Mars Science Laboratory (MSL) Curiosity

[Scorus]

Wizualizacje drobnych przemieszczeń łazika przed wierceniem w skale Cumberland:
http://www.flickr.com/photos/marscat/8732333365/
http://www.flickr.com/photos/marscat/8741825928/

[Mikkael]

Curiosity ma ruszyć niebawem w drogę - jazda powinna się rozpocząć w przeciągu najbliższych kilku tygodni. Podróż do podnóży góry Aeolis Mons ma potrwać 10-12 (lub więcej) miesięcy - łazik ma zatrzymywać się i przeprowadzać badania po drodze (w przypadku odkrycia interesujących z naukowego punktu widzenia miejsc). Aktualnie planiści przeglądają dane, które napływają z MRO i Odyssey w celu opracowania optymalnej trasy.

http://www.spaceflightnow.com/mars/msl/130605plan/#.UbBiaOzwErg

[kanarkusmaximus]

Moim zdaniem z pewnością więcej niż 12 miesięcy - nie raz Curiosity się zatrzyma na pomiary w okolicy. Teren z pewnością będzie ciekawy.

[station]

Interesujące jest również to, że naukowcy z uwagą patrzą na miejsce rozbicia SkyCrane'a i również biorą pod uwagę ewentualną wizytę w tym rejonie, mimo, że nie jest on - zdaje się - po drodze w kierunku góry centralnej. Być może czeka nas zatem powtórka z trasy Opportunity, tam jednak osłona termiczna była po drodze łazikowi. Czy orientujecie się jak dokładnie daleko od Glenelg jest to miejsce upadku SC ?

[kanarkusmaximus]

Interesujące jest również to, że naukowcy z uwagą patrzą na miejsce rozbicia SkyCrane'a i również biorą pod uwagę ewentualną wizytę w tym rejonie, mimo, że nie jest on - zdaje się - po drodze w kierunku góry centralnej. Być może czeka nas zatem powtórka z trasy Opportunity, tam jednak osłona termiczna była po drodze łazikowi. Czy orientujecie się jak dokładnie daleko od Glenelg jest to miejsce upadku SC ?

To jest bardzo interesująca wiadomość, bo miejsce upadku SC leży "po drugiej stronie". Czyli MSL musiałby wpierw wrócić do miejsca lądowania a potem pojechać w kierunku SC. Może chodzi bardziej o osłonę termiczną?

[Air Q]

To jest bardzo interesująca wiadomość, bo miejsce upadku SC leży "po drugiej stronie". Czyli MSL musiałby wpierw wrócić do miejsca lądowania a potem pojechać w kierunku SC. Może chodzi bardziej o osłonę termiczną?

Do każdego z tych elementów jest ~1km. Wątpie aby łazik podjechał do skycrane'a albo osłony termicznej. Po pierwsze, na poniższym obrazku mamy obecną lokalizację "John Klein" oraz "Mt. Sharp entry" oddalony o około 7.5 km do którego ma dojechać MSL. Czerwona elipsa ogranicza obszar, który teoretycznie mógłby badać Curiosity:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17064
Jedynie spadochron leży w tej elipsie.

Na telekonferencji wspominali jedynie na możliwych obserwacjach elementów systemu lądowania, pewnie z wykorzystaniem MastCam 100 i RMI. Niżej link, polecam przewinąć do 9:18:
http://www.ustream.tv/recorded/33875403

[Scorus]

To jest bardzo interesująca wiadomość, bo miejsce upadku SC leży "po drugiej stronie". Czyli MSL musiałby wpierw wrócić do miejsca lądowania a potem pojechać w kierunku SC. Może chodzi bardziej o osłonę termiczną?

Nigdzie nie ma wzmianki o czymś takim.

