Osobistości - wątek zbiorczy

[Orionid]

1) https://www.forum.kosmonauta.net/index.php?topic=3483.msg162536#msg162536

Raz piszą marzec a raz kwiecień? ciekawe gdzie jest błędna informacja?

Władimir Grigorjewicz Fartusznyj (03.02.1938-16.04.2018)

04.1966 Władimir Grigorjewicz Fartusznyj obronił pracę doktorską i uzyskał stopień kandydata nauk technicznych.

05.1969 rozpoczął trening kosmonautyczny w Centrum Szkoleniowym wraz z Walerym Jazdowskim i Wiktorem Pacajewem.
 
11.1969-05.1970 szkolił się jako inżynier pokładowy statku kosmicznego Sojuz (7K-OK) wraz z Aleksiejem Gubariewem.

03.06.1971 decyzją Komisji Ekspertów Medycznych został usunięty ze szkolenia z powodu obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym.
06.04.1973 roku rozkazem nr 220k został zwolniony ze stanowiska kosmonauty badawczego ze względów zdrowotnych.

02.01.1980 został dyrektorem Instytutu Projektowego Produkcji Spawalniczej ZSRR (VISP).

22.11.1996 rozpoczął pracę jako dyrektor generalny (szef zarządu) OJSC „UkrIZV” (od 23.05.1997 - OJSC „Ukraiński Instytut Konstrukcyjno-Technologiczny Produkcji Spawalniczej”).

03.02.1998 przeszedł na emeryturę, ale pozostał dyrektorem JSC „UkrISP”.

1998 został zastępcą redaktora naczelnego pisma „Spawacz” w Kijowie.

16.04.2018 starszy porucznik rezerwy Władimir Grigorjewicz Fartusznyj zmarł w wieku 80. lat.

http://lk.astronautilus.pl/astros/gs3.htm

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/fartushny_vladimir.htm
http://www.astronautix.com/f/fartushny.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/f/fartushny-v.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/fartusnij-vladimir-grigorijevic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_236.htm

Фартушный, Владимир Григорьевич

https://kpi.ua/ru/node/19788
https://museumgagarin.ru/news/oni_poleteli/
http://tzu.od.ua/news/show_news.php?id=195
https://forum.novosti-kosmonavtiki.ru/index.php?topic=9135.msg2169111#msg2169111

Проект "Тоже Герои".Фартушный Владимир Григорьевич

[Orionid]

Ferenc Pavlics (03.02.1928–14.02.2024)

Urodzony na Węgrzech amerykański inżynier Ferenc Pavlics był dyrektorem technicznym odpowiedzialnym za projekt i budowę LRV (Lunar Roving Vehicle).
Zmarł w wieku 96 lat.
Program Apollo wiele zawdzięczał imigrantom.

Meghalt Pavlics Ferenc, akinek hála az ember először autózott az űrben
2024.02.15. 13:59



A Vas megyében született, később az Egyesült Államokban élő és dolgozó mérnök 96 éves volt. Műszaki igazgatóként felelős volt az Apollo-programban megvalósult holdjármű (Lunar Roving Vehicle) tervezéséért és kivitelezéséért.

Elhunyt Pavlics Ferenc – közölte a nyugat.hu portállal a holdjáró tervezőjének unokahúga. A világhírű magyar mérnök Santa Barbarában hunyt el, ahol élete nagyobb részét töltötte.
https://index.hu/gazdasag/2024/02/15/pavlics-ferenc-halal-ur-auto/
https://telex.hu/techtud/2024/02/15/meghalt-pavlics-ferenc-mernok-elso-holdjaro-tervezoje-apollo-nasa

How GM put an electric car on the moon 46 years before selling them on Earth
JAMIE L. LAREAU   | Detroit Free Press


Ferenc (fair-ence) Pavlics, now 93, helped General Motors design the Lunar Rover Vehicles that sit on the moon. This photo is of Pavlics in the 1970s. PAVLIC FAMILY

When retired General Motors engineer Ferenc Pavlics looks up at the moon in the night's sky, he sees his life's work.

