Mars Science Laboratory (MSL) Curiosity

[jmvh]

Ciekawe swoja drogą czy MSL bedzie cięższy od lądownika Viking?

Tak, prawie dokladnie o 50%. Dodatkowo ta masa nie bedzie zawierac zadnych silnikow rakietowych i (nawet pustych) zbiornikow - w sumie zadnych 'pomocy' do ladowania - za to beda kola. W sumie dostarczenie go wiec na powierzchnie Marsa bedzie duzo bardziej ambitnym przedsiewzieciem niz Vikinga.

Leczy czy skycrane w ramach platformy lądującej w połączeniu z klasycznymi technikami zwalniania w atmosferze (takimi jak hamowanie aerodynamiczne kapsuły i spadochrony) ma jeszcze jakiś znaczny zapas zdolności do dostarczania ładunku na powierzchnię? Wydaje mi się, że dzisiaj max to okolice tony, i nie da się pójść wiele dalej tym sposobem. Prawda to?

[Borys]

Borysie - a dlaczego platformy sa zawodne? bo wydaje mi sie ze wrecz przeciwnie. Z tego co pamietam to tylko w przypadku jednego z MER-ow byl problem, ale to bardziej z placzaca sie poduszka, a nie sama platforma.

Jakoś mi wcześniej umknęło. Platformy są zawodne, ponieważ autonomicznie lądują w nieznanym terenie.

[olasek]

czy skycrane w ramach platformy lądującej w połączeniu z klasycznymi technikami zwalniania w atmosferze (takimi jak hamowanie aerodynamiczne kapsuły i spadochrony) ma jeszcze jakiś znaczny zapas zdolności do dostarczania ładunku na powierzchnię? Wydaje mi się, że dzisiaj max to okolice tony, i nie da się pójść wiele dalej tym sposobem. Prawda to?

Nigdzie nie pamietam zeby ktos pisal ze maks tona i nic wiecej.

[jmvh]

Nigdzie nie pamietam zeby ktos pisal ze maks tona i nic wiecej.

Nie mówię, że max tona w ogóle. Pytam jak bardzo skalowalny w górę jest sposób lądowania MLS (dokładnie taki sam).

[Air Q]

Ja tam uważam, że w JPL pracują ludzie znający się na rzeczy. Są przecież autorami sukcesów Pathfindera czy MER-ów, czyli misji, które swego czasu też były postrzegane z pewnym sceptycyzmem ze względu na niecodzienny sposób lądowania. Sądzę, że w przypadku MSL'a podczas długiego procesu projektowania wzięli pod uwagę więcej możliwych scenariuszy niż my możemy tutaj przedyskutować. Ostatecznie wybrali najbardziej optymalny system aby umieścić te 900kg na powierzchni Marsa

Dalej widze dwa scenariusze:
-lądowanie skycrane'a się nie uda (odpukać!!!) wtedy osoby sceptycznie nastawione powiedzą "a nie mówiłem"
-MSL dotrze na powierzchnię Marsa w jednym wciąż działającym kawałku. Wtedy kolejne misje z użyciem skycrane'a (MAX-C+ExoMars, lądownik sample return) nie będą już budziły takich emocji

[olasek]

Pytam jak bardzo skalowalny w górę jest sposób lądowania MLS (dokładnie taki sam).

Byc moze w tym momencie nikt tego jeszcze nie wie. Wszyscy sie koncentruja na tym MSL i jego ladowaniu. Zupelnie sie tutaj zgadzam z Air Q. W ksiazce Frontiers of Enginerring ktorego pare stron bylem w stanie przeczytac na internecie jest znakomity opis tego systemu ladowania zwanego SLS i wymieniaja caly szereg jego zalet, niektore dosc nieoczekiwane. Ani slowa o zadnych limitach. SLS wydaje sie byc na tyle atrakcyjny przynajmniej w teorii ze jesli tylko sie powiedzie niewatpliwie bedzie odtad ulubiona metoda w NASA.