[Scorus]

Dokładniejsze analizy zlepieńców napotkanych podczas pierwszych 40 dni misji potwierdzają, że zostały one osadzone przez przepływającą wodę. Analizowano rozkład wielkości oraz stopień obtoczenia ziaren piasku i otoczaków tworzących trzy skały - Goulburn, Link i Hottah. Pozwoliło to na oszacowanie szybkości przepływu wody na 1 metr na sekundę. Duże fragmenty skalne nie są rozmieszczone równomiernie w skałach. W odsłonięciu Hottah znaleziono warstwę szczególnie bogatą w takie otoczaki. Warstwy takie występują też powszechnie w osadach strumieni na Ziemi. Wiele odłamków styka się ze sobą, co świadczy że były przetaczane po dnie strumienia. Stopień obtoczenia otoczaków świadczy, że przepływ trwał długo, rzędu tygodni lub miesięcy. Skały były przetaczane przez wiele kilometrów.

http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/whatsnew/index.cfm?FuseAction=ShowNews&NewsID=1477

Odsłonięcie Hottah, Sol 39:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17062

Odsłonięcie Link, Sol 27:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17063

[Scorus]

Dane z instrumentu RAD zebrane podczas lotu do Marsa wykazują, że dawka promieniowania które astronauci przyjęliby podczas misji marsjańskiej przekracza normy przyjęte przez NASA (dawkę zwiększającą ryzyko powstania raka o 3%). MSL był wystawiony na dawkę 1.8 milisieverta galaktycznego poliniowania kosmicznego na dzień. Tylko 3% pryzy jętek dawki pochodziło z promieniowania słonecznego z powodu małej aktywności Słońca. Dawka ta równa się przyjmowanej podczas tomografii całego ciała co 6 dni. Dane te są pomocne do modelowania propagacji cząstek energetycznych w przestrzeni kosmicznej i ich oddziaływań ze strukturami statku kosmicznego.

http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/whatsnew/index.cfm?FuseAction=ShowNews&NewsID=1478

Wykres pokazujący dawkę promieniowania przyjmowaną w okresie od grudnia 2011 r do lipca 2012 r. Piki są związane z rozbłyskami słonecznymi:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16939

Dawka promieniowania przeliczona na depozycję energii w wodzie, będącą przybliżeniem tkanki:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17060

Porównanie dawki zmierzonej podczas lotu na Marsa z dawkami przyjmowanymi na Ziemi i na ISS:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17061

[Romek63]

A tu pokazano kolejną interaktywną panoramę Marsa opracowaną na podstawie zdjęć Curiosity:
http://www.geekweek.pl/aktualnosci/16681/miliard-pikseli-na-panoramie-marsa

[Scorus]

Więcej na ten temat:
http://mars.jpl.nasa.gov/msl/news/whatsnew/index.cfm?FuseAction=ShowNews&NewsID=1485

http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16918
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16919

[Scorus]

Nowe mapki przejazdów:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30249
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30258
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30259
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30271
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30305
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30321
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30332

[Scorus]

Pozycja łazika podczas wiercenia w skale Cumberland, od Sol 274:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17065

Konkrecje w miejscu wiercenia, obraz z MAHLI z Sol 279:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17066

Większa ilość konkrecji niż w miejscu pierwszego odwiertu pozwala na wiarygodniejsze zbadanie ich składu.

Sposób planowania miejsca wiercenia - pozycje sensorów kontaktu oraz unikanie większych nierówności. Obraz z MAHLI z Sol 279:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17067

Animacja złożona ze zdjęć z HazCam pokazująca przebieg wiercenia w Sol 279:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17068

[Scorus]

Cumberland przed wierceniem, Sol 275:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA16932

Wywiercony otwór i ślady lasera, Sol 281:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17069

Jednym z ważniejszych celów obserwacji przed opuszczeniem Glenelg było odsłonięcie Point Lake, zawierające wiele wnęk. Zebrane dane wyjaśnią, czy jest pochodzenia wulkanicznego czy też osadowego. Obraz z Sol 193:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17071

Animacja zdjęć z RMI pokazująca oddziaływanie lasera na glebę, Sol 271:
http://photojournal.jpl.nasa.gov/catalog/PIA17262

[kanarkusmaximus]

Nowe mapki przejazdów:
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30249
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30258
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30259
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30271
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30305
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30321
http://www.unmannedspaceflight.com/index.php?act=attach&type=post&id=30332

Dzięki za te mapki! Warto tu dodać, że dziś jest Sol 311 misji MSL.