Pavlics, 93, was in his late 30s when he and a team of GM engineers designed the mobility system for the Lunar Roving Vehicle first used in 1971's Apollo 15 mission.
https://eu.freep.com/story/money/cars/general-motors/2021/01/29/gm-electric-vehicles-lunar-rover-moon/6676370002/

Interview with Ferenc Pavlics, lead developer of the Apollo Lunar Rovers
https://old.pulispace.com/en/education/space-moon-and-the-hungarians/100-interview-with-ferenc-pavlics-lead-developer-of-the-apollo-lunar-rovers

Twenty People Who Made Apollo Happen
MAY 2019
Not all of them became famous.
https://www.smithsonianmag.com/air-space-magazine/twenty-people-who-made-apollo-happen-180972374/

50 Years Ago, NASA Put a Car on the Moon
https://www.nytimes.com/2021/07/27/science/lunar-rover-apollo-nasa.html

THE DIFFERENCE IT MADE: BUILDING A CAR FOR THE MOON
David Clow DAVID CLOW JULY 6, 2015
https://www.rocketstem.org/2015/07/06/construction-of-the-lunar-rover-changed-exploration-of-the-moon/

https://www.hybrid.cz/nejdrazsi-elektromobil-ktery-byl-kdy-vyroben/
https://nasa.fandom.com/wiki/Lunar_Roving_Vehicle

http://www.collectspace.com/ubb/Forum38/HTML/002576.html
https://56erhungariansinamerica.org/mr-ferenc-pavlics/
https://en.wikipedia.org/wiki/Ferenc_Pavlics
---
https://refrigeratorandairconditioning.quora.com/How-did-NASA-fit-the-lunar-moon-buggy-into-the-tiny-lunar-module
https://ntrs.nasa.gov/api/citations/20100000019/downloads/20100000019.pdf

[Orionid]

Władimir Jewgienijewicz Turowiec (20.02.1949-08.02.1982)

1970 Władimir Turowiec ukończył Wyższą Wojskową Szkołę Lotniczą Pilotów w Charkowie.
1977 ukończył Kijowski Instytut Inżynierów Lotnictwa Cywilnego.

02.1982 starszy porucznik rezerwy został wybrany do programu 11F35 („Buran”), jednak jego kandydatura nie została zatwierdzona przez Państwową Międzyresortową Komisję.

08.02.1982 Władimir Turowiec z Nikołajem Bessonowem ćwiczyli „ekstremalne” tryby lądowania na Mi-8.
Helikopter spadł lecąc pod dużym kątem nachylenia, obrócił się, a ponieważ nie został przerwany dostęp paliwa, najprawdopodobniej doprowadziło to do dużego pożaru.
Turowiec zginął w pożarze o godzinie 13:40 (czasu moskiewskiego ?) w wieku 32. lat.
Bessonow z poważnymi poparzeniami został zabrany do szpitala, gdzie zmarł 14 marca (pilot testowy, mistrz sportów helikopterowych, miał 46 lat: 15.04.1935-14.03.1982)

http://www.spacefacts.de/bios/candidates/english/turovets_vladimir.htm
http://www.astronautix.com/t/turovets.html

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/turovec-vladimir-jevgenevic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_101.htm

http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/turovets.html
https://testpilot.ru/base/2009/11/turovec-v-e/

[Orionid]

Władimir Pietrowicz Nikitskij (08.03.1939-11.08.2016)
(kosmonauta-aspirant - wyselekcjonowany, ale bez potwierdzenia wyboru)

Przeszedł badania lekarskie w Instytucie Problemów Medycznych i Biologicznych (IMBP) i 30.11.1967 otrzymał orzeczenie Głównej Komisji Lekarskiej (GMC) o przydatności do szkolenia specjalnego.

24.05.1968 na posiedzeniu Państwowej Komisji Międzyresortowej nie uzyskał rekomendacji do przyjęcia do korpusu kosmonautów .

27.06.1973 obronił pracę doktorską i uzyskał stopień kandydata nauk technicznych.
04.08.1989 obronił pracę doktorską.
26.07.1995 został profesorem w Katedrze Mechaniki Stosowanej i Matematyki.