[Air Q]

Olasek, dzięki za namiary na ten tytuł. Okazuje się, że wspomniany fragment jest w "books google": LINK

Jest tam link "The Challenges of Landing on Mars" wraz z podrozdziałami dotyczącymi trzech sposobów lądowania: na "nogach" (Vikingi, Phoenix), airbag (Pathfinder, MER'y) no i SkyCrane. Mniej więcej takie argumenty wymieniają:

1. Leggded landing systems (Viking, Phoenix)
-metoda prosta ale stanowi nie małe wyzwanie w terenie gdzie występuje spora ilość skał. W takim wypadku należy wzmocnić nogi lądownika lub/i zrobić je dłuższymi. Oba rozwiązania oznaczają wzrost masy, dodatkowo drugie oznacza podniesienie środka ciężkości co oznaczać może większą destabilizację na pochyłościach.
-wyłączenie silnika musi nastąpić natychmiast po pierwszym kontakcie. Tutaj lądowanie na pochyłości oznacza, że jedna strona lądownika mocniej uderzy o powierzchnię. Podają też przykład z lądowników Apollo gdzie załoga wyłączała silnik tuż nad powierzchnią.
-kolejny problem to opuszczenie lądownika na powierzchnię. Konieczne jest zastosowanie jakiejś rampy najlepiej w dwóch kierunkach wyjazdowych, czyli ponownie wzrost masy.

2. Air Bag landing systems (Pathfinder, MER)
-w porównaniu z powyższym sposobem lądowania wyeliminowano problem stabilności podczas kontaktu z powierzchnią Marsa. Po wylądowaniu lądownik przyjmuje właściwą pozycję.
-łazik może łatwiej opuścić lądownik ponieważ znajduje się niżej. W przypadku MER'ów wyjazd mógł się odbyć w trzech kierunkach.
-problemem jest natomiast eliminacja składowej prędkości tuż przed odczepieniem lądownika. Zdaje sie, że wtedy wzrastają szanse na uszkodzenie powłoki ochronnej.
-akurat tego nie napisali, ale można ponownie dodać problem skalowania tego systemu lądowania pod np. MSL'a

3. SkyCrane (MSL)
-opisują SkyCrane jako trzecią generację w ewolucji systemów lądowania na Marsie. Ma być swego rodzaju sposobem na lądowanie w trudnych terenach.
-do zalet należy posadzenie łazika od razu gotowego do działania.
-urządzenia służące do kontroli położenia są umieszczone stosunkowo wysoko podczas chwili gdy łazik dotyka powierzchni. To podobno powoduje, że ich działanie nie jest zakłócane (chyba mają na myśli lokalne nierówności terenu, skały itp.) co w efekcie oznacza lepszą kontrolę prędkości w ostatnich krytycznych chwilach.
-moment zatknięcia z powierzchnią odbywa się przy niższej prędkości. Dodatkowo ilość wzbitego pyłu jest dużo mniejsza niż w przypadku pierwszej metody.
-ze względu na niską prędkość lądowania od razu można posadzić łazik na powierzchni. Czyli nie potrzebujemy: elementów chroniących przed mocnym uderzeniem o powierzchnię, a w konsekwencji także ramp zjazdowych.
-należy też zaznaczyć, że lądowanie na pochyłości nie stanowi problemu związanego ze stabilnością łazika. W tym miejscu pozostaje jedynie problem ewentualnego narażenia na gazy wylotowe (grafika, którą podałem kilka postów wyżej). Choć tutaj system radarów powinien wybrać odpowiednio płaski rejon.


Tymczasem MSL w maju/czerwcu powinien zostać przetransportowany do KSC. Tak, chwila startu zbliża się coraz bliżej
http://marsprogram.jpl.nasa.gov/msl/news/whatsnew/index.cfm?FuseAction=ShowNews&NewsID=1117

Przy okazji. Znalazłem taki interesujący poster.
http://twitpic.com/4i2npe

[ekoplaneta]

Fajny poster Kubricka 
Poczytałem trochę postów o sky crane i widzę, ze nie wiedziałem o jego wielu zaletach....
Na razie pozostaje nam mieć nadzieje, że wszystko zadziała Ok......

