NOSS 1 towarzyszyły zwykle satelity podrzędne, które były rozmieszczane z satelity macierzystego na 5-kilometrowej linie, która została później przecięta. Subsatelity zostały użyte w metodach triangulacji do obliczenia pozycji i prędkości obserwowanego statku (wroga). Wczesne satelity NOSS miały masę 590 kg, ale masa wzrosła do 6800 kg. Więc satelity: USA-32, 45, 81, wykorzystywane w misjach NOSS 9/10/11, a więc w końcówce pierwszej generacji NOSSów wyglądały pewnie inaczej niż satelita NOSS 1. Druga generacja została uruchomiona od NOSS 2-1, podczas gdy trzecia generacja rozpoczęła się z NOSS 3-1.
Towarzyszące satelity podrzędne zostały zidentyfikowane za pomocą różnych nazw, w tym Surveillance Satellite Unit (SSU), a także akronimów GB, JD, SS lub EP, których znaczenie nie jest znane. Wczesny satelita prekursor miał masę 123 kg. Pierwsza seria operacyjna, między 1976 a 1987 rokiem, odbywała się w odległości od 50 do 240 km między poszczególnymi satelitami. Druga generacja została wprowadzona w 1990 roku i były one nowej konstrukcji z zaktualizowanym sprzętem rozpoznawczym i teleinformatycznym i działały na bliższej odległości od 30 do 110 km. Niektóre satelity z tej serii zostały wystrzelone osobno. Wraz z rozpoczęciem generacji satelitów NOSS 3, satelity podrzędne nie są już osobno identyfikowane. Obserwacje wizualne potwierdziły jednak ich obecność i formalnie zostały określone jako „szczątki” (debris)."
... a tyle podaje
archiwum NASA nt. USA 32 czyli NOSS 9 (?):
Ten satelita US Navy Ocean Surveillance Satellite (NOSS) został wystrzelony z Vandenberg AFB na pokładzie rakiety Atlas E / F. Umieścił on grupę jednego głównego satelity i trzech mniejszych satelitów podrzędnych (poruszających się w odległości kilkuset kilometrów) na niskiej orbicie polarnej. Ten układ satelitarny określał lokalizację nadajników radiowych i radarowych za pomocą triangulacji oraz tożsamość jednostek morskich poprzez analizę częstotliwości roboczych i wzorców transmisji.
Z wyglądu sub-satelity przypominały satelity nawigacyjne Marynarki Wojennej Transit. Posiadały wysięgniki o nachyleniu grawitacyjnym o długości 10-15 metrów. Zapewniło to, że bok korpusu satelity, na którym zamontowano anteny sygnałowe, był stale zorientowany w kierunku Ziemi. Satelity utrzymywały przypisaną pozycję w grupie w odległości od 30 do 240 km jedna od drugiej, korzystając z pokładowych silników o niskim ciągu. W wyniku naziemnego przetwarzania danych nawigacyjnych na sygnałach z emiterów docelowych dostarczanych przez grupę satelitów, a także sekwencyjnie przez kilka grup satelitów, uzyskiwano współrzędne, kierunek i prędkość obserwowanego "obiektu".
Ciekawy
LINK (z niezwykle interesującymi podlinkami) nt. satelitów militarnych U.S.
... a
TUTAJ pokaźny spis do przestudiowania, oraz w
INNYM ujęciu
TUTAJ autor podaje, że satelity (USA-32, 45, 81) były prawdopodobnie kontynuacją P11, ale czy wyglądały tak samo/podobnie? Jest wiele niejasności, dopóki nie odtajnią następnych TOP SECRET!