08.12.1994 rozpoczął pracę jako dyrektor w RSC Energia.
Pracował jako dyrektor generalny Międzynarodowego Centrum Naukowo-Technicznego ds. Ładunków Obiektów Kosmicznych (ISTC PNCO).

21.07.1999 zarządzeniem  Prezesa Korporacji Energia został zwolniony ze stanowisk w Korporacji i skierowany do działu personalnego w celu dalszego zatrudnienia „z powodu rażącego naruszenia ustanowionej w Korporacji procedury odwoływania się do władz wyższych .”

http://www.spacefacts.de/bios/candidates/english/nikitsky_vladimir.htm
http://www.astronautix.com/n/nikitsky.html

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/nikitsky-vladimir-petrovic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_285.htm

Никитский, Владимир Петрович
Никитский, Владимир Петрович

https://kirkino.ru/2011/04/11/195/

[Orionid]

Peter Hervey Longhurst (08.03.1943-25.05.2010)

Peter Hervey Longhurst został powołany w ramach brytyjskiej grupy  1 Specjaliści ładunku Skynet (1984).

Ukończył Royal Naval Engineering College w Plymouth z tytułem licencjata w dziedzinie elektrotechniki.

1981 rozpoczął pełnienie funkcji w Dyrekcji Wymagań Operacyjnych Marynarki Wojennej i brał udział w programie wojskowej łączności satelitarnej Skynet.

Brał czynny udział w negocjacjach z NASA w sprawie wyniesienia przez wahadłowce dwóch satelitów komunikacyjnych Skynet 4 (Skynet 4a i Skynet 4b).

15.03.1984 został mianowany kandydatem na astronautę.
01.1984 niektóre brytyjskie media już donosiły, że powinien zostać pierwszym brytyjskim astronautą.
03.1984 rozpoczął szkolenia w USA i Wielkiej Brytanii.
 
24.04.1985 został przydzielony jako specjalista ds. ładunku w misji STS-71C Atlantis wstępnie zaplanowanej na 12.1986 lub 01.1987.
W ramach misji miał zostać umieszczony satelita komunikacyjny Skynet-4.
Z powodu katastrofy wahadłowca Challenger, lot został odwołany, a załoga rozwiązana pod koniec 1986 roku.

Po przejściu na emeryturę był rolnikiem we wsi Seavington St. Michael w Somerset, gdzie był aktywnym członkiem lokalnej rady parafialnej.

25.05.2010 Dowódca Królewskiej Marynarki Wojennej w stanie spoczynku Peter Hervey Longhurst  zmarł w wieku 67. lat w szpitalu Taunton w Somerset.
Został pochowany na wiejskim cmentarzu Sivington St Michael.

http://www.spacefacts.de/bios/international/english/longhurst_peter.htm
http://www.astronautix.com/l/longhurst.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/l/longhurst-p.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/longhurst-peter-harvey.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/07_004.htm

Would-be spaceman bemoans progress
Page last updated at 09:23 GMT, Monday, 20 July 2009 10:23 UK


Peter Longhurst in Houston, in front of the simulation shuttle

A Somerset scientist - who was supposed to go into space in the 1980s - is questioning why a manned space flight to Mars still hasn't been achieved in the 40 years since the first landing on the moon.

Peter Longhurst was working with the Royal Navy to develop its long-haul communication systems.

He was deployed by the MOD to look into the next step in this field, which involved moving away from the old high frequency system to satellite communications.

"I was in the States on a working party," Mr Longhurst said.
http://news.bbc.co.uk/local/somerset/hi/people_and_places/history/newsid_8158000/8158757.stm

http://www.collectspace.com/ubb/Forum38/HTML/001157.html
http://www.spacefacts.de/cancelled/english/sts-71c.htm
https://billiongraves.com/grave/Cdr-PETER-HERVEY-LONGHURST/14991862

[Orionid]

Łarisa Grigorjewna Pożarskaja  (15.03.1947-18.01.2002)

Łarisa Grigorjewna Pożarskaja została wyselekcjonowana w ramach Kosmonautki medycy grupa 5 (1980).