A propos Apolla 13 o której pisał Radek, myślę, że ta misja jest udana, bardzo udana, pomimo, że nie osiągnięto głównego celu. Otóż najlepsze w niej jest to iż pomimo dużych uszkodzeń Apolla (zbiornika paliwa) udało się załodze w tak spartańskich warunkach wrócić. Nikt wcześniej nawet nie przypuszczałby chyba, ze coś takiego może się udać 
To tak jakby dojechać do celu w aucie o jednym kole 

[Matias]

1. MSL zakończył już testy środowiskowe. Oto filmik:

Fajna animacja. Mnie z kolei zastanawia co się stanie z przewodami, które zostaną odcięte pod skycranem. Na animacji wyglądało na to, że opadną one na łazik. Jeśli tak rzeczywiście będzie to mam nadzieję, że nie narobią szkód (), tudzież łaziki się w nich nie zaplącze. Moim zdaniem lepiej by było gdyby przewody zostały zwolnione po stronie łazika, a skycrane "zabrałby je ze sobą".

[Air Q]

Fajna animacja. Mnie z kolei zastanawia co się stanie z przewodami, które zostaną odcięte pod skycranem. Na animacji wyglądało na to, że opadną one na łazik. Jeśli tak rzeczywiście będzie to mam nadzieję, że nie narobią szkód (), tudzież łaziki się w nich nie zaplącze. Moim zdaniem lepiej by było gdyby przewody zostały zwolnione po stronie łazika, a skycrane "zabrałby je ze sobą".

Kable są odcinane po stronie łazika więc to skycrane je zabiera. Widać to na animacji...zwłaszcza w HD i najnowszym opisie Scorusa (załączniki) 
http://83.238.216.20/index.php/topic,606.msg19254.html#msg19254

[Matias]

Fajna animacja. Mnie z kolei zastanawia co się stanie z przewodami, które zostaną odcięte pod skycranem. Na animacji wyglądało na to, że opadną one na łazik. Jeśli tak rzeczywiście będzie to mam nadzieję, że nie narobią szkód (), tudzież łaziki się w nich nie zaplącze. Moim zdaniem lepiej by było gdyby przewody zostały zwolnione po stronie łazika, a skycrane "zabrałby je ze sobą".

Kable są odcinane po stronie łazika więc to skycrane je zabiera. Widać to na animacji...zwłaszcza w HD i najnowszym opisie Scorusa (załączniki) 
http://83.238.216.20/index.php/topic,606.msg19254.html#msg19254

Ufff Dzięki!

[Air Q]

Kolejny film z serii "Budowa Curiosity"  Tym razem możemy się dowiedzieć jak istotny jest pomiar rozkładu masy łazika oraz pozostałych elementów, które zostaną wystrzelone w kierunku Marsa pod koniec tego roku:

[Air Q]

Wygląda, że osłony termiczne jak i moduł orbitalny są już w KSC:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/whatsnew/index.cfm?FuseAction=ShowNews&NewsID=1124

[astropl]

Ilość miejsc lądowania Curiosity została zawężona do 4. Tutaj jest ich lokalizacja i opis, uwzględniający rozmaite "za" i "przeciw". Prezentacja pochodzi z rozpoczętego wczoraj "Fifth MSL Landing Site Workshop".

[Air Q]

...Prezentacja pochodzi z rozpoczętego wczoraj "Fifth MSL Landing Site Workshop".

I dzisiaj konferencja się zakończyła. Tutaj link do prezentacji:
http://marsoweb.nas.nasa.gov/landingsites/msl/workshops/5th_workshop/program.html

Polecam:
http://marsoweb.nas.nasa.gov/landingsites/msl/workshops/5th_workshop/talks/Wednesday_AM/Golombek_5th_Work_Char.pdf
gdzie dokonano analizy pod kątem występowania miejsc z których łazik mógłby nie wyjechać po ewentualnym lądowaniu.

Na prezentacji przedstawiono również symulację wyjazdu z niektórych potencjalnie niebezpiecznych formacji. Wykonano również analizę potencjalnych przejazdów (dalsza część prezentacji).