10.03.1993 opuściła  korpus kosmonautów w związku z przeniesieniem do innej pracy.

18.02.2002 Łarisa Grigorjewna Pożarskaja zmarła w Moskwie po ciężkiej i długotrwałej chorobie (rak).

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/pozharskaya_larisa.htm
http://www.astronautix.com/p/pozharskaya.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/p/pozharskaya-l.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/pozarskaja-larisa-grigorijevna.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_003.htm

Пожарская, Лариса Григорьевна

http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/pojarskaya.html

[Orionid]

Jurij Anatoljewicz Ponomariow (24.03.1932-13.04.2005)

Jurij Anatoljewicz Ponomariow został wyselekcjonowany w ramach Cywilni specjaliści grupa 4 (1972).

19.08.1960 ukończył zaawansowane kursy szkoleniowe dla czołowych inżynierów w Szkole Pilotów Testowych Instytutu Badań Lotniczych im. M. Gromowa GKAT (Państwowy Komitet Technologii Lotniczej) [ГКАТ - Государственный комитет по авиационной технике) w Żukowskim w obwodzie moskiewskim.

29.04.1969 rozpoczął pracę na stanowisku głównego inżyniera i kierownika testów.
Brał udział w pracach związanych z E8-5 (AMS do zbierania gleby księżycowej), przeprowadził bezpośrednie testy w zakładzie produkcyjnym i na stanowisku technicznym.
Był kierownikiem kompleksowych testów systemów i zespołów E8-5.

Szkolił się m.in. jako inżynier pokładowy drugiej załogi rezerwowej wizytującej do misji na stacji orbitalnej „Salut-6”.
10.1977 po nieudanym locie Sojuza-25, wszystkie załogi składające się z kosmonautów nielotów zostały rozwiązane.
Było to 6. szkolenie kosmonauty w składzie różnych załóg statków kosmicznych Sojuz.

Brał m.in. udział w testowaniu nowych skafandrów kosmicznych.
 
11.04.1983 opuścił korpus kosmonautów NPO Energia z powodu przejścia na emeryturę.

Po opuszczeniu korpusu kosmonautów pracował jako inżynier w 292. wydziale Państwowego Biura Projektowego NPO Energia, ale po 9 dniach zrezygnował.

13.04.2005 starszy inżynier i porucznik rezerwy w stanie spoczynku  Jurij Anatoljewicz Ponomariow zmarł nagle na udar w wieku 73. lat.

Jego żoną w l. 1956-1992  była Walentina Leonidowna Ponomariowa.

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/ponomaryov_yuri.htm
http://www.astronautix.com/p/ponomaryov.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/p/ponomaryov-y.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/ponomarjov-jurij-anatolijevic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_033.htm

Пономарёв, Юрий Анатольевич

http://space.hobby.ru/astronauts/ponomarev.html
https://forum.novosti-kosmonavtiki.ru/index.php?topic=1626.0
http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/ponomaryov.htm

[Orionid]

George William Samuel Abbey (21.08.1932–24.03.2024)

Statement from the Abbey Family
George W.S. Abbey, 1932-2024
Our devoted father, mentor, guidepost, and hero, George W. S. Abbey, passed away last night after an illness. He was 91.

He has been called the father of modern spaceflight, but we called him Dad, Grampa, and Uncle George. He was a quiet man, brilliant, humble, and very private. The world will be so much emptier without him. He had hundreds of friends and associates from all over the world who will miss him. His long life was notable for accomplishments as a pilot, engineer, manager, educator, and father. (...)
http://www.collectspace.com/ubb/Forum38/HTML/002580.html

George W.S. Abbey

Johnson Space Center Director, 1996 - 2001


View of the Saturn V Rocket building in the recently renamed George W.S. Abbey Rocket Park at NASA’s Johnson Space Center in Houston. The park was named in honor of the former center director. The longhorn cattle that call Johnson home are seen grazing beside the building. (10 Dec. 2021) NASA
https://www.nasa.gov/people/george-w-s-abbey/

https://www.smithsonianmag.com/air-space-magazine/mr-inside-27623361/
https://en.wikipedia.org/wiki/George_Abbey_(NASA)
https://twitter.com/spacemen1969/status/1772280617058582681

Disparition de George W.S. Abbey (1932-2024) à l'âge de 91 ans. Un hommage sera rendu à celui qui fût une des figures emblématiques, parfois controversées de la NASA - ancien Directeur du JSC et ''faiseur d'astronaute''

https://twitter.com/NASAhistory/status/1772344884273242139

Rest in peace, George Abbey (1932–2024)
Abbey will long be remembered for almost 40 years of service at @NASA and his outsized role in our nation's human spaceflight program. Read about his contributions to the agency: https://go.nasa.gov/3vnSurB
📷 Abbey (3rd from left) April 1982

https://twitter.com/airandspace/status/1773463388665917550

We join the space community in remembering the life and legacy of pilot, engineer, and leader George Abbey. Abbey worked at NASA in a variety of roles throughout his career, including as director of Johnson Space Center from 1996 to 2001: https://s.si.edu/4aBZSP7

https://twitter.com/StationCDRKelly/status/1772289858263716186

Saddened to hear of the passing of George Abbey, an iconic NASA leader and friend who was an integral part of the space shuttle and International Space Station programs and the rare person who never confused me and my brother. His commitment to NASA and human space flight was legendary. Fair winds and following seas, Mr Abbey.

[Orionid]

Aleksiej Wasiljewicz Sorokin (30.03.1931-11.01.1976)

Aleksiej Wasiljewicz Sorokin została wyselekcjonowany w ramach Kosmonauci grupa "Woschod" (1964).

29.09.1957 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Wojskowego Instytutu Medycznego w Saratowie.

Brał udział w uruchomieniu pierwszej wirówki rosyjskiej (TsF-7) w Centrum Szkolenia Kosmonautów, a także w opracowywaniu nowych metod badawczych i szkoleniu kosmonautów na wirówce.

01.061964-09.1964 szkolił się do lotu kosmicznego na statku kosmicznym Woschod jako lekarz załogi, najpierw w grupie, a od  07.1964 w załodze rezerwowej wraz z Władimirem Komarowem i Konstantinem Fieoktistowem.
Po zamianie miejsc w załodze głównej i rezerwowej został przeniesiony do załogi rezerwowej wraz z Borysem Wołynowem i Gieorgijem Katysem.
12.10.1964 podczas lotu statku kosmicznego Woschod, był lekarzem rezerwowym załogi.

11.01.1976 podpułkownik Służby Medycznej Aleksiej Wasiljewicz Sorokin zmarł w wieku 44. lat  z powodu ostrego zapalenia płuc.

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/sorokin_aleksei.htm
http://www.astronautix.com/s/sorokin.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/s/sorokin-a.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/sorokin-alexej-vasilievic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_085.htm

Сорокин, Алексей Васильевич
https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksiej_Sorokin

http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/sorokin.htm

[Orionid]

Siergiej Nikołajewicz Anochin (01.04.1910-15.04.1986)

Siergiej Nikołajewicz Anochin urodził się, wg starego kalendarza, 19.03.1910 w Moskwie, w Imperium Rosyjskim.

Został wyselekcjonowany w ramach Cywilni specjaliści grupa 2 (1966), będąc dowódcą grupy kandydatów na kosmonautów.

1932 ukończył Centralną Szkołę Lotniczą w Osoawiakhim.
1935 ukończył Wyższą Szkołę Spadochronową w Osoawiakhim.

W latach 30. XX w. ustanowił szereg rekordów w zakresie czasu trwania, zasięgu i wysokości lotów szybowcowych.

10.09.1943 wykonał pierwszy lot i przetestował myśliwiec z kompozytowym napędem odrzutowym „302P” w wersji szybowcowej.

14.10.1943 został zatrudniony jako pilot doświadczalny I klasy w  Żukowskim w obwodzie moskiewskim.

Brał udział w testach 30. typów samolotów.

Przeżył 6 katastrof lotniczych.

Testował m.in. start MiGa-19 z katapulty.

Prowadził badania nad wpływem przeciążenia na organizm i wydajność pilota w locie.

Wykonał 308 skoków spadochronowych.

Brał udział w testach pierwszego radzieckiego samolotu odrzutowego.

15.05.1945 podczas prób kontrolnych samolotu Jak-3 na wytrzymałość stracił lewe oko, ale wrócił do lotów.

Wykonywał loty do osiągnięcia prędkości ponaddźwiękowej podczas nurkowania na MiG-15,

Testował stan sztucznej nieważkości na Tu-104.

1951–1953 testował załogowy odpowiednik rakiety manewrującej KS-1.
Informacja Anochin o tych lotach: „Leciałem rakietą”, przyczyniła się do pojawienia się pod koniec lat 80. plotek o udziale  Anochina w suborbitalnych lotach kosmicznych.

08.1962 po zdaniu kolejnych badań lekarskich został skreślony z pracy jako pilot testowy z powodu braku oka i przeniesiony do lotnictwa transportowego.

08.1966 brał udział w szkoleniu wodnym na Morzu Czarnym na modelu modułu powrotnego Sojuza.

Nie otrzymał jednak zezwolenia lekarzy wojskowych na szkolenie w CPK.

18.08.1967 został włączony do grupy inżynierów testowych (kandydatów na kosmonautów) do szkolenia w ramach programu lotów na Księżyc i rozpoczął szkolenie w ramach Korporacji Rakietowo-Kosmicznej „Energia”.

1968 po oficjalnym utworzeniu oddziału, zaprzestał szkolenia, ale pozostał dowódcą oddziału kosmonautów.
 
27.11.1978 został mianowany zastępcą dowódcy oddziału kosmonautów testowych, głównym inżynierem wydziału 110. NPO Energia.

15.04.1986 pułkownik Siergiej Nikołajewicz Anochin zmarł  w wieku 76. lat na raka żołądka (wg innego źródła z powodu zapalenia trzustki).

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/anokhin_sergei.htm
https://www.worldspaceflight.com/bios/a/anokhin-s.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/anochin-sergej-nikolajevic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_032.htm

https://en.wikipedia.org/wiki/Sergei_Anokhin_(test_pilot)
Анохин, Сергей Николаевич

https://cmvvs.ru/index.php/muzejnaya-deyatelnost/alleya-geroe-aviatorov/anohin
https://tass.ru/encyclopedia/person/anohin-sergey-nikolaevich
https://www.prlib.ru/history/619135
http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/anokhin.htm
https://www.findagrave.com/memorial/123162002/sergey-nikolaevich-anokhin

[Orionid]

Wiktor Iwanowicz Bukrejew (05.04.1949-22.05.1977)

Rozważany był jako kandydat do grupy pilotów testowych w programie Buran.
Zmarł jednak zanim grupa została oficjalnie utworzona.

17.05.1977 podczas startu MiG-25PU na lotnisku LII (Żukowski) doszło do zerwania przedniego podwozie samolotu.
W wyniku tarcia o beton doszło do pożaru.

Starszy porucznik rezerwy Wiktor Iwanowicz Bukrejew, który siedział w pierwszej kabinie, doznał poważnych oparzeń i zmarł 22.05.1977 w wieku 28 lat, ale dowódca załogi E.A. Lebiedinskij pozostał przy życiu i nie odniósł żadnych obrażeń.

http://www.spacefacts.de/english/bio_cand.htm
http://www.astronautix.com/b/bukreyev.html

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/bukrejev-viktor-ivanovic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_103.htm

Букреев, Виктор Иванович

http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/bukreev.html

[Orionid]

Wasilij Dmitrijewicz Szczegłow (09.04.1940-16.07.1973)

Wasilij Dmitrijewicz Szczegłow został wyselekcjonowany w ramach WWS grupa 3 (1965).

26.12.1963 przed zaciągnięciem się do korpusu kosmonautów, rozpoczął służbę jako pilot 940. Pułku Lotnictwa Myśliwsko-Bombowego (APIB).

18.10.1972 rozkazem Naczelnego Dowódcy Sił Powietrznych nr 374 został zwolniony ze służby w Siłach Zbrojnych i z korpusu kosmonautów ze względu na chorobę.

1968-1972 odbył szkolenie w ramach programu Almaz z grupą kosmonautów.

16.07.1973 emerytowany major Wasilij Dmitrijewicz Szczegłow zmarł w wieku 33. lat na raka płuc.

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/shcheglov_vasili.htm
http://www.astronautix.com/s/shcheglov.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/s/shcheglov-v.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/sceglov-vasilij-dmitrievic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_068.htm

Щеглов, Василий Дмитриевич
http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/shcheglov.htm

[Orionid]

Edward Nikołajewicz Stiepanow (14.04.1937-19.10.2015)

Edward Nikołajewicz Stiepanow został wyselekcjonowany w ramach WWS grupa 3 (1965).

01.1968-08.1970 odbył szkolenie w ramach programu 7K-VI w ramach grupy kosmonautów.
 
08.1970-1979 odbywał szkolenie w grupie kosmonautów w ramach programu Ałmaz.

11.1971-04.1972 szkolił się w załodze rezerwowej wraz z Giennadijem Sarafanowem.

Do próbnego lotu autonomicznego w statku powrotnym (VA) 11F74 przygotowywał się w załodze rezerwowej wraz z Olegiem Jakowlewem i Witalijem Żołobowem.
 
1979-1981 odbył szkolenie do lotu próbnego na statku kosmicznym TKS w ramach grupy.
Brał udział w testach naziemnych TKS, jednak lot załogowy TKS został odwołany.
 
05.1983-06.1985 odbywał szkolenie w ramach grupy kosmonautów do lotu w celu obsługi sprzętu Pion-K zainstalowanego na TKS-4 (Kosmos-1686).
 
1986-04.1990 szkolił się jako kosmonauta badacz w grupie kosmonautów w ramach programu Buran.
 
04.1990-10.1992 odbył szkolenie w grupie kosmonautów w ramach programu «Союз-спасатель» (jednostka dokująca nowej konstrukcji: androgyniczna peryferyjna jednostka dokująca APAS-89, która miała być zainstalowana na module dokującym Burana, co umożliwiłoby Sojuzowi TM łączenie się z wahadłowcem).

Studiował konstrukcję i systemy statku «Союз-спасатель», wyposażonego w system APAS.

Jako inżynier pokładowy przygotowywał się do lotu statkiem kosmicznym «Союз-спасатель» z dokowaniem na orbicie z wahadłowcem Buran.

31.10.1992 został zwolniony z korpusu kosmonauty i służby wojskowej ze względu na wiek.

19.10.2015 pułkownik-inżynier w stanie spoczynku Edward Nikołajewicz Stiepanow zmarł w wieku 78 lat.

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/stepanov_eduard.htm
http://www.astronautix.com/s/stepanoveduard.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/s/stepanov-e.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/stepanov-eduard-nikolajevic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_142.htm

Степанов, Эдуард Николаевич

https://www.gctc.ru/print.php?id=3192
https://novosti-kosmonavtiki.ru/news/29518/

[Orionid]

Anatolij Pawłowicz Fiodorow (14.04.1941-21.03.2002)

Anatolij Pawłowicz Fiodorow został wyselekcjonowany w ramach WWS grupa 3 (1965).

30.12.1967 został mianowany kosmonautą 2. oddziału (programy wojskowe).

30.04.1969 został kosmonautą w oddziale kosmonautów 1. wydziału 1. dyrekcji.

01.1968-1969 odbył szkolenie w ramach programu Almaz w grupie kosmonautów.

1970-1974 ponownie odbył szkolenie w ramach programu Almaz.
Najpierw przygotowywał się do próbnego lotu autonomicznego jako dowódca załogi Sojuza-15 wraz z Lwem Diominem.
Następnie szkolił się na dowódcę jednej z załóg rezerwowych w okresie 11.1971-04.1972 razem z Jurijem Artiuchinem, a następnie z Lwem Diominem.
Później ze względów zdrowotnych Fiodorow zastąpiony został przez Giennadija Sarafanowa.

28.05.1974 został zwolniony z korpusu kosmonautów.

05.1974-11.1992 po opuszczeniu korpusu kosmonautów, pełnił różne funkcje w CPK.

31.10.1992 rozkazem Ministerstwa Obrony RF został przeniesiony do rezerwy ze względu na wiek.

21.03.2002 pułkownik rezerwy Anatolij Pawłowicz Fiodorow zmarł w wieku 60. lat z powodu wylewu krwi do mózgu.

http://www.spacefacts.de/bios/cosmonauts/english/fyodorov_anatoli.htm
http://www.astronautix.com/f/fyodorov.html
https://www.worldspaceflight.com/bios/f/fyodorov-a.php

https://www.kozmo-data.sk/kozmonauti/fjodorov-anatolij-pavlovic.html
https://www.astronaut.ru/index/in_pers/14_066.htm

Фёдоров, Анатолий Павлович

http://www.cosmoworld.ru/spacehistory/astronauts/fedorov.html
http://sm.evg-rumjantsev.ru/cosmonauts/fyodorov.htm
https://twitter.com/aisoffice/status/1770715720545890554

Remembering Anatoly Fedorov who died OTD in 2002 aged 60 (b.1941). Selected in 1965 (TsPK, Group 3) no spaceflights. (1965-67) OKP basic training; (1969-1974) assigned Almaz group, worked on TKS; (1974) stood down: (1974-92)  served in various managerial positions at TsPK.

[mss]

Умер летчик-испытатель Анатолий Квочур
Лётчик-испытатель Анатолий Квочур умер на 72-м году жизни

МОСКВА, 15 апр — РИА Новости. Летчик-испытатель Герой России Анатолий Квочур умер на 72-м году жизни, сообщил первый зампред оборонного комитета Совфеда — экс-главком ВКС России Виктор Бондарев в Telegram-канале.
"Сегодня ночью ушел из жизни советский и российский летчик, Герой Российской Федерации, заслуженный летчик-испытатель СССР полковник ВВС России Квочур Анатолий Николаевич", — говорится в публикации.
Сенатор отметил, что Квочур освоил и испытал более 90 типов и модификаций самолетов, в 2005 году установил 11 мировых рекордов на борту Су-27. Его общий налет — около 4,8 тысячи часов, в том числе свыше трех тысяч часов испытательного налета.

Бондарев напомнил о достижениях летчика: в 1982-м он добился предельной по прочности истребителя МиГ-29 перегрузки в 9G. Также сенатор перечислил взлет и посадку с палубы авианосца "Адмирал Флота Советского Союза Кузнецов" ночью (1990), катапультирование с этого самолета на предельно низкой высоте на авиасалоне в Ле-Бурже (1989), уникальный полет на Су-27 из Москвы в Австралию и обратно (1995).
Кроме того, в 1999 году Квочур выполнил два сверхдальних перелета на Су-27 через Северный полюс по замкнутому маршруту — примерно по 15 тысяч километров каждый с дозаправками в воздухе. В этих полетах исследовались новые научно-технические разработки, в том числе спутниковый радионавигационный комплекс, бортовое компьютерное оборудование, различные индикаторы и самописцы.
Анатолий Квочур родился 16 апреля 1952 года в селе Мазуровка (Винницкая область, УССР), окончил Ейское высшее авиационное училище. Участвовал в испытаниях военных самолетов Су-17, МиГ-29 и МиГ-31. В 1988-м на авиационном салоне в Фарнборо (Великобритания) впервые показал фигуру высшего пилотажа "Колокол".
В 1992 году за мужество и героизм, проявленные при испытании, доводке и освоении новых образцов авиатехники, был удостоен звания Героя России. Проводил летные испытания сверхзвуковых самолетов вплоть до 2017 года, когда ему было уже 65 лет.

https://ria.ru/20240415/kvochur-1940098086.html